http://politikokafeneio.com
Η ΣΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ Β’ ΓΥΡΟ ΤΩΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ καλεί όλους όσους ψήφισαν ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ στον Α΄ γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, να μετέχουν και στον Β΄γύρο με την ίδια ζέση, και να ψηφίσουν ξανά ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ.
Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ καλεί όλους όσους ψήφισαν τους αριστερούς και ριζοσπαστικούς συνδυασμούς της επιλογής τους στον Α΄ γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, να μετέχουν και στον Β΄γύρο με την ίδια ζέση, και να ψηφίσουν ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ.
Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ προτείνει στις πολιτικές δυνάμεις του αριστερού και ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου να καλέσουν τα μέλη τους, τους οπαδούς τους και τον λαό να ψηφίσουν ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ στον Β΄γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Σε περίπτωση που υπάρχει Αριστερός συνδυασμός απέναντι σε συνδυασμό του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ τότε ψηφίζουμε τον Αριστερό Συνδυασμό.
Η ΣΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ
Η ενιαία προπαγάνδιση του ΑΚΥΡΟΥ-ΛΕΥΚΟΥ από τις δυνάμεις του αριστερού κι εν γένει ριζοσπαστικού χώρου είναι η μόνη που μπορεί να παράξει πολιτικά αξιοποιήσιμο αποτέλεσμα. Το ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ είναι, στις σημερινές άθλιες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες, μια καλή αφορμή για ενιαία πολιτική δράση του αριστερού κι εν γένει ριζοσπαστικού χώρου ενάντια στους καθεστωτικούς εκλογικούς συνδυασμούς, και δεν εστιάζεται μόνο στην παρούσα εκλογική αναμέτρηση.
Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι αναγκαίο να αναδειχθούν τα πολιτικά ποιοτικά δεδομένα που ορίζουν και συνέχουν το ριζοσπαστικό πολιτικό χώρο, και να ατονήσουν τα στοιχεία της διαφοράς και του ανταγωνισμού. Κατά την αντίληψή μας, εκείνο που ορίζει το ριζοσπαστικό πολιτικό χώρο είναι η αντίληψη για την αναγκαιότητα της ανατροπής των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, είναι η αντίληψη της ρήξης με τις αξίες, τις ιδέες και τα ιδανικά του αστισμού.
Κατά την γνώμη μας, οι αντιθέσεις και η πολυδιάσπαση του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου είναι εκδήλωση των ταξικών κατηγορημάτων των σχέσεων παραγωγής στις πολιτικές ιδιαιτερότητες των τμημάτων του. Έτσι, αντί να ηγεμονεύει η προσδιοριστικότητα της άρνησης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, που ορίζει τον ριζοσπαστικό χώρο, ηγεμονεύει η κατάφαση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής και ο ανταγωνισμός, που αντιστοιχεί στους συντεχνιακούς ανταγωνισμούς των μισθοσυντήρητων και των συμμάχων τους. Έτσι, χωρίς την κυριαρχική ηγεμονική ενότητα πάνω στον συνεκτικό ορισμό του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου, που υπερβαίνει τις διαφορετικές προσεγγίσεις, που τις περιλαμβάνει και τις αντιμετωπίζει σαν ολότητα, οι προσπάθειες, οι διαδικασίες και οι πρωτοβουλίες για την σύσταση ενός ρωμαλέου ριζοσπαστικού πολιτικού κινήματος θ’ αποτυγχάνουν και θ’ απογοητεύουν.
Το ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ, σαν κοινή εκλογική τακτική των δυνάμεων του αριστερού κι εν γένει του ριζοσπαστικού χώρου, θα συμβάλει, στο μέτρο του δυνατού, στην διαμόρφωση υποκειμενικών προϋποθέσεων, που θα διευκολύνουν τη δημιουργία ενός μαζικού ταξικού λαϊκού κινήματος.
Εκείνος που στις 14 Νοεμβρίου θα «μπει στον κόπο», αντί να ασχοληθεί με «άλλα», να πάει στην κάλπη για να ρίξει ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ, δηλώνει, με τρόπο σαφή και προσμετρήσιμο, την εναντιότητά του στα μέτρα ΠΑΣΟΚ-μνημονίου-τρόικας και στα καθεστωτικά κόμματα ΝΔ-ΛΑΟΣ.
Το ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ είναι ενεργητική στάση και συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία, που τη διαφοροποιεί από την αποχή. Η στάση αυτή, σαν πρόθεση, είτε υποδηλώνει αγανάκτηση για τις συνέπειες της λειτουργίας του σημερινού πολιτικο-οικονομικού συστήματος, είτε υπονοεί την αναγκαιότητα διαμόρφωσης προγραμμάτων και πολιτικών ενάντια στο γερασμένο και παρηκμασμένο καπιταλιστικό οικονομικοκοινωνικό σύστημα. Η στάση αυτή, είναι η μόνη που μπορεί να παράξει πρακτικό πολιτικό αποτέλεσμα δεδομένων των συνθηκών, δηλαδή της παθητικοποίησης της πλειοψηφίας του πληθυσμού και της πολυδιάσπασης του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου.
Ας αναλογιστούμε τί θα συνέβαινε αν ο αριστερός κι εν γένει ο ριζοσπαστικός πολιτικός χώρος κατόρθωνε στον Α΄γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών να συγκεντρώσει τις δυνάμεις του, να τηρήσει -στον εκτός της άμεσης επιρροής του χώρο- ενιαία εκλογική στάση και να ενοποιήσει πολλαπλασιαστικά την πρόθεση χιλιάδων ανθρώπων.
Ας αναλογιστούμε τα γεγονότα του Δεκέμβρη 2008, όταν ένας νεκρός, ο Α. Γρηγορόπουλος, έγινε το κάλεσμα για την αυθόρμητη εξέγερση της νεολαίας και του λαού, στην οποία ο ριζοσπαστικός χώρος σύσσωμος μετείχε. Δεν θα μπορούσε, άραγε, με αφορμή τις αυτοδιοικητικές εκλογές, να είχε υπάρξει, απ’ όλες μαζί τις δυνάμεις του αριστερού και ριζοσπαστικού χώρου, ένα συνειδητό πια και ενιαίο κάλεσμα ενάντια στα απάνθρωπα αντιλαικά μέτρα ΠΑΣΟΚ-μνημονίου-τρόικας;
Σύμφωνα με την μαρξιστική κοσμοθεωρία οι εκλογές αποτελούν -κοντολογίς- δείκτη του βαθμού ωριμότητας της συνείδησης της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.
Από το 1974 μέχρι σήμερα, η εργατική τάξη και ο πληθυσμός βιώνει στην καθημερινότητά του την βαρβαρότητα, την αγριότητα και την σήψη της καπιταλιστικής κοινωνίας.
Από το 1974 μέχρι σήμερα, οι πολιτικές δυνάμεις του αριστερού και ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου χρησιμοποιούν (και) τις εκλογές για να προπαγανδίζουν τις ιδέες τους και καταμετρούν την πολιτική τους επιρροή, και οι δείκτες ωριμότητας της συνείδησης ήταν δυστυχώς μέχρι σήμερα απογοητευτικοί.
Αφού λοιπόν οι αντικειμενικές συνθήκες της καπιταλιστικής κοινωνίας, στα ποσοτικά και ποιοτικά της μεγέθη, έχουν μεγάλο βαθμό ωριμότητας και συνηγορούν στην αναγκαιότητα ύπαρξης ενός ρωμαλέου ριζοσπαστικού αντικαπιταλιστικού κινήματος, πρέπει να αναζητηθούν οι διαλεκτικές πολιτικές αιτίες της κραυγαλέας ανωριμότητας του υποκειμενικού παράγοντα της ελληνικής κοινωνίας.
Οι κομφορμιστικές επαναλήψεις σε στερεότυπα του τύπου «ρεφορμιστές, οπορτουνιστές κλπ», δεν μπορούν πια να δικαιολογούν τις δικές μας ανεπάρκειες και την ανικανότητά μας να παράξουμε την πολιτική στρατηγική και τακτική που θα μετατρέψει την δυνατότητα ανατροπής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των μέτρων μνημονίου-τρόικας σε πραγματικότητα, την πολιτική στρατηγική και τακτική που θ’ αξιοποιήσει τις ώριμες αντικειμενικές συνθήκες της κοινωνίας και την κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος και θα συμβάλει στη δημιουργία ενός ρωμαλέου ριζοσπαστικού αντικαπιταλιστικού κινήματος.
Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ καλεί όσους θέλουν ν’ αντιδράσουν στη σημερινή κατάσταση με «αποχή» να μετέχουν πρακτικά σε κάθε διαμαρτυρία, διαδήλωση, συγκέντρωση κλπ. ενάντια στα μέτρα ΠΑΣΟΚ-ΤΡΟΪΚΑΣ.
Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, έχει την πεποίθηση πως, η διαρκώς εντεινόμενη αγανάκτηση του λαού στη σημερινή οικονομική, κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, για να παράξει ρεαλιστικό αποτέλεσμα, πρέπει να υπάρξουν πολιτικές πρωτοβουλίες, που θα υπερβαίνουν τα σημερινά «κομματικά» σχήματα και τις σημερινές συνδικαλιστικές περιχαρακώσεις, που θα δίνουν νόημα και προοπτική στον αγώνα ενάντια στην καταστροφή που μας απειλεί, που θ’ ανατρέψουν την απαισιοδοξία και το αίσθημα της ματαιότητας του αγώνα για ένα καλύτερο, για ένα ελπιδοφόρο μέλλον, που θα δώσουν την δυνατότητα σε κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα, ανεξάρτητα από πολιτική τοποθέτηση, να ενεργοποιηθεί και να συμβάλει στον κοινό αγώνα για το κοινό συμφέρον.
Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ επισημαίνει τον κίνδυνο να μετατοπιστεί το εκλογικό σώμα και ο παθητικοποιημένος πληθυσμός προς κεντροδεξιές και προς δεξιόστροφες πολιτικές εκδοχές. Επισημαίνει τον κίνδυνο από τον καθεστωτικό εσωτερικό και εξωτερικό εχθρό της χώρας. Επισημαίνει την ανάγκη ο αριστερός κι εν γένει ο ριζοσπαστικός πολιτικός χώρος να αρθεί άμεσα στο ύψος των περιστάσεων, να συντονιστεί άμεσα και να δράσει ενιαία.
Η ΣΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ, 11 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010
