- Συνέντευξη-Αλ. Αλαβάνος στο Βήμα: «Πείτε όχι στη Μερκελ και θα μας
παρακαλάει!» -
Από την Εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη, Αίθουσα Ε.Δ.Ο.Θ σήμερα: Από του
Μαξίμου πρέπει να πάνε στον Κορυδαλλό ή στο Δαφνί; - Αν και εκτός κοινοβουλευτικού
πεδίου αυτή την κρίσιµη περίοδο, ο κ. Αλ. Αλαβάνος δεν νοσταλγεί
καθόλου τη Βουλή και σε όσους τον ρωτούν αν έχει µετανιώσει που βρίσκεται
εκτός απαντά: «Στη Βουλή της ντροπής; Οχι!». Ο επικεφαλής του
Μετώπου Ανατροπής και Αλληλεγγύης δηλώνει υπέρµαχος µιας «συνάντησης των
δυνάµεων της Αριστεράς χωρίς εξαιρέσεις», µε «συλλογική ηγεσία», στη βάση ενός
«µαχητικού προγράµµατος» το οποίο θα περιλαµβάνει την παύση πληρωµών, την
έξοδο από την ευρωζώνη, τις εθνικοποιήσεις και τον σχεδιασµό. Ακόµη,
υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση πρέπει να παραιτηθεί «και να πάρει
οικειοθελώς τον δρόµο για το δικαστήριο του λαού και της Ιστορίας». «Ετσι κι
αλλιώς δεν είναι πολύς ο χρόνος της» σηµειώνει. - ΣYNENTEΥΞΗ ΣΤΟΝ Λ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟ (ΒΗΜΑ)
• Διαβάζoνrας στην lστoσελίδo σας ( www.tοmetορο.gr ) τις«Εννέα αισιόδοξες παρατηρήσεις (σας) για Εννέα πολύ απαισιόδοξες καταστάσεις, τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά. Προτείνετε παύση πληρωμών, έξοδο από το ευρώ κτλ. Και μετά τι;
«Η παύση πληρωμών της Aργεντινής, σε συνδυασμό με την προηγηθείσα αποδέσμευση από τη σταθερή ισοτιμία του πέσο με το δολάριο κάτι σαν αποχώρηση από την ευρωζώνη -, είναι το σημείο θετικής στροφής και ο πρόεδρος Κίρσνερ απέκτησε ισχύ απέναντι στο ΔΝΤ, διέγραψε τα 2/3 του χρέους και έφερε στην Αργεντινή θεαματικούς ρυθμούς ανάπτυξης που προσέγγιζαν το 10%. Ως τότε ο λαός της σφάδαζε. Η Αργεντινή μάς προκαλεί απαισιοδοξία αλλά και αισιοδοξία».
• Πώς είναι ρεαλιστική η παύση πληρωμών όταν η χώρα οφείλει με δική της ευθύνη σε άλλες χώρες, όταν δεν θα μπορούν να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις αφού δεν θα μπορεί πλέον να δανείζεται;
«Με τον ίδιο τρόπο που γίνονταν τρείς παύσεις πληρωμών ανά δεκαετία τον τελευταίο αιώνα στη Γερμανία, στην Ισπανία, στην Ιταλία και σε άλλες χώρες μόνο στην Ευρώπη. Ευθύνη δεν έχει η “χώρα”. Έχει το εξαρτημένο κατεστημένο. Και υπάρχει μια αρχή του διεθνούς δικαίου, η “κατάσταση ανάγκης”, όπου οι ανάγκες της κοινωνίας τίθενται υπεράνω των απαιτήσεων των τοκογλύφωv».
• Μα η ελληνική οικονομία αντιμετωπίζει πρόβλημα ρευστότητας. Τι θα κάνουμε; Καλείτε την κυβέρνηση να πει ότι «δεν θέλουμε την έκτη δόση σας». Τι θα γίνει μετά;
«Η ίδια η European Banking Authorίty εξετάζει το ενδεχόμενο μείωσης του χρέους κατά 65%. Αυτό μπορούσαμε να το έχουμε πετύχει από το τέλος του 2009 . Τα νέα χρέη στην τρόικα, η καρατόμηση των εργαζομένων, η διάλυση της οικονομίας, πεταμένα λεφτά. Τζάμπα! Αν μια λαϊκή κυβέρνηση έλεγε “δεν θέλω την έκτη δόση σας”, σε λίγες ώρες θα έφτανε η Μέρκελ στο “Ελ. Βενιζέλος” να μας παρακαλάει να την πάρουμε. Κάνοντας στην Ελλάδα ένα παγκόσμιο πείραμα έχουν προσφέρει χωρίς να το θέλουν μια απρόσμενη δύναμη στον λαό μας να επηρεάσει τις εξελίξεις σε όλη την Ευρώπη. Ας σταματήσουμε πλέον να θεωρούμε τους εαυτούς μας κακόμοιρους και ζητιάνους. Εχουμε την τύχη στα χέρια μας-.
• Μιλάτε για μοιραiα πορεία εξόδου από το ευρώ αλλά δεν θέλετε επιστροφή στη δραχμή. Τι προτείνετε, δηλαδή;
«Ο νέος που έχει iPod και είναι στο Facebook θέλει να είναι πολίτης του κόσμου, όχι μιας βαλκανικής επαρχίας. Και έχει απόλυτο δίκιο. Ενα νέο νόμισμα δεν πρέπει να εκφράζει και να συμβολίζει μια εθνική αναδίπλωση, παρ’ ότι το πρώτο διάστημα πρέπει αναγκαστικά να ληφθούν μέτρα προστασίας. Είναι μια πρόταση-πρόκληση για μια άλλη ευρωπαϊκή συνεργασία στηριγμένη στην ισότητα, στη δικαιοσύνη και στο αμοιβαίο όφελος. Μπορεί από τον τόπο μας να πυροδοτηθεί ένα κίνημα αφύπνισης, προοπτικής και οράματος για μια νέα Ευρώπη».
• Εσεiς πληρώσατε την έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης; Θα πληρώσετε το «χαράτσι” στα ακίνητα μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ;
«Δεν πλήρωσα και δεν έχω σκοπό να πληρώσω. Τα χρήματα σκέφτομαι να πάνε στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις. Ο έκτακτος φόρος στα ακίνητα θα καταρρεύσει. Δεν θα πληρώσουν αυτοί που δεν έχουν και αυτοί που συνειδητοποιούν πως δεν χρωστάνε ούτε ένα κέρμα στους διεθνείς τοκογλύφους. Υπάρχουν οι αντιδράσεις των εργαζομένων στη ΔΕΗ. Και κυρίως υπάρχει η λαϊκή πρωτοβουλία. Σε μια συνάντησή μου με νέους ανθρώπους κάποιος έριξε την ιδέα: “Θα τρυπώνουμε στις πολυκατοικίες και θα εξαφανίζουμε τους λογαριασμούς της ΔΕΗ”. Ολοι τη βρήκαν φανταστική. Θα γεμίσουν οι γειτονιές Ρομπέν των Δασών από τα σχολεία».
• Πιστεύετε ότι έχει η κυβέρνηση περιθώρια διαχείρισης της κρiσης;
«Ναι, υπάρχει περιθώριο για αυτή την κυβέρνηση. Να παραιτηθεί και να πάρει οικειοθελώς τον δρόμο για το δικαστήριο του λαού και της Ιστορίας. Ετσι κι αλλιώς δεν είναι πολύς ο χρόνος της. Οι αγώνες των εργαζομένων έχουν άλλη ένταση, άλλη συμμετοχή και άλλη οργή. Από το Μέτωπο Αλληλεγγύης τούς κάνουμε την έκκληση να θέσουν σε προτεραιότητα το τριπλό πολιτικό αίτημα “παύση πληρωμών όχι στην ευρωζώνη να φύγουν κυβέρνηση και τρόικα”. Αυτό θα ενοποιήσει τους αγώνες στην κατεύθυνση μιας “πολιτικής απεργίας”, θα φέρει απίστευτη δυναμική, θα οδηγήσει σε γόνιμες εξελίξεις. Ελπίζω ότι το κίνημα των καταλήψεων θα γενικευθεί. Και θα τελειώνουμε σύντομα με αυτή την κυβέρνηση. Ασφαλώς φέρνει παρενέργειες και ενοχλήσεις στη ζωή μας. Είναι όμως για το κοινό καλό. Μην τους αφήνουμε µόνους».
• Οι εκλονές θα ήταν λύση εδώ που έχουμε φτάσει;
«Ναι, όχι όμως όπως τις βλέπουν οι εταιρείες δημοσκοπήσεων, ως ξαναμοίρασμα της τράπουλα ς μέσα στο σύστημα. Ναι, με τον όρο ότι έχει διαμορφωθεί ένα λαϊκό μέτωπο με την εναλλακτική του λύση. Είμαστε πίσω. Ο ιστορικός χρόνος όμως είναι πολύ πυκνός και μεγάλα πράγματα μπορούν να γίνουν σε λίγες ημέρες»,
• Η Αριστερά δεν φαίvεται να καρπώνεται ισχυρό «μέρισμα» από την κοινωvική αγανάκτηση. Πώς το ερμηνεύετε;
«Κι όµως, παρά τις ασυγχώρητες ελλείψεις της, η Αριστερά υπάρχει, µε φανταστικές µάλιστα δυνατότητες. Υπάρχει µε έναν τρόπο που δεν υφίστατο ούτε τη δεκαετία του ’80 ούτε του ’90. Υπάρχει όχι ως παρουσία αλλά ως επίκληση της παρουσίας, ως δραµατική αναζήτηση από την εργατική τάξη ως τα µεσαία στρώµατα».
• Μιλάτε νια αναγέννηση της Αριστεράς µέσω της δημιουργίας «ενός πλατιού λαϊκού µετώπου», ενός «νέoυ ΕΑΜ». Μήπως εθελoτυφλεiτε;
«Ξέρετε τι είπε ο αρχηγός των Συντηρητικών Φιλελευθέρων Γονατάς όταν στελέχη του ΚΚΕ του πρότειναν τη συνίδρυση του ΕΑΜ; Οτι εθελοτυφλούσαν. Οτι “αυτό είναι καθαρή τρέλα”. Ο αριστερός χώρος τότε ήταν χειρότερα από διαιρεµένος. Το Κοµµουνιστικό Κόµµα, αποδεκατισµένο από τον Μεταξά και το κάτεργο της Ακροναυπλίας, µακράν πιο αδύναµο από κάθε κοινοβουλευτική δύναµη της Άριστεράς σήµερα, µε τρία ακόµη µικρότερα κόµµατα, σε ένα σπιτάκι στην Ιπποκράτους, έθεσαν τις βάσεις ενός λαϊκού έπους».
• Εχετε μετανιώσει που είστε εκτός Boυλής σε μια τέτοια περίοδο;
«Τη Βουλή της ντροπής; Οχι!».
• πιστεύετε ότι θα είχατε θέση σε ένα σχήμα εκλογικής συνεργασίας «αντιμνημονιακών δυνάμεων στo οποίο θα συμμετείχε και ο ΣYN/ΣYPΙZA;
«”Αντιμνημονιακοί” είναι επίσης ο Σαμαράς, κάθε Τρίτη ο Καρατζαφέρης, πρώην αυλικοί του ΠαΣοΚ υπό αναβάπτιση. Το “αντί” δεν αρκεί. Ο λαός θέλει το “τι”. Ο δρόμος είναι ανοικτός: μια συνάντηση δυνάμεων της Αριστεράς χωρίς εξαιρέσεις. Ενα μαχητικό πρόγραμμα με την παύση πληρωμών, την έξοδο από την ευρωζώνη, τις εθνικοποιήσεις και τον σχεδιασμό. Ενα μετωπικό άνοιγμα. Κινήσεις σε όλη την Ελλάδα. Λαϊκές κάλπες παντού για τη στήριξη μιας πορείας ρήξης και αναγέννησης. Εκλογή μιας συλλογικής ηγεσίας-κανένα λόγο δεν έχει η Αριστερά να συνεχίσει να δέχεται το μοντέλο του αρχηγού που επιβάλλουν οι κανονισμοί του συστήματος. Ηγεσία δική μας είναι οι ιδέες, οι αξίες, το κάλεσμα της Ιστορίας και η αίσθηση χρέους».
Δελτίο Τύπου
Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής
Εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη, Αίθουσα Ε.Δ.Ο.Θ., Κυριακή 16.10, 11.30
Σημεία από την άνοιγμα Αλ. Αλαβάνου
Από του Μαξίμου πρέπει να πάνε στον Κορυδαλλό ή στο Δαφνί;
«Αυτή η κυβέρνηση έχει υπερβεί τα ακρότατα όρια της βαναυσότητας και του παραλογισμού.
Ο λαός αναρωτιέται αν από του Μαξίμου πρέπει να πάνε στον Κορυδαλλό ή στο Δαφνί. Η απάντηση είναι: στον Κορυδαλλό. Γιατί είναι εκτελεστές συμβολαίων με τους τοκογλύφους και τους δικηγόρους τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι σε εντεταλμένη αποστολή.
Οι μέρες τους είναι μετρημένες.
Το δείχνει η εκδήλωση της οργής του λαού – ούτε σε βαφτίσια δεν μπορούν να πάνε. Το δείχνει η καθολική συμμετοχή που βλέπουμε πια στους αγώνες, όπως στους εργαζόμενους στις μεταφορές ή την αυτοδιοίκηση. Το δείχνει το κύμα των καταλήψεων που πρέπει να αγκαλιάσει τα πάντα. Ναι, νοιώθουμε τις παρενέργειες και μπορεί να δυσφορούμε κάποτε, όμως ξέρουμε ότι οι απεργοί, αντιμέτωποι με τη βία των πράξεων από τις δυνάμεις καταστολής και τη βία των λέξεων από τις δυνάμεις ενημέρωσης, δίνουν τη μάχη για όλους μας.
Έφτασε πια ο χρόνος ώστε από το ειδικό να περάσουμε στο γενικό, από το συνδικαλιστικό στο πολιτικό, από την κλαδική απεργία στην καθολική πολιτική απεργία με αιτήματα: Παύση πληρωμών – Αποχώρηση από την Ευρωζώνη – Να φύγουν τρόικα και κυβέρνηση.
Αν το αποφασίσουμε μπορούμε αυτή η συμβολική μέρα της 17 Νοέμβρη να μας βρει απαλλαγμένους από αυτή την κυβέρνηση της παράδοσης και ο λαός να ξεχυθεί στους δρόμους σαν ποτάμι, που τα νερά του θα ποτίσουν πάλι τον έρημο τόπο μας»
Για μια ακόμη φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον
«Ο ιστορικός και καθηγητής στο πανεπιστήμιο Columbia, Mark Mazower, που έχει γράψει και τη βαθυστόχαστη «Θεσσαλονίκη, Πόλη των Φαντασμάτων», σε ένα άρθρο του πριν βδομάδες στη «Νew York Times», τονίζει ότι τους τελευταίους δύο αιώνες η Ελλάδα έχει βρεθεί στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων στην Ευρώπη. Στις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα με την παλιγγενεσία της δίνει μήνυμα σε όλους τους λαούς για την απαλλαγή από τη δεσποτεία. Στην αρχή του 20ου αιώνα με τις εξελίξεις στα Βαλκάνια σηματοδοτεί τον κατακερματισμό αυτοκρατοριών όπως η Οθωμανική και η Αυστροουγγρική. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Ελλάδα, όπως και στην Τουρκία, με την επέμβαση των «μεγάλων» πρωτοεφαρμόζεται η απάνθρωπη αρχή της ανταλλαγής πληθυσμών. Στη ναζιστική κατοχή η ελληνική παλλαϊκή αντίσταση αποτέλεσε ευρωπαϊκό πρότυπο. Αμέσως μετά εδώ εγκαινιάζεται η εφαρμογή του άγριου Δόγματος Τρούμαν, των αμερικάνικων στρατιωτικών επεμβάσεων του ψυχρού πολέμου. Στη δεκαετία του 70 με την πτώση της χούντας ο λαός μας προαναγγέλλει την κατάρρευση των δικτατοριών σε Ευρώπη και Λατινική Αμερική.
«Και τώρα», καταλήγει, «ο κλήρος πέφτει πάλι στην Ελλάδα που θα προκαλέσει τους Ευρωπαίους μανδαρίνους και θα θέσει το ερώτημα: Ποιο είναι το μέλλον στην ήπειρο; Για μια ακόμη φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον».
Κάνουν μεγάλο λάθος τραπεζίτες και μεγάλες δυνάμεις που επιχειρούν το διεθνές τους πείραμα σε αυτό τον τόπο.
Κάνουν μεγάλο λάθος όσοι χλευάζουν και περιφρονούν το λαό μας.
Είμαστε ένας λαός που θέλει σχέσεις φιλίας με όλους ανεξαίρετα τους λαούς, συμπεριλαμβανομένων και από χώρες που τα καθεστώτα τους μας έχουν κακοποιήσει – Γερμανίας, Αγγλίας, Αμερικής. Η αδελφοσύνη των λαών βρήκε έκφραση στη Θεσσαλονίκη με τη γένεση της «Φεντερασιόν», που συμμετείχαν Έλληνες, Εβραίοι, Τούρκοι, Σλάβοι, Αρμένηδες, Λεβαντίνοι εργάτες.
Είμαστε πρόθυμοι να προσφέρουμε εθνικές αρμοδιότητες σε ένα δημοκρατικό και ισότιμο τραπέζι, για τα προβλήματα εκείνα που η επίλυσή τους απαιτεί δράσεις πέρα από σύνορα. Έτσι, με καλή πίστη, είδαν πολλοί και την παρουσία μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για να διαψευσθούν κατόπιν οικτρά.
Δεν είναι δυνατό όμως να ανεχθούμε αυτή την ωμή και καθολική καταπάτηση της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας. Αποκορύφωμά της η προκλητική κοινή δήλωση Μέρκελ – Σαρκοζί: «Μαζί με την αντιπροσωπεία της τρόικα θα αποφασίσουμε τι θα κάνουμε για την Ελλάδα». Για την Ελλάδα, χωρίς τον λαό της.
Δεν θα τους αφήσουμε. Δεν θα επιτρέψουμε στις μεγάλες καπιταλιστικές δυνάμεις να καταργήσουν την εθνική κυριαρχία. Μας το επιτάσσει η μνήμη των χιλιάδων νεκρών, κι από τις δύο πλευρές, εδώ στη Μακεδονία, στις κορυφές του Γράμμου, σε ένα αδελφοκτόνο πόλεμο που επέβαλε η ξένη επέμβαση.
Εδώ, στη Θεσσαλονίκη η Ομοσπονδία Καπνεργατών Ελλάδας με σκληρούς αγώνες κέρδισε το 1919 το οκτάωρο. Δεν θα αφήσουμε την τρόικα να εξαφανίσει τις σφραγισμένες από αίμα κατακτήσεις δεκαετιών του εργαζόμενου λαού. Μας συνοδεύει πάντα ο «Επιτάφιος» του Γιάννη Ρίτσου για ένα από τους δώδεκα σκοτωμένους καπνεργάτες τις μέρες του ’36, που καταλήγει στο σπαρακτικό κάλεσμα για πάλη της μάνας του που μοιρολογούσε: «Γιέ μου, στ΄αδέρφια σου τραβώ και σμίγω την οργή μου, / σου πήρα το ντουφέκι σου, κοιμήσου, εσύ, πουλί μου».
Ενότητα της Αριστεράς: Ξαναγεννήθηκε η προσδοκία. Ας της δώσουμε φτερά να πετάξει.
«Ο κόσμος ένοιωσε ανακούφιση και χαρά, μετά τόσο καιρό, από την κοινή ανακοίνωση δυνάμεων της αριστεράς από τον ΣΥΡΙΖΑ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τον εξωκοινοβουλευτικό αστερισμό, τα νέα πολιτικά κινήματα, το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής.
Ξαναγεννήθηκε η προσδοκία. Ας της δώσουμε φτερά να πετάξει.
Μπορούμε να συναντηθούμε σε ένα κοινό πρόγραμμα για: Παύση Πληρωμών – Σύγκρουση με την Ευρωζώνη – Εθνικοποίηση τραπεζών και κοινής ωφέλειας – Σχεδιασμό, με στόχο τη δημοκρατία και την κοινωνική πρόοδο.
Μπορούμε να αποτελέσουμε την αφετηρία για ένα μεγάλο μέτωπο του λαού, ένα νέο ΕΑΜ.
Μπορούμε να δημιουργήσουμε κινήσεις του σε όλη την Ελλάδα.
Μπορούμε να στήσουμε λαϊκές κάλπες παντού για τις θέσεις και την ηγεσία του.
Μπορούμε να αναδείξουμε μια συλλογική ηγεσία. Μπορεί σε αυτή την εξουσιαστική παρακμή του συστήματος η αριστερά να αποδείξει ότι δική της ηγεσία είναι η αλληλεγγύη και αδελφοσύνη».
Θεσ/νίκη 16.10.2010
