tag:blogger.com,1999:blog-35859708930051415472024-03-05T15:10:56.611+02:00ΕΦΕΔΡΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟΚΑΤΩ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΙΣΘΩΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΔΙΑΛΕΓΕΙ Ο ΠΑΝ. ΒΗΧΟΣAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comBlogger1282125tag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-38332416990667064312013-09-14T11:13:00.002+03:002013-09-14T11:13:40.618+03:00Η επόμενη μέρα <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 26pt;">Η επόμενη μέρα </span></b>
</dt>
<dt><b><span style="color: maroon; font-size: 20pt;">(ή αυτοί ή εμείς)</span></b>
</dt>
<dt><a href="http://fih.gr/view.php?filename=19481071_477856075638844.jpg" target="_blank"><img align="left" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="276" src="http://fih.gr/images/19481071_477856075638844.jpg" width="207" /></a><span style="font-size: 14pt;">Ναι. Ότι κι αν κάνουν, κυβέρνηση,
παπαγαλάκια, εφημερίδες και ξένος παράγοντας, η επόμενη κυβέρνηση θα είναι μια
κυβέρνηση της Αριστεράς. Ο μόνος τρόπος να γλυτώσουμε από τους ληστές που μας
κυβερνούν και από τα Μνημόνια που έχουν οδηγήσει τη χώρα μας και το λαό της σε
πλήρη εξαθλίωση.Καλά, λοιπόν, μέχρι εδώ. Από την επομένη όμως των εκλογών; Θα
δούμε τότε ένα καταιγισμό επιθέσεων εναντίον αυτής της κυβέρνησης της Αριστεράς
που ούτε μπορούμε σήμερα να τον φανταστούμε. Ήδη το ΚΚΕ (το κόμμα του λαού!!!)
αρνείτ<span lang="el">αι</span> κάθε προοπτική συνεργασίας με την κυβέρνηση της
Αριστεράς και ο γραμματέας του κ. Κουσούμπας το ξεκαθάρισε αυτό από το βήμα της
ΔΕΘ!!! «Ποιος «χαλίφης» είναι καλύτερος και ικανότερος διαπραγματευτής;». Μα
ασφαλώς η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου! Χθες στη ΓΣΕΕ η παράταξη που πρόσκειται
στο ΚΚΕ πρωταγωνίστησε στο να μην περάσει η απόφαση για γενική απεργία μέσα στην
ερχόμενη εβδομάδα σε συντονισμό με την ΑΔΕΔΥ!!!. Μάλιστα συνδικαλιστές του ΚΚΕ
απείλησαν «Αν τα δούμε γραμμένα αύριο αυτά στην «Αυγή», θα έχετε να κάνετε
προσωπικά μαζί μας»!!!. Γραμμάτια στην άρχουσα τάξη ξοφλάει αυτό το Κόμμα. Εμείς
όμως τι κάνουμε; Στηρίζουμε την Ανατροπή έχοντας τα μάτια μας δεκατέσσερα. Η
αλλαγή με ανάθεση οδηγεί στην κατάρρευση μιας κυβέρνησης της κυβέρνησης της
Αριστεράς, με ότι αυτό συνεπάγεται.</span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Βήχος
Παναγιώτης </span></b></dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-85023204010197697882013-09-10T19:29:00.000+03:002013-09-10T19:29:15.012+03:00Αλ. Τσίπρας: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ώριμο τέκνο της ανάγκης και της οργής<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /> <br />
<dl>
<dt>
<a href="http://fih.gr/view.php?filename=67proti_57_thumb_large_0.jpg" target="_blank">
<img align="left" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="301" src="http://fih.gr/images/67proti_57_thumb_large_0.jpg" width="249" /></a><b><span style="color: red; font-size: 26.0pt;">Αλ. Τσίπρας: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι
ώριμο τέκνο της ανάγκης και της οργής</span></b></dt>
<dt><b><span style="font-size: 14.0pt;">Συνέντευξη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στην
«Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» - «οι δανειστές θα δεχθούν τη λύση που προτείνουμε
για να μη διακινδυνεύσουν τη συνοχή της ευρωζώνης» υπογραμμίζει ο Αλ. Τσίπρας</span></b></dt>
<dt><span style="font-size: 14.0pt;">Για να γίνει βιώσιμο το χρέος χρειάζεται
«κούρεμα», όπως λέει, 40- 50% «που θα φέρει το χρέος στην τάξη του 85-90% του
ΑΕΠ, δηλαδή εκεί που είναι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος». Τονίζει πως ουσιώδες
είναι να ανακοπεί η ανεξέλεγκτη ύφεση και <b>να απαλλαγεί η χώρα από την
πολιτική των μνημονίων.</b> Σημειώνει πως η μείωση του χρέους σε συνδυασμό με
τον τερματισμό της λιτότητας και ένα σχέδιο άμεσων δημόσιων και αναπτυξιακών
επενδύσεων, θα σηματοδοτούσε την έξοδο από την κρίση και την ταχεία ανάκαμψη.</span></dt>
<br /><br /><div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt;">Όπως υποστηρίζει ο κ.
Τσίπρας, οι δανειστές και οι Γερμανοί <b>θα δεχθούν την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ γιατί
είναι «ο μόνος ρεαλιστικός και βιώσιμος δρόμος για την έξοδο από την κρίση</b>,
καθώς όλα όσα μέχρι σήμερα εφαρμόζονταν έχουν αποτύχει παταγωδώς. Οι ίδιοι οι
δανειστές έχουν αναθεωρήσει ήδη μέχρι σήμερα τρεις φορές την αρχική σύμβαση του
2010 και το χρέος είναι και σήμερα μη βιώσιμο», αναφέρει.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt;">Επιμένει στο «πάγωμα» των
τόκων για μια τετραετία με βάση ρήτρα ανάπτυξης, ενώ θεωρεί ότι θα γίνει
αποδεκτή η πρόταση γιατί δεν συμφέρει τους δανειστές να διακινδυνεύσουν τη
συνοχή της Ευρωζώνης. Διαμηνύει ότι, <b>αν και δεν αποτελεί επιθυμία του να
προχωρήσει σε μονομερή ενέργεια όπως η στάση πληρωμών αν εξωθηθεί σε αυτήν, δεν
θα διστάσει</b>. Τονίζει, ότι κανείς δεν μπορεί να μας αποβάλλει από το ευρώ και
σημειώνει πως «ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρνηση, θα έχει σαφή λαϊκή εντολή να απαλλάξει τη
χώρα από το μνημόνιο».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt;">«Η Ελλάδα δεν είναι Κύπρος»
λέει ο ΑλέξηςΤσίπρας στην παρατήρηση ότι το αρχικό «όχι» των Κυπρίων στη
συνέχεια μετατράπηκε σε πλήρη υποταγή στις απαιτήσεις των δανειστών. Ο αρχηγός
της αξιωματικής αντιπολίτευσης τονίζει ότι «<b>ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ούτε νέο ούτε
άλλο ΠΑΣΟΚ. Είναι ώριμο τέκνο της ανάγκης και της οργής</b>. Εκφράζει την οργή
του κόσμου για την αποτυχία του φθαρμένου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος
της μεταπολίτευσης, αλλά και την ανάγκη της εποχής για ριζική αλλαγή πορείας και
για κοινωνικούς μετασχηματισμούς». Αναφέρει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να γίνει ο πόλος
συσπείρωσης μιας ευρύτατης πλειοψηφίας και σημειώνει πως «όσο πιο ισχυρός είναι
ο ΣΥΡΙΖΑ τόσο ισχυρότερος θα είναι ο λαός».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt;">Λέει ότι η κοινωνία
«βράζει» και θα εκφράσει την αγανάκτησή της τη χρονική στιγμή που θα είναι
πεισμένη ότι θα έχει πολιτικό αποτέλεσμα.</span></div>
<strong><span style="font-size: 16.0pt;">Ολόκληρη η συνέντευξη:</span></strong><br />
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Ο κόσμος δείχνει κουρασμένος και
καχύποπτος απέναντι στην πολιτική και τα κόμματα. Έχει χορτάσει από εξαγγελίες.
Θα έχετε, φαντάζομαι, ακούσει να συνδέουν αρκετοί τον ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ που
υποσχέθηκε πολλά αλλά έκανε ακριβώς τα αντίθετα. Σε αυτό τον κόσμο που
αντιμετωπίζει τον ΣΥΡΙΖΑ με σκεπτικισμό, σαν το νέο ΠΑΣΟΚ τι θα λέγατε;</span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Ο κόσμος κάνει πάρα πολύ καλά και είναι καχύποπτος γιατί τα μάτια του έχουν δει
πάρα πολλά. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, δεν είναι ούτε νέο, ούτε άλλο ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι
ώριμο τέκνο της ανάγκης και της οργής, για να παραφράσω το ποιητή. Εκφράζει την
οργή του κόσμου για την αποτυχία του φθαρμένου και διεφθαρμένου πολιτικού
συστήματος της μεταπολίτευσης, αλλά και την ανάγκη της εποχής για ριζική αλλαγή
πορείας και για κοινωνικούς μετασχηματισμούς. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Συνεπώς, η σύγκριση με άλλες δεκαετίες και άλλες καταστάσεις είναι τουλάχιστον
αδόκιμη. Άλλωστε εμείς έχουμε ξεκαθαρίσει ότι ούτε μαγικό ραβδί διαθέτουμε, ούτε
αυτόματες λύσεις για κάθε πρόβλημα. Πολύ έγκαιρα δε, εξηγήσαμε ότι εδώ που μας
έφτασαν δεν υπάρχουν ούτε εύκολες, ούτε ανώδυνες λύσεις. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Πρέπει, όμως, να υπάρξουν λύσεις. Χρειάζεται να πάρουμε αποφάσεις με τόλμη. Η
κατάσταση θα αλλάξει μόνο με αγώνα, με συγκρούσεις, με διαφορετική νοοτροπία.
Αυτό που χρειάζεται πιο πολύ απ’ όλα, όμως, είναι η συμμετοχή του ίδιου του
κόσμου στα πράγματα. Όπου η κοινωνία εγκατέλειψε την παθητικότητα και διεκδίκησε
ενεργό ρόλο, τα πράγματα προχώρησαν προς τα εμπρός και μάλιστα με πολύ γρήγορους
ρυθμούς.</span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με την
πολιτική διακήρυξη του κόμματος είναι η επαναδιαπραγμάτευση των δανειακών
συμβάσεων, η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και η αποπληρωμή μετά
από μια περίοδο χάριτος ανάλογα με το ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας. Γιατί να
δεχθούν οι Γερμανοί και οι ξένοι δανειστές τις προτάσεις σας; </span></b></em>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Γιατί είναι ο μόνος ρεαλιστικός και βιώσιμος δρόμος για την έξοδο από τη κρίση.
Όλα όσα μέχρι σήμερα εφαρμόζουν έχουν αποτύχει παταγωδώς. Οι ίδιοι οι δανειστές
έχουν ήδη μέχρι σήμερα αναθεωρήσει τρεις φορές την αρχική σύμβαση του 2010.
Πρώτα με το PSI, δηλαδή το κούρεμα των ιδιωτών δανειστών, κατόπιν με τη μεταφορά
της αποπληρωμής του δημόσιου χρέους των 300 δις για μετά το 2020, μέχρι το
2040-50, και τέλος με τη μείωση των επιτοκίων για τους τόκους που είναι να
πληρωθούν μέχρι το 2020.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Παρά τις τρεις αναθεωρήσεις, το χρέος και σήμερα είναι μη βιώσιμο. Απόδειξη ότι
το ίδιο το ΔΝΤ ζητάει κούρεμα της τάξης του 40%. Συνεπώς, το πρόβλημα είναι
υπαρκτό, αναγνωρίσιμο και σχετίζεται με το γεγονός ότι η λιτότητα και η ύφεση
αυξάνουν αντί να μειώνουν το δημόσιο χρέος και αναπαράγουν το αδιέξοδο. Η
επιλογή μιας βιώσιμης λύσης θα είναι μονόδρομος, από τη στιγμή που μια νέα
κυβέρνηση με τη στήριξη του λαού αρνηθεί να εφαρμόζει το λάθος.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Η δική μας πρόταση κάνει αυτό ακριβώς. Αποτελεί λύση που θα δώσει χρόνο στην
ελληνική οικονομία να ανακάμψει και ταυτόχρονα να τη καταστήσει ικανή να
εξυπηρετεί στο μέλλον ένα βιώσιμο δημόσιο χρέος.</span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Τι θεωρείτε βιώσιμο χρέος; Πόσης
έκτασης κούρεμα χρειάζεται για να γίνει βιώσιμο το χρέος;</span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Κατ’ αρχάς, θέλω να συμφωνήσουμε στο ότι η πολιτική της κυβέρνησης να
παρουσιάζει το χρέος ως βιώσιμο, και να το παίρνει πίσω όταν πρέπει να περάσει
νέα μέτρα και να υπογράψει νέα μνημόνια, είναι μια φαύλη πολιτική. Αυτή η
φαυλότητα πλήττει την αξιοπιστία της χώρας και μεταξύ άλλων απομακρύνει και τις
επενδύσεις για τις οποίες δήθεν κόπτονται. Από κει και πέρα, τα μεγέθη στην
πολιτική οικονομία, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, είναι σχετικά. Και μηδέν να είναι
το χρέος, αν δεν υπάρχει ανάπτυξη, δεν είναι βιώσιμο. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Το χρέος καθίσταται βιώσιμο όταν μειώνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ ή έστω δεν
αυξάνεται συνεχώς, όπως συμβαίνει με το ελληνικό. Το ουσιώδες είναι πρώτα απ’
όλα να ανακοπεί η ανεξέλεγκτη ύφεση, πράγμα που σημαίνει να απαλλαγούμε μια και
καλή από την πολιτική των μνημονίων. Από εκεί και πέρα, η πραγματική ανομοίωση
του χρέους σε βιώσιμα επίπεδα, θα προκύψει από την διαπραγμάτευση. Εκτιμώ πάντως
ότι ένα κούρεμα 40% έως 50% που θα φέρει το χρέος στη τάξη του 85% με 90%,
δηλαδή εκεί όπου είναι ο μέσος ευρωπαϊκός όρος, σε συνδυασμό με τερματισμό της
λιτότητας και ένα σχέδιο άμεσων δημόσιων αναπτυξιακών επενδύσεων, θα
σηματοδοτούσε την έξοδο από τη κρίση και τη ταχεία ανάκαμψη. </span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Έχετε πει ότι αν δεν δεχθούν πάγωμα των
τόκων για τέσσερα χρόνια θα προχωρήσετε σε μονομερή στάση πληρωμών, που σημαίνει
πως θα βρεθείτε τάχιστα προ του φάσματος διακοπής χρηματοδότησης και εξόδου από
το ευρώ. Δηλαδή στη «χειρότερη έκβαση» που υπονοούν οι προγραμματικές θέσεις του
ΣΥΡΙΖΑ. Μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο θα προχωρήσετε σε μονομερή στάση πληρωμών;</span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Κοιτάξτε, αν δεν δεχτούν πάγωμα τόκων θα είναι σαν να θέλουν οι ίδιοι να
οδηγήσουν τα πράγματα σε αδιέξοδο, πράγμα που θεωρώ ανορθολογικό, όχι γιατί θα
μας λυπηθούν αλλά γιατί απλά δεν τους συμφέρει μια τέτοια προοπτική που θα θέσει
σε διακινδύνευση την ίδια τη συνοχή της Ευρωζώνης. Αλλά ακόμη κι αν αυτό συμβεί
αρχικά, στο πλαίσιο μιας σκληρής διαπραγμάτευσης, τότε κι εμείς θα απαντήσουμε
με τον δέοντα τρόπο. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Οι μονομερείς ενέργειες σε σχέση με την εξυπηρέτηση του χρέους δεν αποτελούν
επιθυμία μας, αλλά αν μας εξωθήσουν σε αυτές, δεν θα διστάσουμε, προκειμένου να
υπερασπιστούμε τη ζωή και την αξιοπρέπεια του λαού μας, την ίδια τη κυριαρχία
της χώρας μας. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Ξέρετε, εμείς δεν είμαστε ούτε ΠΑΣΟΚ, ούτε ΝΔ, για να παριστάνουμε ότι
διαπραγματευόμαστε, και στην ουσία να έχουμε πει από την αρχή ναι σε όλα. Και το
κυριότερο εμάς δε μας κρατάνε από λίστες Λαγκάρντ και </span>
<span lang="EN-US" style="font-size: 16.0pt;">SIEMENS</span><span style="font-size: 16.0pt;">
για να μας εκβιάζουν. Από εκεί και πέρα είναι απλοϊκό και ανόητο να ισχυρίζεται
κανείς ότι αυτή η στάση οδηγεί αυτομάτως σε έξοδο από το ευρώ. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Κανείς δεν μπορεί να μας «αποβάλει» από τη ζώνη του ευρώ και στην περίπτωση που
αναφέρετε θα διεξαχθεί μια αληθινά σκληρή διαπραγμάτευση ώστε να βρεθεί μια
αληθινά βιώσιμη λύση για όλους. Και πιστεύω ότι στο τέλος θα τα καταφέρουμε.
Είμαι σίγουρος.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<em><b>
<span style="font-size: 16.0pt;">- Από που εκπορεύεται και πως τεκμαίρεται αυτή η
σιγουριά; Μιλάτε για ορθολογική και βιώσιμη λύση, αποκλείεται το ενδεχόμενο να
υπάρξει τέτοια λύση χωρίς κούρεμα και αναστολή πληρωμών;</span></b></em></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Ορθολογική και βιώσιμη ούτε μια στο εκατομμύριο. Να σας εξηγήσω γιατί: Οι τόκοι
σύμφωνα με το σημερινό πρόγραμμα της Τρόικας είναι 83 δις ευρώ μέχρι το 2020. Τα
61 δις υποτίθεται ότι θα πληρωθούν από το πλεόνασμα του προϋπολογισμού, το οποίο
από το 2014 και μετά θεωρείται ότι θα είναι της τάξης του 4,5% του ΑΕΠ. Τα
υπόλοιπα 22 δις υποτίθεται πως θα προκύψουν συσσωρευτικά από τις
ιδιωτικοποιήσεις. Ταυτόχρονα, οι υπολογισμοί αυτοί γίνονται στη βάση της
επιστροφής της οικονομίας στην ανάπτυξη το 2014 και τη σταθερή ανάπτυξη της με
ρυθμούς 3 με 3,5% ετησίως ως το 2020. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Υπάρχει κανένας σοβαρός άνθρωπος που να πιστεύει ότι αυτά δεν είναι σενάρια
επιστημονικής φαντασίας; Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο χώρα σε βαθιά ύφεση,
να επιτύχει πλεόνασμα στον προϋπολογισμό και υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης
ταυτόχρονα. Για δε τις ιδιωτικοποιήσεις να σας θυμίσω ότι από 50 δις που ήταν
στο πρώτο μνημόνιο, έγιναν τώρα 22, ενώ το ΤΑΙΠΕΔ στις πιο φιλόδοξες αποτιμήσεις
του μιλάει για 15 δις. Στην πραγματικότητα, όλοι γνωρίζουν ότι, ακόμα και αν τα
εκποιήσουν όλα και μετατρέψουν την Ελλάδα στη μοναδική χώρα στο κόσμο χωρίς
δημόσια περιουσία με τη τρέχουσα υποτίμηση αξιών, δύσκολα θα φθάσουν τα 7-8 δις.
Συνεπώς, υπάρχει ένα τεράστιο χρηματοδοτικό κενό που μπορεί να κινηθεί άμεσα στα
10 δις, για το 2014 - 2015 και να φθάσει τα 77 δις, όπως ανέφεραν προχθές οι
σοσιαλδημοκράτες στη Γερμανία, ως το 2020.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Από την άλλη πλευρά, η χρηματοδότηση από τους ευρωπαίους δανειστές τελειώνει το
Μάιο του 2014. Του ΔΝΤ συνεχίζει μέχρι το 2016, αλλά μόνο για τους τόκους που
του αναλογούν. Και σας ερωτώ, λοιπόν, εγώ: Πείτε ότι δεν υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ να
διεκδικήσει αναστολή πληρωμών και κούρεμα. Πως θα πληρωθούν οι τόκοι, τα 83 δις,
από το 2014 μέχρι το 2020; Από δικούς μας πόρους, αποκλείεται. Εκτός αν
κλείσουμε τα νοσοκομεία, τα σχολεία, σταματήσουμε να δίνουμε συντάξεις και
εξαφανίσουμε και ορισμένες χιλιάδες άνεργους. Από δανεικούς πόρους; </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Πρέπει να βρεθούν νέοι, αλλά κι εδώ τίθεται το ερώτημα: έως πότε οι Ευρωπαίοι
φορολογούμενοι και τα κόμματά τους θα συμφωνούν σε πόρους που θα εκταμιεύονται
μόνο και μόνο για να σώζουν τις τράπεζες και να ανακυκλώνουν το αδιέξοδο; Και
γιατί να δεχθούν ότι με την ίδια συνταγή που απέτυχε, θα πετύχει αυτή τη φορά.
</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Συνεπώς, η λύση που προτείνουμε για διάσκεψη στο πλαίσιο αυτής του Λονδίνου για
τη Γερμανία το 1953, που θα κάνει βιώσιμο το χρέος, με αναστολή πληρωμής τόκων
βάσει της ρήτρας ανάπτυξης, έως ότου δηλαδή η οικονομία επανέλθει σε ρυθμούς
μεγέθυνσης, είναι η μόνη ρεαλιστική όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για την Ευρώπη
που σήμερα απειλείται από την ανακύκλωση και αναζωπύρωση της κρίσης σε όλο το
Νότο. Και πιστεύω ότι μόλις κερδίσουμε, δεν θα είμαστε μόνοι απέναντι στην
Μέρκελ. Αυτή τη λύση θα την προκρίνουν και θα την στηρίζουν ευρύτερες δυνάμεις
και όχι μόνο στο Νότο. Ακόμη και στην ίδια τη Γερμανία.</span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Μέχρι στιγμής τα διεθνή κέντρα δε
φαίνεται να αστειεύονται. Το δείχνει καθαρά η εμπειρία της Κύπρου όταν το αρχικό
«ΟΧΙ» των κυπρίων στη συνέχεια μετατράπηκε σε πλήρη υποταγή στις απαιτήσεις
τους.. Εσείς θα επιμείνετε, ακόμη και στην απευκταία επιλογή αποχώρησης από την
Ευρωζώνη;</span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Η Ελλάδα δεν είναι Κύπρος. Όποιος υποστηρίζει ότι η έξοδος της Ελλάδας από την
ευρωζώνη είναι απλά ένα σενάριο, μια εξίσωση με μόνες παραμέτρους οικονομικές
και νομισματικές είτε είναι αφελής, είτε ηλίθιος. Ευρωζώνη με ακρωτηριασμένο το
Νοτιοανατολικό της άκρο, Ευρωπαϊκή Ένωση με βαθιά πληγή στην εύθραυστη περιοχή
της Μεσογείου, θα είναι Ευρωζώνη και ΕΕ, αντίστοιχα, ανάπηρη και ασταθής. Θα
είναι η αρχή του τέλους της. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Αλλά και όμοια να ήταν τα πράγματα, δεν μπορείτε να συγκρίνετε μια κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ με νωπή λαϊκή εντολή διεξόδου από το μνημόνιο, με τη νεοεκλεγμένη
κυβέρνηση Αναστασιάδη στην Κύπρο, που εξελέγη με τη στήριξη της κ. Μέρκελ και με
προεκλογική δέσμευση τη γρήγορη πρόσδεση στο μνημόνιο. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση θα έχει σαφή λαϊκή εντολή να εφαρμόσει την πολιτική του,
να απαλλάξει τη χώρα από το μνημόνιο, να επαναδιαπραγματευθεί ένα βιώσιμο
δημόσιο χρέος και να προχωρήσει στην παραγωγική και κοινωνική ανασυγκρότηση της
χώρας. Και αυτό θα πράξει, ανεξάρτητα από εκβιασμούς. Και οι δανειστές αυτό το
γνωρίζουν. Γνωρίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι το ίδιο με τον Παπανδρέου, τον
Σαμαρά ή τον Αναστασιάδη. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Από την άλλη, όμως, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι η Κύπρος έφερε στην επιφάνεια
κάτι που γνωρίζαμε και για αυτό και δουλεύουμε σε αυτήν την κατεύθυνση. Έδειξε
την αναγκαιότητα να υπάρξουν πολλά «ΟΧΙ» μαζί, από λαούς και από κυβερνήσεις,
χωρίς την αυταπάτη του «καλού μαθητή». Η πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα θα είναι
μέρος μιας ευρύτερης τομής. Για το λόγο αυτό εργαζόμαστε για τις ευρύτερες
δυνατές ευρωπαϊκές συμμαχίες τόσο στο Νότο, όσο και στις ίδιες τις χώρες του
Βορρά. </span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Η επαναδιαπραγμάτευση των δανειακών
συμβάσεων σημαίνει πως ζητάμε συνέχιση της δανειοδότησης με ευνοϊκότερους όρους
και προκειμένου τα χρήματα που πηγαίνανε στην πληρωμή τόκων να διατεθούν για
κοινωνική και αναπτυξιακή πολιτική. Ποια είναι η ατζέντα που θα διαμορφώσει την
Συμμαχία του Νότου ώστε να αλλάξουν οι συσχετισμοί και να στεφθεί με επιτυχία η
επαναδιαπραγμάτευση;</span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Η κ. Μέρκελ ισχυρίζεται ότι τα προβλήματα του χρέους δεν λύνονται με περισσότερο
χρέος γι’ αυτό προκρίνει τη σκληρή λιτότητα, εντούτοις η πολιτική της οδηγεί
διαρκώς στην ανάγκη νέων δανείων, σε φαύλο κύκλο. Από την άλλη, όμως, ο κ.
Στάινμπρουκ μίλησε ανοικτά για την αναγκαιότητα ενός νέου Σχεδίου Μάρσαλ για το
Νότο. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Ας το συνειδητοποιήσουμε. Το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό και έχουν ήδη καταγραφεί
οι βασικές διαστάσεις του. Αφορά την κοινή αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους, την
κοινή αντιμετώπιση της κρίσης του τραπεζικού συστήματος, την κοινή αντιμετώπιση
της ανάπτυξης, και φυσικά το μείζον θέμα φυσικά της ανεργίας. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Οι χώρες του Νότου, απευθυνόμενες πάντα και στους εργαζόμενους του Βορρά,
μπορούν να συγκλίνουν σε αυτά τα θέματα διεκδικώντας ταυτόχρονα πραγματική
δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, ανάπτυξη στη βάση των κοινωνικών αναγκών. Το
πρώτο βήμα για την υλοποίηση αυτής της ατζέντας είναι η ακύρωση της πολιτικής
των μνημονίων που «καίνε» τον ευρωπαϊκό Νότο. Ήδη η φωτιά φτάνει σήμερα στη
Γαλλία και αύριο στην ίδια την Γερμανία. </span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Αν δεν υπάρξει συμφωνία για νέο
ευνοϊκότερο δανεισμό που θα βρεθούν τα χρήματα για την κοινωνική και αναπτυξιακή
πολιτική;</span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Η ανάγκη να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα με έκτακτα μέτρα
προστασίας και ανακούφισης είναι άμεση και δεν μπορεί να περιμένει την έκβαση
της διαπραγμάτευσης. Το ίδιο πάνω-κάτω ισχύει και για τον αναπτυξιακό
προσανατολισμό της οικονομίας. Τρεις είναι συνήθως οι πηγές και σε αυτές θα
επικεντρωθούμε. Ευρωπαϊκοί πόροι, δημόσιοι επενδυτικοί πόροι και τραπεζική
χρηματοδότηση. Κάθε μία από αυτές τις πηγές θέλει φυσικά μία συγκεκριμένη
πολιτική. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Η σπατάλη των ευρωπαϊκών πόρων πρέπει να αντικατασταθεί από τη σωστή αξιοποίηση
τους για τη προστασία των αδύναμων. Οι δημόσιες επενδύσεις πρέπει να επανέλθουν
στα προ μνημονίου επίπεδα και να γίνουν μοχλός πραγματικής ανάπτυξης. Και η
τραπεζική σταθεροποίηση απαιτεί ριζικές αλλαγές του τρόπου με τον όποιο
προσεγγίζει το θέμα η τρόικα. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Ο ΣΥΡΙΖΑ εργάζεται και στα τρία μέτωπα με συγκεκριμένες σκέψεις για το τι
αλλαγές πρέπει να γίνουν. Επιπλέον, συμβολή στη σταθεροποίηση της οικονομίας θα
έχει και η κατάργηση του μνημονίου αυτή καθεαυτή. Αφού, για παράδειγμα, η ίδια η
αύξηση του κατώτατου μισθού θα δώσει ώθηση στη κατανάλωση και θα συμβάλει στην
επανεκκίνηση της οικονομίας. Εντούτοις, η μεγαλύτερη ώθηση θα δοθεί από την
επανεκκίνηση της οικονομίας, καθώς μόνο τότε θα ενεργοποιηθούν και ιδιωτικές
επενδύσεις, στο βαθμό που η οικονομία θα αρχίσει να κινείται προς τη κατεύθυνση
της παραγωγικής ανασυγκρότησης.</span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Έχετε κοστολογήσει τα μέτρα κοινωνικού
χαρακτήρα όπως πχ για την αντιμετώπιση της φτώχειας και της ανεργίας; Πως θα
χρηματοδοτηθούν; Αρκεί η αύξηση των δημοσίων επενδύσεων ή χρειάζεται ένα νέο
Σχέδιο Μάρσαλ; </span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Όπως σας είπα, τα κοινωνικού χαρακτήρα μέτρα καταπολέμησης της φτώχειας είναι
πρώτης προτεραιότητας για το ΣΥΡΙΖΑ και θα γίνουν πάση θυσία. Σε ότι αφορά το
κόστος τους, όπως σας είπα, ένα μέρος θα καλυφθεί από αναδιανομή των δημοσίων
δαπανών. Ένα άλλο από την ενεργοποιήσει ευρωπαϊκών πόρων. Ένα τρίτο μέρος θα
προκύψει από την αναδιανομή των φορολογικών βαρών που θα φέρει φοροελαφρύνσεις
στα φτωχότερα στρώματα, αυξάνοντας το διαθέσιμο εισόδημα τους και βγάζοντας
μερίδα των δοκιμαζόμενων νοικοκυριών από το όριο της φτώχειας. Από κει και πέρα,
βέβαια, χρηματοδοτικά εργαλεία του εύρους του σχεδίου Μάρσαλ είναι αναγκαίο να
δημιουργηθούν, όχι μόνο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης στην
Ελλάδα αλλά για την κοινωνική ανάπτυξη ολόκληρης της Ευρώπης.</span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Δεδομένου ότι το περιουσιολόγιο
χρειάζεται χρόνια για να φτιαχτεί και εσείς βασίζετε την άντληση εσόδων στη
φορολογία του πλούτου, τι άλλο προτείνετε από πλευράς φορολογικής πολιτικής;</span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Η ριζική αναθεώρηση του φορολογικού συστήματος είναι αναγκαία, όπως άλλωστε και
οι ριζικές αλλαγές στους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς. Είναι ζήτημα κοινωνικής
δικαιοσύνης. Δεν μπορεί τόσα χρόνια να φορολογούμε τη φτώχεια και να αφήνουμε
ανέγγιχτο το πλούτο. Είναι αλήθεια, όμως, ότι το δίκαιο φορολογικό σύστημα που
προτείνουμε θα χρειαστεί χρόνο για να φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα σε ότι
αφορά τα έσοδα. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Από την άλλη, όμως, υπάρχει πληθώρα φορολογικών εργαλείων που ενδιάμεσα μπορούν
να επιτύχουν τη δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών. Και αυτό αφορά
θέματα, όπως τα τεκμήρια ή το πόθεν έσχες, ο έλεγχος των off shore εταιρειών, η
καταπολέμηση των πρακτικών της διακίνησης μαύρου χρήματος, η αντιμετώπιση της
μεγάλης κλίμακας φοροδιαφυγής και φοροκλοπής, η πάταξη του λαθρεμπορίου
καυσίμων και τσιγάρων, ο έλεγχος της μάστιγας των πλαστών τιμολογίων. Είναι θέμα
πολιτικής βούλησης να χρησιμοποιηθούν τα σωστά εργαλεία και στο ισχύον
φορολογικό σύστημα, ώστε να φορολογηθούν δικαιότερα οι διάφορες κοινωνικές
ομάδες. </span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Παραδοσιακά η αριστερά μιλά για τόνωση
του δημόσιου τομέα σαν φάρμακο στην κρίση, όμως το ελληνικό δημόσιο
χαρακτηρίζεται αποδεδειγμένα από αδιαφάνεια, διαφθορά, ρεμούλα και σπατάλη. Πώς
σκέφτεστε να εξυγιάνετε τον δημόσιο τομέα ώστε να πάψει να είναι αγωγός
κερδοφορίας για τον ιδιωτικό τομέα; Θα σταματήσετε κάθε ιδιωτικοποίηση; Θα
επιδιώξετε την ανάκτηση από το Δημόσιο των ιδιωτικοποιημένων εταιριών ακόμη και
μη κοινωφελών όπως ο ΟΠΑΠ; Τι θα κάνετε με τις απολύσεις που τώρα γίνονται;</span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Στην Ελλάδα η διαπλοκή και το πολιτικό σύστημα έχουν διαμορφώσει τρομερές
παθογένειες στη δημόσια διοίκηση. Εμείς φιλοδοξούμε να συγκρουστούμε με το
σύστημα διαπλοκής, συνεπώς είμαστε έτοιμοι να κάνουμε βαθιές μεταρρυθμίσεις στο
δημόσιο. Προέχει η αλλαγή της νομοθεσίας σε πολλούς τομείς, η διαμόρφωση
καθολικών κανόνων για θέματα χωροταξίας, περιβάλλοντος και φορολογίας, η
αυτονόμηση της δημόσιας διοίκησης από τον πολιτικό έλεγχο, η διαφάνεια, η
απλοποίηση της γραφειοκρατίας, και η διαμόρφωση αξιοκρατικών κανόνων στο
εσωτερικό της δημόσιας διοίκησης. Σε αυτές τις αλλαγές εμείς θέλουμε τους
δημόσιους υπαλλήλους σύμμαχους και όχι εχθρούς. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Οι απολύσεις και μάλιστα οι οριζόντιες, δεν είναι μεταρρύθμιση είναι διάλυση.
Εμείς φιλοδοξούμε να πείσουμε όλους τους πολίτες να βάλλουν ένα λιθαράκι για
την ανασυγκρότηση του κράτους, για να αλλάξουμε τη σχέση κράτους - πολίτη. Για
μια δημόσια διοίκηση που θα προσφέρει στον πολίτη και στο κοινωνικό σύνολο. Στο
πλαίσιο αυτό, θα εξετάσουμε πως και με ποια προτεραιότητα θα ανακτήσουμε ως
Δημόσιο ό,τι είναι σημαντικό για τη διασφάλιση των κοινωνικών αναγκών.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Ειδικά για τον ΟΠΑΠ, όμως, οφείλω να πω ότι μπορεί να μην είναι με τη στενή
έννοια κοινωφελής οργανισμός, αλλά είναι αδιανόητο να πωλούνται κερδοφόρες
εταιρείες σε περίοδο δημοσιονομικής ασφυξίας. Χώρια το σημαντικό κοινωνικό
όφελος που προκύπτει όταν η διαχείριση του τζόγου γίνεται από το κράτος και όχι
από ιδιώτες. Σε κάθε περίπτωση, θα βρούμε το τρόπο να υπερασπιστούμε το δημόσιο
συμφέρον. Ας μην κοιμούνται ήσυχοι όσοι επενδύουν στη διασπάθιση του δημόσιου
πλούτου.</span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Λαμβανομένης υπόψη της εκτίμησης του
ΙΝΕ/ΓΣΕΕ για διατήρηση της ανεργίας πάνω από 20% για 20 χρόνια ακόμη και με
ανάπτυξη, με τι αναπτυξιακά μέτρα σκοπεύετε εσείς να μειώσετε την ανεργία;
Επιζητείτε την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων, σε ποιους τομείς που να
δημιουργούν απασχόληση και με τι κίνητρα; </span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Η μελέτη του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ λέει ότι όσο πιο μεγάλη είναι η καταστροφή παραγωγικού
δυναμικού, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να αντιστραφεί η πορεία της ανεργίας.
Εμείς, λοιπόν, σκοπεύουμε να αλλάξουμε αμέσως πολιτική. Να τονώσουμε τη ζήτηση,
ώστε να κινηθεί η αγορά των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται
κυρίως στην εσωτερική αγορά, ως ένα πρώτο βήμα συγκράτησης της ανεργίας. </span>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Από εκεί και πέρα, απαιτείται ένα ισχυρό πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων,
πολιτικές για τη γρήγορη ανάπτυξη της κοινωνικής και συνεταιριστικής οικονομίας,
σχέδιο τραπεζικής ενίσχυσης της μικρής επιχειρηματικότητας και των κοινωνικών
συνεταιρισμών, νομική κάλυψη σε αυτοδιαχειριστικές προσπάθειες εργαζομένων αλλά
και εκτεταμένες ιδιωτικές επενδύσεις. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Το βασικό κίνητρο που θα προσφέρουμε στους επενδυτές είναι η αξιοπιστία, η
σταθερότητα του φορολογικού συστήματος, η κατάργηση της δαιδαλώδους πολυνομίας
που ευνοεί σήμερα τη διαπλοκή και η θετική ψυχολογία που θα διαμορφώσει το τέρμα
του λάθους της λιτότητας. Η ψυχολογία της εξόδου από την κρίση. Εμείς από την
πλευρά μας θα απαιτήσουμε σεβασμό στο περιβάλλον και τήρηση της εργατικής
νομοθεσίας. </span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Σκοπεύετε να κρατικοποιήσετε όλες τις
μεγάλες τράπεζες, κι αν όχι όλες, ποιες; Πως θα το κάνετε αυτό όταν βασικός τους
μέτοχος είναι το μη ελεγχόμενο από το κράτος Ταμείο Χρηματοπιστωτικής
Σταθερότητας; </span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Το ΤΧΣ είναι εταιρία του Ελληνικού Δημοσίου, στην οποία όμως η κυβέρνηση έχει
επιτρέψει στους δανειστές να έχουν το πρώτο λόγο. Συνεπώς, οι τράπεζες είναι ήδη
υπό κρατικό έλεγχο, άσχετα αν η κυβέρνηση επιλέγει να μην τον ασκεί. Εμείς όμως
θα τον ασκήσουμε. Για να μην παίζουμε, λοιπόν, με τις λέξεις, οι τέσσερις
συστημικές τράπεζες, στις οποίες συγχωνεύθηκε το σύνολο του τραπεζικού
συστήματος, είναι ήδη «κρατικοποιημένες», αφού το ΤΧΣ έχει τη συντριπτική
πλειοψηφία των μετοχών και το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή ο έλληνας φορολογούμενος
θα χρεωθεί τα δις της ανακεφαλαιοποίησης.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Το οξύμωρο είναι ότι στις «κρατικοποιημένες» τράπεζες κουμάντο κάνουν οι
τραπεζίτες που τις χρεοκόπησαν. Άλλος κερνάει και άλλος πληρώνει δηλαδή. Ε, αυτό
το πανηγύρι θα τελειώσει. Από εκεί και πέρα, το πρόβλημα είναι πως θα
σταθεροποιηθεί το τραπεζικό σύστημα και πως οι τράπεζες θα ξαναγίνουν
χρηματοδοτικά εργαλεία για την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας. Σε αυτή τη
κατεύθυνση επεξεργαζόμαστε σχέδια, μεταξύ των οποίων είναι και η ίδρυση νέων
τραπεζικών και χρηματοδοτικών σχημάτων ειδικού σκοπού, ώστε να ενισχύεται
αποτελεσματικότερα η ανάπτυξη και η κοινωνική συνοχή. </span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Δεδομένου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσβλέπει σε
αναδιανομή εισοδήματος και δεν είναι επιθυμητός από το εγχώριο και ευρωπαϊκό
κατεστημένο καθώς και την ντόπια ολιγαρχία είναι σχεδόν βέβαιο πως θα
αντιμετωπίσει κλίμα καχυποψίας και εχθροπάθειας που μπορεί να φθάσει μέχρι και
ανοιχτό σαμποτάζ. Πως θα αντιμετωπίσετε ένα παρόμοιο ενδεχόμενο που θα μπορούσε
να καταλήξει σε νέα εκροή καταθέσεων και κεφαλαίων στο εξωτερικό; Πως θα
ελέγξετε τον λαβύρινθο φοροαποφυγής και εξόδου του χρήματος που είναι οι
εξωχώριες εταιρίες;</span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Ο πόλεμος από το διαπλεκόμενο τρίγωνο τραπεζών-μίντια-μνημονιακών πολιτικών
δυνάμεων είναι κάτι για το οποίο οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι. Εμείς,
όμως, θα έχουμε το δυνατότερο όπλο που υπάρχει: τον κόσμο, την πλειοψηφία της
κοινωνίας στο πλευρό μας. Ο κόσμος θα βλέπει, θα κρίνει ποιον συμφέρει η
πολιτική μας και θα μας στηρίξει με όλα τα μέσα. Είμαστε σίγουροι ότι η
αποφασιστική στήριξη του κόσμου θα αποτρέψει ακόμη και την ολιγαρχία από
σπασμωδικές κινήσεις. Σ’ αυτό το πλαίσιο, έχω τη βεβαιότητα πως θα λειτουργήσει
με απόλυτη επάρκεια το σχέδιο που έχουμε ήδη επεξεργαστεί για την αποτροπή
συντονισμένης ξαφνικής εκροής καταθέσεων.</span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Πως θα ελαφρύνετε τα νοικοκυριά από τα
μη εξυπηρετούμενα ιδιωτικά χρέη</span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Από την αρχή επιμέναμε στην ιδέα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να γίνει όχι
με κριτήριο τη ζημία που υπέστησαν από το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων, αλλά
σε συνδυασμό με ένα μεγάλο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης των δανείων, στεγαστικών,
καταναλωτικών και μικροεπειχειρηματικών. Η επαναφορά των πλειστηριασμών πρώτης
κατοικίας θα δημιουργήσει τεράστια κοινωνική απόγνωση. Δεν πρόκειται να το
επιτρέψουμε να συμβεί. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταθέσει πρόταση νόμου για μια νέα «σεισάχθεια», και ζήτησε μία
ριζική και καθολική λύση όταν πρόσφατα η κυβέρνηση αντικατέστησε το «Νόμο
Κατσέλη» με ευνοϊκότερες για τις τράπεζες ρυθμίσεις. Το επόμενο διάστημα θα
εξαγγείλουμε το σχέδιο ελάφρυνσης νοικοκυριών και επιχειρήσεων, που δεσμευόμαστε
να εφαρμόσουμε ως κυβέρνηση, τόσο για να πάρει ανάσα οι πολίτες όσο όμως και για
να σταθεροποιηθεί το τραπεζικό σύστημα, που ήδη σωρεύει πάνω από 70 δις κόκκινα
δάνεια.</span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Μετά το κλείσιμο της ΕΡΤ ο ΣΥΡΙΖΑ
κήρυξε ανένδοτο αγώνα με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης. Τι περιεχόμενο
δίνετε σε αυτό που εξαγγέλλετε ως ανένδοτο αγώνα;</span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Να απαλλάξουμε την Ελλάδα από το μνημόνιο και από το εφιαλτικό μέλλον που της
ετοιμάζουν. Να υπερασπιστούμε την κοινωνική συνοχή και τη Δημοκρατία. Αυτοί
πρέπει να είναι οι στόχοι του αγώνα. Είναι ένας αγώνας στον οποίο χρειάζεται να
συναντηθούμε όλοι, πέρα από μικροπολιτικές σκοπιμότητες και πολιτικά παιχνίδια.
ΝΑ δώσουμε τη μάχη παντού: στις γειτονιές, στις πόλεις, στους χώρους δουλειάς,
στα σχολεία και τα νοσοκομεία που κλείνουν. Είναι ένας αγώνας για την υπεράσπιση
της κοινωνίας και θα τελειώσει μόνο, όταν τελειώσει η σημερινή κυβέρνηση και το
επαίσχυντο Μνημόνιο.</span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Όμως, οι πλατείες είναι άδειες και οι
διαδηλώσεις μικρές. Μήπως δεν πείθονται οι πολίτες από την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ;</span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Στις μεγάλες κινητοποιήσεις υπάρχουν περίοδοι έξαρσης και ύφεσης. Αυτό δεν
σημαίνει ότι ο κόσμος σταμάτησε να υποφέρει, ούτε ότι αποδέχτηκε την ήττα του
από το μνημόνιο. Η κοινωνία βράζει, και θα εκφράσει ξανά την αγανάκτησή της είτε
με τους παλιούς είτε με καινούριους τρόπους. Θα το κάνει ακόμα πιο σίγουρα και
ακόμα πιο ηχηρά, την στιγμή που θα είναι πεισμένη ότι κάτι τέτοιο θα έχει
πολιτικό αποτέλεσμα. Από τη δική της πλευρά, η Αριστερά οφείλει να παίξει τον
ρόλο της, ώστε το κίνημα αγανάκτησης να μετασχηματιστεί σε ένα κίνημα ώριμων
πολιτικών και κοινωνικών αλλαγών.</span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Έχετε πει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να
κυβερνήσει χωρίς την άμεση και διαρκή συμμετοχή του λαού στις λήψεις των
αποφάσεων. Πως σκέφτεστε να το υλοποιήσετε αυτό;</span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Υπάρχουν πολύ σημαντικές μεταρρυθμίσεις που μπορούν να διασφαλίσουν την πιο
ουσιαστική παρέμβαση της κοινωνίας στα πράγματα. Είναι τα δημοψηφίσματα, σε
κεντρικό ή σε τοπικό επίπεδο, οι συμμετοχικοί θεσμοί, οι νέες μορφές κοινωνικής
οργάνωσης, η συνεταιριστική οικονομία, και βέβαια η ριζική αναδιοργάνωση της
αυτοδιοίκησης και του συνδικαλισμού. Αρκεί να υπάρχει βούληση. Γιατί κάθε βήμα
που φέρνει τον λαό πιο κοντά στην λήψη των αποφάσεων, εκτοπίζει αντιστοίχως τα
ισχυρά συμφέροντα που χειραγωγούν σήμερα την πολιτική και την οικονομία σε κάθε
επίπεδο. </span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Δηλώσατε πρόσφατα ότι έχετε σκοπό να
ρίξετε την κυβέρνηση το ταχύτερο δυνατό. Με ποιους τρόπους θα το επιδιώξετε;</span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Με τον καθημερινό αγώνα για τη καταγγελία της εγκληματικής και αδιέξοδης
πολιτικής του μνημονίου που εφαρμόζει παντού. Μέσα και έξω από τη Βουλή, στους
δρόμους στις πλατείες, στους χώρους δουλειάς, στις πόλεις και τα χωριά, μέσα και
έξω από τη χώρα. Αυτό είναι το καθήκον μας. Να εμψυχώσουμε, να κινητοποιήσουμε
τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους μικροεπαγγελματίες και να νικήσουμε το
φόβο. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Και ξέρετε πιστεύω ότι στο χέρι μας είναι. Αργά ή γρήγορα η κινητοποίηση του
λαού μας θα τους εξαναγκάσει να φύγουν, υπό το βάρος της ομολογημένης αποτυχίας
του μνημονίου, και της λαϊκής κατακραυγής. Η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει την
πολιτική του «καλού μαθητή» απέναντι στην τρόικα. Η πολιτική αυτή έχει
αποδειχτεί ολέθρια και δεν έχουν σχέδιο διαφυγής. Θα φύγουν με τον ίδιο ακριβώς
τρόπο που έφυγαν οι δύο προηγούμενες κυβερνήσεις του μνημονίου. Αυτή, όμως, θα
είναι και η τελευταία για το ίδιο Μνημόνιο. Ο ελληνικός λαός θα κάνει το βήμα
της ανατροπής και καμιά άλλη προσπάθεια εξαπάτησης και εκφοβισμού δεν πρόκειται
να καρποφορήσει.</span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Με ποιες πολιτικές δυνάμεις θα
κυβερνήσετε. Θα είναι κυβέρνηση με δυνάμεις από το χώρο της Αριστεράς που σε
αυτή τη φάση δεν δείχνει να είναι εφικτή με δεδομένη την άρνηση του ΚΚΕ ή
κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με άλλα κόμματα;</span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Έτσι όπως είναι τα πράγματα, μια διέξοδος υπάρχει: Όσο πιο ισχυρός είναι ο
ΣΥΡΙΖΑ, τόσο πιο αποτελεσματικός θα είναι ο αγώνας του λαού να απαλλαγεί από το
μνημόνιο. Αν στις προηγούμενες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η μεγάλη έκπληξη, τώρα
μπορεί και πρέπει να γίνει ο πόλος συσπείρωσης μιας ευρύτατης πολιτικής και
κοινωνικής πλειοψηφίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε για την
ενότητα και την ευρύτατη δυνατή συσπείρωση, γύρω από ένα προοδευτικό εναλλακτικό
πρόγραμμα. Και να είστε σίγουρος ότι την επόμενη των εκλογών η δυναμική θα είναι
εντελώς διαφορετική στο πολιτικό σκηνικό. </span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Σε αυτήν την κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας
εντάσσεται και πρόσωπα ή πολιτικές κινήσεις που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ; Με τη
ΔΗΜΑΡ η και το σημερινό ΠΑΣΟΚ ιδίως μετά τη θέση Σκανδαλίδη και Ρέππα προχθές
στο συμπόσιο για την 3η Σεπτέμβρη για διάλογο με τον ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να υπάρξει
σύγκλιση και υπό ποιες προϋποθέσεις;</span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου έχει μεταβληθεί και επισήμως σε συνιστώσα της ΝΔ και
πολιτικό δεκανίκι του κ. Σαμαρά. Είναι προφανές ότι θέμα συνεργασίας δεν
τίθεται, αφού ο κ. Βενιζέλος έχει συνδέσει την πολιτική επιβίωση του ιδίου και
κόμματός του με το μνημόνιο. Οι φωνές αναδίπλωσης που ακούγονται, και μάλιστα σε
υψηλότατο επίπεδο, δείχνουν το αδιέξοδο αυτής της πορείας. Για μας, κάθε
συνεργασία και σύγκλιση έχει νόημα, μόνο όταν βασίζεται στην προγραμματική, αλλά
και την πολιτική αξιοπιστία.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<em><b>
<span style="font-size: 16.0pt;">Θεωρείτε πως την κρίσιμη ώρα ,όταν ο ΣΥΡΙΖΑ, στην
περίπτωση που έλθει πρώτο κόμμα αλλά δεν θα έχει την απαραίτητη πλειοψηφία και
θα έχει λάβει την εντολή για το σχηματισμό κυβέρνησης, θα δεχόταν να κυβερνήσει
με ψήφο ανοχής;</span></b></em></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Η απάντηση είναι απλή και ξεκάθαρη. Όσο πιο ισχυρός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, και όσο
μεγαλύτερη πλειοψηφία διαθέτει, τόσο πιο ισχυρός θα είναι ο λαός απέναντι στο
μνημόνιο. Το μνημόνιο, λοιπόν, δεν θα το καταργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο ίδιος ο
λαός με την ψήφο του. Και όσο πιο ισχυρή θα είναι το βράδυ των εκλογών η εντολή
του λαού, τόσο πιο δυνατή θα είναι η χώρα για να κερδίσει τη σκληρή μάχη της
διαπραγμάτευσης με τους εταίρους και τους πιστωτές.</span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Ο πρωθυπουργός στη συνέντευξη του στην
«Κ.Ε» την περασμένη Κυριακή είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διεκδικεί με αξιώσεις να βγει
πρώτο κόμμα. Το δικαιολόγησε λέγοντας πως τον χρόνο που προηγήθηκε κατά τη
διάρκεια του οποίου ελήφθησαν οδυνηρά μέτρα δεν κατάφερε να πάρει κεφάλι στις
δημοσκοπήσεις. Πως σχολιάζετε αυτή την εκτίμηση του κ. Σαμαρά; </span></b></em>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Αν μετράει την αποδοχή της κοινωνίας ή τη δυσαρέσκειά της, κλεισμένος στο Μέγαρο
Μαξίμου, βλέποντας τους δείκτες και τις μετρήσεις των δημοσκοπήσεων, τότε είναι
βέβαιο ότι θα κάνει τις πιο λανθασμένες επιλογές. Η εκτίμησή μου είναι ότι όπως
τον Μάιο, βρεθήκαμε με δημοσκοπικούς δείκτες που έδιναν ένα τελείως διαφορετικό
αποτέλεσμα από αυτό που καταγράφηκε στις κάλπες, έτσι και τώρα θα είναι
συντριπτική η έκπληξη του εκλογικού αποτελέσματος. Οι δε δημοσκοπήσεις
-καταγράψτε το αυτό- θα διαφοροποιηθούν άρδην τη μέρα της προκήρυξης των εκλογών
όταν θα τεθούν τα πραγματικά διλήμματα στον ελληνικό λαό. Διότι, αυτή τη στιγμή
καλείται ένα απογοητευμένο, κουρασμένο, οργισμένο εκλογικό σώμα να απαντήσει σε
ένα ερώτημα που δεν αφορά το δίλημμα που θα τεθεί την ημέρα των εκλογών. Ποιος,
δηλαδή, θα κυβερνήσει την επόμενη μέρα. Αφορά ποιον προτιμά, ποιον θεωρεί
καλύτερο ή ικανότερο. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Θεωρώ απολύτως λογικό σε αυτό ερώτημα να πλειοψηφεί το «δεν ξέρω, δεν απαντώ» ή
«ο κανένας», σε αυτή τη φάση της απόγνωσης ή της απελπισίας που βρίσκεται το
μεγαλύτερο τμήμα του εκλογικού τμήματος και ειδικά της μεσαίας τάξης που έχει
καταρρακωθεί. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Την ημέρα, όμως, που θα προκηρυχθούν εκλογές το πραγματικό διακύβευμα θα τεθεί
μπροστά στον καθένα και στην καθεμιά. Θα συνεχίσουμε με μια κυβέρνηση που λέει
«ναι», προσποιούμενη ότι θα διαπραγματεύεται ή θα επιλέξουμε να βγούμε από αυτήν
την κρίση με διαφορετικό τρόπο. Και εκεί σε αυτό το ρεαλιστικό διακύβευμα ο
ΣΥΡΙΖΑ θα συσπειρώσει μεγαλύτερες δυνάμεις από αυτές που τον υποστηρίζουν. Δεν
έχω καμία αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ο νικητής των εκλογών.</span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Η Ελλάδα είναι άμεσα εμπλεκόμενη με
δυνάμεις στο Κόσσοβο και στο Αφγανιστάν στα πλαίσια των Νατοϊκών της
υποχρεώσεων. Είναι πιθανό τώρα να της ζητηθεί μιας μορφής συμμετοχή σε
ενδεχόμενη επίθεση στη Συρία. Εσείς ως κυβέρνηση πως σκοπεύετε να χειριστείτε
αυτά τα θέματα;</span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Τίποτα από αυτά που συμβαίνουν δεν αφορά το δικαίωμα του συριακού λαού στη
δημοκρατία και την ελευθερία. Η εμπειρία του Κοσσόβου και του Αφγανιστάν που
αναφέρατε το επιβεβαιώνουν. Το ΝΑΤΟ δεν έχει εμπλακεί επισήμως στην υπόθεση της
Συρίας, και επομένως καμία νατοϊκή υποχρέωση δεν μας επιβάλλει να συμμετάσχουμε
σε επιχειρήσεις, εναντίον μιας χώρας με την οποία έχουμε διπλωματικές σχέσεις.
Αλλά και να υπήρχε νατοϊκή κάλυψη σε αυτήν την υπόθεση, τι θα άλλαζε; Οι
βομβαρδισμοί στη Γιουγκοσλαβία είχαν, επίσης, νατοϊκή κάλυψη, αλλά ούτε μια
στιγμή ο ελληνικός λαός δεν αποδέχτηκε τη συμμετοχή της χώρας σε μια επιχείρηση
τόσο κραυγαλέα, αντίθετη με το διεθνές δίκαιο. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Και θέλω να υπενθυμίσω ότι, βάσει του Ελληνικού Συντάγματος, χρειάζεται απόφαση
της Βουλής για να παραχωρηθούν διευκολύνσεις σε πολεμικές επιχειρήσεις στις
οποίες η χώρα μας δεν εμπλέκεται, πράγμα που η κυβέρνηση παρακάμπτει. Οι
τελευταίες δε εξελίξεις, με την ανάσχεση της επιθέσεις από τις αρνητικές ψήφους
σε κοινοβούλια και από τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης, εκθέτουν ανεπανόρθωτα
τόσο τον πρωθυπουργό όσο και τον υπουργό Εξωτερικών. Απέδειξαν ότι δε ξέρουν
τίποτε άλλο από το να κραυγάζουν τη προθυμία τους στην υποταγή. Τι κι αν αυτή η
προθυμία συνεπάγεται δεινά για τη χώρα μας που βρίσκεται σε βαθιά οικονομική
κρίση.</span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Πρόσφατα ο πρόεδρος Πούτιν εξαπέλυσε
επίθεση κατά της χώρας για την ετεροβαρή πολιτική που ακολουθεί, εγκαταλείποντας
την προηγούμενη πιο στενή σχέση με τα ρώσικα συμφέροντα. Πως σκοπεύετε να
προσδιορίσετε τις σχέσεις της χώρας με την Ρωσία;</span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Δεν υπάρχει σχέδιο προνομιακών σχέσεων με καμία απολύτως χώρα του κόσμου.
Θέλουμε μια εξωτερική πολιτική πολυδιάστατη, πολύμορφη, βασισμένη σε σχέσεις
αμοιβαίας εμπιστοσύνης, και προσανατολισμένη στο συμφέρον του ελληνικού λαού και
μόνον. Η Ελλάδα δεν πρέπει να είναι στο τσεπάκι κανενός. Απεναντίας, μπορεί να
παίξει σημαντικό διεθνή ρόλο, χωρίς εξαρτήσεις από ξένα συμφέροντα. </span></div>
<em><b><span style="font-size: 16.0pt;">Το νέο Λύκειο μοιράζει τα ελληνόπουλα
σε σχολεία για έχοντες και σε σχολεία για πληβείους αποκλείοντας τα δυο τρίτα
από νωρίς από την ανώτατη παιδεία. Πως οραματίζεστε μια παιδεία στο μέλλον;
</span></b></em><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Είχαμε πιστέψει ότι η κοινωνία πέρασε την φάση κατά την οποία η μόρφωση ήταν για
τους κοινωνικά ανώτερους και είχε κατακτήσει την παιδεία ως δημόσιο αγαθό. Τα
βήματα για κάτι τέτοιο έγιναν από τα μέσα της δεκαετίας του 60. Σήμερα, ακόμα κι
αυτό είναι υπό αναίρεση. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Οι φτωχοί, με μια σειρά επιτήδειων μέτρων, που προσπαθούν απλώς να μειώσουν τις
δημόσιες δαπάνες για την παιδεία, πετιούνται έξω από το λύκειο. Στρέφονται στην
περίφημη «μαθητεία» που δεν είναι τίποτα άλλο από πάμφθηνη εργασία ανηλίκων. Οι
διατάξεις αυτές γυρίζουν την παιδεία έναν αιώνα πίσω. Υποχρέωση της πολιτείας
είναι να εξασφαλίζει την 12χρόνη και υποχρεωτική εκπαίδευση για όλους, καθώς και
υψηλού επιπέδου, δημόσια και δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Το σχολείο πρέπει να πάψει να είναι εξεταστικός προθάλαμος των ΑΕΙ και πάρεργο
της φροντιστηριακής εκπαίδευσης. Σχεδιάζουμε την ουσιαστική ενίσχυση του
δημόσιου σχολειού από το νηπιαγωγείο ως το Λύκειο, με αναβάθμιση της ποιότητας
της παρεχόμενης γνώσης. Οραματιζόμαστε δε, όταν σταθεροποιηθεί η οικονομία, μια
ριζική μεταρρύθμιση που θα ανοίξει το δρόμο για την ελεύθερη πρόσβαση στην
τριτοβάθμια εκπαίδευση, ανάλογα με τα προσόντα, τις κλήσεις, τη δουλειά και τις
δυνατότητες του κάθε μαθητή και όχι με βάση την οικονομική κατάσταση της
οικογένειάς του. Γιατί η γνώση έχει αυταξία. Σχεδιάζουμε τέλος την ολόπλευρη
στήριξη των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ. Η Ελλάδα μπορεί, αν δουλέψουμε με σχέδιο
και όραμα, σε βάθος χρόνου, να μην είναι μόνο η χώρα του τουρισμού, αλλά και η
χώρα της επιστήμης, της παροχής υψηλής ποιότητας γνώσης στα πανεπιστήμια και η
χώρα της παραγωγής υψηλού επιπέδου έρευνας στα ερευνητικά της κέντρα, που θα μας
επιτρέψει όχι μόνο να σταματήσουμε το λεγόμενο brain rain, τη διαρροή του πιο
σημαντικού επιστημονικού δυναμικού από τη χώρα, αλλά τη συγκέντρωση στη χώρα
νέων επιστημόνων και ερευνητών. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16.0pt;">
Και όχι μόνο στις εφαρμοσμένες, αλλά και στις θεωρητικές επιστήμες. Γιατί
αλήθεια να μην έρχονται στην Ελλάδα φοιτητές από όλο τον κόσμο για να σπουδάσουν
φιλοσοφία; Ποια άλλη χώρα στο κόσμο έχει την ιστορία, την παράδοση, το βάθος και
το κύρος που έχει η Ελλάδα σε αυτούς τους τομείς;</span></div>
<strong><span style="font-size: 16.0pt;">Διαβάστε επίσης:</span></strong><br />
<b><span style="color: red; font-size: 16.0pt;">
<a href="http://left.gr/news/al-tsipras-na-toys-rixei-o-laos-vinteo" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;">
<span style="color: red;">Αλ. Τσίπρας: Να τους ρίξει ο λαός (βίντεο)</span></a></span></b><br />
<b><span style="color: red; font-size: 16.0pt;">
<a href="http://left.gr/news/o-proedros-toy-syriza-stin-poreia-tis-deth-vinteo-kai-diloseis" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;">
<span style="color: red;">Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία της ΔΕΘ (βίντεο και
δηλώσεις)</span></a></span></b></dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-41173754586121360902013-09-10T19:27:00.002+03:002013-09-10T19:27:27.855+03:00Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΕ ΤΗΝ Χ.Α.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 26.0pt;">Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΜΙΧΑΗΛ
ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΕ ΤΗΝ Χ.Α.</span></b></dt>
<dt>
<a href="http://fih.gr/view.php?filename=552013_09_04_10_08_00_01.jpg" target="_blank">
<img align="left" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="234" src="http://fih.gr/images/552013_09_04_10_08_00_01.jpg" width="359" /></a><span style="font-size: 14.0pt; font-weight: 700;">Κύριε Πρόεδρε, κυρία
Εισαγγελεύς, κυρία Γραμματέα,</span></dt>
<dt><span style="font-size: 14.0pt;">Υπάρχει ένα κεντρικό παράδοξο, μια βασική
αντίφαση στην πολιτική δίκη η οποία διεξάγεται τώρα σ’ αυτόν τον χώρο. Η
αντίφαση είναι η εξής, κατά την δική μου άποψη, αλλά και κατά την άποψη
χιλιάδων ανθρώπων στην Ελλάδα, σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, που με
τίμησαν στέλνοντας χιλιάδες μηνύματα συμπαράστασης: υπάρχει μια απίθανη
αντιστροφή της πραγματικότητας στην χώρα που όλοι σεμνύνονται ότι γεννήθηκε η
δημοκρατία. Οι πραγματικοί κατήγοροι μετατρέπονται σε κατηγορούμενους και οι
πραγματικοί κατηγορούμενοι που θα έπρεπε να καθίσουν εκεί που κάθομαι εγώ, με
τον σεβαστό κ. πρύτανη, παριστάνουν τον μηνυτή και τον κατήγορο και
σεμνύνονται για την πίστη τους όχι στις δημοκρατικές δάφνες αυτής της χώρας
αλλά αντίθετα στο 3ο Ράιχ το οποίο επέβαλε την τυραννία του για χρόνια στην
ίδια την Γερμανία, στην Ευρώπη και στην χώρα μας εξοντώνοντας ολόκληρους
πληθυσμούς.</span></dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14.0pt;">
Σάββας Μιχαήλ </span></b></dt>
<br /><br />
<dl>
<dt><span style="font-size: 18.0pt;">Οι πραγματικοί κατηγορούμενοι, οι
πραγματικοί ένοχοι για την διατάραξη της κοινωνικής ειρήνης του απλού λαού,
δεν είναι ο κύριος πρύτανης ή το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα, που έχω την τιμή
επί πολλές δεκαετίες να είμαι μέλος του. Είναι εκείνοι που ασκούν βία και που
διαταράσσουν ολόκληρες περιοχές, ενώ δεν έχουν κανένα νόμιμο δικαίωμα,
παριστάνοντας την αστυνομία χωρίς να είναι επισήμως αστυνομία. Π.χ. στην
περιοχή των Αμπελοκήπων, όπου και διαμένω, κι όπου, στην Μεσογείων βρίσκονται
τα νέα κεντρικά γραφεία της Χ.Α απαγορεύουν σε Φιλιπινέζους και Φιλιπινέζες να
κυκλοφορούν μετά τις 10 το βράδυ, όπως έχει καταγγελθεί και δια του τύπου.</span></dt>
<dt><span style="font-size: 18.0pt;"> </span></dt>
<dt><span style="font-size: 18.0pt;">Κατηγορούμενοι και ένοχοι, για την
διασπορά μίσους, δεν είναι οι ήπιες ανακοινώσεις των κομμάτων, οργανώσεων
συνδικαλιστικών και αντιρατσιστικών που καλούσανε στην κινητοποίηση τις 9ης
Μάιου 2009 αλλά, αντίθετα, εκείνοι που καθημερινά σπέρνουν, καλλιεργούν το
μίσος ανθρώπου απέναντι σε άνθρωπο, και πραγματώνουν αυτό το μίσος με βίαιες
εγκληματικές ενέργειες κάτω από ένα απαράδεκτο καθεστώς νομικής ασυλίας και
κρατικής προστασίας.</span></dt>
<dt><span style="font-size: 18.0pt;"> </span></dt>
<dt><span class="postbody"><span style="font-size: 18.0pt;">Κατηγορούμενοι και
ένοχοι για βιαιοπραγίες, δεν είναι ούτε ο ομιλών ούτε ο πρύτανης, ούτε το
Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα, ούτε όλοι όσοι μαζευτήκαμε για να εμποδίσουμε
ακριβώς αυτά τα κηρύγματα μίσους και την φτηνή δημαγωγία, να εκμεταλλευτούν
την κοινωνική απελπισία ανθρώπων, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν χάσει
την δουλειά τους, έχουν χάσει τον μισθό τους, έχουν χάσει τους όρους της
ύπαρξης τους. Δεν πιστεύω ότι όλοι οι ψηφοφόροι της Χ.Α είναι φασίστες ή Ναζί.
Πολλοί ψηφοφόροι τους είναι απελπισμένοι και σε αυτή την απελπισία προσπαθούν
να κερδοσκοπήσουν οι Χρυσαυγίτες προσπαθώντας να ακολουθήσουν τον δρόμο και τα
χνάρια του Χίτλερ και των δυνάμεων των Ναζί, αυτών που καταδυναστεύσανε και
αυτή την χώρα, που σφάξανε στο Δίστομο, που κάψανε τα Καλάβρυτα, που στείλανε
και την συντριπτική πλειοψηφία των Εβραίων σε αυτή την χώρα όπως και στην
υπόλοιπη Ευρώπη στα κρεματόρια, μαζί και την μισή μου οικογένεια. Η άλλη μισή
σώθηκε χάρη στο ΕΑΜ και χάρη στην ΕΑΜίτισα μητέρα μου, κι η οποία συνελήφθη
από την Γκεστάπο, βασανίστηκε στην Μέρλιν και λόγω του βασανισμού πέθανε
σχετικά νωρίς, από τις συνέπειες των βασανιστηρίων. Ήταν μόλις 21 χρονών, και
της βάλανε στο κεφάλι το σιδερένιο στεφάνι με τα καρφιά που τα σφίγγανε και
μπαίνανε λίγο-λίγο στο κρανίο, για να προδώσει πού έκρυβε τους Εβραίους.
Αρνήθηκε όμως να το κάνει αυτό και κατέληξε εκεί που κατέληξε: στα 54 της να
χάσει κάθε επαφή με τον κόσμο και μετά λίγα χρόνια πέθανε. Είναι, όμως, προς
τιμήν της η ηρωική στάση και της ίδιας και της πατρίδας της -γιατί προέρχεται
από την Κάλυμνο, το νησί από όπου ξεκίνησε η πρώτη λαϊκή εξέγερση ενάντια στον
φασισμό του Μουσολίνι τον Απρίλιο του 1935- ότι συγκρότησε ένα άτυπο (όπως και
τώρα από μία άποψη) διεθνές ενιαίο μέτωπο με τον λαό της Αιθιοπίας, τότε που
είχε δεχθεί τα χημικά του Μουσολίνι, σαν αυτά τα οποία επικαλείται και με τα
οποία ο ιμπεριαλισμός απειλεί σήμερα τους λαούς της γειτονικής μας περιοχής,
αρχίζοντας από την Συρία. </span></span><span style="font-size: 18.0pt;"><br />
<br />
<span class="postbody">Τέλος, κατηγορούμενοι και ένοχοι που θα έπρεπε να
κάτσουν στο εδώλιο των κατηγορούμενων μπροστά στην συνείδηση του λαού και
ολόκληρου του κόσμου, είναι εκείνοι οι διεθνείς τοκογλύφοι και κεφαλαιοκράτες
ντόπιοι και ξένοι, οι τρόικες κι οι κυβερνήσεις τους που καταδίκασαν έναν
ολόκληρο λαό στην ανθρωπιστική τραγωδία των τριών τελευταίων χρόνων, που έχουν
ποδοπατήσει όχι μονάχα τους όρους της ζωής τους αλλά και την αξιοπρέπειά τους.
Μιλάω και πρέπει να μιλάει κανείς γι’ αυτά με το νου οπωσδήποτε, με την
καθαρότητα του νου, αλλά όχι χωρίς καρδιά. Γιατί οι στιγμές που ζούμε όλοι μας
ανεξάρτητα σε ποια πολιτική παράταξη είμαστε, ήμασταν και θα είμαστε. Όλοι
μας! Χωρίς καμιά εξαίρεση. Οι στιγμές που ζούμε είναι ιστορικές όχι με την
βαρύγδουπη έννοια του όρου αλλά επειδή υφιστάμεθα όσα υφιστάμεθα σαν λαός και
σαν εργατική τάξη, σαν ανθρωπότητα μέσα στην τρέχουσα συστημική κρίση του
καπιταλισμού. </span><br />
<br />
<br />
<br />
<span class="postbody">Καθώς η πραγματικότητα έχει αντιστραφεί από τους
διώκτες μας, κατηγορούμενοι δεν είναι οι διωκόμενοι αλλά οι διώκτες μας,
παρόλο που δεν ξέρουν καν τι υπογράφουν στην μήνυση. Μόνο δύο μάρτυρες της ΧΑ
παρουσιάστηκαν ενάντιά μας σε αυτήν την δίκη. O μεν πρώτος είπε ότι δεν
διάβασε καν την περιβόητη επίμαχη προκήρυξη του Ε.Ε.Κ κι ότι κάποιος άλλος του
είπε και υπέγραψε! Ο δε δεύτερος, ο οποίος δημοσίως έχει πει ότι είναι
δικηγόρος της Χ.Α, ο κύριος Ανδριόπουλος, δήλωσε ότι «τρέμει και φοβάται με
τέτοια κείμενα για την ίδια του την ζωή»!!. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Έλεος! </span><br />
<br />
<span class="postbody">Αυτοί οι άνθρωποι που σεμνύνονται για τα μπράτσα τους
με τα αναβολικά που παίρνουν, αυτοί που παριστάνουν τους μεγάλους νταήδες εκεί
που τους παίρνει, αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν φοβούνται και τρέμουν από μια ήπια
κατά την γνώμη μου προκήρυξη, την δικιά μας, του Ε.Ε.Κ ή και οποιαδήποτε άλλη
που κυκλοφόρησε ενάντιά τους τον Μάιο του 2009. Επαναλαμβάνω ότι θεωρώ ότι
όσες προκηρύξεις έχουν βγει από αντιρατσιστικές οργανώσεις, από διάφορες
συλλογικότητες μαζί κι απ’ το Ε.Ε.Κ είναι ήπιες μπροστά σε ενέργειες ανθρώπων
οι οποίοι συμπεριφέρονται απέναντι σε άλλους ανθρώπους σαν να είναι υπάνθρωποι
και όχι μονάχα στους μετανάστες. Μπορεί να ξεκινάνε από τους μετανάστες και να
πάνε στους Εβραίους, μετά τα θύματά τους επεκτείνονται σε όλους τους Έλληνες
όσο «καθαρόαιμοι», υποτίθεται, κατά την γνώμη τους, κι αν είναι, σε Έλληνες
πολίτες ορθοδόξου χριστιανικού θρησκεύματος, όπως τους αποκαλεί ο νόμος.
</span><br />
<br />
<span class="postbody">Προχθές στην Δάφνη, περπατούσε μια Ελληνίδα
επιστημόνισσα, η επιλογή της οποίας είναι να έχει σύντροφο έναν άνθρωπο,
νόμιμο μετανάστη, που το χρώμα της επιδερμίδας του, δεν άρεσε στην Χ.Α.
Ξαφνικά ένας «μαυροφορεμένος» πέρασε από εκεί, έφτυσε κατάμουτρα αυτήν την
ελληνίδα επιστημόνισσα που «μόλυνε το ελληνικό αίμα» και επιχείρησε να δείρει
και να ξεριζώσει τα μαλλιά αυτού του φουκαρά. Ευτυχώς παρενέβησαν οι
παρευρισκόμενοι και ο μαυροφορεμένος διέφυγε άρον-άρον. Το θέμα έχει φτάσει
στο δημοτικό συμβούλιο της Δάφνης - Υμηττού που το έθεσε ένας δημοτικός
σύμβουλος που ήρθε και εδώ ως μάρτυρας υπεράσπισής μου, ο κύριος Γιώργος
Μητροβγένης. Το ζήτημα της εγκληματικής αυτής επίθεσης θα έχει συνέχεια. Δεν
πρόκειται να δεχθεί κανένας πολίτης αυτής της χώρας, να επιβάλει τον νόμο και
την τάξη η φασιστική ακροδεξιά. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Δεν πρόκειται να επιστρέψουμε στην δεκαετία του ΄30,
δεν πρόκειται να επιστρέψουμε στο 1936, στην δικτατορία του Μεταξά και στα
ρετσινόλαδα, δεν πρόκειται να ανεχτούμε να επιστρέψουμε στην χούντα της CIAκαι
της καταστροφής της Κύπρου την οποία πάλεψα από την πρώτη μου στιγμή και είναι
ένας από τους λόγους που έχω στοχοποιηθεί από τους γνωστούς μηχανισμούς.
</span><br />
<br />
<span class="postbody">Παλιός Λαμπράκης προδικτατορικά, τον καιρό της χούντας
προσχώρησα από τότε στο κόμμα που με τιμά με την ιδιότητα του μέλους του, την
τότε οργάνωση Εργατική Διεθνιστική Ένωση, που μετατράπηκε στο Ε.Ε.Κ, το 1985,
για να πολεμήσουμε ακριβώς αυτήν την βαρβαρότητα και για να φύγει, όχι απλώς ο
ζυγός της δικτατορίας από πάνω μας αλλά και όλοι οι κοινωνικοί όροι που
δημιουργούν δικτάτορες και δικτατορίες. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Λοιπόν εδώ έχουμε την απίθανη αντίστροφη, οι εχθροί της
ελευθερίας να εμφανίζονται τιμητές και μηνυτές όσων παλεύουν για την
ελευθερία.. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Γιατί συμβαίνει κάτι τέτοιο; </span><br />
<br />
<span class="postbody">Το ερώτημα το έχουν βάλει ακόμα και πολλά διεθνή Μ.Μ.Ε
και τηλεοράσεις. Ξέρετε φυσικά ότι η εθνική Ραδιοτηλεόραση του Βελγίου, η RTFB
και το γαλλικό TV5 ήταν εδώ χθες, δεν δόθηκε άδεια από το δικαστήριό σας να
παραβρίσκονται στην αίθουσα. Μείνανε έξω και η RTFB μετέδωσε την σχετική
εκπομπή της από το πρωί. Η Libération, η Μοnde, η LibreBélgique, η Nation,
oGuardian (ο οποίος ακόμα περιμένει την μήνυση του κ. Δένδια…) και όλοι οι
άλλοι ρωτάνε μα γιατί; Για πρώτη φορά μετά το τέλος του 2ου παγκοσμίου πολέμου
που νικήθηκε ο φασισμός και ο ναζισμός, γιατί μετά από μήνυση δηλωμένων
Ναζιστών και φασιστών, ένας αντιφασίστας και μάλιστα Εβραίος κάθεται σε αυτό
το εδώλιο, μαζί με έναν διανοούμενο, με έναν πανεπιστημιακό άνθρωπο, σαν τον
πρώην πρύτανη του Πολυτεχνείου. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Βέβαια, το γεγονός ότι και σε αυτό το δικαστήριό σας,
παρήλασαν πρυτάνεις, αντιπρυτάνεις, καθηγητές πανεπιστημίου, πνευματικοί
άνθρωποι, αυτό εμάς βέβαια μας τιμά. Δεν έχουμε κομπορρημοσύνη, ούτε επίσης
ντρεπόμαστε επειδή είμαστε διανοούμενοι. Ο μόνος που έλεγε ότι «όταν ακούω την
λέξη διανοούμενος το χέρι μου πάει στο περίστροφό μου» ήταν ο Γκέμπελς. Αυτόν
που θαυμάζουνε και μάλιστα σε ένα έντυπό τους, σε άρθρο της Χ.Α, προσπαθήσανε
να βγάλουνε ότι είχε… ελληνική καταγωγή. Δεν ξέρω με ποια γονιδιακή μέθοδο
έκαναν την «ανακάλυψη». </span><br />
<br />
<span class="postbody">Λοιπόν, όλοι με ρωτάνε και στην χθεσινή συνέντευξη που
έδωσα στην Μοντ, μα καλά πώς συμβαίνει στην χώρα σας αυτό το πράγμα; Γιατί
πρώτη φορά μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο γίνεται αυτό; Γιατί μετά από
σχεδόν 40, 39 χρόνια από την πτώση της δικτατορίας της CIA, άνθρωποι που την
πολέμησαν να βρίσκονται εκεί, και οι άλλοι που την υποστήριξαν και την
νοσταλγούν να παριστάνουν και να κουνούν το δάχτυλο τους, σαν να είναι οι
μεγάλοι κατήγοροι - «κατήγοροι» βέβαια που φοβούνται για την ζωή τους, που δεν
ξέρουν ποια μήνυση υπογράφουν και ποιες κατηγορίες ξεστομίζουν ενάντια μας.
</span><br />
<br />
<span class="postbody">Γιατί έγινε αυτή η αντιστροφή; Ποιο είναι το διακύβευμα,
ποιο το επίδικο σε αυτήν την υπόθεση. Κατά την προσωπική μου άποψη υπάρχουν τα
εξής επίδικα: </span><br />
<br />
<span class="postbody">Πρώτον, για πρώτη φορά γίνεται απόπειρα ποινικοποίησης
του αντιφασιστικού λόγου και της αντιφασιστικής δράσης και της ελευθερίας της
έκφρασης στην διαπάλη με τον αναβιώνοντα ναζισμό. Μια αναβίωση που δεν αφορά
μόνο την χώρα μας. Η εμφάνιση της Χ.Α και στο ελληνικό κοινοβούλιο είναι κάτι
το καινούργιο για την ευρωπαϊκή πολιτική και όλοι το έχουν καταλάβει, και οι
Ευρωπαίοι δεν είναι τόσο κουτόφραγκοι όσο νομίζουν μερικοί. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Ο Λεπέν είχε κάνει μηνύσεις σε πολλούς στην Γαλλία,
αλλά αν δείτε τις μηνύσεις του Ζαν Μαρί Λεπέν, που προσωπικός του φίλος είναι
ο νυν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, ο κύριος Μάκης Βορίδης, τώρα με την
ΝΔ, μέχρι το 2012 με το ΛΑΟΣ, λίγο πιο πριν πρώην ηγέτης της χουντικής
νεολαίας του δικτάτορα Παπαδόπουλου. Λοιπόν ο Λεπέν έκανε μηνύσεις αλλά είχε
πολύ πιο προσεκτικούς δικηγόρους και συμβούλους και αφορούσαν το ένα ή το άλλο
πράγμα όχι όμως τον ηγέτη ενός κόμματος γιαπροκήρυξη του κόμματός του. </span>
<br />
<br />
<span class="postbody">Το κατηγορητήριο δεν παρουσιάζει κανένα αποδεικτικό
στοιχείο για συγκεκριμένη ατομική ποινική ευθύνη, ούτε καν ότι το έγραψε ο
συγκεκριμένος κατηγορούμενος· εγώ στην συγκεκριμένη περίπτωση φυσικά
αναλαμβάνω πλήρως την πολιτική ευθύνη για το Κόμμα μου. Δεν υπάρχει τίποτα το
ποινικά κολάσιμο. Η προκήρυξη του ΕΕΚ επαναλαμβάνει το ιστορικό σύνθημα το
οποίο λέχθηκε από τον Ιταλικό λαό και τους λαούς της Ευρώπης το 1943 όταν
κρεμάστηκε ο Μπενίτο Μουσολίνι και η Κλάρα Πετάτσι στην πλατεία εκείνη του
Μιλάνου μαζί με έναν άλλον, πρώην αποστάτη της αριστεράς και φασίστα. Καλό
είναι όποιος επισκέπτεται το Μιλάνο να επισκέπτεται αυτή την πλατεία, εγώ δεν
παραλείπω να το κάνω, γιατί αν ξεχάσουμε το τι περάσαμε οι ευρωπαϊκοί λαοί,
και όχι απλώς οι Εβραίοι με τα εκατομμύρια των νεκρών, αλλά όλοι οι ευρωπαϊκοί
λαοί, από τους φασίστες και από τους Ναζί, τότε τα ίδια και χειρότερα
πρόκειται να επαναληφθούν. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Λοιπόν, το πρώτο είναι η προσπάθεια ποινικοποίησης, η
δημιουργία ενός δικαστικού προηγουμένου ώστε να ποινικοποιηθεί ο
αντιφασιστικός λόγος και η αντιφασιστική δράση. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Το δεύτερο, και πάει χέρι με χέρι με το πρώτο, είναι να
απαγορευθεί, να χτυπηθεί, να τεθεί εκτός νόμου, όλος ο χώρος που αντιστέκεται
στην κοινωνική οικονομική βαρβαρότητα την οποία ζούμε, αρχίζοντας από εκείνο
το κομμάτι της αριστεράς που είναι το ποιο αδιάλλακτο, τους τροτσκιστές, το
ΕΕΚ. Από αυτήν την άκρη ξεκινώντας να θέσουν βήμα το βήμα εκτός νόμου όλη την
Αριστερά. Θυμίζω ότι στην πολυ-μήνυση του Μαΐου του 2009 περιλαμβάνεται όλη η
Αριστερά, από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι την ΑΝΤΑΡΣΥΑ
και το ΕΕΚ, συνδικάτα, π.χ. ομοσπονδίες όπως η ΟΛΜΕ, καθώς και άλλες
μεταναστευτικές και αντιρατσιστικές συλλογικότητες, αλλά και μεμονωμένες
προσωπικότητες που δεν ανήκουν καν στον χώρο της Αριστεράς, όπως ο τότε
πρύτανης του Πολυτεχνείου κ. Μουτζούρης. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Παρόλα αυτά, πιάνοντας αυτή την άκρη που δεν μπορούν να
την ελέγξουν, έτσι και αλλιώς, το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα, να σύρουν από
εκεί και να διαρρήξουν όλο τον ιστό των λαϊκών ελευθεριών. Γιατί δεν
διακυβεύεται εδώ η ελευθερία ενός ατόμου, η δικιά μου, ή ενός κόμματος, του
Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος ούτε καν μόνο της Αριστεράς. Αυτό είναι το
δεύτερο επίδικο. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Το τρίτο, δεμένο με όλα τα προηγούμενα, είναι το ζήτημα
μιας καλυμμένης θεσμοποίησης, αποδοχής, ακόμη και σε ένα κρατικό-διοικητικό
επίπεδο, του αντισημιτισμού. Θα ήθελα να θυμίσω σε όλους και στο δικαστήριό
σας πρώτα απ’ όλα ότι η μήνυση αυτή, η μηνυτήρια αναφορά του 2009 και
προπαντός μετά την ενεργοποίησή της, το φθινόπωρο του 2012 και της κλήσης μας
για απολογία στην ΓΑΔΑ συνοδεύτηκε με μια χωρίς προηγούμενο σε αυτή την χώρα
αντισημιτική καμπάνια στην ναζιστική μπλογκόσφαιρα, η οποία θυμίζει άλλες
μαύρες εποχές της ανθρωπότητας. Έχει αναφερθεί πολλές φορές εδώ η ανάρτηση στο
Διαδίκτυο, η συνοδευόμενη από την φωτογραφία μου έχοντας από κάτω την ανοιχτή
δολοφονική πρόσκληση: «Λιώστε το Εβραϊκό σκουλήκι», ή η κατηγορία ότι είμαι
«όργανο της παγκόσμιας εβραϊκής συνωμοσίας» για να επιβληθεί στην χώρα «εβραιο-μπολσεβίκικο
καθεστώς», να «προκαλέσω εμφύλιο πόλεμο» και όλα τα σχετικά που θέλουν να
προσάψουν. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Στην ιστοσελίδα της «συνδικαλιστικής» παράταξης της
Χρυσής Αυγής στο χώρο της ΕΘΕΛ, πρόσφατα ξανά, υπάρχει φωτογραφία μου με
υβριστικά σχόλια, λόγω της κόμμωσής μου, που μοιάζει με του κύριου Φυτράκη
λιγάκι, λέει ότι είναι οι τρίχες του Γιαχβέ, βρίζοντας έναν ολόκληρο κόσμο που
έχει μια ορισμένη πίστη, βρίζοντας τους πάντες, από τον μακαρίτη τον πατέρα
μου λέγοντας ότι είναι 100 χρονών και ότι οι εβραίοι ζουν πολύ, ας
επισπεύσουμε την αποχώρησή τους από τον κόσμο. Θέλω να πω στο δικαστήριο και
σε όσους μας ακούνε, μαζί στα μέσα ενημέρωσης ντόπια και ξένα, ότι αν πάθω
οτιδήποτε εγώ ή οποιοσδήποτε σύντροφός μου ή οποιοσδήποτε Εβραίος επίσης αυτής
της χώρας υπεύθυνοι είναι οι Ναζί και αυτοί που τους καλύπτουν. Έχουν γίνει
ανοιχτές απειλές δολοφονίας μου, χτυπήματος της οικογένειάς μου, της γυναίκας
μου, των πάντων, κανένας δεν κινήθηκε ενάντιά τους. Θα μου πείτε «γιατί δεν
τους κάνετε μήνυση εσείς;». Είχα κάνει μηνύσεις στο παρελθόν, π.χ. στον
«Στόχο», την ναζιστική εφημερίδα, πριν αρκετά χρόνια. Μήνυση που κατευθείαν
πήγε στο αρχείο χωρίς καμία παραπέρα εξήγηση. Λοιπόν, ποιος υπερασπίζει ποιόν;
</span><br />
<br />
<span class="postbody">Ένας αμερικανός που μου έστειλε ένα μήνυμα
συμπαράστασης αναρωτιόνταν πως γίνεται να σας σέρνουν τόσους μήνες και αν
υπάρχει κράτος δικαίου στην χώρα μας, ένας άλλος, ο καθηγητής νομικής κ.
Μακναίρ από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, και συνάδελφος σας κατά μια άποψη,
λέει ότι με την αυστηρότερη βρετανική νομοθεσία δεν στοιχειοθετείται
κατηγορία. Εκείνο που έχουν παρατηρήσει όλοι, ιδιαίτερα στον διεθνή χώρο και
το έχουν εκφράσει με διάφορα δημοσιεύματά τους, αρχίζοντας με ένα κείμενο του
καθηγητή του CNRS, Μικαέλ Λεβί ότι ο αντισημιτισμός επιβάλλει τον νόμο σε
αυτήν τη χώρα; Και μαζί με το χτεσινό - προχθεσινό άρθρο της Libération που
έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Γαλλικού CRIF, αντίστοιχου του Κεντρικού
Ισραηλιτικού Συμβουλίου που βρίσκεται σε έναν πολιτικό χώρο εκ διαμέτρου
αντίθετο από το δικό μου από πολλές απόψεις, ακόμη και αυτοί, μη κομμουνιστές,
μη διεθνιστές έχουν σοκαριστεί. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Από την μια φτιάχνουν άξονες στρατηγικούς για τα
πετρέλαια Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ και μάλιστα η ελληνική κυβέρνηση πρώτη
ζήτησε μέσω του αντιπροέδρου της κυβερνήσεως Ευάγγελου Βενιζέλου να γίνουν
«σταυροφόροι» του ιμπεριαλιστικού πολέμου ενάντια στον λαό της Συρίας, αυτοί
που συντάσσονται με εκείνες τις δυνάμεις μαζί και με το Ισραήλ, την ίδια
στιγμή κυνηγάνε έναν Εβραίο μόνο και μόνο επειδή είναι αριστερός και
κυνηγιέται μονάχα για τις ιδέες του, μονάχα γιατί ανήκει σε ένα κόμμα που δεν
τους αρέσει, επειδή είναι κομμουνιστικό, τροτσκιστικό. Ένα κόμμα που έχει μια
μακριά ιστορία, φέτος τον Οκτώβρη κλείνει 50 χρόνια ίδρυσης από την γέννησή
του, από τα προ δικτατορικά χρόνια, για να μην αναφερθώ στην παλιότερη
ιστορική μας ρίζα και παράδοση, την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917. Αλλά είναι
γεγονός ότι είμαστε μια ιστορική κομματική δύναμη, έχουμε παλέψει την χούντα,
έχουμε παλέψει στην μεταπολίτευση, έχουμε παλέψει σε αλλεπάλληλες εκλογές,
τελευταία φορά που εμφανιστήκαμε ήταν στις εκλογές του Μαΐου του 2012,
επισημαίνοντας και τον κίνδυνο για την Χρυσή Αυγή. Προειδοποιήσαμε πριν τα
εκλογικά αποτελέσματα, όπου πολλοί πήγαν κάτω από τις φτερούγες της, άλλοι
αποπροσανατολισμένοι κι απελπισμένοι από την κρίση, άλλοι γιατί είναι απόγονοι
Γερμανοτσολιάδων και χουντικών, καρποί μιας ολόκληρης περιόδου από τον εμφύλιο
πόλεμο και την Κατοχή και μετά, που έμειναν ατιμώρητοι οι συνεργάτες του
Ναζισμού και της χούντας. Γιατί σε αυτήν την χώρα ποτέ δεν έγινε πραγματικά το
πένθος του εμφυλίου, ούτε από τους Νικητές ούτε από τους Νικημένους. Μίλησαν
πολύ για συμφιλίωση, για το τέλος του εμφυλίου και το τέλος του μίσους. Ένα
είναι να το λες, ένα είναι να το διακηρύττεις και άλλο να υφίσταται κάτι
τέτοιο. Αλλιώς πώς εξηγείται η περίπτωσή μου, ένας αριστερός διανοούμενος,
απόγονος των εξοντωθέντων Εβραίων στο Άουσβιτς και ταυτόχρονα συνεχιστής της
Εαμικής παράδοσης βρίσκεται εδώ κατηγορούμενος. Από ποιούς; Από αυτούς που
έχουν στην ιστοσελίδα τους στην συνδικαλιστική τους παράταξη τους στην ΕΘΕΛ
για μότο, τσιτάτο του Αδόλφου Χίτλερ. Ελευθερία των ιδεών εκεί, αλλά όχι
ελευθερία των ιδεών αν είσαι τροτσκιστής, αν είσαι αριστερός, δημοκράτης
γενικά ή αντιφασίστας. Σε ναζιστική ιστοσελίδα το 2009 κατηγορούμαι ότι είμαι
ταυτόχρονα πράκτορας του Ισραήλ ως Εβραίος και ταυτόχρονα πράκτορας… του Ιράν,
ενώ η κυβέρνηση του Ισραήλ είναι σε σχεδόν εμπόλεμη κατάσταση με το Ιράν!
Ακόμα, γράφουν την απίθανη γελοιότητα ότι ο μακαρίτης Αγιατολαχ Χομεϊνί μού
είχε δώσει μια τεθωρακισμένη λιμουζίνα παρόλο που εγώ (κάτι που δεν είναι προς
τιμή μου), δεν ξέρω να οδηγώ παρά μονάχα… πατίνι!! </span><br />
<br />
<span class="postbody">Αυτά είναι χυδαιότητες και επειδή ακόμα δεν με έχουν
κάνει σαπούνι όπως λένε -αφού τα καλύτερα σαπούνια γίνονται από εβραίους και
κομμούνια, όπως λένε- θα συνεχίσω να τους παλεύω. [Kαι καθώς ο πρόεδρος του
δικαστηρίου λέει «συντομεύετε», ο Σάββας Mιχαήλ συνεχίζει]: Ταλαιπωρούμαι πολύ
καιρό από τους φασίστες κι έχω κάθε δικαίωμα να υπερασπίσω την τιμή μου, την
αξιοπρέπειά μου και την αλήθεια. </span><br />
<br />
<br />
<br />
<span class="postbody">Θα ήθελα να πω μια κουβέντα για την διεθνή
συμπαράσταση. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Δεν είναι τα τυπικά ψηφίσματα αλληλεγγύης που βγαίνουν
σε κάθε αδικία, και παίρνονται ψηφίσματα από συνδικαλιστικές συλλογικότητες,
από πολιτικές συλλογικότητες κ.λπ. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Ζούμε από το 2007 μια πρωτοφανή παγκόσμια συστημική
κρίση του καπιταλισμού. Είναι χαρακτηριστικό αν μελετήσει κανένας αυτά τα
μηνύματα, θα δει ότι αντανακλούν τις ιδιαίτερες αγωνίες που υπάρχουν σε κάθε
ήπειρο και σε κάθε χώρα. Λέω από κάθε χώρα και ήπειρο γιατί από κάθε χώρα και
ήπειρο έχουν σταλθεί. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Περιέργως κατόρθωσε η Χρυσή Αυγή με τη μήνυση ενάντιά
μας, να μας επιτρέψει να ενώσουμε αριστερούς και μη αριστερούς, όλη την
κατακερματισμένη αριστερά, από την αριστερή σοσιαλδημοκρατία μέχρι τους
αναρχικούς, ή συνδικαλιστές ακόμα και θρησκεύματα. Έχω πάρει μηνύματα
συμπαράστασης και τους ευχαριστώ, και από ορθόδοξους χριστιανούς ιερείς και
από ρωμαιοκαθολικούς ιερείς, και από προτεστάντες πάστορες και από Εβραίους
ραβίνους. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Όλοι αυτοί θεωρούν ότι το πρόβλημα δεν αφόρα ένα άτομο
ή ένα κόμμα της άκρας αριστεράς. Ξέρουν ότι αφορά και την ανθρωπότητα κα τους
ίδιους και αυτή η διαπίστωση χρωματίζει με διαφορετικό χρώμα κάθε φορά τα
μηνύματά τους. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Οι Αμερικανοί πολίτες, με oλες τις διαφορές τους, στα
μηνύματά τους είναι κάτω από το σοκ των αποκαλύψεων Σνόουντεν και αυτό τούς
έχει ευαισθητοποιήσει. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Από τη Νότια Ευρώπη, τα μηνύματα δείχνουν την κοινή
αγωνία, το ότι είμαστε στο ίδιο καζάνι και βράζουμε. Ανησυχούν για τις
συνέπειες της κρίσης αλλά και το αν θα ξαναζήσουν δικτατορίες και φασισμό όπως
στο παρελθόν. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Πιστεύω ότι κανένας δεν μπορεί να γυρίσει την πλάτη του
εύκολα στο πολιτικό μήνυμα που δίνουν αυτά τα μηνύματα αλληλεγγύης που ήλθαν
σε μήνες υποτίθεται «νεκρούς» για πολιτική δράση και κινητοποίηση. Να θυμίσω
πως το κλητήριο θέσπισμα ήρθε αρχές Ιουνίου, είμαστε αρχές Σεπτεμβρίου, τον
Ιούλιο - Αύγουστο είναι οι πάντες σε διακοπές. Πιθανότατα ακόμα και η επιλογή
στο χρόνο να έγινε σκοπίμως. Εν πάση περιπτώσει, έγινε με τέτοιο τρόπο και σε
τέτοιο χρόνο που ακόμα και εγώ προσωπικά δεν περίμενα τέτοια κινητοποίηση.
Δείχνει μια φοβερή ευαισθητοποίηση εκατομμυρίων ανθρώπων κι ετοιμότητα μάχης.
</span><br />
<br />
<br />
<br />
<span class="postbody">Ας μπούμε τώρα στα επίμαχα γεγονότα της μήνυσης. Γιατί
γίνονται όλα αυτά; </span><br />
<br />
<span class="postbody">Γιατί βρισκόμαστε, εγώ προσωπικά και το Εργατικό
Επαναστατικό Κόμμα, στη θέση του κατηγορουμένου; Πως φτάσαμε στα περιβόητα
γεγονότα του Μαΐου 2009 και στην ίδια την μήνυση. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Είναι ολοφάνερο. Είναι προέκταση της έκρηξης που
ονομάστηκε Δεκέμβρης του 2008 και που ένας άνθρωπος που εγώ δεν συμφωνώ
καθόλου μαζί του και πολιτικά αλλά και για την κοινωνική του συμπεριφορά, ο
τότε επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν, τον αποκάλεσε «πρώτη πολιτική
έκρηξη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης» δυο μήνες μετά την χρεοκοπία της
Λήμαν Μπράδερς. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Ο Δεκέμβρης απασχόλησε και απασχολεί ακόμα τους πάντες.
Σημαδεύει μια ιστορική Τομή. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Η κλιμάκωση τον επιθέσεων κατά μεταναστευτικών
κοινοτήτων και μεταναστών, ιδιαίτερα στην περιοχή της Αθήνας, ακολουθεί τον
Δεκέμβρη. Στο επίμαχο -κατά το κατηγορητήριο- διάστημα Ιανουάριος 2009-Μάιος
2009, υπάρχει κλιμάκωση των γεγονότων ιδιαίτερα την περίοδο που υπουργός
«Δημοσίας Tάξεως» ήταν ο κ. Μαρκογιαννάκης, ο οποίος επισκέφτηκε την εν λόγω
επιτροπή χρυσαυγιτών «κατοίκων Αγίου Παντελεήμονα» και υπήρξε μια προσπάθεια
νομιμοποίησης της συνεργασίας Χ.Α. και αστυνομίας. Υπήρχαν διχασμένες απόψεις
μέσα στην αστυνομία για το αν θα πρέπει να υπάρξει τέτοιου είδους ανοικτή
συνεργασία με τις χρυσαυγίτικες αυτές δυνάμεις. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Όλα εντάσσονται όπως γράφονται και σε βιβλία σε μια
διεθνή προσπάθεια των αρχουσών τάξεων, ιδιαίτερα της ΕΕ. Όπως γράφει και ο
Αλέν Μπαντιού στο μήνυμα που μου έστειλε, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ένα
εργαστήριο κατασταλτικών μεθόδων για όλη την Ευρώπη. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Είναι σαφές ότι τόσο το ρατσιστικό μίσος όσο και η
πολυ-μήνυση του Μαΐου 2009 εντάσσονται σε μια στρατηγική προσπάθεια
δημιουργίας κατασταλτικών μηχανισμών νέων και δεδικασμένων, ώστε να γίνει
εφικτός ο έλεγχος ολόκληρων πληθυσμών σε συνθήκες κρατικής χρεοκοπίας και
κοινωνικής αναστάτωσης. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Είναι σε αυτό το πνεύμα που γίνεται, όπως πολύ σωστά
λέχτηκε από τον μάρτυρα και σύντροφο Θ. Κουτσουμπό, παραμονή της διαδήλωσης
στις 9 Μαΐου, δηλαδή στις 8 Μαΐου, η πολύ-μήνυση της Χ.Α. Προηγήθηκε η
συνάντηση στις 6 Μαΐου στην ΟΛΜΕ ανάμεσα σε συλλογικότητες, οργανώσεις,
συνδικάτα για να δώσουν μια απάντηση, για να πουν Basta! Φτάνει πια, να μην
προχωρήσει αυτή η φασιστική πρόκληση. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Ο στόχος ήταν η βίαιη διατάραξη της κοινωνικής ειρήνης
από μια συγκεκριμένη ναζιστική ομάδα που χαίρει μιας ιδιότυπης ασυλίας από το
επίσημο κράτος. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Έτσι την παραμονή πριν γίνουν καν οποιαδήποτε επεισόδια
-από την πλευρά των αντιφασιστών διαδηλωτών και μαζί και του ΕΕΚ, δεν έγινε
κανένα επεισόδιο- η μήνυση των φασιστών προέβλεπε βίαια επεισόδια. Τα
επεισόδια έγιναν από τους ίδιους, μετά το τέλος της συγκέντρωσής τους στην
Ομόνοια, με επίθεση στο πρώην Εφετείο στην οδό Σωκράτους. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Ποιος ήξερε, ποιος προέβλεπε, ποιος ήθελε να
προκαταβάλει καταστάσεις ότι θα γίνουν επεισόδια και κάνει μια μήνυση; Τι
περιμένανε; Ποιες προκλήσεις και προβοκάτσιες; </span><br />
<br />
<span class="postbody">Η αυτοσυγκράτηση των ίδιων των αντιφασιστών δεν
επέτρεψε να γίνουν επεισόδια στις 9 Μάη. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Ήταν ένα προμήνυμα. Η αρχή μιας στοχοποίησης, ιδιαίτερα
του ΕΕΚ, και συν τοις άλλοις λόγω του ιδιαίτερου ρόλου που έπαιξε στο Δεκέμβρη
του 2008, ένα πολιτικό ρόλο, δίνοντας πάντα το παρόν σε όλες τις
κινητοποιήσεις της νεολαίας μετά την αποτρόπαιη δολοφονία του 15χρονου
Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Το λέω αυτό γιατί ένα χρόνο μετά, τον Δεκέμβρη του 2009
στη διαδήλωση για τον ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου
Γρηγορόπουλου, η μόνη οργάνωση που χτυπήθηκε βίαια και δολοφονικά από τις
κατασταλτικές δυνάμεις του Κράτους ήταν το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα. Το
μπλοκ των διαδηλωτών του ΕΕΚ ήταν ειρηνικά συγκεντρωμένο, πάνω στο πεζοδρόμιο
στην πλατεία Συντάγματος, όταν χτυπήθηκε από τις εποχούμενες ομάδες ΔΕΛΤΑ.
Τραυμάτισαν δεκάδες συντρόφους και παρ’ ολίγον να δολοφονήσουν τη συντρόφισσα
μου Αγγελική Κουτσουμπού που έχει βασανιστεί με τον πιο άγριο τρόπο από τους
βασανιστές της χούντας τον καιρό της δικτατορίας. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Η νομική υπόθεση αυτή, παρόλο που θέλανε να την
χαρακτηρίσουν σαν τροχαίο ατύχημα, παρόλο που τα τεκμήρια που υπάρχουν
δείχνουν το αντίθετο, με τις φωτογραφίες και με καταγγελίες αυτοπτών μαρτύρων
δεν πρόκειται να σταματήσει από την πλευρά του ΕΕΚ. Θα παλέψουμε, και στο
νομικό πεδίο, αυτήν την υπόθεση και εδώ και στην Ευρώπη, η οποία είναι και πιο
ευαισθητοποιημένη </span><br />
<br />
<br />
<br />
<span class="postbody">Λοιπόνείχαμεστοχοποιηθεί και αν θέλετε αυτό φαίνεται
και από τα έγγραφα στις περιβόητεςδιαρροές τωνWikileaks, από τησυζήτηση
πουκάνειγια πρώτηφορά ο τότενέος υπουργόςΠροστασίας τουΠολίτη, κ.
ΧρυσοχοΐδηςμετονΑμερικανό πρεσβευτή. Τονδιαβεβαιώνειγια την καλή προετοιμασία
στις 17 Νοέμβρη, όπουδεν περιμένουν επεισόδια και ότι, από τηνάλλη, έχουνήδη
προετοιμαστεί και θα κάνουν τα πάντα από πλευράς καταστολής, στην πρώτη
επέτειο από τηνδολοφονία τουΑλέξανδρουΓρηγορόπουλου. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Και είδαμε τι κάνανε. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Τα μόνα θύματα ήμασταν εμείς. Οι δεκάδες τραυματίες από
το μπλοκ του ΕΕΚ και η Αγγελική Κουτσουμπού σχεδόν νεκρή. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Εγώ τότε σαν γιατρός πήγα και βρήκα τον επικεφαλής της
αστυνομικής δύναμης και του είπα: είμαι γιατρός, μπορεί να πεθάνει άνθρωπος,
να έρθει αμέσως το ΕΚΑΒ. Αυτός μου έδωσε μια απάντηση που δεν μπορώ ούτε θέλω
να την επαναλάβω εδώ γιατί είναι εξαιρετικά χυδαία. Και φυσικά δεν τον
ενδιέφερε αν πέθαινε άνθρωπος εκείνη τη στιγμή. </span><br />
<br />
<br />
<br />
<span class="postbody">Τεκμήριο της επιλεκτικής στοχοποίησης είναι και το
γεγονός ότι από τους δεκάδες μηνυόμενους στην πολυ-μήνυση του Μαΐου του 2009,
τελικά βρισκόμαστε εδώ ο κύριος Μουτζούρης και ο υποφαινόμενος. Ή αν θέλετε το
Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα για να δικαστούν οι ιδέες του, όπως αυτές
εκφράζονται στο χαρτί και στο δρόμο, και το Indymedia. Θέλουν να πληγεί η
ελευθερία έκφρασης σε όλες της τις μορφές και αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο.
</span><br />
<br />
<span class="postbody">ΤοIndymediaγίνεται σταθερόςστόχος
καταστολήςγιατίφοβούνται τα κοινωνικάμέσα δικτύωσης πουως γνωστό έχουν
παίξειιδιαίτερορόλοόχιμόνοτονΔεκέμβρητου 2008 εδώστηνΕλλάδα αλλά και
στηνΑραβικήΆνοιξη και σε πολλάάλλα γεγονότα. Άρα είναι ένα στοιχείο-στόχοςστην
ανάπτυξημια στρατηγικής επιβολήςελέγχου κατάτων λαϊκώνκινητοποιήσεων. </span>
<br />
<br />
<span class="postbody">Το ΕΕΚ κι εγώ βρισκόμαστε εδώ και δικαζόμαστε για τις
ιδέες μας. Είναι ιδέες ασυμβίβαστες με την βάρβαρη τάξη πραγμάτων στην χώρα
και τον κόσμο. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Το ερώτημα που περιμένει όλος ο κόσμος εδώ και διεθνώς,
είναι τι προμηνύει τελικά αυτή η δίκη; </span><br />
<br />
<span class="postbody">Ό,τι αποτέλεσμα και αν βγει, εμείς θεωρούμε τον εαυτό
μας δικαιωμένο. Γιατί είπαμε την αλήθεια. Παλέψαμε για την αλήθεια. Και η
αλήθεια είναι η εξής: το φαινόμενο της αναβίωσης του ναζισμού, του
αντισημιτισμού, του ρατσισμού, του φασισμού, απειλεί ξανά την ανθρωπότητα λόγω
αυτής της αξεπέραστης ιστορικής κρίσης του παγκόσμιου καπιταλισμού. Στην εποχή
που ανέβαινε το τέρας του Ναζισμού το 1934, ένας μεγάλος εβραίος φιλόσοφος, ο
Εμμανουέλ Λεβινάς έγραφε ότι αυτό πουδιακυβεύεται με τον Ναζισμό «δεν είναι το
ένα ή το άλλο δόγμα περί δημοκρατίας, κοινοβουλευτισμού, δικτατορικού
καθεστώτος ή θρησκευτικής πολιτικής. Είναι τα ίδιο το ανθρώπινο μέσα στον
άνθρωπο». Και σήμερα, η παρούσα, χωρίς προηγούμενο και χωρίς ορατό τέλος
παγκόσμια καπιταλιστική κρίση έφερε την ανθρωπότητα ξανά μπροστά στο μέγα
διακύβευμα. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Όλα αυτά τα αναφέρω και στο βιβλίο μου για την Χρυσή
Αυγή «Η φρίκη μιας παρωδίας», που προκάλεσε όχι μόνο ευμενή υποδοχή από τους
περισσότερους αλλά και νέα υβριστικά σχόλια από τους Ναζί και απειλές ενάντια
στην φυσική μου υπόσταση. Είναι γνωστές οι θέσεις και αρχές της ΧΑ: «Σκότωσε
τον Εβραίο που έχεις μέσα σου για να τον εξαφανίσεις έξω σου». </span><br />
<br />
<span class="postbody">Και για αυτούς υπάρχει «ο βιολογικά και ο ψυχικά
Εβραίος». Εγώ ανήκω από ό,τι φαίνεται και στις δυο κατηγορίες. Αλλά ακόμα και
ένας Πακιστανός ή Αφγανός μουσουλμάνος που, ίσως, δεν έχει δει ποτέ στη ζωή
του Εβραίο, για την Χ.Α. είναι ψυχικά Εβραίος, ένας υπάνθρωπος που θα πρέπει
να φύγει απ’ τη μέση. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Το δίλημμα που θέτει η παρούσα καπιταλιστική κρίση δεν
είναι απλώς αν θα πάμε μπροστά σε ένα πιο ανθρώπινο καπιταλισμό με κράτος
δικαίου ή σε ένα πιο βάρβαρο άγριο καπιταλισμό σαν αυτόν που ζούμε. Δεν είναι
καν να διαλέξουμε ποιος είναι «καλύτερος», ο καπιταλισμός ή ο σοσιαλισμός.
</span><br />
<br />
<span class="postbody">Το ζήτημα που μπαίνει αυτήν την στιγμή και για το οποίο
περιμένουμε όλοι για να βγάλουμε τα πρώτα συμπεράσματα αυτής της δίκης είναι:
</span><br />
<br />
<span class="postbody">Ή καθολική εξαφάνιση του ανθρώπινου μέσα στον άνθρωπο ή
καθολική ανθρώπινη χειραφέτηση, που για το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα δεν
είναι άλλο από τον πανανθρώπινο ελευθεριακό κομμουνισμό. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Ευχαριστώ. </span><br />
<br />
<span class="postbody">Tετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013 </span><br />
<br />
</span></dt>
<dt><span class="postbody"><b><span style="font-size: 18.0pt;">
<a href="http://nprooptiki.blogspot.gr/2013/09/h.html" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;" target="_blank">
http://nprooptiki.blogspot.gr/2013/09/h.html</a></span></b></span></dt>
</dl>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-51066672474639204122013-09-04T10:18:00.003+03:002013-09-04T10:18:41.623+03:00The Guardian: H κυβέρνηση τα έχει βρει με τους νεοναζί για να προωθήσει τη νεοφιλελεύθερη ατζέντα της <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span lang="EN-GB" style="color: red; font-size: 26pt;">The</span><span lang="EN-GB" style="color: red; font-size: 26pt;"> </span><span lang="EN-GB" style="color: red; font-size: 26pt;">Guardian</span><span style="color: red; font-size: 26pt;">: </span><span lang="EN-GB" style="color: red; font-size: 26pt;">H</span><span style="color: red; font-size: 26pt;"> κυβέρνηση τα έχει βρει με τους νεοναζί για
να προωθήσει τη νεοφιλελεύθερη ατζέντα της</span></b>
</dt>
<dt><a href="http://fih.gr/view.php?filename=552013_09_04_10_08_00_01.jpg" target="_blank"><img align="left" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="234" src="http://fih.gr/images/552013_09_04_10_08_00_01.jpg" width="359" /></a><span style="color: black; font-size: 14pt;">Σε άρθρο της Μαρίας
Μαργαρώνη στον </span><span lang="EN-GB" style="color: black; font-size: 14pt;">Guardian</span><span style="color: black; font-size: 14pt;"> με τίτλο
«Είναι παράλογο να επιτρέπεται στη Χρυσή Αυγή να καταδιώκει τον φίλο μου στα
δικαστήρια» τονίζεται ότι η δίωξη του Σάββα Μιχαήλ και του πρύτανη Κωνσταντίνου
Μουτζούρη είναι ένα «φθηνό δωράκι» στους νεοναζί. Το δημοσίευμα της βρετανικής
εφημερίδας (διαβάστε το στα αγγλικά <b><a href="http://www.theguardian.com/commentisfree/2013/sep/01/absurd-golden-dawn-hound-friend-court" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;">ΕΔΩ)</a>
</b>απ' όπου και η φωτογραφία, </span><a href="http://fih.gr/view.php?filename=30newego_LARGE_t_1101_54.jpg" target="_blank"><img align="right" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="224" src="http://fih.gr/images/30newego_LARGE_t_1101_54.jpg" width="339" /></a><span style="color: black; font-size: 14pt;">αναφέρεται στην
μήνυση των χρυσαβγιτών υποστηρίζοντας πως «είναι σαν το Εθνικό Μέτωπο να έκανε
μήνυση επειδή τους είπαν ''τσακίστε τον φασισμό'' και να το έπαιρναν στα
σοβαρά», </span><span style="color: black; font-size: 14pt;">ενώ χαρακτηρίζει την
κίνηση αυτή σαν «την πρώτη δικαστική κίνηση κατ</span><span style="color: black; font-size: 14pt;">ά του αντιφασισμού στην Ευρώπη» και
υποστηρίζει πως<i> «δεν μπορούμε να αποφύγουμε το συμπέρασμα πως ο Σάββας Μιχαήλ
δεν επιλέχθηκε μόνο σαν ριζοσπαστικό στοιχείο, αλλά και σαν Εβραίος».
</i></span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Μαρίας
Μαργαρώνη</span></b><br /><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Στη συνέχεια, το δημοσίευμα
σημειώνει πως αρκετά μέλη της ναζιστικής οργάνωσης «έχουν σοβαρές καταγγελίες
εναντίον τους αλλά κανείς από αυτούς δεν πηγαίνει στο δικαστήριο», παραθέτοντας
την περίπτωση της <b>Θέμιδας Σκορδέλη</b> η οποία κατηγορείται πως μαχαίρωσε
έναν Αφγανό τον Σεπτέμβριο του 2011 και του Ηλία Παναγιώταρου για τις δηλώσεις
του στο BBC περί εμφυλίου.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">«Είναι πέρα από την
πραγματικότητα να επιλέγουν τον Εβραίο ως τον πρώτο που θα περπατήσει στη
σανίδα, είναι ένα φθηνό τρόπαιο στη φασιστική γκαλερί», υπογραμμίζει η Μαρία
Μαργαρώνη και υποστηρίζει πως ο λόγος για τον οποίο έγινε η μήνυση κατά του κ.
Μιχαήλ, είναι επειδή «είναι Εβραίος, Τροτσκιστής και με μακρύ μαλλί».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">«Το παράλογο της όλης υπόθεσης,
δεν την κάνει λιγότερο επικίνδυνη», επισημαίνει το δημοσίευμα και στη συνέχεια
αναλύει τα αίτια της ανόδου της Χρυσής Αυγής: «Η άνοδος της ακροδεξιάς στην
Ελλάδα, τρέφεται από έναν εθνικισμό που ορίζεται μέσω της καθαρότητας του
αίματος και μίσους για τους άλλους, με τον αντισημιτισμό να είναι ο αυθεντικός
ιστορικός εχθρός», σημειώνει.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Η αρθρογράφος στηλιτεύει την
περίγημη «θεωρία των δύο άκρων» που έχει καταστεί κεντρική στη ρητορική των
πολιτικών εκπροσώπων του Μνημονίου και σχολιάζει πως <b>η ελληνική κυβέρνηση
«έχει βρει κοινό τόπο με αυτούς τους ανθρώπους, στην απέλπιδα προσπάθεια να
περάσει την νεοφιλελεύθερη ατζέντα των δανειστών της και να προστατέψει την
διεφθαρμένη ελίτ</b>». Τα βίαια σε επίπεδα ρητορικής κομμάτια της Αριστεράς,
εξισώνονται με την ωμή βία της ακροδεξιάς, η οποία εμπεριέχεται και
υποστηρίζεται στην σταυροφορία της εναντίον των μεταναστών, των αριστερών, των
ομοφυλοφίλων και όλων όσων αντιδρούν αναφέρει η Μ. Μαργαρώνη και καταλήγει:
«<b>οι μαυροντυμένοι σκίνχεντς της Χρυσής Αυγής οι οποίοι οδηγούνται από μίσος
και φόβο δεν πρέπει να </b></span><b>νικήσουν</b>».</div>
</dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-50592511619476550882013-09-03T07:15:00.002+03:002013-09-03T07:15:34.387+03:00Ήρθε η ώρα να αποφασίσεις με ποιον θα πας...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 26pt;">Ήρθε η ώρα να αποφασίσεις με
ποιον θα πας...</span></b>
</dt>
<dt><b><span style="color: black; font-size: 14pt;">Δεν είναι έκπληξη στους
παροικούντες. Είναι χρόνια τώρα που ορισμένοι κοντοχωριανοί διανοούμενοι ένιωθαν
στριμωγμένοι ανάμεσα στην Αριστερά και τη Δεξιά.</span></b>
</dt>
<dt><a href="http://fih.gr/view.php?filename=28695913e0d6a45e8547f0f3.jpg" target="_blank"><img align="left" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="257" src="http://fih.gr/images/28695913e0d6a45e8547f0f3.jpg" width="257" /></a><span style="color: black; font-size: 14pt;">Η πρώτη δεν τους
εξέφραζε γιατί ήταν πολύ «λαϊκιά» και η δεύτερη τους βρώμαγε γιατί δεν ήταν
αρκετά αριστοκρατική. Αλλά δεν τους πίεζε και κανένας για να πάρουν θέση. Η ζωή
εξελισσόταν χωρίς ή με μέτρια αντιπαράθεση, και στην αναβροχιά ο καθένας
βολευόταν όπως μπορούσε καλύτερα. Έτσι έπλεαν αμέριμνοι και ανεξιχνίαστοι μέσα
σε μια αριστεροδεξιά σούπα που σερβιριζόταν με όλα. Ο Σαββόπουλος, άλλου
ταλέντου, άλλου επιπέδου, άλλης προσφοράς, είχε από χρόνια εκδηλώσει δημόσια την
παλινδρόμησή του μέχρι να κατασταλάξει με ποιον θα πάει τελικά(;). Αλλά οι
μετριότητες φυλάγονταν πίσω από μια έντεχνη ουδετερότητα. Και απολάμβαναν την
ιδιαίτερη μεταχείριση που τους επιφύλασσαν οι εκδότες πάσης φύσεως, όχι τόσο σε
χρήμα, όσο σε προβολή δυσανάλογα μεγάλη με το ταλέντο ή το «ταλέντο» τους και
κοινωνική καταξίωση που κάθε μικροαστός καλλιτέχνης ή διανοούμενος επιζητεί
περισσότερο κι από τον αέρα που αναπνέει. Προβολή και καταξίωση που η
καθημαγμένη Αριστερά δεν μπορούσε με επάρκεια να καλύψει. Η Δεξιά εντελώς
αδιάφορη περί τα πολιτιστικά, δεν αισθανόταν ούτε κρύο ούτε ζέστη, αλλά την
εξυπηρετούσε θαυμάσια η αριστεροδεξιά σούπα από την οποία έπαιρνε όσο ήθελε και
έτρεφε ανώδυνα τους μορφωμένους ψηφοφόρους της συντηρώντας με ξένα κόλλυβα το
ευρωπαϊκό της προφιτερόλ με κρέμα από «προοδευτικούς» διανοούμενους στην
επιφάνεια και μπαγιάτικο παραγέμισμα από κάτω. Καμία δεξιά τηλεόραση και καμία
δεξιά εφημερίδα δεν θα μπορούσε να έχει στοιχειώδη πολιτισμική και πολιτική
ευπρέπεια χωρίς τους εκ της Αριστεράς προερχόμενους γραφιάδες, συγγραφείς και
δημοσιογράφους. Ανένταχτοι, αριστεροί και δεξιοί διανοούμενοι (με ή χωρίς
εισαγωγικά), μαζί με ουκ ολίγα στελέχη των αριστερών ΜΜΕ, πρόσφεραν πολύτιμες
υπηρεσίες στους εκδότες-καναλάρχες εργολάβους. Όλα αυτά, όμορφα κι ανώδυνα μέχρι
το ξέσπασμα της κρίσης.</span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Στέλιος
Ελληνιάδης</span></b> <br /><br />
<dl>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Η κρίση διατάραξε
την ομαλή ενσωμάτωση και λειτουργία του συστήματος. Η βιτρίνα ράγισε, οι σωλήνες
έσπασαν, τα καλύμματα αποτραβήχτηκαν, οι μάσκες έπεσαν. Η αριστεροδεξιά σούπα
κρύωνε στο πιάτο και δεν τρωγόταν. Οι καλλιτέχνες και οι διανοούμενοι που
ένιωθαν άνετοι κι ωραίοι σε όλο το φάσμα της κοινωνικής και πολιτικής παλέτας,
αναγκάστηκαν να πάρουν θέση. Η περίοδος ειρήνης, έστω άνισης, ανάμεσα στους πάνω
και τους κάτω, έχει τελειώσει και το μέσα-έξω δεν φοριέται πια
απαρατήρητα.<br />Ορισμένοι που ξεβολεύτηκαν, στριμώχτηκαν. Μερικοί σήκωσαν την
παντιέρα και ανέλαβαν εργολαβικά να υπερασπιστούν την τάξη που δεν
ανταποκρίνεται μεν στις προδιαγραφές τους, αλλά είναι εξουσία. Είναι
εντυπωσιακός ο ζήλος και ο φανατισμός με τον οποίο, άμεσα και έμμεσα, μερικοί
γραφιάδες υπερασπίζονται την καθεστηκυία τάξη. Άλλοι μέσα από τα εργολαβικά ΜΜΕ
και τις παραφυάδες τους και άλλοι μέσα από τη ΔΗΜΑΡ, η οποία είναι η έσχατη
μαζική απόπειρα να διατηρήσουν την πρότερη κατάσταση κρατώντας κάποια
προσχήματα. Ψηφίζω Αριστερά για να σώσω τη Δεξιά. Τακτοποιημένοι
πανεπιστημιακοί, καθιερωμένοι δημοσιογράφοι, επαγγελματικά κομματικά στελέχη,
μεγαλοδικηγόροι, συγγραφείς προοδευτικού λάιφ στάιλ και υπολείμματα της
ελληνικής μίζερης εκδοχής του ευρωκομμουνισμού κατέφυγαν στην κιβωτό του Κουβέλη
που θα τους έβγαζε στεγνούς και ανέγγιχτους από την κρίση. Αλλά έλα που η κρίση
τελειωμό δεν έχει! Και το σκάφος γρήγορα άρχισε να μπάζει νερά…</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"><br />Μετά το
ναυάγιο της κιβωτού του Φώτη, άρχισαν τα διάφορα ζωντανά να ψάχνουν για στεριά,
αλλά πού να τη βρουν; Όλα γύρω τους είναι κινούμενη άμμος. Το προοδευτικό τους
προφίλ έχει εντωμεταξύ μαραθεί. Και ο ΣΥΡΙΖΑ δυναμώνει απειλητικά χωρίς να τους
έχει ανάγκη. Μερικοί ταλαντεύτηκαν και μερικοί πρόλαβαν να πιαστούν, από μια
Αριστερά που κι αυτή ψάχνεται. Άλλοι, όμως, αισθάνονται πιο καλά με τη Δεξιά.
<br />Γιατί, χρόνια ολόκληρα, στη Δεξιά δούλευαν και τη Δεξιά εξωράιζαν με την
παρουσία τους και τα γραφτά τους. Θα είχε ενδιαφέρον να κάνει κανείς μια
χαρτογράφηση των αριστερών/προοδευτικών γραφιάδων που δεν είχαν κανένα πρόβλημα
να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον Λαμπράκη και τον Ψυχάρη, στον Κοσκωτά, τον
Αλαφούζο και τον Μπόμπολα, επί δεκαετίες, χωρίς ίχνος κριτικής στα έργα και τις
ημέρες των εργοδοτών τους, ενώ τώρα πνέουν μένεα κατά της Αριστεράς και, με κάθε
ευκαιρία, καθυβρίζουν τα θύματα της εξουσίας. Θα είχε ενδιαφέρον να
χαρτογραφήσει τους συγγραφείς που είχαν μόνιμο βήμα στις εφημερίδες των
συγκροτηματαρχών και διʼ αυτού εξασφάλιζαν σταθερή και προνομιούχα προβολή για
τα βιβλία και για την πάρτη τους από όλα τα ΜΜΕ κάνοντας πως δεν βλέπουν το
βούρκο που τους «φιλοξενούσε».</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"><br />Μέσα σε
δεκαετίες έγιναν οι ενσωματώσεις. Μέσα σε δεκαετίες έγινε η μετάλλαξη. Γιατί πώς
να ερμηνεύσει κανείς κοινωνικά και πολιτικά την απέχθειά τους για το
«λαουτζίκο», που τώρα λέγεται «τεμπέλης», «φοροφυγάς», «κουκουλοφόρος» και,
εσχάτως, «τζαμπατζής»; Την αντίθεσή τους στην Αριστερά που υπερασπίζεται τις
συντεχνίες που ευημερούν σε βάρος των άλλων, τους εργαζόμενους που με τις
απεργίες τους διαταράσσουν την ομαλή ζωή, τους νέους που τα βρήκαν όλα έτοιμα
και δεν θέλουν να δουλέψουν με 300 ευρώ ανασφάλιστοι προκειμένου να ανακάμψει η
οικονομία;</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"><br />Προσωπικά,
επειδή δεν χαρίζομαι ούτε στον κοινωνικά αμέτοχο πολίτη ούτε στην Αριστερά που
δυσκολεύεται να δει καθαρά τις αδυναμίες της στον καθρέφτη αναλαμβάνοντας
εμπράκτως την ευθύνη να τις διορθώσει, έχω το δικαίωμα να πω και να ρωτήσω:
Εντάξει, υπάρχει πολύ γόνιμο έδαφος για να κάνετε κριτική στην κοινωνία που
χειραγωγήθηκε και εκμαυλίστηκε από την εξουσία και στην Αριστερά που δεν είναι
στο ύψος των καλύτερων αριστερών υποδειγμάτων της ιστορίας, αλλά πώς μπορείτε να
εντάσσεστε στην άλλη πλευρά; Ξέρω πολλούς ανθρώπους που απέχουν γιατί δεν τους
ικανοποιούν οι επιλογές της Αριστεράς, σε πρόσωπα και πρακτικές. Αλλά ανάμεσα σʼ
αυτούς και σε σας υπάρχει ένα χάσμα. Εσείς απορρίπτετε μετά βδελυγμίας την
Αριστερά που είμαστε εμείς, που μας ξέρετε, και σωπαίνετε εκκωφαντικά για τα
εγκλήματα που γίνονται en plein air από το κυβερνητικό σύμφυρμα υπό τας διαταγάς
των ξένων τοκογλύφων και κυβερνήσεων. Εσείς βγάζετε φλύκταινες με τον Γλέζο ή
τον Τσίπρα, αλλά δεν σας χαλάει καθόλου ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Άδωνης, ο
Βορίδης, ο Κρανιδιώτης, ο Σταυρίδης και ο Στουρνάρας. Αποδοκιμάζετε και
εξαντλείτε όλη την αυστηρότητά σας σε ένα νεαρό «τζαμπατζή», αλλά πηγαίνετε πάσο
με τους υπερτιμολογητές εργολάβους των δημόσιων έργων, τους απαλλαγμένους από
κάθε φόρο εφοπλιστές, τους μιζαδόρους των οπλικών συστημάτων και τους
λαθρέμπορους πετρελαίου που διαμοιράζουν τα ιμάτια της χώρας. Φτηνοί στʼ αλεύρι
κι ακριβοί στα πίτουρα...<br />Αγαπητέ διανοούμενε, εάν ένας υγιώς σκεπτόμενος
άνθρωπος παθαίνει αλλεργία με τον Τσίπρα, μʼ αυτούς θα έπρεπε να παθαίνει
σύφιλη! </span>
</dt>
<dt><b><i><span style="font-size: 16pt;"> Στέλιος Ελληνιάδης</span></i></b>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 16pt;">ΔΡΟΜΟΣ της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
</span></b></dt>
</dl>
</dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-7747059943623334582013-09-01T07:07:00.001+03:002013-09-01T07:07:37.578+03:00«Εμείς δεν τραγουδάμε, αδελφέ μου, για να ξεχωρίσουμε απʼ τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο».<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><i><span style="color: red; font-size: 26pt;">«Εμείς δεν τραγουδάμε,
αδελφέ μου, για να ξεχωρίσουμε απʼ τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε
τον κόσμο».</span></i></b>
</dt>
<dt><a href="http://fih.gr/view.php?filename=19481071_477856075638844.jpg" target="_blank"><img align="left" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="276" src="http://fih.gr/images/19481071_477856075638844.jpg" width="207" /></a><span style="color: black; font-size: 14pt;">Αυτά λέει ο μεγάλος
μας ποιητής Γιάννης Ρίτσος στο «καπνισμένο τσουκάλι». Όμως τι συμβαίνει
πραγματικά; Την ώρα που η Αριστερά καλεί τον απλό κόσμο να βγει στους δρόμους
και να ανατρέψει την κυβέρνηση της καταστροφής, την ίδια ώρα – ξανά μανά – βάζει
και τα δικά της όρια στον πολίτη! Την ίδια ώρα που ο κυβερνητικός συνασπισμός,
τα παπαγαλάκια του, οι πάντες, γίνονται μία γροθιά απέναντι σʼ αυτό τον λαό, η
Αριστερά τον χωρίζει σε τέσσερα μέρη. Εδώ οι «επαναστάτες», εκεί οι «λιγότερο
επαναστάτες», πιο κει οι εξωκοινοβουλευτικοί, και πάρα πέρα οι Αναρχικοί!!!
Διαλέχτε και πάρτε! Κι ο μέχρι τώρα ψηφοφόρος της ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που τα έχει πάρει
στο κρανίο και θέλει να μην αφήσει πέτρα πάνω στην πέτρα; Που θα πάει αυτός ο
πολίτης που δεν θέλει κομματικές σημαίες και λάβαρα πάνω από το κεφάλι του; Που
θα πάει ο απλός πολίτης που θέλει να κρατήσει την Ελληνική σημαία στη διαδήλωση
και φοβάται μην τον πουν Χρυσαυγίτη; Όχι πάλι τα ίδια λάθη σύντροφοι. Γίνετε ΜΙΑ
ΓΡΟΘΙΑ. Μια γροθιά απέναντι στους μνημονιακούς ληστές. Αγγαλιάστε αυτόν τον
κόσμο. Μόνο έτσι μπορούμε να νικήσουμε. Μόνο έτσι μπορούμε να τους τσακίσουμε.
Αλλιώς θα μας τσακίσουν για μία ακόμα φορά.</span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Βήχος
Παναγιώτης </span></b></dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-33440295864400666642013-08-28T10:29:00.000+03:002013-08-28T10:29:14.765+03:00Ληγμένα τρόφιμα και μια ληγμένη ζωή; Αντισταθείτε…<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 26pt;">Ληγμένα τρόφιμα και μια ληγμένη
ζωή; Αντισταθείτε…</span></b>
</dt>
<dt><a href="http://fih.gr/view.php?filename=19481071_477856075638844.jpg" target="_blank"><img align="left" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="276" src="http://fih.gr/images/19481071_477856075638844.jpg" width="207" /></a><span style="color: black; font-size: 14pt;">Θα μας δηλητηριάσουν;
Δεν φτάνουν όλα τα άλλα θα μας ταΐζουν τώρα χαλασμένα, σκουλικιασμένα τρόφιμα;
Τέτοια κτηνωδία και τόσο θράσος; Και όμως. Από 1ης Σεπτεμβρίου στα ράφια των
Σούπερ Μάρκετ θα υπάρχουν προς πώληση Ληγμένα τρόφιμα. Για να τρώει η πλέμπα και
ο φτωχός κοσμάκης. Για να κερδίσουν οι επιτήδειοι ακόμα και δηλητηριάζοντας τους
φτωχούς ακόμα περισσότερα χρήματα! Η απόφαση, αυτή, της κυβέρνησης δεν αποτελεί
βέβαια μόνο ελληνική πρωτοτυπία. Στην Αγγλία εφαρμόζεται ήδη με μειωμένη τιμή
έως και 70% και σε προϊόντα ευαλλοίωτα 1-2 μέρες πριν λήξουν! Στη Γερμανία το
μέτρο εφαρμόστηκε, αλλά καταργήθηκε κατόπιν αντιδράσεων επιστημόνων, καταναλωτών
και φορέων. Όπως γράφει η «Εφημερίδα των Συντακτών» πάρτη πολλών δις. Υπέρ των
βιομηχάνων κρύβεται πίσω από τη διάταξη για την πώληση με μειωμένη τιμή στα
καταστήματα λιανικής από 1η Σεπτεμβρίου προϊόντων των οποίων η διάρκεια
κατανάλωσης έχει περάσει. Και έχει απόλυτο δίκιο. Εμείς τι κάνουμε όμως;
Παρακολουθούμε χωρίς αντίδραση να μας δηλητηριάζουν, να μας λήγουν οριστικά; Ο
κόμπος έφτασε, πια, στο χτένι. Ή τους ανατρέπουμε ή μας εξοντώνουν. Ας
διαλέξουμε…</span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Βήχος
Παναγιώτης </span></b></dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-67932040322660016172013-08-27T10:57:00.002+03:002013-08-27T10:57:22.380+03:00Πρωτογενές πλεόνασμα, νέο πακέτο και πλειστηριασμοί<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 26pt;">Πρωτογενές πλεόνασμα, νέο
πακέτο και πλειστηριασμοί</span></b><a href="http://fih.gr/view.php?filename=56jpg_38.jpg" target="_blank"><img align="right" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="232" src="http://fih.gr/images/56jpg_38.jpg" width="309" /></a>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 14pt;">Έκθεση ΔΝΤ: Πρώτο: Το πρόγραμμα
δε θα έβγαινε, αλλά ήταν απαραίτητο για να σωθεί η ευρωζώνη! Δεύτερο: τα μέτρα
πάρθηκαν στη ράχη του κόσμου και το χρέος δεν διαγράφηκε, τότε και όσο και με
τον τρόπο που έπρεπε, διότι θα έμπαιναν σε κίνδυνο οι τράπεζες! Τρίτο: η
καθυστέρηση στο μισό κούρεμα μέσω του PSI και με τη μορφή που αυτό πήρε, δεν
ήταν τίποτα άλλο παρά κέρδος χρόνου για να ξεφορτωθούν ομόλογα οι δανειστές και
να φορτωθούν οι ζημιές σε φορολογούμενους και δημόσιο τομέα!.. Πλησιάζοντας
πλέον στο Σεπτέμβρη, μαζί με τη συνήθη και όλο και πιο εφιαλτική συλλογή των
προς πληρωμή λογαριασμών, πρέπει να συνθέσουμε και τις εικόνες των πολιτικών
μηνυμάτων που μας βομβαρδίζουν οι εσωτερικοί και εξωτερικοί ‘’επιβήτορες’’. Να
ανακαλύψουμε το συνδετικό τους ιστό, αναζητώντας παράλληλα τα δικά μας
βήματα.</span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Παναγιώτης
Μαυροειδής</span></b> <br /><br />
<div class="rtecenter">
<strong><span style="font-family: Tahoma; font-size: 16pt;">Πρωτογενές πλεόνασμα: Μια αιματηρή
στόχευση</span></strong></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Ας συνοψίσουμε τη βασική
προπαγανδιστική γραμμή της κυβέρνησης Σαμαρά:</span></div>
<div class="rtejustify">
<em><span style="font-size: 16pt;">‘’Εάν πετύχουμε πρωτογενές
πλεόνασμα, τότε ίσως διαμορφωθούν προϋποθέσεις για ένα νέο κούρεμα του χρέους’’.
</span></em></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Οι απολύσεις των
εκπαιδευτικών, το κλείσιμο σχολείων, η μαζική αποπομπή μαθητών από την
εκπαίδευση, το λουκέτο σε νοσοκομεία και φυσικά οι νέες μειώσεις μισθών και η
αβάσταχτη φορολογία, είναι κάποια από τα <strong>θυσιάσματα</strong> στο βωμό
του <strong>πρωτογενούς πλεονάσματος.</strong></span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Ας δούμε ξανά ορισμένα
δεδομένα γύρω από αυτό το ζήτημα.</span></div>
<ul style="margin-bottom: 0cm;" type="disc">
<li class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt;">Για να μηδενιστεί το έλλειμμα,
και για να έχουμε μείωση του δημοσίου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ, θα πρέπει το
ποσοστό αύξησης του ΑΕΠ να είναι μεγαλύτερο από το επιτόκιο δανεισμού, δηλαδή να
έχουμε μια ετήσια ανάπτυξη πάνω από 4,5%!</span>
</li>
<li class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt;">Για να πέσει το ποσοστό του
χρέους επί του ΑΕΠ από το 160% στο 60% που θεωρείται βιώσιμο, έχοντας μηδενίσει
το έλλειμμα, απαιτούνται πάνω από 40-50 χρόνια!</span>
</li>
<li class="MsoNormal"><span style="font-size: 16pt;">Άρα δεν αρκεί απλά να
μηδενιστεί το έλλειμμα, αλλά πρέπει να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα, να υπάρξει το
πολυπόθητο ''πρωτογενές πλεόνασμα''. Για το 2013, οι δαπάνες τόκων προβλέπονται
σε 6,4 δις ευρώ. Επομένως για να έχουμε μείωση του δημοσίου χρέους θα πρέπει να
υπάρξει πρωτογενές πλεόνασμα πάνω των 6,4 δις ευρώ. Τώρα, μετά από όλη τη
φοροληστεία και το τσεκούρι στις κοινωνικές δαπάνες, είμαστε περίπου στο -1,5
δις ευρώ. Δηλαδή πρέπει να διανυθεί μια<br />διαδρομή 6,4+1,5= 7,9 δις ευρώ, πάνω
στις ράχες μας.</span> </li>
</ul>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">(Περισσότερα σε παλιότερο
σημείωμα: <b><a href="http://aristeroblog.gr/node/1859" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;">Πρωτογενές πλεόνασμα: Μια αιματηρή
στόχευση με αταίριαστους υποστηρικτές</a>)</b></span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Μιλάμε λοιπόν για μια
πραγματική σφαγή και μάλιστα χωρίς ημερομηνία λήξης. Θέλουμε δε θέλουμε, αργά ή
γρήγορα θα το καταλάβουμε και μάλλον συντομότερα θα το νοιώσουμε. Χωρίς διαγραφή
του χρέους, αλλά και δίχως ανατροπή των ‘’ιερών’’ νόμων του κέρδους των
βιομηχανικών και τραπεζικών κολοσσών και της εξουσίας του κεφαλαίου επί της
ζωής της κοινωνικής πλειονότητας, δεν μπορεί να υπάρξει επιβίωση και πολύ
περισσότερο αξιοβίωτη ζωή.</span></div>
<div class="rtecenter">
<strong><span style="font-size: 16pt;">Το τυράκι του ‘’νέου
προγράμματος βοήθειας’’ </span></strong></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Ο Σόϊμπλε τοποθετεί κάπως
διαφορετικά τα πράγματα:</span></div>
<div class="rtejustify">
<em><span style="font-size: 16pt;">‘’Εάν πετύχετε πρωτογενές
πλεόνασμα, τότε θα σας δώσουμε μια νέα βοήθεια. Κούρεμα ωστόσο δεν
συζητιέται’’.</span></em></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Τι θα είναι αυτή η νέα
‘’βοήθεια’’; Το νέο ‘’πρόγραμμα στήριξης’’ προς την Ελλάδα θα είναι της τάξης
των 10-12 δισ. ευρώ, όσο προβλέπεται το ‘’χρηματοδοτικό κενό’’ έως το
2016.</span></div>
<span style="font-size: 16pt;">Συστατικά μέρη του νέου προγράμματος ακούγεται
πως θα είναι η μείωση των επιτοκίων δανεισμού με επιμήκυνση του χρόνου λήξης
των ομολόγων στα 50 χρόνια, η ανανέωση των ομολόγων των κεντρικών τραπεζών και
αξιοποίηση των αδιάθετων ποσών για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (δεν έχει
ξεκαθαρίσει το τοπίο) </span><br />
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Μαζί με τα παραπάνω,
συζητούνται η περίπτωση νέο δανείου, σε ύψος και με όρους που θα εξαρτηθούν
από τα παραπάνω, μαζί με την μόνιμη επωδό της αύξησης της κοινοτικής συμμετοχής
στη συγχρηματοδότηση των έργων του ΕΣΠΑ.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Όπως πάντα είναι αναγκαία η
''μετάφραση'' των παραπάνω:</span></div>
<div class="rtejustify">
<em><span style="font-size: 16pt;">‘’Αφού σας δίνω χρήματα,
θα πρέπει να συμφωνήσουμε μέτρα είσπραξης των οφειλών σας από τα γνωστά
υποζύγια. Μιας και αυτά είναι ήδη αδυνατισμένα και φυσικά ότι και να κάνετε δεν
μπορείτε να μαζέψετε τα δέοντα, θα μας δώσετε ότι έχει απομείνει από περιουσιακή
υποδομή, μέσω των ιδιωτικοποιήσεων-εκχωρήσεων. Και επειδή και αυτά τα τελευταία
έχουν πλέον απαξιωθεί μέσα στη γενική κατάπτωση που σας έχουμε ρίξει, θα μας
παραχωρήσετε ρητά ακόμη μεγαλύτερο μέρος κρατικής και πολιτικής κυριαρχίας,
τόσο σε παρόντα όσο και μέλλοντα χρόνο, μιας και εσείς δεν τα καταφέρνετε να
υποτάξετε τους ιθαγενειίς’’. </span></em></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Με λίγα λόγια είμαστε σε μια
πορεία ουσιωδών μεταβολών.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Οι (όποιοι)
<strong>εργαζόμενοι </strong>πρέπει να γίνουν
<strong>είλωτες</strong>.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Οι <strong>πολίτες</strong>
(που θα επιμείνουν να μείνουν στην Ελλάδα), πρέπει να γίνουν
<strong>υπήκοοι</strong> (της ΕΕ).</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Η <strong>Ελλάδα </strong>από
χώρα με δυνατότητα συγκρότησης της λαϊκής της ιστορίας και οικονομικής,
κοινωνικής ανάπτυξης για τους ανθρώπους της δουλειάς, πρέπει να μετατραπεί σε
περιφραγμένο <strong>οικόπεδο</strong> Ειδικής Οικονομικής Ζώνης.</span></div>
<div class="rtecenter">
<strong><span style="font-size: 16pt;">Θυσιάσματα στο βωμό της
ευρωζώνης</span></strong></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Μια μελέτη του Διεθνούς
Νομισματικού Ταμείου (IMF) για την Ελλάδα, τον Ιούνιο του 2013, με τίτλο <b>“<a href="http://www.imf.org/external/pubs/ft/scr/2013/cr13156.pdf" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;">Greece: Ex Post
Evaluation of Exceptional Access Under the 2010 Stand-By Arrangement</a></b>”,
έλεγε –για διάφορους λόγους- πολλά πράγματα με το όνομά τους.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Η μελέτη του ΔΝΤ επισημαίνει
μεταξύ άλλων τις «αξιοσημείωτες αποτυχίες» σχετικά με το σχέδιο διάσωσης του
2010, καθώς είχε υποτιμηθεί το πλήγμα που θα υφίστατο η ελληνική οικονομία από
τη δημοσιονομική λιτότητα, ενώ θα έπρεπε να προβλεφθεί νωρίτερα η διαγραφή του
ελληνικού χρέους. Το αποτέλεσμα των εν λόγω «αξιοσημείωτων αδυναμιών» ήταν η
βύθιση της χώρας στην ύφεση, με την ανεργία να ανέρχεται στο 27% και την πτώση
της οικονομικής δραστηριότητας.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Τονίζεται μάλιστα χωρίς πολλές
υπεκφυγές, ότι το ΔΝΤ, <strong>ανέμενε </strong>πως θα υπάρχουν αρνητικά
αποτελέσματα και εν πολλοίς συμμετείχε στο πρόγραμμα <strong>παραβιάζοντας ακόμη
και δικές τους αρχές.</strong></span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Τότε γιατί σφαγιάστηκαν
μισθωτοί, συνταξιούχοι, δημόσια αγαθά και δημοκρατία στην Ελλάδα; </span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Έτσι χωρίς λόγο και
αιτία;</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Ας διαβάσουμε λίγο:</span></div>
<div class="rtejustify">
<em><span style="font-size: 16pt;">«Ένας τρόπος για να γίνει
η προοπτική του χρέους πιο βιώσιμη θα ήταν να επιχειρήσουμε την
</span></em><strong><i><span style="font-size: 16pt;">αναδιάρθρωση του χρέους από
την αρχή</span></i></strong><em><span style="font-size: 16pt;">
(ex</span></em><span style="font-size: 16pt;"> <em>ante). Ωστόσο, το PSI δεν ήταν
μέρος του αρχικού προγράμματος. Αυτό ερχόταν σε αντίθεση με το πρόγραμμα του
Ταμείου στην Ουρουγουάη το 2002 και την Τζαμάικα το 2011, όπου το PSI είχε
ανακοινωθεί εκ των προτέρων. Ωστόσο, στην Ελλάδα, στις παραμονές του
προγράμματος, οι αρχές απέρριψαν την αναδιάρθρωση του χρέους ως «παραπλανητική
μπαρούφα» (red</em> <em>herring) και αποκλείστηκε από το τραπέζι για την
ελληνική κυβέρνηση και έτσι δεν προτάθηκε από το Ταμείο. Στην πραγματικότητα, η
αναδιάρθρωση του χρέους είχε συζητηθεί από τα μέρη της διαπραγμάτευσης, αλλά
είχε αποκλειστεί από τη ζώνη του ευρώ. Υπάρχουν αρκετοί λόγοι γι’
αυτό:</em></span></div>
<div class="rtejustify">
<em><span style="font-size: 16pt;">• Ορισμένοι εταίροι στην
ευρωζώνη έθεσαν ζητήματα ηθικής τάξης κατά της αναδιάρθρωσης. Ένα πακέτο
διάσωσης για την Ελλάδα με πρόβλεψη για αναδιάρθρωση του χρέους θα ήταν πιθανόν
δύσκολο να εγκριθεί, όπως θα ήταν απαραίτητο, από όλα τα κοινοβούλια της χωρών
της ευρωζώνης.</span></em></div>
<div class="rtejustify">
<em><span style="font-size: 16pt;">• Η αναδιάρθρωση του
χρέους </span></em><strong><i><span style="font-size: 16pt;">θα έπληττε άμεσα
τους ισολογισμούς των ελληνικών τραπεζών</span></i></strong><em><span style="font-size: 16pt;">. Αυτό θα είχε σαν αποτέλεσμα μια πρόσθετη χρηματοδότηση
του προγράμματος που θα υπέρβαινε το ποσό που προοριζόταν για την τραπεζική
ανακεφαλαιοποίηση βάσει του ΤΧΣ.</span></em></div>
<div class="rtejustify">
<em><span style="font-size: 16pt;">• Η αναδιάρθρωση του
χρέους έ</span></em><strong><i><span style="font-size: 16pt;">θετε τον κίνδυνο
μετάδοσης του προβλήματος σε άλλα μέλη της
Ευρωζώνης</span></i></strong><em><span style="font-size: 16pt;"> και,
ενδεχομένως, εκδήλωσης τύπου Lehman, ενώ το EFSF (Ταμείο Χρηματοπιστωτικής
Σταθερότητας) δεν είχε ακόμη ιδρυθεί. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες είχαν μεγάλα
αποθεματικά σε ελληνικά ομόλογα – όπως επίσης είχαν και μεγαλύτερη ανησυχία
δεδομένου του μεγέθους της έκθεσής τους, πολλά περισσότερα ομόλογα των άλλων
ευρωπαϊκών κρατών που θα έχαναν σε αξία αν οι Έλληνες πιστωτές επρόκειτο να
διασωθούν…</span></em></div>
<div class="rtejustify">
<em><span style="font-size: 16pt;">Παρ’ όλα αυτά, πολλοί
σχολιαστές θεώρησαν την αναδιάρθρωση του χρέους αναπόφευκτη. Με την αναδιάρθρωση
του χρέους εκτός του τραπεζιού, η Ελλάδα αντιμετώπιζε δύο εναλλακτικές λύσεις:
Να πτωχεύσει αμέσως, ή να προχωρήσει μπροστά σαν να μπορούσε να αποφευχθεί η
αναδιάρθρωση του χρέους. Η τελευταία στρατηγική εγκρίθηκε, αλλά σε κάθε
περίπτωση, αυτή χρησίμευσε μόνο για να καθυστερήσει την αναδιάρθρωση του χρέους
και </span></em><strong><i><span style="font-size: 16pt;">επέτρεψε σε πολλούς
ιδιώτες πιστωτές να ξεφύγουν</span></i></strong><em><span style="font-size: 16pt;">».</span></em></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Και παρακάτω:</span></div>
<div class="rtejustify">
<em><span style="font-size: 16pt;">«Από τη θετική πλευρά,
</span></em><strong><i><span style="font-size: 16pt;">η προώθηση του ελληνικού
προγράμματ</span></i></strong><em><span style="font-size: 16pt;">ος
</span></em><strong><i><span style="font-size: 16pt;">έδωσε στη ζώνη του ευρώ
αρκετό χρόνο </span></i></strong><em><span style="font-size: 16pt;">για να χτίσει
ένα τείχος προστασίας για να προστατεύσει άλλα ευάλωτα μέλη και απέτρεψε
δυνητικά σοβαρές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία.[...] Μια καθυστερημένη
αναδιάρθρωση του χρέους </span></em><strong><i><span style="font-size: 16pt;">έδωσε ένα παράθυρο ευκαιρίας για τους ιδιώτες πιστωτές
για να μειώσουν την έκθεσή τους και να μεταφέρουν το χρέος σε επίσημα
χέρια.</span></i></strong><em><span style="font-size: 16pt;"> Ως είδαμε και
προηγουμένως, αυτή η στροφή έγινε σε μεγάλη κλίμακα και περιόρισε τις ζημιές των
πιστωτών, όταν το PSI τελικά πραγματοποιήθηκε, αφήνοντας τους φορολογούμενους
και το δημόσιο τομέα να φορτωθεί τις ζημιές.» </span></em></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Η ‘’μετάφραση’’ εδώ δεν είναι
ιδιαίτερα απαραίτητη. Τι μας λένε στην ουσία οι ποιητές;</span></div>
<div class="rtejustify">
<strong><span style="font-size: 16pt;">Πρώτο,</span></strong><span style="font-size: 16pt;"> το
πρόγραμμα δε θα ''έβγαινε'', αλλά ήταν απαραίτητο για να σωθεί η
<strong>ευρωζώνη</strong>!</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Να λοιπόν ποια πολιτική
υπηρετεί δουλικά ο δήθεν ‘’πατριωτισμός’’ του Σαμαρά. Να ποιους προσκυνάνε οι
φασίστες όταν δηλώνει ο Μιχαλολιάκος: ‘’κακώς μπήκαμε στο ευρώ, αλλά τώρα θα
ήταν εθνική καταστροφή αν βγούμε’’. Ας σταματήσουμε εδώ…</span></div>
<div class="rtejustify">
<strong><span style="font-size: 16pt;">Δεύτερο:</span></strong><span style="font-size: 16pt;">
τα μέτρα πάρθηκαν στη ράχη του κόσμου και το χρέος δεν διαγράφηκε, τότε και όσο
και με τον τρόπο που έπρεπε, διότι θα έμπαιναν σε κίνδυνο οι
<strong>τράπεζες</strong>!</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Όταν λέμε τράπεζες δεν
εννοούμε τα τραπεζικά κτίρια, ούτε καν τα golden boys των Διοικητικών
Συμβουλίων. Στην ουσία μιλάμε για τη σύμφυση βιομηχανικού κεφαλαίου και
τραπεζιτών, με την αιμοδότησή τους φυσικά από τις λαϊκές καταθέσεις και
οικονομίες. Δεν πρόκειται για ‘’βδέλλες’’ επί της ‘’πραγματικής’’ και δήθεν
αγαθής οικονομίας, αλλά για όψη και μορφή ύπαρξης και λειτουργίας του κεφαλαίου
ως οικονομική και πολιτική δύναμη στην καπιταλιστική οικονομία. Τράπεζες και
κεφάλαιο είναι αξεχώριστα πράγματα.</span></div>
<div class="rtejustify">
<strong><span style="font-size: 16pt;">Τρίτο:</span></strong><span style="font-size: 16pt;"> η
καθυστέρηση στο μισό κούρεμα μέσω του PSI και με τη μορφή που αυτό πήρε, δεν
ήταν τίποτα άλλο παρά κέρδος χρόνου για να ξεφορτωθούν ομόλογα οι
<strong>δανειστές</strong> και να φορτωθούν οι ζημιές σε φορολογούμενους και
δημόσιο τομέα!</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Δηλαδή, μιλάμε για
θεματοφύλακες της ευρωζώνης, προστάτες της τραπεζικής-κεφαλαιοκρατικής
ολιγαρχίας, αλλά και κοινούς απατεώνες που προστατεύουν τα αρπακτικά της
<strong>τοκογλυφίας</strong>.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Ερώτηση: Τι θα αναφέρει άραγε,
κατάμουτρα, η έκθεση του ΔΝΤ το 2020 μετά την εφαρμογή του νέου πακέτου
‘’βοήθειας’’ που υπόσχονται Ευρωπαίοι και Σαμαράς;</span></div>
<div class="rtecenter">
<strong><span style="font-size: 16pt;">Πλειστηριασμοί σημαίνει
κούρεμα στις καταθέσεις!</span></strong></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Όποιος σημειώσει ότι πάνω στην
επίτευξη ‘’πρωτογενούς πλεονάσματος’’, τελικά θα επικαθήσουν τόσο ένα
<strong>νέο μνημόνιο</strong> άγριων μέτρων που θα συνοδεύει τη νέα ‘’βοήθεια’’,
όσο και ένα <strong>αναπόφευκτο κούρεμα</strong>, μαγειρεμένο με τα ίδια
κριτήρια, θα έχει απόλυτο δίκιο.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Για άλλο κούρεμα όμως θα
μιλάμε αρκετά σύντομα και αυτό θα είναι το εν ψυχρώ κούρεμα των τραπεζικών
καταθέσεων στις τράπεζες, κατά το μοντέλο της Κύπρου.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Η μεθόδευση της άρσης της
απαγόρευσης πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και η αρπαγή της ιδιωτικής
κατοικίας, έχει μπει σε συζήτηση εδώ και καιρό ( βλέπε σχετικά εδώ: <b><a href="http://aristeroblog.gr/node/1446" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;">Θα μας πάρουν αλήθεια τα σπίτια οι
τράπεζες;</a>)</b></span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Σε ορισμένους έκανε εντύπωση η
‘<strong>’αντίθεση’’ των τραπεζών</strong> στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς για
την προοδευτική ανάπτυξη των πλειστηριασμών (μέσω θέσπισης υποτίθεται κοινωνικών
κριτηρίων).</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Δεν πρόκειται για αντίθεση,
αλλά για <strong>εύλογο παζάρι</strong> και διεκδίκηση να μην πληρώσουν αυτές τη
νύφη. Ας δούμε γιατί:</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Διαδικασία πλειστηριασμών,
σημαίνει πτώση (έως και κατάρρευση) των (τεχνικά κρατούμενων υψηλά) τιμών των
ακινήτων. Αυτό θα αποτελέσει ένα κίνητρο για ‘’πράξεις’’, δηλαδή αγοραπωλησίες,
που σημαίνει ‘’τόνωση της αγοράς’’ και κάποια αύξηση του ΑΕΠ συνακόλουθα.
Φαίνεται μακάβριο, αλλά έτσι είναι: Πολλοί θα χάνουν το σπίτι για ένα κομμάτι
ψωμί ή θα μετατρέπονται από νοικοκύρηδες σε νοικάρηδες και η κυβέρνηση θα μιλάει
για ανάκαμψη του ΑΕΠ!</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Από την άλλη, αν καταρρεύσουν
οι τιμές π.χ. κατά 35% χαμηλότερα από τις υφιστάμενες τιμές τότε οι τράπεζες θα
έχουν υποστεί ισόποση ζημία, καθώς στην αντίστοιχη υποθήκη που συνοδεύει κάθε
δάνειο, είχαν εγγραφεί αξίες υψηλότερες.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Μαντεύει κανείς λοιπόν γιατί
το κριτήριο της ‘’σωτηρίας των τραπεζών’’, μπροστά στον κίνδυνο ζημιών ή/και
χρεωκοπίας των τραπεζών, θα φέρει στην ημερήσια διάταξη ως μονόδρομο το
<strong>κούρεμα των καταθέσεων</strong>, μιας και οι καταθέτες έχουν βαφτιστεί
πλέον ..επενδυτές που αναλαμβάνουν το αντίστοιχο ρίσκο.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Παράξενη που είναι η εποχή
μας!</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Η αριστερά στρατηγικά στόχευε
και στοχεύει στην απαλλοτρίωση της μεγάλης ιδιοκτησίας που στον καπιταλισμό
αποτελεί εργαλείο υποταγής και εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και της
κοινωνικής πλειονότητας. Η δεξιά σκόπιμα διέστρεψε την τοποθέτηση αυτή ως
επίθεση ενάντια στην ιδιωτική ιδιοκτησία γενικά, κινδυνολογώντας ότι οι
κομμουνιστές θα αρπάξουν τη γελάδα, το σπίτι και τις …γυναίκες. Να λοιπόν που
τώρα που η δεξιά και οι εν γένει απολογητές του καπιταλισμού, μέσω των τραπεζών
αρπάζουν τα σπίτια της ανάγκης από τους πολλούς για να αυξήσουν την περιουσία
‘’όσων κατέχουν χίλιες φορές το περιττό’’.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Η αριστερά στρατηγικά πάλευε
ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις. Διατύπωνε, αντίστροφα, επιχειρήματα υπέρ των
εθνικοποιήσεων βασικών τομέων της οικονομίας, ως μέρος ενός προγράμματος
ανατροπής μιας οικονομίας και κοινωνίας που υποτάσσει τα πάντα στο ιδιωτικό
κέρδος. Πρότασσε την εξυπηρέτηση ενός άλλου κριτηρίου, αυτού του δημόσιου
κοινωνικού οφέλους. Η δεξιά, που χλεύαζε την αριστερά για ‘’κρατισμό’’,
επιχειρεί σήμερα μια <strong>απόλυτη ιδιωτικοποίηση</strong> <strong><u>του
ίδιου του δικού της αστικού κράτους</u></strong>, καταργώντας τις όποιες
δευτερεύουσες και δυνητικές έστω λειτουργίες κοινωνικού οφέλους, αλλά και μια
<strong>γιγαντιαία εθνικοποίηση,</strong> δηλαδή πέρασμα στους ώμους των
κοινωνιών και των εργαζομένων των ζημιών της καπιταλιστικής κρίσης, των χρεών
και χρεωκοπιών.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Με ένα εξωτερικό χρέος στα 321
δις, με 1.5 εκατομμύριο ανέργους, με μισθούς πείνας και τα συσσίτια να
πολλαπλασιάζονται γεωμετρικά, με το κράτος και τους φασίστες να δείχνουν τα
δόντια τους σε ότι κινείται και αναπνέει, δυνατότητα για ‘’ευκολίες’’ στις
ερμηνείες και στο τι πρέπει ‘’να κάνουμε’’, δεν μπορούν να υπάρξουν. Η μάχη ή θα
είναι πραγματική και ‘’ως τα άκρα’’ ή θα είναι χαμένη εξ αρχής.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: red; font-size: 16pt;">ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΠΛΟΚ
</span></b></div>
</dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-74034553310124487922013-08-26T10:31:00.000+03:002013-08-26T10:31:03.675+03:00Ο πρώτος πτυχιούχος Πανεπιστημίου με σύνδρομο Down, μιλάει για την «καθυστερημένη» κοινωνία <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 26pt;">Ο πρώτος πτυχιούχος
Πανεπιστημίου με σύνδρομο </span><span lang="EN-GB" style="color: red; font-size: 26pt;">Down</span><span style="color: red; font-size: 26pt;">, μιλάει για την
«καθυστερημένη» κοινωνία</span></b>
</dt>
<dt><span style="color: lime;"><b><span style="font-size: 20pt;">Η </span><span lang="EN-GB" style="font-size: 20pt;">WELT</span><span lang="EN-GB" style="font-size: 20pt;"> </span><span lang="EN-GB" style="font-size: 20pt;">ON</span><span lang="EN-GB" style="font-size: 20pt;"> </span><span lang="EN-GB" style="font-size: 20pt;">LINE</span><span style="font-size: 20pt;"> μίλησε με τον Πινέδα για τη μάθηση, την
«καθυστέρηση» και για τα υπερπροστρατευμένα παιδιά.</span></b></span>
</dt>
<dt><a href="http://fih.gr/view.php?filename=9142bfbea03cce865b2f6f3b.jpg" target="_blank"><img align="left" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="192" src="http://fih.gr/images/9142bfbea03cce865b2f6f3b.jpg" width="257" /></a><span style="color: black; font-size: 18pt;">Ο Πάμπλο τελείωσε τις
σπουδές του παιδαγωγού και έκανε την πρακτική εξάσκηση στην Κόρδοβα. Έδωσε τις
εξετάσεις για την άδεια άσκησης επαγγέλματος και του μένουν μόνο τέσσερις ακόμα
για να τελειώσει τις σπουδές του σε ψυχολογία και παιδαγωγικά. Στο φεστιβάλ
κινηματογράφου της Μάλαγκα προβλήθηκε η ταινία «Me too» που είναι εμπνευσμένη
από τη ζωή του Πινέδα και στην οποία ο ίδιος κρατά το βασικό ρόλο. </span>
</dt>
<dt><b><span lang="EN-GB" style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">WELT</span><span lang="EN-GB" style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">
</span><span lang="EN-GB" style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">ON</span><span lang="EN-GB" style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">
</span><span lang="EN-GB" style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">LINE</span></b> <br /><br />
<strong><span style="font-size: 16pt;">Με τον Πινέδα μίλησε ο Jan
Marot.</span></strong><br />
<span style="font-size: 16pt;">WELT ONLINE: Πώς βιώσατε προσωπικά το σύνδρομο
Down;</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Πάμπλο Πινέδα: Δεν ήταν οι γονείς μου που μου
το είπαν. Ήταν ο δάσκαλός μου. Ήμουν περίπου εφτά χρονών, όταν με ρώτησε αν
ήξερα τι είναι το σύνδρομο Down. Φυσικά, απάντησα ναι. Με κοίταξε έντονα και μου
εξήγησε τη γενετική του συνδρόμου Down. Στην ηλικία αυτή ήταν πραγματικά πολύ
σκληρό. Για μένα αυτό ακουγόταν σαν αραμαϊκά. Ήταν πολύ βαρύ. Του έθεσα μόνο δύο
ερωτήσεις: «Είμαι χαζός;». Απάντησε «Όχι». «Μπορώ να συνεχίσω να πηγαίνω στο
σχολείο με τους φίλους μου;». Απάντησε «Κανένα πρόβλημα». Τα υπόλοιπα μου ήταν
παντελώς αδιάφορα.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">WELT ONLINE: Όπως η πλειοψηφία των παιδιών με
σύνδρομο Down στην Ισπανία. Το 85% πηγαίνουν σε ένα κανονικό σχολείο.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Πινέδα: Ναι, τώρα. Όμως παλαιότερα δεν υπήρχε η
ένταξη. Αυτό είναι η κορυφή μιας ανάπτυξης. Εγώ ήμουνα ο πρώτος μαθητής με
σύνδρομο Down που πήγα σε ένα δημόσιο σχολείο.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">WELT ONLINE: Τι αναμνήσεις έχετε από τα χρόνια
του σχολείου;</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Πινέδα: Στο σχολείο διασκέδαζα πολύ, περνούσα
πολύ καλύτερα απ” ό,τι με τους φίλους μου. Είχα υπέροχες, ενδιαφέρουσες και πολύ
σκληρές εμπειρίες. Συνολικά ήταν μια απίστευτα πλούσια φάση της ζωής μου.
Υπήρχαν καλύτερες και χειρότερες μέρες. Ιδιαίτερα η εφηβεία ήταν σκληρή. Αλλά
αυτή είναι πάντα μια δύσκολη περίοδος. Εγώ δεν μπορούσα μερικές φορές να ζήσω με
το σώμα μου και μέσα σ” αυτό.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">WELT ONLINE: Γιατί επιλέξατε τις παιδαγωγικές
σπουδές;</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Πινέδα: Σαν παιδί είχα πολλές ιδέες. ΄Ηθελα να
γίνω δικηγόρος, κατόπιν δημοσιογράφος. Τότε ένας καθηγητής και μέντοράς μου με
συμβούλεψε να γίνω δάσκαλος, γιατί τα παιδαγωγικά προσφέρουν περισσότερες
επιλογές. Μου είπε ότι οι άλλες επιστήμες είναι σκληρές και ανταγωνιστικές. Δεν
το έχω μετανιώσει ούτε δευτερόλεπτο. Μου αρέσει να εργάζομαι με παιδιά, νιώθω
πολύ χρήσιμος.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">WELT ONLINE: Ακολουθείτε αυστηρά κάποιο σταθερό
ημερήσιο πρόγραμμα μελέτης;</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Πινέδα: Από το τίποτα βγαίνει μόνο το τίποτα.
Μελετώ λοιπόν, περίπου 6-7 ώρες τη μέρα. Τα βράδια τα έχω ελεύθερα. Διαβάζω
πάντα με μουσική. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, οι σπουδές δεν είναι εύκολες και
το σύνδρομο Down με περιορίζει κατά 30%, πράγμα που τις καθιστά δυσκολότερες. Ο
καθένας πρέπει να παλεύει για το μέλλον του.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">WELT ONLINE: Τι σημαίνει και τι σημασιοδοτεί το
είναι κανείς ο πρώτος με σύνδρομο Down πτυχιούχος στην Ευρώπη;</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Πινέδα: Είναι μια μεγάλη ευθύνη. Γνωρίζω ότι οι
πατέρες και οι μητέρες που έχουν παιδιά με σύνδρομο Down χρειάζονται κάποιον να
τους δείξει και να τους πει «Το παιδί σου μπορεί να το κάνει αυτό». Και τα μέσα
μπορούν να συνδράμουν, καθώς ψάχνουν για αξιόλογες ειδήσεις. Θέλω να δώσω
πρόσωπο σε ένα κομμάτι του πληθυσμού, που σχεδόν ποτέ δεν θεωρείται αντικείμενο
είδησης. Αρέσω στα μέσα – μου τηλεφωνούν τριάντα φορές τη μέρα. Αυτό είναι
μερικές φορές εξαντλητικό.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">WELT ONLINE: Σας έχουν ήδη προσφέρει θέσεις
εργασίας;</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Πινέδα: Όχι ακόμη. Όταν πετύχω τις εξετάσεις
και πάρω την άδεια άσκησης επαγγέλματος του δάσκαλου, θα πλησιάσω το στόχο μου,
να έχω δηλαδή ένα σταθερό εισόδημα. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας
στη Σεβίλλη συγκατοικούσα με ένα συνάδελφο. Για μένα έχει μεγάλη σημασία να
οργανώσω την ανεξαρτησία μου. Δεν ξέρω ακόμη πού θα εργαστώ. Μπορεί στην
επιμόρφωση, στον επαγγελματικό προσανατολισμό, στην συμβουλευτική, ποιος ξέρει.
Είμαι ευέλικτος.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">WELT ONLINE: Τι είναι, κατά τη γνώμη σας, η «
οπισθοδρομική / καθυστερημένη κοινωνία»;</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Πινέδα: Το μεγαλύτερο έλλειμμα της κοινωνίας
είναι το ότι δεν μπορεί να κατανοήσει τη διαφορετικότητα. Λόγω της έλλειψης
κατανόησης κολλά κάποιες ταμπέλες. «Οι ομοφυλόφιλοι», «οι Ξένοι/ μετανάστες» και
φτάνει μέχρι του σημείου «Οι γυναίκες». Χωρίζουν σε ομάδες, δεν ξέρουν πώς να
αντιμετωπίσουν «το διαφορετικό». Το απομονώνουν, το απλοποιούν ή το αποφεύγουν
με κάθε τρόπο. Δημιουργούνται στερεότυπα, προκαταλήψεις μέχρι και λέξεις, όπως
«discapacidad» (ανικανότητα) στα ισπανικά για να δηλωθεί η έννοια της υστέρησης
ή καθυστέρησης…</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">WELT ONLINE: Ποια εναλλακτική λύση θα υπήρχε
για σας; Διότι και η ισπανική λέξη «Minusvalido» που χρησιμοποιείται
(«κατώτερος/ κατώτερης αξίας») δεν είναι σε καμιά περίπτωση
κατάλληλη.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Πινέδα: Είναι προσβολή να αποκαλείς κάποιον
«ανίκανο» ή «καθυστερημένο». Γιατί να μην τον αποκαλείς «αλλιώτικο» ή
«διαφορετικό άνθρωπο»; Με τον όρο σύνδρομο Down περιγράφεται μια γενετική
μετάλλαξη κατά την οποία το χρωμόσωμα 21 παρουσιάζεται τρεις φορές, εξού και ο
όρος τρισωμία-21.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">WELT ONLINE: Ποια είναι η γνώμη σας για την
έκτρωση εμβρύων στα οποία έχει προγεννητικά διαγνωστεί κάποια καθυστέρηση,
πράγμα που αποτελεί αντικείμενο αντιπαράθεσης αυτή την εποχή στη
Γερμανία;</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Πινέδα: Είμαι αντίθετος στην έκτρωση. Όχι για
ηθικούς λόγους, αλλά λόγω της εμπειρίας μου. Είναι δύσκολες καταστάσεις και
εμπειρίες, αλλά σε εμπλουτίζουν ως άνθρωπο. Εξαιτίας της έκτρωσης κάποιος/α δεν
θα τις βιώσει ποτέ. Γονείς με παιδιά που είναι «διαφορετικά» γίνονται καλύτεροι
γονείς. Γίνονται ανεκτικότεροι και πιο αλληλέγγυοι. Δεν είναι καλό να επιλέγεις
ένα παιδί «a la carte». Σε τελική ανάλυση, επιλέγουμε το τέλειο. Και όταν όλοι
είναι ίδιοι, τότε είμαστε σε πολλά φτωχότεροι. Ακόμη και τα λουλούδια διαφέρουν,
αλλά όλα είναι όμορφα. Αυτή η τάση για ομογενοποίηση είναι κακή. Όταν όλοι
σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο, έχουν την ίδια εμφάνιση, είναι όλοι ομοιόμορφοι,
αυτό είναι ο φασισμός.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">WELT ONLINE: Η ταινία που είχε τη ζωή σας ως
έμπνευση, είχε ρομαντικά στοιχεία. Ονειρεύεστε να κάνετε τη δική σας
οικογένεια;</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Πινέδα: Αυτό είναι δύσκολο. Η λογοτεχνία για το
σύνδρομο Down στρέφεται κυρίως γύρω από τη γενετική, την αντίληψη ή τη
συμπεριφορά. Ποτέ δεν συζητιέται η συμπάθεια ή ο έρωτας μεταξύ ανθρώπων με
σύνδρομο Down. Σ” αυτό ακριβώς φαίνεται η μεγάλη δύναμη της ηθικής. Στην
Ισπανία, μετά από 40 χρόνια δικτατορίας του Φράνκο και με μια σταθερά
διαμαρτυρόμενη καθολική εκκλησία, αυτό αποτελεί θέμα ταμπού. Είναι δύσκολο να
μιλήσεις για σεξ. Πρέπει τελικά κανείς να διαχωρίσει την ηθική από την πράξη.
Μερικά Μέσα έχουν μια σχεδόν άρρωστη απληστία να δημιουργούν εντυπώσεις (να
προκαλούν). Αρνήθηκα μια πρόσκληση για συμμετοχή σε ένα talk show, που
ονομάζεται «La Noria» όπου το θέμα θα ήταν σχετικό με Σεξ και Αναπηρία. Μου ήταν
αδύνατο να πάω, ήταν πολύ προκλητικό και αποκλειστικά για δημιουργία εντυπώσεων.
Αυτό είναι ένα ιδιωτικό, ακανθώδες θέμα, ακόμα και κάποιοι φίλοι μου με
απέτρεψαν από το να συμμετέχω. Οι άνθρωποι της τηλεόρασης έμειναν άναυδοι με την
άρνησή μου.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">WELT ONLINE: Στην Αυστρία και στη Γερμανία κατά
τη διάρκεια του ναζισμού δολοφονήθηκε αμέτρητο πλήθος ανθρώπων με σύνδρομο Down.
Από μεταπολεμικές μελέτες, για χρόνια ήταν διαδεδομένη η εντύπωση ότι το
σύνδρομο Down συνδέεται με προσδόκιμο ζωής τα 30 χρόνια.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Πινέδα: Αυτά είναι μύθοι που δημιουργούνται
σύμφωνα με την ιστορία των κρατών και της επιστήμης. Η κατάσταση σήμερα είναι
τελείως διαφορετική. Φτάνουμε στα γηρατειά. Εξαρτάται από το πόσο υγιείς
διατηρούμαστε, σωματικά και πνευματικά. Εγώ, όπως και πολλοί νέοι άνθρωποι με
σύνδρομο Down, ήμουν υπέρβαρος. Με γυμναστική και σωστή διατροφή έχασα 12 κιλά.
Είχα επίσης την τύχη να μεγαλώσω σε μια οικογένεια με πνευματικά ενδιαφέροντα.
Με εφημερίδες και μια βιβλιοθήκη, γι” αυτό από πολύ νωρίς είχα περιέργεια και
ενδιαφέροντα. Όταν απαγορεύεις σε κάποιον την καλλιέργεια, κατά έναν τρόπο τον
σκοτώνεις.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">WELT ONLINE: Ποιο είναι κατά τη γνώμη σας το
ουσιαστικό κατά την ανατροφή παιδιών με σύνδρομοDown;</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Πινέδα: 1ον: Πρέπει να συμπεριφέρεστε στο παιδί
σας όπως σε ένα παιδί και όχι όπως σε έναν «ανάπηρο». Έτσι πρέπει να το
αναθρέψετε και να το εκπαιδεύσετε (μορφώσετε). Πρέπει να μιλάτε με το παιδί σας,
γιατί ο χειρότερος εχθρός για τα παιδιά με σύνδρομο Down, είναι η σιωπή. Δεν
πρέπει να έχετε κανένα κόμπλεξ. Βγείτε μαζί τους έξω στον κόσμο. Πρέπει να
δείξετε στους άλλους ότι αυτό είναι το παιδί σας. Δεν πρέπει ποτέ να είστε
υπερπροστατευτικοί, ποτέ. Πρέπει να του δίνετε φυσικά και πνευματικά ερεθίσματα
και έτσι να το διδάξετε να είναι αυτόνομο. Γιατί, τι θα συμβεί όταν κάποτε δεν
θα είστε πια κοντά του ως γονείς; </span><br />
<strong><span style="font-size: 16pt;">Πηγή: Welt on Line</span></strong><br />
<strong><span style="font-size: 16pt;">Αναδημοσίευση
από<span style="color: red;"> </span></span></strong><span style="color: red;"><b><span style="font-size: 16pt;"><a href="http://redwire.gr/item/203-down-syndrome-univeristy-interview.html?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook&fb_action_ids=419164698189353&fb_action_types=og.likes" style="text-decoration: underline;">redwire.gr</a></span></b></span><br />
</dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-26716721730886261212013-08-24T11:33:00.000+03:002013-08-24T11:33:01.188+03:00Τα χημικά προκάλεσαν παγκόσμια παράλυση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 26.0pt;">Τα χημικά προκάλεσαν παγκόσμια
παράλυση</span></b></dt>
<dt>
<a href="http://fih.gr/view.php?filename=95syria_nekroi_ximika_1.jpg" target="_blank">
<img align="left" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="255" src="http://fih.gr/images/95syria_nekroi_ximika_1.jpg" width="369" /></a><span style="color: black; font-size: 14.0pt;">ΣΥΡΙΑ Το σοκ από τις εκατόμβες
των θυμάτων από τα αέρια της μουστάρδας φαίνεται ότι δεν κατάφερε να αναγκάσει
τη διεθνή κοινότητα να σταματήσει τα πολιτικά παιχνίδια και να παρέμβει
σοβαρά. Οι τραγικές εικόνες παίζουν παντού, ξανά και ξανά: ασφυκτικά γεμάτα
νοσοκομεία, άνθρωποι που σφαδάζουν στο πάτωμα, πτώματα στοιβαγμένα στους
διαδρόμους, άλλα στο νεκροτομείο για να αναγνωριστούν από τους συγγενείς,
γιατροί και νοσοκόμοι που προσπαθούν με πρωτόγονα μέσα -ρίχνοντάς τους νερό
και τρίβοντας το δέρμα τους με κρεμμύδια και σκόρδα- να «ξυπνήσουν» τους
τραυματίες που, ποτισμένοι από το δηλητήριο, βυθίζονται στον θάνατο.</span></dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14.0pt;">Της Ελλης
Πάνου</span></b></dt>
<br /><br /><div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt;">Παιχνίδια στον ΟΗΕ</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt;">Και στη Νέα Υόρκη, υπό
καθεστώς απόλυτης παράλυσης, για άλλη μια φορά η διεθνής κοινότητα -όπως
εκπροσωπείται στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ- υπερασπίζεται μεμονωμένα «εθνικά
συμφέροντα», παίζει υποκριτικά πολιτικά παιχνίδια και αρκείται να δηλώσει
«σοκαρισμένη», διαπιστώνοντας μεν «σοβαρή κλιμάκωση» μιας εμφύλιας σύρραξης που
έχει κοστίσει ήδη δεκάδες χιλιάδες ζωές, αδυνατώντας, όμως, να συμφωνήσει στο
ελάχιστο -δηλαδή στην απαίτηση για άμεση, καθαρή διερεύνηση του αποτρόπαιου
μακελειού.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt;">Ενός μακελειού που
περιέγραψε στην κάμερα με αναφιλητά ένας γιατρός από το προάστιο Τζομπάρ, στα
ανατολικά της πρωτεύουσας: «Μας βομβάρδισαν με χημικά, το Αιν Τάρμα, το Τζομπάρ…
Ολοι οι γιατροί και οι νοσοκόμοι τρέξαμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε… Αλλά ο
αριθμός των νεκρών και των τραυματιών ήταν τεράστιος. Εξαντλήσαμε όλα τα
αποθέματα των φαρμάκων στο Τζομπάρ, 25.000 αμπούλες ατροπίνης. Ο αριθμός των
νεκρών παιδιών είναι σοκαριστικός. Εγώ ο ίδιος είδα 50. Ηταν όλα νεκρά. Κανένα
σημάδι ζωής. Ο κόσμος δεν ήξερε πώς να προστατευτεί. Κρύφτηκε στα υπόγεια, αλλά
το χημικό είναι βαρύ και “κάθεται” κάτω. Ετσι αυξήθηκαν οι νεκροί και οι
τραυματίες. Πρέπει να μάθουμε τον κόσμο τι να κάνει όταν δέχεται επίθεση… Δεν
μπορώ να μιλήσω άλλο».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt;">Και στο Ιρμπίν τα φάρμακα
έχουν εξαντληθεί. Η περιοχή βρίσκεται υπό τον έλεγχο των ανταρτών από τις αρχές
του χρόνου, αλλά τους τελευταίους μήνες βρίσκεται σε κλοιό των καθεστωτικών
δυνάμεων. Δέκα χιλιάδες άνθρωποι είναι εκεί εγκλωβισμένοι. Δημοτικός σύμβουλος ο
Αμπου Αχμάντ, θυμάται ότι ξύπνησε την Τετάρτη τα ξημερώματα από ένα δυνατό
χτύπημα στην πόρτα. Κάποιος έξω φώναζε: «Κρυφτείτε, γρήγορα!» Ο κόσμος δεν ήξερε
πού να πάει. Περίπου στις πέντε το πρωί, από τα μεγάφωνα στα τεμένη έμαθαν όλοι
ότι έγινε επίθεση με χημικά. «Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι καπνούς», λέει ο Αχμάντ,
«γιατί οι κάτοικοι είχαν ανάψει φωτιές πιστεύοντας ότι θα αδρανοποιήσουν έτσι το
δηλητήριο -λάστιχα, ξύλα, οτιδήποτε μπορούσε να καεί». Οταν έφτασε στο
νοσοκομείο ήδη 20 σοροί κείτονταν στην άκρη του διαδρόμου. «Δεκάδες άλλοι
δέχονταν τις πρώτες βοήθειες», λέει, «κυρίως παιδιά».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt;">Ακόμα βρίσκουμε πτώματα
μέσα στα σπίτια, υποστήριξε ένα 24ωρο μετά την επίθεση ο εκπρόσωπος του
Ελεύθερου Συριακού Στρατού ανεβάζοντας τους νεκρούς, σύμφωνα με δική τους
καταμέτρηση, στους 1.729. «Λέμε στους επιθεωρητές του ΟΗΕ να πάνε μέσα στα
επόμενα 2 εικοσιτετράωρα», είπε ο Φαχάντ Αλμασρι, επισημαίνοντας ότι υπάρχει
χρονικό όριο μέσα στο οποίο μπορεί να αποδειχτεί με μεγάλη βεβαιότητα η χρήση
χημικών όπλων.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt;">Αυτό, βέβαια, απαιτεί και
πολιτική βούληση, που φαίνεται ότι είναι… υπό εξαφάνιση. Στο Συμβούλιο Ασφαλείας
παίχτηκε ένα θέατρο του παραλόγου το βράδυ της Τετάρτης, στην έκτακτη
συνεδρίαση. Ολοι παραδέχτηκαν πως «πρέπει να υπάρξει αποσαφήνιση των γεγονότων»
και να παρακολουθεί ο ΟΗΕ «από κοντά» την κατάσταση. Απέφυγαν, όμως, στο τελικό
ανακοινωθέν τη σαφή διατύπωση, που θα έκανε ενδεχομένως τη διαφορά. Με την
επιμονή Ρωσίας και Κίνας, αναφέρει το Reuters, διαγράφηκε από το σχέδιο
ψηφίσματος, που είχαν καταθέσει ΗΠΑ και ευρωπαϊκές χώρες, το «επείγον αίτημα
ανάληψης δράσης για τη διερεύνηση της επίθεσης από την αποστολή του ΟΗΕ».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt;">Πεκίνο και Μόσχα, λίγες
ώρες αργότερα, εξήγησαν τη θέση τους, προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση. «Πώς
είναι δυνατόν να φέρουμε αντιρρήσεις; Το αντίθετο μάλιστα» δήλωσε, έκπληκτος, ο
εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών. «Οι επιθεωρητές είναι ήδη εκεί κι
αυτό συμφωνήσαμε στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Εχουμε συμφέρον να ερευνηθεί τι έγινε,
αντικειμενικά».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16.0pt;">Η στάση της Κίνας</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt;">Στο ίδιο μήκος κύματος
κινήθηκε και η Κίνα. «Η θέση μας είναι σαφής», αναφέρεται σε ανακοίνωση του υπ.
Εξωτερικών. «Δεν έχει σημασία ποια πλευρά χρησιμοποιεί χημικά στη Συρία. Μας
βρίσκει κάθετα αντίθετους. Ελπίζουμε ότι οι επιθεωρητές θα συμβουλευτούν τη
συριακή κυβέρνηση και με αντικειμενικό και επαγγελματικό τρόπο θα εξακριβώσουν
τι πραγματικά συνέβη».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt;">Αρα, όλοι συμφωνούν και
είναι μυστήριο γιατί αυτό δεν αναφέρεται στην απόφαση του Συμβουλίου. Απομένει
να δούμε εάν θα αποδεχτεί το αίτημα και η Δαμασκός, δίνοντας πραγματικά το
ελεύθερο στους απεσταλμένους της διεθνούς κοινότητας να κάνουν τη δουλειά τους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt;">Γαλλία και Βρετανία
σκλήρυναν χθες λίγο τη ρητορική τους, υπογραμμίζοντας ότι «όλα τα σενάρια»
-επομένως και η χρήση βίας- παραμένουν στο τραπέζι «εάν πρόκειται να σωθούν
ανθρώπινες ζωές».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt;">Και προς αυτή την
κατεύθυνση φαίνεται να πιέζει εμμέσως και το Ισραήλ, που πιστεύει ότι το
καθεστώς Ασαντ ευθύνεται για τους μαζικούς τραγικούς θανάτους των αμάχων και
έδειξε τη διεθνή κοινότητα ως ηθικά συνυπεύθυνη. «Ολοι καταδικάζουν, όλοι
διερευνούν και όλοι μένουν στα λόγια» είπε ο υπουργός Πληροφοριών της χώρας
Γιουβάλ Στάινιτζ στο ισραηλινό ραδιόφωνο. «Τίποτε απτό και σημαντικό δεν έχει
γίνει επί δύο χρόνια για να σταματήσει η ακατάπαυστη σφαγή των αμάχων από τον
Ασαντ».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt;">Το βάρος, σε κάθε
περίπτωση, πέφτει στην Ουάσινγκτον. Παρ’ όλο που ο Λευκός Οίκος εξέφρασε τον
«αποτροπιασμό» του, έκανε σαφές ότι οποιαδήποτε αμερικανική απάντηση θα δοθεί
μετά την επιβεβαίωση των κατηγοριών κατά του καθεστώτος και ζήτησε πάλι να δοθεί
άμεσα άδεια από τον Ασαντ στους επιθεωρητές του ΟΗΕ να επισκεφθούν τα προάστια
που δέχτηκαν την επίθεση.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt;">Οι προσεκτικές κινήσεις της
Ουάσινγκτον καταδεικνύουν και την απροθυμία της να παρέμβει στη Συρία, δεδομένου
ότι και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι Αμερικανοί δεν θέλουν άλλη εμπλοκή με
τον μουσουλμανικό κόσμο. Αλλά θα είναι εξαιρετικά δύσκολο πια να «τακτοποιηθεί»
πολιτικά και διπλωματικά μια τέτοια τραγωδία.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt;">«Το τέλος του κόσμου
αρχίζει στη Δαμασκό» έγραψε ο Αρι Σάβιτ στην ισραηλινή «Haaretz». «Είναι δυνατόν
να συμβαίνει κάτι τέτοιο τον 21ο αιώνα;» γράφει. «Κανένας έντιμος άνθρωπος δεν
μπορεί να το αγνοήσει. Ο πεφωτισμένος, υποτίθεται, κόσμος δεν μπορεί να
σιωπήσει… Δεν είναι μόνο τα αθώα θύματα που πεθαίνουν στη Δαμασκό, πεθαίνει και
η ελπίδα ότι η Δύση έχει συνείδηση. Ηρθε η ώρα να απελευθερωθούμε από την
πολυπολιτισμική υποκρισία και τον πολιτικό καθωσπρεπισμό που μας εμποδίζει να
δούμε το κακό στη γειτονιά μας. Μια τρομακτική σειρήνα ηχεί στην Δαμασκό. Την
ακούμε; Ο κόσμος την ακούει;».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Εφημερίδα
</span><span style="color: red; font-size: 16.0pt;">των Συντακτών</span></b></div>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-60043539801455309022013-08-21T11:05:00.002+03:002013-08-21T11:05:34.696+03:00Από φυλακή σε φυλακή<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 26pt;">Από φυλακή σε
φυλακή</span></b><a href="http://fih.gr/view.php?filename=695a50d8c1f484f8b058845d.jpg" target="_blank"><img align="right" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="340" src="http://fih.gr/images/695a50d8c1f484f8b058845d.jpg" width="279" /></a>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 14pt;">Αναπόφευκτο βλέπει ο Σόιμπλε το
να δοθεί στο τέλος του 2014 νέο δάνειο στην Ελλάδα, το οποίο βεβαίως θα
συνοδεύεται από νέο Μνημόνιο. Ταυτοχρόνως ξεκαθαρίζει ότι δεν πρόκειται να
υπάρξει δεύτερο κούρεμα του δημόσιου χρέους. Οι δηλώσεις Σόιμπλε έγιναν σε
προεκλογική συγκέντρωση στη Γερμανία, αλλά η σαφήνειά τους συνιστά μήνυμα προς
την Ελλάδα. Πρόκειται για διάψευση της κυβερνητικής αισιοδοξίας, σύμφωνα με την
οποία η χώρα θα επιτύχει φέτος πρωτογενές πλεόνασμα, θα βγει στις αγορές τον
Μάρτιο του 2014 και θα πάρει ως "δώρο" το κούρεμα του δημόσιου χρέους. Η
συζήτηση για το κούρεμα αποτελεί ομολογία αποτυχίας του Μνημονίου και παραδοχή
ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Η συζήτηση για νέο δάνειο συνιστά επίσης
ομολογία της αποτυχίας. Προς τι η συνέχιση της αιματηρής λιτότητας, όταν η
συνταγή οδηγεί τον ασθενή στον θάνατο;</span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Το κύριο
άρθρο της Αυγής</span></b> <br /><br />
<span style="font-size: 16pt;">Η διαφαινόμενη γερμανική επιλογή για νέο δάνειο
και όχι για νέο κούρεμα παραπέμπει σε μια αντιμετώπιση της ελληνικής οικονομίας
ως απόλυτα εξαρτημένης από τις δόσεις των δανείων. Με προφανές αποτέλεσμα η
ελληνική οικονομία να βυθίζεται στον φαύλο κύκλο του υπερδανεισμού και της
ύφεσης. Το Βερολίνο δεν θέλει να "χαρίσει" χρέος, θέλει να το μεγαλώσει. Είναι
προφανές ότι επιδιώκεται να καταστεί βαθύτερη η εξάρτηση της Ελλάδας και να
συντηρηθεί το αδιέξοδο του δημόσιου χρέους ως όχημα για τη συνέχιση της
εσωτερικής υποτίμησης. Βεβαίως και στις δυο περιπτώσεις -είτε στο κούρεμα είτε
στο νέο δάνειο- η "ασπιρίνη" θα συνοδεύεται από το δηλητήριο μιας νέας ακραίας
λιτότητας, νέο Μνημόνιο.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Η γερμανική στρατηγική προδιαγράφει τα αδιέξοδα
της μνημονιακής προσήλωσης της κυβέρνησης Σαμαρά. Δεν έχουμε να περιμένουμε
τίποτα καλό για τον ελληνικό λαό. Το Μνημόνιο δεν τελειώνει τον Μάρτιο, η
Ελλάδα, παρά τις θυσίες, δεν αντιμετωπίζει κάποιο ξέφωτο, αντιθέτως μπαίνει σε
νέα φυλακή, με δάνειο και Μνημόνιο.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Η γερμανική στρατηγική εκθέτει την κυβέρνηση
Σαμαρά. Ακόμα κι αν η Μέρκελ και ο Σόιμπλε τής κάνουν πλάτες για να
αντιμετωπίσει προσωρινώς το τεράστιο "χρηματοδοτικό κενό", το πολιτικό κενό
διευρύνεται. Αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να διαπραγματευτεί τίποτα. Είναι διπλά
αναξιόπιστη: έναντι του ελληνικού λαού και έναντι των δανειστών. Όσα κι αν
επιδιώκει εμφανιζόμενη ως καλός μαθητής του Μνημονίου, ο Σαμαράς αποδεικνύεται
ανίκανος να αντιληφθεί τη δυναμική των ευρωπαϊκών ισορροπιών. Αποδεικνύεται
μοιραίος για τον ελληνικό λαό. Ικανός μόνο να απειλεί, ικανός να διαλύει
σχολεία, νοσοκομεία, εργασιακές σχέσεις, εισοδήματα, κοινωνικές υποδομές. Η
παραμονή της κυβέρνησης επισωρεύει καθημερινά νέα δεινά στον λαό. Τώρα μάλιστα
χωρίς την καθεστωτική παρηγορία περί "νέου κουρέματος".</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Πηγή<b><span style="color: red;">: <a href="http://www.avgi.gr/article/802674/apo-fulaki-se-fulaki" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;"><span style="color: red;">avgi.gr</span></a></span></b></span></dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-64209109212467943602013-08-19T07:11:00.002+03:002013-08-19T07:11:26.200+03:00Περί γερμανικής κυριαρχίας (τι είναι και τι δεν είναι)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 26pt;">Περί γερμανικής κυριαρχίας (τι
είναι και τι δεν είναι)</span></b><a href="http://fih.gr/view.php?filename=45Frederic_Lordon.jpg" target="_blank"><img align="right" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="288" src="http://fih.gr/images/45Frederic_Lordon.jpg" width="237" /></a>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 14pt;">Η Ευρώπη, η οποία υποτίθεται ότι
διέπεται από την αρχή της ισότητας των λαών, βρίσκεται σήμερα κάτω από την
κυριαρχία ενός μόνο εξ αυτών - με τη σιωπηρή ανοχή, είναι αλήθεια, του άτολμου
"ισότιμου εταίρου" της, της Γαλλίας. Έτσι, διαμορφώνεται η παρούσα θλιβερή
ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Ωστόσο, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή όταν αναφερόμαστε
στη "γερμανική κυριαρχία", γιατί ακόμη κι αν το γεγονός αυτό καθεαυτό
επιβεβαιώνεται, η κατανόησή του χρήζει περαιτέρω εξηγήσεων. Και πρώτα απ' όλα τι
εννοούμε "η Γερμανία"; Διότι δεν είναι πάντοτε οι ίδιες οντότητες που
αλληλεπιδρούν με τους διάφορους παράγοντες που καθορίζουν την ιδέα της
"κυριαρχίας". Αναφερόμαστε, για παράδειγμα, στη βιομηχανική κυριαρχία; Αν ναι,
τότε δεν μιλάμε για την κυριαρχία της Γερμανίας-έθνους αλλά της Γερμανίας -
κεφαλαίου, δηλαδή του γερμανικού κεφαλαίου, γεγονός που συνεπάγεται αρκετές
διαφορές. </span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">*Ο
Frédéric Lordon είναι οικονομολόγος, συγγραφέας του "Jusqu'à quand? </span><span lang="EN-GB" style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Pour en
finir avec les crises financières", Raisons d'agir, </span><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Παρίσι</span><span lang="EN-GB" style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">.</span></b> <br /><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Με κύριο άξονα την επικείμενη
εκδίκαση στη Γερμανία της συνταγματικότητας των προγραμμάτων Ευρωπαϊκού
Μηχανισμού Σταθερότητας και Οριστικών Νομισματικών Συναλλαγών, ο Frédéric Lordon
διερευνά τη γερμανική οικονομική ηγεμονία στην Ευρωζώνη και αποκαλύπτει τα τρωτά
της σημεία: όχι μόνο την αδυναμία της αλλά και -αναπάντεχα- την απροθυμία της να
ηγεμονεύσει.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Έχει, άραγε, σκοπό να
συνειδητοποιήσει, κάπως σύντομα, η Γερμανία την κλιμακούμενη δυσαρέσκεια που
επικρατεί όχι μόνο στον ευρωπαϊκό Νότο - τον οποίο, ούτως ή άλλως, απαξιώνει
λόγω κάποιου είδους "οικονομικού ρατσισμού" - αλλά και στην καρδιά της Ευρώπης
και ιδιαίτερα στη Γαλλία; Γιατί, όσο κι αν εκθειάζεται η ιερότητα του
"γαλλογερμανικού άξονα", είναι αναπόφευκτο να μην αναδυθούν κάποιες επώδυνες
αλήθειες, αρχικά στο περιθώριο, όπου σχετικά εύκολα μπορεί να αμφισβητηθούν,
αλλά σύντομα πολύ ευρύτερα στο προσκήνιο. Η Ευρώπη, η οποία υποτίθεται ότι
διέπεται από την αρχή της ισότητας των λαών, βρίσκεται σήμερα κάτω από την
κυριαρχία ενός μόνο εξ αυτών - με τη σιωπηρή ανοχή, είναι αλήθεια, του άτολμου
"ισότιμου εταίρου" της, της Γαλλίας. Έτσι, διαμορφώνεται η παρούσα θλιβερή
ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Ωστόσο, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή όταν αναφερόμαστε
στη "γερμανική κυριαρχία", γιατί ακόμη κι αν το γεγονός αυτό καθεαυτό
επιβεβαιώνεται, η κατανόησή του χρήζει περαιτέρω εξηγήσεων.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Και πρώτα απ' όλα τι εννοούμε
"η Γερμανία"; Διότι δεν είναι πάντοτε οι ίδιες οντότητες που αλληλεπιδρούν με
τους διάφορους παράγοντες που καθορίζουν την ιδέα της "κυριαρχίας".
Αναφερόμαστε, για παράδειγμα, στη βιομηχανική κυριαρχία; Αν ναι, τότε δεν μιλάμε
για την κυριαρχία της Γερμανίας-έθνους αλλά της Γερμανίας-κεφαλαίου, δηλαδή του
γερμανικού κεφαλαίου, γεγονός που συνεπάγεται αρκετές διαφορές. Οι γερμανικές
επιχειρήσεις, έρμαια της τάσης τους για ανάπτυξη ως χαρακτηριστικές οικονομικές
οντότητες <i>και σε αυτό όμοιες με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις</i>,
προσπαθούν να εξοντώσουν τους αντιπάλους τους, δίνοντας μάχη για την κατάκτηση
του μεγαλύτερου μεριδίου της αγοράς, όπως υπαγορεύει η απλή λογική του κεφαλαίου
(το οποίο δεν έχει πατρίδα)<sup>[1]</sup>, αναζητώντας συστηματικά το συγκριτικό
πλεονέκτημα που θα τους εξασφαλίσει την οικονομική υπεροχή. Δεν απαιτείται,
λοιπόν, καμία επιπρόσθετη υπόθεση εργασίας για να επιβεβαιωθεί το γεγονός αυτό,
ούτε απαιτείται η επίκληση κάποιας τάσης εθνικής κυριαρχίας, διότι η τάση
κυριαρχίας είναι σύμφυτη με τη λογική του κεφαλαίου και διοχετεύεται από τις
ιδιωτικές καπιταλιστικές οντότητες. Άρα, αναμφισβήτητα υπάρχει επίδειξη ισχύος
από την πλευρά κάποιων γερμανικών καπιταλιστικών πόλων, αλλά χωρίς αυτό να
σημαίνει ότι η κίνηση αυτή αποτελεί μέρος κάποιου ευρύτερου εθνικού
σχεδίου.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Ωστόσο, τίποτα από τα παραπάνω
δεν αποκλείει το γεγονός ότι, πέρα από τις ιδιωτικές καπιταλιστικές οντότητες,
και η ίδια η Γερμανία, ως εθνικό κράτος, να επιχειρεί να αναδείξει και να
προβάλλει τη σημερινή της κυριαρχία. Αλλά με ποιον ακριβώς τρόπο; Όχι ακριβώς με
αυτόν που αυθορμήτως θα αναμέναμε λόγω της δεδομένης ηγεμονικής της θέσης στην
Ευρώπη. Διότι, παραδόξως, μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι η Γερμανία διατηρεί μια
δυστυχισμένη ή έστω άβολη σχέση με την ίδια της την κυριαρχία. Στα ήρεμα και
χαλαρά χρόνια του "Κλιντονισμού", ο Ρίτσαρντ Χάας έγραφε το 1997 -συνδυάζοντας
τον αόριστο κεντρώο ιδεολογικό προσανατολισμό του<sup>[2] </sup>με τη
"ρεαλιστική" του στάση απέναντι στην εξωτερική πολιτική- ότι οι ΗΠΑ βρέθηκαν στη
θέση του "<i>reluctant</i> <i>sheriff</i>" (του απρόθυμου σερίφη), διότι, ενώ
είχαν εγκαταλείψει οποιοδήποτε ανοιχτά ιμπεριαλιστικό σχέδιο <sup>[3]</sup>,
συνέχιζαν να έχουν <i>de</i> <i>facto</i> την ευθύνη για τη διατήρηση της
παγκόσμιας τάξης, γεγονός που τις υποχρέωνε να συναινούν με πρακτικές
"αστυνομικής" κυριαρχίας. Ανεξαρτήτως αν η άποψη αυτή επαληθεύεται ή όχι στην
περίπτωση των ΗΠΑ <sup>[4]</sup>, υπάρχει στην ιδέα αυτή της άσκησης της
κυριαρχίας "με βαριά καρδιά" κάτι που ταιριάζει αρκετά καλά στη σημερινή
Γερμανία στο ιδιαίτερο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης. Η Γερμανία
ασφυκτιά από την ίδια της την κυριαρχία, δεν ξέρει πώς να τη διαχειριστεί και
εξαιτίας του γεγονότος αυτού, εδώ και αρκετό καιρό προσπαθεί να πείσει τον εαυτό
της ότι δεν τη θέλει ή, για να είμαστε πιο ακριβείς -και στο σημείο αυτό η
ακρίβεια παίζει καθοριστικό ρόλο- ότι δεν θέλει ένα <i>συγκεκριμένο τμήμα ή
κάποιο συγκριμένο τύπο της</i>.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Η γερμανική κυριαρχία είναι
νομισματική και είναι αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που την ωθεί ταυτόχρονα
και προς την επιθυμία να την <i>ασκήσει</i> αλλά και προς ένα συναίσθημα
<i>αμηχανίας</i> απέναντι σε αυτή. Σε αμηχανία, διότι λόγω της προγενέστερης
εμπειρίας του κανόνα του δολαρίου, η Γερμανία γνωρίζει πολύ καλά ποιο είναι το
κόστος της ηγεμονίας σε ένα παγκόσμιο νομισματικό καθεστώς. Η θεωρία της
ηγεμονικής σταθερότητας του Κίντλεμπεργκερ, ακόμα κι αν σήμερα δεν είναι τόσο
διαδεδομένη όσο ήταν όταν πρωτοεμφανίστηκε, συλλαμβάνει την πιθανή ύπαρξη
διεθνών συστημάτων στα οποία κυριαρχεί μια δύναμη, με το μονοπώλιο της ηγεμονίας
να δημιουργεί σταθεροποιητικά αποτελέσματα (εξ ου και το όνομα της θεωρίας)...
με την προϋπόθεση όμως ότι η ηγεμονική δύναμη να μπορεί να σταθεί στο ύψος των
καθηκόντων που της επιβάλλει η θέση της και ότι είναι η μόνη στο σύστημα που
έχει την εξουσία να επικυρώνει τις αποφάσεις.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Στην περίπτωση ενός διεθνούς
νομισματικού συστήματος, τα καθήκοντα του ηγεμόνα είναι πολύ συγκεκριμένα: 1)
Πρέπει, να φροντίσει ώστε το ισοζύγιο των τρεχουσών συναλλαγών του να μη γίνει
πολύ πλεονασματικό ή, ακόμη καλύτερα, να το κρατήσει ελλειμματικό για να
στηρίξει τη δραστηριότητα στη ζώνη, να ισορροπήσει τα υπόλοιπα ισοζύγια και να
αποφύγει τις συναλλαγματικές κρίσεις (ειδικότερα στην περίπτωση των νομισματικών
ενώσεων, να αποφύγει τις θανάσιμες προσαρμογές της "εσωτερικής υποτίμησης"), 2)
να εγγυηθεί τη νευραλγική λειτουργία του δανειστή έσχατης ανάγκης για την παροχή
διεθνούς ρευστότητας.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Αρκεί μια απλή ανάγνωση των πιο
πάνω προδιαγραφών για να διαπιστώσουμε τον βαθμό στον οποίο η Γερμανία δεν
ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της και να προβλέψουμε τα προβλήματα που θα
υπάρξουν για την Ευρωζώνη υπό τη γερμανική ηγεμονία. Αλλά αυτό από μόνο του δεν
είναι αρκετό. Είναι αναγκαίο να κατανοήσουμε τα βαθύτατα αίτια της
επιφυλακτικότητας αυτού του "<i>απρόθυμου σερίφη</i>" της Ευρωζώνης, ώστε να
μπορέσουμε να εντοπίσουμε το τμήμα εκείνο της <i>αληθινής</i> γερμανικής
ηγεμονίας, το οποίο η ίδια ενστερνίζεται απολύτως και δεν πρόκειται ποτέ να
απαρνηθεί.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Αν η Γερμανία ασκεί την
ηγεμονία της παρά μόνο τμηματικά και μάλιστα με βαριά καρδιά, είναι διότι έχει
κατανοήσει απόλυτα τι θα της στοιχίσει η απώλεια ελέγχου του δικού της
νομίσματος (πόσο μάλιστα όταν πρόκειται για το ευρώ) από την πλήρη άσκηση των
καθηκόντων τής ηγεμονικής δύναμης και ειδικότερα εκείνου του παρόχου ρευστότητας
της έσχατης ανάγκης. Διότι προϋπόθεση για να καθιερωθείς στη θέση του διεθνούς
δανειστή της έσχατης ανάγκης, είναι τόσο η ύπαρξη ενός "νομισματικού σχήματος"
κατά το πρότυπο των ΗΠΑ, το οποίο να νιώθει απολύτως βολικά απέναντι στην ιδέα
του να κόβεις χρήμα, όσο και η δυνατότητα ευελιξίας και ελευθερίας κινήσεων, δύο
στοιχεία στα οποία το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα οφείλει τη σωτηρία του σε
διάφορες περιστάσεις από το 1987 μέχρι το 2007-2008. Όμως, τόσο η σιωπηρή
δέσμευση να παρέμβει όσο και η ετοιμότητα στην οποία πρέπει να βρίσκεται, ώστε
σε περίπτωση ανάγκης να ανοίξει διάπλατα τις κάνουλες της ρευστότητας, είναι δύο
στοιχεία που προκαλούν πανικό στη Γερμανία. Όλα τα έκτακτα προγράμματα στήριξης
που εφήρμοσε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) αποτέλεσαν το αντικείμενο
σκληρών διαβουλεύσεων με τους εκπροσώπους της Γερμανίας και ο λόγος που τελικά
έγιναν αποδεκτά είναι γιατί σχεδιάστηκαν ώστε να εξυπηρετούν τις τράπεζες και
μόνο αυτές. Αρκεί απλά να θιχτεί το ενδεχόμενο να κατευθυνθεί η νομισματική
πολιτική προς τα δημόσια ελλείμματα, δηλαδή προς τις ελλειμματικές χώρες οι
οποίες πάντοτε θεωρούνται ύποπτες ότι θα εκμεταλλευτούν τον λεγόμενο ηθικό
κίνδυνο (ωσάν οι ιδιωτικές τράπεζες δεν τον εκμεταλλεύονται) για να γίνει έξαλλη
η Γερμανία.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Και όμως, είναι αυτό με το
οποίο συμφώνησε εγκρίνοντας το πρόγραμμα <i>Οριστικών Νομισματικών
Συναλλαγών</i> (ΟΝΣ) που τέθηκε σε εφαρμογή τον Σεπτέμβριο του 2012 από την ΕΚΤ.
Ακόμη κι αν το πρόγραμμα αυτό από μόνο του δεν έλυσε τίποτα επί της ουσίας, η
ανακοίνωση της ΕΚΤ σχετικά με την ετοιμότητά της να παρέμβει στις δευτερογενείς
αγορές για να εξαγοράσει, <i>αν προκύψει ανάγκη σε απεριόριστες ποσότητες</i>,
τίτλους του δημόσιου χρέους που δέχονται επίθεση, αποτέλεσε αυτό που οι
Αγγλοσάξονες ονομάζουν <i>game</i> <i>changer</i>: τα ασφάλιστρα κινδύνου που
ήταν έτοιμα να εκτοξευτούν επέστρεψαν σε ένα επίπεδο που επέτρεψε στις χώρες που
αντιμετώπιζαν πρόβλημα να αποφύγουν την παύση πληρωμών, δηλαδή να χρειαστεί να
προσφύγουν στα ευρωπαϊκά προγράμματα στήριξης (ΕΜΣ, ΕΤΧΣ<sup> [5]</sup>) και
συνεπώς να πέσουν στα δίχτυα της τρόικας.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Μόνο ένα πρόγραμμα του τύπου
του ΟΝΣ μπορούσε να σταθεροποιήσει την Ευρωζώνη - εξυπακούεται προσωρινά, διότι
τίποτε δεν έχει ακόμη κριθεί και μόνο η αλόγιστη ευφορία των ευρωλάγνων
δικαιολογεί εκτιμήσεις του τύπου "η κρίση τελείωσε", όταν όλα τα προβλήματα
παραμένουν ακόμη άλυτα. Καιρός ήταν πάντως να γίνει κάτι, διότι μετά την Ελλάδα,
την Πορτογαλία και την Ιρλανδία, ήταν η σειρά της Ισπανίας <sup>[6]</sup> και
της Ιταλίας να παραδοθούν - και τότε τα ευρωπαϊκά κεφάλαια δεν θα επαρκούσαν
πια. Αλλά χρειάστηκαν να περάσουν τρία χρόνια οξείας κρίσης και να φτάσουμε στο
χείλος της καταστροφής, το καλοκαίρι του 2012, προκειμένου η Γερμανία, η οποία
εξάντλησε κάθε περιθώριο και δέχτηκε δραματικές εκκλήσεις να αναλάβει δράση, να
συμφωνήσει να κάνει τη σωτήρια κίνηση ώστε να μη διαλυθεί το ευρώ. Το να
υποστηρίξουμε λοιπόν ότι ο "Γερμανός σερίφης" είναι του τύπου "αντιδραστικός"
είναι το ελάχιστο, όταν η σωτηρία του κοινού νομίσματος διασφαλίστηκε μετά από
τόσο έντονες και μακρές προσπάθειες για να πειστεί η Γερμανία να δράσει και μόνο
όταν διαφάνηκε ο κίνδυνος της οριστικής διάλυσης του ευρώ συναίνεσε να κάνει την
προφανή κίνηση, την οποία όλοι οι εγνωσμένου κύρους οικονομολόγοι είχαν
προτείνει από το 2010.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Όλα αυτά μας προσφέρουν μια
επιπρόσθετη ευκαιρία να διαπιστώσουμε ότι οι προσωποποίησεις λειτουργούν συχνά
παραπλανητικά, δεδομένου ότι η Μέρκελ και ο Σόιμπλε δεν αντιπροσωπεύουν όλη τη
Γερμανία. Διότι αν η Γερμανία εν τέλει αποδέχτηκε αυτή τη λύση, το έκανε με
κόστος την εσωτερική της διάσπαση, από την οποία ακόμη πασχίζει να συνέλθει. Η
Bundesbank και ειδικότερα ο πρόεδρός της, ο Γενς Βάιντμαν, που την εκπροσωπεί
στο Πολιτικό Νομισματικό Συμβούλιο της ΕΚΤ, εξαναγκαστήκαν να αποδεχτούν την
τελική λύση. Μάλιστα, ο Βάιντμαν, o οποίος αποτελεί την ενσάρκωση της γερμανικής
νομισματικής ορθοδοξίας στην πιο αυστηρή και άκαμπτη μορφή της, έκανε ό,τι
περνούσε από το χέρι του για να εμποδίσει την υιοθέτηση του προγράμματος ΟΝΣ -
και εξακολουθεί να κάνει ό,τι μπορεί για να εξουδετερώσει την εφαρμογή
του.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Είμαστε όλοι, λοιπόν, θεατές
αυτού του απίστευτου έργου με πρωταγωνιστή την Bundesbank, η οποία προσπαθεί να
σαμποτάρει τη μόνη πρωτοβουλία που κατάφερε κάπως να σταθεροποιήσει το ευρώ και
η οποία λήφθηκε από το Ευρωπαϊκό Σύστημα των Κεντρικών Τραπεζών, ένα όργανο στο
οποίο μετέχει ως πλήρες μέλος! Γιατί η Bundesbank δεν έμεινε με σταυρωμένα τα
χέρια όταν έμαθε ότι το Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης ετοιμάζεται να
δεχτεί μια σειρά αγωγών κατά του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας και του
προγράμματος Οριστικών Νομισματικών Συναλλαγών, των δύο "τερατουργημάτων" που,
για τη μερίδα εκείνη των Γερμανών που εξακολουθεί να πιστεύει ότι η δική τους
άποψη είναι η σωστή, αποτελούν τα σύμβολα της εξαναγκασμένης αλληλεγγύης προς
όφελος των "ρακένδυτων" του Νότου. Αποφασισμένη να μην αφήσει ανεκμετάλλευτη την
ιδανική ευκαιρία που της προσφέρεται για να κατηγορήσει το ΟΝΣ για
αντισυνταγματικότητα, η Bundesbank ετοιμάζει από τον Δεκέμβρη τη δική της αγωγή
εναντίον της EKT ! Οι ακροάσεις που έλαβαν χώρα στην Καρλσρούη στις 12 και 13
Ιουνίου αποτελούν χαρακτηριστικά στιγμιότυπα τα οποία είναι άκρως αποκαλυπτικά
για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα το ευρωπαϊκό οικοδόμημα αλλά και
για τις προθέσεις της χώρας που σήμερα έχει τα ηνία της Ένωσης.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">O Γενς Βάιντμαν, σε μια στιγμή
ειλικρίνειας αλλά και αθωότητας ταυτόχρονα, εκτός κι αν τα χαρακτηριστικά αυτά
πρέπει να ερμηνευτούν ως σκληρή ευθύτητα που αποδίδεται στους ανθρώπους που
νιώθουν απόλυτη σιγουριά για τη δύναμή τους και συνεπώς δεν νιώθουν καμία ανάγκη
να κρυφτούν, αποκάλυψε την αλήθεια και παρουσίασε τον πυρήνα της νομισματικής
σκέψης της χώρας την οποία η Γαλλία θεωρεί "εταίρο" και "ατμομηχανή" του κοινού
οικονομικού πεπρωμένου. Δήλωσε, λοιπόν, ότι "<i>σε μια Νομισματική Ένωση, οι
επαναγορές στις δευτερογενείς αγορές δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για τη
μείωση των ασφάλιστρων κινδύνου των διαφόρων χωρών, διότι αυτό, μεταξύ άλλων,
απειλεί να ακυρώσει τον πειθαρχικό ρόλο των αγορών επιτοκίων και να απομακρύνει
τα κράτη από την οδό της δημοσιονομικής υπευθυνότητας</i>" <sup>[7]</sup>. Και
τα παραπάνω μεταφράζονται ως: "Σκοπίμως επιμείναμε από την αρχή να υπαχθούν οι
εθνικές οικονομικές πολιτικές στον ρυθμιστικό ρόλο των αγορών και δεν θα θέλαμε
σήμερα με τις παρεμβάσεις της ΕΚΤ να χαλαρώσει η εφαρμογή αυτού του ορθολογικού
κανόνα μέσω της τεχνητής μείωσης των επιτοκίων, τα οποία, στην πραγματικότητα,
αντιπροσωπεύουν το κόστος της δημοσιονομικής ανευθυνότητας".</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Είναι γνωστό από παλιά, από την
εποχή των διαπραγματεύσεων της Συνθήκης του Μάαστριχτ, ότι η απόφαση για υποταγή
των δημόσιων οικονομιών στις αγορές <i>αποτέλεσε αναπόσπαστο τμήμα των
προϋποθέσεων που έθεσε η Γερμανία</i> για να διασφαλίσει την ορθότητα των
οικονομικών πολιτικών των εταίρων της. Η επαναφορά όμως του ζητήματος αυτού με
μια τέτοιου είδους αφοπλιστική ειλικρίνεια, όχι μόνο λειτουργεί αναζωογονητικά
στη μνήμη, αλλά έχει και το πλεονέκτημα ότι βοηθάει να διασαφηνιστούν εκ νέου
δυσάρεστα πράγματα - οι λεγόμενες αρχικές αλήθειες.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Ορίστε, λοιπόν, ποιες είναι
αυτές οι αρχικές αλήθειες οι οποίες επαναφέρουν στο προσκήνιο τόσο τις εμμονές
της Γερμανίας... όσο και τον χαρακτηριστικό τρόπο που έχει να τις επιβάλλει σε
όλα τα υπόλοιπα μέλη της Ευρωζώνης: η "χρηματοοικονομική σταθερότητα" και ο
εφιάλτης τού να κόβεις νόμισμα. Κανονικά, βεβαίως, δεν θα έπρεπε να επιτρέπουμε
στην Γερμανία να χρησιμοποιεί τα ίδια της τα λόγια και βασικά τον όρο
"χρηματοοικονομική σταθερότητα" (όρος σχεδόν αποστειρωμένος και συνεπώς
επιστημονικά ουδέτερος), από τη στιγμή που ακόμα και μετά την επιβολή αυτής της
λυσσαλέας δημοσιονομικής ορθοδοξίας δεν σταμάτησαν να δημιουργούνται
μακροοικονομικές αποκλίσεις, μάλιστα υπό τη μορφή της συνεχόμενης βύθισης στην
ύφεση - ήτοι το ακριβώς αντίθετο από τη "σταθεροποίηση". Όσον αφορά τη λυσσαλέα
φοβία τού να παράγεις νόμισμα, είναι στην πραγματικότητα μια αντίδραση ενάντια
στην ανάληψη από τη Γερμανία της κυρίαρχης θέσης σε ένα νομισματικό καθεστώς στο
οποίο θα αρνείται να ασκήσει τη νευραλγική λειτουργία του διεθνούς δανειστή της
ύστατης ευκαιρίας - απόδειξη η οποία επαληθεύεται περίτρανα σήμερα από την
προσπάθειά της να καταστρέψει τη μια μετά την άλλη τις πιο κρίσιμες πρωτοβουλίες
της ΕΚΤ στο θέμα αυτό.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Το πρόγραμμα ΟΝΣ της ΕΚΤ
αντιπροσωπεύει κατά κάποιον τρόπο το επιστέγασμα της φρίκης, αφού συνδυάζει τα
δύο "ανοσιουργήματα", που είναι η ελάφρυνση του βάρους της δημοσιονομικής
προσαρμογής (μειώνοντας τα επιτόκια και συνεπώς το ύψος του δημόσιου χρέους) και
-βασικά- η δυνατότητα να κοπεί νόμισμα σε ποσότητα θεωρητικά απεριόριστη. Όμως,
αυτή ακριβώς η ρήτρα του "απεριόριστου" υπάρχει στον <i>ορισμό</i> του δανειστή
της ύστατης ευκαιρίας (εθνικού ή διεθνούς), στις περιπτώσεις όπου τα ταμεία
στήριξης έχουν περιορισμένους μόνο πόρους (όπως στην περίπτωση του Ευρωπαϊκού
Μηχανισμού Σταθερότητας) και συνεπώς είναι καταδικασμένα να υποκύψουν υπό το
βάρος των κεφαλαίων που δύνανται να κινητοποιήσουν επενδυτές που συντονίζουν τις
ενέργειές τους. Συνεπώς, η μόνη ρήτρα που είναι ικανή να εντυπωσιάσει τις αγορές
και να θεωρηθεί ως ισχυρότερη από αυτές, αποτελεί, κατά τη γερμανική άποψη,
απειλή κατά της νομισματικής ορθότητας. Είναι σαφές λοιπόν τι επιλέγει η
Bundesbank μεταξύ εγγυημένης αποτελεσματικότητας και τήρησης των θεμελιωδών
αρχών.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Θα είχαμε άδικο να πιστέψουμε
ότι η Bundesbank είναι η μόνη που διεκδικεί μία τόσο ανορθολογική απόφαση από το
Δικαστήριο. Όλη η γερμανική κοινωνία, ακόμη κι αν δεν την υποστηρίζει
εξολοκλήρου, προβληματίζεται μαζί της και συμμερίζεται τις ανησυχίες της. Ο
πρόεδρος της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, που δεν θα φανταζόταν ποτέ ότι μια μέρα θα
χρειαζόταν να αντιπαρατεθεί τόσο ανοιχτά με την Bundesbank -η οποία αποτελεί
κατά κάποιο τρόπο τον κεντρικό του πυλώνα- πήρε μια γεύση αυτής της σύγκρουσης,
αρκετά δυνατής ώστε όχι μόνο να υποχρεωθεί να παραχωρήσει έκτακτη συνέντευξη στη
ZDF αλλά και να αναγκαστεί να αποκαλύψει μια πολύ προσωπική του ιστορία,
ανακαλώντας επώδυνες μνήμες για τις αποταμιεύσεις της οικογένειάς του, οι οποίες
εξανεμίστηκαν από τον ιταλικό πληθωρισμό των δεκαετιών του 1960-70. Επρόκειτο
για μια προσωπική εξομολόγηση πατερναλιστικού τύπου, σωστά σχεδιασμένη ώστε να
πείσει τους Γερμανούς για την απέχθεια που τρέφει για τον πληθωρισμό και για την
προτίμησή του στην ονομαστική σταθερότητα, ώστε να τους αποδείξει ότι και αυτός
είναι Γερμανός στον τρόπο σκέψης.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Ήταν μια πρώτη προσπάθεια να
καθησυχαστεί η γερμανική κοινή γνώμη, της οποίας το έντονο ενδιαφέρον για τα
νομισματικά αποδεικνύεται από το γεγονός ότι είναι απολύτως σε θέση να
συμμετάσχει σε δημοσκόπηση για το τεχνικό ζήτημα του προγράμματος <i>Οριστικών
Νομισματικών Συναλλαγών</i> (ΟΝΣ)! Εύκολα φαντάζεται κανείς το ποσοστό του δεν
ξέρω/δεν απαντώ αν γινόταν αντίστοιχη δημοσκόπηση στη Γαλλία... Στη Γερμανία το
ποσοστό αυτό ανήλθε μόλις στο 21% στη δημοσκόπηση της Forsa που διεξήχθη για τον
λογαριασμό της εφημερίδας <i>Handelsblatt</i>. Κι αυτό δεν είναι το πιο
εντυπωσιακό από τα ευρήματα. Διότι η απόρριψη του ΟΝΣ συγκεντρώνει την
πλειονότητα: 48% έναντι του 31% που το αποδέχεται. Ακόμα και με τη σχετικότητα
των αριθμών, αυτό σημαίνει ότι η πλειονότητα των Γερμανών επιθυμεί να δει το
Γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης να επιβάλλει τη διακοπή του
προγράμματος εξαγοράς του δημόσιου χρέους από την ΕΚΤ, μια θέση για την οποία θα
ήταν λάθος να σταθούμε μόνο στις τεχνικές της πτυχές χωρίς να λάβουμε υπόψη μας
και τις πολύ ευρύτερες συνέπειές της. Διότι αν υποθέσουμε ότι το Δικαστήριο έχει
πραγματικά τη νομική ισχύ να επιβάλει άμεσα τη διακοπή στην ΕΚΤ (δεν την έχει
<sup>[8]</sup>), κάτι τέτοιο θα συνεπαγόταν αυτομάτως το οριστικό τέλος του
ευρώ. Σε αυτό ακριβώς το πράγμα δίνει τελικά εμμέσως τη συγκατάθεσή της η
γερμανική κοινή γνώμη.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Απόδειξη της δραματικής
αντίθεσης που υπάρχει με τον δημόσιο διάλογο στη Γαλλία, τον οποίο όχι μόνο δεν
απασχολεί καθόλου το ζήτημα, αλλά αγνοεί και την ένταση με την οποία συζητείται
το θέμα στην υποτιθέμενη "συν-κινητήρια" δύναμη της Ένωσης, είναι το κεντρικό
άρθρο της <i>Frankfurter</i> <i>Allgemeine</i> <i>Zeitung</i> (FAZ), το οποίο
δεν διστάζει να εκτιμήσει ότι η υπόθεση αυτή είναι μία από τις σημαντικότερες
που έχει κληθεί να αντιμετωπίσει το Συνταγματικό Δικαστήριο στην ιστορία του.
Για να αντιληφθούμε όμως τη δύναμη αυτής της "νομισματικής πίστης" και τι είναι
η Γερμανία έτοιμη να θυσιάσει στο όνομά της, χρειάζεται να ζυγίσουμε τα λόγια
του προέδρου του Συνταγματικού Δικαστηρίου, Αντρέας Φόσκουλ, ο οποίος δεν
παραλείπει να κάνει μια αυστηρή αναφορά στις θεμελιώδεις αρχές, διευκρινίζοντας
ευθύς εξαρχής ότι η επιτυχία του ΟΝΣ δεν πρόκειται καθόλου να συνεκτιμηθεί στη
γνώμη περί συνταγματικότητας ή μη που θα εκφράσει το Δικαστήριο, διότι κάτι
τέτοιο θα σήμαινε "<i>ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα</i>". Το γεγονός ότι τα
συγκεκριμένα μέσα είναι τα μόνα που μπορούν να σώσουν την Ευρώπη, έστω και
βραχυπρόθεσμα, γι' αυτόν δεν έχει απολύτως καμία σημασία. Κατανοούμε, λοιπόν,
προς ποια πλευρά γέρνει η Γερμανία στο δίλημμα ανάμεσα στη διατήρηση των βασικών
αρχών της Νομισματικής Ένωσης και της σωτηρίας του ευρώ.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Ασφαλώς "όλη η Γερμανία" δεν
συντάσσεται μονομερώς με την επιλογή αυτή. Η Μέρκελ και ο Σόιμπλε, δύο πρόσωπα
τα οποία δύσκολα μπορούν να χαρακτηριστούν ως δευτερευούσης σημασίας, τάχθηκαν
με την αντίθετη άποψη - έστω κι αν αντιστάθηκαν όσο μπορούσαν και χρειάστηκε
πρώτα να πειστούν ότι το διακύβευμα ήταν η διάλυση του ευρωπαϊκού κοινού
νομίσματος. Υπάρχει, ωστόσο, άλλο ένα πρόσωπο - κλειδί, το οποίο έχει καταστεί
το σύμβολο του γερμανικού σχίσματος πάνω στο ζήτημα αυτό. Πρόκειται για τον
εκπρόσωπο της Γερμανίας στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΚΤ, τον Γοργκ Άσμουσεν, ο
οποίος εκ των πραγμάτων αποτελεί τον δίδυμο εχθρό του Γενς Βάιντμαν - έχουν το
ίδιο προφίλ, περίπου την ίδια ηλικία και... ακούγεται μάλιστα ότι κάποτε υπήρξαν
και φίλοι.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Πιθανώς είναι λιγότερο καλοί
φίλοι σήμερα, δεδομένου ότι ο Άσμουσεν υποστηρίζει την άποψη της ΕΚΤ της οποίας
είναι οργανικό μέλος, ενώ ο Βάιντμαν ενεργεί <i>πρώτα</i> ως πρόεδρος της
Bundesbank και δευτερευόντως ως εκπρόσωπός της στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ.
Κατανοούμε γιατί ότι ο Άσμουσεν, αν και Γερμανός, ενστερνίζεται ανεπιφύλακτα τις
θέσεις του θεσμού του οποίου είναι μέλος... και με του οποίου τα συμφέροντά του
ταυτίζονται άμεσα: Η ΕΚΤ και τα οργανικά της μέλη έχουν πολύ καλά καταλάβει ότι
αν αφήσουν το ευρώ να καταστραφεί, θα έρθει, μέσω αλυσιδωτών αντιδράσεων, το
τέλος του ευρωπαϊκού νομίσματος... και επακόλουθα το τέλος της Ευρωπαϊκής
Κεντρικής Τράπεζας ! Όπως και σε άλλες περιπτώσεις, τα θεσμικά όργανα έχουν μια
τάση αυτοσυντήρησης που προέρχεται από την προσπάθεια αυτών που τα διοικούν να
αντισταθούν στην καταστροφή όλων όσων τους διατηρεί στη θέση τους.
Κατευθυνόμενος, λοιπόν, από το συμφέρον του στην ΕΚΤ, ο Άσμουσεν στοιχίζεται
πίσω από την τράπεζα χωρίς να αφήνει τον Γερμανό μέσα του να πάρει το πάνω χέρι
στις αποφάσεις του - διαφορετικά θα παραιτούνταν, όπως έκανε ο Γιούργκεν Σταρκ
τον Νοέμβριο του 2011.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται
για κρίσιμες αντιπαραθέσεις που λαμβάνουν χώρα στη Γερμανία και οι οποίες μέσω
των ακροάσεων ενώπιον του Δικαστηρίου της Καρλσρούης αποκτούν μεγάλη
δημοσιότητα, δεδομένου ότι οι εμπλεκόμενες πλευρές καλούνται να παρουσιάσουν
ρητά και με απόλυτη διαφάνεια τα επιχειρήματά τους. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι
στην υπόθεση αυτή η Γερμανία παίζει ό,τι το πολυτιμότερο έχει, δεδομένου ότι
διακυβεύονται ύψιστες αξίες, όπως η δημοκρατία και το νόμισμα. Ή μάλλον πρώτα το
νόμισμα και μετά η δημοκρατία. Διότι για τους Γερμανούς ασφαλώς η πρώτη αξία
προηγείται της δεύτερης ή, πιο συγκεκριμένα, η δεύτερη δεν αποτελεί παρά το
αμυντικό μέσο της πρώτης - ακριβώς ο αντίστροφος τρόπος με τον οποίο θα
συλλογιζόταν αυθόρμητα ένας μη γερμανικός νους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Ο λόγος που οι πολέμιοι του ΟΝΣ
επικαλούνται τη "δημοκρατία" είναι διότι θέλουν να κατηγορήσουν την ΕΚΤ ότι
παραβίασε την εντολή της. Όπως υποστηρίζουν, δεν προκύπτει από πουθενά από την
επίσημη ερμηνεία των κανονισμών της ΕΚΤ ότι η σωτηρία της Νομισματικής Ένωσης
συμπεριλαμβάνεται στις αποστολές της. Τα μέτρα που απαιτούνται να ληφθούν για
τον σκοπό αυτό αποτελούν αποκλειστική ευθύνη των "υπεύθυνων" και "νόμιμων"
κυβερνήσεων των κρατών - μελών (ενώπιον των αντίστοιχων Κοινοβουλίων τους), άρα
η ΕΚΤ δεν διαθέτει καμία νομική βάση για να αναθέσει στον εαυτό της νέες
αρμοδιότητες και πολύ περισσότερο -εδώ βγαίνουν και τα επίσημα επιχειρήματα-,
όταν ετοιμάζεται να διαπράξει τον διττό βαρβαρισμό της δημιουργίας νομίσματος
(1) που κατευθύνεται προς τα κράτη (2). "<i>Όλος ο κόσμος γνωρίζει την αναταραχή
που θα καταλάβει τις χρηματοοικονομικές αγορές αν το Δικαστήριο κρίνει την
υπόθεση όπως πρέπει να την κρίνει</i>" δηλώνει ο Ντίντριχ Μούρσκβιεκ, δικηγόρος
ενός εκ των εναγώντων, "<i>αλλά εάν η δημοκρατία υποχωρεί μπροστά στις τράπεζες,
τότε όλα θα χαθούν</i>" <sup>[9]</sup>.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Όταν ακούγεται από το στόμα
συνεργάτη ενός βουλευτή της Χριστιανικής Κοινωνικής Ένωση Βαυαρίας (CSU)
<sup>[10]</sup>, η αλληγορία αυτή της δημοκρατίας, η οποία αντιτάσσεται στην
οικονομία, αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Δεν θυμόμαστε να έχουμε ακούσει και
πολλούς συντηρητικούς Γερμανούς βουλευτές να διαμαρτύρονται γιατί ξοδεύτηκαν
δεκάδες δισεκατομμύρια για να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και ειδικότερα οι
γερμανικές. Είναι όμως σύνηθες τελικά να γίνεται επίκληση των θεμελιωδών αρχών
για να στηριχθούν <i>ad</i> <i>hoc</i> ορθολογισμοί. Να λοιπόν πως η
"δημοκρατία", την οποία ποτέ όλοι αυτοί μέχρι σήμερα δεν συνδύασαν με την
οικονομία, είναι έτοιμη να αναλάβει όλους τους κινδύνους εναντίον των αγορών. Αν
αφήσουμε όμως στην άκρη αυτούς τους μάλλον γκροτέσκους κομπασμούς, η ουσία του
"δημοκρατικού" επιχειρήματος βασίζεται σε μια αυστηρή ανάγνωση των Συνθηκών:
"εμείς αυτά ψηφίσαμε και τίποτα παραπάνω". Αυτό το "αυτά ψηφίσαμε" δεν αφήνει
κανένα περιθώριο -έστω και ελάχιστο και για οποιοδήποτε λόγο, ακόμα κι αν ο
λόγος είναι η ίδια η επιβίωση του ευρώ- να τροποποιηθεί το (γερμανικό) δόγμα της
νομισματικής ορθοδοξίας, όπως προσεκτικά αποτυπώθηκε στις θεμελιώδεις συνθήκες
της Ένωσης. Έτσι, με τον τρόπο του, ο Μούρσβιεκ επιβεβαιώνει το πρώτο θέμα της
FAZ: "<i>Η απόφαση που καλούνται να λάβουν οι δικαστές μπορεί να αποδειχτεί η
σημαντικότερη εδώ και δεκαετίες. Αυτό που διακυβεύεται είναι η δημοκρατική
αρχή</i>".</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Στο πλαίσιο των καιροσκοπικών
ενορχηστρώσεων, οι αναφορές αυτές στις θεμελιώδεις αρχές προκαλούν αναπόφευκτα
μια απολαυστική ανταλλαγή δηλώσεων. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ
Σόιμπλε θυμίζει στους αντιπάλους του, που υποστηρίζουν την κατά τη γερμανική
άποψη τήρηση στον ύψιστο βαθμό της "νομισματικής ορθοδοξίας" (<i>monetary</i>
<i>correctness</i>), ότι η ΕΚΤ είναι <i>ανεξάρτητη</i>... και ότι η Γερμανία
επέμεινε πάρα πολύ για να κατοχυρωθεί αυτό. Συνεπώς, δεν τίθεται θέμα να
παρέμβει το Δικαστήριο στις κυρίαρχες επιλογές των λειτουργιών της. Πρέπει
πάντως να παραδεχτούμε ότι το επιχείρημα του Σόιμπλε δύσκολα στέκει, διότι ακόμα
κι αν αποδεχτούμε ότι η Κεντρική Τράπεζα είναι ανεξάρτητη, τι εμποδίζει να
συζητηθεί νομικά το περιεχόμενο της εντολής της και (κυρίως) κατά πόσο είναι
σύμφωνες οι πράξεις της με την εντολή αυτή;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Αλλά ο Σόιμπλε δεν είναι ο
μόνος που έχει βρεθεί σε δύσκολη θέση. Το κόστος των άστοχων δηλώσεων είναι
ισόποσα κατανεμημένο. Είναι γεγονός ότι οι αντιπαραθέσεις αυτού του τύπου
διαθέτουν την ξεχωριστή ικανότητα να φανερώνουν τις πραγματικές ατζέντες και
μέσω της έντονης αντιπαράθεσης να καταρρίπτουν τις ψευδείς γενικεύσεις της
οπορτουνιστικής επιχειρηματολογίας που συνήθως συναντάμε στις δηλώσεις των
πολιτικών. Επίσης, η ψευδαίσθηση συνοχής που δίνεται από τις δηλώσεις αυτές σε
ήρεμους καιρούς καταρρέει όταν τεθούν υπό πίεση σε περιόδους κρίσης. Από την
πλευρά του, το αντίπαλο στρατόπεδο, αυτό που υποστηρίζει τη <i>monetary</i>
<i>correctness</i>, έχει ομολογήσει εμμέσως τι σκέφτεται για την ανεξαρτησία της
Κεντρικής Τράπεζας: το απασχολεί όσο ένα κάρο γεμάτο υποτιμημένα χαρτονομίσματα,
τουλάχιστον ως <i>γενική αρχή</i>. Αυτό που ενδιαφέρει πάνω απ' όλα αυτούς τους
"νομισματικομανείς" είναι η τράπεζα να υλοποιεί τις νομισματικές τους εμμονές. Η
ανεξαρτησία της γι' αυτούς έχει νόημα μόνο στον βαθμό που μπορεί να τους
γλιτώσει από τις τάσεις χαλάρωσης που παραμονεύουν (αυτές που προωθούν πολιτικοί
των μεσογειακών χωρών). Αντίθετα, μια ανεξάρτητη Κεντρική Τράπεζα που θα
επιθυμούσε να εφαρμόσει ετερόδοξες πολιτικές -όπως για παράδειγμα η Ομοσπονδιακή
Τράπεζα των ΗΠΑ- όσο ανεξάρτητη κι αν ήταν, θα αποτελούσε γι' αυτούς τη
χειρότερη απειλή. Απροσπέλαστη και οχυρωμένη μέσα στην ανεξαρτησία της και
έχοντας τη δυνατότητα να κόψει χρήματα δίχως σταματημό, θα ήταν ένας πραγματικός
εφιάλτης. Αυτό που μετράει λοιπόν πάνω απ' όλα δεν είναι αν η Κεντρική Τράπεζα
είναι επισήμως ανεξάρτητη, αλλά πρώτα αν είναι "γερμανική" και δευτερευόντως αν
είναι ανεξάρτητη, ώστε να προστατευθεί η "γερμανικότητά" της.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Θα έπρεπε ίσως να μας είχε
εκπλήξει το γεγονός ότι η νομισματική αυτή υπόθεση θα κριθεί τελικά με νομικά
κριτήρια ενώπιον των δικαστηρίων, κάτι το αρκετά ασυνήθιστο για τέτοιου είδους
πολιτικά ζητήματα. Αυτό συμβαίνει διότι μόνο το γράμμα των Συνθηκών και των
καταστατικών μπορεί να εγγυηθεί την αυστηρή τήρηση των νομισματικών κανόνων,
τους οποίους η Γερμανία ανήγαγε σε απαραίτητη προϋπόθεση για τη συμμετοχή της
στο ευρώ και οποιαδήποτε απόκλιση από το γράμμα αυτό εκλαμβάνεται ως απειλή για
τα ζωτικά της συμφέροντα. Ορίστε, λοιπόν, πού βρίσκεται το πραγματικό μερίδιο
της ηγεμονίας του ηγεμόνα "με βαριά καρδιά": στην τυφλή επιμονή του να επιβάλει,
χωρίς την παραμικρή παραχώρηση, τη δική του οπτική πάνω στο κοινό νόμισμα, στη
νομισματική πολιτική και τους θεσμούς εν γένει - μοναδική περίπτωση στην
ευρωπαϊκή ιστορία όπου ένα κράτος θέλει να επιβάλει ένα πιστό αντίγραφο του
δικού του μοντέλου, ετοιμοπαράδοτο, με μια λογική του τύπου "ή το παίρνεις ή το
αφήνεις". Η γερμανική κυριαρχία συνδέθηκε από την αρχή με αυτήν τη λογική, με
αυτό το απίστευτο τελεσίγραφο το οποίο όλα τα κράτη - μέλη αποδέχτηκαν χωρίς να
πουν την παραμικρή κουβέντα, με πρώτη και καλύτερη τη Γαλλία, με κόστος το
ξέσπασμα αυτής της μεγάλης κρίσης, για να συνειδητοποιήσουν εκ των υστέρων το
προφανές: ότι το γερμανικό νομισματικό μοντέλο ταιριάζει... στη Γερμανία, αλλά
όχι στους υπολοίπους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Και το χειρότερο: ενώ κατέχει
τη θέση του Ευρωπαίου ηγεμόνα, στην οποία τοποθετήθηκε με αυτή την
πραξικοπηματικού τύπου αρχική απόφαση, η Γερμανία αρνείται από την πρώτη στιγμή
να ασκήσει τα καθήκοντά της - και αυτό για τον ίδιο ακριβώς λόγο με αυτόν που
τοποθετήθηκε στη θέση αυτή: λόγω της εμμονής της στο νομισματικό ζήτημα. Αυτή η
εμμονή ήταν που της υπαγόρευσε επιτακτικά να πάρει τη διεύθυνση των ευρωπαϊκών
νομισματικών λειτουργιών και η εμμονή αυτή επίσης είναι που της υπαγορεύει να
μην πράξει απολύτως τίποτα εκτός από το να φροντίζει για την αυστηρή τήρηση των
απαράβατων κανόνων - και συνεπώς να κατευθύνει το σύνολο προς την
καταστροφή.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Η Γερμανία δεν είχε σχέδιο
ηγεμονίας: καθοδηγήθηκε απλά από την επιθυμία της και με εξαλλοσύνη διαμήνυσε
προς όλες τις κατευθύνσεις ότι είναι έτοιμη για όλα, προκειμένου να γίνουν
αποδεκτές οι έμμονες ιδέες της, τις οποίες έθεσε ως προϋπόθεση για να δεχτεί να
ενταχθεί στο ευρωπαϊκό νομισματικό οικοδόμημα. Από τη στιγμή όμως που οι εμμονές
της αποτυπώθηκαν στα θεσμικά όγρανα, αγνόησε τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται η
κατοχή της ηγεμονικής θέσης, την οποία μόνη της διεκδίκησε και χωρίς το
παραμικρό ενδιαφέρον για το κοινό καλό, για το οποίο υποτίθεται ότι είναι ο
διαχειριστής, επιδόθηκε μανιωδώς στην προσπάθειά της για συνολική διόρθωση
πορείας.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Ο ιμπεριαλισμός ή ο δεσποτισμός
έχουν ως βασικό χαρακτηριστικό την ανάπτυξη ενός σχεδίου το οποίο, σε επίπεδο
διακηρύξεων, ξεπερνά τον ορίζοντά τους. Κατά κάποιον τρόπο, δηλαδή, αξιώνουν,
όχι μόνο για τον εαυτό τους, αλλά και για τους άλλους... τους οποίους σκοπεύουν
να υποτάξουν. Υπάρχει φυσικά μια δόση τρέλας σε αυτόν τον συλλογισμό (αλλά και
φρίκης, όπως έχει αποδειχτεί σε πολλές περιστάσεις). Αλλά εάν δούμε τα πράγματα
από κάποια απόσταση, υπάρχει και μια μορφή μεγαλείου - το μεγαλείο της κίνησης
που υπερβαίνει τον ίδιο τον δημιουργό της. Η Γερμανία δεν έχει σχέδιο, σκέφτεται
τον εαυτό της - ελπίζοντας ότι η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη θα αντιληφθεί τη διαφορά
μεταξύ του "σκέφτομαι τον εαυτό μου" και "σκέφτομαι μόνο τον εαυτό μου".
Πρόκειται για αυτό το πλασματικό δίλημμα του "εγωισμού" (έναντι της αλληλεγγύης
φυσικά...), που απλά επιβεβαιώνει πόσο φτωχή είναι η ανάλυση των ευρωπαϊκών
υποθέσεων και περιορίζει τη συζήτηση για την πολιτική στην αρετή (ή μη αρετή)
των λαών.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Η Γερμανία ηγεμονεύει, αλλά το
κάνει με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, γιατί η ηγεμονία της σε πρώτη ανάγνωση
<sup>[11] </sup>δεν είναι το αποτέλεσμα της βούλησής της για εξουσία, αλλά το
αποτέλεσμα ενός <i>ανεξέλεγκτου φόβου,</i> καταδικασμένου να μετεξελιχθεί σε
τυφλό κυνήγι εξουσίας, χωρίς σχέδιο και με έλλειψη διορατικότητας. Είναι με αυτή
τη δύναμη απλωμένη μπροστά της, χωρίς νόημα και σκοπό άλλο από τη με κάθε κόστος
διατήρηση της νομισματικής της λογικής, με αυτή τη δύναμη που μας κάνει λοιπόν
να αναρωτηθούμε γιατί ενεπλάκη σε αυτή τη συλλογική περιπέτεια η οποία στην
ουσία δεν της ταιριάζει καθόλου, δεδομένου ότι ο διαμοιρασμός τής νομισματικής
εξουσίας ήταν από την αρχή καταδικασμένος να καταλήξει σε ανοιχτή πληγή για
αυτήν - και παρά την τυφλή αυτή δύναμη και την έλλειψη σχεδίου, είναι λοιπόν με
αυτή τη δύναμη που οι Ευρωπαίοι επιμένουν ότι θέλουν να έχουν ένα κοινό νόμισμα.
Το μοναδικό σωστό ερώτημα που απομένει να τεθεί είναι ποσό καιρό ακόμα θα
χρειαστεί να υπομείνουμε αυτόν τον παραλογισμό, πόσο καιρό ακόμη για να
αναγνωρίσουμε ότι τελικά η εποχή του νομισματικού <i>Sonderweg</i><sup>
[12]</sup> δεν πέρασε ακόμη και συνεπώς να μετρήσουμε επιτέλους τις
επιπτώσεις.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<sup><span style="font-size: 16pt;">[1]</span></sup><span style="font-size: 16pt;"> Κάτι που δεν αποκλείει φυσικά, στην πράξη, να υπάρχουν
βαθιά δεσμά μεταξύ του κεφαλαίου μιας χώρας και του κράτους - έθνους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<sup><span style="font-size: 16pt;">[2]</span></sup><span style="font-size: 16pt;"> Που δεν θα τον αποτρέψει να εργαστεί ως σύμβουλος του
πατέρα Μπους μεταξύ του 1989 και του 1993 και στη συνέχεια του Κόλιν Πάουελ το
2003.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<sup><span style="font-size: 16pt;">[3]</span></sup><span style="font-size: 16pt;"> Όπως γνωρίζουμε, τα γεγονότα στη συνέχεια εξελίχτηκαν
αρκετά διαφορετικά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<sup><span style="font-size: 16pt;">[4]</span></sup><span style="font-size: 16pt;"> Mάλλον όχι από το 2001 και μετά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<sup><span style="font-size: 16pt;">[5]</span></sup><span style="font-size: 16pt;"> Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και Ευρωπαϊκό Ταμείο
Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας αντίστοιχα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<sup><span style="font-size: 16pt;">[6]</span></sup><span style="font-size: 16pt;"> Πέρα από το σχέδιο υποστήριξης των τραπεζών του
2012.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<sup><span lang="EN-GB" style="font-size: 16pt;">[7]</span></sup><span lang="EN-GB" style="font-size: 16pt;">
</span><span style="font-size: 16pt;">Παρατίθεται στο άρθρο</span><span lang="EN-GB" style="font-size: 16pt;"> "Bundesbank in court clash with ECB over
bond-buying plan", <i>Financial Times</i>, 11-6-13.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<sup><span style="font-size: 16pt;">[8]</span></sup><span style="font-size: 16pt;"> Έχει μόνο το δικαίωμα να στείλει την υπόθεση στο
Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το μόνο αρμόδιο να κρίνει αν στην υπόθεση αυτή η ΕΚΤ
υπερέβη την εντολή της, έτσι όπως καθορίζεται από τις Συνθήκες.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<sup><span lang="EN-GB" style="font-size: 16pt;">[9]</span></sup><span lang="EN-GB" style="font-size: 16pt;">
</span><span style="font-size: 16pt;">Παρατίθεται στο άρθρο</span><span lang="EN-GB" style="font-size: 16pt;"> "ECB case pits market stability against
democracy, court told", Bloomberg, 11-6-13.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<sup><span style="font-size: 16pt;">[10]</span></sup><span style="font-size: 16pt;"> Ο Ντίντριχ Μούρσκβιεκ είναι δικηγόρος του Πέτερ
Γκαουβάιλερ, ο οποίος είναι από παλιά πολέμιος των Ευρωπαϊκών
Συνθηκών.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<sup><span style="font-size: 16pt;">[11] </span></sup><span style="font-size: 16pt;">Μόνο σε πρώτη ανάγνωση, γιατί κανείς δεν ξέρει πώς
μπορούν να εξελιχθούν τα ζητήματα που σχετίζονται με την ηγεμονία.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<sup><span style="font-size: 16pt;">[12]</span></sup><span style="font-size: 16pt;"> Το Sonderweg (κυριολεκτικά σημαίνει ειδικό μονοπάτι)
είναι το όνομα που η Γερμανία δίνει στην "ιδιαιτερότητάς" της.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">*Ο Frédéric Lordon είναι
οικονομολόγος, συγγραφέας του "Jusqu'à quand? </span><span lang="EN-GB" style="font-size: 16pt;">Pour en finir avec les crises financières",
Raisons d'agir, </span><span style="font-size: 16pt;">Παρίσι</span><span lang="EN-GB" style="font-size: 16pt;">.</span></i></b></div>
</dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-11019172165828166502013-08-17T11:44:00.002+03:002013-08-17T11:44:42.423+03:00«Μέρος της πολιτικής ελίτ υποστηρίζει τη Χρυσή Αυγή»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 26pt;">«Μέρος της πολιτικής ελίτ
υποστηρίζει τη </span><span style="color: blue; font-size: 26pt;">Χρυσή
Αυγή</span><span style="color: red; font-size: 26pt;">»</span></b><a href="http://fih.gr/view.php?filename=57gty_golden_dawn_ll_130.jpg" target="_blank"><img align="right" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="229" src="http://fih.gr/images/57gty_golden_dawn_ll_130.jpg" width="407" /></a>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 14pt;">Το Δίκτυο </span><span lang="EN-GB" style="color: black; font-size: 14pt;">ABC</span><span style="color: black; font-size: 14pt;"> και η εκπομπή "</span><span lang="EN-GB" style="color: black; font-size: 14pt;">Nightline</span><span style="color: black; font-size: 14pt;">" του </span><span lang="EN-GB" style="color: black; font-size: 14pt;">Bill</span><span lang="EN-GB" style="color: black; font-size: 14pt;"> </span><span lang="EN-GB" style="color: black; font-size: 14pt;">Weir</span><span style="color: black; font-size: 14pt;"> έδειξε σε πανεθνικό δίκτυο και σε ζώνη
υψηλής τηλεθέασης, το παρακάτω ρεπορτάζ για την Χρυσή Αυγή. Το συγκεκριμένο
ρεπορτάζ διαφημιζόταν τις τελευταίες ημέρες από την ιστοσελίδα του Δικτύου. Αν
και είναι γραμμένο με τους όρους του </span><span lang="EN-GB" style="color: black; font-size: 14pt;">political</span><span lang="EN-GB" style="color: black; font-size: 14pt;"> </span><span lang="EN-GB" style="color: black; font-size: 14pt;">correct</span><span style="color: black; font-size: 14pt;">, με τους οποίους εμείς τουλάχιστον
διαφωνούμε, πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις. Ακόμα και αν έχουμε πάψει να
σκεφτόμαστε έννοιες όπως Δημοκρατία, Κράτος Δικαίου, Πολιτισμός, ας σκεφτούμε
τουλάχιστον την ζημιά που γίνεται για άλλη μια φορά στην εικόνα μας και στον
τουρισμό, καθώς βρισκόμαστε στα μέσα του Αυγούστου. Να θυμίσουμε τα λόγια του,
συντηρητικού, </span><span lang="EN-GB" style="color: black; font-size: 14pt;">Peter</span><span lang="EN-GB" style="color: black; font-size: 14pt;">
</span><span lang="EN-GB" style="color: black; font-size: 14pt;">Vlitas</span><span style="color: black; font-size: 14pt;">, αντιπροέδρου της </span><span lang="EN-GB" style="color: black; font-size: 14pt;">Protravel</span><span lang="EN-GB" style="color: black; font-size: 14pt;"> </span><span lang="EN-GB" style="color: black; font-size: 14pt;">International</span><span style="color: black; font-size: 14pt;">, μίας από τις 10 μεγαλύτερες αμερικανικές
εταιρείες τουριστικής διαχείρισης.</span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Το
ρεπορτάζ του "</span><span lang="EN-GB" style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Nightline</span><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">" για τους
νεοναζί</span></b> <br /><br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 12pt;">
<span style="color: #222222; font-size: 16pt;">Σε μια </span><span style="color: red; font-size: 16pt;"><a href="http://lefteria-news.blogspot.gr/2013/05/e.html" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;" target="_blank"><strong><span style="color: red;">συνέντευξη που έδωσε στην Νέα
Υόρκη</span></strong></a></span><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">,στις 17 Ιουνίου 2012,σχετικά με το
μπαράζ ακυρώσεων από τις ΗΠΑ,λόγω της πολιτικής και οικονομικής κατάστασης,
δήλωσε, μεταξύ άλλων.</span></div>
<dl>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">«Έχω αναφέρει και προηγούμενα
το θέμα «Χρυσή Αυγή». Οι έγχρωμοι δεν θέλουν να πάνε στην Ελλάδα, φοβούνται ότι
θα συγχέονται με τους παράνομους μετανάστες και θα κακοποιούνται από την Χρυσή
Αυγή».</span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">Εκτός από την «διαφήμιση» μας
σε ελόκληρη την Αμερικάνικη ήπειρο, ανάλογη ήταν και η «προβολή» μας τον Μάιο σε
Αυστραλία-Ωκεανία, όταν το κρατικό Δίκτυο SBS είχε προβάλλει το ρεπορτάζ για την
Χρυσή Αυγή,</span><strong><span style="color: red; font-size: 16pt;"><a href="http://lefteria-news.blogspot.gr/2013/05/video-sbs.html" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;" target="_blank"><span style="color: red;"> "Η Πολιτική του
Μαχαιροβγάλτη".</span></a></span></strong>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;"><a href="http://lefteria-news.blogspot.gr/2013/05/video-sbs.html" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;"><span style="color: #888888;"> </span></a></span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">Τις επόμενες ημέρες,
ομογενειακή εφημερίδα βγήκε με τίτλο </span><strong><span style="color: red; font-size: 16pt;"><a href="http://lefteria-news.blogspot.gr/2013/05/blog-post_29.html" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;"><span style="color: red;">"Μας έκαναν ρεζίλι οι
Χρυσαυγίτες"</span></a>.</span></strong>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><b><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">Το ρεπορτάζ:</span></b>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin-bottom: 12pt;"><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">Στην Ελλάδα, μια χώρα εξουθενωμένη από
το χρέος και τα χρόνια αποτυχημένής ηγεσίας, ένας νεαρός κινηματογραφιστής πήγε
μέσα στην Χρυσή Αυγή, στο κόμμα που χρησιμοποιεί το μίσος ως καύσιμο, και
έπιασε τα μέλη του να μιλούν με εχθρότητα κατά των μεταναστών σε μια κοινωνία
στο χείλος του γκρεμού.</span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">Στις αρχαίες πόλεις της
Ελλάδας και στις σκιές της Ακρόπολης όπου οι τουρίστες μπορούν να περιπλανηθούν
και να την θαυμάσουν, εκεί που υπήρξε η απαρχή της δημοκρατίας και της
φιλοσοφίας, υπάχουν επίσης διάσπαρτες κλειστές επιχειρήσεις, διαλυμένες
γειτονιές και μεγάλη ανεργία - πάνω από το 60% των νέων ανθρώπων είναι χωρίς
δουλειά - προκαλώντας ευρεία δημόσια οργή.<br /><br />Μέσα από αυτό το κενό της
οργής και της καχυποψίας βαδίζει η Χρυσή Αυγή από την άκρα δεξιά, ψάχνοντας για
κάποιον να κατηγορήσει.</span>
</dt>
<dt><span lang="EN-GB" style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="font-size: 16pt;">Η εκπομπή "Nightline του" Bill Weir μίλησε με
τον κινηματογραφιστή Κωνσταντίνο Γεωργούση, ο οποίος κατάφερε να μπεί στο
εσωτερικό κύκλο της Χρυσής Αυγής. Κατά τη διάρκεια ενός μήνα, Γεωργούσης
κατέγραψε στιγμές εκτεθειμένου, απόλυτου ρατσιστικού μίσοους της οργάνωσης προς
τις κοινότητες μεταναστών στην Ελλάδα στην ταινία του, "THE CLEANERS." - See
more at: </span>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin-bottom: 12pt;"><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">"Αυτά τα παράσιτα πίνουν το νερό μας,
τρώνε το φαγητό μας και αναπνέουν τον ελληνικό αέρα μας," λέει στα ελληνικά, με
αγγλική μετάφραση στο φίλμ του Γεωργούση ο Αλέκος Πλωμαρίτης, ο οποίος ήταν
υποψήφιος με την Χρυσή Αυγή κάποια στιγμή.. "Είναι πρωτόγονοι, μιάσματα και
υπάνθρωποι. Δεν ενδιαφερόμαστε για την ύπαρξή τους. Είμαστε έτοιμοι να ανοίξουμε
τους φούρνους. Θα τους κάνουμε σε σαπούνι, αλλά μπορεί να κολλήσουμε κανένα
εξάνθημα."</span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">Για τα μέλη της "Χρυσής
Αυγής", για τα προβλήματα της χώρας τους φταίει οποιοσδήποτε με σκούρο δέρμα
και ξένο αίμα.</span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">Καθώς οι εντάσεις αυξάνονται,
οι μετανάστες στην Αθήνα αντιμετωπίζονται με εχθρότητα από τα γκράφιτι στους
τοίχους των κτιρίων και από τις κυματιστές μαυροκόκκινες σημαίες της Χρυσής
Αυγής που έχουν επάνω ένα σύμβολο της αρχαίοελληνικής γεωμετρικής
εποχής.<br />«Είναι κάτι που θυμίζει τον αγκυλωτό σταυρό," είπε ο
Γεωργούσης.</span>
</dt>
<dt><span lang="EN-GB" style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">Σύμφωνα με το Ινστιτούτο
Μεταναστευτικής Πολιτικής, στην Ουάσιγκτον, ένα think tank που αναλύει και
αξιολογεί τις πολιτικές περί προσφύγων και μετανάστευσης σε όλο τον κόσμο, οι
αναλυτές πιστεύουν ότι στην Ελλάδα ζουν μεταξύ 1 εκατ. και 1,3 εκατομμύρια
μετανάστες , που αποτελούν περίπου το 10% του πληθυσμού. Ωστόσο, το Ινστιτούτο
σημειώνει ότι η οικονομική κρίση της χώρας και η αυξανόμενη ξενοφοβία απέναντι
στους μετανάστες έχουν μειώσει την καταγραφή μεταναστών τα τελευταία
χρόνια.<br /><br />Υπήρχαν 447.658 εγγεγραμμένοι αλλοδαποί πολίτες το 2011, σύμφωνα
με το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής, αλλά εκτιμάται ότι πάνω από 1
εκατομμύριο μετανάστες έφτασαν στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο
δεκαετιών.</span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">Ενώ η ταινία του Γεωργούση
προκάλεσε οργή ανάμεσα σε μια μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων και μια έρευνα από
τον εισαγγελέα στην Ελλάδα, η Χρυσή Αυγή θεωρείται το τρίτο πιο δημοφιλές και
ταχύτερα αναπτυσσόμενο πολιτικό κόμμα της χώρας. Έχει κερδίσει18 από τις 300
έδρες στο κοινοβούλιο κατά τη διάρκεια των τελευταίων εκλογών.<br /><br />"Υπάρχει
ένα μέρος της ελληνικής ελίτ, που υποστηρίζει το κόμμα," δήλωσε ο
Γεωργούσης.<br /><br />"Ίσως νομίζουν ότι είναι το μέλλον, ξέρετε, ότι θα έχουν
περισσότερη δύναμη, έτσι είναι καλό να έχουν καλές σχέσεις. Δεν ξέρω ακριβώς,
αλλά είναι σαφές ότι [η Χρυσή Αυγή έχει] μια μερική στήριξη από την
ελίτ."</span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">Ο Γεωργούσης είπε ότι αντί να
αγκαλιάζουν την στοχαστική δημοκρατική κληρονομιά του Πλάτωνα και του
Αριστοτέλη, οι νέοι Έλληνες σήμερα είναι πιο ερωτευμένοι με τους θρύλους του
Σπαρτιάτη πολεμιστή.</span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">Βίαιες, φυλετικές επιθέσεις
γίνονται όλο και πιο συχνά και είναι πιθανό ότι πολλές δεν δηλώνονται..<br /><br />Η
Χρυσή Αυγή έχει πραγματοποίησει πορείες μέσα από τους πάγκους των μεταναστών
εμπόρων, απαιτώντας άδειες εργασίας και διαλύοντας τους τα εμπορεύματα. Το κόμμα
έχει κάνει και διανομές τροφίμων «Μόνο για Έλληνες» Μια από αυτές κατέληξε με
ΜΑΤ και δακρυγόνα. Η ομάδα προσφέρει επίσης στους ντόπιους ένα είδος
εκφοβιστικής "ασφάλειας" σε εκείνους που ζουν μεταξύ των «ξενόφερτων».</span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">Τα μέλη της Χρυσής Αυγής είναι
γνωστά για απαγόρευση πρόσβασης των μεταναστών στις εκκλησίες και ότι κλωτσούν
τα παιδιά των μεταναστών από τις παιδικές χαρές.<br /><br />"Φύγετε τώρα, όχι άλλη
μπάλα, αυτό ήταν, φύγετε από εδώ," φαίνεται να φωνάζει ένα μέλος της Χρυσής
Αυγής σε μια ομάδα παιδιών σε μια παιδική χαρά στην ταινία του Γεωργούση. «Το
χώμα πρέπει να αντικατασταθεί λόγω της βρωμιάς. Εάν το αγγίξετε θα κολλήσετε
κανένα εξάνθημα. Η βρωμιά των ξένων».</span>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">Πρόσφατα, η Χρυσή Αυγή έχει
αφήσει να εννοηθεί ότι θα ήθελε να πάει σε όλο τον κόσμο, και έχει ανοίξει
γραφεία στη Γερμανία και την Αυστραλία. Ένας δικτυακός τόπος που έχει εμφανιστεί
ισχυρίζεται ότι αντιπροσωπεύει τα γραφεία της οργάνωσης στην Νέα Υόρκη.</span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">Τα επανειλημμένα αιτήματα μέσω
e-mail του "Nightline του" για συνεντεύξεις με μέλη της Χρυσής Αυγής,
απαντήθηκαν με ένα οργισμένο "Όχι"<br /><br />"Μπορείτε να κατηγορήσετε τις κλίκες
των συναδέλφων σας στα μέσα μαζικής ενημέρωσης για αυτό, που δεν κάνουμε τίποτα,
αλλά ξεδιάντροπα μας συκοφαντούν" ήταν μια απάντηση σε ένα e-mail του
"Nightline".<br /><br />Όμως, όπως δείχνει η ταινία του Γεωργούση, η Χρυσή Αυγή
βλέπει ότι το φταίξιμο για τα δεινά της Ελλάδας εξαπλώνεται πέρα από τις ακτές
της. Το κόμμα υποστηρίζει ότι η οικονομική κρίση στην Ελλάδα δεν προκλήθηκε μόνο
από τους μετανάστες στην Αθήνα, αλλά και από το Σικάγο και "ιδιαίτερα από την
Νεα Υόρκη", δήλωσε ο Γεωργούσης.</span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">"Αναρτούν συνεχώς άρθρα
ότι,«το εβραϊκό κεφάλαιο έχει φέρει την Ελλάδα σε αυτό το σημείο, το οποίο
βρίσκεται στη Νέα Υόρκη» , δήλωσε.</span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">Ο Γεωργούσης είπε όχι μόνο
οι Αμερικάνοι αλλά «κάθε λογικός άνθρωπος» θα πρέπει να ανησυχεί για την Χρυσή
Αυγή και την αρνητική επιρροή του κόμματος.<br /><br />"Έχουν ήδη 7%[του πληθυσμού]
στην Ελλάδα. Θα μπορούσε να πάρουν περισσότερο, αλλά φανταστείτε με το ποσοστό
του 7% που ήδη έχουν, προκαλούν πολλά προβλήματα", είπε.<br /><br />"Νομίζω ότι αν
νοιάζεσαι για τη δημοκρατία, είτε είσαι Αμερικάνος, Έλληνας, Ισραηλινός,
Γερμανός ή οτιδήποτε άλλο, σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη, θα πρέπει να
σταματάς ανθρώπους σαν κι αυτούς". </span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">Μετάφραση -
Απόδοση: </span><strong><span style="color: red; font-size: 16pt;"><a href="http://lefteria-news.blogspot.gr/" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;" target="_blank"><span style="color: red;">LEFTeria-news</span></a></span></strong>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #222222; font-size: 16pt;">Για να παρακολουθήσετε το
ρεπορτάζ, πατήστε </span><strong><span style="color: red; font-size: 16pt;"><a href="http://abcnews.go.com/International/greeces-hostile-golden-dawn-party-filmmaker-captures-unguarded/story?id=19948097&singlePage=true" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;" target="_blank"><span style="color: red;">ΕΔΩ</span></a></span></strong> </dt>
</dl>
</dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-90853975557836064532013-08-15T11:53:00.002+03:002013-08-15T11:53:29.009+03:00Σήμερα που γιορτάζω! <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 26pt;">Σήμερα που γιορτάζω!
</span></b><a href="http://fih.gr/view.php?filename=87998559_477856078972177.jpg" target="_blank"><img align="right" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="268" src="http://fih.gr/images/87998559_477856078972177.jpg" width="201" /></a>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 14pt;">Να, λοιπόν, που πέρασε ένας
ολόκληρος χρόνος και ήρθε ξανά η γιορτή μου. Όλο αυτό το διάστημα παλεύω με το
<b>τέρας,</b> πότε πάω καλύτερα, πότε χειρότερα και στον «πόλεμο» αυτό έχω χάσει
30 κιλά, κούρεψα τα μαλλιά μου, έκανα εγχειρήσεις, χημειοθεραπείες – που τις
συνεχίζω – ακτινοβολίες (δύο φορές) και ο Γολγοθάς δεν έχει τέλος! Γιορτάζω,
λοιπόν, σήμερα και αισιοδοξώ ότι <b>τον πόλεμο αυτό,</b> <b>ΕΓΩ ΘΑ ΤΟΝ
ΚΕΡΔΙΣΩ!</b> Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου, στους συντρόφους και φίλους, πώς δεν
φεύγω από εδώ αν δεν αλλάξει ο κόσμος! Έστω και λίγο! Αν δεν γλυτώσει η κοινωνία
και ο λαός μας από τους ληστές που κυβερνούν. Τα τέρατα είναι πολλά και πρέπει
να αντιμετωπιστούν άμεσα. Είμαι σίγουρος ότι θα κερδίσουμε. Του χρόνου τέτοια
μέρα δεν θα μιλάμε πια για τέρατα αλλά για την ομορφιά της ζωής. </span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Βήχος</span><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;"> </span><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Παναγιώτης</span></b></dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-89037407456540969912013-08-11T13:45:00.002+03:002013-08-11T13:45:24.484+03:009 Αυγούστου 1944: Το μπλόκο του Δουργουτιού<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><span class="printhtml"><b><span style="color: red; font-size: 26pt;">9
Αυγούστου 1944: Το μπλόκο του Δουργουτιού</span></b></span><a href="http://fih.gr/view.php?filename=36dourgoyti_mploko_plakw.jpg" target="_blank"><img align="right" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="246" src="http://fih.gr/images/36dourgoyti_mploko_plakw.jpg" width="259" /></a>
</dt>
<dt><span class="printhtml"><span style="font-size: 14pt;">Δεν είναι ευρύτερα
γνωστός ο αγώνας και οι ηρωικές σελίδες που γράφτηκαν στο Δουργούτι στη διάρκεια
της Κατοχής. Το μπλόκο του Δουργουτίου ‘επισκιάζεται’ κατά κάποιο τρόπο από το
μπλόκο της Κοκκινιάς που έγινε οκτώ μέρες αργότερα, στις 17 Αυγούστου 1944.
</span></span><span style="font-size: 14pt;">Δεν είναι ευρύτερα γνωστός ο αγώνας
και οι ηρωικές σελίδες που γράφτηκαν στο Δουργούτι στη διάρκεια της Κατοχής.
<b><span style="color: maroon;">Το μπλόκο του Δουργουτίου</span>
</b>‘επισκιάζεται’ κατά κάποιο τρόπο από <b><span style="color: red;">το μπλόκο
της Κοκκινιάς</span></b> που έγινε οκτώ μέρες αργότερα, στις 17 Αυγούστου 1944.
<b><span style="color: maroon;">Γιατί άραγε; </span></b>-Ένας λόγος είναι
ασφαλώς, το γεγονός ότι στην <b><span style="color: red;">Κοκκινιά</span> </b>η
κινητοποίηση των χιτλερικών στρατευμάτων κατοχής και των ταγματασφαλητών
συνεργατών τους ήταν πολύ μεγαλύτερη. -Μεγαλύτερος ήταν και ο αριθμός των
εκτελεσθέντων καθώς και των αιχμαλώτων –ομήρων. Βέβαια, και οι –τουλάχιστον- 114
εκτελεσμένοι στο Φάρο από το μπλόκο στο Δουργούτι δεν είναι και λίγοι.</span>
</dt>
<dt><span style="font-size: 14pt;">Γράφει ο</span><span style="font-family: Verdana; font-size: 14pt;"> <strong><span style="color: red; font-family: Verdana;">kokkiniotis</span></strong></span>
<br /><br />
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">-Συνετέλεσε οπωσδήποτε στη
διάσωση της ιστορικής μνήμης και η εξαιρετική ταινία του<strong><span style="color: maroon;"> Άδωνι Κύρου</span> <span style="color: red;">«Το
Μπλόκο»</span></strong> που, ως γνωστόν, περιγράφει πιστά τα γεγονότα του
μπλόκου της Κοκκινιάς (όποιος δεν την έχει δει, πρέπει να τη δει το
συντομότερο…)</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Όλα τα παραπάνω, εξηγούν σε
ένα βαθμό το γιατί η λέξη ‘μπλόκο’ φέρνει στη μνήμη αμέσως την ηρωική Κοκκινιά.
Μπλόκα έγιναν ωστόσο και σε μια σειρά άλλες λαϊκές γειτονιές-προπύργια της
αριστεράς.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Ένα από αυτά, έγινε
<strong><span style="color: maroon;">στο Δουργούτι</span></strong> χωρίς να είναι
όμως ιδιαίτερα γνωστό. Προσθέτουμε μερικές ακόμη, κατά τη γνώμη μας, αιτίες για
αυτή την ‘επισκίαση’:</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">-Η <strong><span style="color: red;">Κοκκινιά, η Καισαριανή, ο Βύρωνας</span></strong> κλπ, ήταν
ξεχωριστοί –‘κόκκινοι’- Δήμοι (σε προηγούμενο στάδιο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης
βέβαια), κι έτσι διασώθηκαν κάποια υλικά και μαζί μ’ αυτά και η ιστορική μνήμη
(το γεγονός ότι η Κοκκινιά αργότερα εν μέρει μόνο ανήκε στο Δήμο Νίκαιας δεν
αλλάζει την εικόνα). Αντίθετα το Δουργούτι ήταν πάντα κομμάτι του Δήμου
Αθηναίων.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">-Ακόμη και σαν όνομα, το
Δουργούτι τείνει να εξαφανιστεί και αντίθετα από τις χιλιοτραγουδισμένες
Καισαριανή, Κοκκινιά κλπ επιβιώνει μόνο σε διηγήσεις παλαιοτέρων κατοίκων
του.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Ας κάνουμε μια μικρή
παρέκβαση: Αρχικό όνομα της περιοχής ήταν <strong><span style="color: maroon;">«Νομούζ Ντάμε»,</span></strong> «σπίτι των χοίρων», από
ένα χοιροστάσιο που υπήρχε εκεί. Εκεί κατέφυγαν οι <strong><span style="color: maroon;">πρώτοι Αρμένιοι πρόσφυγες,</span></strong> που ήρθαν
<strong><span style="color: maroon;">πριν από το 1922</span></strong>.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Μετά το ’22, έχτισαν εκεί
παράγκες Έλληνες και Αρμένιοι πρόσφυγες. Χτίστηκαν αργότερα και κάποια σπιτάκια,
τα λεγόμενα <strong><span style="color: maroon;">«Ιταλικά»</span></strong>, με
δαπάνες του ιταλικού κράτους σαν αποζημίωση για τον βομβαρδισμό της Κέρκυρας το
1928, στη σημερινή οδό Λαγουμιτζή.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Αργότερα, το 1936, χτίστηκαν
οι χαρακτηριστικές ‘κίτρινες’ προσφυγικές πολυκατοικίες.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Πέρα από την <strong><span style="color: maroon;">τουρκική του προέλευση</span></strong>, το όνομα
<strong><span style="color: maroon;">‘Δουργούτι’</span></strong> (πιθανώς από
κάποιον επί τουρκοκρατίας τοπάρχη της περιοχής) είχε και συγκεκριμένο
<strong><span style="color: maroon;">ταξικό πρόσημο.</span></strong> Εύλογα
λοιπόν, δεν έλειψαν οι αλλεπάλληλες προσπάθειες μετονομασίας του συνοικισμού από
το κράτος. Όσο βέβαια διατηρούνταν η κοινωνική και ιστορική ενότητα της
περιοχής, αυτές έπεφταν στο κενό. Το όνομα Δουργούτι, δίπλα στην Καισαριανή, την
Κοκκινιά και τις άλλες περιοχές, συμβόλιζε μέσα σε όλα και την ηρωική ιστορία
του.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Με την ‘εξυγίανση’ όμως του
οικισμού την περίοδο 1968-’71, όπου γκρεμίστηκαν οι παράγκες και χτίστηκαν οι
καινούργιες προσφυγικές πολυκατοικίες, τα πράγματα άλλαξαν:</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Οι κάτοικοι των παραπηγμάτων
του Δουργουτίου, <strong><span style="color: maroon;">διασκορπίστηκαν σε άλλες
περιοχές</span> </strong>ενώ στεγάστηκαν εκεί πρόσφυγες από του Κουντουριώτη, τη
Δραπετσώνα και αλλού. (Είναι χαρακτηριστικό ότι στις δημοτικές εκλογές το
Δουργούτι γέμιζε με αφίσες υποψηφίων δημάρχων της Δραπετσώνας!)</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Συνετέλεσε λοιπόν εν μέρει και
το σπάσιμο της κοινωνικής ενότητας που επέφερε η κρεατομηχανή του εκσυγχρονισμού
της χούντας στην απώλεια της ιστορικής μνήμης.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">-Εκτός από αυτά, ένας άλλος
παράγοντας ήταν και ο εξής: Πολύ δραστήριο κομμάτι της αριστεράς στο Δουργούτι
ήταν οι Αρμένιοι της περιοχής. Γραμματέας της ΚΟΒ της περιοχής διετέλεσε και ο
<strong><span style="color: maroon;">Μουράτ Γκεντελεκιάν</span></strong> που, αν
δεν μας απατά η μνήμη, εκτελέστηκε αργότερα στο Περιβολάκι του Κουκακίου. Στο
μπλόκο του Δουργουτιού γλίτωσε κάτω από μυθιστορηματικές συνθήκες που θα δούμε
στην επόμενη ανάρτηση.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Εκτελεσθέντες στο μπλόκο του
Δουργουτίου ήταν μεταξύ άλλων και οι Κεβόρκ Γουγκασιάν, Σαρκίς Βεκιάν του Λεβόν,
26 ετών κάτοικος Δουργουτίου, Λουχίν Σετρικιάν, Χατζίκ Κιουλιάν, 32 ετών
κάτοικος Φωτομάρα 65, Σαγιάν Μπαρουτιάν του Σετράκ, 19 ετών, Αμπαρτσούν
Μπερμεριάν, Καραμπέτ Σετιάν, Βαχράμ Σακαγιάν.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Ένα μέρος των Αρμενίων
κατοίκων της περιοχής, κατά τεκμήριο οι πιο δραστήριοι πολιτικά, μετανάστευσαν
αργότερα για Αργεντινή αλλά και <strong><span style="color: maroon;">Σοβιετική
Ένωση.</span> </strong></span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Ήταν η περίοδος που ο
<strong><span style="color: maroon;">Αναστάς Μικογιάν,</span></strong>
αντιπρόεδρος τότε της σοβιετικής κυβέρνησης, έκανε διεθνή καμπάνια για τον
επαναπατρισμό Αρμενίων στη Σοβιετική Αρμενία.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Είχε έρθει και στην
Ελλάδα,<strong><span style="color: maroon;"> το 1947</span></strong>, στο πλαίσιο
αυτής της καμπάνιας. Πολλοί Αρμένιοι λοιπόν, κυνηγημένοι από το καθεστώς των
ταγματασφαλιτών και των δωσιλόγων λόγω της αντιστασιακής τους δράσης, ‘πήραν
των ομματιών τους’ και έφυγαν, παίρνοντας βέβαια μαζί τους και ένα μέρος της
ιστορικής μνήμης της περιοχής.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Ίσως τα παραπάνω δίνουν ένα
πλαίσιο ερμηνείας του γιατί το μπλόκο του Δουργουτιού παραμένει σχετικά στην
αφάνεια.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Ας αρχίσουμε όμως παραθέτοντας
το κείμενο του <strong>Σταύρου Κατσιλιέρη <span style="color: red;">«Η λύσσα του
καταχτητή στο Δουργούτι»</span></strong>. Το αντιγράφουμε από την ιστορική
έκδοση της μπροσούρας <strong><span style="color: #ff6600;">«ΕΑΜ –Ανατολικές
Συνοικίες Αθήνας 1941-1945»</span></strong>.</span></div>
<div class="rtejustify">
<strong><span style="color: maroon; font-size: 16pt;">Η ΛΥΣΣΑ
ΤΟΥ ΚΑΤΑΧΤΗΤΗ ΣΤΟ ΔΟΥΡΓΟΥΤΙ</span></strong></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Ό Αύγουστος του 1944 είναι ο
πιο τραγικός μήνας πού γνώρισαν οι Αθηναίοι στα χρόνια της σκλαβιάς. Οι Γερμανοί
καταχτητές με τα όργανά τους, τους Ταγματαλήτες, τους Παπαγεωργίου, Πανολιάσκους
κτλ. έχουν αναπτύξει μια πρωτοφανή σε μπλόκα, εκτελέσεις, εμπρησμούς και
λεηλασίες δραστηριότητα πού κατέληξαν στην εξόντωση χιλιάδων αγωνιστών της
υπόθεσης της Λευτεριάς. Ολοι οι Αθηναίοι ζούσαν το μήνα αυτό τις πιο δραματικές
μέρες!</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Δεν ξέραν τί τους πρόσμενε από
στιγμή σε στιγμή. Η επί τόπου εκτέλεση, η φάλαγγα, τα βασανιστήρια της οδού
Μέρλιν, ο Γολγοθάς του Χαϊδαρίου ή τα Γερμανικά κάτεργα και
κρεματόρια.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Μια μετά την άλλη οι τραγικές,
κυρίως, συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά γίνονται στόχος της φασιστικής
λύσσας των Ούννων καταχτητών, με συμπαραστάτες και πρωτοπαλληκάρια «Ελληνες» στο
όνομα, αά άτιμους και προδότες στην υφή και τη σύνθεσή τους.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Ετσι στις 9 Αύγουστου τού 1944
οι κάτοικοι των συνοικισμών Δουργούτι, Κατσιπόδι και Φάρος βρίσκονται κυκλωμένοι
πριν σκάσει το λυκόφως, από ορδές Γερμανών και των ταγματαλητών συνεργατών τους.
Έντρομοι οι κάτοικοι ξυπνούν από τα ουρλιαχτά τους και τα χωνιά. Καλούσαν τούς
άρρενες από 16 χρονών μέχρι εξήντα να μαζευθούνε σε τρία σημεία:</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">1) Έξω από το εργοστάσιο
Καίσαρη (Λεωφόρος Συγγρού),</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">2) έξω από την Αρμένικη
εκκλησία Αγιος Γρηγόριος και</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">3) στην πλατεία
Φάρος.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Πάνω από 1200 πατριώτες
συγκεντρώθηκαν στα σημεία αυτά. Στο Φάρο ο Ανθυπασπιστής Γεώργιος Ζαχαρόπουλος
είχε τό γενικό πρόσταγμα. Αυτός και οι ταγματαλήτες του έδιναν εξετάσεις μπροστά
στον καταχτητή και διεκδικούσαν το βραβείο της ατιμίας και της προδοσίας… Αξιος
ο μισθός τους. Και μα την αλήθεια αποδείχθηκαν στα μάτια των καταχτητών ανώτεροι
από τις προσδοκίες τους!</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Ο μασκοφόρος—ζέν-πρεμιέ στις
περιπτώσεις των μπλόκων, υποδεικνύει— αλλοίμονο!— με πρωτόφαντο κυνισμό, έλληνες
πατριώτες, που σε λίγο το αίμα τους θα ποτίσει το χώμα στους αδούλωτους
συνοικισμούς. Ενα – ένα τους αρπάζουν από τα μαλλιά και κτυπώντας τους με μανία
τους φέρνουν στον Κρανίου τόπο. Τους ζητούν επίμονα να καταδώσουν συναγωνιστές
τους, έντιμους πατριώτες. Τους χτυπούν με τούς υποκοπάνους, τούς φτύνουν, τούς
βρίζουν με τα χυδαιότερα λόγια. Μα κανένας—απολύτως κανένας—δέν βγάζει
τσιμουδιά. Στέκουν περήφανοι, με το κεφάλι ψηλά και περιμένουν τις ριπές των
πολυβόλων που θα τους φέρουν στην αθανασία και την αιωνιότητα.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Ογδόντα παλληκάρια, γνήσια
παιδιά της αθάνατης Ελλάδας, αγωνιστές της Εθνικής απελευθέρωσης πέφτουν κάτω
από δολοφόνα βόλια των Ούννων στο Φάρο. Άλλα σαράντα στο εργοστάσιο του Καίσαρη.
Ανάμεσά τους οι: Σπύρος Δεμησιάνος, Δημήτρης Μόνος, Τάσος Βασιλόπουλος, Νίκος
Κόλλιας.</span></div>
<div class="rtejustify">
<strong><span style="color: red; font-size: 16pt;">ΣΤΑΥΡΟΣ
ΚΑΤΣΙΛΙΕΡΗΣ</span></strong></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Θα συνεχίσουμε με τη μαρτυρία
του αγωνιστή του κομμουνιστικού κινήματος <strong><span style="color: red;">Κλεάνθη Τοσουνίδη</span></strong> που έμενε στο Δουργούτι και
έχαιρε εκτίμησης για την αγωνιστική του δράση όχι μόνο ανάμεσα στους συντρόφους
του του ΚΚΕ αλλά και ευρύτερα σε όλη την αριστερά. Η διήγησή του περιέχεται στο
βιβλίο του <strong><span style="color: red;">Γιάννη Κυριακίδη</span> <span style="color: maroon;">«Εθνικοαπελευθερωτικός Αγώνας Νέα Σμύρνη – Φάληρο,
1941-1945»,</span></strong> Νέα Σμύρνη, 1983.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Ο Κλεάνθης Τοσουνίδης
γεννήθηκε το 1920 και πέθανε το Νοέμβρη του 2002.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Το 1943 εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ.
Στο Δουργούτι ήταν καπετάνιος του τοπικού εφεδρικού ΕΛΑΣ. Κατόρθωσε να ξεφύγει
από το μπλόκο κινούμενος με το λόχο του μέσα από τις στοές του υπονόμου. Στη
συνέχεια χτύπησαν τους Γερμανούς κατακτητές και τους συνεργάτες τους στο
εργοστάσιο της ΕΘΕΛ (στο χώρο που σήμερα βρίσκεται το Ξενοδοχείο
Ιντερκοντινένταλ). Έτσι σώθηκαν πολλοί από τους αγωνιστές που είχαν συλλάβει οι
κατακτητές.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Μακρονησιώτης στη διάρκεια του
δεύτερου αντάρτικου, δραπέτευσε κολυμπώντας μέχρι το Σούνιο και κρύφτηκε επί
τρία χρόνια σε υπόγεια κρύπτη κάτω από την παράγκα του.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Να αναφέρουμε ότι είχε
αποπειραθεί να αποδράσει και άλλη φορά από τη Μακρόνησο μαζί με δύο συναγωνιστές
του. Σε κάποιο σημείο της διαδρομής, όπως μας έχουν διηγηθεί, ο ένας κουράστηκε
και δεν μπορούσε να συνεχίσει. Ήταν τόσα τα βασανιστήρια στη Μακρόνησο, που
ζήτησε από τους άλλους δύο να συνεχίσουν προς το Σούνιο εγκαταλείποντάς τον για
να γλιτώσουν τουλάχιστον αυτοί. Αυτοί όμως δεν τον άκουσαν, τον μετέφεραν πίσω
στη Μακρόνησο και είχαν βεβαίως τις ανάλογες συνέπειες.</span></div>
<div class="rtejustify">
<strong><span style="color: red; font-size: 16pt;">Διήγηση
Κλεάνθη Τοσουνίδη</span></strong></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Το βράδυ του μπλόκου ήμουνα
υπεύθυνος στο φρουραρχείο (Δουργουτιού). Οταν ο Αη Μουράτ μας ειδοποίησε,
κινηθήκαμε για να βγούμε απτόν κλοιό διασχίζοντας την Λεωφόρο Συγγρού από του
Φορντ. Σύμφωνα με σχετική διαταγή που υπήρχε, να προσπαθούμε να βγαίνουμε απτά
μπλόκα και να χτυπάμε απ” έξω.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Σύντομα καταλάβαμε πως απτή
Λεωφόρο δεν μπορούσαμε να περάσουμε. Προχωρήσαμε πίσω απτίς φυλακές και κάτω
απτήν μάντρα Γαβαλά. Περάσαμε το ρέμα με πρόθεση να ανεβούμε προς Φάρο, για να
βγούμε πέρα απτό Μπραχάμι. Σταματήσαμε γιατί απεκεί ακούγονταν πυροβολισμοί.
Κατηφορίσαμε προς Αλσος Νέας Σμύρνης. Ολο και περισότερο αντιλαμβανόμαστε το
Μπλόκο μέσα στο οποίο βρισκόμαστε. Οταν πια δεν βρίσκαμε διέξοδο είδαμε το
φρεάτιο του υπόνομου, που λόγω της κατοχής είχε μείνει μισοτελειωμένος και
αχρησιμοποίητος.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Κατεβαίνουμε και προχωρούμε
αργά και προσεχτικά. Κάποτε από πάνω ακούμε δυνατό θόρυβο από μεγάλη κίνηση.
Σκεφτήκαμε πως θα είμαστε κάτω απτή Συγγρού. Και πράγματι έτσι ήταν. Βγήκαμε
απάνω, στην Καλλιθέα. Συναντήσαμε τους Καλλιθεάτες ΕΛΑΣίτες που ετοιμάζονταν να
χτυπήσουν τους ταγματασφαλήτες του Μπλόκου. Ενωθήκαμε μαζί τους και το
μεσημεράκι χτυπήσαμε από τον Ιλισσό, από την περιοχή του εργοστασίου «Ιρις» και
του Φόρου.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Αυτό το χτύπημα, όπως και άλλα
που έγιναν από ΕΛΑΣίτες άλλων περιοχών, έκανε τους Γερμανούς να επισπεύσουν και
να μην ολοκληρώσουν την καταστροφή. Φοβόντουσαν πως αν νύχτωνε ο ΕΛΑΣ θα χτύπαγε
στο δρόμο τη φάλαγγα. Επίσης πολλοί απτούς πιασμένους βρήκαν την ευκαιρία, πάνω
στην σύγχυση και τόσκασαν.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Θα συνεχίσουμε σε επόμενη
ανάρτηση με συγκλονιστικές διηγήσεις άλλων αγωνιστών.</span></div>
<div class="rtejustify">
<span style="font-size: 16pt;">Το χαρακτικό που αποδίδει το
κάψιμο του συνοικισμού μετά το μπλόκο του Δουργουτιού, είναι έργο του
<strong><span style="color: maroon;">Κώστα Πλακωτάρη.</span></strong></span></div>
<div class="rtejustify">
<strong><span style="color: maroon; font-size: 16pt;">πηγή:
<a href="http://vathikokkino.com/2013/08/9-%C3%8E%C2%B1%C3%8F?%C3%8E%C2%B3%C3%8E%C2%BF%C3%8F%C2%8D%C3%8F?%C3%8F?%C3%8E%C2%BF%C3%8F?-1944-%C3%8F?%C3%8E%C2%BF-%C3%8E%C2%BC%C3%8F?%C3%8E%C2%BB%C3%8F%C2%8C%C3%8E%C2%BA%C3%8E%C2%BF-%C3%8F?%C3%8E%C2%BF%C3%8F?-%C3%8E%C2%B4%C3%8E%C2%BF%C3%8F?%C3%8F%C2%81%C3%8E%C2%B3%C3%8E%C2%BF%C3%8F?%C3%8F?%C3%8E%C2%B9%C3%8E%C2%BF%C3%8F%C2%8D/" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;">Βαθύ
Κόκκινο</a></span></strong></div>
</dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-37474173223332253762013-08-09T07:54:00.002+03:002013-08-09T07:54:11.754+03:00«Τέλος χρόνου» για 10.000 αναπληρωτές<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 26pt;">«Τέλος χρόνου» για 10.000
αναπληρωτές</span></b>
</dt>
<dt><a href="http://fih.gr/view.php?filename=24sxoleio22.jpg" target="_blank"><img align="left" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="237" src="http://fih.gr/images/24sxoleio22.jpg" width="289" /></a><span style="color: black; font-size: 14pt;">Ο υπουργός Παιδείας αποφάσισε και διέταξε
ότι δεν αναγνωρίζει τίποτε στους χιλιάδες εκπαιδευτικούς που έτρεχαν από χωριό
σε χωριό για ένα κομμάτι μόρια.</span>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 14pt;">«Όταν ακούς “τάξη” ανθρωπινό
κρέας μυρίζει»</span>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 14pt;">Οδυσσέας Ελύτης,
«σηματολόγιον»</span>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 14pt;">Η πρόσφατη έκθεση της Ε.Ε.
(Ιούλιος 2013) περιγράφει με απόλυτη ακρίβεια τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης
για τον δημόσιο τομέα μέχρι και το 2014: «Θα ολοκληρώσουμε τη μετακίνηση
τουλάχιστον 12.500 εργαζομένων στο σύστημα μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου και
τουλάχιστον άλλων 12.500 εργαζομένων στο πρόγραμμα κινητικότητας μέχρι το τέλος
Δεκεμβρίου του 2013. Η συνάφεια των στόχων κινητικότητας με τους στόχους της
εξόδου συνεπάγεται ότι σημαντικό τμήμα αυτών των εργαζομένων που θα ενταχθεί στο
καθεστώς θα οδηγηθεί στην έξοδο».</span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Του
Χρήστου Κάτσικα</span></b> <br /><br />
<span style="font-size: 16pt;">Και ενώ ανακοινώθηκε ήδη η «εκτέλεση» 2.122
καθηγητών τεχνικών ειδικοτήτων, οι οποίοι τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, ενώ ήδη
ετοιμάζεται ο νέος κατάλογος των βίαιων μετατάξεων και μετακινήσεων 7 – 8.000
εκπαιδευτικών και ενώ χαρτογραφείται το νέο κύμα διαθεσιμοτήτων – απολύσεων που
φιλοδοξεί να «εξαφανίσει» από το εκπαιδευτικό τοπίο περίπου 10.000 νηπιαγωγούς,
δασκάλους και καθηγητές μέχρι το τέλος του 2014, στο περιθώριο της δημόσιας
συζήτησης έχει μείνει το συντριπτικό χτύπημα που δόθηκε σε 10.000 αναπληρωτές
εκπαιδευτικούς.</span><br />
<strong><span style="font-size: 16pt;">Σοκ μείωσης
προσωπικού</span></strong><br />
<span style="font-size: 16pt;">Ο υπουργός Παιδείας σε συνέντευξη στον Alpha
98,9 πριν από ένα μήνα, μεταξύ άλλων, τόνισε: «Το υπουργείο Παιδείας έχει
συνεισφέρει στην κινητικότητα 10.000 αναπληρωτές. Πέρυσι είχαμε από τον κρατικό
προϋπολογισμό 12.000 αναπληρωτές. Φέτος θα πέσουμε από τους 12.000 στους 2.000
αναπληρωτές. Ηδη λοιπόν το εκπαιδευτικό σύστημα έχει υποστεί ένα σοκ μείωσης
10.000 εκπαιδευτικών. Αυτοί ήταν συμβασιούχοι επί δεκαετίες. Αυτό για να το
αντιμετωπίσουμε έχουμε κάνει μια διαχείριση του προσωπικού, των ανθρώπινων
πόρων, με έναν τρόπο ορθολογικό, με έναν τρόπο λειτουργικό ώστε να μπορέσουμε να
διαχειριστούμε αυτή την απώλεια».</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Σηκώνοντας για ακόμη μια φορά τις γνωστές
κουρελιασμένες (από τους ίδιους που τις επικαλούνται) σημαίες της διαφάνειας και
της αξιοκρατίας η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας αποφάσισε και διέταξε ότι
πατάει «τέλος χρόνου» για 10.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικούς. Αποφάσισε και
διέταξε ότι δεν αναγνωρίζει τίποτε από τις χίλιες και μια νύχτες μοναξιά από
άκρη σε άκρη στην Ελλάδα, δεν αναγνωρίζει το τρέξιμο από χωριό σε χωριό για ένα
κομμάτι μόρια, δεν αναγνωρίζει τον μισό μισθό που δεν έφτανε ποτέ στην ώρα του,
δεν αναγνωρίζει τίποτε στους χιλιάδες εκπαιδευτικούς της αναπλήρωσης και της
ωρομισθίας.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Κι αφού μπερδεύει έντεχνα, με επικοινωνιακή
μαεστρία, τις πελατειακές αποσπάσεις στα Γραφεία και τις Διευθύνσεις
Εκπαίδευσης, τα «κονέ», «τα βύσματα» και τις «άκρες» (είναι τουλάχιστον κοροϊδία
τα κόμματα εξουσίας που γέννησαν τον μπάρμπα από την Κορώνη τώρα να βγαίνουν
τιμητές της διαφάνειας) με τα δικαιώματα των μόνιμων και των αναπληρωτών και
ωρομίσθιων εκπαιδευτικών, αποφασίζει από τη μια να αναδιατάξει τους γνωστούς
πελατειακούς μηχανισμούς και από την άλλη διατάσσει τον εξοστρακισμό των
εκπαιδευτικών της αναπλήρωσης και της ωρομισθίας.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Σαν κακό όνειρο επεμβαίνει στις ζωές του πιο
αδύναμου κρίκου, σαν σεισμός από τα έγκατα της Γης, που αίφνης κόβει το σπίτι
στα δυο και θάβει τους ενοίκους και τις μνήμες τους. Γιατί αυτή ακριβώς την
αίσθηση προκάλεσε στους εκπαιδευτικούς που σαν μετανάστες μήνες και μήνες
έλιωσαν τα ρούχα τους σε όλη την Ελλάδα για μια χούφτα μόρια, τα οποία τώρα
κάποιος θέλει να τους τα σκορπίσει. Εξάλλου το ίδιο το υπουργείο Παιδείας το
είπε: «Πολιτική είναι το επίμονο και επίπονο τρύπημα σκληρών
επιφανειών».</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Ξέρει τι κάνει το υπουργείο Παιδείας, καθώς
αίφνης ο πυρήνας της λογικής του φαίνεται να έχει διανύσει χιλιόμετρα πολλά στις
τεχνικές του θατσερισμού την περίοδο που ονόμαζαν «τάξη» την καταδίκη χιλιάδων
ανθρώπων στην απόλυση και την ανεργία. Στην εποχή της κρίσης, με την ανεργία να
κρατάει 150.000 αδιόριστους εκπαιδευτικούς έξω από τα κάγκελα των σχολείων,
πιστεύει ότι είναι η καλύτερη ευκαιρία να δώσει ένα αποτελεσματικό χτύπημα στην
αδιοριστία, έτσι ώστε να μη στριμώχνεται απαιτητική για μόνιμη πρόσληψη την
επόμενη περίοδο που η ατζέντα έχει δραστική μείωση των μόνιμων
διορισμών.</span><br />
<strong><span style="font-size: 16pt;">Αυταπάτες και
ατομισμός</span></strong><br />
<span style="font-size: 16pt;">Ξέρει τι κάνει το υπουργείο Παιδείας, καθώς
αίφνης θεωρεί ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να φάει όλο το φαγητό των δικαιωμάτων
και των κατακτήσεων των υφισταμένων του με μια κουταλιά. Τώρα είναι η ευκαιρία
να ξεμπερδεύει με την εξαφάνιση μιας κατηγορίας εκπαιδευτικών, κλείνοντας το
μάτι σε μια άλλη κατηγορία που βλέπει μόνο με τα μυωπικά μάτια του στενού
συμφέροντος. Γνωρίζει το υπουργείο Παιδείας ότι η εποχή πριμοδοτεί την παρουσία
εκπαιδευτικών που θα ζητωκραυγάσουν το τσάκισμα μιας κατηγορίας συναδέλφων τους,
νομίζοντας, οι τυφλοί, ότι οι ίδιοι θα μείνουν στο απυρόβλητο. Αυταπάτες που
τρέφονται από τον ατομισμό και τις προσδοκίες!</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Ωστόσο, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας δεν
φαίνεται να μπορεί να υπολογίσει καλά τα πράγματα και κυρίως δεν νοιάζεται να
συμβουλευθεί από την Ιστορία. Οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι γονείς, οι
μαθητές δεν θα μείνουν για πολύ ναρκωμένοι και άβουλοι. Είναι τόσα τα προβλήματα
που τους τρώνε τα σωθικά που μια σπίθα μπορεί να ανάψει, αργά ή γρήγορα, νέα
φωτιά στον κάμπο με τα παρατημένα ξερόκλαδα. Οσοι έχουν μάτια να δουν και την
τιμιότητα να πιστέψουν στα μάτια τους αναγνωρίζουν ότι πλέον η φωτιά δεν αφορά
τους άλλους αλλά το δικό τους σπίτι.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Το παζλ συμπληρώνεται κομμάτι κομμάτι αλλά όλο
και περισσότεροι αρχίζουν να μπορούν να προβλέπουν το σύνολό του: Σήμερα οι
αναπληρωτές και οι μόνιμοι καθηγητές τεχνικών μαθημάτων, αύριο οι μαθητές,
κάποιοι με νέα εξεταστικά κολαστήρια και κάποιοι άλλοι με μαθητεία (απλήρωτη
εργασία) και κατάρτιση αντί για εκπαίδευση, μεθαύριο οι αναγκαστικές μετατάξεις
και μετακινήσεις, αντιμεθαύριο η χειραγώγηση και η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων
με όχημα την αξιολόγηση και στο τέλος για όλους η αποκέντρωση/περιφερειοποίηση
της εκπαίδευσης, δηλαδή το πέρασμα των σχολείων, οι προσλήψεις, οι μισθοί, τα
προγράμματα και η επιτήρηση στους δήμους. Στο «μαύρο πακέτο» μισθός, περίθαλψη
και σύνταξη στην εντατική.</span><br />
<b><span style="font-size: 16pt;">Πηγή: <span style="color: red;"><a href="http://www.efsyn.gr/?p=87312" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;"><span style="color: red;">«Εφημερίδα των
Συντακτών»</span></a></span></span></b><br />
<b><span style="font-size: 16pt;">Διαβάστε επίσης: <a href="http://left.gr/news/katargoyntai-i-syghoneyontai-28-sholikes-monades" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;">Καταργούνται
ή συγχωνεύονται 28 σχολικές μονάδες</a></span></b></dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-71984519665741282582013-08-06T22:30:00.003+03:002013-08-06T22:30:53.162+03:00Γ. Δραγασάκης: «Δύναμη ελπίδας και προοπτικής ο ΣΥΡΙΖΑ»*<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 26pt;">Γ. Δραγασάκης: «Δύναμη ελπίδας
και προοπτικής ο ΣΥΡΙΖΑ»*</span></b>
</dt>
<dt><span style="color: lime;"><b><span style="font-size: 20pt;">* Ο τίτλος της εφημερίδας:
«Δεν υπάρχουν εύκολες ούτε ανώδυνες λύσεις»</span></b></span>
</dt>
<dt><a href="http://fih.gr/view.php?filename=56dragasakis_0.jpg" target="_blank"><img align="left" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="271" src="http://fih.gr/images/56dragasakis_0.jpg" width="359" /></a><b><span style="color: black; font-size: 14pt;">1. Κύριε Δραγασάκη, οι συγκρούσεις σας με
τη Χρυσή Αυγή λόγω του θεσμικού σας ρόλου ως αντιπροέδρου της Βουλής, είναι
συνεχείς. Θεωρείτε ότι μπορεί να υπάρξει στενότερη διακομματική συνεργασία για
την αντιμετώπιση του φαινομένου; Μπορεί μία τέτοια διαδικασία να διαμορφώσει
και ένα διαφορετικό πολιτικό τοπίο, π.χ. συνεργασίες με πολιτικό - δημοκρατικό
πρόταγμα και όχι οικονομικό;</span></b>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 14pt;">Για να είμαστε ακριβείς δεν
είναι το προεδρείο της Βουλής που είναι σε σύγκρουση με τη Χρυσή Αυγή. Είναι η
Χρυσή Αυγή η οποία συστηματικά ενεργεί προκλητικά και προσβλητικά προς το
Σύνταγμα, τον Κανονισμό της Βουλής και το Προεδρείο. Πάντως, όπως δήλωσε και ο
Πρόεδρος της Βουλής, ως Προεδρείο, έχουμε κοινές εκτιμήσεις και ενιαία στάση
απέναντι στα φαινόμενα αυτά. Αναμένουμε και άλλες προκλήσεις και είμαστε έτοιμοι
να τις αντιμετωπίσουμε με τρόπο θεσμικό και ενιαίο. Σε ό,τι αφορά τώρα το
ερώτημά σας, το πολιτικό – δημοκρατικό πρόβλημα δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από το
οικονομικό διότι είναι ακριβώς η συρρίκνωση του κοινωνικού περιεχομένου που
ευτελίζει τη δημοκρατία, ιδιαίτερα στα μάτια των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Αυτό
όμως που πρωτίστως εμποδίζει μια ευρεία δημοκρατική αντιρατσιστική και
αντιφασιστική συμπαράταξη είναι ότι υπάρχουν δυνάμεις, ακροδεξιές,
κρατικοδίαιτες και διαπλεκόμενες μέσα στο καταρρέον σύστημα, που βλέπουν την
δήθεν «αντισυστημική» Χρυσή Αυγή ως το μακρύ χέρι και ύστατο στήριγμα της
εξουσίας τους.</span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Συνέντευξη στο «Βήμα
της Κυριακής»</span></b> <br /><br />
<dl>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><strong><span style="color: black; font-size: 16pt;">2. Το μετασυνεδριακό τοπίο στον ΣΥΡΙΖΑ
αναδεικνύει δύο τάσεις, με σοβαρές διαφορές. Πώς και για πόσο μπορούν να
συνυπάρξουν η εμμονή της Αριστερής Πλατφόρμας στην μονομερή διαγραφή του χρέους
και η δική σας άποψη της επαναδιαπραγμάτευσης και του μορατόριουμ στην
αποπληρωμή του;</span></strong>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Το βήμα έγινε. Ο ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ είναι
γεγονός. Ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκε από το Συνέδριο ενιαίος και δυνατός, έτοιμος για ένα
νέο, μεγάλο άνοιγμα στην κοινωνία και τις δυνάμεις που προσβλέπουν σ’ αυτόν ως
δύναμη ελπίδας και προοπτικής. Θέσαμε τις βάσεις για τη συσπείρωση της Αριστεράς
και για το μετασχηματισμό της σε δύναμη πρωταγωνιστική και ηγετική της
κοινωνίας.</span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Βεβαίως και μετά το Συνέδριο ο καθένας
μπορεί να έχει τις ιδιαίτερες προσωπικές απόψεις του και ο διάλογος μπορεί να
συνεχίζεται. Όμως οι θέσεις που δεσμεύουν όλους μας και τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ
είναι οι αποφάσεις που το Συνέδριο συλλογικά έλαβε. Οτιδήποτε πέρα απ’ αυτό
είναι ξένο προς την δημοκρατική και συλλογική κουλτούρα της Αριστεράς. </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><strong><span style="color: black; font-size: 16pt;">3. Σας ικανοποίησε η εικόνα εσωτερικής
πόλωσης που επικράτησε;</span></strong>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εκλέχθηκε με ποσοστό
75%. Το καταστατικό λειτουργίας και η πολιτική απόφαση εγκρίθηκαν με πολύ
μεγάλες πλειοψηφίες. Σε ποια πόλωση λοιπόν αναφέρεστε;</span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Εμείς, ξέρετε, δεν προσβλέπουμε σε ένα
ιδεολογικά μονολιθικό κόμμα. Θέλουμε ένα κόμμα ιδεολογικά ζωντανό και
προγραμματικά ριζοσπαστικό, σχολείο δημοκρατίας και συλλογικότητας. Και ένα
πρώτο βήμα, αλλά σημαντικό, έγινε ήδη προς αυτή την κατεύθυνση.</span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><strong><span style="color: black; font-size: 16pt;">4. Γιατί η μία θέση είναι πιο ρεαλιστική
από την άλλη; Γιατί εν τέλει η Ευρώπη να δεχθεί ένα μορατόριουμ στην εξόφληση
του χρέους; Κι αν σας «προλάβει» η σημερινή κυβέρνηση και εξασφαλίσει
ευνοϊκότερους όρους; Μία άποψη είναι πως σε κάτι τέτοιο ποντάρει ο κ.
Σαμαράς…</span></strong>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Αν με τον όρο «ρεαλιστική» εννοείτε
εύκολη, εδώ που φτάσαμε δεν υπάρχουν εύκολες ούτε ανώδυνες λύσεις. Πολύ
περισσότερο που το συσσωρευμένο χρέος χρησιμοποιείται ως μοχλός εξάρτησης και
υποταγής. Αυτός είναι ο λόγος που δεν έγινε εξ αρχής ρύθμιση του χρέους. Κι
αυτός είναι ο βαθύτερος λόγος που σήμερα αρνούνται μια ριζική λύση. Το ζητούμενο
στις συνθήκες αυτές δεν είναι ούτε η παθητική αναμονή ούτε ο μαξιμαλισμός των
στόχων, αλλά η χάραξη εκείνης της στρατηγικής που θα μας επιτρέψει να
οικοδομήσουμε τις αναγκαίες συμμαχίες, να αλλάξουμε τους συσχετισμούς, και να
απαλλαγούμε τελικά από την παγίδα του χρέους και τη θηλιά της εξάρτησης. Και
αυτό ακριβώς επιδιώκει η πολιτική μας, όπως επιβεβαιώθηκε και από το
Συνέδριο.</span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><strong><span style="color: black; font-size: 16pt;">5. Σε ενάμιση μήνα διεξάγονται οι
γερμανικές εκλογές. Τι εκτιμάτε ότι μπορεί να αλλάξει στην Ευρώπη; Σε ποια
κατεύθυνση; Και ποιος πιστεύετε ότι θα είναι ο ρόλος των ΗΠΑ στο
εξής;</span></strong>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Δεν αναμένουμε δραματικές αλλαγές στην
γερμανική στρατηγική. Παρόλο που η ύφεση επεκτείνεται και στον πυρήνα της
Ευρώπης, από μόνο του το γεγονός αυτό δεν είναι ικανό να επιβάλει αλλαγή
πολιτικής, διότι η ύφεση είναι μέρος του σχεδίου που υλοποιείται. <br />Μια
ισχυρότερη πίεση από τις ΗΠΑ και τις αγορές δεν θα μπορέσει να αγνοηθεί αλλά δεν
αποτελεί πηγή ελπίδας για εμάς διότι οι εν λόγω εξωγενείς πιέσεις μπορεί να
οδηγήσουν σε μια ακόμη πιο «γερμανική» και αυταρχική Ευρώπη.</span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Πρώτη επιλογή, κατά τη γνώμη μου, πρέπει
να είναι η συντονισμένη πάλη για αλλαγή των συσχετισμών στο εσωτερικό της
Ευρώπης, η από τα αριστερά ανατροπή της σημερινής πολιτικής και των κυβερνήσεων
που την ασκούν σε μια σειρά χώρες. </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><strong><span style="color: black; font-size: 16pt;">6. Τι νέο έχει να προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ σε
προγραμματικό επίπεδο;</span></strong>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Η κεντρική ιδέα, όπως προσωπικά την
κατανοώ, είναι, αντί να μοιρολογούμε πάνω στα οικονομικά και τα κοινωνικά
ερείπια που δημιουργεί η κρίση και η πολιτική των μνημονίων, αντί να αναζητούμε
τις λύσεις στο χρεοκοπημένο ή εξαντλημένο παρελθόν, να κατανοήσουμε τις συνθήκες
που θα καθορίσουν τις πρωτοπορίες και τις ηγεμονίες του μέλλοντος, και να
μεταφέρουμε το πεδίο της ταξικής και της εθνικής μάχης στο έδαφος αυτό.</span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Αν π.χ. συμφωνήσουμε ότι ο νεοφιλελεύθερος
καπιταλισμός είναι αυτός που είναι σε κρίση, τότε οι πρωτοπόροι του μέλλοντος θα
είναι αυτοί που πρώτοι θα προχωρήσουν σε έναν μετα-νεοφιλελεύθερο δρόμο και θα
δημιουργήσουν ένα νέο υπόδειγμα, μια νέα «οικονομία των αναγκών», βασισμένη στην
καινοτόμο παραγωγή, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα, την αλληλέγγυα
δημοκρατία και την αειφορία.</span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Αν συμφωνήσουμε επίσης ότι το από ιστορική
άποψη ιδιαίτερο στοιχείο της παρούσας κρίσης δεν βρίσκεται στην οικονομική αλλά
στην ηθική, την αξιακή και την οικολογική της διάσταση, δηλαδή στους σκοπούς
και τα κίνητρα, τότε δεν είναι οι ποσοτικοί δείκτες αλλά η συλλογική και η
προσωπική αξιοπρέπεια, το συλλογικό και ατομικό «ευ ζην», που με το σύγχρονο
κοινωνικό του περιεχόμενο θα μπορούσε να γίνει ο στόχος και το μέσο του νέου
τρόπου ανάπτυξης και των νέων προτύπων κατανάλωσης.</span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Όλα αυτά βέβαια προϋποθέτουν το σταμάτημα
της καταστροφής, άρα την απεξάρτηση από τα μνημόνια και τα χρέη του παρελθόντος,
και την ανάδειξη νέων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων στην ηγεσία της χώρας,
με πυρήνα τους τον κόσμο της εργασίας και την Αριστερά. </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><strong><span style="color: black; font-size: 16pt;">7. Ποια είναι τα εργαλεία που επιλέγετε
εσείς για την υπέρβαση της κρίσης; Μία από τις βασικές πηγές κριτικής κατά του
κόμματός σας είναι ότι οραματίζεστε με ανεδαφικό τρόπο την αναβίωση του κράτους
των προηγούμενων δεκαετιών. Δεν είναι επίσης ξεκάθαρο σε πολλούς αν μιλάτε για
αναβίωση της πολιτικής των ελλειμμάτων ή όχι.</span></strong>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Όχι δεν επιδιώκουμε αναβίωση της πολιτικής
των ελλειμμάτων, πράγμα άλλωστε ανέφικτό από τη στιγμή που δεν υπάρχει η
δυνατότητα κρατικού δανεισμού. Εκείνο όμως το οποίο επιδιώκουμε είναι πρώτον ο
επαναπροσδιορισμός του ορισμού του πρωτογενούς ελλείμματος, έτσι ώστε να μην
συμπεριλαμβάνονται σε αυτό οι δημόσιες επενδύσεις, και, δεύτερον, η δυνατότητα
χρηματοδότησης των δημοσίων επενδύσεων από ευρωομόλογα ή άλλον ευρωπαϊκό θεσμό.
Το αίτημα αυτό το θέτει και η ιταλική κυβέρνηση όπως και πολλές άλλες πολιτικές
δυνάμεις σε όλη την Ευρώπη. Είναι θλιβερό που η ελληνική κυβέρνηση ακόμη και
κατά την πρόσφατη επίσκεψη του κ. Λέττα στην Αθήνα απέφυγε να αναφερθεί έστω στο
θέμα αυτό.</span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Σε ό,τι αφορά στο άλλο σκέλος του
ερωτήματός σας, ο κρατικός καπιταλισμός δεν είναι ούτε ο στόχος μας ούτε το
όραμά μας. Ούτε τον θεωρούμε προθάλαμο του σοσιαλισμού. Αυτή η τριτοκοσμική
άποψη αποδείχθηκε όχι μόνο λανθασμένη αλλά και επικίνδυνη. Επιβιώνει ακόμη σε
τμήματα της αριστεράς αν και διαπιστώνω ότι τελευταία μαζί με τους όρους
κρατικοποίηση ή εθνικοποίηση χρησιμοποιείται και ο όρος «κοινωνικοποίηση», έστω
και με ένα ασαφές περιεχόμενο.</span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Επομένως η βάση της πολιτικής μας δεν
είναι αναβίωση του κράτους των προηγούμενων δεκαετιών αλλά ο επαναπροσδιορισμός
της ίδιας της έννοιας και του περιεχομένου του κράτους, του κοινωνικού σκοπού
του και των ορίων του στο πλαίσιο μιας πλουραλιστικής μεταβατικής
οικονομίας. </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><strong><span style="color: black; font-size: 16pt;">8. Το ερώτημα που κυριάρχησε από το 2009
κι έπειτα, είναι αυτό της χρηματοδότησης. Το «πού θα βρείτε τα λεφτά;», έφερε το
«λεφτά υπάρχουν» και τα συνακόλουθα. Εσείς από πού θα αντλήσετε πόρους
προκειμένου να ασκήσετε την πολιτική που περιγράφετε;</span></strong>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Σε ένα λάθος ερώτημα δεν μπορεί να δοθεί η
ορθή απάντηση. Και το ερώτημα αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν λεφτά γενικώς είχε
τεθεί εξαρχής σε λάθος βάση. Εκείνο που πρέπει να κάνουμε είναι να
συνειδητοποιήσουμε τις ριζικά νέες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί και να
επεξεργασθούμε πολιτικές διεξόδου από την κατάσταση ασφυξίας στην οποία
βρισκόμαστε, με δεδομένο ότι το κράτος δεν θα μπορεί επί μακρόν να δανεισθεί, οι
τράπεζες θα είναι για χρόνια παγιδευμένες στα παλιά, μη εξυπηρετούμενα δάνεια,
και σημαντικό μέρος του συσσωρευμένου πλούτου έχει απαξιωθεί ή φυγαδευτεί στο
εξωτερικό.</span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Χρειαζόμαστε, επομένως, ένα πλαίσιο
πολιτικής το οποίο θα επιδιώξει μια ριζική λύση στο ζήτημα του χρέους, των μη
εξυπηρετούμενων δανείων και των τραπεζών, τη δημιουργία περιουσιολογίου και ενός
δίκαιου και αποτελεσματικού φορολογικού συστήματος, τη δίκαιη διανομή και
αναδιανομή, τη στοχευμένη και παραγωγική χρήση των πόρων. </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><strong><span style="color: black; font-size: 16pt;">9. Στο πλαίσιο αυτών που αναφέρατε
προηγουμένως τι συγκεκριμένες λύσεις θα μπορούσαμε να
αναζητήσουμε;</span></strong>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που, για να
ξεφύγουμε από τους τεράστιους κινδύνους που μας απειλούν, χρειαζόμαστε ένα
συνδυασμό συμβατικών και μη συμβατικών λύσεων, ορθόδοξων και ετερόδοξων
μέσων.</span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Πέρα από τον επανασχεδιασμό της χρήσης των
ευρωπαϊκών πόρων και την αξιοποίηση των όποιων διαθέσιμων συμβατικών μέσων,
πρέπει να στραφούμε και σε εναλλακτικά μέσα και πολιτικές. </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Με δεδομένη π.χ. την δημοσιονομική
στενότητα, θα έπρεπε να είχαμε εκδώσει ήδη ομόλογα ειδικού σκοπού που να μπορούν
να χρησιμοποιηθούν ως εναλλακτικό μέσο πληρωμής, και να θέσουμε σ’ εφαρμογή
εναλλακτικά μέσα δημιουργίας ρευστότητας.</span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Με δεδομένη την αδυναμία μας να
καθορίσουμε την νομισματική πολιτική, πρέπει με άλλους τρόπους να επηρεάσουμε
την πιστωτική πολιτική, έτσι ώστε οι περιορισμένοι πόροι να κατευθυνθούν εκεί
που επιβάλλουν οι προτεραιότητες της πολιτικής και όχι εκεί που συμφέρει
κοντόφθαλμα τις τράπεζες.</span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Δεδομένου ότι οι ριζικές λύσεις στο
πρόβλημα του ισοζυγίου πληρωμών είναι μόνο μακροπρόθεσμες, πρέπει να εφαρμόσουμε
μέσα βραχυπρόθεσμης απόδοσης για την αποθάρρυνση των εισαγωγών και τον επηρεασμό
των διαρθρωτικών, μη εργασιακών παραγόντων του κόστους παραγωγής. </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Αυτά είναι όμως μόνο κάποια ενδεικτικά
παραδείγματα.</span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><strong><span style="color: black; font-size: 16pt;">10. Κάποιοι παρατηρούν μία μεταστροφή του
επιχειρηματικού κόσμου, ο οποίος δεν δείχνει να «φοβάται» πια τον ΣΥΡΙΖΑ,
χαρακτηριστική ήταν και η συγχαρητήρια επιστολή του προέδρου του ΣΕΒ προς τον κ.
Τσίπρα για την εκλογή του στην ηγεσία του κόμματος.</span></strong>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Ο επιχειρηματικός κόσμος βέβαια δεν είναι
ενιαίος. Οι παραδοσιακές διακρίσεις ανάμεσα σε μικρό και μεγάλο κεφάλαιο, σε
ξένες και ντόπιες επιχειρήσεις, αν και διατηρούν τη σημασία τους,
επικυριαρχούνται από νέες αντιθέσεις που σχετίζονται με τη στάση του
επιχειρηματικού κόσμου απέναντι στη δημοκρατία, με τον διαφανή ή μη τρόπο
συσσώρευσης του κεφαλαίου, την αποδοχή ή όχι εργασιακών και οικολογιών
δεσμεύσεων, την πραγματοποίηση ή όχι επενδύσεων κλπ.</span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Επομένως και η δική μας στάση απέναντι
στον επιχειρηματικό κόσμο δεν μπορεί να είναι ισοπεδωτική, επίπεδη ή τυφλή. Πολύ
περισσότερο που, ειδικά στη χώρα μας, στα χρόνια της δικομματικής και
νεοφιλελεύθερης ασυδοσίας έχει γιγαντωθεί ένας «γκρίζος» ή και κατάμαυρος
καπιταλισμός, που ζει από τα λαθρεμπόρια, τη φοροκλοπή, τη διαφθορά, τις μίζες
και τη διαπλοκή. Είναι ακριβώς εκείνα τα συμφέροντα που βυσσοδομούν ενάντια
στον ΣΥΡΙΖΑ διότι τρέμουν την πολιτική αλλαγή. Για αυτό το λόγο εξάλλου κτίζουν
συμμαχίες με τμήματα της ΝΔ ακόμη και με τη Χρυσή Αυγή. Με αυτό το πλέγμα
συμφερόντων δεν υπάρχουν δυνατότητες δικής μας «ειρηνικής συμβίωσης». Η
σύγκρουση μιας κυβέρνησης της Αριστεράς μαζί τους θα είναι αδυσώπητη. </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Ακριβώς γι’ αυτό θα διαψευσθούν τόσο
εκείνοι που βιάστηκαν να μιλήσουν για συμβιβασμούς του ΣΥΡΙΖΑ όσο και εκείνοι
που τον εμφανίζουν ως μπαμπούλα ή εχθρό προς κάθε μορφή
επιχειρηματικότητας.</span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Στις συνθήκες αυτές, το γεγονός ότι ο ΣΕΒ
δείχνει να αναγνωρίζει τον θεσμικό ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης συνιστά
ένα γεγονός που ασφαλώς δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Όμως δεν πρέπει να
δίνονται στο γεγονός αυτό διαστάσεις ή προεκτάσεις που το υπερβαίνουν.</span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><strong><span style="color: black; font-size: 16pt;">11. Συνεργασίες: είστε έτοιμοι και
διατεθειμένοι για όλα - εντός φυσικά δημοκρατικών πλαισίων; Αν συζητάτε με τους
Ανεξάρτητους Έλληνες, γιατί όχι με την ΔΗΜΑΡ ή «μετανοημένα» τμήματα του ΠαΣοΚ ή
της ΝΔ;</span></strong>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Οι στατικές εικόνες στην πολιτική μπορεί
να είναι παγιδευτικές. Ιδίως όταν μια κοινωνία, όπως η δική μας, έχει ανάγκη από
μια καθεστωτική αλλαγή, η αποσύνθεση του παλιού καθεστώτος δεν έχει όρια. Το
μόνο, λοιπόν, που θα μπορούσα στη φάση αυτή να πω ως απάντηση στο ερώτημά σας
είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και στην περίπτωση που έχει κοινοβουλευτική
αυτοδυναμία, ενδιαφέρεται να υπάρξει η ευρύτερη δυνατή συμπαράταξη στη βάση του
προγράμματος που θα έχει εγκρίνει ο ελληνικός λαός. </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><span style="color: black; font-size: 16pt;">Πηγή</span><span lang="EN-GB" style="color: black; font-size: 16pt;">:</span><b><span lang="EN-GB" style="color: red; font-size: 16pt;"> </span><span style="color: red; font-size: 16pt;"><a href="http://www.dragasakis.gr/sinedeuxis.php?id=934" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;"><span lang="EN-GB" style="color: red;">dragasakis.gr</span></a></span></b> </dt>
</dl>
</dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-59114339803413471722013-08-06T10:39:00.002+03:002013-08-06T10:39:36.452+03:00Άλλο Σαβιόλα κι άλλο 902<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 26.0pt;">Άλλο Σαβιόλα κι άλλο 902</span></b><a href="http://fih.gr/view.php?filename=65logo_902_1_.jpg" target="_blank"><img align="right" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="215" src="http://fih.gr/images/65logo_902_1_.jpg" width="369" /></a></dt>
<dt>
<a href="http://left.gr/news/polithike-o-radiotileoptikos-902-apolyseis-ergazomenon" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;">
<b><span style="font-size: 14.0pt;">Πουλήθηκε ο 902! Η είδηση δημοσιεύτηκε πρώτα
στα ΝΕΑ</span></b></a> και κάνει το γύρο του διαδικτύου, χωρίς μέχρι στιγμής
να διαψευστεί από το ΚΚΕ. Στο σχετικό ρεπορτάζ μάλιστα δεν αναφέρεται μόνο ότι
η εταιρεία που έχει στην κατοχή της το ραδιόφωνο και την τηλεόραση του 902
μεταβιβάστηκε σε επιχειρηματία (σε ποιον δεν λέγεται) αλλά απαριθμούνται και
όλα τα <strong><span style="font-size: 14.0pt;">νομικά κόλπα τα οποία
χρησιμοποιεί η ηγεσία του ΚΚΕ για να «νομιμοποιήσει» τη μεταβίβαση και να
«χειριστεί» τους εργαζόμενους</span></strong>.<span style="font-size: 14.0pt;">
Διότι, όπως αναφέρεται, ο άγνωστος επιχειρηματίας θέλει την εταιρεία «καθαρή»,
δηλαδή χωρίς το βάρος των εργαζομένων. Πρόκειται για απίστευτη είδηση και
απίστευτο ρεπορτάζ. Διότι: Μπορεί να είναι ή να μην είναι νόμιμο, αλλά σίγουρα
είναι βαθιά ανήθικο μια κομματική επιχείρηση, κομματικά μέσα ενημέρωσης, τα
οποία στήθηκαν, αδειοδοτήθηκαν και στηρίχτηκαν μέχρι σήμερα για να πολεμήσουν
τον καπιταλισμό, να πωλούνται σήμερα σε ένα καπιταλιστή, για να κάνουν ακριβώς
το αντίθετο: Να στηρίξουν τον καπιταλισμό!</span></dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14.0pt;">Γράφει ο
Θανάσης Καρτερός</span></b></dt>
<br /><br /><span style="font-size: 16.0pt;">Μπορεί να είναι ή να μην είναι νόμιμα τα
«κόλπα» με το καθεστώς και την τύχη των εργαζομένων στα μέσα ενημέρωσης του ΚΚΕ,
αλλά σίγουρα είναι βαθιά αντεργατικά. Και παρόμοια μέτρα, όπου κι αν είχαν
ληφθεί μέχρι σήμερα, το ΚΚΕ τα είχε καταδικάσει και ο 902 τα είχε στιγματίσει,
ως αγριότητες ενός συστήματος που πρέπει να ανατραπεί. <strong>Είναι δυνατόν
σήμερα τα ίδια μέτρα και την ίδια αγριότητα να επιβάλει το ΚΚΕ εν ονόματι
οποιουδήποτε οικονομικού τιμήματος;</strong></span><br />
<span style="font-size: 16.0pt;">Μπορεί να είναι ή να μην είναι νόμιμο, αλλά
είναι σίγουρα βαθιά αντιδημοκρατικό, μέσα ενημέρωσης που ανήκαν σε αριστερό
κόμμα, στρέφονταν κατά της κυβέρνησης και κατά των μνημονίων, μέσα σε μια νύχτα
να μετατραπούν σε προπαγανδιστές της κυβέρνησης και των μνημονίων, επειδή το
κόμμα-ιδιοκτήτης εισέπραξε από τον καπιταλιστή-αγοραστή κάποια χρήματα. Αν για
παράδειγμα ο φίλος του Σαμαρά εφοπλιστής Μαρινάκης αποφάσιζε, εκτός από τον
Σαβιόλα, να αγοράσει και τον 902 (για παράδειγμα, είπαμε, όχι ότι ξέρουμε
τίποτε…) αυτό θα σήμαινε ότι τα μέσα ενημέρωσης του ΚΚΕ θα βρίσκονταν στην
επιρροή Σαμαρά. Είναι αυτό δημοκρατικό; Και είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς
ότι άλλο 902 κι άλλο Σαβιόλα;</span><br />
<span style="font-size: 16.0pt;">Μπορεί να είναι ή να μην είναι νόμιμη, αλλά
αυτή η πώληση είναι το άκρον άωτον του κυνισμού. Και του πολιτικού αμοραλισμού.
Ως εκ τούτου ας είμαστε καθαροί: Δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση το ΚΚΕ της
ταξικής καθαρότητας, της πολιτικής εντιμότητας, της επαναστατικής σταθερότητας
να έχει εμπλακεί σε τέτοια συναλλαγή. Να πουλάει όχι τα ασημικά αλλά την ψυχή
του -γιατί ψυχή του είναι οι εργαζόμενοι και η φωνή τους. Και να λησμονεί τη
Δευτέρα αυτό που <strong>δήλωσε την Κυριακή στα Παραπολιτικά</strong> (στην
εφημερίδα που ΔΕΝ είναι του κυρίου Μαρινάκη) ο Δημήτρης Κουτσούμπας: Το ΚΚΕ δεν
πρόκειται ποτέ να γίνει κόμμα καιροσκοπικό, τυχοδιωκτικό, άλλα να λέει το πρωί,
άλλα το μεσημέρι και άλλα το βράδυ.</span><br />
<strong><span style="font-size: 16.0pt;">Ας διαψεύσει λοιπόν το κόμμα την
αθλιότητα που το θέλει συμμέτοχο σε μια πράξη ακραίας και ανήθικης συναλλαγής.</span></strong><span style="font-size: 16.0pt;">
Για να καταλάβουν όλοι επιτέλους αυτό που το ίδιο διακηρύσσει τόσα χρόνια, ότι
το ΚΚE έχει καθαρά χέρια. Συνεπώς ότι άλλο Σαβιόλα κι άλλο 902…</span><br />
<span style="font-size: 16.0pt;">Πηγή: <b>
<a href="http://www.koutipandoras.gr/40838/%C3%8E%C2%AC%C3%8E%C2%BB%C3%8E%C2%BB%C3%8E%C2%BF-%C3%8F?%C3%8E%C2%B1%C3%8E%C2%B2%C3%8E%C2%B9%C3%8F%C2%8C%C3%8E%C2%BB%C3%8E%C2%B1-%C3%8E%C2%BA%C3%8E%C2%B9-%C3%8E%C2%AC%C3%8E%C2%BB%C3%8E%C2%BB%C3%8E%C2%BF-902.html" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;">
koutipandoras.gr</a></b></span></dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-92004959040366004822013-08-04T19:11:00.002+03:002013-08-04T19:11:41.404+03:00Σατιρικοί στίχοι για την 4η Αυγούστου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: blue; font-size: 26.0pt;">Σατιρικοί στίχοι για την 4η
Αυγούστου</span></b></dt>
<dt>
<a href="http://fih.gr/view.php?filename=341_sarantakosswsto.jpg" target="_blank">
<img align="left" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="334" src="http://fih.gr/images/341_sarantakosswsto.jpg" width="237" /></a><span style="color: black; font-size: 14.0pt;">Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου
ήταν τυχερό, με την έννοια ότι δεν είχε το συνηθισμένο κακό τέλος των
δικτατοριών, αλλά έπεσε μετά τη γερμανική εισβολή στην Ελλάδα. Δεν πέρασε έτσι
από φάση ανοιχτής παρακμής, ενώ τα κοσμοϊστορικά γεγονότα που ακολούθησαν, ο
πόλεμος και η Κατοχή, το μεγαλείο της Εθνικής Αντίστασης, ο Εμφύλιος Πόλεμος,
βοήθησαν στο να ξεχαστεί η δικτατορία, όσο κι αν η γύμνια του καθεστώτος ήταν
φανερή (δείτε, ας πούμε, τι λέει ο Σεφέρης στο Πολιτικό Ημερολόγιο για την
ποιότητα των τεταρταυγουστιανών που είχαν τοποθετηθεί σε καίριες κρατικές
θέσεις). Για τον ίδιο λόγο, δεν είναι πολλοί οι σατιρικοί στίχοι για την 4η
Αυγούστου. Σατιρικά έντυπα κυκλοφορούσαν βέβαια, αλλά η λογοκρισία δεν άφηνε
καμιά χαραμάδα για κριτική. Να πούμε παρεμπιπτόντως ότι σε ένα από αυτά τα
έντυπα, τον Διαδοσία, δημοσιεύτηκε πρώτη φορά το τραγούδι της 4ης Αυγούστου,
το γνωστό «Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά πατέρα», που αποδίδεται στον
θεατρικό συγγραφέα και ευθυμογράφο Τίμο Μωραϊτίνη. Ο γιος του πάντως, ο
δημοσιογράφος Γιώργος Μωραϊτίνης, υποστηρίζει, με πειστικά επιχειρήματα, ότι
πρόκειται για παλιούς επιθεωρησιακούς στίχους γραμμένους για την 25η Μαρτίου,
που το καθεστώς τούς οικειοποιήθηκε χωρίς να ρωτήσει τον στιχουργό (και
πράγματι οι εικόνες του τραγουδιού είναι ανοιξιάτικες, όχι αυγουστιάτικες).</span></dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14.0pt;">του Νίκου
Σαραντάκου</span></b></dt>
<br /><br /><div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Πάντως,
όπως θυμόμαστε και από την πιο πρόσφατη χούντα του 1967, σε συνθήκες δικτατορίας
ακόμα και ο παραμικρός υπαινιγμός παίρνει διαστάσεις. Η Βαρβάρα, το ρεμπέτικο
του Παναγ. Τούντα, μπορεί να ήταν απλώς ένα από τα πολλά ρεμπέτικα με πονηρούς
στίχους:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">«Η
Βαρβάρα κάθε βράδυ στη Γλυφάδα ξενυχτάει </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">και
ψαρεύει τα λαβράκια, κεφαλόπουλα, μαυράκια</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">[…]
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Ένας
κέφαλος βαρβάτος, όμορφος και κοτσονάτος </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">της
Βαρβάρας το τσιμπάει, το καλάμι της κουνάει </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Μα η
Βαρβάρα δεν τα χάνει, τον αγκίστρωσε, τον πιάνει </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">τον
κρατά στα δυο της χέρια και λιγώνεται στα γέλια». </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">
Θεωρήθηκε όμως ότι περιείχε υπαινιγμό για τη ζωηρή κόρη του δικτάτορα, και γι’
αυτό γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία — πριν απαγορευτεί. Ο Πέτρος Κυριακός
είχε πει πάνω στο θεατρικό σανίδι «Θα το πω κι ας το πιω» (το ρετσινόλαδο) – -
και το ήπιε.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Ο
σατιρικός ποιητής και επιθεωρησιογράφος Πωλ Νορ, δηλαδή ο Νίκος Νικολαΐδης (ή
Νίκος Λαΐδης) προτίμησε κάτι άλλο: έγραφε στη <i>Βραδυνή </i>γλυκανάλατα
ποιήματα που όμως έκρυβαν ένα μυστικό. Ένα παράδειγμα, οι «Λυρικοί λήροι»,
δημοσιευμένοι το 1937 στη <i>Βραδυνή</i>:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;"> Χαρά
απ’ άκρη σ’ άκρη!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">
Εστέρεψε το δάκρυ.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Σ’ όλα
τα μάτια λάμπει</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">ελπίδας
άγιο φως!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Μέρα με
την ημέρα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">εδώ σ’
αυτή τη σφαίρα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">σε κάθε
καρδιά θάμπει</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">
ανασασμός κρυφός.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Σ’
όνειρα πλάνα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">τώρα θα
ζήσω!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Όλα τα
πλάνα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">φευ,
παρατώ!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Άστα κι
ας πάνε!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Σαν θα
ψοφήσω,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">ίσως
γυρίσω</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">στον
κόσμο αυτό</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">μα με
άλλη μούρη</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">όρθιο
γαϊδούρι.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Σαν
ποίημα είναι μάλλον φρικαλέο, αλλά βέβαια το γούστο είναι στην ακροστιχίδα, που
απαρτίζεται από το πρώτο γράμμα του κάθε στίχου, και που διαβάζεται: ΧΕΣΕ ΜΕΣΑ
ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ. Σε άλλο ποίημα το κρυφό μήνυμα ήταν ΖΗΤΩ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, και ούτω
καθεξής. Με τον καιρό το μυστικό το έμαθαν πολλοί και κάποιος καλοθελητής το
σφύριξε στον Μανιαδάκη. Ειδοποιημένος τελευταία στιγμή, ο Πωλ Νορ πρόλαβε να
φύγει στο εξωτερικό.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Ο καλός
ποιητής Μάρκος Τσιριμώκος, τεχνίτης της αθηναϊκής σχολής, έγραψε πολλές παρωδίες
και σάτιρες για το καθεστώς, που διαβάζονταν σε συναντήσεις μεταξύ φίλων (και
δημοσιεύτηκαν το 1945 στο αριστερό λογοτεχνικό περιοδικό <i>Ελεύθερα Γράμματα</i>).
Ξεσηκώνω ένα ποίημα:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Ποτέ
σου να μην πεις τη σκάφη σκάφη</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">κι ούτε
πως βρίσκεις την Ελλάδα σάπια.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Στείλαν
πολλούς ως τώρα στην Ανάφη</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">κι ήρθε
ο καιρός να κάνουμε την πάπια.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Κι αν
βάλθηκε να υμνεί του Πινκ τα χάπια,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">κι αν
μας περνάει το μπρούτζο για χρυσάφι,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">ο τύπος
τα που γράφει άλλος τα γράφει!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Στ’
αυγά σου κάτσε, κάνοντας την πάπια.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Τα
χάπια του Πινκ ήταν ένα καταπότιο «διά πάσαν νόσον» που είχε μεγάλη πέραση στις
πρώτες δεκαετίες του αιώνα. Κι άλλο ένα ποίημα του Τσιριμώκου, για την
υποχρεωτική «χαρά και εργασία» που προωθούσε το καθεστώς Μεταξά στο πλαίσιο του
δικού του σαξές στόρι:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">ΧΑΡΑ
ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑ</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Σα χτες
και σα προχτές την πάσα μέρα</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">να
’χουμε πανηγύρια και γιορτές,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">στο
κάθε παραθύρι και παντιέρα,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">και
προβολείς τη νύχτα και φωτιές.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Να
καίγεται παντού το πελεκούδι,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">να
βγάλει ο τόπος όνομα γλεντζέ,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">σα θα
χορέβει νηστικό τ’ αρκούδι</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">και βάλ’
η Ζαφειρίτσα φερετζέ.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Κι οι
λέρες οι χαφιέδες κι όσοι βλάκες</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">στην
Αθήνα τη νέα και παλιά</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">θα
βάζουν στα μεγάφωνα τις πλάκες</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">ύμνων —
για τη χαρά και τη δουλιά.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Με τον
θάνατο του δικτάτορα στις 29 Ιανουαρίου 1941, ο Γιώργος Κοτζιούλας έγραψε ένα
ποίημα στο οποίο δεν μασάει τα λόγια του. Καθώς είναι πολύ μεγάλο, παραθέτω μόνο
τα τέσσερα πρώτα τετράστιχα που δίνουν μια καλή ιδέα για το υπόλοιπο:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">29
Γενάρη – ετούτη, ετούτη δω</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">τη μέρα
ξεφαντώνω εγώ, κι όχι την άλλη</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">πού
’θελε εκείνος ο φριχτός, ο Οξαποδώ,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">το
πενταπίθαμο ανθρωπόμοιαστο βουβάλι.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Πάει το
βαρύ σκοτάδι τέσσερω χρονώ,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">πάει ο
βραχνάς που μας επλάκωνε τα στήθη.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">
Σωριάστηκε όμοια με τσουβάλι από σανό</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">κι όπως
πατάς σκορπιόν έτσι κι αυτός διαλύθη.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Δεν
έπεσε όμως από χέρι εκδικητή,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">τον
ζούληξε μονάχα η φτέρνα του θανάτου.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">γιατί
στην κλούβα όπου είχε ο τύραννος κλειστεί</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">μόνο
τους δήμιους κάποτε άφηνε κοντά του.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">
Σιγουρεμένος όπως φρούριο κινητό,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">μα
έντρομος πάντα κάτου απ’ τα ματογυάλια</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">
κρυφάκουε των μαρτύρων, αχ, το βογγητό,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">
χοροπηδώντας όλο απάνθρωπη αναγάλλια.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Όσο κι
αν αγαπώ τον ποιητή και άνθρωπο Κοτζιούλα, βρίσκω ότι ένας ομότεχνός του έθαψε
τον δικτάτορα πολύ πιο αποτελεσματικά. Εννοώ τον Ασημάκη Πανσέληνο (που έχει
γράψει και πολλά γουστόζικα για τον Μεταξά στο αυτοβιογραφικό του αριστούργημα
«Τότε που ζούσαμε»). Ο Πανσέληνος έγραψε το εξής θαυμάσιο τετράστιχο για τον
θάνατο του δικτάτορα:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Στα
χέρια επάνω οι φίλοι μου οι πιστοί</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">με
φέρανε στο σπίτι το στερνό μου,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">δι’
εγκυκλίου με κλάψαν όλοι οι Έλληνες</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">που με
είχαν αγαπήσει δια νόμου.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Αυτό
λέγεται, θαρρώ, σφάξιμο με το μπαμπάκι.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><span style="color: black; font-size: 16.0pt;">Ο
Νίκος Σαραντάκος είναι συγγραφέας, μεταφραστής και κατοικοεδρεύει στα
sarantakos.wordpress.com και στo </span></i><b><i>
<span style="color: red; font-size: 16.0pt;">
<a href="http://www.wordpress.com/" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;">
<span style="color: red;">http://www.wordpress.com</span></a></span></i></b></div>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-28221187118663576782013-08-01T11:02:00.000+03:002013-08-01T11:02:18.522+03:0040 χρόνια από το θάνατο του Νίκου Ζαχαριάδη. Το τραγικό τέλος του ηγέτη του ΚΚΕ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 26pt;">40 χρόνια από το θάνατο του
Νίκου Ζαχαριάδη. Το τραγικό τέλος του ηγέτη του ΚΚΕ</span></b><a href="http://fih.gr/view.php?filename=36zaxariadhs2.jpg" target="_blank"><img align="right" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="337" src="http://fih.gr/images/36zaxariadhs2.jpg" width="439" /></a>
</dt>
<dt><span style="color: blue;"><b><span style="font-size: 22pt;">Το τραγικό τέλος του
Ζαχαριάδη. Το φινάλε του ηγέτη του ΚΚΕ</span></b></span>
</dt>
<dt><b><u><span style="color: red; font-size: 24pt;">Σήμερα το πολιτικό μνημόσυνο
για τον Ν. Ζαχαριάδη</span></u></b>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 14pt;">Την 1η Αυγούστου συμπληρώνονται
σαράντα χρόνια από τη μέρα που «έφυγε» από τη ζωή ο Νίκος Ζαχαριάδης, Γενικός
Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ την περίοδο 1931-1956. Πολλά έχουν γραφτεί κατά
καιρούς για τη ζωή και τη δράση του Νίκου Ζαχαριάδη, ενός προσώπου που άφησε το
στίγμα του στην ελληνική αριστερά για πολλές δεκαετίες. Στο κείμενο που
ακολουθεί, εμείς θα επικεντρώσουμε την προσοχή μας στο τραγικό τέλος του
ιστορικού ηγέτη του ΚΚΕ, που υπήρξε αναμφίβολα μια από τις σημαντικότερες
φυσιογνωμίες της νεότερης πολιτικής ιστορίας.</span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">ΑΡΙΣΤΕΡΗ</span><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;"> </span><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ</span><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;"> </span><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">– ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
</span></b><br /><br /><a href="http://fih.gr/view.php?filename=25zaxariadhs4.jpg" target="_blank"><img alt="FREE photo hosting by Fih.gr" src="http://fih.gr/images/25zaxariadhs4.jpg" /></a>
<dl>
<dt><span style="color: red; font-family: 'Times New Roman'; font-size: 16pt;">Σύντομο
Βιογραφικό του Νίκου Ζαχαριάδη</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Ο Νίκος Ζαχαριάδης
γεννήθηκε στις 27-4-1903 στην Αδριανούπολη και ήταν παιδί πολύτεκνης
οικογένειας. Οι γονείς του προέρχονταν από μικροαστικά κοινωνικά στρώματα. Σαν
μαθητής, πήγε στο Δημοτικό σχολείο της Νικομήδειας και ύστερα πήγε για ένα χρόνο
στο Γυμνάσιο της Αδριανούπολης. Στα τέλη 1918 – αρχές 1919 γνώρισε έναν Κύπριο,
ο οποίος άρχισε να του μιλάει για τον κομμουνισμό, τον Λένιν και τους
Μπολσεβίκους της Ρωσίας. Παράλληλα, εργάστηκε ως φορτοεκφορτωτής στο λιμάνι της
Κωνσταντινούπολης και ήρθε σε επαφή με το Μάξιμο, το Σκλάβο και άλλους
κομμουνιστές. </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Το 1922 και το
1923 πήγε με καράβι στη Σοβιετική Ένωση (ΕΣΣΔ) και έγινε μέλος της Ομοσπονδίας
Κομμουνιστικών Νεολαιών Σοβιετικής Ένωσης. Στα μέσα του 1923 έφθασε στη Μόσχα
και πήγε για σπουδές στην Ανώτατη Κομματική Σχολή της Μόσχας (KUTV). Σε αυτή τη
σχολή έμεινε ως τον Απρίλιο του 1924. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Ελλάδα και
εντάχθηκε αμέσως στην Κομμουνιστική Νεολαία Αθήνας. Δραστηριοποιήθηκε έντονα
μέσα στις γραμμές της ΟΚΝΕ (η οποία ήταν πρόγονος της μετέπειτα ΚΝΕ) και το 1926
συνελήφθη και φυλακίστηκε στο Γεντί Κουλέ. Έγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής
(ΚΕ) της ΟΚΝΕ. </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Στα τέλη του 1926
ο Ζαχαριάδης συνελήφθη από χωροφύλακες, κατηγορούμενος για τη δολοφονία του
αρχειομαρξιστή – τροτσκιστή Γεωργοπαπαδάτου. </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Στα μέσα του 1927,
με απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ, στάλθηκε στη Θεσσαλία. Συνελήφθη πολλές φορές,
φυλακίστηκε και δραπέτευσε. Στα τέλη του 1929, γνωρίστηκε με τη γυναίκα του,
Μάνια Νοβάκαμα [Νοβάκοβα] του Κ.Κ. Τσεχοσλοβακίας και το 1934 απέκτησαν έναν
γιο, τον Κύρο.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Το 1931 με
παρέμβαση της Κομμουνιστικής Διεθνούς στα εσωτερικά του ΚΚΕ, ο Ζαχαριάδης
γίνεται Γενικός Γραμματέας (γ.γ.) του ΚΚΕ.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Το 1936
συλλαμβάνεται από τη δικτατορία του Μεταξά και φυλακίζεται στην Κέρκυρα.</span>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Από τα κρατητήρια
της Γενικής Αφάλειας στέλνει ανοιχτό γράμμα στον ελληνικό λαό που δημοσιεύεται
στις εφημερίδες στις 2 Νοεμβρίου 1940 και που καλεί σε παλλαϊκή αντίσταση
ενάντια στους φασίστες επιδρομείς. </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: 16pt;">«Προς το λαό
της Ελλάδας</span></i>
</dt>
<dt><span style="font-size: 16pt;"><br /><i>Ο φασισμός του Μουσσολίνι χτύπησε την
Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα με σκοπό να την υποδουλώσει και
εξανδραποδίσει. Σήμερα όλοι οι έλληνες παλαίβουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την
εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή. Μα ένα
έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις
θυσίες. Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό,
ενάντια στο φασισμό του Μουσσολίνι. </i><br /><br /><b><i>Δίπλα στο κύριο μέτωπο και
Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ,
ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ
ΑΓΩΝΑ.</i></b><br /><br /><i>Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί
αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει
να δόσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. </i></span>
</dt>
<dt><i><span style="font-size: 16pt;">Επαθλο για τον εργαζόμενο λαό και
επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι, μια
καινούργια Ελλάδα της δουλιάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική
ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ' ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό.</span></i><span style="font-size: 16pt;"><br /><br /><i>Ολοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η
νίκη θάναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου
στέκουν στο πλευρό μας.</i><br /><br /><i>Αθήνα 31 του Οκτώβρη 1940</i></span>
</dt>
<dt><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Το 1941 η
δικτατορία τον παραδίδει σιδηροδέσμιο στην Γκεστάπο και το Νοέμβριο της ίδιας
χρονιάς μεταφέρεται στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου. </span>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Στα τέλη Μαϊου του
1945, ο Ζαχαριάδης (μετά από αρκετό διάστημα εγκλεισμού στο Νταχάου) επιστρέφει
στην Ελλάδα. Αναλαμβάνει και πάλι την ηγεσία του ΚΚΕ και τον Ιούνιο έρχεται σε
ρήξη με τον Άρη Βελουχιώτη (ηγέτη του ΕΛΑΣ) και τον αποκηρύσσει δημόσια. </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Ακολουθούν τα
δύσκολα χρόνια του Εμφυλίου Πολέμου, η ρήξη Ζαχαριάδη – Βαφειάδη, η ήττα του ΔΣΕ
το 1949, οι φυλακίσεις και οι εξορίες πολλών αριστερών. Μετά την ήττα του ΔΣΕ, ο
Ζαχαριάδης βρίσκει καταφύγιο στο Βουκουρέστι.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Το 1956
πραγματοποιείται το 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ και η λεγόμενη αποσταλινοποίηση, με
πρωτοβουλία του Χρουστσώφ. Το Μάρτιο του 1956 πραγματοποιήθηκε η 6η Ολομέλεια
της ΚΕ του ΚΚΕ. Στην Ολομέλεια αυτή υπήρξε αντικαταστατική παρέμβαση του ΚΚΣΕ
και άλλων κομμουνιστικών κομμάτων της Ανατολικής Ευρώπης και αποφασίστηκε η
καθαίρεση του Νίκου Ζαχαριάδη από τη θέση του Γ.Γ. του ΚΚΕ και από μέλος του
Π.Γ. του ΚΚΕ. Η 7η Ολομέλεια του ΚΚΕ το 1957, διέγραψε το Ζαχαριάδη από μέλος
του ΚΚΕ και παράλληλα, καθαίρεσε από μέλη της Κ.Ε. του ΚΚΕ τους : Δημήτρη
Βλαντά, Γιώργου Βοντίτσιου (Γούσια) και Βασίλη Μπαρτζιώτα.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Στη συνέχεια, ο
Ζαχαριάδης γνώρισε σκληρή αντιμετώπιση από το ΚΚΣΕ. Το 1962 οι Σοβιετικοί τον
εκτόπισαν στην πόλη Σουργκούτ της Σιβηρίας και εκεί έζησε απομονωμένος υπό
δύσκολες συνθήκες για πολλά χρόνια, ως το 1973 όπου η ταλαιπωρία του έλαβε
τέλος. Για όλα αυτά θα μιλήσουμε αναλυτικά παρακάτω.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #990000; font-family: 'Times New Roman'; font-size: 16pt;">Η
καθαίρεση του Ζαχαριάδη από τη θέση του Γ.Γ. του ΚΚΕ (1956)</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Στις 11-12 Μαρτίου
1956 συνέρχεται στη Ρουμανία η 6η Πλατιά Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής και
της Κεντρικής Επιτροπής Ελέγχου του ΚΚΕ. Η 6η Ολομέλεια καθαίρεσε το Νίκο
Ζαχαριάδη από Γενικό Γραμματέα της ΚΕ (Κεντρικής Επιτροπής) και τον απομάκρυνε
από το Πολιτικό Γραφείο (Π.Γ.) του ΚΚΕ, ενώ επίσης καθαίρεσε τον στενό συνεργάτη
και υποστηρικτή του Ζαχαριάδη, τον Βασίλη Μπαρτζιώτα, από τη θέση του Γραμματέα
της ΚΕ και τον απομάκρυνε και αυτόν από το Πολιτικό Γραφείο . Επίσης, διάφορα
στελέχη που είχαν διαγραφεί από το ΚΚΕ τα προηγούμενα χρόνια, αποκαταστάθηκαν ως
μέλη του κόμματος (Μάρκος Βαφειάδης, Θ. Χατζής, Βατουσιανός, Θ. Μπράτσος). Η
6ηΟλομέλεια πήρε τις παραπάνω αποφάσεις μετά από παρέμβαση που πραγματοποίησαν 6
κομμουνιστικά κόμματα χωρών όπου ζούσαν Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες.
Συγκεκριμένα, από τα ΚΚ Βουλγαρίας, Ουγγαρίας, Πολωνίας, Ρουμανίας, Σοβιετικής
Ένωσης και Τσεχοσλοβακίας. Επιδίωξή τους, όπως εισηγήθηκε η Διεθνής Επιτροπή των
6 κομμουνιστικών κομμάτων στην 6η Ολομέλεια, ήταν να συμβάλουν στην επίλυση του
οξύτατου προβλήματος μέσα στο ΚΚΕ. Είναι η πρώτη Ολομέλεια στην ιστορία του ΚΚΕ
που δε συγκαλείται από το ίδιο το Κόμμα ή άλλο εκλεγμένο όργανο, (Πολιτικό
Γραφείο, Κεντρική Επιτροπή), αλλά από άλλα κόμματα.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Ο Νίκος Ζαχαριάδης
αντιδρά, επιμένοντας ότι μόνο τα κομματικά όργανα είναι αρμόδια να
αντιμετωπίσουν την κατάσταση στο ΚΚΕ. Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο ίδιος ήταν απών
από τη συγκεκριμένη Ολομέλεια.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #990000; font-family: 'Times New Roman'; font-size: 16pt;">Η 7η
Ολομέλεια και η διαγραφή του Ζαχαριάδη από το ΚΚΕ (1957)</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Στις 18-24
Φεβρουαρίου 1957, η 7η Πλατιά Ολομέλεια του ΚΚΕ καθαίρεσε τον Ζαχαριάδη από την
Κεντρική Επιτροπή (ΚΕ) του ΚΚΕ και τον διέγραψε από μέλος του ΚΚΕ «σαν
αντικομματικό, φραξιονιστικό, αντιδιεθνιστικό, εχθρικό στοιχείο». Διαφωνία για
τη διαγραφή εξέφρασε μόνον ο Μιλτιάδης Πορφυρογέννης, υποστηρίζοντας ότι ο
Ζαχαριάδης έπρεπε να παραμείνει μέλος του ΚΚΕ, ωσότου εξεταστεί η εναντίον του
κατηγορία του πράκτορα, ενώ «σύσταση» να μη διαγραφεί έκανε και ο Όττο
Κουούσινεν. Παράλληλα, η 7η Ολομέλεια αποφάσισε να αποκαταστήσει στην ΚΕ του ΚΚΕ
τον (αρχηγό του ΔΣΕ) Μάρκο Βαφειάδη.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #990000; font-family: 'Times New Roman'; font-size: 16pt;">Το
κατηγορητήριο εναντίον του Ζαχαριάδη</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Η απομάκρυνση του
Νίκου Ζαχαριάδη στοιχειοθετήθηκε πάνω σε ένα ευρύ φάσμα κατηγοριών – από
προσωπολατρία και παραβίαση των αρχών της εσωκομματικής δημοκρατίας έως
αντιδιεθνισμό, σοβινισμό και αντισοβιετισμό. Η σημαντικότερη, όμως, αφορούσε την
πολιτική του στην περίοδο 1945-49. Σύμφωνα με τους κατηγόρους του, η πολιτική
αυτή ήταν αριστερίστικη, σεχταριστική, τυχοδιωκτική, αντιφατική, ασυνεπής και
νομοτελειακά οδήγησε στην ήττα (το 1949). Μάλιστα, η 7η Ολομέλεια του ΚΚΕ
αποφάσισε ότι, επειδή πολλές ενέργειες του πρώην Γενικού Γραμματέα</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: 16pt;">«ξεφεύγουν από
το χαρακτήρα και τα πλαίσια των συνηθισμένων λαθών, […] στα συντριπτικά
‘‘γιατί’’ της ήττας του ΔΣΕ, όπως και η προσπάθειά τους να το κομματικό συμφέρον
επιβάλλει να γίνει συστηματική και λεπτομερειακή παραπέρα έρευνα από το Κόμμα
πάνω σ’ ολόκληρη τη ζωή και τη δράση του Ζαχαριάδη.» .</span></i>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Οι κατηγορίες του
«πράκτορα των Βρετανών» διατυπώθηκαν για πρώτη φορά από τον Μάρκο Βαφειάδη το
φθινόπωρο του 1948 με επιστολή του προς το ΚΚΣΕ (Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής
Ένωσης). Η επιστολή αυτή δεν έχει εντοπισθεί, αλλά εκτός του ίδιου του Βαφειάδη,
την ύπαρξη και το περιεχόμενό της ανέφερε ο Μολότωφ στον Ζαχαριάδη στη συνάντηση
που έγινε στη Μόσχα στις 14 Ιανουαρίου 1950 με πρωτοβουλία του Στάλιν, για να
εξομαλυνθούν οι σχέσεις μεταξύ του ΚΚΕ και του Αλβανικού Κόμματος Εργασίας. Ο
Σοβιετικός υπουργός Εξωτερικών ζήτησε τη γνώμη του Ζαχαριάδη για την κατηγορία,
αυτός απάντησε ότι ενδεχομένως βασιζόταν στο γεγονός ότι μετά την απελευθέρωσή
του από το Νταχάου το 1945 επέστρεψε στην Ελλάδα με βρετανικό αεροπλάνο, διότι
οι Σοβιετικοί δεν διέθεταν εκείνη τη στιγμή μέσο για τη μεταφορά του, αλλά τότε
παρενέβη ο Στάλιν, λέγοντας: «Είναι ξεκάθαρο, κι αυτό το ζήτημα έχει
τακτοποιηθεί. Λοιπόν, τελειώσαμε.» . </span>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Εντούτοις, λίγο
πριν την έναρξη της 3ης Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ τον Οκτώβριο του 1950 ο ίδιος ο
Βαφειάδης, δηλώνοντας ότι δεν είχε κρατήσει αντίγραφο της επιστολής εκείνης,
ανέλυσε σε επιτροπή της ΚΕ μερικούς από τους λόγους που τον έκαναν να θεωρεί τον
Ζαχαριάδη προβοκάτορα. Μεταξύ αυτών ανέφερε ότι «στη 2η Ολομέλεια [του
Φεβρουαρίου 1946] ο Ζαχαριάδης προσπάθησε να παρασύρει το κόμμα σε ένοπλο
πραξικόπημα», το οποίο αποσοβήθηκε επειδή ο ίδιος ο Βαφειάδης «μπήκε μπροστά στο
Ζαχαριάδη»· ότι κατά τον Ζαχαριάδη, «ο Δημητρώφ ήταν ραδιούργος και η
Κομμουνιστική Διεθνής ήταν κέντρο ραδιουργιών»· ότι ο Ζαχαριάδης του είπε πως
όσοι πήγαν στη Σοβιετική Ένωση «διεφθάρησαν»· ότι δύο φορές στο βουνό ο ίδιος
υπέφερε από κρύο ιδρώτα, εμετούς και ευκοιλιότητα, τα οποία απέδωσε σε
δηλητηρίαση, υπονοώντας απόπειρα δολοφονίας εναντίον του· ότι κατά τη σύζυγο του
Βαφειάδη, «ο Ζαχαριάδης φαίνεται ότι είναι έκφυλος, φαίνεται και ο Στάλιν θα
είναι έκφυλος»· ότι ο Ζαχαριάδης είπε για τη βαριά άρρωστη Χρύσα Χατζηβασιλείου:
«Εσύ θα πεθάνεις, εγώ θα σε σώσω;»· ότι, σύμφωνα με πληροφορίες από τη Μόσχα, ο
Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Έρνεστ «Μπέβιν μεθυσμένος είπε ότι στο ΓΑ [του ΔΣΕ
οι Βρετανοί] έχουν άνθρωπό τους»· ότι η δολοφονία του Γιάννη Ζεύγου οργανώθηκε
από τον Ζαχαριάδη, τον Τίτο και τον Ναπολέοντα Ζέρβα προκειμένου να προκαλέσει
λαϊκή αγανάκτηση · ότι η κατάληψη του Καρπενησίου από τον ΔΣΕ τον Ιανουάριο του
1949 «έγινε σε συνεργασία με τον εχθρό, για να γίνει πιστευτό ότι το 1949
τελειώνουμε με τον εχθρό και να με φάνε εμένα [τον Μάρκο Βαφειάδη]»· και τέλος,
ότι «ο ελιγμός του Βίτσι [το 1949] έγινε σε συνεργασία με τον εχθρό», και ότι «η
μεγαλύτερη προβοκάτσια σε βάρος του ΔΣΕ είναι γιατί δόθηκε εκεί η μάχη».
Τέσσερις δεκαετίες αργότερα ο Βαφειάδης επέμεινε στις απόψεις του, προσθέτοντας
μεταξύ άλλων ότι ο Ζαχαριάδης ήταν στενός φίλος του Λαβρέντι Μπέρια, ο οποίος
βεβαίως «μετά το θάνατο του Στάλιν, αποδείχτηκε ότι ήταν πράκτορας,
αποκαλύφτηκε, καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε ». </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #990000; font-family: 'Times New Roman'; font-size: 16pt;">Η
περίοδος 1957 – 1967 και η Ρούλα Κουκούλου</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Οι κατηγορίες του
πράκτορα και του προβοκάτορα παρέμειναν σε εκκρεμότητα για δέκα ολόκληρα χρόνια,
από το 1957 μέχρι το 1967, όταν η 11η Ολομέλεια του ΚΚΕ αποφάσισε ότι «από την
εξέταση της υπόθεσης Ζαχαριάδη δεν βγαίνει ότι ο Ν. Ζαχαριάδης είναι πράκτορας
του εχθρού». Οι Σοβιετικοί προσπαθούν να απομονώσουν τον πρώην ηγέτη του ΚΚΕ.
Είναι φανερό ότι ο Ζαχαριάδης έχει πέσει σε δυσμένεια και ο ίδιος νιώθει
κατασυκοφαντημένος. Θεωρεί ότι οι κατηγορίες εις βάρος του είναι άδικες και ότι
το όνομά του και η υπόληψή του έχουν σπιλωθεί. Οι Σοβιετικοί τον στέλνουν σε ένα
χωριό στα Ουράλια και τον κάνουν προϊστάμενο μιας δασικής υπηρεσίας.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Όταν καθαιρέθηκε ο
Νίκος Ζαχαριάδης, η γυναίκα του, Ρούλα Κουκούλου (1916 - 1997), βρισκόταν
φυλακισμένη στην Αθήνα. Της έφεραν στο κελί μια εφημερίδα που ανέφερε τη σχετική
είδηση και εκείνη φάνηκε να αποδέχεται ότι ήταν ορθή η απόφαση της Ολομέλειας
του ΚΚΕ. Σε μια συνέντευξή της, η Ρούλα Κουκούλου είπε : <i>«Μετά την καθαίρεση,
μετά την 6η Ολομέλεια δηλαδή, του έγραψα δύο φορές από τη φυλακή. Του έγραψα σαν
φοιτήτρια σε φοιτητή : Να ακούς τους καθηγητές σου. Δεν πειράζει που δεν τα
πήγες καλά στις εξετάσεις. Πάντα θα είμαι μαζί σου».</i> Πρόσθεσε επίσης ότι δεν
πήρε ποτέ απάντηση.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Στο σημείο αυτό,
αξίζει να αναφέρουμε ότι η κομμουνίστρια Ρούλα Κουκούλου συνδέθηκε με το
Ζαχαριάδη το 1948, δηλαδή την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου. Μετά την ήττα του
ΔΣΕ βρήκε καταφύγιο στη Ρουμανία. Το 1955 ήρθε στην Ελλάδα παράνομα. Συνελήφθη
και φυλακίστηκε στις Φυλακές Αβέρωφ και στο Γεντί Κουλέ. Αποφυλακίστηκε το 1966,
μετά από 11 χρόνια στη φυλακή.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #990000; font-family: 'Times New Roman'; font-size: 16pt;">Η
επίσκεψη του Ζαχαριάδη στην ελληνική πρεσβεία της Μόσχας (1962)</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Στις 10 Μαρτίου
1962 ο Ζαχαριάδης επισκέπτεται την ελληνική πρεσβεία της Μόσχας, όπου είχε δίωρη
συνομιλία με τον διαπιστευμένο στη Μόσχα έλληνα πρεσβευτή Γ. Χριστόπουλο και
προδιέγραφε το τέλος του ξεκινώντας ο ίδιος τη θύελλα που θα ακολουθούσε με
τίμημα τη ζωή του. «Απρόοπτη» χαρακτήριζε εκείνη την επίσκεψη ο Χριστόπουλος και
αναφέρθηκε με τρισέλιδο κρυπτογραφικό τηλεγράφημά του προς το ΥΠΕΞ της
Ελλάδας. </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Τόσο ο τότε ΥΠΕΞ
(της Κυβέρνησης Καραμανλή) Αβέρωφ-Τοσίτσας, από το Παρίσι, όσο και ο υπουργός
Δικαιοσύνης Παπακωνσταντίνου, προς τον οποίο διεβιβάσθη το πρωτότυπο της
επιστολής Ζαχαριάδη, θα ζητήσουν από τον Έλληνα πρεσβευτή στη Μόσχα να
επιστρέψει την επιστολή στον αποστολέα της <i>«ως απαράδεκτον, αποφεύγοντες
οιανδήποτε μετ΄ αυτού προσωπικήν επικοινωνίαν»</i> (ΑΠ Α134-11, Αβέρωφ, 16
Απριλίου 1962). </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Με ημερομηνία 3
Ιουλίου 1962, αντί τηλεγραφήματος με την ένδειξη «Διά κ. Υπουργόν», ο
Χριστόπουλος από τη Μόσχα ενημέρωνε: «Καίτοι παρήλθε μακρόν χρονικόν διάστημα
Ζαχαριάδης δεν ενεφανίσθη διά να παραλάβη κριθείσαν ως απαράδεκτον επιστολήν του
ούτε εζήτησεν επικοινωνήση εκ νέου μετά Β. Πρεσβείας» (ΑΠ 991), ενώ με απόρρητο
έγγραφό του μία εβδομάδα αργότερα συμπλήρωνε ως εξής: <i>«Σημειωτέον ότι ο
ειρημένος </i>(ενν. τον Ζαχαριάδη), <i>ούτινος η διεύθυνσις, ο αριθμός και ο
τόπος διαμονής τυγχάνουν άγνωστα στη Β. Πρεσβεία, είχε λάβει γνώσιν εκ
τηλεφωνικής μετ΄ αυτής επικοινωνίας κατά τας αρχάς Απριλίου περί του απαραδέκτου
και επιστρεπτέου της επιστολής του, ην και θα ήρχετο, καθ΄ α είχε δηλώσει, να
παραλάβη εκ της Πρεσβείας» .</i></span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Η ενέργεια του
Ζαχαριάδη εκνευρίζει τους Σοβιετικούς, οι οποίοι τον εκτοπίζουν στο παγωμένο
Σουργκούτ της Σιβηρίας (Μάιος 1962).</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Τον Οκτώβριο του
1962 κατόρθωσε (με αρκετή δυσκολία) να τον επισκεφτεί στο Σουργκούτ ο
(ζαχαριαδικός) Αχιλλέας Παπαϊωάννου και αργότερα λίγοι φίλοι του. Ο γιος του
πρώην ηγέτη του ΚΚΕ, Σήφης Ζαχαριάδης, είχε στείλει επιστολές προς το Κρεμλίνο
ζητώντας μια πιο ανθρώπινη μεταχείριση για τον πατέρα του, αλλά το Κρεμλίνο δεν
ικανοποίησε κανένα από τα αιτήματά του. Στον τόπο της εξορίας του, οι γείτονες
δεν ήξεραν ποιος πραγματικά ήταν ο Έλληνας πολιτικός εξόριστος. Η σοβιετική του
ταυτότητα ανέφερε ως όνομά του το «Νικολάι Νικολάγιεβιτς Νικολάγιεφ».</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #990000; font-family: 'Times New Roman'; font-size: 16pt;">Η
επιστολή Ζαχαριάδη προς την κυβέρνηση Παπανδρέου (1964)</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Λίγα χρόνια
αργότερα και συγκεκριμένα το 1964, ο Ζαχαριάδης έστειλε μέσω της ελληνικής
πρεσβείας μια επιστολή προς την κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου του Γεωργίου
Παπανδρέου, ζητώντας να του επιτραπεί να επιστρέψει στην Ελλάδα για να δικαστεί.
Κι αυτή τη φορά όμως, μόνη απάντηση ήταν η σιωπή.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #990000; font-family: 'Times New Roman'; font-size: 16pt;">Η
απεργία πείνας</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Την Πρωτομαγιά του
1966 ο Ζαχαριάδης ξεκίνησε απεργία πείνας που κράτησε 18 μέρες, προσπαθώντας με
αυτό τον τρόπο να διαμαρτυρηθεί για τον εκτοπισμό του από το σοβιετικό καθεστώς
και την απομόνωσή του.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #990000; font-family: 'Times New Roman'; font-size: 16pt;">Το
γράμμα του Ζαχαριάδη το Μάιο του 1967</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Το Μάιο του 1967,
ο Ζαχαριάδης στέλνει ένα γράμμα στους πολιτικούς πρόσφυγες της Τασκένδης, πολλοί
από τους οποίους διαγράφτηκαν από το ΚΚΕ, λόγω των φιλοζαχαριαδικών πεποιθήσεών
τους.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Το γράμμα αυτό, με
ημερομηνία 23-5-1967, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής : <i>«Η διορισμένη στο 1956
κλίκα στην ηγεσία του ΚΚΕ υπόστειλε την κουκουέδικη σημαία στην Ελλάδα, έριξε το
κόμμα σε βαθιά κρίση, συκοφάντησε, λέρωσε και βρώμισε την επαναστατική παράδοση
στον τόπο μας, κατασπίλωσε το μαρξισμό-λενινισμό και νομοτελειακά οδήγησε στην
ήττα στις 21 του Απρίλη 1967. Χωρίς την επέμβαση του 1956, η εξέλιξη της
κατάστασης στην Ελλάδα θάταν ασφαλώς διαφορετική. Έξοδος απ’ την κρίση του ΚΚΕ,
έξοδος κουκουέδικη υπάρχει μονάχα μια : δημοκρατικό ξεκαθάρισμα της
αντικουκουέδικης κληρονομιάς του 1956, παραμέρισμα της διορισμένης κλίκας,
αναστήλωση των μαρξιστικών-λενινιστικών αρχών και της κουκουέδικης
κομματικότητας και πολιτικής στο ΚΚΕ. Η παλιγγενεσία αυτή θα πραγματοποιηθεί απ’
τα κάτω και απ’ τα πάνω μέσα στη φωτιά και τις καινούργιες δοκιμασίες που περνά
ο λαός μας και το κόμμα μας κάτω απ’ το σιδερένιο τακούνι της σακαράκικης
χούντας).</i></span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: 16pt;">5) Ή πατρίδα
μας περνά ξανά δυσκολίες. Η πιο βαμμένη αντίδραση με την επέμβαση των αμερικάνων
ιμπεριαλιστών προώθησε στο προσκήνιο τους σακαράκες συνταγματάρχες και
στρατηγούς και επέβαλε στρατιωτική διχτατορία. Σήμερα το καθήκον κάθε κουκουέ
όπως και κάθε έλληνα πατριώτη είναι ένα και παλλαϊκό: Αντιδιχτατορική ενότητα
και δράση απ’ τα κάτω και απ’ τα πάνω στο λαό, στο στρατό, στο εσωτερικό και στο
εξωτερικό με κοινή πολιτική γραμμή: 1) Ανατροπή στρατιωτικής διχτατορίας. 2)
Αποκατάσταση Συντάγματος. 3) Υπηρεσιακή. 4) Εκλογές με αναλογική.</span></i>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: 16pt;">Η
αντιδιχτατορική ενότητα., το Πανελλήνιο Αντιδιχτατορικό Μέτωπο (ΠΑΜ) ενώνει
όλους τους Έλληνες, δεν αποκλείει κανέναν, οργανώνεται παντού όπου ζουν και
δουλεύουν Έλληνες και χρησιμοποιεί όλα τα μέσα πάλης απ’ τα συνθήματα στους
τοίχους, τον τηλεβόα, τις προκηρύξεις, ώς τη μαζική πολιτική απεργία και στη βία
τη σακαράκικη απαντά με τη βία. Με καθαρή γραμμή, γερή οργάνωση και θαρραλέα
αντιδιχτατορική καθοδήγηση ο λαός θα νικήσει. Ύψιστο καθήκον των κουκουέδων
είναι να βρίσκονται στις πρώτες γραμμές της πάλης και της θυσίας στο πανεθνικό
αυτό ξεκίνημα. […] » .</span></i>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #990000; font-family: 'Times New Roman'; font-size: 16pt;">Η φιλία
του με τον Αλέξη Πάρνη</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Στα δύσκολα χρόνια
της εξορίας, ο συγγραφέας Αλέξης Πάρνης στάθηκε πιστός φίλος του Ζαχαριάδη και
αργότερα δημοσίευσε αρκετές πληροφορίες για την τελευταία περίοδο του
κομμουνιστή ηγέτη.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Απόσπασμα από το
τελευταίο γράμμα του Νίκου Ζαχαριάδη, προς την ηγεσία του ΚΚΕ :</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: 16pt;">«Στη ζωή μου,
έκανα πολλά λάθη και στραβά. Ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω. Όμως με
κατηγόρησαν ότι πρόδωσα το ΚΚΕ και τον αγώνα και με διέγραψαν απ’ το κόμμα.
Κανένας δεν βρέθηκε ανοικτά, αντρίκια να πει ότι αυτό είναι ψέμα. Παράπονο δεν
έχω γιατί έμαθα το φορτίο να το κουβαλάω μόνος μου. Το ΚΚΕ ήταν και παραμένει το
κόμμα μου και κανένας δεν μπορεί να το χτυπήσει και να το λερώσει
χρησιμοποιώντας το όνομα μου… Το γράμμα αυτό το γράφω για να βουλώσω το στόμα σ”
όλους αυτούς που θα βάλουν τώρα τις φωνές. Με το ΚΚΕ δεν είχα ούτε έχω ανοιχτούς
λογαριασμούς. Ούτε μπορούσα ποτέ νάχω».</span></i>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Στο γράμμα προς τα
παιδιά του με ημερομηνία 26/6/1973, υπήρχε μία προσθήκη για το ενδεχόμενο που
αυτό θα έβλεπε το φως της δημοσιότητας. </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: 16pt;">«Για το λαό της
Ελλάδας και τους κουκουέδες αν λάχει να διαβάσουν τις γραμμές αυτές, προσθέτω
τούτα: τίποτε, απόλυτα τίποτε δεν κλόνισε, ούτε μπορούσε να κλονίσει την πίστη
μου στον κομμουνισμό, το μαρξισμό- λενινισμό, το κουκουέδικο ΚΚΕ το ανεξάρτητο,
λέφτερο και σοσιαλιστικό μέλλον του λαού και της πατρίδας μου, όπως δεν την
κλόνισαν και τα 12 χρόνια που πέρασα στα μπουντρούμια της πλουτοκρατικής και
μοναρχοφασιστικής αντίδρασης και στις φυλακές και στα στρατόπεδα της χιτλερικής
Γερμανίας.»</span></i>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Στο σημείο αυτό,
θα ήταν καλό να πούμε λίγα λόγια για τον Αλέξη Πάρνη που υπήρξε στενός φίλος του
ηγέτη του ΚΚΕ. Ο Αλέξης Πάρνης ήταν ποιητής, δραματουργός, πεζογράφος,
μεταφραστής και αντιστασιακός. Γεννήθηκε στον Πειραιά στις 24/5/1924). Στα
μαθητικά του χρόνια εντάχτηκε στην ΕΠΟΝ (δηλαδή στην νεολαιίστικη οργάνωση του
ΕΑΜ). Ως ανταρτοΕΠΟΝίτης πολέμησε με τα τμήματα του ΕΛΑΣ Περιστερίου. Συμμετείχε
στην αντίσταση ενάντια στους Άγγλους εισβολείς στα Δεκεμβριανά του 1944 και
τραυματίστηκε από έκρηξη βόμβας. Ο τραυματισμός θα κόστιζε και τη ζωή του, αν δε
μεταφερόταν στην Αλβανία, όπου θεραπεύτηκε. Στον Εμφύλιο εντάσσεται στο ΔΣΕ
(Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας). Μετά την ήττα και υποχώρηση του ΔΣΕ στις Λαϊκές
Δημοκρατίες, ο Αλέξης Πάρνης έζησε στην Τασκένδη και μετά στη Μόσχα, όπου
σπούδασε στο Λογοτεχνικό Ινστιτούτο «Μαξίμ Γκόρκι». Έγινε φίλος με το Ζαχαριάδη,
αν και ήταν 21 χρόνια μικρότερός του.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #990000; font-family: 'Times New Roman'; font-size: 16pt;">Το
τελευταίο γράμμα του Ζαχαριάδη προς το ΚΚΣΕ (26-6-1973)</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Ο θάνατος του
Ζαχαριάδη φαίνεται ότι ήταν προμελετημένος. Άλλωστε τον είχε προαναγγείλει ως
την φυσική κατάληξη του αγώνα του να σπάσει την βαριά εξορία που του έχει
επιβάλλει το σοβιετικό καθεστώς.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Συγκεκριμένα, στις
26 Ιουνίου του 1973 ο Ζαχαριάδης έστειλε προς την ΚΕ του ΚΚΣΕ το παρακάτω
γράμμα.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: 16pt;">«Προς την ΚΕ
του ΚΚΣΕ</span></i>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: 16pt;">Γράφω για
τελευταία φορά. Έχω απόλυτα ήσυχη συνείδηση ότι σ’ όλη μου τη ζωή δεν έκανα
τίποτε ενάντια στο λαό μου και το κόμμα μου, το ΚΚΕ, ενάντια στην ΕΣΣΔ και το
παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα. Το μοναδικό μου «έγκλημα» είναι ότι απέκρουσα
ολοκληρωτικά την πολιτική που χαντάκωσε το ΚΚΕ. Όσο κι αν προσπάθησαν δεκαεφτά
ολόκληρα χρόνια τα όργανα της ασφάλειας της Σοβ. Ένωσης και οι διορισμένοι στο
ΚΚΕ δεν απόδειξαν απόλυτα τίποτε και αναγκάστηκαν να γλύψουν αυτού όπου φτύναν.
Δεν τόλμησαν να στηρίξουν ενάντιά μου καμιά κατηγορία και να με δικάσουν αν και
αυτό το (δυσανάγνωστη λέξη) όλα αυτά τα χρόνια. Όμως τα επαίσχυντα παράνομα και
αφθαίρετα μέτρα ενάντιά μου συνεχίζονταν όλα τα χρόνια αυτά (απαυτά ένδεκα στο
Σουργκούτ της Σιβηρίας). Απτό 1966 και δω έκανα αλλεπάλληλες απεργίες πείνας που
συνολικά κράτησαν πάνω από δυο χρόνια. Όλες οι υποσχέσεις που μου δίνονταν στη
διάρκεια των απεργιών αυτών απτούς διορισμένους και εκπροσώπους της ΚΕ του ΚΚΣΕ,
που έρχονταν εδώ στο Σουργκούτ και Τιουμέν (Ζωγράφος, Δημητρίου, Υφαντής, Ζάχος,
Σεμενκώφ, Ταπόρικωφ κ.ά.) αποδείχνονταν κάθε φορά κάλπικες, ψεύτικες,
ανήθικες. </span></i>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: 16pt;">Σήμερα, ύστερα
απόλα αυτά, δηλώνω ότι αν δεν αρθούν ΟΛΑ τα μέτρα περιορισμού, εξορίας, στέρησης
ελευθερίας μετακίνησης και αναχώρησης απτή Σοβ. Ένωση κτλ. κτλ. που εφαρμόζονται
ενάντιά μου, τότε την 1η Αυγούστου 1973, σαν έκφραση έσχατης ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ, θ’
αυτοκτονήσω. Αν υπάρξει απάντησή σας να μου μεταβιβαστεί μονάχα με το γιο μου
Σηφάκο (Αλέξη).</span></i>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: 16pt;">Σουργκούτ,
26.6.1973. </span></i>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><b><i><span style="font-size: 16pt;">Ν.
Ζαχαριάδης»</span></i></b>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Συγκεκριμένα, όπως
προκύπτει από παλιότερα υπομνήματά του προς την ηγεσία του ΚΚΣΕ, ο Ν. Ζαχαριάδης
απαιτούσε βασικά τρία πράγματα: α) Να σταματήσει η εξορία του β) Να του δοθεί
καθεστώς πολιτικού πρόσφυγα και ελεύθερη μετακίνηση στην ΕΣΣΔ γ) Να του δοθεί
διαβατήριο για να μπορεί να ταξιδέψει εκτός Σοβιετικής Ένωσης όποτε το
επιθυμούσε.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Για την πρόθεση
του Ζαχαριάδη να αυτοκτονήσει η ηγεσία του ΚΚΣΕ ενημέρωσε την ηγεσία του ΚΚΕ
στις αρχές του τρίτου δεκαήμερου του Ιουλίου 1973, δηλαδή περίπου ένα μήνα μετά
τη λήψη του γράμματος με την εκδήλωση της πρόθεσης αυτοκτονίας. Όπως φαίνεται
από ένα σύντομο πρακτικό που δημοσίευσε ο Γρ. Φαράκος («Μαρτυρίες και
Στοχασμοί», εκδόσεις Προσκήνιο 1993, σελ. 358) το Π.Γ. της ΚΕ του ΚΚΕ, στις 24
Ιουλίου του 1973, αποφάσισε «ο σ. Κ. Λουλές να πάει στη ΣΕ και να συζητήσει το
ζήτημα που προέκυψε με το Ζαχαριάδη».</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Η αλήθεια είναι
πως ο Κώστας Λουλές βρέθηκε πολύ γρήγορα στη Σοβιετική Ένωση. Δύο μέρες μετά την
παραπάνω απόφαση του Π.Γ. βρισκόταν ήδη στο Σουργκούτ και συνομιλούσε με τον
Ζαχαριάδη.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #990000; font-family: 'Times New Roman'; font-size: 16pt;">Η Όλγα
Ζαχαριάδη βλέπει για πρώτη φορά τον πατέρα της (1971)</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Τον Αύγουστο του
1971, η 24χρονη Όλγα Ντουρίσοβα Ζαχαριάδη είχε την ευκαιρία να συναντήσει για
πρώτη φορά τον πατέρα της, Νίκο Ζαχαριάδη, στην εξορία. Η Όλγα ήταν η
Τσεχοσλοβάκα κόρη του Ζαχαριάδη και της Μαρίας Νοβάκοβα. Από τη συνάντηση
εκείνη, έχει διασωθεί μια φωτογραφία που δείχνει πατέρα και κόρη να κάθονται σε
ένα παγκάκι.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Ας παραθέσουμε
όμως λίγα λόγια της ίδιας της Όλγας : </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: 16pt;">« Γεννήθηκα το
1947 στην Πράγα, Τσεχοσλοβακία. Ζούσα με τη μάνα μου, τη Μαρία (Μαρή) Νοβάκοβα
[…]. Τον πατέρα μου τον γνώρισα και τον πρωτοείδα τον Αύγουστο το 1971, είχα
γίνει 24 χρονών και τρεις μήνες... όταν πήγα στο Σουργκούτ, Ρωσία και εκείνες οι
δύο βδομάδες ήταν οι πιο ευτυχισμένες στη ζωή μου. Εγώ ήθελα να έχω πατέρα και
δε με ενδιαφέρει εάν ο πατέρας μου ήταν πολιτική προσωπικότητα. Πάντα ήμουνα
πολύ δυστυχισμένη όταν πηγαίναμε σε γνωστούς για επίσκεψη, κι όλοι είχαν τον
πατέρα τους. Μόνο εγώ δεν είχα τον πατέρα μου κοντά μου, δίπλα μου... Ήμουν πολύ
δυστυχισμένη που ο πατέρας μου ποτέ δεν μου έγραφε, σε μένα προσωπικά, στην
Όλγα. Και γι' αυτό ήμουνα πολύ ευτυχισμένη όταν τον συνάντησα για πρώτη φορά.
Εγώ τον βρήκα τον πατέρα μου, δεν ξέρω εάν ο ίδιος ήθελε να με βρει. Όμως εγώ
επέμενα και τον βρήκα. Όταν επιτέλους βρεθήκαμε, νομίζω και αυτός ήταν
ευτυχισμένος που με βρήκε. Τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω, πήγα στο
νοσοκομείο, όπου τον είχανε μετά την απεργία πείνας που είχε κάνει. Έκλαιγε πάρα
πολύ... ήταν συγκινημένος. Πέρασα δύο βδομάδες μαζί του και αυτό ήταν όλο κι
όλο... Μετά από δύο χρόνια, την 1 Αυγούστου 1973 πέθανε...</span></i>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: 16pt;">Όταν πέθανε ο
πατέρας μου, κανένας δεν ήρθε να ενημερώσει τη μάνα μου, τη σύζυγο του, τη Μαρία
Νοβάκοβα. Μας το είπε μια αξαδέρφη μου που δούλευε στην εφημερίδα "Μλάντα
Φρόντα" (σήμερα λέγεται Μλάντα Φρόντα Ντνες). Μάθανε από τη ειδησεογραφία που
μαζεύανε, ότι στη Ρωσία πέθανε ο Νίκος Ζαχαριάδης. Η μάνα μου πήγε αμέσως στη
Σοβιετική Πρεσβεία να ρωτήσει, να μάθει. Της είπανε ότι δεν ξέρουν τίποτα για
κανέναν Νίκο Ζαχαριάδη. Τότε, πού τη ρωτήσανε για το επώνυμο του, τους είπε ότι
ήταν ο Νικολάϊ Νικολάγεβιτς Νικολάγεφ. Στη ληξιαρχικοί πράξη για το θάνατο του
πατέρα μου, την οποία την έχουμε εμείς, γράφει - "Νικολάι Νικολάγεβιτς Νικολάγεβ
- Νίκος Ζαχαριάδης". Η μάνα μου επέμενε να προσθέσουν το αληθινό του όνομα, το
δικό του το όνομα. Η μάνα μου, η σύζυγος του Νίκου Ζαχαριάδη, ήταν μια πολύ
μαχητική γυναίκα και πάντα τα κατάφερνε. Έχω δύο αδέρφια - τον Πάσα (Κίρο) και
τον Αλιόσα (Ιωσήφ). Ο Πάσα ζούσε στη Ρωσία και ο Ιωσήφ στην Ελλάδα. Δεν το
μάθατε ότι ο Πάσα πέθανε πέρυσι, το 2006. Μου το είπε ο Ιωσήφ από το τηλέφωνο.
Παρόλα που έχω τα τηλέφωνα του και την ηλεκτρονική του διεύθυνση, ακόμα δε μου
απάντησε στα μηνύματα που του έχω στείλει. Ο Πάσα (Κίρος) έκανε εγχείρηση στην
καρδιά, πήρε από μόνος του την απόφαση να βγει από το νοσοκομείο μετά από τρεις
μέρες, υπόγραψε το χαρτί, πήγε στο σπίτι του, και έτσι τον βρήκανε νεκρό στο
σπίτι του. Ο αδελφός μου Κίρος (Πάσα) δεν ήθελε να έχω καμία επαφή με τον Ιωσήφ
και ακόμα κανένας δεν ξέρει την αιτία. Ο Αλιόσα (Ιωσήφ) μου είπε ότι και ο
ίδιος το ξέρει, ότι ο Πάσα δεν ήθελε ποτέ να έχω επαφή μαζί του...</span></i>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: 16pt;">Πήγα μόνο μια
φορά στην Ελλάδα με τα δύο μου παιδιά. Έχω δύο παιδιά, την Καρολίνα 25 χρονών,
που μοιάζει τη γιαγιά της, ξανθιά, με γαλανά μάτια, έξυπνη και το Μάρκο, 22
χρονών, που είναι ίδιος, "φτυστός" του παππού του, του πατέρα μου. Και τα δύο
παιδιά μου γνωρίζουν τα πάντα για τον παππού τους, για τον Νίκο Ζαχαριάδη. Με
φιλοξένησε ο αδερφός μου ο Ιωσήφ. Τότε επισκεφτήκαμε με τα παιδιά μου και τη
Ρούλα (Κουκούλου). Ο Πάσα μου είχε πει να μην πάω να τη δω, διότι δε θα
αισθανόμουνα καλά μαζί της... Όμως εγώ πήγα, διότι η Ρούλα είναι η μάνα του
Ιωσήφ, του Αλίοσα, ο οποίος είναι αδερφός μου, έχουμε τον ίδιο πατέρα. Είναι
αλήθεια, ότι η Ρούλα μας φέρθηκε πολύ καλά, φιλόξενα, φιλικά. Αλλά αυτό που
είπε για τον πατέρα μου, δε μου άρεσε, με πλήγωσε... Μου είπε, ότι ο πατέρας
μου είχε τρελαθεί και έλεγε ψέματα και αυτά που μου είπε ο πατέρας μου όταν
βρεθήκαμε στο Σουργούτ, ήταν όλα ψέματα, δεν ήταν αλήθεια. Με τον πατέρα μου
ποτέ δε μιλήσαμε για πολιτικά. Μιλήσαμε μόνο για τις δικές μας προσωπικές
σχέσεις και ήταν καλό που είχαμε κοινή γλώσσα τα ρωσικά, αφού εγώ σαν Τσέχα δεν
μιλούσα ελληνικά, και ο πατέρας μου Έλληνας, μιλούσε ελληνικά, αλλά και οι δύο
μας μιλούσαμε ρωσικά. Όταν βρεθήκαμε με τον πάτερα μου για πρώτη και τελευταία
φορά, όλο κι όλο δύο βδομάδες ήμασταν μαζί, είναι πολύ δύσκολο, στα είκοσι
τέσσερα σου, μεγάλη πια, να δεις τον πατέρα σου για πρώτη φορά και να του πεις -
πατέρα, εγώ σ' αγαπώ. Ναι, ο καθένας το καταλαβαίνει αυτό. Κι όταν ο πατέρας
μου, μου είπε ότι μ' αγαπά, ναι, το είδα στα μάτια του, είδα πόσο ευτυχισμένος
ήταν, τα δάκρυα του, τον είδα να κλαίει... και γι' αυτό δε θέλω να πιστέψω και
δεν το πιστεύω, ότι είχε "τρελαθεί και δεν έλεγε την αλήθεια". Και η Ρούλα ήταν
στα καλά της όταν μου τα είπε αυτά. Εγώ αισθάνθηκα άβολα, σα να μην της άρεσε,
ότι κι εγώ παρουσιάστηκα ξαφνικά και πήγα να δω τον πατέρα μου. Αυτή είναι η
προσωπική μου γνώμη. Ναι, όταν και η ίδια με είδε και όταν είδε πόσο μοιάζω τον
πατέρα μου, προσπάθησε να με πείσει ότι εγώ δεν ήμουνα η κόρη του πατέρα μου,
ότι εγώ δεν ήμουνα δική του κόρη...Όμως εγώ είμαι η κόρη του πατέρα μου, η κόρη
του Νίκου Ζαχαριάδη. Μα ο πατέρας μου ποτέ δεν αρνήθηκε ότι είχε μια κόρη. Και
να σου πω, εγώ ποτέ δε μπήκα μεταξύ τους - της Ρούλας και του πατέρα μου.
[…]</span></i>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: 16pt;">Η μάνα μου
πάντα έλεγε για τον πατέρα μου: "Εάν κάποιος έχει το δικαίωμα να μιλήσει ενάντια
του πατέρα σου, αυτή είμαι μόνο εγώ, μόνο εγώ έχω αυτό το δικαίωμα, διότι εγώ
είμαι η σύζυγός του. Κι εσείς πότε μην επιτρέψτε, σε κανέναν να μιλήσει ενάντια
του πατέρα σας, του Νίκου Ζαχαριάδη. Η μάνα μου έλεγε ότι ο πατέρας μου έλεγε
στον κόσμο, ότι μόνο έναν άνθρωπο σεβάστηκε πολύ - και αυτός ο άνθρωπος ήταν η
μάνα μου. Ένα πράγμα μπορώ να πω για την μάνα μου - σε όλη της τη ζωή τον
αγαπούσε και τον σεβότανε. Πάντα ένιωθε τον εαυτό της ότι είναι η μόνη σύζυγος
του Ζαχαριάδη και πάντα αγωνιζότανε γι' αυτόν. Πότε δεν είπε τίποτα ενάντια του
πατέρα μου, του Νίκου Ζαχαριάδη.</span></i>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><i><span style="font-size: 16pt;">Ήταν μια μεγάλη
αγάπη και όλοι το λεν αυτό. Όλοι λεν ότι η μάνα μου τον αγαπούσε πάρα πολύ. Η
μάνα μου μπήκε στο ΚΚ Τσεχοσλοβακίας το 1926 και το 1929 ήταν μέλος της
Κομιντέρν. Τότε ήταν οι μεγάλοι σύντροφοι εκεί. Εκεί συνάντησε τον πατέρα μου, ο
οποίος αντιπροσώπευε το ΚΚΕ. Ήθελε να πάει στο Σουργκούτ, στη Ρωσία. Δεν της το
επέτρεψαν ποτέ οι Ρώσοι... […] Οι Ρώσοι ποτέ δε δώσανε βίζα στην μάνα μου να
πάει να τον επισκεφτεί, να πάει να δει τον πατέρα μου, το σύζυγο της. Όλα αυτά
τα είπα στη Ρούλα και μπορεί και γι' αυτό να μην της άρεσε. Ακόμα και η εγγονή
της Ρούλας είπε στον πατέρα της ότι η Ρούλα ποτέ δεν ήταν η σύζυγος του
Ζαχαριάδη, διότι δεν μπορούσε να γίνει, αφού δεν πήρε ποτέ διαζύγιο από την μάνα
μου, κι έτσι του είπε του Ιωσήφ ότι γεννήθηκε "έξω από γάμο", δηλαδή ήταν
εξώγαμο παιδί, αφού η γιαγιά Ρούλα δεν ήταν ποτέ παντρεμένη. Τώρα και η Ρούλα
πέθανε, και δε θέλω να πω τίποτα εναντίον της, εναντίον κανενός. Εμένα μου
φτάνει, ότι ο πατέρας μου, μου είπε ότι μ' αγαπάει. » .</span></i>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #990000; font-family: 'Times New Roman'; font-size: 16pt;">Το
τραγικό τέλος του ιστορικού ηγέτη του ΚΚΕ (1973)</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Ο επίλογος της
πολυετούς πορείας του Ζαχαριάδη θα γραφτεί το 1973. Το τέλος θα είναι τραγικό.
Την 1η Αυγούστου 1973 οι Σοβιετικοί βρίσκουν το πτώμα του πρώην ηγέτη του ΚΚΕ,
κρεμασμένο με ένα καραβόσκοινο, στο σπίτι του στο Σουργκούτ της Σιβηρίας. Αυτό
για το οποίο είχε προειδοποιήσει με γράμμα του προς το ΚΚΣΕ τον Ιούνιο του 1973,
το έκανε τελικά πράξη.</span>
</dt>
<dt><span style="color: #990000; font-family: 'Times New Roman'; font-size: 16pt;">Πως
αντέδρασε το ΚΚΕ και οι διάφοροι πολιτικοί πρόσφυγες</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Στις 7 Αυγούστου
1973, το ΚΚΕ με καθυστέρηση σχεδόν μιας εβδομάδας, ανακοίνωσε ότι ο Νίκος
Ζαχαριάδης πέθανε από καρδιακή προσβολή. Πέρα από την αδικαιολόγητη καθυστέρηση
μιας τόσο σοβαρής είδησης, το ΚΚΕ (που είχε για ηγέτη του το Χαρίλαο Φλωράκη)
χρησιμοποίησε ένα ψέμα που θα δημιουργούσε αργότερα πολλά ερωτηματικά. Πολλοί
οπαδοί του Ζαχαριάδη και κυρίως πολιτικοί πρόσφυγες, δεν πίστεψαν την «καρδιακή
προσβολή» ούτε και την «αυτοκτονία», αλλά υποστήριξαν ότι ο Ζαχαριάδης
δολοφονήθηκε από τους Σοβιετικούς.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Η 1η Αυγούστου
1973 ήταν η μέρα που έπεσε η αυλαία στην πολυτάραχη ζωή μιας σημαντικής ηγετικής
φυσιογνωμίας του ΚΚΕ. Η αντίστροφη μέτρηση για το Ζαχαριάδη είχε ξεκινήσει πολλά
χρόνια πριν. Το 1953, έτος θανάτου του Στάλιν, ήταν καθοριστικό για τις
μετέπειτα εξελίξεις. Ακολούθησαν τα θλιβερά γεγονότα της Τασκένδης το 1955
(βίαιες συγκρούσεις μεταξύ ζαχαριαδικών και αντιζαχαριαδικών) και το 20ο
Συνέδριο του ΚΚΣΕ που έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιο της αποσταλινοποίησης. </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Το 1973 ήταν η
μοιραία χρονιά. Ο Ζαχαριάδης έδωσε στο γιο του Σήφη δύο γράμματα. Ένα για τη
σύζυγό του Ρούλα Κουκούλου και ένα για την ηγεσία του ΚΚΕ. Ρητή εντολή ήταν το
γράμμα προς τη Ρούλα Κουκούλου να παραδοθεί μετά την 1η Αυγούστου 1973. Το
περιεχόμενο των επιστολών αυτών δεν έχει γίνει γνωστό μέχρι σήμερα.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Τον Ιούλιο του
1973 το ΚΚΕ αποφάσισε να στείλει κάποιον να πάει να δει τον εξόριστο Ζαχαριάδη
στο Σουργκούτ. Αποφασίστηκε να πάει ο Κώστας Λουλές, με εντολή να προτείνει στο
Ζαχαριάδη να συνεργαστεί με τη νέα κομματική ηγεσία (Φλωράκης) και να μεταφερθεί
στη Βουδαπέστη, όπου βρισκόταν η έδρα του ΚΚΕ. Ο Ζαχαριάδης διαφώνησε με τον
Λουλέ σε πολλά ζητήματα. Δεν επήλθε συμφωνία μεταξύ των δύο ανδρών. Την 1η
Αυγούστου 1973, ο αστυφύλακας της βάρδιας – φρουράς Κορμίλτσεφ ειδοποίησε τον
επικεφαλής του τοπικού κολαμκίου της Κα Γκε Μπε (KGB) Σόσενκο, ότι στο δωμάτιο
του Ζαχαριάδη το φως είναι ακόμη αναμμένο και ότι «κάτι δεν πάει καλά». Όταν
μπήκαν μέσα στο σπίτι, οι Σοβιετικοί τον βρήκαν με μια θηλιά σφιγμένη στο λαιμό.
Πολύ αργότερα, ο τοπικός τύπος έκανε λόγο για αυτοκτονία.</span> </dt>
</dl>
<h3>
<span style="color: #990000; font-family: 'Times New Roman'; font-size: 16pt;">Ο άκρως
απόρρητος φάκελος Ζαχαριάδη</span></h3>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16pt;">Η
διευθύντρια των ρωσικών κρατικών αρχείων Ν. Τομιλίνα, ανέφερε ότι ο φάκελος του
θανάτου του εξόριστου Ζαχαριάδη παραμένει ακόμα και σήμερα στα κρατικά αρχεία ως
«άκρως απόρρητος» και αποκάλυψε ότι «οι Ρώσοι δεν έχουν δημοσιοποιήσει όλα όσα
αφορούν το Ζαχαριάδη και κυρίως τα ντοκουμέντα για τις συνθήκες του θανάτου του»
.</span></div>
<h3>
<span style="color: red; font-family: 'Times New Roman'; font-size: 20pt;">Η
μεταφορά της σορού στην Αθήνα (1991) και το τελευταίο αντίο</span></h3>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16pt;">Το
1973 οι Σοβιετικοί τον έθαψαν με το όνομα «Νικολάι Νικολάγιεβιτς
Νικολάγιεφ». </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16pt;">Το
Δεκέμβριο του 1991 η σορός του πρώην γενικού γραμματέα του ΚΚΕ μεταφέρθηκε στην
Αθήνα. Στις 29 Δεκεμβρίου 1991 έγινε η δεύτερη κηδεία του στο Α’ Νεκροταφείο. Η
ταφή πραγματοποιήθηκε παρουσία της οικογένειάς του, της ηγεσίας του ΚΚΕ και
χιλιάδων οπαδών του που θέλησαν να τον αποχαιρετίσουν για τελευταία
φορά.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: 16pt;">Παρόντες στην κηδεία ήταν διάφορα μέλη και οπαδοί του
ΚΚΕ, η σταλινική – ζαχαριαδική οργάνωση ΣΑΚΕ, το ΕΚΚΕ, η ΟΑΚΚΕ, διάφορα μέλη της
ΟΚΜΛΕ (όπως ο Γιάννης Καραστάθης κ.α.), το ΕΑΜ και άλλοι.. Ο Πέτρος Γιώτης (της
ΣΑΚΕ) εκφώνησε επικήδειο λόγο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-size: 14pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: black; font-size: 14pt;"><a href="http://aristeriantepithesi.blogspot.gr/2013/07/40.html?spref=fb" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;">http://aristeriantepithesi.blogspot.gr/2013/07/40.html?spref=fb</a>
</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-size: 14pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: red; font-size: 26pt;">Σήμερα το
πολιτικό μνημόσυνο για τον Ν. Ζαχαριάδη</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-size: 14pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: black; font-size: 14pt;">Στις 10 π.μ.,
στο Α' Νεκροταφείο, στα 40 χρόνια από το θάνατό του</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-size: 14pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Η Κομματική Οργάνωση Αττικής
του ΚΚΕ, τιμώντας τα 40 χρόνια από το θάνατο του <b>Νίκου Ζαχαριάδη</b>, ΓΓ της
ΚΕ του ΚΚΕ (1931 - 1956), την αταλάντευτη στάση και αφοσίωσή του, σε
οποιεσδήποτε συνθήκες, στην υπόθεση της εργατικής τάξης, στον προλεταριακό
διεθνισμό, στην πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση, το σοσιαλισμό,
πραγματοποιεί πολιτικό μνημόσυνο, <b>σήμερα,</b> στις <b>10 π.μ.,</b> στο <b>Α'
Νεκροταφείο</b>. Θα παραβρεθεί ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, <b>Δημήτρης
Κουτσούμπας.</b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Ο Νίκος Ζαχαριάδης, Γραμματέας
της ΚΕ του ΚΚΕ από το 1931-1935 και Γενικός Γραμματέας της έως το 1956, ήταν
ηγέτης αφοσιωμένος στην υπόθεση της εργατικής τάξης, στον προλεταριακό
διεθνισμό, στην πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Ηγήθηκε του Κόμματος σε
συνθήκες σκληρής ταξικής πάλης, διώξεων, εκτελέσεων, δράσης των κρατικών
εγχώριων και ξένων μυστικών υπηρεσιών κατά του ΚΚΕ, ακόμα και διάβρωσης των
κομματικών του οργανώσεων στα χρόνια της δικτατορίας του Μεταξά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Είχε σημαντική συμβολή στην
ανάπτυξη του ΚΚΕ στα χρόνια 1931-1936, ενώ πρωτοστάτησε στη δημιουργία και στην
ηρωική πάλη του ΔΣΕ (1946 - 1949), της κορυφαίας εκδήλωσης της ταξικής πάλης
στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα. Εδειξε ακλόνητη επιμονή στην ανάγκη ύπαρξης και
ενίσχυσης των παράνομων κομματικών οργανώσεων στα χρόνια 1949 - 1955, στο
συνδυασμό της παράνομης με τη νόμιμη δράση.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Τον διέκριναν επαναστατική
επαγρύπνηση, ταχύτητα στην ανάληψη πρωτοβουλιών, σθένος στην υπεράσπιση της
γνώμης του. Ηταν λαϊκός ηγέτης, με διάθεση και πνεύμα ασυμβίβαστο, πρωτοπόρο και
μαχητικό. Δοκιμάστηκε και άντεξε, μαζί με άλλους κομμουνιστές, στα μεσαιωνικά
κάτεργα της 4ης Αυγούστου, απ' όπου οδηγήθηκε στα μπουντρούμια του Μανιαδάκη που
τον παρέδωσε στη συνέχεια στους Γερμανούς και στάλθηκε στο Νταχάου. Από αυτήν
την εννιάχρονη δοκιμασία βγήκε αλύγιστος.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: black; font-size: 16pt;">ΚΟ ΑΤΤΙΚΗΣ ΤΟΥ
ΚΚΕ</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: red; font-size: 16pt;">Αύριο το
πολιτικό μνημόσυνο για τον Ν. Ζαχαριάδη</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-size: 16pt;">Στις 10 π.μ., στο
Α' Νεκροταφείο, στα 40 χρόνια από το θάνατό του</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-size: 14pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Η Κομματική Οργάνωση Αττικής
του ΚΚΕ, τιμώντας τα 40 χρόνια από το θάνατο του <b>Νίκου Ζαχαριάδη</b>, ΓΓ της
ΚΕ του ΚΚΕ (1931 - 1956), την αταλάντευτη στάση και αφοσίωσή του, σε
οποιεσδήποτε συνθήκες, στην υπόθεση της εργατικής τάξης, στον προλεταριακό
διεθνισμό, στην πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση, το σοσιαλισμό,
πραγματοποιεί πολιτικό μνημόσυνο, <b>αύριο, Πέμπτη,</b> στις <b>10 π.μ.,</b> στο
<b>Α' Νεκροταφείο</b>. Θα παραβρεθεί ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, <b>Δημήτρης
Κουτσούμπας.</b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b> </b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: red; font-size: 18pt;">ΝΙΚΟΣ
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: yellow; font-size: 22pt;">Ήταν ηγέτης
αφοσιωμένος στην υπόθεση της εργατικής τάξης</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-size: 14pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-size: 16pt;">Την 1η Αυγούστου
συμπληρώνονται σαράντα χρόνια από τη μέρα που «έφυγε» από τη ζωή ο <b>Νίκος
Ζαχαριάδης,</b> Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ την περίοδο 1931-1956. Ο
«Ριζοσπάστης», αντί για άλλο αφιέρωμα, δημοσιεύει σήμερα την απόφαση της
Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ «Για την αποκατάσταση του Νίκου Ζαχαριάδη» από
το «Δοκίμιο Ιστορίας του Κόμματος, Β΄ τόμος περίοδος 1949 - 1968.
Αποκαταστάσεις» και το κεφάλαιο του «Δοκιμίου» «Εκτίμηση για τον Νίκο
Ζαχαριάδη». Στο κείμενο διατηρούνται οι παραπομπές στις σημειώσεις όπως στο
«Δοκίμιο».</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-size: 16pt;">Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη
του ΚΚΕ, με θέμα «Δοκίμιο Ιστορίας του Κόμματος, Β΄ τόμος περίοδος 1949 - 1968.
Αποκαταστάσεις», ήταν η κορύφωση μιας πολύμηνης διαδικασίας, κατά τη διάρκεια
της οποίας συζητήθηκε σε όλο το Κόμμα και στα καθοδηγητικά όργανα της ΚΝΕ το
σχέδιο Δοκιμίου που επεξεργάστηκε η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ.</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<i><span style="font-size: 16pt;">Από αυτήν την προσπάθεια το
σχέδιο Δοκιμίου εμπλουτίστηκε με τις παρατηρήσεις και προτάσεις χιλιάδων
κομμουνιστών και κομμουνιστριών. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ βγήκαν πιο ενισχυμένοι
ιδεολογικοπολιτικά και αποφασισμένοι να αξιοποιήσουν την ηρωική Ιστορία του
Κόμματος και τα συμπεράσματα που βγαίνουν από αυτή, στην πάλη για το σοσιαλισμό,
που η αναγκαιότητά του προβάλλει πιο επίκαιρη από κάθε άλλη φορά.</span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Για την αποκατάσταση του Νίκου
Ζαχαριάδη</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Ο Νίκος Ζαχαριάδης, το τρίτο
από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας Ζαχαριάδη, γεννήθηκε στην Αδριανούπολη
στις 27 Απριλίου 1903. Επειδή ο πατέρας του μετακινιόταν, ως υπάλληλος του
γαλλικού μονοπώλιου καπνού «Ρεζί», πήγε στο δημοτικό σχολείο σε διάφορες πόλεις
(Σκόπια, Νικομήδεια) και την πρώτη τάξη του γυμνασίου στην Αδριανούπολη. Σε
νεαρή ηλικία δούλεψε στο λιμάνι της Κωνσταντινούπολης και στα καράβια της Μαύρης
Θάλασσας. Στην «Πανεργατική» της Κωνσταντινούπολης (αναρχοσυνδικαλιστική
οργάνωση) λειτουργούσε πυρήνας της Κομμουνιστικής Διεθνούς, του οποίου έγινε
μέλος και στη συνέχεια γραμματέας. Το 1922 και 1923 πήγε ως ναυτεργάτης στη
Σοβιετική Ενωση, όπου έγινε μέλος της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών. Το
1923 έγινε μέλος και του ΚΚ Τουρκίας. Το 1924 ήρθε στην Ελλάδα, έχοντας φοιτήσει
στην ΚΟΥΤΒ (Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο των Εργαζομένων της Ανατολής). Δούλεψε
στην ΟΚΝΕ Αθήνας και στη συνέχεια ως καθοδηγητικό στέλεχος στην ΟΚΝΕ
Θεσσαλονίκης και στην Κομματική Οργάνωση. Το 1926 φυλακίστηκε στο Γεντί Κουλέ,
από όπου απέδρασε. Το ίδιο διάστημα, έγινε μέλος της ΚΕ της ΟΚΝΕ κι έπειτα ήρθε
ως καθοδηγητής στην ΚΟ Πειραιά. Το 1927 έγινε Γραμματέας της ΚΟ Θεσσαλίας. Το
1929 συνελήφθη, δραπέτευσε εκ νέου και φυγαδεύτηκε από το ΚΚΕ στη Σοβιετική
Ενωση, από όπου επέστρεψε στην Ελλάδα το 1931 με απόφαση της ΚΔ. Κατά την
παραμονή του στην ΕΣΣΔ έγινε μέλος του ΠΚΚ(μπ). Με βάση την κομματική του
ταυτότητα, που εκδόθηκε από το ΚΚΕ το 1946, η κομματική του ηλικία υπολογίζεται
από το 1921.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Ο Νίκος Ζαχαριάδης, Γραμματέας
της ΚΕ του ΚΚΕ από το 1931-1935 και Γενικός Γραμματέας της έως το 1956, ήταν
ηγέτης αφοσιωμένος στην υπόθεση της εργατικής τάξης, στον προλεταριακό
διεθνισμό, στην πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Ηγήθηκε του Κόμματος σε
συνθήκες σκληρής ταξικής πάλης, διώξεων, εκτελέσεων, δράσης των κρατικών
εγχώριων και ξένων μυστικών υπηρεσιών κατά του ΚΚΕ, ακόμα και διάβρωσης των
κομματικών του οργανώσεων στα χρόνια της δικτατορίας του Μεταξά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Είχε σημαντική συμβολή στην
ανάπτυξη του ΚΚΕ στα χρόνια 1931-1936, ενώ πρωτοστάτησε στη δημιουργία και στην
ηρωική πάλη του ΔΣΕ (1946-1949), της κορυφαίας εκδήλωσης της ταξικής πάλης στην
Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα. Εδειξε ακλόνητη επιμονή στην ανάγκη ύπαρξης και
ενίσχυσης των παράνομων κομματικών οργανώσεων στα χρόνια 1949-1955, στο
συνδυασμό της παράνομης με τη νόμιμη δράση.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Τον διέκριναν επαναστατική
επαγρύπνηση, ταχύτητα στην ανάληψη πρωτοβουλιών, σθένος στην υπεράσπιση της
γνώμης του. Ηταν λαϊκός ηγέτης, με διάθεση και πνεύμα ασυμβίβαστο, πρωτοπόρο και
μαχητικό.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Ο Νίκος Ζαχαριάδης έζησε
κρατούμενος στα κάτεργα της 4ης Αυγούστου από το 1936 μέχρι το 1941, όταν η
ελληνική κυβέρνηση τον παρέδωσε στους Γερμανούς κατακτητές. Στη συνέχεια
μεταφέρθηκε στην Γκεστάπο της Βιέννης και από εκεί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης
Νταχάου, μέχρι το Μάη του 1945. Πέρασε την εννιάχρονη δοκιμασία
αλύγιστος.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Κρίνοντας ιστορικά όλη τη
διαδρομή του ΚΚΕ στην περίοδο που ήταν ΓΓ της ΚΕ, εκτιμάμε την αδυναμία του Ν.
Ζαχαριάδη να οδηγήσει έγκαιρα το ΚΚΕ σε ολοκληρωμένα συμπεράσματα σε σχέση με
τις αντιφάσεις στη στρατηγική του Κόμματος, με αδυναμίες προγραμματικής
επεξεργασίας που βάρυναν αρνητικά στο Κόμμα κατά τη δεκαετία του 1940. Η ευθύνη
του Νίκου Ζαχαριάδη εντοπίζεται κυρίως στην αδυναμία του να διαμορφωθεί
Πρόγραμμα στο 7ο Συνέδριο (1945), που θα ενσωμάτωνε την πείρα από την
αντικειμενική εκτίμηση των λαθών (Συμφωνίες Λιβάνου, Καζέρτας, Βάρκιζας). Αυτό
είχε ως αποτέλεσμα και τις αντιφάσεις, καθυστερήσεις και λάθη οργάνωσης του
αγώνα του ΔΣΕ. Βεβαίως, η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη υπολογίζει ότι η στρατηγική
του ΚΚΕ, όταν ήταν Γραμματέας και Γενικός Γραμματέας της ΚΕ ο Ν. Ζαχαριάδης,
αντανακλούσε και τις αντιφάσεις της στρατηγικής του διεθνούς κομμουνιστικού
κινήματος. Παράλληλα, εκτιμάμε ότι αν και ο Ν. Ζαχαριάδης είδε την αναγκαιότητα
να διορθωθεί η στρατηγική του ΚΚΕ και το επιχείρησε το 1949 (5η Ολομέλεια) και
το 1953 (Σχέδιο Προγράμματος), δεν τη θεμελίωσε με σωστή θεωρητική τεκμηρίωση,
αφού στήριξε την αναγκαιότητα για αλλαγή της στρατηγικής στην αλλαγή του
συσχετισμού των δυνάμεων. Επίσης, παρά το γεγονός ότι συγκρούστηκε σε πολλά
ζητήματα με την ηγεσία του ΠΚΚ (μπ)/ΚΚΣΕ, και ο ίδιος και η ΚΕ υποχώρησαν στις
πιέσεις της, με αποτέλεσμα, το 1954, να αποσύρουν το Σχέδιο
Προγράμματος.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Η 6η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ
του ΚΚΕ (11-12 Μαρτίου 1956), που την συγκάλεσε η επιτροπή των έξι ΚΚ (ΕΣΣΔ,
Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Τσεχοσλοβακίας, Ουγγαρίας, Πολωνίας), πήρε την παρακάτω
απόφαση για τον Νίκο Ζαχαριάδη: «...η καθοδήγηση του Κόμματος και πρώτα απ' όλα
ο Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ σ. Νίκος Ζαχαριάδης κάνουν σοβαρά πολιτικά
λάθη σεχταριστικού χαρακτήρα. [...] Για τα σοβαρά πολιτικά λάθη που έκανε ο σ.
Ζαχαριάδης και για τη συστηματική από μέρους του παραβίαση των αρχών της
εσωκομματικής δημοκρατίας, η Ολομέλεια έκρινε απαραίτητο να καθαιρέσει τον Νίκο
Ζαχαριάδη από Γενικό Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ και να τον βγάλει από το Πολιτικό
Γραφείο».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Η 7η πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ
του ΚΚΕ (18-24 Φεβρουαρίου 1957) αποφάσισε: «1) Καθαιρεί τον Ν. Ζαχαριάδη από
την ΚΕ του ΚΚΕ. 2) Τον διαγράφει από το Κόμμα σαν αντικομματικό φραξιονιστικό
αντιδιεθνιστικό, εχθρικό στοιχείο. 3) Η Ολομέλεια σημειώνει πως επειδή πολλές
ενέργειες του Ν. Ζαχαριάδη, όπως π.χ. η υπόθεση Γουσόπουλου κ.λπ., ξεφεύγουν από
το χαρακτήρα και τα πλαίσια των συνηθισμένων λαθών, θεωρεί ότι το κομματικό
συμφέρον επιβάλλει να γίνει συστηματική και λεπτομερειακή παραπέρα έρευνα από το
Κόμμα πάνω σ' ολόκληρη τη ζωή και τη δράση του Ζαχαριάδη». Ως λόγοι της παραπάνω
απόφασης προβλήθηκαν: «Η πολιτική γραμμή που επεξεργάστηκε και επέβαλε στο ΚΚΕ ο
Ν. Ζαχαριάδης από το 1945 ήταν αριστερίστικη, σεχταριστική, τυχοδιωκτική. [...]
οδήγησε σε ήττα το ρωμαλέο ελληνικό δημοκρατικό κίνημα. [...] Με τη γνωστή θέση
του στη 12η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ του 1945 για τον "ελληνικό άξονα",
αντικειμενικά δικαίωνε την επέμβαση των Αγγλων ιμπεριαλιστών στην Ελλάδα. [...]
καλλιεργούσε συστηματικά και επίμονα τον αντισοβιετισμό και αντιδιεθνισμό. [...]
επέβαλε στο ΚΚΕ ανώμαλο εσωκομματικό καθεστώς. [...] με την εγκληματική στάση
του στα ζητήματα της παράνομης δουλειάς [...] είναι ο κύριος υπεύθυνος για τα
χτυπήματα που έδωσε η Ασφάλεια στο ΚΚΕ».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Η καθαίρεση του Ν. Ζαχαριάδη
και η διαγραφή του ήταν πράξεις άδικες. Η κατηγορία εναντίον του, για συνεργασία
με τον εχθρό ήταν πράξη συκοφαντική, ενώ οι κατηγορίες για καλλιέργεια της
προσωπολατρίας και για την εγκαθίδρυση στο ΚΚΕ ανώμαλου εσωκομματικού καθεστώτος
αποτελούσαν προπέτασμα καπνού και πρόσχημα για να περάσει στην πλειοψηφία των
μελών της ΚΕ και του Κόμματος η δεξιά οπορτουνιστική στροφή.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Τόσο η επιτροπή των έξι ΚΚ, όσο
και οι παραπάνω Ολομέλειες της ΚΕ του ΚΚΕ αξιοποίησαν αντιφάσεις της πολιτικής
του Κόμματος όταν ήταν Γενικός Γραμματέας ο Ν. Ζαχαριάδης, καθώς και λαθεμένες
ενέργειές του, όπως οι άστοχες και άδικες κατηγορίες κατά στελεχών του ΚΚΕ για
συνεργασία τους με τον ταξικό αντίπαλο.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Η παραπάνω αποτίμηση του Ν.
Ζαχαριάδη ως ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ γίνεται ως στοιχείο κρίσης της ωριμότητας και
ικανότητας του ΚΚΕ στην καθοδήγηση της ταξικής πάλης σε ιδιαίτερα οξυμένες
συνθήκες. Ωστόσο, δεν παραβλέπονται οι αρνητικές επιδράσεις της ιδεολογικής
κατάστασης και των πολιτικών επιλογών του διεθνούς κομμουνιστικού
κινήματος.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Η 7η Ολομέλεια της ΚΕ (9-13
Απριλίου 1964) ενέκρινε το πόρισμα της επιτροπής «για την υπόθεση του Νίκου
Ζαχαριάδη» σύμφωνα με το οποίο πολλές από τις ενέργειες του Ν. Ζαχαριάδη
«δημιουργούν σοβαρότατα ερωτηματικά για το πρόσωπό του σαν ύποπτο, εχθρικό και
επικίνδυνο στοιχείο για το Κόμμα και το λαϊκό κίνημα [...] οδηγούν αναπόφευκτα
σε πράξεις που αντικειμενικά δεν προκαλούν μικρότερη ζημιά στο Κόμμα και στο
λαϊκό κίνημα από τις πράξεις πρακτόρων του εχθρού». Το πόρισμα καταλόγιζε στο
Ζαχαριάδη και ποινικές ευθύνες.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Τρία χρόνια αργότερα, η 11η
Ολομέλεια της ΚΕ (27-30 Ιουνίου 1967) συζήτησε νέο πόρισμα της Επιτροπής
Κομματικού Ελέγχου (ΕΚΕ) και κατέληξε: «Από την εξέταση της υπόθεσης Ζαχαριάδη
δεν βγαίνει ότι ο Ν. Ζαχαριάδης είναι πράκτορας του εχθρού». Κρίνεται ως
απαράδεκτο το γεγονός ότι αυτό το πόρισμα, παρότι είχε απαλείψει την κατηγορία
του πράκτορα, ωστόσο άφηνε να αιωρείται η υποψία. Ο απαράδεκτος εξορισμός του
στο Σοργκούτ, καθώς και όλη η εκεί μεταχείριση από την ηγεσία του ΚΚΣΕ, με τη
σύμπραξη και της τότε καθοδήγησης του ΚΚΕ, δεν δικαιολογείται εξαιτίας της
λαθεμένης ενέργειας του Ζαχαριάδη να απευθυνθεί στην ελληνική Δικαιοσύνη για να
δικαστεί.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Το ΚΚΕ επί της ουσίας έχει
αποκαταστήσει τον Νίκο Ζαχαριάδη εδώ και πολλά χρόνια (μεταφορά και ταφή της
σορού του στην Ελλάδα, δημοσιεύματα κ.ά.). Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ
ακυρώνει όλες τις αποφάσεις της 6ης και της 7ης Ολομέλειας (1956 και 1957) σε
βάρος του Νίκου Ζαχαριάδη, καθώς και τα πορίσματα του 1964 και του 1967.
Αποφασίζει την πλήρη αποκατάστασή του στο ΚΚΕ.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 16pt;">16 Ιούλη 2011</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: red; font-size: 20pt;">Εκτίμηση για τον
Νίκο Ζαχαριάδη</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="color: black; font-size: 14pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Η ιστορική έρευνα οφείλει να
εξετάζει την ηγετική προσωπικότητα του Ν. Ζαχαριάδη και τη διαμόρφωση της
στρατηγικής και της λειτουργίας του ΚΚΕ στις συνθήκες της εποχής του. Είναι
αντιεπιστημονικό να αφαιρούνται από την έρευνα οι ιστορικές συνθήκες ανάπτυξης
και ωρίμανσης του ΚΚΕ, οι συνθήκες ανάπτυξης και ωρίμανσης του Ν. Ζαχαριάδη ως
κομμουνιστή ηγέτη.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Γεννημένος έξω από την Ελλάδα
(Αδριανούπολη, 27.4.1903)<b><sup>887</sup></b>, ατσαλώθηκε ως μέλος του ΠΚΚ
(Μπ.), απέκτησε κομμουνιστική μόρφωση σε κομματική σχολή της ΚΔ, αναδείχτηκε
στέλεχος της ΟΚΝΕ και Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ. Είχε σημαντική συμβολή
στην ανάπτυξη του ΚΚΕ στα χρόνια 1931-1936.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Ηγήθηκε του Κόμματος σε
συνθήκες σκληρής ταξικής πάλης, διώξεων, εκτελέσεων, δράσης των κρατικών
εγχώριων και ξένων μυστικών υπηρεσιών κατά του ΚΚΕ, ακόμα και διάβρωσης των
Κομματικών του Οργανώσεων στα χρόνια της δικτατορίας του Μεταξά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Ο Ν. Ζαχαριάδης ήταν ηγέτης
αφοσιωμένος στην υπόθεση της εργατικής τάξης, στον προλεταριακό διεθνισμό, στην
πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση. Τον διέκριναν επαναστατική επαγρύπνηση,
ταχύτητα στην ανάληψη πρωτοβουλιών, σθένος στην υπεράσπιση της γνώμης του. Ηταν
λαϊκός ηγέτης με διάθεση και πνεύμα ασυμβίβαστο, πρωτοπόρο και μαχητικό.
Δοκιμάστηκε και άντεξε, μαζί με άλλους κομμουνιστές, στα μεσαιωνικά κάτεργα της
4ης Αυγούστου, απ' όπου οδηγήθηκε στα μπουντρούμια του Μανιαδάκη που τον
παρέδωσε στη συνέχεια στους Γερμανούς και στάλθηκε στο Νταχάου. Από αυτήν την
εννιάχρονη δοκιμασία βγήκε αλύγιστος.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Ο Ν. Ζαχαριάδης δεν υπέκυψε
στην ιμπεριαλιστική επίθεση της Μ. Βρετανίας και της εγχώριας αντίδρασης και
πρωτοστάτησε στη δημιουργία του ΔΣΕ, της κορυφαίας εκδήλωσης της ταξικής πάλης
στην Ελλάδα στον 20ό αιώνα. Στα πρωτοπόρο στοιχεία της σκέψης και των επιλογών
του Ζαχαριάδη περιλαμβάνεται και η άποψή του για το ρόλο του εγγλέζικου
ιμπεριαλισμού, τον οποίο θεωρούσε πιο ισχυρό και άρα πιο επικίνδυνο προοπτικά
από το γερμανικό, ακόμα και τότε που βρισκόταν στο Νταχάου. Ανάλογα πρωτοπόρα
επαναστατική ήταν η θέση του για την ανάγκη οργάνωσης των Γερμανών και
Αυστριακών κομμουνιστών σε επαναστατική κατεύθυνση. Ακόμα, συνειδητοποίησε την
ανάγκη διόρθωσης της στρατηγικής του ΚΚΕ στη διάρκεια του ΔΣΕ, αλλά και στη
συνέχεια με το Σχέδιο Προγράμματος (1953 - 1954).</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Σημειώνεται, ωστόσο, η αδυναμία
του Ζαχαριάδη να οδηγήσει έγκαιρα το ΚΚΕ σε ολοκληρωμένα συμπεράσματα σε σχέση
με στρατηγικές ελλείψεις της περιόδου 1941 -1945 και στη διαμόρφωση ανάλογου
Προγράμματος στο 7ο Συνέδριο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα και τις αντιφάσεις,
καθυστερήσεις και λάθη οργάνωσης στο ΔΣΕ.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Η στρατηγική του ΚΚΕ, όταν ήταν
ΓΓ της ΚΕ ο Νίκος Ζαχαριάδης, συμπυκνώνει τις αντιφάσεις που υπήρχαν στη
στρατηγική του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Ο Ν. Ζαχαριάδης, ως
κομμουνιστής ηγέτης, δεν μπόρεσε να ξεπεράσει αυτά τα όρια. Ηρθε σε σύγκρουση με
το ΚΚΣΕ για πολλά θέματα της πάλης του ΚΚΕ, όμως υποχώρησε στις πιέσεις του ΚΚΣΕ
και απέσυρε το Σχέδιο Προγράμματος.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Ο Ν. Ζαχαριάδης παρέμεινε
αφοσιωμένος στη σοσιαλιστική οικοδόμηση στην ΕΣΣΔ και στον προλεταριακό
διεθνισμό. Η σύγκρουσή του με το ΚΚΣΕ δεν ταυτιζόταν με την πολεμική του ΚΚ
Κίνας. Εύστοχα κατέκρινε τη θεωρία και την πολιτική του Μάο ως μικροαστική -
σοβινιστική μεγαλοκινεζική, σε παρέκκλιση από το μαρξισμό -
λενινισμό.<b><sup>888</sup></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Η κριτική που δέχτηκε ο
Ζαχαριάδης, τόσο από την Επιτροπή των 6 αδελφών Κομμάτων όσο και από τη νέα
ηγεσία στο ΚΚΕ, ήταν άδικη και λαθεμένη στην κατεύθυνσή της. Ανέδειξε όμως για
λόγους σκοπιμότητας αντιφάσεις και προβλήματα στα οποία τοποθετήθηκε η
Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ (16.7.2011), χωρίς να αφαιρεί τη συνολική θετική
εκτίμηση για την πορεία του Ν. Ζαχαριάδη ως Γενικού Γραμματέα της ΚΕ του
ΚΚΕ.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Μετά από την ήττα του ΔΣΕ, ο
Νίκος Ζαχαριάδης ευθύνεται ιδιαίτερα για λαθεμένες και αντιφατικές εκτιμήσεις,
όπως: Προσωρινή ήττα, δυνατότητα διεξόδου από την κρίση και εφαρμογή ριζικά
διαφορετικής εξωτερικής πολιτικής από διακυβέρνηση ΕΑΜικών και αστικών δυνάμεων
κ.ά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Η λαθεμένη θέση του ΚΚΕ σε
σχέση με την ελληνική μειονότητα της Αλβανίας αντανακλούσε γενικότερα προβλήματα
διευθέτησης πληθυσμιακών μειονοτήτων και σχέσεων μεταξύ Κομμουνιστικών Κομμάτων
στην προοπτική κατάκτησης της εξουσίας, σε συνθήκες επαναστατικές. Αυτά τα
προβλήματα, που δεν εκφράστηκαν μόνο στο ΚΚΕ, αλλά και στα Βουλγαρικό ΚΚ, ΚΚ
Γιουγκοσλαβίας, ΚΕ Αλβανίας και άλλα, ήταν προβλήματα που υπήρχαν ήδη στα χρόνια
της ΚΔ, δίχως να υποτιμάται η μεγάλη δυσκολία που έχουν από τη φύση τους, αλλά
και δίχως να παραγνωρίζονται προγενέστερες δυσκολίες θεμελιωμένες στις
ιμπεριαλιστικές συνθήκες «ειρήνης» των Βαλκανικών Πολέμων και του Α' Παγκόσμιου
Πολέμου.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Ο Ν. Ζαχαριάδης, ως ΓΓ της ΚΕ
του ΚΚΕ, λειτούργησε και με πρακτικές που σε ορισμένες περιπτώσεις συνιστούσαν
παραβίαση του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού. Ενέργειες όπως: Καχυποψία για
συνεργασία με τον ταξικό αντίπαλο στελεχών με λαθεμένες θέσεις ή και
οπορτουνιστική στάση. Πρωτοβουλία αλλαγής του στρατηγικού στόχου του ΚΚΕ στην 5η
Ολομέλεια της ΚΕ (1949), δίχως προηγούμενη συζήτηση. Ασφαλώς, τέτοιες ενέργειες
σχετίζονται κυρίως με τις ιστορικές συνθήκες στην ανάπτυξη και λειτουργία του
Κόμματος και όχι στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ενός ηγέτη,
στην προκειμένη περίπτωση του Ν. Ζαχαριάδη. Αλλωστε, το πώς αναπτύσσεται και
λειτουργεί ο ΓΓ της ΚΕ εξαρτάται και από το τι έχει κατακτήσει το ανώτερο
καθοδηγητικό όργανο, η ΚΕ, ως συλλογική λειτουργία. Εξετάζοντας, λοιπόν,
επιλογές και τον τρόπο λειτουργίας ενός ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, πρέπει να παρθεί
υπόψη ότι σε αυτές αντικατοπτρίζεται και το αντίστοιχο επίπεδο του Κόμματος. Με
αυτήν την έννοια κρίνεται ο Ν. Ζαχαριάδης και για λαθεμένες πρακτικές, π.χ., στο
χαρακτηρισμό της εκτέλεσης του Ν. Πλουμπίδη ως εικονικής κ.ά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Αντιφατικότητα εκφράζει το
γεγονός ότι ο Ν. Ζαχαριάδης συνέχιζε να προτείνει στα καθοδηγητικά όργανα (ΚΕ
και ΠΓ) βασικά τα ίδια στελέχη με τα οποία είχαν συγκροτηθεί τα καθοδηγητικά
όργανα στην περίοδο της Κατοχής. Αυτή η λειτουργία του εκφράστηκε και στα χρόνια
1947-1949, καθώς και μετά από την 3η Συνδιάσκεψη, παρότι σε αυτήν έγινε μια
προσπάθεια ανανέωσης της ΚΕ. Γενικά όμως ήταν ελάχιστα τα νέα στελέχη που
αναδείχτηκαν, γεγονός που δε δικαιολογείται μόνο από το ότι αρκετοί είχαν πέσει
στα πεδία των μαχών ή είχαν δολοφονηθεί από τα όργανα του αστικού κράτους.
Αποτέλεσμα ήταν να παραμένει δέσμιος στελεχών που βαρύνονταν με μεγάλες ευθύνες
για τα λάθη της περιόδου 1941 -1945.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Βεβαίως, σε άστοχες και άδικες
εκτιμήσεις του Ζαχαριάδη για στελέχη του ΚΚΕ, δίχως να εξισώνεται η δική του
ευθύνη ως ΓΓ με την ευθύνη άλλων στελεχών μέσα και έξω από την Ελλάδα, πρέπει να
συνυπολογιστεί και η ευθύνη των δεύτερων, που ενίσχυαν τέτοιες λαθεμένες
εκτιμήσεις με εκθέσεις τους προς το ΠΓ και με άλλα κείμενα.<b><sup>889</sup></b>
Για παράδειγμα, όπως προαναφέρθηκε, εκτίμηση ή υποψία ότι ο Ν. Πλουμπίδης ήταν
πράκτορας του εχθρού είχαν στελέχη του ΚΚΕ στην Ελλάδα, που την μετέφεραν με
ενέργειες προς τα έξω, και άλλοι στο ΠΓ και στον ίδιο τον Ζαχαριάδη. Ανάλογες
εκτιμήσεις, όπως για τον Πλουμπίδη, γίνονταν τότε και για άλλα
στελέχη.<b><sup>890</sup></b> Επομένως, πέρα από την προσωπική ευθύνη του
Ζαχαριάδη, υπήρξε και η συλλογική, στην οποία επέδρασε και το γενικότερο κλίμα
εκείνης της εποχής.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Ο Ν. Ζαχαριάδης επέμενε μέχρι
το τέλος της ζωής του στην ίδια εκτίμηση για την 6η Πλατιά Ολομέλεια και για την
7η. Η Ιστορία τον δικαίωσε, αν και κρίνονται ενέργειές του, όπως το γεγονός ότι
απευθύνθηκε στην ελληνική Δικαιοσύνη<b><sup>891</sup></b>, ζητώντας να έρθει
στην Ελλάδα για να δικαστεί. Ωστόσο γενικά έδειξε συνέπεια, υπέμεινε
ταλαιπωρίες, υπέβαλε τον εαυτό του σε πολυήμερες απεργίες πείνας και αρνήθηκε να
συμβιβαστεί.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Η καθαίρεση του Ζαχαριάδη και η
διαγραφή του<b><sup>892</sup></b> ήταν πράξεις άδικες, συνέπεια της επικράτησης
του δεξιού οπορτουνισμού στο ΚΚΕ και το ΚΚΣΕ. Η κατηγορία εναντίον του, για
συνεργασία με τον εχθρό, ήταν πράξη συκοφαντική. Ακόμα και το πόρισμα της
Επιτροπής Κομματικού Ελέγχου (ΕΚΕ), που ενέκρινε η ΚΕ το 1967, ήταν απαράδεκτο,
αφού δεν απάλλασσε κατηγορηματικά τον Ν. Ζαχαριάδη από την κατηγορία του
πράκτορα. Το ίδιο και η καθυστέρηση επί μία δεκαετία να διαμορφωθεί και να
εγκριθεί από την ΚΕ ακόμα και αυτό το πόρισμα, όπως επίσης ο εξορισμός του στο
Σοργκούτ<b><sup>893</sup></b> της Σιβηρίας, που ήταν η πιο ακραία άδικη ενέργεια
σε βάρος του, μετά από τη διαγραφή του από μέλος του ΚΚΕ, με συνέπεια το τραγικό
τέλος του, την αυτοκτονία<b><sup>894</sup></b> του (1.8.1973).</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Με ειδική Απόφαση της
Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ (16.7.2011) ο Νίκος Ζαχαριάδης αποκαταστάθηκε
στο ΚΚΕ πλήρως.<b><sup>895</sup></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Σημειώσεις</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">887. Αρχείο ΚΚΕ, Εγγραφο
253002, Βιογραφικό Σημείωμα του Ν. Ζαχαριάδη, 15 Αυγούστου
1946.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">888. Σε γράμμα του προς
την «Κομματική Οργάνωση (μ.λ.)» (Βλ. αναλυτικό στο Παράρτημα του Δοκιμίου σελ.
653-654) των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων στην Τασκένδη, με τίτλο «Σκέψεις και
προτάσεις για μια κουκουέδικη γραμμή στην Ελλάδα» (23.5.1967), ο Ζαχαριάδης
έγραψε ανάμεσα σε άλλα:</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">«(...) 2. Ο Μάο-Τσε-Τουγκ
με τη θεωρία του δεν έδωσε και δεν δίνει μαρξιστική - λενινιστική απάντηση στα
προβλήματα της εποχής μας, γιατί ξεκινά και εκφράζεται σε μικροαστική -
σωβινιστική μεγαλοκινέζικη βάση. Η εσωτερική γραμμή του Μάο, τα τρία κήτη: το
μεγάλο άλμα - λαϊκή κομμούνα - γενική γραμμή, αποτέλεσαν ανεδαφική,
εξωπραγματική προσπάθεια να πιάσει πουλιά στον αέρα, να πραγματοποιήσει το
"κομμουνιστικό όνειρο" χωρίς στήριγμα στις αντικειμενικές δυνατότητες και
έκφρασε μικροαστική αδυναμία μπροστά στις δυσκολίες, ανικανότητα για
επιστημονική σκέψη και πράξη. Αυτό έριξε την κινεζική επανάσταση πίσω και είχε
διαλυτική επίδραση στο ΚΚ Κίνας. Μέσα στις γραμμές του παγκόσμιου κομμουνιστικού
κινήματος ο μαουτσετουνγκισμός είχε και έχει αποσυνθετική επιρροή. Ενα
παράδειγμα από τα πολλά, η τραγική ήττα μας στην Ινδονησία. Και στο Βιετνάμ
αντικειμενικά παίζει το παιχνίδι των Αμερικάνων. Υπολογίζοντας την κρίση που η
θεωρία και η πράξη του Μάο προκάλεσε στο παγκόσμιο κομμουνιστικό και προοδευτικό
κίνημα ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, όπου βασίζεται σ' όλον τον κόσμο ο
μαουτσετουνγκισμός αποτελεί αντιθεωρία στο μαρξ. - λενινισμό, οι κουκουέδες δεν
μπορούν να έχουν καμία σχέση μαζί του.» [Αρχείο ΚΚΕ, Εγγραφο 50943, Επιστολές
του Νίκου Ζαχαριάδη, εξόριστου στο Σοργκούτ, στην ΚΟ Τασκένδης
(1967).]</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Αυτή η τοποθέτησή του
προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση της ηγεσίας του ΚΚΕ (μ.λ.) στην Τασκένδη. Η
ηγεσία του έγραψε στις 24.9.1967:</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">«... Ο Ν. Ζ. με τις
επινοήσεις, συκοφαντίες και βρισιές του ενάντια στο Μάο-Τσε-Τουνγκ και το ΚΚ
Κίνας δεν κάνει τίποτα το καινούργιο παρά αυτά που κάνει ο κάθε αποστάτης του
μαρξισμού - λενινισμού, όταν, για να βολέψει τον εαυτό του, δίνει εξετάσεις
υποταγής στον χρουστσιοφικό ρεβιζιονισμό. (...)». [Ο.π.]</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">889. Βλ. άρθρα του
Σταύρου Κασιμάτη για τον Ν. Πλουμπίδη στο «Νέο Κόσμο», Μάρτης και Δεκέμβρης του
1953.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">890. Στην έκθεσή του
(16.8.1946) ο Θεόδωρος Μακρίδης (Εκτορας), επιτελικός αξιωματικός του ΕΛΑΣ,
έγραψε ανάμεσα σε άλλα, αναφερόμενος στην εκτίμηση της ηγεσίας του Κόμματος για
τους Εγγλέζους: «Εάν αι υπερτιμήσεις - υποτιμήσεις - ταλαντεύσεις αύται αι επί
τόσον μακρόν χρόνον εκδηλούμεναι πάντοτε εν τη τελευταία αναλύσει προς όφελος
των βρετανικών συμφερόντων και εις βάρος του ΕΛΑΣ, επομένως του ΚΚΕ, είναι
δυνατόν να οφείλονται εις συμπτωματικά αίτια και, αν όχι, εις ποίας φύσεως
τοιαύτα; Και αν τα αίτια ταύτα δεν είναι συμπτωματικά, αλλά άλλης φύσεως,
δικαιολογημένες προβάλλει το τελικόν ερώτημα: "Εις τα άλλης φύσεως αίτια
συμπεριλαμβάνεται και εκείνο της ηθελημένης κακής πίστεως ενίων προσώπων της
ανωτάτης καθοδηγήσεως του ΚΚΕ;" Τέλος, εάν εις το τελικόν τούτο ερώτημα η
απάντησις είναι καταφατική, τότε δεν δύναται να υπάρξει αμφιβολία ότι εν των
προσώπων τούτων, και δη το διαδραματίσαν τον κυριότερον ρόλον, είναι ο σ. Γ.
Σιάντος, όστις σχεδόν πάντοτε υπήρξεν φορεύς, άμεσος ή έμμεσος, των υπερτιμήσεων
- υποτιμήσεων - ταλαντεύσεων τούτων...» [Βλ. Αρχείο ΚΚΕ, Εγγραφο 68490, Εκθεση
του Ξ.I.Φ./30 (Θ. Μακρίδη) για τη δράση του ΕΛΑΣ την περίοδο
1940-1944.]</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">891. Την 1.2.1962 ο Νίκος
Ζαχαριάδης ταχυδρόμησε στην ελληνική πρεσβεία στη Μόσχα την ακόλουθη επιστολή -
αίτημα, που προοριζόταν για τον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθήνας. Η επιστολή
δεν έφτασε στον Ελληνα πρέσβη, γι' αυτό και ο Ζαχαριάδης πήγε στην πρεσβεία στις
10 Μάρτη και την παρέδωσε προσωπικά στον πρέσβη:</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">«Παρακαλώ να μου
γνωρίσετε αν εκκρεμούν ενάντιά μου κατηγορίες για την κομμουνιστική,
επαναστατική μου δράση ενάντια στην αστοτσιφλικάδικη Αντίδραση και στην
υποδούλωση της Ελλάδας στον ξένο, τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Πιστεύω ότι,
στις κρίσιμες στιγμές που περνά ο λαός και η Ελλάδα, και η παραμικρή συμβολή
στον αγώνα του ελληνικού λαού για τη Δημοκρατία, την Ειρήνη, την Ανεξαρτησία και
το Σοσιαλισμό, για την υπεράσπιση της τύχης και των επαναστατικών παραδόσεων του
λαού μας, είναι αναγκαία και επιβεβλημένη. Εφ' όσον ενάντιά μου εκκρεμούν
κατηγορίες και εφ' όσον θα μου επιτραπεί, είμαι έτοιμος να γυρίσω στην Ελλάδα
για να τις αντιμετωπίσω και ανατρέψω ακόμα μια φορά και μπροστά στην καραμανλική
(ελληνική) δικαιοσύνη, για να επιβεβαιώσω ακόμα μια φορά την απόλυτη προσήλωσή
μου στην υπόθεση του λαού πούμε γέννησε, ανέδειξε και μου 'δωσε την τιμή να με
συγκαταλέξει στις γραμμές του σαν αγωνιστή του.» (Βλ. Πέτρος Ανταίος, Ν.
Ζαχαριάδης. «Θύτης και Θύμα», σελ. 278, εκδ. «Φυτράκη», Αθήνα, 1991.) Στις
8.4.1962 δόθηκε στον Ζαχαριάδη κατηγορηματικά αρνητική απάντηση. (Ο.π., σελ.
275).</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Το ίδιο αίτημα υπέβαλε με
γράμμα του προς την ΚΕ του ΚΚΣΕ το Μάρτη του 1962:</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">«...Ζήτησα να μου
επιτραπεί να κατέβω στην Ελλάδα, για να υπερασπίσω την κομμουνιστική κομματική,
επαναστατική τιμή μου απ' τη συκοφαντία και την κατασπίλωση». Πήρε την προφορική
απάντηση πως η ΚΕ του ΚΚΣΕ δε θεωρεί σκόπιμο σε αυτές τις συνθήκες το γυρισμό
του Ζαχαριάδη στην Ελλάδα. (Βλ. ό.π., σελ. 289.)</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Επίσης, στις 6.4.1964,
πάλι μέσω της ελληνικής πρεσβείας, έστειλε στον τότε πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου
το ακόλουθο γράμμα:</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">«Παρακαλώ όπως μου
επιτρέψετε να γυρίσω στην Ελλάδα. Οι λόγοι για την αίτησή μου αφτή παραμένουν οι
ίδιοι, όπως τους έκθεσα στο γράμμα μου προς τον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών
Αθηνών της 1.2.62.» (Βλ. ό.π., σελ. 283.)</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Σε σημείωμα που
υπογράφεται από τους Μ. Παρτσαλίδη και Λ. Στρίγκο, με ημερομηνία 4.5.1967, μετά
από τη συνάντηση με τους Σουσλόφ, Πέλσε και Ουλιανόφσκι, γίνεται η εξής αναφορά
σχετικά με τον Ν. Ζαχαριάδη:</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">«Στο τέλος μίλησε για το
νέο εκβιασμό που επιχειρεί εναντίον του Κόμματος ο Ζαχαριάδης και υπογράμμισε
πως η υπόθεση, και κατά τη γνώμη του ΠΓ του ΚΚΕ, πρέπει ν' αντιμετωπιστεί από
κοινού από τα δύο Κόμματα. Ο σ. Σουσλόφ που μίλησε ύστερ' από τον σ. Κολιγιάννη
αναφέρθηκε (...) και στο ζήτημα Ζαχαριάδη. Για τον Ζαχαριάδη σημείωσε πως το
βασικό πρόβλημα που βάζει θα το λύσει, βέβαια, το ΚΚΕ.» (Βλ. ό.π., σελ.
382)</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">892. Το 8ο Συνέδριο του
ΚΚΕ ενέκρινε ομόφωνα τη σχετική Απόφαση της 7ης Πλατιάς
Ολομέλειας.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">893. Από τα τέλη του 1956
μέχρι τις 4.6.1962 ο Νίκος Ζαχαριάδης ζούσε στο Μποροβίτσι, όπου εργαζόταν ως
στέλεχος κρατικής δασικής επιχείρησης («Λεσπρομχόζ»). Στη συνέχεια υποχρεώθηκε
να εγκατασταθεί στην περιοχή Σοργκούτ της περιφέρειας Τιουμέν. Η υποχρεωτική
εγκατάσταση και η απαγόρευση να μετακινηθεί πέρα από αυτήν την περιοχή
ισοδυναμούσε με εξορία. Πρέπει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη μεταχείριση
αποτελούσε παραβίαση της σοσιαλιστικής νομιμότητας, αφού μεταξύ άλλων ποτέ δεν
του απαγγέλθηκε συγκεκριμένη κατηγορία, ούτε του γνωστοποιήθηκε ποιο σοβιετικό
όργανο αποφάσισε τον εξορισμό του.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ,
παραμένοντας στην εκτίμηση ότι σειρά ενεργειών του Ν. Ζαχαριάδη «αντικειμενικά
μόνο σαν προβοκάτσιες μπορούν να χαρακτηριστούν» και ότι «και μετά την καθαίρεσή
του συνέχιζε την υπονομευτική δράση του ενάντια στο ΚΚΕ και άλλα αδελφά
Κόμματα», σημείωσε σε Απόφασή του (18.5.1966) προηγούμενη Απόφαση που είχε
πάρει, ότι, δηλαδή, για τους παραπάνω λόγους «είχαμε παρακαλέσει την ΚΕ του ΚΚΣΕ
να πάρει ορισμένα μέτρα ώστε να δυσκολευτεί η επικοινωνία του με τα
αντικομματικά στοιχεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Σήμερα από τη δική μας
πλευρά θεωρούμε ότι δεν υπάρχει λόγος να παρεμποδίζεται η επιστροφή του στην
Ελλάδα...». (Αρχείο ΚΚΕ, Εγγραφο 203531, Απόφαση του ΠΓ για την υπόθεση του Ν.
Ζαχαριάδη, 18.5.66.)</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Στο Αρχείο του ΚΚΕ δεν
έχει βρεθεί μέχρι τώρα η προηγούμενη του 1966 Απόφαση του ΠΓ, ούτε άλλο έγγραφο
από το οποίο να γίνεται γνωστή η συνέχεια που είχε η Απόφαση του
1966.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Στα χρόνια της εξορίας
του στο Σοργκούτ ο Ν. Ζαχαριάδης έστειλε πολλές επιστολές προς την ηγεσία του
ΚΚΣΕ και του σοβιετικού κράτους, στις οποίες ζητούσε την κατάργηση των
διοικητικών μέτρων σε βάρος του. Μέσω της ΚΕ του ΚΚΣΕ έστειλε επιστολές και προς
την ΚΕ του ΚΚ Κίνας, ζητώντας να μεταβεί στην Κίνα για λόγους υγείας. Παράλληλα,
υπέβαλε τον εαυτό του σε απεργίες πείνας. Την 1.5.1966 επί 19 ημέρες, την
1.5.1967 επί 22 μέρες. Το ίδιο και το 1968, καθώς και στα 1969-1970, αλλά και
αργότερα. Ο ίδιος έγραφε ότι το σύνολο των ημερών απεργίας πείνας ξεπερνούσε τις
500.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Ο Ν. Ζαχαριάδης απηύθυνε
επιστολές και στον Νικολάε Τσαουσέσκου (16.11.1969 και 11.8.1970). Με αυτές
ζητούσε να του δοθεί η δυνατότητα να πάει και να ζήσει στο Βουκουρέστι. Στο
δεύτερο γράμμα του ο Ζαχαριάδης δείχνει ότι πληροφορήθηκε τη συμφωνία του
Τσαουσέσκου στο αίτημά του, αφήνει όμως να συνάγει κανείς ότι το εγχείρημα
ακυρώθηκε από τους Σοβιετικούς. (Αρχείο ΚΚΕ, Εγγραφο 233019, Γράμμα Ν.
Ζαχαριάδη, εξόριστου στο Σοργκούτ της ΕΣΣΔ με αίτημα προς τον Ν. Τσαουσέσκου να
του δοθεί βίζα για να μεταβεί στη Ρουμανία, 11.8.1969.)</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Τον Νίκο Ζαχαριάδη
επισκέφτηκαν και είχαν συζητήσεις μαζί του στο Σοργκούτ οι παρακάτω
αντιπροσωπίες της ΚΕ του ΚΚΕ:</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Στις 22.5.1966 ο Ζήσης
Ζωγράφος, μέλος του ΠΓ, και ο Βασίλης Ζάχος, μέλος της ΚΕ.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Στις 26-27.7.1966 ο Ζήσης
Ζωγράφος, μέλος του ΠΓ, με τον Παναγιώτη Υφαντή, αναπληρωματικό μέλος του ΠΓ,
και τον Βασίλη Ζάχο, μέλος της ΚΕ.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Το Μάη του 1967,
πραγματοποίησε δύο συναντήσεις με τον Ζαχαριάδη ο Πάνος Δημητρίου, μέλος του
ΠΓ.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Στις 6.10.1967
επισκέφτηκαν τον Ζαχαριάδη, ο Κώστας Τσολάκης, μέλος της ΚΕ, και ο Κώστας
Κηπουρός, αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ. Αυτήν τη φορά η συνάντηση έγινε στο
Τιουμέν.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Ανάμεσα στις Αποφάσεις
του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ (10-14.1.1973) υπάρχει και η παρακάτω σχετικά με τον Ν.
Ζαχαριάδη:</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">«Τον Ν. Ζαχαριάδη να τον
δει ο σ. Κ. Λουλές (ο σ. Λ. Στρίγκος δεν συμφωνεί και προτείνει να τον δει μέλος
της ΚΕ).» (Αρχείο ΚΚΕ, Εγγραφο 220842, Αποφάσεις του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στις
Συνεδριάσεις από 10.1.1973 έως 5.9.1973.)</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Στις 25.1.1973 το ΠΓ της
ΚΕ του ΚΚΕ πήρε την εξής Απόφαση: «Επίσης κατά τη διάρκεια της ενημερωτικής
ομιλίας του σ. Χ. Φλωράκη, όταν ο τελευταίος μίλησε για συνάντηση με τον
Ζαχαριάδη, ο σ. Πονομαριόφ είπε: "Μεγάλη τιμή είναι να πάει ο πρώτος Γραμματέας
του Κόμματος στον Ζαχαριάδη. Θα νομίσει ότι πάτε να τον προσκυνήσετε."Οταν του
ειπώθηκε ότι δεν θα πάει ο πρώτος Γραμματέας, πρόσθεσε: "Τέλος πάντων, ο σ.
Λουλές."» (Αρχείο ΚΚΕ, Εγγραφο 24350, Εκθεση από τη συνάντηση αντιπροσωπείας της
ΚΕ του ΚΚΕ με αντιπροσωπεία του ΚΚΣΕ μετά τη 17η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ,
25.01.1973).</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Στις 26.7.1973 πήγε στο
Σοργκούτ ο Κώστας Λουλές, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, με Απόφαση που πήρε το ΠΓ στις
24.7.1973.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Σημειώνεται ότι το ΠΓ
είχε αποφασίσει το 1973 να καλέσει τον Ζαχαριάδη ως σύμβουλο στην έδρα της ΚΕ
στη Βουδαπέστη. Αυτή η Απόφαση ακύρωνε πλήρως στην πράξη την κατηγορία εναντίον
του για συνεργασία με τον εχθρό, ενώ στην πράξη τον αποκαθιστούσε και ως
κομματικό μέλος.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">894. Ο Β' τόμος του
Δοκιμίου δεν ασχολείται με τις συνθήκες και τα γεγονότα που αφορούν το τραγικό
τέλος του Ν. Ζαχαριάδη, αφού η σχετική έρευνα και τα συμπεράσματα από αυτήν
υπερβαίνουν το χρονικό του πλαίσιο.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Για το θάνατο του Ν.
Ζαχαριάδη η ΚΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">«Την 1η Αυγούστου πέθανε
σε ηλικία 70 χρόνων από οξεία καρδιακή προσβολή ο Νίκος Ζαχαριάδης. Ο Νίκος
Ζαχαριάδης γεννήθηκε το 1903. Από το 1921 προσχώρησε στο κομμουνιστικό κίνημα
και πρόσφερε σ' αυτό τις υπηρεσίες του στην αρχή σαν μέλος και ηγετικό στέλεχος
της ΟΚΝΕ και κατόπι του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, του οποίου και έγινε
Γραμματέας και σε συνέχεια Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής της
περιόδου 1931-1936 και 1945-1956.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Η 6η Πλατιά Ολομέλεια της
Κεντρικής Επιτροπής και της Κεντρικής Επιτροπής Ελέγχου του 1956, κρίνοντας τη
δράση της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος με επικεφαλής τον Νίκο Ζαχαριάδη στην
περίοδο 1945-1956, τον απάλλαξε από τα καθήκοντα του Γενικού Γραμματέα της
Κεντρικής Επιτροπής και του μέλους της Κεντρικής Επιτροπής. Εκτοτε πέρασε σε
σύνταξη και ζούσε στο εξωτερικό.</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">Η Κεντρική Επιτροπή του
Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά
του.» (Αρχείο ΚΚΕ, Εγγραφο 180357, Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για το θάνατο του
Ν. Ζαχαριάδη, 8/1973.)</span></i></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><i><span style="font-size: 16pt;">895. Βλ. ολόκληρη την
Απόφαση στο Παράρτημα του Δοκιμίου, σελ. 603-606 και στην Κομμουνιστική
Επιθεώρηση (ΚΟΜΕΠ), τεύχ. 5/2011, σελ. 39-43.</span></i></b></div>
</dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-75078881833190061262013-07-31T06:21:00.002+03:002013-07-31T06:21:35.935+03:00Έφοδο εφορίας και αρπακτικών στην ιδιωτική περιουσία <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: blue; font-size: 26pt;">Έφοδο εφορίας και αρπακτικών
στην ιδιωτική περιουσία </span></b>
</dt>
<dt><b><span style="color: green; font-size: 22pt;">Νέος γύρος εξαθλίωσης με
μαζικούς πλειστηριασμούς σπιτιών και εξώσεις</span></b>
</dt>
<dt><a href="http://fih.gr/view.php?filename=83spitia.jpg" target="_blank"><img align="left" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="223" src="http://fih.gr/images/83spitia.jpg" width="359" /></a><span style="color: black; font-size: 16pt;">Νέος κύκλος αίματος ανοίγει από Σεπτέμβρη
για τους εργαζόμενους και τα μεσαία στρώματα στην Ελλάδα. Βασικό χαρακτηριστικό
της νέας επίθεσης, που θα επιδεινώσει απότομα τους όρους ζωής και την κοινωνική
τους θέση, θα είναι η βίαιη αρπαγή της ιδιωτικής τους περιουσίας. Μέχρι στιγμής
τα τεράστια νέα βάρη που έχει προκαλέσει η συνέχιση της εξυπηρέτησης του
δημόσιου χρέους και η εκτίναξή του τα τελευταία χρόνια έχει καταφέρει
αναμφισβήτητα να επιδεινώσει την εισοδηματική κατάσταση της πλειοψηφίας όπως
μαρτυρούν δια γυμνού οφθαλμού πολλά στοιχεία.</span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">ΤΟΥ
ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ</span></b> <br /><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Μένοντας στα πιο πρόσφατα
ξεχωρίζουμε τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την επεξεργασία των φορολογικών
δηλώσεων βάσει των οποίων το δηλωθέν εισόδημα μισθωτών και συνταξιούχων το 2012
μειώθηκε κατά 18,3% ως προς το 2011 ενώ την ίδια στιγμή η φορολογική τους
επιβάρυνση αυξήθηκε κατά 52%. Η επιδείνωση της θέσης της εργατικής τάξης
υπογραμμίζεται κι από τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας βάσει των οποίων
κατά το πρώτο τρίμηνο του 2013 το διαθέσιμο εισόδημα μειώθηκε κατά 6,2% (σε
σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του προηγούμενου έτους) λόγω της πτώσης των
αποδοχών των εργαζομένων, που μειώθηκαν κατά 11,1% και της πτώσης των κοινωνικών
παροχών, κατά 11,7%. Η συρρίκνωση των κοινωνικών παροχών, που από Σεπτέμβρη θα
γνωρίσει νέες δόξες, επισημαίνεται κι από έκθεση του ΟΟΣΑ όπου αναφέρεται ότι
την τελευταία 5ετία η Ελλάδα είναι πρωταθλητής (σε σχέση με άλλες χώρες του
ΟΟΣΑ) στη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους καθώς οι κοινωνικές παροχές
μειώθηκαν από 24% του ΑΕΠ το 2009 στο 22% το 2013.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Παρότι ωστόσο οι κοινωνικές
παροχές μειώθηκαν, τα φορολογικά βάρη εκτοξεύθηκαν, η ανεργία εκτινάχθηκε στα
ύψη και οι μισθοί καταβαραθρώθηκαν (42% συρρίκνωση μισθών στις μικρές
επιχειρήσεις καταγράφει η εξαμηνιαία έκθεση οικονομικής συγκυρίας της Εθνικής
Τράπεζας), η ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων παρέμεινε κατά βάση άθικτη. Εξαίρεση
σίγουρα αποτελεί το μικρό εμπόριο, όπου ο τζίρος με βάση την ίδια έκθεση της
Εθνικής μειώθηκε σωρευτικά κατά 50% τα τελευταία χρόνια, οδηγώντας στο κλείσιμο
χιλιάδων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, προς όφελος φυσικά των μεγάλων και δη
των πολυεθνικών. Το ποσοστό ιδιοκατοίκησης ωστόσο, που εξακολουθεί να είναι από
τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη ξεπερνώντας το 80%, έμεινε άθικτο όπως και η κατοχή
γης στην ύπαιθρο, σε βάρος της κινητής περιουσίας (πχ καταθέσεις) που
θυσιάστηκε, λειτουργώντας σαν απορροφητήρας κραδασμών, στο βωμό διατήρησης της
ακίνητης περιουσίας. Έτσι η κατανομή της ακίνητης περιουσίας εξακολουθεί ακόμη
και σήμερα να είναι περισσότερο «δημοκρατική», διατηρώντας τα γνωρίσματα που
είχε πριν την λυσσαλέα επίθεση του κεφαλαίου όπως ξεδιπλώθηκε την τελευταία
4ετία. Αυτό ακριβώς είναι που θα αλλάξει απότομα τους επόμενους μήνες. Η
ιδιωτική περιουσία θα βρεθεί στο κέντρο μιας συνδυασμένης επίθεσης του κράτους
και του ιδιωτικού κεφαλαίου. Το ελληνικό δημόσιο, αρωγός και εγγυητής κατά το
παρελθόν του κάθε «νοικοκύρη», θα μετατραπεί σε εκτελεστή της ιδιωτικής
περιουσίας δίνοντας αρχικά το πράσινο φως στις εφορίες για να προχωρούν σε
συντηρητικές κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων προσώπων με φορολογικές
εκκρεμότητες, για ποσά που υπερβαίνουν ακόμη και τα 1.000 ευρώ. Πρόκειται για
δυνατότητα που κατοχυρώθηκε με κάθε επισημότητα στο άρθρο 46 του φορολογικού
νόμου που ψηφίσθηκε την Πέμπτη. Οι διευκρινίσεις του υφυπουργού Οικονομικών Γ.
Μαυραγάνη ότι δεν πρόκειται να θιχτεί «η πλατιά μάζα» των φορολογουμένων ακόμη
κι η επαναδιατύπωση του επίμαχου άρθρου δεν πείθουν για τις αγαθές προθέσεις της
κυβέρνησης Σαμαρά που λειτουργεί σαν άβουλο όργανο των πιστωτών.</span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: 16pt;">Στο στόχαστρο κυβέρνησης και τραπεζών μπαίνει η ιδιωτική
κατοικία</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Το κράτος θα σημάνει την λήξη
μιας ολόκληρης περιόδου κατά την οποία οι κοινωνικές συμμαχίες του κεφαλαίου
στηρίχθηκαν στην «κοινωνικοποίηση» της ιδιοκτησίας και δη της κατοικίας μέσω
επίσης της μη ανανέωσης της προστασίας που εξακολουθεί να χαίρει η πρώτη
κατοικία με το νόμο Κατσέλη για μετά τις 31.12.2013. Να θυμίσουμε ότι η Τρόικα
από πέρυσι πίεζε για να αρχίσουν οι κατασχέσεις κατοικιών. Όμως, όχι μόνο το
2012 αλλά ακόμη και το πρώτο εξάμηνο του 2013 οι κατασχέσεις μπορούσαν να
περιμένουν λόγω του ότι δεν είχε ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Πλέον όμως ο τραπεζικός χάρτης ξανασχεδιάστηκε, στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος
του. Η ολοκλήρωση των ελέγχων της Blackrock στις ελληνικές τράπεζες στο επόμενο
δίμηνο το μόνο που θα βγάλει μετά βεβαιότητας είναι σοβαρή πίεση για να
τελειώνουν πια με τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, η αξία των οποίων ανέρχεται σε 57
δισ. ευρώ. Αυξάνουν μάλιστα με ραγδαία ταχύτητα. Από 14,7% του συνόλου τον
Σεπτέμβριο του 2011 (με τα μη εξυπηρετούμενα στα καταναλωτικά να φτάνουν το
26,4%, στα επιχειρηματικά το 13% και στα στεγαστικά το 14%), έφτασαν το 21,4%
τον Ιούνιο του 2012 (35,7% στα καταναλωτικά, 19,6% επιχειρηματικά και 19,9%
στεγαστικά) και 27,8% τον Μάρτιο του 2013 (42,4% καταναλωτικά, 22,9%
επιχειρηματικά και 27,5% στεγαστικά). Η συνέχεια μάλιστα αναμένεται εξ ίσου
δραματική, λόγω του ότι οι τραπεζικές καταθέσεις έχουν εξαντληθεί και κάθε λογής
αποθέματα έχουν τελειώσει, ενώ η ανεργία αυξάνεται.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Εντελώς, μα εντελώς …τυχαία σε
αυτή την συγκυρία έκαναν την εμφάνισή τους στην Αθήνα κεφάλαια – γύπες (distress
funds) που εξειδικεύονται στην αγορά «κόκκινων δανείων» από τις τράπεζες, τα
οποία θα αγοράσουν μη εξυπηρετούμενα δάνεια στο 50% ακόμη και στο 20% της
αρχικής τους αξίας, ελαφρύνοντας τους ισολογισμούς των τραπεζών. Το νέο τους
…απόκτημα πιθανότατα θα καταλήξει στις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες διαχείρισης
ακίνητης περιουσίας (πχ Remax) που τότε θα υποβάλουν μια πολύ, πολύ …συμφέρουσα
πρόταση σε καθέναν από τους 300.000 δανειολήπτες που καθυστερούν να
εξυπηρετήσουν τα χρέη τους: Να υπογράψουν μια συμφωνία πώλησης και επαναμίσθωσης
(sale and lease back). «Τόσες χιλιάδες επιχειρήσεις που το κάνουν συστηματικά τα
τελευταία χρόνια δεν ξέρουν;» θα είναι το συντριπτικό τους επιχείρημα… Έτσι, το
σπίτι θα περάσει στους μεγάλους ιδιοκτήτες και διαχειριστές ακίνητης περιουσίας
κι ο δανειολήπτης θα έχει μετατραπεί σε νοικάρη, πληρώνοντας όμως ένα μίσθωμα
σημαντικά υψηλότερο αυτού που επικρατεί στην αγορά. Κι αν αδυνατεί τότε …έξωση
και πλειστηριασμός!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Το σχέδιο της κυβέρνησης θα
αλλάξει άρδην τις κοινωνικές ισορροπίες στην Ελλάδα. Το σημαντικότερο όμως είναι
ότι θα δημιουργήσει δεκάδες χιλιάδες άστεγους και απόγνωση σε χιλιάδες
οικογένειες φτωχών και ανέργων. Αν το επιτρέψουμε φυσικά… </span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: red; font-size: 16pt;">(Πριν, 28
Ιουλίου 2013)</span></b></div>
</dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-76498737611168556932013-07-27T15:06:00.002+03:002013-07-27T15:06:52.639+03:00«Κασιδιάρη δεν είσαι ο Λεωνίδας. Είσαι ο Αρτέμης Μάτσας»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><i><span style="color: red; font-size: 26pt;">«Κασιδιάρη δεν είσαι ο
Λεωνίδας. Είσαι ο Αρτέμης Μάτσας»</span></i></b>
</dt>
<dt><a href="http://fih.gr/view.php?filename=801125_pand_400x254.jpg" target="_blank"><img align="left" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="208" src="http://fih.gr/images/801125_pand_400x254.jpg" width="327" /></a><span style="font-size: 16pt;">Με βάση ένα αυθαίρετο άλμα λογικής,
τα στελέχη της Χρυσής Αυγής, αυτοί οι εκπρόσωποι του “πατριωτισμού” των
πολεμικών τεχνών και της τεστοστερόνης, είναι απευθείας απόγονοι του Λεωνίδα,
του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, των ηρώων του 1821, των σύγχρονων εθνικοφρόνων
στους οποίους συμπεριλαμβάνεται ο πατήρ Πλεύρης και άλλοι συνεργάτες της
Χούντας, αλλά τους λείπει μια περίοδος. Η περίοδος της ελληνικής κατοχής. Ποιοί
είναι οι πρόγονοί τους την εποχή εκείνη; Ποιοι εκφράζουν τον πατριωτισμό και τα
ήθη τους; Ποιοι την βαριά και ασήκωτη ιδεολογία τους;</span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">του Κώστα
Βαξεβάνη</span></b> <br /><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Σε αυτό το άλμα λογικής, οι
ηρωικοί “πρόγονοι” του Κασιδιάρη και του Παναγιώταρου, αυτοί που είναι πολύ
μακρινοί για να ταυτοποιηθούν ιδεολογικά μαζί τους και πεθαμένοι για να
διαψεύσουν, εμφανίζονται να μεταφέρουν όλο το βαρύ φορτίο της δόξας, το οποίο
προφανώς καταθέτουν στα πόδια του Μιχαλολιάκου, του μόνου ικανού να το
σηκώσει.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Επειδή όμως οι ιστορικές
αναγωγές στο μακρινό παρελθόν δεν παρέχουν ασφαλή στοιχεία πατριωτικής
ταυτοποίησης για τους Φύρερ της διπλανής πόρτας (για να μην σημειώσουμε πως ο
ίδιος ο Μιχαλολιάκος, διαθέτει το σκούρο με το οποίο κατηγορεί τους άλλους ως
ακάθαρτους έλληνες), ας σταθούμε στις πρόσφατες περιόδους, που οδηγούν σε ασφαλή
συμπεράσματα. Με βάση αυτή την ανάλυση λοιπόν, οι Χρυσαυγίτες δεν μοιάζουν ούτε
με τον Λεωνίδα, ούτε με τον Κολοκοτρώνη, αλλά με τον Αρτέμη Μάτσα των ελληνικών
ταινιών. Με αυτό τον δοσίλογο που είχε ασπαστεί τον εθνικοσοσιαλισμό, φόραγε
κουκούλα και πρόδιδε έλληνες πατριώτες. Είναι προφανές πως όταν μάλιστα το
έκανε, όταν οδηγούσε ανθρώπους σε αποσπάσματα ή σε φούρνους, ταυτόχρονα θαύμαζε
και το αρχαίο κάλλος που άλλωστε και ο Χίτλερ αποτιμούσε και θεωρούσε την πράξη
του πατριωτισμό και όχι προδοσία.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Αυτό το “είναι φίλοι μας οι
Γερμανοί” που έχει στοιχειώσει τις ελληνικές ταινίες, αφού πρώτα τύποι σαν τον
Αρτέμη Μάτση στοίχειωσαν την ίδια τη χώρα, είναι η μοναδική δίκαιη πατριωτική
ταυτοποίηση που μπορεί να γίνει με τη Χρυσή Αυγή. Όλα τα άλλα είναι πολύ μακρινά
και μπορεί να τα επικαλείται ο κάθε έλληνας ως καταγωγή και πρότυπο. Σε αυτό
όμως που ο καθένας διαφοροποιείται και ελέγχεται, το πρόσφατο, ο Κασιδιάρης και
η παρέα του είναι οι λάτρεις του Εθνικοσοσιαλισμού, των εγκληματικών θεωριών και
βέβαια εξ” αυτών και οι προδότες ενός λαού που μάτωσε για να αντιμετωπίσει το
έγκλημα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Μπορεί όταν ο Ηλίας Κασιδιάρης
βλέπει στο DVD την γνωστή ταινία “300” να θεωρεί πως είναι αυτός που αναφωνεί το
“this is Sparta” και το ίδιο να θεωρούν και οι εθνικόπληκτοι φίλοι του.
Δυστυχώς, όμως, δεν είναι τίποτα άλλο από τον Αρτέμη της Finos Films.
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16pt;">Όσες φορές τους ακούς να
μιλάνε, είναι οι ηρωικοί απόγονοι των πιο ηρωικών στιγμών. Αλλά την μοναδική
περίοδο που μπορείς να τους ζυγίσεις και να τους ταυτίσεις ιστορικά, είναι
κουκουλοφόροι, ταγματασφαλίτες και μαυραγορίτες.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="color: black; font-size: 14pt;"><a href="http://www.koutipandoras.gr/40307/%C3%8E%C2%BA%C3%8E%C2%B1%C3%8F?%C3%8E%C2%B9%C3%8E%C2%B4%C3%8E%C2%B9%C3%8E%C2%AC%C3%8F%C2%81%C3%8E%C2%B7-%C3%8E%C2%B4%C3%8E%C2%B5%C3%8E%C2%BD-%C3%8E%C2%B5%C3%8E%C2%AF%C3%8F?%C3%8E%C2%B1%C3%8E%C2%B9-%C3%8E%C2%BF-%C3%8E%C2%BB%C3%8E%C2%B5%C3%8F?%C3%8E%C2%BD%C3%8E%C2%AF%C3%8E%C2%B4%C3%8E%C2%B1%C3%8F?-%C3%8E%C2%B5%C3%8E%C2%AF%C3%8F?%C3%8E%C2%B1%C3%8E%C2%B9-%C3%8E%C2%BF.html" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;">http://www.koutipandoras.gr/40307/%CE%BA%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B5%CE%AF%CF%83%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CE%BB%CE%B5%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CF%83%CE%B1%CE%B9-%CE%BF.html</a>
</span></b></div>
</dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-61278168321176817642013-07-27T14:09:00.002+03:002013-07-27T14:09:10.900+03:00Reuters: Έρχεται νέο δάνειο για την Ελλάδα το 2014 <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span lang="EN-GB" style="color: green; font-size: 26pt;">Reuters</span><span style="color: green; font-size: 26pt;">: Έρχεται
νέο δάνειο για την Ελλάδα το 2014</span></b>
</dt>
<dt><b><span style="color: blue; font-size: 22pt;">Χρηματοδοτικό κενό ύψους 3,8
δις προβλέπεται για το 2014</span></b>
</dt>
<dt><a href="http://fih.gr/view.php?filename=47eurogroup1.jpg" target="_blank"><img align="left" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="188" src="http://fih.gr/images/47eurogroup1.jpg" width="337" /></a><span style="font-size: 14pt;">Νέα δάνεια για την Ελλάδα ή πρόωρη επιστροφή στις αγορές
με βραχυπρόθεσμα ομόλογα είναι οι πιθανές επιλογές που συζητήθηκαν από τους
δανειστές για να καλύψουν ένα χ<strong>ρηματοδοτικό κενό € 3.8 δις</strong> του
επόμενου έτος στο πακέτο διάσωσης της χώρας, δήλωσε ένας ανώτερος αξιωματούχος
της ΕΕ. Τα παραπάνω ανα φέρονται σε <b><a href="http://www.reuters.com/article/2013/07/26/eu-greece-funding-idUSL6N0FW29Y20130726?rpc=401" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;">δημοσίευμα
του πρακτορείου Reuters</a></b>. </span><span style="font-size: 14pt;">«Η
κυβέρνηση στην Αθήνα και η τρόικα των διεθνών δανειστών της από την Ευρωπαϊκή
Ένωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα
συζητήσουν τις επιλογές για συμπληρωματική χρηματοδότηση σε λίγους μήνες», είπε
ο αξιωματούχος. </span>
</dt>
<dt><span style="font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Μετάφραση: <b><span style="color: red;"><a href="http://lefteria-news.blogspot.gr/2013/07/reuters-h-2014.html" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;"><span style="color: red;">LEFTeria-news</span></a></span></b></span> <br /><br />
<span style="font-size: 16pt;">«Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους η
διαφορά αυτή θα μπορούσε να κλείσει. Είτε τα κράτη μέλη να παράσχουν νέα δάνεια
(ή) ... να μην χρειαστούν όλα τα κεφάλαια που βρίσκονται σήμερα στο πρόγραμμα,
(ή) ... αργότερα το επόμενο έτος, εάν η Ελλάδα μπορεί να είναι σε θέση να
επιστρέψει στις αγορές, να προχωρήσει σε έκδοση ομολόγων μικρής διάρκειας »,
είπε ο αξιωματούχος, σύμφωνα με το Reuters.</span><br />
<strong><span style="font-size: 16pt;">Το κενό θα εμφανιστεί κατά το δεύτερο
εξάμηνο του 2014</span></strong><span style="font-size: 16pt;">, επειδή, όταν το
τρέχον πρόγραμμα σχεδιάστηκε στα τέλη του περασμένου έτους, οι υπεύθυνοι για την
πολιτικής της ζώνης του ευρώ ανέμεναν ότι οι κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης θα
επανατοποθετούνταν (roll over) επάνω στις τοποθετήσεις τους στα ελληνικά ομόλογα
που λήγουν κατά τη διάρκεια της διάσωσης.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Αλλά οι κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης
πιστεύουν ότι αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί ως νομισματική χρηματοδότηση δημόσιου
δανεισμού, η οποία απαγορεύεται από το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Οι αξιωματούχοι της ευρωζώνης θα συζητήσουν
τρόπους για να κλείσει το κενό μετά τις καλοκαιρινές διακοπές στο τέλος του
Αυγούστου.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Μια άλλη επιλογή, που αναφέρθηκε προηγουμένως
από την Κομισιόν, θα μπορούσε να είναι να δωθούν τα αχρησιμοποίητα κεφάλαια της
διάσωσης που προορίζονταν αρχικά για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών στην
Ελλάδα.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Ο αξιωματούχος δήλωσε ότι το ποσό που μπορεί να
είναι διαθέσιμο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα γίνει γνωστό μόνο στις
αρχές του 2014, όταν θα τελειώνει η αναθεώρηση των κεφαλαιακών αναγκών των
τραπεζών και το «τεστ κοπώσεως» των στοιχείων του ενεργητικού τους.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Η Ελλάδα θα μπορούσε να εξετάσει το ενδεχόμενο
να δανειστεί από την αγορά και πάλι, επειδή η προσπάθεια δημοσιονομικής
εξυγίανσης θα μπορούσε να αποδειχθεί ότι πετυχαίνει νωρίτερα από τα
προβλεπόμενο. Η χώρα οφείλει κατά το τρέχον έτος να δημιουργήσει πρωτογενές
δημοσιονομικό ισοζύγιο - το οποίο αποκλείει το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους
της - και ένα πρωτογενές πλεόνασμα το 2014.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">"Η δημοσιονομική εξυγίανση βρίσκεται σε καλό
δρόμο. Δεν θα απέκλεια ότι μπορεί να υπάρξει ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα ήδη
από φέτος, ώστε η Ελλάδα να επιτύχει ξεπεράσει τον στόχο της", είπε ο
αξιωματούχος.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Οι Υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης
υποσχέθηκαν ότι αν η Ελλάδα φτάσει σε πρωτογενές πλεόνασμα και πληροί όλες τις
άλλες προϋποθέσεις της διάσωσης, θα εξετάσουν περαιτέρω βοήθεια για να
βεβαιωθούν ότι το χρέος της χώρας θα μειωθεί σημαντικά κάτω από 110% του ΑΕΠ το
2022.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Σύμφωνα με ένα έγγραφο του Eurogroup από τον
περασμένο Δεκέμβριο, αυτό γίνεται για να συμπεριληφθεί η περαιτέρω μείωση των
επιτοκίων για τα διμερή δάνεια που χορηγήθηκαν στην Ελλάδα στο πλαίσιο του
πρώτου πακέτου διάσωσης και για τη μείωση της Ελληνικής συνεισφοράς στα
χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ έργα στην Ελλάδα.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Κάποιοι στην Ελλάδα πιστεύουν ότι η περαιτέρω
βοήθεια μπορεί να σημαίνει ότι θα σβηστούν κάποια από τα δάνεια διάσωσης, καθώς
οι περισσότεροι κάτοχοι του Ελληνικού χρέους είναι τώρα με οι κυβερνήσεις της
ζώνης του ευρώ και φορείς της.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Όμως, ο αξιωματούχος δήλωσε ότι
<strong>οποιεσδήποτε συζητήσεις για το Ελληνικό χρέος θα μπορούσαν να
πραγματοποιηθούν μόνο τον Απρίλιο του επόμενου έτους</strong>, όταν η στατιστική
υπηρεσία της ΕΕ θα δημοσιεύσει την έκθεση για το χρέος του 2013 και τα νούμερα
του ελλείμματος.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">«Μια συζήτηση για το χρέος πρέπει να γίνει τον
επόμενο Απρίλιο. Το Eurogroup δεν μιλάει για ελάφρυνση χρέους αλλά για περαιτέρω
στήριξη, εφόσον αυτό είναι αναγκαίο και εφόσον πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις»,
είπε ο αξιωματούχος.</span><br />
<span style="font-size: 16pt;">Μετάφραση</span><span lang="EN-GB" style="font-size: 16pt;">: </span><b><span style="color: red; font-size: 16pt;"><a href="http://lefteria-news.blogspot.gr/2013/07/reuters-h-2014.html" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;"><span lang="EN-GB" style="color: red;">LEFTeria-news</span></a></span></b></dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-73977223394220468152013-07-26T18:11:00.002+03:002013-07-26T18:11:44.871+03:00Καταργούν τη Βουλή: Με προεδρικά διατάγματα οι απολύσεις στο δημόσιο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 26pt;">Καταργούν τη Βουλή: Με
προεδρικά διατάγματα οι απολύσεις στο δημόσιο</span></b>
</dt>
<dt><b><span style="color: blue; font-size: 20pt;">Ειδική τροπολογία των
Μητοστάκη - Στουρνάρα επιτρέπει την κατάργηση θέσεων στο Δημόσιο μέσω Προεδρικών
Διαταγμάτων και χωρίς την προηγούμενη έγκριση της Βουλής. </span></b>
</dt>
<dt><a href="http://fih.gr/view.php?filename=20stournaras_mitsotakis.jpg" target="_blank"><img align="left" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="260" src="http://fih.gr/images/20stournaras_mitsotakis.jpg" width="359" /></a><span style="color: black; font-size: 14pt;">Τροπολογία με την
οποία εφεξής επιτρέπεται με Προεδρικά Διατάγματα να καταρτίζονται οι Οργανισμοί
των υπουργείων, των αυτοτελών δημοσίων υπηρεσιών, των αποκεντρωμένων διοικήσεων
αλλά και των ΝΠΔΔ, κατατέθηκε σήμερα στη Βουλή από τον υπουργό Διοικητικής
Μεταρρύθμισης Κυριάκο Μητσοτάκη και τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα.
Δύο εκ των στυλοβατών του μνημονίου και της διάλυσης του δημόσιου τομέα ανοίγουν
το δρόμο για την παράκαμψη της Βουλής. Σύμφωνα με τη σκανδαλώδη ροπολογία, με
Προεδρικά Διατάγματα θα είναι δυνατό επίσης να αντικαθίστανται ή να
τροποποιούνται οι Οργανισμοί, αλλά και να καταρτίζονται ενιαίοι οργανισμοί για
κατηγορίες νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου. Προβλέπεται, επίσης, ότι είναι
δυνατόν με τα ίδια Προεδρικά Διατάγματα να αντικαθίσταται, να καταργείται ή να
τροποποιείται κάθε ισχύουσα διάταξη νόμου ή κανονιστικής πράξης, σχετική με την
οργάνωση και λειτουργία των προαναφερόμενων φορέων.</span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Πηγή:
ΑΜΠΕ</span></b> <br /><br />
<dl>
<dt><span style="color: black; font-size: 16pt;">Η κατάρτιση των Οργανισμών θα
βασίζεται σε εκθέσεις αξιολόγησης των οργανικών μονάδων τους που συνοδεύονται
από περιγράμματα αποστολής και θέσεων καθώς και από σχέδια στελέχωσης, τα οποία
έχουν εγκριθεί από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Μεταρρύθμισης. Ανάμεσα στα όσα θα
προβλέπουν οι Οργανισμοί μπορεί να είναι και η σύσταση νέων θέσεων προσωπικού,
καθώς και η κατάργηση, κατά κατηγορία και κλάδο, υφιστάμενων θέσεων που
πλεονάζουν ή ακόμα και η μεταφορά θέσεων προσωπικού σε άλλους κλάδους.</span>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 16pt;">Πρόκειται ουσιαστικά για την
καθιέρωση των Προεδρικών Διαταγμάτων ως πάγιας πρακτικής για την οργάνωση και
λειτουργία του στενού δημόσιου τομέα και των ΝΠΔΔ, χωρίς να απαιτείται
προηγούμενη έγκριση της Βουλής. Παρά την ευελιξία που παρέχει στην κυβέρνηση η
έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων, πρέπει να σημειωθεί ότι η διαδικασία της έκδοσης
τους προϋποθέτει ότι γνωμοδοτεί προηγούμενως το ΣτΕ για τη συνταγματικότητα των
προβλεπομένων.</span>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 16pt;">Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική
έκθεση, στόχος της τροπολογίας είναι η ορθολογική και αποτελεσματική
αναδιοργάνωση των δημοσίων πολιτικών υπηρεσιών ώστε να παρέχουν τις καλύτερες
δυνατές υπηρεσίες στους πολίτες. Ο νέος χάρτης της ελληνικής δημόσιας διοίκησης
θα αποτυπωθεί κανονιστικά με τα προεδρικά διατάγματα στα οποία θα καθοριστεί το
περιεχόμενο, η έγκριση και η τροποποίηση των οργανισμών των δημοσίων υπηρεσιών,
αναφέρεται στην έκθεση τονίζεται όμως ότι «προηγουμένως θα έχει ελεγχθεί
διοικητικά και πρακτικά ως προς την εφαρμοσιμότητά του, καθώς θα έχει προκύψει
με βάση υλικοτεχνικές μελέτες, σύμφωνα με τις μεθόδους της σύγχρονης διοικητικής
επιστήμης».</span>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 16pt;">Η επέκταση της έκδοσης
Προεδρικών Διαταγμάτων ως πάγια πρακτική για το νέο χάρτη της δημόσιας διοίκησης
αποτυπώνεται ουσιαστικά στην επισήμανση της αιτιολογικής έκθεσης σύμφωνα με την
οποία «η επιλογή του νομικού εργαλείου του προεδρικού διατάγματος για τη θέση σε
ισχύ των νέων οργανισμών υπαγορεύεται από την ανάγκη της ευελιξίας και της
ύπαρξης διακριτικής ευχέρειας της διοίκησης ως προς την οργάνωσή της αλλά και
από τη δικαιοκρατική εγγύηση προηγούμενου ελέγχου των Προεδρικών Διαταγμάτων από
το Συμβούλιο της Επικρατείας».</span>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt><b><span lang="EN-GB" style="color: black; font-size: 16pt;">Πηγή:
ΑΜΠΕ</span></b> </dt>
</dl>
</dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3585970893005141547.post-29246668746585789692013-07-25T11:56:00.002+03:002013-07-25T11:56:41.123+03:00ΚΚΕ: Περιμένοντας την επανάσταση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<dl>
<dt><b><span style="color: red; font-size: 26pt;">ΚΚΕ: Περιμένοντας την
επανάσταση</span></b>
</dt>
<dt><span style="color: #660000;"><b><span style="font-size: 22pt;">Υποτίμηση των
αγώνων</span></b></span><a href="http://fih.gr/view.php?filename=67kke.jpg" target="_blank"><img align="right" alt="FREE photo hosting by Fih.gr" height="231" src="http://fih.gr/images/67kke.jpg" width="359" /></a>
</dt>
<dt><span style="color: black; font-size: 16pt;">Η Κομμουνιστική Επιθεώρηση
(4/13) και ο Ριζοσπάστης (14/7) αφιέρωσε αρκετές σελίδες στην κριτική της
ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τον ΝΑΡ, στην τακτική και τη στρατηγική μας. Στην κριτική δεσπόζει
η μεταφυσική μονομέρεια, ο δογματισμός, ο σεχταρισμός... <b>Το ΚΚΕ, δέσμιο</b>
του γραφειοκεντρισμού του, εξετάζει την εναλλαγή των αστικών κυβερνήσεων μόνον
καθ' εαυτήν και όχι κύρια από την άποψη των δυνατοτήτων για το κίνημα.
Παραπέμπουμε στη στάση του <b>Λένιν</b> σε παρόμοιες ψευτοδιλημματικές
καταστάσεις: «Παλεύουμε κατά του Κορνίλοφ, ακριβώς όπως κάνουν τα στρατεύματα
του Κερένσκι, αλλά δεν υποστηρίζουμε τον Κερένσκι»...</span>
</dt>
<dt><b><span style="color: red; font-family: Verdana; font-size: 14pt;">Του
Δημήτρη Γρηγορόπουλου</span></b> <br /><br />
<dl>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Μονότονα
ανακυκλούμενα σχήματα, σοφιστική συλλογιστική, εξυπνακίστικη χωρίς γείωση στη
σύνθετη, αντιφατική, κινούμενη πραγματικότητα.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: 16pt;">Ας
προσπαθήσουμε να παρακολουθήσουμε αυτή τη λογική:</span></b><span style="font-size: 16pt;"> <i>«Αντικειμενικά, η οριοθέτηση ως άμεσου πολιτικού
στόχου της ανατροπής της κυβέρνησης δίνει αέρα στα πανιά του ΣΥΡΙΖΑ στην
προοπτική ανάδειξης του σε κυβέρνηση, καθιστώντας όσες δυνάμεις το υιοθετούν
όπως και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ δορυφόρο του ενός πόλου».</i></span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Η προβολή τον
συνθήματος «μπορούμε να τους ρίξουμε» αντικειμενικά καταλήγει στην υποστήριξη
της εναλλαγής τον κυβερνητικού διαχειριστή. Σύμφωνα μάλιστα με τους αναλυτές του
ΚΚΕ, αυτή η πολιτική είναι απότοκη του αντικαπιταλιστικού προγράμματος των
ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΝΑΡ.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Το πρόγραμμα αυτό,
αφού για την υλοποίηση του δεν απαιτείται η ανατροπή της εξουσίας των
μονοπωλίων, «στρώνει χαλί για την κυβέρνηση στο έδαφος της αστικής εξουσίας που
θα το υλοποιήσει».</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: 16pt;">Θεωρητική βάση
αυτής της κριτικής αποτελεί η ακρογωνιαία αντίληψη του ΚΚΕ ότι οι
μεταβατικοί-ανατρεπτικοί στόχοι, όπως αυτοί που περιλαμβάνει το
αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι δυνατοί μόνο με την κατάκτηση
της εξουσίας.</span></b>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: 16pt;">Πρώτο:</span></b><span style="font-size: 16pt;"> Η άποψη
που υποστηρίζει ότι ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΣΥΡΙΖΑ συγκλίνουν στην προώθηση της
κυβερνητικής προοπτικής του δεύτερου, παραπέμπει στο γνωστό σόφισμα που ταυτίζει
μπουζούκι και αστυφύλακα, επειδή κι οι δύο είναι όργανα.. Ταυτίζει, δηλαδή, δύο
ολότητες με τη σύμπτωση τους σ' ένα δευτερεύον στοιχείο τους. Θαυμάστε
λογική!</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Αποκλείεται άραγε
κάποιος που αγωνίζεται για την ανατροπή μιας άστικτη κυβέρνησης να είναι
αντίπαλος μιας άλλου τύπου αστικής κυβέρνησης και να έχει ως γνώμονα τα
συμφέροντα της εργατικής τάξης, που και η μια και η άλλη αστική διαχείριση
αντιστρατεύεται;</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Μπορούν να
σκεφτούν ότι με τους λαϊκούς αγώνες που θα αναπτυχθούν για την ανατροπή της
κυβέρνησης και της πολιτικής της μπορεί να προκύψει μια ισχυρή λαϊκή
αντικαπιταλιστική δυναμική (με την κοινή δράση των αντικαπιταλιστικών κοινωνικών
και πολιτικών δυνάμει , θα δημιουργήσει ρωγμές στο σύστημα θα αποσπάσει
παραχωρήσεις από τη διάδοχο αστική κυβέρνηση, θα ανοίξει δρόμο προς τη ρήξη και
την ανατροπή;</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: 16pt;">Το ΚΚΕ,
δέσμιο</span></b><span style="font-size: 16pt;"> του γραφειοκεντρισμού του,
εξετάζει την εναλλαγή των αστικών κυβερνήσεων μόνον καθ' εαυτήν και όχι κύρια
από την άποψη των δυνατοτήτων για το κίνημα.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Παραπέμπουμε στη
στάση του <b>Λένιν</b> σε παρόμοιες ψευτοδιλημματικές καταστάσεις: <i>«Παλεύουμε
κατά του Κορνίλοφ, ακριβώς όπως κάνουν τα στρατεύματα του Κερένσκι, αλλά δεν
υποστηρίζουμε τον Κερένσκι»...</i></span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-family: Verdana;"> </span>
</dt>
<dt><span style="color: #990000; font-family: Verdana; font-size: 18pt;">ΚΚΕ:
Περιμένοντας την επανάσταση</span>
</dt>
<dt><span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 16pt;">Στις αναλύσεις
του ΚΚΕ υποβόσκει η δογματική αντίληψη ότι ακόμη και ανατρεπτικοί στόχοι όταν
υλοποιούνται στο πλαίσιο του σημερινού κοινωνικοπολιτικού συστήματος, τότε
εκφυλίζονται σε καπιταλιστικές ρυθμίσεις, με αποτέλεσμα το ίδιο το ΚΚΕ να
αυτοαναιρείται<span style="color: #0b5394;">.</span></span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: 16pt;">Δεύτερο:
</span></b><span style="font-size: 16pt;">Η προηγούμενη ανάλυση δεν θα
χρειαζόταν, αν το ΚΚΕ καλοπροαίρετα αναγνώριζε ότι άξονας πάλης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και
του ΝΑΡ (σύμφωνος με τη γραμμή Λένιν), χωρίς την παραμικρή παρέκκλιση, είναι η
ανατροπή της συγκυβέρνησης, αλλά και της κάθε κυβέρνησης ή συγκυβέρνησης με το
όποιο πρόσημα που θα διαχειρίζεται την επίθεση του κεφαλαίου.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: 16pt;">Τρίτο:</span></b><span style="font-size: 16pt;"> Η ουσία
της κριτικής του συνίσταται στο ότι το μεταβατικό πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν
είναι ριζοσπαστικό, γιατί δεν συνδέεται με (δεν προϋποθέτει) τη λύση του
ζητήματος της εξουσίας και της ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Θεωρεί ότι χωρίς
αυτό το πλαίσιο το μεταβατικό πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΝΑΡ απλώς
«εντάσσεται σε ένα άλλο μίγμα διαχείρισης της κρίσης».</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Αναλύοντας τους
στόχους του μεταβατικού προγράμματος, σύμφωνα με το παραπάνω σκεπτικό
«αποδεικνύουν» ότι δεν είναι στόχοι αντικαπιταλιστικοί, αλλά συστημικοί,
εφαρμόσιμοι από ένα μίγμα αστικής διαχείρισης.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: 16pt;">Η συγκεκριμένη
ανάλυση των μεταβατικών στόχων είναι άκρως στρεβλωτική.</span></b><span style="font-size: 16pt;"> Αναλυτική αναφορά σε μια τέτοια κριτική
παρέλκει.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Ενδεικτικά
αναφέρουμε την <b>άποψη του αρθρογράφου της ΚΟΜΕΠ</b> για <i>«την παντελή
απουσία αναφοράς στην κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής»</i> (σ. 55), ενώ στην
ίδια σελίδα και στην προηγούμενη εκθέτοντας τους στόχους του μεταβατικού
προγράμματος αυτοανασκευάζεται, παρουσιάζοντας δύο θέσεις από το πρόγραμμα της
ΑΝΤΑΡΣΥΑ που αναφέρονται στην εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων
επιχειρήσεων με εργατικό - λαϊκό έλεγχο, χωρίς αποζημίωση, στην υπεράσπιση των
συλλογικών παραγωγικών δυνατοτήτων, για να μείνουν ανοιχτές επιχειρείς και
εργοστάσια με εργατικό έλεγχο, για να ζήσουν τα αυτοαπασχολούμενα λαϊκά στρώματα
με τους συνεταιρισμούς τους.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Με απουσία λογικού
ειρμού, <b>ενώ μετά βδελυγμίας ελεεινολογεί</b> <i>«την απουσία αναφοράς στην
κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής»</i>, <b>από την άλλη, την απαξιώνει,
</b>θεωρώντας την απλώς μορφή καπιταλιστικής ρύθμισης, χωρίς να την διφοροποιεί
από τις ιδιωτικοποιήσεις, που εξυπηρετεί σε κάθε περίπτωση τα συμφέροντα των
μονοπωλιακών ομίλων.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Πέρα όμως από τις
στρβλώσεις και τις παιδαριώδεις αντιφάσεις, σε αυτές τις αναλύσεις υποβόσκει η
δογματική αντίληψη ότι ακόμη και ανατρεπτικοί στόχοι, όταν πραγματοποιούνται στο
πλαίσιο του συστήματος εκφυλίζονται σε καπιταλιστικές ρυθμίσεις. Έτσι, όμως,
<b>το ΚΚΕ αυτοαναιρείται,</b> γιατί και οι αμυντικοί αγώνες (εισοδηματικοί
κυρίως) στους οποίους ειδικεύεται, όταν επιτυγχάνουν, θεσμοποιούνται από το
κράτος που (την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενο) τους ιδιοποιείται επιχειρώντας να
εξωραΐσει τη φυσιογνωμία του.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Το κυριότερο: <b>Ο
χαρακτήρας των αλλαγών </b>δεν καθορίζεται μόνο ή και κύρια από το
οικονομικοπολιτικό σύστημα. Αλλά κύρια και από το συσχετισμό δυνάμεων στους
αγώνες και από το ποιος ηγεμονεύει στις πραγματοποιούμενες αλλαγές.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Έτσι, ακόμη και
<b>επουσιώδεις στην κοινωνική κλίμακα παράγοντες,</b> όπως η αύξηση της τιμής
των εισιτηρίων στη Βραζιλία, <b>μπορεί σε συνθήκες οξυμένων κοινωνικών
αντιθέσεων να πυροδοτήσουν εξεγέρσεις.</b> Το πιο χαρακτηριστικό ιστορικά
παράδειγμα: Οι στόχοι του κεντρικού συνθήματος των <b>μπολσεβίκων <i>«ψωμί, γη,
ειρήνη»</i></b> κάλλιστα μπορούσαν να εκπληρωθούν στο πλαίσιο του ρωσικού
καπιταλισμού.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Όμως η οξυδέρκεια
και η διαλεκτική εικονοκλαστική σκέψη του Λένιν διείδε σε αυτά τα προβλήματα την
αδυναμία της εξουσίας στη συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία να λύσει αυτά και
παρόμοια προβλήματα και την εκρηκτική επενέργεια αυτής της εκκρεμότητας στις
μάζες.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Θα μπορούσαν
βέβαια οι θεωρητικοί του ΚΚΕ να αντιστρέψουν το επιχείρημα και να ισχυριστούν
ότι αυτά τα προβλήματα λύθηκαν, επειδή συνδέθηκαν με την επανάσταση. Συνέβη το
εκ διαμέτρου αντίθετο. <b>Οι μπολσεβίκοι δεν περίμεναν την επανάσταση για να
αρχίσουν να λύνουν τα οξυμένα προβλήματα.</b> Απεναντίας, τα μετέτρεψαν σε
πολιορκητικό κριό της ταξικής πάλης, που οδήγησε στην επανάσταση και τη νίκη
της. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Απρίλιο του 1917 ο Λένιν μιλώντας για το
αγροτικό ζήτημα, καλούσε τους αγρότες <i>«να εφαρμόσουν την αγροτική
μεταρρύθμιση αμέσως οι ίδιοι και να απαλλοτριώσουν αμέσως τα τσιφλίκια με
αποφάσεις των τοπικών αντιπροσώπων των αγροτών».</i> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: 16pt;">Οι μπολσεβίκοι,
αντίθετα με το ΚΚΕ, δεν περίμεναν την επανάσταση. Την
προετοίμαζαν</span></b><span style="font-size: 16pt;"> δημιουργώντας σοβιέτ,
προωθώντας τον επαναστατικό ντεφετισμό στο στρατό, ενισχύοντας τα σοβιέτ των
στρατιωτών, θέτοντας τα εργοστάσια υπό τον έλεγχο των εργατών (ενώ σύμφωνα με
την ΚΟΜΕΠ, σ. 57 «<i>οι φράσεις περί εργατικού - λαϊκού ελέγχου είναι κενές
περιεχομένου όταν κυριαρχεί η καπιταλιστική ιδιοκτησία»</i>!!! (Καημένε
Λένιν)...</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: 16pt;">Πώς όμως
εξηγείται αυτός ο συντηρητισμός </span></b><span style="font-size: 16pt;">των
κομμουνιστικών κομμάτων και των συνδεδεμένων με τον «υπαρκτό σοσιαλισμό» αλλά
και των ευρωκομμουνιστικών<b>,</b> η απεμπόληση της επαναστατικής παράδοσης, των
ανατρεπτικών και ρηξιακών στόχων, των εξεγέρσεων;</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Σε μια απόπειρα
ερμηνείας <b>καθοριστικό ρόλο έπαιξε η αυτονόμηση του κόμματος από την εργατική
τάξη και την κοινωνία,</b> η απολυτοποίηση της διατήρησης του, η αύξηση της
δύναμης του, χωρίς επιλογές με διακύβευμα.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: 16pt;">Συγκεκριμένα,<span style="color: #cc0000;">
</span></span></b><span style="font-size: 16pt;">ο περιορισμός σήμερα του ΚΚΕ σε
αμυντικούς στόχους και στην περιχαράκωση εκφράζει ακριβώς την απροθυμία για
οξυμένη και ανατρεπτική πάλη, το φόβο για το επαναστατικό διακύβευμα, τον
αυτοεγκλεισμό του σ' έναν αμυντικό ρεφορμισμό, που είναι κραυγαλέα αναντίστοιχος
στις αγωνιστικές απαιτήσεις ενός υπεραντιδραστικού ολοκληρωτικού καπιταλισμού
και που αποκλείεται να ανυψωθεί σε επαναστατικό υποκείμενο.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: 16pt;">Η όξυνση της
επίθεσης του καπιταλισμού</span></b><span style="font-size: 16pt;"> ενάντια στην
εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα <b>δεν συνάδει με την επικέντρωση μόνο στα
άμεσα ζητήματα </b>(αποδοχές, συνθήκες εργασίας) <b>αλλά στα μεταβατικά -
προωθημένα ζητήματα, </b>που η επίλυση τους κλονίζει τον καπιταλισμό και
συγκεντρώνει τις δυνάμεις της επαναστατικής μετάβασης. Ακόμη και τα άμεσα
προβλήματα αποκτούν την όξυνση μεταβατικών στόχων.</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Δεν είναι άμοιρη
αυτού του κλίματος η απόφαση ενός όχι ριζοσπαστικού κλάδου (καθηγητές Δημοσίου)
να υιοθετήσει μια δυναμική μορφή πάλης (απεργία διαρκείας).</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;">Δεν είναι τυχαίο,
επίσης, που το ΚΚΕ με τη συντηρητική οπτική του και το φόβο μιας «ανεξέλεγκτης»
έκρηξης του κινήματος, χαρακτήρισε την απεργία τους τυχοδιωκτισμό... (ΚΟΜΕΠ, σ.
64).</span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt;"> </span>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><b><i><span style="color: black; font-size: 16pt;">Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΡΙΝ
21/7/13</span></i></b>
</dt>
<dt style="text-align: justify;"><b><i><span style="color: black; font-size: 16pt;">Αναδημοσίευση από</span><span style="color: #666666; font-size: 16pt;">: </span><span style="color: red; font-size: 16pt;"><a href="http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2013/07/blog-post_7349.html" style="color: blue; text-decoration: underline; text-underline: single;"><span style="color: red;">Βαθύ Κόκκινο</span></a></span></i></b> </dt>
</dl>
</dt>
</dl>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08051056850681230077noreply@blogger.com