Στις 23 Νοεμβρίου η τελική μάχη στο κακουργιοδικείο. 14 χρόνια σύντροφοι!

Στις 23 Νοεμβρίου η τελική μάχη στο κακουργιοδικείο. 14 χρόνια
σύντροφοι!

Τα έχουμε πει, τα γνωρίζετε
όλοι. 14 χρόνια στο εδώλιο επειδή τόλμησα να καταγγείλω, to 1998, με αδιάσειστα στοιχεία
έναν σωματέμπορο που ήταν διοικητής σε νησί του Αιγαίου! Ο διοικητής αθωώθηκε,
ένας Δεσπότης, που τον είχε καταγγείλει και αυτός, μετατέθηκε σε άλλη περιοχή
(!!!) και εγώ κατηγορούμαι και αθωώνομαι από το 1998 (!!!) και ξανά παραπέμπομαι με
τις ίδιες κατηγορίες και αφού το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε την Ελλάδα
για την απίστευτη ταλαιπωρία μου και αντί να με αφήσουν ήσυχο ξαναπαραπέμπομαι
να δικαστώ αυτή τη φορά σαν κακούργος, στο Κακουργιοδικείο! Πολύ τράβηξε αυτή
η μεθοδευμένη προσπάθεια σπίλωσής μου και φυλάκισής μου από τους άνανδρους
σκευωρούς της ΓΑΔΑ και από κάποιους εισαγγελείς που συνεχίζουν τις διώξεις ενώ
γνωρίζουν ότι δεν έχω καμία σχέση για ότι με κατηγορούν. Καιρός να μπουν τα
πράγματα στη θέση τους και θα μπουν! Θέλω μόνο την συμπαράστασή σας και την
παρουσία σας στο κακουργιοδικείο. Μάρτυρες υπεράσπισής μου βουλευτές,
Πανεπιστημιακοί, Εκπαιδευτικοί, Δημοσιογράφοι, Συνδικαλιστές, γυναικείες
οργανώσεις κλπ. Κανένα κάθαρμα του κράτους δεν μπορεί να περιμένει ότι θα
επιτύχει το σκοπό του.

Βήχος Παναγιώτης

Η Καταγγελία – Ολόκληρο το χρονικό της απίστευτης αστυνομικής
σκευωρίας σε βάρος του Παναγιώτη Βήχου

Κι ΕΔΩ

Η Καταγγελία

Μέχρι σήμερα έχουν δηλώσει συμμετοχή για
μάρτυρες υπεράσπισης του Παναγιώτη Βήχου, οι παρακάτω:

1. Αλέκος Αλαβάνος (Μέτωπο Αλληλεγγύης
και Ανατροπής)

2. Παναγιώτης Λαφαζάνης Βουλευτής
(ΣΥΡΙΖΑ)

3. Γιάννης Μπανιάς – Βουλευτής
(ΣΥΡΙΖΑ)

4. Ηρώ Διώτη - βουλευτής Λάρισας
(ΣΥΡΙΖΑ)

5.Θόδωρος Κουτσουμπός – Εκδότης Νέας
Προοπτικής

6.Δεσύλλας Δημήτρης – πρώην Ευρωβουλευτής

7.Ευτύχης Μπιτσάκης – Πανεπιστημιακός

8.Δημήτρης Πατέλης – Πανεπιστημιακός –
Χανιά Κρήτης

9.Γιώργος Ρούσης - Πανεπιστημιακός - Αθήνα

10.Σπύρος Μαρκέτος, Τμήμα Πολιτικών
Επιστημών ΑΠΘ

11.Βαγγέλης Σακκάτος – μέλος δ. σ. εταιρίας
Λογοτεχνών

12.Μεγαλοοικονόμου Θόδωρος (Διευθυντής
Ψ.Ν.Α.)

13.Σίσσυ Βωβού - Φεμινιστικό Κέντρο Αθήνας

14.Αβραμίδης Κώστας

15.Αντώνης Χάλαρης (ΑΚΕΠ)

16.Βασιλακόπουλος Κώστας (τεχνικός
κομπιούτερ)

17.Γεωργόπουλος Κώστας – Γραμματέας
Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου

18.Οδυσσέας Νικολόπουλος – Πανελλήνια
Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος (ΠΟΘΑ)

19.Παναγιώτης Δημητράς (ΕΠΣΕ)

20.Κοτσιφάκης Θεμιστοκλής (ΟΛΜΕ)

21.Χατζηπαναγιώτου Δημήτρης – Επίτιμος
δικηγόρος

22.Χρήστος Τζουρντός - συνταξιούχος - Αθήνα

23.Δήμητρα Στάθη - Πτυχιούχος Νομικός -
Αθήνα

24.Ξένη Μητσοβασίλη - Λογοτέχνης – Αθήνα

25.Μανώλης Γρηγοριάδης γιατρός

26.Πέτρος Γιώτης ΚΟΝΤΡΑ

27.Κωνσταντίνος Μπερσής

28.Ασπασία Δημαράγκωνα Λογίστρια Αθήνα

29.Μπέρση Μάγδα Αθήνα

30.Δημητρίου Μαρίνα Ιδιωτική Υπάλληλος

31.Παπαπέτρου Μάκης Οικονομολόγος

32.Δουμάνης Νίκος Καθηγητής Φυσικής –
Βρυξέλλες

33.Γεροδήμος Αλέκος Καθηγητής Μ.Ε. – Πάτρα

34.ΟΜΑΔΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

35.ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ (Ελληνικό
Δίκτυο)

36.Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ

37.Πέτρος Κωνσταντίνου Νομαρχιακός Συμβ.
Δήμου Αθηναίων

38.Αγγελος Χάγιος Χ. Μηχανικός (ΆΝΤΑΡΣΥΑ)

39.ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΟΜΑΔΑ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ

40. Χρήστος Καπάταης Νομαρχιακός Σύμβουλος
Αθήνας

Έχουν
υπογράψει σε κείμενο συμπαράστασης που κυκλοφορεί πάνω από 400 άτομα. Μεταξύ
αυτών:

Κώστας Σκορδούλης Καθηγητής Πανεπιστημίου
Αθηνών

Αλεξάνδρα Πολύζου υποψήφια διδάκτωρ

Νανά Μαυρομάτη Πανεπιστήμιο Laycaster, uk

Σπύρος Σαμοίλης Συνθέτης

Ανεξάρτητη Ριζοσπαστική Κίνηση
Εκπαιδευτικών

Παναγιώτης Α. Μπούρδαλας πρόεδρος Α’ ΕΛΜΕ

Καλομοίρης Γρηγόρης Π. Γ.Σ. ΑΔΕΔΥ

Γιώργος Αλεξάτος

Πέτρος Κωνσταντίνου δημοσιογράφος

Σκεύος Σταύρος συνδικαλιστής ΟΚΔΕ

Μπίστης Χρήστος ΕΚΚΕ

Γιάννης Γιαννατσής γραφίστας

Κώστας Χαριτάκης ΠΡΙΝ

Γιώργος Μητροβγένης Δημοτικός Σύμβουλος
Δάφνης

Γρηγόρης Δαφνής Εκπαιδευτικός ΕΕΚ

Μανίκας Σταύρος ΕΘΕΛ

ΟΚΔΕ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

Γιάννης Φελέκης

Αντωνία Λεγάκη

Γιώργος Παπανικολάου Λάρισα κ. ά.

Αντωνόπουλος Παύλος καθηγητής

Μουτίδης Κυριάκος καθηγητής

Παπαδόπουλος Βασίλης Γιατρός

Αγγέλης Γιάννης δημοσιογράφος

Γιώργος Αλεξάτος Συγγραφέας

Η Συλλογή υπογραφών συνεχίζεται

(Υπογράψτε πατώντας εδώ)

politikokafeneio@yahoo.gr

vihospanos@yahoo.gr

http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=9100

http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=9169

http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=9098

http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=9198

Ευρωκαταδίκη Ελλάδας για παραβίαση
δικαιώματος για δίκαιη δίκη του Παναγιώτη Βήχου

http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=9196

www.iospress.gr

http://www.iospress.gr/mikro2002/mikro20021123.htm

Εφημερίδες γράφουν για τη δίωξη του Παν.
Βήχου

http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=4242

Nα σταματήσει κάθε δίωξη κατά του σ. Παν.
Bήχου

http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=6405

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ (Ναι πάλι!) ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΒΗΧΟ

Το ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ σε Αθήνα και Τρίκαλα

Το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής στην Αθήνα - Το Μέτωπο Α-Α
πρωτοστατεί ηγεμονικά στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας στα Τρίκαλα

Το πανό που εμφανίζεται, στα
βίντεο και τις φωτογραφίες, ανήκει στο Μέτωπο Α-Α.

ΠΟΛΙΤΙΚΟ
ΚΑΦΕΝΕΙΟ

Περισσότερες φωτογραφίες και VIDEO

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ

O ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΜΙΛΗΣΕ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΔΟΣΙΛΟΓΟΥΣ

O ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΜΙΛΗΣΕ

ΟΧΙ

ΣΤΟΥΣ
ΔΟΣΙΛΟΓΟΥΣ

ΚΑΤΩ ΟΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑΡΑΙΟΙ ΚΑΤΩ
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – ΈΞΩ Η

ΤΡΟΙΚΑ – ΛΑΙΚΗ
ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

«Μια μικρή απαράδεκτη μειοψηφία» χαρακτήρισε τον Ελληνικό λαό ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, μιλώντας σαν παπαγαλάκι των δοσίλογων. Όποιος στηρίζει τους δοσίλογους, ναι, είναι προδότης. Και ο λαός δεν στηρίζει τα μέτρα της κυβέρνησης, όπως είπε ο κύριος Πρόεδρος. Ο κύριος Παπούλιας μίλησε σήμερα σαν κυβερνητικός εκπρόσωπος και μόνος του εξευτέλισε τους θεσμούς που θέλει να υπερασπίζεται. Η ντροπή είναι δική του και όχι του ελληνικού λαού που είπε σήμερα απ’ άκρου σε άκρον της Ελλάδας, ένα μυριόστομο ΟΧΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΚΑΤΟΧΗ!

ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Διαβάστε σχετικό ρεπορτάζ

Το ΟΧΙ του Ελληνικού λαού στις σημερινές παρελάσεις σε ολόκληρη τη χώρα ΤΙΜΑ την ιστορία της Αντίστασης του λαού μας. Κάτω οι δοσίλογοι. Να φύγουν ΤΩΡΑ

Σε κλοιό διαδηλωτών βρέθηκε από τις 10 το πρωί η λεωφόρος Μεγάλου Αλεξάνδρου στη Θεσσαλονίκη, με ομάδες διαδηλωτών να καταλαμβάνουν το χώρο μπροστά από την εξέδρα των επισήμων και να φωνάζουν συνθήματα κατά της πολιτικής της κυβέρνησης.

Οι αστυνομικοί έσπευσαν αρχικά να απομακρύνουν τον κόσμο, τοποθετώντας μάλιστα κλούβες αρκετά μέτρα μακρυά από την εξέδρα.

Στο στόχαστρο των διαδηλωτών μπήκε τόσο ο Πρόεδρος όσο και ο υπουργός Αμυνας Πάνος Μπεγλίτης, οι οποίοι εισέπραξαν υβριστικά συνθήματα. Ο Π. Μπεγλίτης μάλιστα απαιτούσε από την αστυνομία να διαλύσει το πλήθος! Θρασύτατος και σήμεδρα.

Ο Κ. Παπούλιας αποχώρησε εμφανώς ενοχλημένος από την εξέδρα. «Δεν θέλω να αποχωρήσω, Ήρθα να τιμήσω την ημέρα, όμως ορισμένοι θέλουν να ματαιωθεί» τόνισε ο Πρόεδρος.

Απαντώντας σε ερωτήσεις κ. Παπούλιας αναφέρθηκε και στην απόφαση της ΕΕ για το ελληνικό χρέος, λέγοντας ότι περιέχει και θετικά στοιχεία, αρκεί να υπάρξει συστράτευση.

«Ποιοι με αποκαλούν προδότη, εγώ πολέμησα 15 χρονών τον ναζισμό» ανέφερε και αποχώρησε με τους υπόλοιπους επισήμους. Και άλλοι πολέμησαν το Ναζισμό αλλά δεν υπηρετούν σήμερα τη χούντα των δοσίλογων. Οι μαχητές της Εθνικής μας Αντίστασης ΔΕΝ ΔΕΧΘΗΚΑΝ ΝΑ ΠΑΡΕΛΑΣΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ!

«Λυπάμαι, λυπάμαι, διαλέξανε τέτοια μέρα για να διαμαρτυρηθούν. Ντροπή τους», είπε ο Κ. Παπουλιας. Όσον αφορά την επόμενη μέρα ο κ. Παπούλιας δήλωσε πως «ο κόσμος καταλαβαίνει που πηγαίνουμε και ότι τα μέτρα είναι σε βάρος των ασθενέστερων και των αδύναμων».

Από νωρίς το πρωί είχε συγκεντρωθεί κόσμος που διαμαρτύρονταν και στις δύο πλευρές της εξέδρας, όπως την αρχή έκαναν δύο γυναίκες οι οποίες κρατούσαν ένα μικρό πανό που έγραφε «μαζί με τις γραβάτες, φορέστε και κουκούλες. Προδότες».

Στη συνέχεια κατέβηκαν στο δρόμο και άλλες ομάδες όπως εργαζόμενοι βοήθειας στο σπίτι, μέλη του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής, του ΣΥΡΙΖΑ, ομάδες της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, οπαδοί του Ηρακλή και αγανακτισμένοι.

Παρά το γεγονός ότι επίσημοι αποχώρησαν, ορισμένα πεζοπόρα τμήματα (Μακεδονομάχοι και διάφορα σωματεία) παρέλασαν μπροστά από τον κόσμο.

Συστάσεις προς τους αρχηγούς των ενόπλων δυνάμεων έκανε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Π. Μπεγλίτης, με αφορμή την παρουσία διαδηλωτών οι οποίοι εμπόδισαν την έναρξη της στρατιωτικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη.

«Εδώ ξεφτυλιζόμαστε και σεις δεν κάνετε τίποτα. Αν σε 10 λεπτά δεν ανοίξει ο δρόμος θα πάρω τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και θα φύγουμε» είπε χαρακτηριστικά ο Π. Μπεγλίτης! Ο άνθρωπος είναι εκτός τόπου και χρόνου.

Παρά το γεγονός ότι επίσημοι αποχώρησαν, ορισμένα πεζοπόρα τμήματα (Μακεδονομάχοι και διάφορα σωματεία) παρέλασαν μπροστά από τον κόσμο.

Μαθητικές παρελάσεις σε όλη την Ελλάδα με μαύρες κορδέλες, αβγά και αποδοκιμασίες

Επεισοδιακές ήταν αρκετές από τις μαθητικές παρελάσεις σε όλη τη χώρα.

Σε κλοιό διαδηλωτών η μαθητική παρέλαση στην Αθήνα, με την αστυνομία να αποκλείει την πρόσβαση στο χώρο απέναντι από την εξέδρα των επισήμων.

Η μπάντα του Δήμου Αθηναίων παρέλασε με μαύρες κορδέλες στα μουσικά όργανα. Πολλοί μαθητές φορούσαν μαύρα περιβραχιόνια, ενώ δεν γύρισαν το κεφάλι προς την εξέδρα των επισήμων.

Ομάδες διαδηλωτών, φώναξαν συνθήματα κατά της κυβέρνησης και ιδιαίτερα κατά της υπουργού Αννας Διαμαντοπούλου.

Αρκετοί μαθητές δεν γύρισαν το κεφάλι δεξιά όταν πέρασαν μπροστά από την εξέδρα των επισήμων, ενώ και η μπάντα του Δήμου Αθηναίων φόραγε μαύρα περιβραχιόνια.

Ως αποτέλεσμα, όπως διεμήνυσε και σήμερα ο δήμαρχος Γιώργος Καμίνης, επαναλαμβάνοντας τη χθεσινή του προειδοποίηση, τα μέλη της μπάντας θα περάσουν την Δευτέρα από πειθαρχικό συμβούλιο με την απειλή της απόλυσης. Ας τολμήσει!

Οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν μπροστά στη «Μεγάλη Βρετανία», καθώς η πλατεία Συντάγματος, μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη ήταν αποκλεισμένη από δυνάμεις των ΜΑΤ, κάγκελα και αστυνομικές κλούβες.

Αλλοι διαδηλωτές φώναζαν συνθήματα και πετούσαν αυγά και ποτήρια με καφέ. Ταυτόχρονα, πολλά άτομα κινήθηκαν πεζή στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης κρατώντας πανό που έγραφε «Όχι μια ζωή».

Πάντως η υπουργός, στον κόσμο της, στις δηλώσεις της αμέσως μετά αγνόησε τα περιστατικά, ενώ εξήρε τους μαθητές που παρέλασαν.

«Θέλω από την ψυχή μου να ευχαριστήσω όλους εκείνους τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι σε συνθήκες κρίσης, συνθήκες δύσκολες - προσωπικές και αντικειμενικές- δίνουν μια μάχη για την εκπαίδευση των παιδιών και τη δημιουργία σωστών πολιτών. Θέλω να τους ευχαριστήσω, το Έθνος τους ευγνωμονεί» δήλωσε μεταξύ άλλων.

Τα επεισόδια καταδίκασε και εκ μέρους της ΝΔ ο βουλευτής Γιάννης Τραγάκης. Φυσικό δεν είναι; Ίδιοι είναι και αυτοί με τους δοσίλογους του ΠΑΣΟΚ και τους φασίστες του ΛΑΟΣ.

Ένταση και στην παρέλαση στον Πειραιά, όπου πολίτες φώναξαν συνθήματα κατά της κυβέρνησης, αλλά και των επισήμων που βρίσκονταν στην εξέδρα.

Επιπλέον ο βουλευτής Β' Πειραιά του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Διαμαντίδης, κατήγγειλε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για τη διαμαρτυρία που οργανώθηκε έξω από το σπίτι του, στον Κορυδαλλό.

Ο Γ. Διαμαντίδης χρησιμοποίησε ιδιαίτερα σκληρές εκφράσεις -μιλώντας σε τηλεοπτικούς σταθμούς- κάνοντας λόγο για «χυδαιότητες από αποβράσματα» και είπε ότι αναγνωρίζει στα πρόσωπα αυτών που οργάνωσαν τη διαμαρτυρία γνωστούς δημοστικούς συμβούλους του ΣΥΙΖΑ από τον Κορυδαλλό. Έχουν χάσει την μπάλα. Δε θα ξέρουν ποιοι να πρωτοφύγουν.

Επεισοδιακή ήταν η παρέλαση στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπου άνεργοι, απλοί πολίτες και «Αγανακτισμένοι» είχαν συγκεντρωθεί στο χώρο απέναντι από την εξέδρα.

Οι πολίτες φώναζαν συνθήματα κατά των επισήμων, ενώ έπεσαν και αβγά με αποτέλεσμα να αποχώρήσουν οι επίσημοι.

Στόχος έντονων αποδοκιμασιών έγιναν πριν από την έναρξη της καθιερωμένης παρέλασης, στο Ηράκλειο οι βουλευτές του Ηρακλείου, Μ. Στρατάκης, Μ. Κεφαλογιάννης και Μ. Σκραφνάκη, μεταξύ άλλων, από τους συγκεντρωμένους πολίτες καθώς και ο υφυπουργός Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Παντελής Τζωρτζάκης, που φυγαδεύτηκαν στο κτίριο της Περιφέρειας Κρήτης.

Μάλιστα, η Μ. Σκραφνάκη προπηλακίστηκε από τους συγκεντρωμένους και αποχώρησε.

Οι εκπρόσωποι κυβέρνησης και αντιπολίτευσης αποχώρησαν, ενώ ανακοινώθηκε ότι η παρέλαση θα γίνει, με απλούς πολίτες στην εξέδρα των επισήμων.

Την πλάτη γύρισαν οι μαθητές στους επισήμους φτάνοντας στην εξέδρα κατά τη σημερινή μαθητική παρέλαση στη Νέα Αλικαρνασό.

Μάλιστα, μόλις έφτασε η παρέλαση στην εξέδρα, τα τύμπανα «σίγησαν» επιδεικτικά, ενώ ακολούθως, οι μαθητές γύρισαν την πλάτη στους βουλευτές Μ.Στρατάκη και Μ.Κεφαλογιάννη και οι παραστάτες δεν χαιρέτισαν.

Επικράτησε μεγάλη αμηχανία, ενώ δύο πολίτες προσπάθησαν να προσεγγίσουν τους βουλευτές χωρίς αυτό να καταστεί εφικτό.

Ένταση κατά τη διάρκεια της παρέλασης στον Άγιο Νικόλαο από παριστάμενους πολίτες προς τους επισήμους και εκπροσώπους του πολιτικού κόσμου με αποτέλεσμα ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Μανώλης Όθωνας να αποχωρήσει πριν ολοκληρωθεί η παρέλαση.

Οι αποδοκιμασίες αφορούσαν μόνο σε φραστικό επίπεδο.

Διεκόπη, λίγο μετά την έναρξη της η παρέλαση για την 28η Οκτωβρίου στη Ρόδο. Μια μεγάλη ομάδα διαμαρτυρομένων διέσπασε τον κλοιό της Αστυνομίας με αποτέλεσμα να σταματήσει η παρέλαση.

Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κώστας Σκανδαλίδης, ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Κρεμαστινός και η βουλευτής της ΝΔ Μίκα Ιατρίδη, αποχώρησαν από την εξέδρα των επισήμων πριν δεχθούν κάποια επίθεση και χωρίς να κάνουν δηλώσεις. Τι να πουν οι εθνικοί σκουπιδιαραίοι;

Οι επίσημοι αποχώρησαν με την προστασία της αστυνομίας και μετέβησαν στο κτίριο της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου.

Οι διαμαρτυρόμενοι παρέμειναν στο χώρο έξω από τη Νομαρχία Δωδεκανήσου. Οι μαθητές των σχολείων, ωστόσο παρέλασαν μπροστά από την άδεια από επισήμους εξέδρα και σε μία χαώδη κατάσταση.

Κλίμα έντασης επικράτησε και στην Πάτρα, όπου στόχος έντονων αποδοκιμασιών έγινε ο υφυπουργός Αμυνας Κώστας Σπηλιόπουλος.

Ο Κ. Σπηλιόπουλος αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την εξέδρα των επισήμων πριν ξεκινήσει η παρέλαση, διότι οι πολίτες είχαν καταλάβει το οδόστρωμα, ενώ προηγουμένως τον είχαν αποδοκιμάσει κατά την προσέλευσή του στον Μητροπολιτικό Ναό και κατά τη διάρκεια κατάθεσης στεφάνων στο μνημείο πεσόντων.

Με ένταση και διακοπές πραγματοποιήθηκε η παρέλαση στην Καλαμάτα, (Δείτε το σχετικό VIDEO πιο πάνω) αφού αρχικά διάσπαρτες ομάδες αγανακτισμένων πολιτών, φώναζαν υβριστικά και υποτιμητικά συνθήματα προς τους επισήμους, ενώ κατά την προσέλευσή τους εκτοξεύθηκαν και δύο αυγά, χωρίς να πετύχουν το στόχο τους.

Οι μαθητές παρέλασαν εν μέσω των συνθημάτων, μάλιστα αρκετοί μαθητές από διάφορα σχολεία φορούσαν μαύρα περιβραχιόνια, ενώ όλοι σχεδόν περνώντας από την εξέδρα των επισήμων έστρεφαν απέναντι το κεφάλι τους.

Με την ολοκλήρωση της μαθητικής παρέλασης και πριν αρχίσει η παρέλαση των προσκόπων, άλλων συλλόγων, οργανώσεων και του στρατού, δύο ομάδες διαδηλωτών περικύκλωσαν την εξέδρα των επισήμων, όπου βρίσκονταν ο γενικός γραμματέας Πρόνοιας Γιώργος Κατριβάνος εκπροσωπώντας την κυβέρνηση, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Οδυσσέας Βουδούρης, ο αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας Παναγιώτης Αλευράς και ο δήμαρχος Καλαμάτας Παναγιώτης Νίκας κι άρχισαν να τους εκτοξεύουν τομάτες κι αυγά, ενώ ήρθαν ακόμα και στα χέρια.

Ισχυρές δυνάμεις της αστυνομίας παρενέβησαν για να φυγαδεύσουν τους επισήμους, όπου έφυγαν κακήν κακώς από το χώρο της παρέλασης με τους πολίτες να τους έχουν πάρει στο κατόπι.

Ένταση και στην πλατεία της Κέρκυρας, εξαιτίας αντιδράσεων πολιτών κατά την παρέλαση για τον εορτασμό της επετείου της 28ης Οκτωβρίου, παρουσία του ΓΓ Εμπορίου Στέφανου Κομνηνού.

Ομάδες «Αγανακτισμένων», εκπαιδευτικοί και εκπρόσωποι κομμάτων βρίσκονταν από νωρίς το πρωί στο χώρο.

Τελικά, ο γγ της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων Σπ.Σπύρου έδωσε εντολή να μην γίνει η παρέλαση λόγω της τεταμένης κατάστασης.

Διακόπηκε στα Τρίκαλα η παρέλαση, όταν ομάδες πολιτών έσπασαν τον ισχυρό αστυνομικό κλοιό και επιτέθηκαν στην εξέδρα των επισήμων.

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ο βουλευτής Τρικάλων του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Μαγκούφης δέχτηκε επίθεση από νεαρό, ο οποίος συνελήφθη, και οδηγήθηκε σε αστυνομική κλούβα.
Αυτή η εξέλιξη εξαγρίωσε το συγκεντρωμένο πλήθος το οποίο απαίτησε με συνθήματα και δυναμική αντίδραση να απελευθερωθεί ο νεαρός όπως και έγινε.

Οι επίσημοι τελικά αποχώρησαν από το χώρο της παρέλασης, ενώ αυτή μετατράπηκε σε μια μεγάλη συγκέντρωση πολιτών.

Παρουσία ισχυρής αστυνομικής δύναμης, αλλά με ένταση, υβριστικά και υποτιμητικά συνθήματα, ολοκληρώθηκε η μαθητική και στρατιωτική παρέλαση στην Τρίπολη, παρουσία του υπουργού Δικαιοσύνης Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, του γραμματέα της ΝΔ βουλευτή Ανδρέα Λυκουρέντζου, του βουλευτή ΠΑΣΟΚ Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου, του περιφερειάρχη Πελοποννήσου Πέτρου Τατούλη και του δημάρχου Τρίπολης Γιάννη Σμυρνιώτη.

Να σημειώσουμε ότι οι μαθητές κατά την παρέλαση περνώντας από την εξέδρα των επισήμων έστρεφαν απέναντι το κεφάλι τους, ενώ με την ολοκλήρωση της, αποχώρησαν αμέσως οι βουλευτές και φυγαδεύτηκε κυριολεκτικά ο υπουργός Δικαιοσύνης.

Αποδοκιμασίες από αγανακτισμένους πολίτες και ομάδες εργαζομένων σημειώθηκαν στην παρέλαση που διεξήχθη στο Ναύπλιο, παρουσία του υφυπουργού Περιβάλλοντος Γιάννη Μανιάτη με τους αστυνομικούς να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, ενώ με την ολοκλήρωση της παρέλασης ο υφυπουργός φυγαδεύτηκε.

Καλύτερη ήταν η ατμόσφαιρα στη Σπάρτη, κατά τη διάρκεια της παρέλασης όπου την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο γενικός γραμματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου Τάσος Αποστολόπουλος.

Ελάχιστοι ήταν οι πολίτες που φώναξαν συνθήματα, ενώ εντύπωση προκάλεσε η στάση πολλών μαθητών να μην γυρίσουν το κεφάλι τους στην εξέδρα των επισήμων.


ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ. ΜΑΖΕΥΤΕ ΤΑ ΚΑΙ ΦΥΓΕΤΕ ΤΩΡΑ.

http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=10511

Η Απόφαση της ΕΕ και οι πανηγυρισμοί των δοσίλογων

Η Απόφαση της ΕΕ και οι πανηγυρισμοί των δοσίλογων

Ολόκληρη η απόφαση που ελήφθη από την σύνοδο Κορυφής

Στη συμφωνία των Βρυξελλών για
το κούρεμα και τη λύση στο πρόβλημα του Ελληνικού χρέους, αναφέρεται ότι με το
κούρεμα, τα σκληρά μέτρα που θα το ακολουθήσουν και την μόνιμη εποπτεία που θα
επιβληθεί στη χώρα, θα καταφέρουμε το 2020 να μειώσουμε το χρέος μας στο 120%
του ΑΕΠ που θα είναι έτσι βιώσιμο. Δηλαδή να το φέρουμε εκεί που ήταν το
2009, όπως το παρέλαβε ο δοσίλογος Γ. Παπανδρέου από τον ρίψασπη Κ. Καραμανλή.
Γιατί λοιπόν χρειαζόταν να επιβληθούν όλα αυτά τα, εξαθλιωτικά για την
κοινωνία και εκποιητικά για τη χώρα, μέτρα του πρώτου μνημονίου, του δεύτερου
μνημονίου, του μεσοπρόθεσμου και της 21ης Ιουλίου 2011 για να βρεθούμε μετά
από 10 χρόνια πάλι στο ίδιο σημείο ; Και γιατί το 2020 το χρέος στο 120% του
ΑΕΠ θα είναι βιώσιμο και το ίδιο χρέος το 2009 δεν ήταν βιώσιμο; Και όταν για
το χρέος του 2009 δεν υπήρχε καμία έγγραφη εγγύηση ούτε εθνική υποθήκη, ενώ
για εκείνο του 2020 θα υπάρχουν υπογραφές για εγγυήσεις και υποθήκευση εθνικής
περιουσίας, αφού θα έχει εγκατασταθεί εν τω μεταξύ και η μόνιμη εποπτεία με
ξένη κυβέρνηση. Και αυτοί αμετανόητοι, λες και απευθύνονται σε ηλιθίους,
πανηγυρίζουν. Αν με όσα έκανε μέχρι σήμερα η κατοχική κυβέρνηση έπρεπε όχι
μόνο να εκδιωχθεί αλλά και να τιμωρηθεί παραδειγματικά, τώρα για το νέο
“κατόρθωμα” της, επιβάλλεται η άμεση τιμωρία με συνοπτικές λαϊκές διαδικασίες
για εσχάτη εθνική προδοσία.

Στις σημερινές συνθήκες η παύση πληρωμών προς τους δανειστές – σε συνδυασμό με
την απελευθέρωση από τις δεσμεύσεις από την ευρωζώνη και την πραγματική
εθνικοποίηση των τραπεζών – είναι ο αναγκαίος δρόμος. Όχι μόνο αναγκαίος.
Κατεπείγων δρόμος. Μία απλή πρώτη ματιά στην παράγραφο 10 της απόφασης μας ξεκαθαρίζει απόλυτα ποιος ζήτησε τι. Λέει "οι μηχανισμοί για τον έλεγχο εφαρμογής του Ελληνικού προγράμματος πρέπει να ενδυναμωθούν όπως ζητήθηκε από την Ελληνική κυβέρνηση" Εμείς λοιπόν οι ίδιοι – η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ - ζητήσαμε την εγκατάστασή τους εδώ σαν επικυρίαρχοι -επιβήτορες καταρρακώνοντας κάθε έννοια Ελληνικής κυριαρχίας!

Επιμέλεια: Παναγιώτης Βήχος

Ολόκληρη η απόφαση της ΕΕ στα Ελληνικά

Ολόκληρη η απόφαση της ΕΕ στα Αγγλικά

Η Συμφωνία
Σε συμφωνία που αποβλέπει στη μείωση του ελληνικού χρέους κατά 100 δισ. ευρώ, με απομείωση της αξίας των ελληνικών ομολόγων που κατέχει ο ιδιωτικός τομέας κατά 50%, κατέληξε η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωζώνης, που ολοκληρώθηκε στις Βρυξέλλες.

Οπως επισημαίνεται στο ανακοινωθέν που υιοθέτησαν οι ηγέτες της Ευρωζώνης, ένα νέο πολυετές πρόγραμμα ΕΕ-ΔΝΤ ύψους 100 δισ. ευρώ για την Ελλάδα, έως το 2014, πρόκειται να οριστικοποιηθεί έως το τέλος του 2011. Υπογραμμίζεται ότι το πρόγραμμα αυτό θα συνοδεύεται από ενίσχυση των μηχανισμών για την παρακολούθηση της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων. Οι ηγέτες της ευρωζώνης καλούν ακόμη το ΔΝΤ να συνεχίσει να συμβάλει στη χρηματοδότηση του ελληνικού προγράμματος.

Στο ανακοινωθέν, επισημαίνεται ότι οι μηχανισμοί για την επιτήρηση της εφαρμογής του ελληνικού προγράμματος πρέπει να ενισχυθούν, όπως ζητήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση.

Ειδικότερα, το κείμενο σημειώνει ότι "η ιδιοκτησία του προγράμματος είναι ελληνική και η εφαρμογή του είναι ευθύνη των ελληνικών αρχών". Υπογραμμίζεται ακόμη ότι στο πλαίσιο του νέου προγράμματος, η Επιτροπή σε συνεργασία με τους υπόλοιπους εταίρους της Τρόϊκα θα δημιουργήσει, για όσο διαρκέσει το πρόγραμμα, έναν επιτόπιο εποπτικό μηχανισμό, περιλαμβανομένης της εμπλοκής εθνικών εμπειρογνωμόνων, οι οποίοι θα εργαστούν σε στενή και συνεχή συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση και την Τρόικα για την παροχή συμβουλών και βοήθειας προκειμένου να διασφαλίσουν την έγκαιρη και πλήρη εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων.
Προβλέπεται ότι οι εμπειρογνώμονες θα συνδράμουν την Τρόικα αξιολογώντας τη συμβατότητα των μέτρων που θα λαμβάνονται από την ελληνική κυβέρνηση στο πλαίσιο των δεσμεύσεων του προγράμματος. Αξιοσημείωτο είναι ακόμη ότι ο νέος αυτός ρόλος θα περιγράφεται στο Μνημόνιο.

Για να διευκολυνθεί η αποτελεσματική χρήση των σημαντικών επίσημων δανείων για την επανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών η διακυβέρνηση του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα ενισχυθεί σε συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση και την Τρόικα, αναφέρει το ανακοινωθέν των ηγετών της ευρωζώνης.

Στο κείμενο αναφέρεται επίσης ότι οι χώρες της Ευρωζώνης θα παράσχουν υποστήριξη ύψους 30 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της εμπλοκής του ιδιωτικού τομέα.

Επισημαίνεται ακόμη η δέσμευση της Ελλάδας να γίνει χρήση των εσόδων του προγράμματος "Ηλιος" και άλλων εσόδων από ιδιωτικοποιήσεις κατά 15 δισ. ευρώ στη μείωση του χρέους και στην αποκατάσταση της δυνατότητας δανειοδότησης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Θα παρασχεθεί τέλος πιστοληπτική ενίσχυση προκειμένου να υποστηριχθεί η ποιότητα των εγγυήσεων, ώστε να είναι δυνατή η χρήση τους για πρόσβαση των επιχειρήσεων στη ρευστότητα του Ευρωσυστήματος, μέσω των ελληνικών τραπεζών, υπογραμμίζει το κείμενο.
Οι αντιδράσεις των αξιωματούχων
Η ευρωζώνη στάθηκε στο "ύψος των προσδοκιών" και "έκανε αυτό που έπρεπε για το ευρώ" συμφωνώντας σε ένα τεράστιο πρόγραμμα για την καταπολέμηση της κρίσης χρέους, δήλωσε η γερμανίδα καγκελάριος Αγγελα Μέρκελ στους δημοσιογράφους, στο τέλος της συνόδου κορυφής σήμερα το πρωί στις Βρυξέλλες.
Ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Νικολά Σαρκοζί, που ήταν ο πρώτος αρχήγός κράτους που έδωσε συνέντευξη σήμερα, λίγο μετά τη λήξη των εργασιών της συνόδου κορυφής της ευρωζώνης, ανακοίνωσε την επίτευξη συμφωνίας βάσει της οποίας οι ιδιώτες κάτοχοι ελληνικών κρατικών ομολόγων αποδέχονται τη μείωση της αξίας τους κατά 50%. Σε αντιστάθμισμα, όπως δήλωσε ο γάλλος προεδρος, η ευρωζώνη θα εγγυηθεί με ένα ποσό της τάξεως των 30 δισ ευρώ, την ομαλή εφαρμογή της σημερινής συμφωνίας.
Ο Ν Σαρκοζί δήλωσε ότι στόχος της Γαλλίας ήταν "να αποφύγει ένα δράμα στην περίπτωση της Ελλάδας" και εξέφρασε την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι τελικώς αυτο απεφεύχθη. Δήλωσε επίσης ότι το "κούρεμα" του ελληνικού χρέους αφορά όλες τις τράπεζες που έχουν ελληνικά ομόλογα και εξέφρασε την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι ανοίγει πλεον ο δρόμος για τη συρρίκνωση του ελληνικού χρέους στο 120% του ΑΕΠ ως το 2020
Παράλληλα, την ικανοποίησή τους για την απόφαση της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης να μειωθεί το δημόσιο χρέος της Ελλάδας κατά 100 δισ. ευρώ με εθελοντική συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο 50% εξέφρασαν ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Φαν Ρομπεϊ και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο.

Ειδικότερα,σε δηλώσεις του μετά την ολοκλήρωση της Συνόδου ο κ. Ρομπεϊ υπογράμμισε ότι η απόφαση αυτή θα διασφαλίσει το στόχο να καταστεί βιώσιμο το χρέος της Ελλάδας στο 120% έως το 2020.Σε ότι αφορά τη νέα δανειακή σύμβαση για την Ελλάδα, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο τόνισε ότι οι ηγέτες της ευρωζώνης δεσμεύτηκαν να οριστικοποιηθεί έως το τέλους του 2011.
Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Ζαν-Κλοντ Τρισέ εξέφρασε ικανοποίηση σήμερα για τις "εξαιρετικά σημαντικές αποφάσεις" που έλαβαν οι ηγέτες της ευρωζώνης κατά τη σύνοδο κορυφής υιοθετώντας ένα πρόγραμμα αντιμετώπισης της κρίσης χρέους. "Λάβαμε αποφάσεις εξαιρετικά σημαντικές σε αρκετούς τομείς. Όλα αυτά απαιτούν τώρα πολύ δουλειά και πολύ γρήγορη δουλειά", τόνισε ο Τρισέ, ο οποίος ετοιμάζεται να εγκαταλείψει το Νομισματικό Ινστιτούτο της Φρανκφούρτης στις αρχές Νοεμβρίου.
Ικανοποιημένος από την συμφωνία των ηγετών της ευρωζώνης δήλωσε ο καναδός πρωθυπουργός Στίβεν Χάρπερ, ο οποίος δήλωσε ότι η οικονομική κρίση στην Ευρώπη αποτελεί την πλέον άμεση απειλή για την παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη.

"Θεωρώ θετικά βήματα τις αποφάσεις των ευρωπαίων φίλων μας. Είναι βήματα προς την σωστή κατεύθυνση. Εχει σημειωθεί πρόοδος ", τόνισε ο Χάρπερ και προσθεσε: "Φυσικά, περιμένουμε την επεξεργασία των λεπτομερειών και την επιτυχημένη εφαρμογή (των αποφάσεων) καθώς πλησιάζουμε στη σύνοδο της G20 τον επόμενο μήνα".
Χαιρετίζει τη συμφωνία το ΔΝΤ
Η γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ αναφέρει σε ανακοίνωσή της ότι "από τώρα, προτίθεμαι να εισηγηθώ στο διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ την καταβολή της επόμενης δόσης του δανείου" στην Ελλάδα.

Παράλληλα, η Λαγκάρντ υπογραμμίζει ότι είναι "μείζονος σημασίας" η εφαρμογή "των οικονομικών μεταρρυθμίσεων που δέχτηκε" η Αθήνα. Η συμφωνία ανάμεσα στις τράπεζες και την ΕΕ, η οποία προβλέπει ότι οι ιδιώτες κάτοχοι ελληνικών κρατικών ομολόγων αποδέχονται τη μείωση της αξίας τους κατά 50%, "είναι πολύ σημαντική για την βελτίωση της βιωσιμότητας του χρέους".

Αυτή η απόφαση δείχνει "μια ρεαλιστική ανάλυση της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας" και αποτελεί "ένα δίκαιο μοίρασμα του βάρους ανάμεσα στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα", πρόσθεσε η Λαγκάρντ.

Η ενίσχυση της δυνατότητας του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) που θα προσφέρει 440 δισεκατομμύρια ως 1.000 δισεκατομμύρια ευρώ "θα μπορέσει να βελτιώσει τις άμυνες της Ευρώπης κατά της μετάδοσης" της κρίσης σε άλλες χώρες, είπε ακόμα η γαλλίδα πρώην υπουργός Οικονομικών.

Όμως προειδοποίησε για το πόσο σημαντικό είναι να καθοριστούν οι λεπτομέρειες λειτουργίας του ΕΤΧΣ.
Α. Τσίπρας: «Η απόφαση της ΕΕ θα εκτινάξει την ανεργία»

«Να μη γίνει δεκτή από τον ελληνικό λαό η απόφαση που ελήφθη από την σύνοδο Κορυφής», ζήτησε ο Αλέξης Τσίπρας.
Δεν πρέπει να γίνει δεκτή από τον ελληνικό λαό η απόφαση που ελήφθη από την σύνοδο Κορυφής, δήλωσε σήμερα, Πέμπτη, ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, εξαπολύοντας οξύτατη επίθεση κατά της κυβέρνησης γιατί σήμερα «προσπαθεί να παρουσιάσει ως παράδεισο όσα ξόρκιζε ως κόλαση».
Ο κ. Τσίπρας έκανε λόγο για χρεοκοπία και εκτίμησε ότι η απόφαση της ΕΕ θα εκτινάξει την ανεργία, θα οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση της μετανάστευσης, κυρίως των νέων, θα οδηγήσει σε φτώχεια και εξαθλίωση και ζήτησε από τον πρωθυπουργό να ρωτήσει τον ίδιο τον λαό αν συμφωνεί με τις αποφάσεις αυτές.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε άμεση προσφυγή στις κάλπες και κάλεσε τον ελληνικό λαό να αντιδράσει και να πει όχι στη μόνιμη επιτροπεία της χώρας, να υπερασπιστεί τη δημοκρατία και να επιβάλλει την λαϊκή κυριαρχία.
Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή της πορείας της χώρας τα τελευταία δύο χρόνια, ο κ. Τσίπρας είπε ότι ξεκινήσαμε με λιτότητα και εσωτερική υποτίμηση και φθάσαμε σήμερα σε μόνιμη ύφεση, έκρηξη της ανεργίας και με το χρέος της χώρας γύρω στο 115% και με προοπτική το 2020 να φθάσουμε περίπου στο ίδιο.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έκανε λόγο για εγκληματικές επιλογές, σημειώνοντας ότι με την απόφαση δόθηκε πολύτιμος χρόνος στις τράπεζες και τους δανειστές για να συσσωρεύσουν κέρδη.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ- ΜΠΕ
Τρισέ, Λαγκάρντ, Μέρκελ, Ρομπέι και Μπαρόζο επικροτούν τη συμφωνία


Ικανοποιημένοι δηλώνουν οι επικεφαλής του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όπως και ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο μετά τη συμφωνία για «κούρεμα» 50% του ελληνικού χρέους.

Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Ζαν-Κλοντ Τρισέ εξέφρασε ικανοποίηση σήμερα για τις «εξαιρετικά σημαντικές αποφάσεις» που έλαβαν οι ηγέτες της ευρωζώνης κατά τη σύνοδο κορυφής υιοθετώντας ένα πρόγραμμα
αντιμετώπισης της κρίσης χρέους.

«Λάβαμε αποφάσεις εξαιρετικά σημαντικές σε αρκετούς τομείς. Όλα αυτά απαιτούν τώρα πολύ δουλειά και πολύ γρήγορη δουλειά» τόνισε ο Τρισέ.

Η γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ χαιρετίζει, επίσης, τη «σημαντική πρόοδο» που επιτεύχθηκε κατά την ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες, συγχαίροντας τους ηγέτες της ευρωζώνης γιατί συμφώνησαν σε «ένα πρόγραμμα που θα αντιμετωπίσει την κρίση στην περιοχή».

«Από τώρα, προτίθεμαι να εισηγηθώ στο διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ την καταβολή της επόμενης δόσης του δανείου» στην Ελλάδα, δηλώνει η Λαγκάρντ σε ανακοίνωσή της υπογραμμίζοντας ότι είναι «μείζονος σημασίας» η εφαρμογή «των
οικονομικών μεταρρυθμίσεων που δέχτηκε η Αθήνα».

Η Λαγκάρντ υπογράμμισε πως η συμφωνία ανάμεσα στις τράπεζες και την ΕΕ, η οποία προβλέπει ότι οι ιδιώτες κάτοχοι ελληνικών κρατικών ομολόγων αποδέχονται τη μείωση της αξίας τους κατά 50%, «είναι πολύ σημαντική για την βελτίωση της
βιωσιμότητας του χρέους».

Αυτή η απόφαση δείχνει «μια ρεαλιστική ανάλυση της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας» και αποτελεί «ένα δίκαιο μοίρασμα του βάρους ανάμεσα στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα» πρόσθεσε η Λαγκάρντ.

Η ενίσχυση της δυνατότητας του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) που θα προσφέρει 440 δισεκατομμύρια ως 1.000 δισεκατομμύρια ευρώ «θα μπορέσει να βελτιώσει τις άμυνες της Ευρώπης κατά της μετάδοσης της
κρίσης σε άλλες χώρες» είπε ακόμα η γαλλίδα πρώην υπουργός Οικονομικών.

Η ευρωζώνη στάθηκε στο «ύψος των προσδοκιών» και «έκανε αυτό που έπρεπε για το ευρώ» συμφωνώντας σε ένα τεράστιο πρόγραμμα για την καταπολέμηση της κρίσης χρέους, δήλωσε η γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ στους δημοσιογράφους, μετά το τέλος της συνόδου κορυφής σήμερα το πρωί στις Βρυξέλλες.

Την ικανοποίησή τους για την απόφαση της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης να μειωθεί το δημόσιο χρέος της Ελλάδας κατά 100 δισεκατομμύρια ευρώ με εθελοντική συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο 50% εξέφρασαν ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου
Χέρμαν Βαν Ρομπεϊ και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο.

Ειδικότερα,σε δηλώσεις του μετά την ολοκλήρωση της Συνόδου ο Ρομπεϊ υπογράμμισε ότι η απόφαση αυτή θα διασφαλίσει το στόχο να καταστεί βιώσιμο το χρέος της Ελλάδας στο 120% έως το 2020.

Σε ότι αφορά τη νέα δανειακή σύμβαση για την Ελλάδα, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο τόνισε ότι οι ηγέτες της
ευρωζώνης δεσμεύτηκαν να οριστικοποιηθεί έως το τέλος του 2011.

Το IMFχαιρετίζει τη συμφωνία

Το Ινστιτούτο Διεθνούς Χρηματοοικονομικής (IIF) που εκπροσωπεί τις τράπεζες χαιρετίζει σήμερα τη συμφωνία που επιτεύχθηκε στην ευρωζώνη στο τέλος της μαραθώνιας συνόδου στις Βρυξέλλες δηλώνοντας ότι θέλει να «συνεργαστεί με την Ελλάδα».

«Χαιρετίζουμε την ανακοίνωση των ηγετών της ευρωζώνης για ένα σχέδιο μέτρων που έχουν ως στόχο τη σταθεροποίηση στην Ευρώπη, την ενίσχυση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος και τη βοήθεια στις μεταρρυθμίσεις της Ελλάδας» δήλωσε ο
Τσαρλς Νταλάρα, διευθυντής του Ινστιτούτου.

«Εν ονόματι του ιδιωτικού τομέα, το IIF συμφωνεί να συνεργαστεί με την Ελλάδα, τις αρχές της ευρωζώνης και το ΔΝΤ για την ανάπτυξη μιας εθελοντικής και συγκεκριμένης συμφωνίας στη βάση μιας μείωσης 50% του ελληνικού χρέους που
διατηρούν οι ιδιώτες επενδυτές» πρόσθεσε ο Νταλάρα.

Αυτό θα πραγματοποιηθεί «με τη βοήθεια ενός επίσημου προγράμματος δέσμευσης του ιδιωτικού τομέα (PSI) ύψους 30 δισεκατομμυρίων ευρώ», τόνισε.

Ο Νταλάρα υπογράμμισε ότι οι όροι του PSI αναμένεται να γίνουν δεκτοί από τις ενδιαφερόμενες πλευρές προσεχώς και θα τεθούν σε εφαρμογή άμεσα και δυναμικά.

Οι παραχωρήσεις του ιδιωτικού τομέα ύστερα από έντονες διαπραγματεύσεις με τους ηγέτες της ευρωζώνης «θα επιτρέψουν τη μείωση του ελληνικού χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ με στόχο αυτό να φθάσει το 120% το 2020», επισήμανε.

Οι δεκάωρες διαπραγματεύσεις ήταν ιδιαίτερα δύσκολες, μετά τη διαφωνία των τραπεζών για μεγαλύτερη μείωση του ελληνικού χρέους. Οι τράπεζες είχαν ήδη δεχτεί να χάσουν 21% σε μια συμφωνία στις 21 Ιουλίου.

http://www.tanea.gr/oikonomia/article/?aid=4668482

Όταν για το ΟΧΙ του 40 μιλάει η λεβεντιά του σύγχρονου κοινωνικού αγώνα

Όταν για το ΟΧΙ του 40 μιλάει η λεβεντιά του σύγχρονου κοινωνικού
αγώνα

Το κανόνι της εκπαιδευτικού
Νίνας Γεωργιάδου ξαναβρόντησε από την Κάλυμνο! Ούτε πέντε λεπτά δεν
χρειάστηκαν για έναν υποδειγματικό πολιτικό λόγο που ξετινάζει κάθε συνείδηση,
ακόμα και τις θεωρούμενες (ή και επιλεγόμενες) "επαναστατικές".

Αυτό το βίντεο δεν κάνει να
το προσπεράσετε.

ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

Συνέντευξη του
Πανεπιστημιακού Γιώργου Ρούσση στο μέλος του Πολιτικού Καφενείου ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟΣ,
με αφορμή το βιβλίου του Γ. Ρούσση: «Μαρξ- Μπακούνιν για το Σοσιαλισμό».
Η Συνέντευξη του συντρόφου μας, βρίσκεται και στη σελίδα του,

ΕΔΩ
και

/ΕΔΩ

Συνέντευξη με το Γιώργο Ρούσση – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟΣ

Η συνέντευξη δόθηκε στις 11/10/2011 στο σπίτι του κ. Ρούση.

Καταρχήν, τον ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία του και κυρίως για τις
συζητήσεις που είχαμε εκτός συνέντευξης.

Παραθέτω τη συνέντευξη και γραπτά ζητώντας
προκαταβολικά συγνώμη για οποιεσδήποτε ατέλειες του
video που θα παρακολουθήσετε. Είναι η πρώτη φορά που
επεχείρησα κάτι τέτοιο και θέλω να ελπίζω πως- αν τελικά συνεχίσω- θα
βελτιώνομαι με την πάροδο του χρόνου.

Απαραίτητες επισημάνσεις

1)
Προσπάθησα να καταγράψω τη συνομιλία όπως ακριβώς έγινε. Φράσεις ή λέξεις σε
αγκύλες [ ] είναι επεξηγηματικές διορθώσεις, που κρίθηκαν από πλευράς μου
απαραίτητες, ώστε να γίνει πιο κατανοητό το κείμενο της συνέντευξης.

2)
Στην ερώτηση περί «Δικτατορίας του
Προλεταριάτου» από δικό μου τεχνικό λάθος σβήστηκε από την κάμερα η απάντηση
του κ. Ρούση που δόθηκε στις 11/10/2011. Έτσι, τού ζήτησα και δέχτηκε να
επανακαταγράψουμε την απάντησή του οπτικά και κανονίσαμε εκ νέου συνάντηση
στις 18/11/2011. Η ουσία της απάντησης είναι η ίδια, αλλά όπως είναι
φυσιολογικό τα λόγια αλλάζουν και η ποιότητα της εικόνας είναι διαφορετική.

3)
Οι λέξεις που είναι υπογραμμισμένες με

bold
μέσα σε παρένθεση με αστερίσκο είναι διορθώσεις του ιδίου του κ. Ρούση. Όταν
πρόκειται για πρόσθεση προηγείται της παρένθεσης το σύμβολο του συν (+) ενώ
όταν πρόκειται για αφαίρεση προηγείται το σύμβολο του πλην (-)

4) Έχω
χωρίσει
το
οπτικό
κομμάτι
της συνέντευξης

(video)
σε θεματολογία, που προκύπτει από το περιεχόμενο των ερωτήσεων.

Στη σκέψη μου υπάρχει η ιδέα να
"φτιάξω" άλλο ένα blog και να συνεντευξιάζομαι με ανθρώπους που παρουσιάζουν
ενδιαφέρον, άσχετα αν εγώ θα συμφωνώ μαζί τους ιδεολογικά. Με όσους από αυτούς
θα βρισκόμαστε στον ίδιο ή παρόμοιο ιδεολογικό δρόμο, θα αναρτώ τα λεγόμενά
τους και σε αυτό εδώ το blog.

Θα σας ενημερώσω στο άμεσο μέλλον για
αυτήν την ιδέα, γιατί εξαρτάται απ΄αυτούς που θα δεχτούν να μου μιλήσουν.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Ελευθεριακός:
Βρίσκομαι
στο σπίτι του κυρίου Ρούση, καθηγητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, είμαι από το

blog
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΤΙΠΟΤΑ, ο Ελευθεριακός, και θα κάνουμε μια συνέντευξη για το
βιβλίο «Μαρξ-Μπακούνιν για το Σοσιαλιστικό Κράτος», [δηλαδή] με αφορμή αυτό το
βιβλίο.

Κύριε Ρούση
νομίζω ότι η μελέτη σας γύρω από το Σοσιαλιστικό Κράτος σε αυτό το βιβλίο
είναι πολύ σημαντική, γιατί θέτει ως στόχο της να υπενθυμίσει στους
Σοσιαλιστές, που προσδιορίζονται ως επαναστάτες, την κοινή τους προοπτική για
τη μελλοντική κοινωνία. Επειδή υπάρχουν διάφορες απόψεις κυρίως αμερικανών
στοχαστών, όπως του Τσόμσκυ, ότι ο Μπακούνιν είχε επηρεαστεί περισσότερο από
τη Φιλελεύθερη παράδοση παρά από τη Σοσιαλιστική, κατά πόσο πιστεύετε πως
ισχύει κάτι τέτοιο;

Ρούσης:

Δεν μπορώ
να σου απαντήσω με ακρίβεια, γιατί πιστεύω ότι και ο
Mαρξ έχει επηρεαστεί από τη Φιλελεύθερη παράδοση και
όλοι οι στοχαστές οι σοσιαλιστές είχαν επηρεαστεί από τα θετικά της
Φιλελεύθερης Παράδοσης, άσχετα αν στη συνέχεια παγαίνανε να την ανατρέψουνε.
Άλλωστε, εδώ θέτει [η ερώτηση] κι ένα θέμα της αντιπαράθεσης του Μαρξ με τον
Μπακούνιν, όσον αφορά το πώς αντιμετωπίζουν την Διαλεκτική. Η Διαλεκτική δεν
σημαίνει πέρασμα από το μαύρο στο άσπρο χωρίς να αφήνονται ίχνη του μαύρου στο
άσπρο, δηλαδή η προηγούμενη υπάρχουσα κατάσταση αφήνει τα ίχνη της και σε ένα
βαθμό μεταφέρεται έστω και μεταλλαγμένη στην καινούργια, αυτό σημαίνει
Διαλεκτική. Άρα, και ο Μαρξ και ο Μπακούνιν είναι επηρεασμένοι από τη
Φιλελεύθερη τάξη πραγμάτων και από τη Φιλελεύθερη σκέψη. Στον Μπακούνιν αυτό
είναι πιο ισχυρό, ίσως, στο πώς βλέπει το άτομο σε σχέση με την κοινωνία, ή
ακριβέστερα τη φυσική κατάσταση σε σχέση με την κοινωνική κατάσταση, ή σε
σχέση με το κοινωνικό γίγνεσθαι. Όταν δηλαδή- υποθέτω αργότερα θα έχεις κάποια
ερώτηση σε σχέση με τις προϋποθέσεις που χρησιμοποιεί ο Μπακούνιν για να… στην
αντιπαράθεσή του με τον Μαρξ για το κράτος, αυτό νομίζω παίζει κάποια σημασία,
δηλαδή το κατά πόσο ο Μπακούνιν θεωρεί πιο σημαντική τη φύση του ανθρώπου, τη
φύση της ελευθερίας, την πρωτόγονη αν θέλεις να την πούμε έτσι κατάσταση, σε
αυτό είναι περισσότερο επηρεασμένος από ό,τι ο Μαρξ, όπως και στο ζήτημα της
ελευθερίας για παράδειγμα, από τη Φιλελεύθερη σκέψη και άρα ως προς αυτό ο
Τσόμσκυ μπορούμε να πούμε ότι έχει δίκιο.

Ελευθεριακός:
Θέλω να σας κάνω τώρα μια ερώτηση για τον Μαρξισμό, γιατί ακούγονται κατά
καιρούς διάφορες κατηγορίες εναντίον του.

Η πρώτη
κατηγορία εντός εισαγωγικών ή εκτός είναι, πως αποτελεί στενό οικονομικό
ντετερμινισμό, [δηλαδή πως υποστηρίζει ] ότι αιτιολογικά θα πάμε προς τα
κάπου.

Η δεύτερη
είναι, ότι επειδή ακριβώς οδηγεί νομοτελειακά στον Σοσιαλισμό, είναι σαν να
πρόκειται για φυσική επιλογή των ανθρώπων κι όχι [μόνο] της εργατικής τάξης
και πολλοί λένε ότι..

Ρούσης:
Μη μου βάζεις πολλά μαζί όμως γιατί μετά θα τα ξεχάσω…

Ελευθεριακός:
Ωραία, εντάξει.

Ρούσης:…
έχω γεράσει κιόλας, έχω πάθει και μία άλφα μαλάκυνση λόγω ηλικίας, ένα-ένα…

Ελευθεριακός:
Λοιπόν, το πρώτο είναι πως αποτελεί στενό…

Ρούσης:…
το ότι
αποτελεί οικονομικό ντετερμινισμό… δεν είναι μια κατηγορία ανυπόστατη, υπό την
έννοια ότι τη δέχτηκε ο ίδιος ο Ένγκελς και μάλιστα σε κάποιο σημείο του έργου
του λέει… - θα το αναφέρω έτσι για να μην αρχίσουμε τώρα να τσιτάρουμε…

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:…
να λέμε τόμος τάδε.. αυτό… στο τάδε έργο κτλ- ότι… για »το ότι πολλοί
αποδίδουνε ιδιαίτερο βάρος στην οικονομία φταίμε κι εμείς οι ίδιοι«, εννοώντας
ο Μαρξ κι ο ίδιος.

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:
Πού
οφείλεται αυτό; Στο ότι θέλοντας ακριβώς -και συνδέεται και με την πρώτη
ερώτησή σου πολύ ωραία- να έχουνε μία αντιπαράθεση με την ιδεαλιστική σκέψη
και με την νεο-φιλελεύθερη αντίληψη πραγμάτων, που ήτανε…, με την
νέο-φιλελεύθερη συγνώμη, με τη φιλελεύθερη αντίληψη πραγμάτων, που ήτανε
κυρίαρχη μέχρι τότε, προσπαθούνε να αναδείξουνε το γεγονός, ότι η
αντικειμενική πραγματικότητα είναι εκείνη που επηρεάζει το πνεύμα και την
ιδεολογία και ανάμεσα στην
-(*ιδεολογική*)
πραγματικότητα αυτό που παίζει καθοριστικό ρόλο είναι η οικονομία και πολλές
φορές οι ίδιοι- και το λέει ο Ένγκελς αυτό- υποβαθμίζουν τους άλλους
παράγοντες…

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:…
ιδεολογικό, πολιτικό, ή αν θέλεις υποβαθμίζουν τη διαλεκτική σχέση οικονομικής
πραγματικότητας και λοιπών παραγόντων, ιδιαίτερα του εποικοδομήματος. Συνεπώς
το γεγονός ότι πολλοί στοχαστές και ιδιαίτερα όσοι δεν έχουν ιδιαίτερα
εμβαθύνει στον Μαρξισμό τού αποδίδουν έναν οικονομικό ντετερμινισμό, οφείλεται
και σε μία αδυναμία του ίδιου του Μαρξισμού. Παρόλα αυτά κι ενώ πράγματι
υπάρχουν και πτυχές τέτοιες οικονομικού ντετερμινισμού στον Μαρξισμό, δεν
πιστεύω ότι η κυρίαρχη αντίληψή τους διαπνέεται από έναν τέτοιο ντετερμινισμό.

Ελευθεριακός:

Μάλιστα. Άρα απαντήσατε και στο δεύτερο
ερώτημά ουσιαστικά…

Ρούσης:
Απάντησα σε ένα κομμάτι του δεύτερου…

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:…
το δεύτερο ήταν αν ο Σοσιαλισμός είναι νομοτέλεια ή όχι…

Ελευθεριακός:
Ναι… είναι σαν να επρόκειτο για φυσική επιλογή λένε οι κατήγοροί του.

Ρούσης:
Ναι, νομίζω το εξής: ότι η αντίληψη που δεν είπε ο Μαρξ και ο Ένγκελς, οι
κλασσικοί του Μαρξισμού εν πάση περιπτώσει, αλλά που την εξέφρασε με πιο σαφή
τρόπο η Ρόζα η Λούξεμπουργκ, [δηλαδή η αντίληψη] Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα,
ισχύει και για την κλασσική μαρξιστική σκέψη, αποδίδοντας ιδιαίτερη έμφαση σε
αυτό το διαζευκτικό «ή»…

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:…
που σημαίνει τι; Ότι ο Σοσιαλισμός είναι μία δυνατότητα που προσφέρεται
αντικειμενικά στην ανθρωπότητα και ιδιαίτερα σε αυτό που οι κλασσικοί θεωρούν
ως -(*εν δυνάμει*) επαναστατική δύναμη, όχι αυτόματα, αλλά ως εν
δυνάμει επαναστατική δύναμη, [δηλαδή] την εργατική τάξη, αλλά δεν είναι
καθόλου βέβαιο, ότι αυτή τη δυνατότητα αυτή η εργατική τάξη θα την αδράξει, θα
την κάμει δική της υπόθεση, θα αγωνιστεί και θα την επιβάλλει. Δεν νομίζω ότι
και πάλι στην κυρίαρχη αντίληψη των κλασσικών υπάρχει ένας τέτοιος χαρακτήρας
νομοτελειακής έλευσης του Σοσιαλισμού. Άλλωστε, θυμίζω, ότι μία από τη
διαφωνία του… μία από τις βασικές διαφωνίες τους με τη Σοσιαλδημοκρατική, τη
Ρεφορμιστική σκέψη είναι ακριβώς αυτό, ότι ενώ οι άλλοι πιστεύανε ότι ο
Σοσιαλισμός θα έρθει σαν ώριμο σύκο, θα πέσει, οι ίδιοι [δηλ. οι Μαρξ και
Ένγκελς) θεωρούσαν ότι για να επιτευχθεί χρειάζεται επανάσταση. Η επανάσταση
όμως είναι μία υποκειμενική πράξη…

Ελευθεριακός:
Σωστά.

Ρούσης:…
άρα δεν
είναι κάτι… η κατεξοχήν αν θέλεις αναίρεση του νομοτελειακού χαρακτήρα είναι η
παρέμβαση του υποκειμενικού παράγοντα μέχρι την επανάσταση, η οποία μπορεί να
αποτύχει ή να μην πετύχει, μπορεί να γίνει ή να μην γίνει.

Ελευθεριακός:

Μάλιστα. Αυτή… η τρίτη ερώτηση
αφορά και στην… μας αφορά και σύγχρονα, κυρίως σύγχρονα και είναι: Για ποιους
λόγους πιστεύετε εσείς πως οι εκπρόσωποι των δύο αυτών κυρίαρχων ρευμάτων της
Σοσιαλιστικής σκέψης συνήθως ξεχνούν τα κοινά τους στοιχεία, ενώ ταυτόχρονα
επικεντρώνονται σε εκείνα που είναι διαφορετικά… ανάμεσα στον Αναρχισμό και
τον Μαρξισμό ...

Ρούσης:
Εννοείς οι σημερινοί εκπρόσωποι;

Ελευθεριακός:
Οι σημερινοί, ναι.

Ρούσης:
Ξέρεις τι πιστεύω; Πιστεύω ότι υπήρχανε διαφορές ανάμεσα στον Μαρξ και στον
Μπακούνιν, είναι σαφές, δηλαδή όποιος πάει να τις συγκαλύψει…[κάνει λάθος]

Ελευθεριακός:
Ναι… σωστά.

Ρούσης:
Δεν… αυτό όμως που είναι θεμελιακό κατά τη γνώμη μου και που έχει σχέση
και με την εισαγωγή σου είναι ότι και οι δυο στοχεύανε στο ίδιο πράγμα. Για
αυτό όπως λέω στο βιβλιαράκι αυτό, το να ονοματίσεις ή να χαρακτηρίσεις
ακριβέστερα τον Μαρξ σαν ελευθεριακό κομμουνιστή δεν είναι λάθος. Διότι ποιός
ήταν ο στόχος του; Ο στόχος του ήταν μια κοινωνία δίχως κράτος, δίχως τάξεις
και άρα δίχως κράτος, μια κοινωνία όπου ο καθένας- το λέω σχηματικά- θα έκανε
το κέφι του ή με άλλα λόγια όπου θα κυριαρχούσε η ελεύθερη δραστηριότητα
αυτοσκοπός -(*αυτοσκοπός*).
Το ίδιο και για τον Μπακούνιν, η ακρατική κοινωνία ήταν ο στόχος. Άρα αυτό
το… η διαφορά τους συνίσταται στα μέσα με τα οποία θα οδηγηθούμε στον κοινό
στόχο. Είναι πολύ πιο σημαντικό και από αυτήν την άποψη είχε δίκιο ο Λένιν να
λέει »είμαστε πιο κοντά στους Αναρχικούς από ό,τι στους ρεφορμιστές«, γιατί;
Γιατί και ο Λένιν έβλεπε ξεκάθαρα και είχε μελετήσει σε βάθος- άσχετα αν
συμφωνεί ή όχι κάποιος μαζί του- τους Μαρξ- Ένγκελς, ότι είχαν κοινό στόχο [με
τους Αναρχικούς]. Τώρα, έχω την αίσθηση ότι τα ρεύματα, ή αν θέλεις όσοι
μετέπειτα θεωρούσαν τους εαυτούς τους είτε Μαρξιστές είτε Αναρχικούς, αντί να
αμβλύνουν τις όποιες διαφορές και να βρούνε τον κοινό τόπο, όπως πολύ σωστά
επεσήμανες, βρήκαν και ενέτειναν τις διαφορές μεταξύ τους κι εδώ θα έλεγα ότι
σε ένα βαθμό είχε δίκιο ο Μπακούνιν, από την άποψη ότι κάθε μικροομάδα
ομφαλοσκοπούσε, γιατί με αυτόν τον τρόπο διατηρούσε τη μικρή εξουσία της στη
μικρή κοινωνία και στο μικρό μοναστήρι που είχε κάμει το κάθε ιεραρχείο. Είναι
μία από τις αιτίες αυτής της έντασης, των διαφοροποιήσεων, έτσι ώστε ο καθένας
να υπάρχει σε αντίθεση με τον άλλον, διότι αν δεν ήτανε σε αντίθεση θα έπρεπε
να είναι σε ένα ευρύτερο μέτωπο ή να κατακτήσει την ηγεμονία, πράγμα πολύ πιο
δύσκολο από το να την ορίζεις
de
facto.

Ελευθεριακός:
Αυτό που λέτε, αυτό που είπατε τώρα στο τέλος μοιάζει κατά τη γνώμη μου πάρα
πολύ με αυτό που γίνεται τώρα στην Ελλάδα… με τις διάφορες οργανώσεις της
Αριστεράς, του Αναρχικού χώρου. Εσείς τι πιστεύετε για αυτό; Ότι έχει φτιάξει
ο καθένας…;

Ρούσης:
Ένας φίλος μου και σύντροφος, ο Κώστας ο Τζιαντζής, είπε προ ημερών -και το
έχω αναγάγει σε σύνθημα, γιατί είμαι και λόγω προσωπικών έτσι βιωμάτων το
τελευταίο διάστημα… με έχει συγκινήσει βαθύτατα και έχει γίνει βίωμα για με-
ότι «πιστέψαμε ότι είχαμε χρόνο».

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:
Νομίζω ότι δεν είχαμε ποτέ χρόνο και κακώς πιστέψαμε ότι είχαμε και πόσω
μάλλον δεν έχουμε σήμερα χρόνο. Συνεπώς, είναι εγκληματικό αυτό που γίνεται
ανάμεσα στις οργανώσεις της Αριστεράς. Όχι το να ενωθούν, διότι έχουνε
διαφορές πραγματικές, ιστορικές, αντικειμενικές, αν θέλεις και από άποψη
κοινωνικής έκφρασης [δηλαδή] τί εκφράζει η καθεμία, αλλά τουλάχιστον η
ριζοσπαστική Αριστερά ξεκινώντας κατά την ταπεινή μου αντίληψη από τον
Αναρχικό χώρο και πηγαίνοντας μέχρι το Αριστερό ρεύμα του Συνασπισμού για να
πούμε και συγκεκριμένα…

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:…

περνώντας από το Ν.Α.Ρ., την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τις αριστερίστικες ομάδες, το Μέτωπο
του Αλαβάνου κ.τ.λ. έχουν υποχρέωση απέναντι στην κρισιμότητα των στιγμών να
φτιάξουν ένα μέτωπο, όχι μόνο μέτωπο κοινής δράσης, αλλά και μέτωπο εξουσίας,
έτσι ώστε να υπάρξει μια εναλλακτική λύση απέναντι στη σημερινή βαρβαρότητα.
Κι όταν λέω μέτωπο, στο δικό μου μυαλό… μακριά από με τα κεντροαριστερά
μέτωπα, μακριά από με η επιστροφή στον Κέϋνς, μακριά από με τα πανεθνικά
μέτωπα με τους αστούς. Κάνω λόγο για ένα ριζοσπαστικό, αντικαπιταλιστικό,
αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο και πιστεύω ότι υπάρχει δυνατότητα κάτι τέτοιο
αντικειμενικά να γίνει. Βέβαια, η βεντάλια είναι μεγάλη…

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:…
έχεις
απόψεις που ξεκινάνε από καθαρά αντιμνημονιακό και μόνο μέτωπο μέχρι… εδώ και
τώρα ακρατική κοινωνία. Αλλά πιστεύω ότι ανάμεσα σε αυτά, θεωρώντας ότι το
αντιμνημομιακό μέτωπο είναι παντελώς ανεπαρκές, ανάμεσα εν πάση περιπτώσει
στις υπόλοιπες απόψεις υπάρχει χώρος σύγκλισης και αναγκαιότητα αναζήτησης του
κοινού τόπου.

Ελευθεριακός:
Μάλιστα. Και επειδή ήρθαμε στα τωρινά
θέματα, εσείς ποιός πιστεύετε ότι θα ‘πρεπε να αναλάβει την πρωτοβουλία για
κάτι τέτοιο, ποιός θα έπρεπε να είναι ο επικεφαλής της πρωτοβουλίας; Όχι ο
επικεφαλής του μετώπου! Αυτός που θα έπρεπε να πει: «ήρθε η ώρα να κάνουμε
κάτι όλοι μαζί». Υπάρχει κάποιος;

Ρούσης:
Νομίζω, ότι πέρα από το ότι γίνονται συγκεκριμένες προσπάθειες προς αυτήν την
κατεύθυνση και είναι προσπάθειες οριζόντιες θα έλεγα από όλους τους χώρους της
Αριστεράς, συμπεριλαμβανομένου του Κ.Κ.Ε., γιατί υπάρχει κι εκεί ένας αγνός
κόσμος, αριστερός, αγωνιστής που πασχίζει, μοχθεί και αγωνιά για να βγούμε από
την κρίση και για να φτιάξουμε μια άλλη κοινωνία. Πιστεύω ότι πρωταγωνιστής θα
είναι οι ίδιες οι δυνάμεις από τους διάφορους χώρους της Αριστεράς, δεν νομίζω
ότι, δυστυχώς, πρόκειται να αναλάβει την πρωτοβουλία κάποια από τις συνιστώσες
της Αριστεράς. Αν την αναλάβει, τόσο το καλύτερο, κι εγώ μαζί της όποια κι να
είναι αυτή.

Ελευθεριακός:
Μάλιστα. Ήθελα να σας ρωτήσω, για να κλείσουμε λίγο αυτήν την κουβέντα προς το
παρόν για Αναρχισμό και Μαρξισμό, εσείς τί πιστεύετε ότι θα μπορούσε να
κερδίσει στις τωρινές συνθήκες ή γενικά σαν θεωρία ο Μαρξισμός από τον
Αναρχισμό και αντίστροφα ο Αναρχισμός από τον Μαρξισμό;

Ρούσης:
Μου βάζεις δύσκολα όμως τώρα…

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:
Όχι, να
σου πω. Η αίσθησή μου είναι η εξής, για να πάρουμε τουλάχιστον το πνεύμα του…

Ελευθεριακός:
Του βιβλίου.

Ρούσης:
… το στόχο του βιβλίου…

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:…
όχι το
πνεύμα, λάθος έκφραση, το στόχο του βιβλίου. Ποιος ήταν ο στόχος; Να πει ότι
ασκήθηκε μία κριτική από τον Μπακούνιν προς τον Μαρξ για το Σοσιαλιστικό
κράτος, ότι αυτή η κριτική ίσως να είχε αντιφάσεις, ίσως να είχε ορισμένες
θεωρητικές προϋποθέσεις οι οποίες δεν ευσταθούσανε όλες, παρόλα αυτά ήταν μια
θεμιτή κριτική την οποία ο Μαρξ δεν πήρε στα σοβαρά. Κι αυτό, όχι διότι
επιβεβαιώθηκε ο Μπακούνιν μέσω της κατάρρευσης του Υπαρκτού Σοσιαλισμού, γιατί
αυτός κατά τη γνώμη μου δεν ήταν Σοσιαλισμός…

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:…
αλλά
διότι κάθε εξουσία, συμπεριλαμβανομένης της εργατικής εξουσίας, κινδυνεύει να
αποσπαστεί κι από υπηρέτης των μαζών να γίνει δυνάστης τους και καταπιεστής
τους. Συνεπώς, αυτό που ο Μαρξισμός θα μπορεί να πάρει από αυτήν την πτυχή της
κριτικής του Αναρχισμού, είναι το γεγονός ότι θα πρέπει να αναζητήσει- πράγμα
που δεν έκαμε κατά τη γνώμη μου επαρκώς ο Μαρξ, ούτε αρκούν αυτά τα μέτρα που
πήρε η «Κομμούνα»- τις δικλείδες ασφαλείας, ώστε η εργατική εξουσία να μην
μετατραπεί σε μια καταναγκαστική, καταπιεστική εξουσία. Από την άλλη πιστεύω
ότι ο Αναρχισμός συνολικότερα κι όχι [μόνο] ως προς το Κράτος έχει πολλά να
πάρει από τον Μαρξισμό, πέραν από στοιχεία όπως μια πιό διαλεκτική, πιό
θεωρητική αν θέλεις αντιμετώπιση των πραγμάτων και κυρίως το γεγονός ότι
νομίζω, ότι δεν καλύπτει ο Αναρχισμός το πέρασμα από το αυθόρμητο κίνημα…

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:…
εις την ανατροπή του Καπιταλισμού- πώς θα γίνει δηλαδή από ένα αυθόρμητο
κίνημα η ανατροπή του Καπιταλισμού ένα- και δεύτερον δεν ερμηνεύει ούτε ο
Μπακούνιν επαρκώς κατά τη γνώμη μου το πέρασμα σε αυτό που λέει [δηλαδή] την
αταξική, ακρατική κοινωνία. Δεν είναι επαρκής η σκέψη του ως προς αυτό.

Ελευθεριακός:
Μάλιστα. Επειδή έχω διαβάσει το βιβλίο σας, μέσα γράφετε ότι ο Μαρξ έχει
αναφερθεί πολύ λίγες φορές στη «Δικτατορία του Προλεταριάτου», στην έννοια και
στο τι είναι…

Ρούσης:
Ναι, ελάχιστες φορές.

Ελευθεριακός: Ωραία.

Ρούσης:
Δηλαδή έχει ελάχιστες φορές αναφέρει τον όρο ως τέτοιο, έτσι;

Ελευθεριακός:
Τον όρο, ναι.

Ρούσης:
Ναι.

Ελευθεριακός:
Αφού αυτό συμβαίνει, εσείς πώς εξηγείτε ότι η έννοια αυτή έχει δημιουργήσει
τόσο μεγάλο ιδεολογικό χάσμα ανάμεσα, όχι μόνο στα δύο κυρίαρχα ρεύματα
σκέψης, Αναρχισμό και Μαρξισμό, αλλά και ανάμεσα στους Μαρξιστές, [δηλαδή] τι
είναι ακριβώς η «Δικτατορία του Προλεταριάτου», πώς πρέπει να γίνει…

Ρούσης:
Ναι… επειδή το ερώτημα είναι κρίσιμο, είναι σημαντικό, θα πρέπει να
ξεκαθαρίσουμε ότι για τον Μαρξ η «Δικτατορία του Προλεταριάτου» έχει το νόημα
καταρχήν της… ότι κάθε κράτος, κάθε κράτος, το οποιοδήποτε, όποιο κι αν είναι
αυτό είναι δικτατορία μιας τάξης πάνω σε άλλες τάξεις και στρώματα. Αυτό
ισχύει για το οποιοδήποτε κράτος, έτσι; Πράγμα που σημαίνει ότι Καπιταλισμός
είναι δικτατορία της αστικής τάξης πάνω στα υπόλοιπα στρώματα, «Δικτατορία του
Προλεταριάτου» είναι δικτατορία του προλεταριάτου πάνω στους καπιταλιστές
κ.ο.κ. Υπό αυτήν την έννοια λοιπόν, του ουσιαστικού του περιεχομένου, κάθε
κράτος είναι δικτατορία και αυτό πέρα από τη μορφή του, δηλαδή ακόμα και
κοινοβουλευτισμό να έχουμε και προεδρευόμενη δημοκρατία ή ο,τιδήποτε άλλο, η
ουσία [όλων των παραπάνω μορφών Κράτους] είναι δικτατορία. Η οποία
μετατρέπεται και τύποις σε δικτατορία ορισμένες φορές. Τώρα, ειδικά με τον
Σοσιαλισμό τι συμβαίνει; Ο όρος χρησιμοποιείται ως «Δικτατορία του
Προλεταριάτου» για να δείξει αυτήν την πτυχή του πράγματος- η οποία όμως δεν
είναι μοναδική αυτού του κράτους- που είναι η δικτατορία πάνω στην αστική
τάξη, η οποία όμως πια δεν υπάρχει ως τέτοια, τής έχεις πάρει τα μέσα
παραγωγής. Για αυτό και οι κλασσικοί λένε κάπου ότι αυτό, δηλαδή η
εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, που στην αρχή έχει την μορφή
της κρατικοποίησης, είναι και η τελευταία πράξη του κράτους ως κράτος καθαυτό.
Υπό ποια έννοια; Από την στιγμή που έχει εξαφανιστεί η αστική τάξη ως τέτοια,
το προλεταριάτο σε απεύθυνση προς την αστική τάξη έχει να κάμει δικτατορία
μεν, αλλά μια δικτατορία της τεράστιας πλειοψηφίας του πληθυσμού, η οποία
είναι εργάτες-προλετάριοι απάνω σε μια ισχνή μειοψηφία. Άρα ουσιαστικά δεν
μπορούμε να μιλάμε για δικτατορία. Για αυτό και εξηγώ γιατί ο Μαρξ την
χρησιμοποιεί πολύ λίγες φορές [την έννοια «Δικτατορία του Προλεταριάτου»]. Από
την άλλη, αυτή η δικτατορία, αυτό το κράτος, ονόματι «Δικτατορία του
Προλεταριάτου», έχει μια απεύθυνση στην εργατική τάξη. Γιατί; Διότι στην
προκειμένη περίπτωση δεν μπορεί απευθείας η εργατική τάξη να αυτοδιαχειριστεί
ή δεν μπορούμε απευθείας να πάμε σε αυτό που είναι ο κομμουνισμός, δηλαδή στο
ότι ο καθένας να αμείβετε ανάλογα με τις ανάγκες του, ή από άλλη οπτική γωνία
να εφαρμοστεί… να γίνει κυρίαρχη η ελεύθερη δραστηριότητα ως αυτοσκοπός [κι
αυτό] για μια σειρά λόγους, όπως η καθυστέρηση των υλικών παραγωγικών
δυνάμεων, η καθυστέρηση στο επίπεδο της κοινωνικοποίησης, οι συνήθειες του
παρελθόντος, τα ήθη, τα έθιμα κ.τ.λ.- δεν μπορούμε να πάμε εκεί, άρα
χρειάζεται για να εφαρμοστεί η αρχή «στον καθένα ανάλογα με την εργασία του»,
που είναι στην πραγματικότητα ίσο δίκαιο, δηλαδή «δίκαιο της ανισότητας» όπως
το λέει ο Μαρξ, δηλαδή στην ουσία αστικό δίκαιο από μία άποψη, για να
εφαρμοστεί [λοιπόν] αυτό, χρειάζεται το Κράτος. Χρειάζεται το Κράτος για να
τηρεί αυτήν την αρχή. Εδώ όμως έχουμε μια απεύθυνση προς την εργατική τάξη.
Και υπάρχει η αντίφαση: «Δικτατορία του Προλεταριάτου» πάνω στο προλεταριάτο;
Που κινδυνεύει να γίνει δικτατορία του Κόμματος, δικτατορία της ηγεσίας του
Κόμματος ή δικτατορία ενός ανθρώπου. Αυτή η δεύτερη απεύθυνση είναι και που
εκτραχηλίνθηκε στη Σοβιετική Ένωση και είχαμε να κάνουμε πιά όχι με λαϊκή
εξουσία, αλλά με δικτατορία μιας καθοδήγησης και δη του Στάλιν για μια περίοδο
και για άλλη περίοδο [είχαμε να κάνουμε με δικτατορία] της νομεκλατούρας και
της γραφειοκρατίας ενάντια στον υπόλοιπο πληθυσμό. Αυτό νομίζω είναι που
δημιούργησε και τις βασικές εντάσεις. Αυτή αν θέλεις η εκτροπή, αυτή η πτυχή
της «Δικτατορίας του Προλεταριάτου». Δεν είχε κανείς αντίρρηση ως προς την
[παρακάτω] πτυχή ότι [δηλαδή] χρειαζότανε καταστολή, καταπίεση ενάντια στην
αστική τάξη. Εκεί που άρχισαν να υπάρχουνε, και θεμιτές κατά την αντίληψη μου
αντιρρήσεις, ήταν όταν υπήρξε εκτροπή ενός κράτους λαϊκού, εργατικού σε μια
δικτατορία ενάντια στην εργατική τάξη και συνεπώς μετατροπή αν θέλεις του
σοσιαλισμού σε έναν γραφειοκρατικό μηχανισμό.

Ελευθεριακός:

Μάλιστα. Επειδή λέγαμε για τη «Δικτατορία
του Προλεταριάτου», εσείς πιστεύετε ότι υπάρχει προλεταριάτο σήμερα κι αν
υπάρχει από πού είναι οι πηγές του, ποιά κομμάτια το απαρτίζουν;

Ρούσης:
Πιστεύω που [ότι] υπάρχει εργατική τάξη και ότι επιβεβαιώνεται ο Μαρξ,
ιδιαίτερα σήμερα είναι αν θέλεις εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίον
επιβεβαιώνεται από την άποψη ποια; Ότι ο Μαρξ μιλούσε για μία τάση της
κοινωνίας προς τον διπολισμό.

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης: Δηλαδή από τη μεριά όλο
και περισσότεροι φτωχοί, όλο και λιγότεροι πλούσιοι για να το πω έτσι
σχηματικά. Αυτό σήμερα, κάτω από την κρίση, το βλέπουμε. Μια σειρά μικρομεσαία
στρώματα, που ονειρευόντανε να γίνουν αστοί, όχι μόνο δεν έγιναν αστοί…

Ελευθεριακός:
Ναι, σωστά.

Ρούσης:…
αλλά
προλεταριοποιούνται και το προλεταριάτο γίνεται ακόμα πιο φτωχό. Και μάλιστα η
προλεταριοποίηση είναι και προς τα κάτω, [δηλαδή] επιβεβαιώνεται και πάλι ο
Μαρξ. Είχα γράψει εδώ και πέντε χρόνια ένα αρθράκι «Οδεύουμε προς κινέζικα
μεροκάματα» και δυστυχώς επιβεβαιώνομαι. Επιβεβαιώνεται με μια βαρβαρότητα,
που μεταξύ άλλων οδηγεί το προλεταριάτο σε όλο και χειρότερη κατάσταση. Άρα
αυτός ο διπολισμός, από τη μια μεριά όλο και λιγότεροι μεγαλοαστοί με όλο και
περισσότερο πλούτο, όλο και μεγαλύτερες μάζες προλεταρίων, επιβεβαιώνεται.
Αυτό που άλλαξε είναι η σύνθεση του προλεταριάτου. Δεν έχουμε δηλαδή μόνον,
ούτε κυρίως, ίσως σε ορισμένες χώρες, το καθαυτό βιομηχανικό προλεταριάτο,
αλλά έχουμε ένα πνευματικό προλεταριάτο, ένα προλεταριάτο πιό αν θέλεις
πολυποίκιλο από ό,τι την περίοδο της εκδήλωσης της Βιομηχανικής Επανάστασης,
το οποίο θα πρέπει να μελετηθεί, το οποίο όμως κατά τη γνώμη μου παραμένει ο
βασικός εν δυνάμει φορέας επαναστατικής συνείδησης στη σημερινή κοινωνία.

Ελευθεριακός:
Μάλιστα. Ήθελα να ρωτήσω και κάτι άλλο, που έχει να κάνει με το προλεταριάτο.
Εγώ έτσι όπως το βλέπω προσωπικά στη σημερινή εποχή το λούμπεν στοιχείο μάλλον
παγκοσμίως αυξάνεται. Δηλαδή, αυτοί που είναι προλετάριοι πέφτουν στο λούμπεν
κι επειδή…

Ρούσης:
Πρόσεχε μην… συγνώμη που σε διακόπτω…

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:…
αλλά μην θεωρούμε σήμερα τον άνεργο λούμπεν στοιχείο.

Ελευθεριακός:
Όχι, όχι.

Ρούσης:
Λέω…

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:
Το λούμπεν στοιχείο είναι το περιθωριακό στοιχείο, είναι ένα στοιχείο το οποίο
φεύγει από την παραγωγή και περνάει στην περιφέρεια και δεν είναι μόνον… δεν
προέρχεται μόνον από το προλεταριάτο. Υπό αυτήν την έννοια τα
περιθωριοποιημένα τμήματα της κοινωνίας, ναι μεν μπορεί να αυξάνονται, αλλά
κάτω από τις παρούσες συνθήκες νομίζω ότι περιθωριοποιείται και το ίδιο το
προλεταριάτο. Απόδειξη είναι το τί συμβαίνει σήμερα.

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:
Άρα η σχέση λούμπεν με καθαυτό προλεταριάτο είναι πια οριακή.

Ελευθεριακός:
Μάλιστα. Θα σας κάνω τώρα μια… μάλλον είναι περίεργη ερώτηση! Είναι λίγο
ταξιδιωτική: Ότι αν παρομοιάσουμε την αταξική κοινωνία με ταξιδιωτικό
προορισμό, ας πούμε τη Θεσσαλονίκη, είναι προτιμότερο να πάμε με αυτοκίνητο ή
να πάρουμε αεροπλάνο; Τι κινδύνους έχει το ένα, τι κινδύνους μπορεί να έχει το
άλλο;

Ρούσης:
Θα σου απαντήσω με το σκεπτικό του Γκράμσι, του οποίου είναι ευκαιρία να πω
ότι κυκλοφόρησε τώρα ένα βιβλιαράκι «Οι θέσεις της Λυών», είναι ένα βιβλίο που
βγήκε από το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο…

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:…
και
μιλάει για το πώς θα πρέπει να είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα, και είναι αρκετά
επίκαιρο κατά τη γνώμη μου. Λοιπόν, τί έλεγε ο Γκράμσι; Διαχωρίζοντας την
Ανατολή από τη Δύση και τη Ρωσία από τις Δυτικές χώρες, ότι εδώ θα πρέπει να
εφαρμοστεί ο πόλεμος θέσεων, δηλαδή, πρόσεχε: όχι κανένας ρεφορμισμός…

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:…
ο
οποίος [ο πόλεμος θέσεων] θα οδηγήσει στην επανάσταση, αν θέλεις να πούμε ότι
το γρήγορο είναι το αεροπλάνο. Αλλά να πηγαίνουμε σταθμό-σταθμό. Να
κατακτήσουμε δηλαδή τη Λαμία, να κατακτήσουμε τη Λάρισα, να κατακτήσουμε
παραπάνω, για να φτάσουμε ως τη Θεσσαλονίκη… μέσα από μάχες. Γιατί αυτό; Διότι
όσο αναπτύσσεται ο Καπιταλισμός, πέρα όλων των άλλων αρνητικών που έχει,
[όπως] πολέμους, οικολογική καταστροφή, εκμετάλλευση, κάνει και κάτι άλλο:
Αλλοτριώνει, αποξενώνει τους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένης της εργατικής
τάξης. Με αυτό το δεδομένο λοιπόν και η εργατική τάξη αντί να ζητάει την
ανατροπή του συστήματος, αν και εν δυνάμει επαναστατική, ενσωματώνεται σε αυτό
και ζητάει την καλυτέρευση των συνθηκών ζωής της στα πλαίσιά του. Για να
μπορέσει να ανατραπεί αυτό, για να μπορέσει να ανατραπεί η ιδεολογική
ηγεμόνευση της αστικής τάξης, της κυρίαρχης ιδεολογίας με άλλα λόγια και να
μπορέσει η εργατική-επαναστατική ιδεολογία να αγκαλιάσει ευρύτερες μάζες,
χρειάζεται να δίνεται μία μάχη από καλύτερες θέσεις. Εδώ- για να επανέλθω σε
μια προηγούμενη ερώτησή σου- εντάσσεται και η αναγκαιότητα ενός μετώπου…

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:…

ριζοσπαστικού, αντικαπιταλιστικού της Αριστεράς- στο βαθμό που η εργατική
τάξη, ενώ είναι ώριμες οι αντικειμενικές συνθήκες, δεν είναι η ίδια ώριμη- για
να βοηθήσει [το Μέτωπο] να κατακτηθεί αυτή η ηγεμονία. Άρα θα έλεγα από μια
άποψη καλύτερα με τρένο.

Ελευθεριακός:
Μάλιστα, ωραία. Για να επιστρέψουμε λίγο
στον Μαρξ και τον Μπακούνιν τώρα, αλλά να τους φέρουμε λίγο στη σύγχρονη
εποχή. Εσείς ποιά πιστεύετε πως θα ήταν η γνώμη τους για το λεγόμενο κίνημα
των πλατειών;

Ρούσης:
Αντιφατική του Μπακούνιν υπό ποια έννοια; Ότι ενώ φαινόταν να στηρίζει το
αυθόρμητο, από τη μία μεριά στην πράξη ο ίδιος έστηνε οργανώσεις και μάλιστα
κλιμακωτές και πολύ ωραίες: την πολύ στενή, τον μπροστινό πυρήνα, την
ευρύτερη, την άλλη την πιο δημοκρατική για να χωρέσουνε κι άλλες δυνάμεις, για
να μπορέσει να ελέγξει τη Διεθνή και άρα υπάρχει μια αντίθεση ανάμεσα στη
θεωρία του και την πράξη που ακολουθούσε. Δηλαδή ζήτω το αυθόρμητο αλλά…
φτιάχνω και τις οργανώσεις μου. Από τη άλλη, στο ίδιο του το θεωρητικό έργο
υπάρχουν σημεία που αναφέρει ότι »δέκα ηγέτες δικοί μας μέσα στο κίνημα
μπορούνε να πάνε στην πλατεία και να τη κατακτήσουνε«.

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:
Συνεπώς,
υπάρχει αυτή η αντιφατικότητα.

Δηλαδή, θα
έλεγα ότι ο Μπακούνιν απέναντι στο κίνημα της πλατείας θα το χειροκροτούσε
δημόσια και θα έλεγε »α τι ωραία από μόνο του θα κάμει τα πάντα«, αλλά από
πίσω θα πήγαινε να το χαλιναγωγήσει, όπως έκανε και με τη Διεθνή.

Ο Μαρξ, όπως
φάνηκε και από την κριτική που άσκησε στην αποτυχία της «Κομμούνας», ίσως να
έδινε μεγαλύτερη βαρύτητα από ό,τι σε αυτό το αυθόρμητο κίνημα, στην
αναγκαιότητα καθοδήγησης του, ή στην αναγκαιότητα για να το πω ακριβέστερα και
πάλι με γκραμσιανούς όρους ηγεμόνευσής του από ένα Κομμουνιστικό Κόμμα.

Ελευθεριακός:
Μάλιστα. Ήθελα να…

Ρούσης:
Βέβαια… συγνώμη που σε διακόπτω…

Ελευθεριακός:
Ναι, ναι, συνεχίστε.

Ρούσης:…

δυστυχώς, το δεύτερο, [δηλαδή] αυτή η αντίληψη του Μαρξ δεν έγινε εδώ. Δηλαδή
το Κομμουνιστικό κόμμα, για να μην πω ότι είδε την πλατεία εχθρικά, αν μη τι
άλλο την σνόμπαρε. Δεν λειτούργησε Μαρξιστικά.

Ελευθεριακός:
Μάλιστα. Για να επανέλθω με αφορμή ένα
προηγούμενο ερώτημα, έχω… δεν έχω πειστεί αλλά το σκέφτομαι πολύ συχνά ότι…
μού φαίνεται, ότι οι υπαρκτές διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στα δύο κυρίαρχα
ρεύματα σκέψης, στο μυαλό μου φαίνεται σαν να έχουν δημιουργήσει ένα αυτόνομο,
ένα πρόβλημα που πηγάζει από μόνο του κι έχει… σαν κάποιος άνθρωπος, δύο
άνθρωποι μάλλον που συμφωνούν πάρα πολύ, να έχουν το ίδιο ψυχολογικό πρόβλημα,
να μην παραδέχονται ότι τελικά συμφωνούν, να μην ξέρουν καλά-καλά γιατί
συμφωνούν… γιατί διαφωνούν μάλλον κι αυτό το πράγμα να αναπαράγεται συνέχεια.
Κι εγώ έχω αυτήν την αίσθηση ότι [αυτό] υπάρχει μέσα στην Αριστερά, ότι… σαν
να υπάρχει ένα έντονο ψυχολογικό υπόβαθρο, που την οδηγεί στο να αναπαράγει τη
διαφωνία, εκτός από τις υπαρκτές διαφωνίες, που υπάρχουν έτσι κι αλλιώς. Εσείς
πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρχει κάτι τέτοιο;

Ρούσης:
Ξέρεις τι; Θα είμαι πολύ… έχω και την εξής αν θέλεις θετική για τις διαφωνίες
της Αριστεράς ερμηνεία. Ανάμεσα στις συνιστώσες της Αριστεράς δεν υπάρχει το
συνεκτικό στοιχείο της πουτάνας της εξουσίας. Κυριολεκτώ.

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:
Δηλαδή το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σήμερα ή η Νέα Δημοκρατία χθες και αύριο, που υποθέτει ότι
θα πάρει την εξουσία… μακριά από εμάς… και για τούς δύο βέβαια έτσι;…

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:…
και για την πράσινη δεξιά και για την μπλε, έχουνε κάτι που τους ενώνει: είναι
το κοινό ταξικό συμφέρον, το οποίο εκφράζουνε και είναι ένα απτό, πραγματικό
συμφέρον.

Ελευθεριακός:
Σωστό.

Ρούσης:
Κι αυτό, τους ενώνει. Τρώγονται και μετά κλάκ ενώνονται, γιατί εδώ σου
λέει έχουμε να χάσουμε συγκεκριμένα πράγματα.

Ελευθεριακός:
Εμάς τι μας ενώνει;

Ρούσης:
Η Αριστερά δεν έχει τέτοιο πράγμα ούσα αντιπολίτευση. Και μάλιστα σε πολύ πιο
δύσκολες συνθήκες, όπως αντιστάσεις και τέτοια… να χάσει έχει…

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:…
κάποιος… όχι να
κερδίσει, τουλάχιστον από άποψη υλική…

Ελευθεριακός:
Ναι...

Ρούσης:…
χρηματική
κτλ. Αυτό λοιπόν επιτρέπει– κατά τη γνώμη μου, προσπαθώντας κι εγώ να
ερμηνεύσω αυτά τα φαινόμενα- επιτρέπει πιο εύκολα την ανάδειξη αν θέλεις της
ιδεολογικής διαφωνίας, γιατί η αριστερή στάση είναι πιο έντιμη. Άρα αφήνει να
εκδηλωθεί αυτή η πτυχή του πράγματος, αυτή η… αυτό το εσώψυχο συναίσθημα. Από
την άλλη είναι αυτό που σου είπα πριν, [δηλαδή] ότι μικρές κοινότητες έχουν
μετατραπεί σε αυτοσκοπό ενώ θα έπρεπε να είναι μέσο και ανάγεται σε κυρίαρχο
πρόβλημα η διατήρησή τους, η αυτοδιατήρησή τους. Σε αυτό, στα μεγάλα
κομμουνιστικά κόμματα σημαντικό ρόλο παίζει και το γεγονός της μονιμοποίησης…

Ελευθεριακός:
Της ηγεσίας.

Ρούσης:…
των
επαγγελματικών στελεχών τους τα οποία μετατρέπονται σε γραφειοκράτες, που
πρώτα από όλα κοιτάνε να διατηρήσουν τη θέση τους και δευτερευόντως να
εξυπηρετήσουν τον στόχο. Είχα γράψει ένα κακό άρθρο, που έλεγα «Η κρυφή
γοητεία της Αριστερής Αντιπολίτευσης». Δηλαδή, ακόμα και η θέση της Αριστερής
Αντιπολίτευσης πολλές φορές βολεύει. Είναι ένα κεκτημένο, έχω ένα κοινωνικό
κύρος, έχω ένα κύρος λόγω της γραφειοκρατικής μου θέσης κι όχι λόγω της
ικανότητάς ή της επαναστατικότητάς μου, [αλλά μόνο] επειδή είμαι γραμματέας ή
μέλος του πολιτικού γραφείου, μέλος της κεντρικής επιτροπής ή καθοδηγητής στη
νεολαία. Είναι κάτι κι αυτό και προκειμένου να ρισκάρω, για να αλλάξει η
κοινωνία, να χάσω κι αυτό που έχω, ας κρατήσω αυτό που έχω. Συχνά δυστυχώς
λειτουργεί έτσι. Ένα μέσο για να αποφευχθεί αυτό νομίζω ότι είναι η εναλλαγή
των επαγγελματικών στελεχών και των Κομμάτων, πράγμα που και η «Κομμούνα»
έκανε πράξη και ο Λένιν το πρότεινε για τη Σοβιετική ηγεσία κτλ και το οποίο
δεν εφαρμόστηκε ποτέ στη Σοβιετική Ένωση.

Ελευθεριακός:
Μάλιστα. Θέλω τώρα να σας κάνω μια ερώτηση για τον… δεν είναι για τον
Θουκυδίδη, αλλά ο Θουκυδίδης είχε γράψει κάπου στην ιστορία του για τον
Πελοποννησιακό, ότι »οι περισσότεροι άνθρωποι είναι απρόθυμοι να αναζητήσουν
την αλήθεια και μάλλον τρέπονται προς ό,τι βρίσκουν έτοιμο, δεν θέλουν να
ψάξουν«. Για εσάς, ποια είναι κατά τη γνώμη σας η αλήθεια που θα έπρεπε να
αναζητήσουν σήμερα οι άνθρωποι; Πού πρέπει να στραφούν, προς τα πού;

Ρούσης:
Τώρα μού θέτεις πολύ σημαντικά… έτσι… υπαρξιοθεωρητικά προβλήματα στα οποία
δεν είμαι έτοιμος να σου απαντήσω. Πιστεύω όμως ότι ο Θουκυδίδης είχε απόλυτο
δίκιο από την άποψη ποιά; Ότι είναι πάρα πολύ ισχυρή η δύναμη της συνήθειας.
Δεν είναι δηλαδή άρνηση του ανθρώπου να αναζητήσει την αλήθεια, αλλά το
υπάρχον απέναντι στο δέον λειτουργεί με ένα τρόπο, που σε κάνει να πιστεύεις
ότι είναι και το μόνο που μπορεί να υπάρξει, δηλαδή ποιό είναι το λάθος ως
προς αυτό; Το λάθος είναι ότι οι άνθρωποι θεωρούν ότι δεν μπορεί να υπάρξει
κάτι πέρα από το υπάρχον γιατί αυτό ζούνε.

Ελευθεριακός:
Σωστά.

Ρούσης:
Θα σου δώσω ένα παράδειγμα για το Κράτος. Εγώ είμαι υπέρ μιας Ακρατικής
κοινωνίας και πιστεύω ότι αυτό είναι η αλήθεια κι αυτό…

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:
Γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι ενώ το Κράτος τούς καταστέλλει, τούς πηδάει κτλ
θεωρούν, ότι δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνία [χωρίς Κράτος]; Διότι καταρχήν
ζήσανε μια ζωή με Κράτος, δεν έχουνε δει άλλο πράγμα. Κατά δεύτερον είναι η
μόνη μορφή οργάνωσης της κοινωνίας, που φαντάζονται ότι μπορεί να υπάρξει…

Ελευθεριακός:
Σωστό.

Ρούσης:…
γιατί αυτό
βλέπουνε. Άρα, γιατί να αναζητήσουνε κάποια άλλη αλήθεια; Παραμένουνε σε αυτό
που υπάρχει. Και γιατί είναι λάθος αυτή η αντίληψη; Διότι τελικά, αν το
καλοσκεφτούμε, πριν προϋπάρξει κάτι στην πραγματικότητα…

Ελευθεριακός:
Δεν υπήρξε ποτέ.

Ρούσης:…
δεν υπήρξε ποτέ.

Ελευθεριακός:
Σωστά.

Ρούσης:
Φαντάσου για παράδειγμα, όταν έγραφε ο Ιούλιος Βερν το «Γύρο του κόσμου σε 80
μέρες» τον περνούσαν για τρελό. Σήμερα, αν κάτσεις και πεις ότι ο γύρος του
κόσμου θα γίνει σε 80 μέρες θα σου πούνε «αγόρι μου είσαι πολύ πίσω, μπορεί να
γίνει σε δύο ώρες ή σε ορισμένες ώρες…

Ελευθεριακός:
Σωστά.

Ρούσης:…
με ένα υπερσύγχρονο αεροπλάνο». Το ίδιο πράγμα έγινε στις φυσικές επιστήμες,
το ίδιο πράγμα… ή ξέρω ΄γω ο ήλιος γυρίζει πάνω από τη γη, όταν ο άλλος είπε
«όχι η γη γυρίζει γύρω από τον ήλιο» τον έβγαλαν για τρελό… έτσι;…

Ελευθεριακός:
Σωστά.

Ρούσης:…
τον ερίξαν στην πυρά. Άρα, είναι βαθιά συντηρητική αντίληψη το ότι αυτό που
υπάρχει είναι το σωστό κι είναι η αλήθεια, από την άλλη όμως είναι θεμιτή,
είναι ερμηνεύσιμη, από την άποψη ότι ο άλλος σου λέει «μα..δε… τίποτα άλλο».
Κατά την αντίληψή μου η αλήθεια βρίσκεται στην Ουτοπία, υπό την έννοια όχι του
ανέφικτου, [αλλά] υπό την έννοια του «ού-τόπος», δηλαδή του μη υπάρχοντος. Η
ιστορία όλη, και στις φυσικές επιστήμες και στις κοινωνικές επιστήμες,
προχώρησε και θα προχωρεί με βάση τον «ού-τόπο», το μη υπάρχον. Είναι βέβαιο,
ότι αυτό που έχουμε σήμερα- κι εδώ δεν μπαίνω σε κανέναν μαρξιστικό
ντετερμινισμό- δεν θα υπάρχει αύριο…

Ελευθεριακός:
Ναι.

Ρούσης:…
κι ότι ο
Καπιταλισμός δεν είναι αιώνιος. Θα οδηγηθούμε στην Βαρβαρότητα; Δεν ξέρω.

Ελευθεριακός:
Πάντως θα υπάρχει μια αλλαγή.

Ρούσης:
Θα υπάρχει κάτι άλλο και νομίζω ότι είμαστε σε μια περίοδο που είμαστε κοντά
σε αυτήν την αλλαγή. Το ποιά θα είναι δεν μπορώ να ξέρω…

Ελευθεριακός:
Μάλιστα.

Ρούσης:…
άλλο το τί ελπίζω και ποιά θα ήθελα να είναι.

Ελευθεριακός:
Ναι… τώρα μάλλον φτάσαμε προς το τέλος, έχω να σας κάνω δύο ερωτήσεις. Η μία
είναι προσωπική…

Ρούσης:
Ελπίζω όχι για τίποτα… κανέναν άλλο λόγο, γιατί αρχίζει και κόβεται η φωνή
λόγω προβλήματος… είναι πολύ ωραία και ευχάριστη η συζήτηση και πολύ καλές οι
ερωτήσεις αλλά…

Ελευθεριακός:
Όχι, όχι, δύο ακόμα έχουμε.

Ρούσης:
Πάμε.

Ελευθεριακός:
Σας είχα παρακολουθήσει πριν αρκετά χρόνια σε μια συζήτηση στο

Nosotros,
γνωρίζω πως έχετε συμπορευτεί με το ΚΚΕ και το Ν.Α.Ρ., έχετε υποστηρίξει την
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Αν ερχόταν κάποιος άνθρωπος και σας ρωτούσε- τα ήξερε όλα αυτά-
και σας έλεγε: “Ρε Ρούση εσύ τελικά τί είσαι, Μαρξιστής ή Αναρχικός;” τι θα
του λέγατε; Είστε κάτι; Νιώθετε ότι είστε κάτι;

Ρούσης:
Καταρχήν για να ξεκινήσουμε, επειδή πολλές φορές και σε
blog
και σε τέτοια, μου έχουνε πει ότι κάνω κωλοτούμπες… αυτά που είπες είναι
σωστά. Ξεκίνησα από νεαρό παιδί, από τα δεκαεφτά μου, να είμαι στο Κ.Κ.Ε.
μέχρι το ’89, όπου έφυγα διαφωνώντας με τον Συνασπισμό έτσι όπως έγινε τότε με
την ίδρυσή του και συνέχεια με την κυβέρνηση Τζαννετάκη, για ένα διάστημα
ήμουνα στο Ν.Α.Ρ., συνεργάστηκα στη συνέχεια με το Κ.Κ.Ε. σε μια περίοδο πριν
την Σταλινική στροφή του 17^ου Συνεδρίου και τον τραγικό Σεχταρισμό
που το διέπει σήμερα και θεώρησα θετικό [γεγονός] την συγκρότηση της
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. από το Ν.Α.Ρ. Όταν έφυγα από το Κ.Κ.Ε. ξέχασα να πω, ότι είχα
πάει στο ΝΑΡ για δύο χρόνια και από τότε είμαι ανένταχτος αριστερός. Αυτό όμως
που υπάρχει σε όλα αυτά, πέρα από την κωλοτούμπα την οποία θεωρούν, είναι ότι
παρέμεινα εν πάση περιπτώσει από την ίδια μεριά του οδοφράγματος, δεν πέρασα
στην άλλη. Και για με αυτό είναι το κριτήριο. Κι αν θέλεις, για αυτό σε σχέση
με άλλους συντρόφους μου συμπαθώ ιδιαίτερα το Αναρχικό ρεύμα και τους
Αναρχικούς, γιατί θεωρώ ότι κι αυτό είναι από τούτη τη μεριά του οδοφράγματος.
Και για αυτό όταν δίνονται μάχες Αναρχικών με την εξουσία είμαι πάντα με τους
Αναρχικούς και θα είμαι πάντα με τους Αναρχικούς. Κατά τα άλλα, αν μου βάλεις
να συγκρίνω αν είμαι Αναρχικός ή Κομμουνιστής, θα σου έλεγα ως προς το στόχο
μου είμαι Αναρχοκομμουνιστής, ως προς τα μέσα…

Ελευθεριακός:
Είστε
Μαρξιστής

Ρούσης:…
είμαι Μαρξιστής.

Ελευθεριακός:
Μάλιστα. Η τελευταία ερώτηση έχει να κάνει
με το τί σας οδήγησε να γράψετε αυτό το βιβλίο. Βλέπατε κάτι έξω; Ότι ο κόσμος
ο ανήκων στην Αριστερά στην Σύνολη, δεν μπορεί να συνεννοηθεί; Το είχατε
χρόνια στο μυαλό σας ως ένα θεωρητικό πρόβλημα, γιατί αυτοί οι δύο δεν
μπόρεσαν τελικά να συνεννοηθούν;

Ρούσης:
Όχι τίποτα από αυτά.

Ελευθεριακός:
Τι σας οδήγησε;

Ρούσης:
Με οδήγησε η αναγκαιότητα ο Μαρξισμός να αντλεί από όλα τα ρεύματα και δει από
τα αριστερά… και συγκεκριμένα από το αναρχικό ρεύμα και τη σκέψη του Μπακούνιν
ό,τι περισσότερο μπορεί ένα, και δεύτερον μία απέχθεια δογματική που υπάρχει
ανάμεσα… απέναντι στο –(Αριστερό) +(*Αναρχικό*)
ρεύμα από σεχταριστικές δυνάμεις και από δυνάμεις τις [οι] οποίες είναι πολύ
πιο μακριά από με από ό,τι ο Αναρχισμός, όπως [είναι] ο Σταλινισμός.

Ελευθεριακός:
Μάλιστα. Λοιπόν, σας ευχαριστώ πολύ για
την κουβέντα.

Ρούσης:
Εγώ σε ευχαριστώ, γιατί ήτανε πραγματικά πολύ εύστοχες οι ερωτήσεις και αν μη
τι άλλο δείχνουν, ότι έχεις μελετήσει σοβαρά το βιβλίο και θέλω να πω και
δημόσια, ότι η δεύτερή του έκδοση που θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες, οφείλει
τις περισσότερες βελτιώσεις της σε δικές σου παρατηρήσεις.

Ελευθεριακός:
Ευχαριστώ πολύ, να είστε καλά.

Ρούσης:
Εγώ σε ευχαριστώ.