Οι Ιρανοί πολιτικοί πρόσφυγες μετά 34 μέρες απεργίας πείνας ΝΙΚΗΣΑΝ!
Οι Ιρανοί πολιτικοί πρόσφυγες που έχουν κατασκηνώσει μέρες τώρα στα Προπύλαια ζητώντας πολιτικό άσυλο, μετά από 34 μέρες απεργία πείνας με ραμμένα στόματα, πήραν τελικά με το σπαθί τους, τον ανυποχώρητο αγώνα τους και την αλληλεγγύη συντρόφων και απλών ανθρώπων που στάθηκαν δίπλα τους, αυτό που ζητούσαν. ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΣΥΛΟ. Σήμερα 37 αγωνιστές στη χώρα τους και ανάμεσά τους η νεαρή κοπέλα Μαντάνα Λανισενία η οποία στην πατρίδα της ήταν μαχητική δημοσιογράφος, πήραν το Πολιτικό Άσυλο που ζητούσαν.
ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Το Πολιτικό Καφενείο στάθηκε από την πρώτη στιγμή δίπλα στους Ιρανούς Πρόσφυγες και η συντρόφισσα, μέλος της ΣΟ Μίκα Στάθη μίλησε στη συγκέντρωση των απολυμένων που έγινε την Τρίτη 19 Οκτωβρίου μαζί με τον Ιρανό Πρόσφυγα Σέμκο Μοχαμεντί. Καταγράφτηκε και σε VIDEO από τους ίδιους τους Ιρανούς Πολιτικούς Πρόσφυγες.
http://www.youtube.com/watch?v=3JL-7vI2ne0&feature=player_embedded
Είχε προηγηθεί την ίδια ημέρα ένα ρεποστάζ του ΠΚ με VIDEO
http://www.youtube.com/watch?v=PIeq7A5CHXw&feature=player_embedded
http://persian2english.com/wp-content/uploads/2010/11/mandana1-e1288776698600.jpg
Οι Ιρανοί πολιτικοί πρόσφυγες αντιμετώπισαν προβοκάτσιες από δημοτόμπατσους που παραβίασαν το άσυλο του Πανεπιστημιακού χώρου καθώς και από φασίστες. Η Ιρανική Πρεσβεία κάλεσε σε συνδρομή μέχρι το ΝΑΖΙ Πλεύρη!!!
Ξένες Ιστοσελίδες δημοσίευσαν εκτενή ρεπορτάζ.
http://persian2english.com/?p=16107
Σήμερα, λοιπόν, οι Ιρανοί πρόσφυγες μας κάλεσαν σε γιορτή στα Προπύλαια για να γιορτάσουμε μαζί τη νίκη τους. Η Μαντάνα μιλώντας στους συγκεντρωμένους αφού τους ευχαρίστησε, σήκωσε το χέρι της σε γροθιά και είπε: «Στον αγώνα μας αυτό δε νικήσαμε μόνο εμείς. Νικήσατε κι εσείς και αποδείξαμε όλοι μαζί ενωμένοι, πως μόνο με αγώνα μπορούμε να νικήσουμε. Και τα καταφέραμε. ΝΙΚΗΣΑΜΕ!»
Αγκαλιές, φιλιά, κεράσματα σε ένα πρόχειρο μπουφέ και ραντεβού τη Δευτέρα στην αποχαιρετιστήρια συνέντευξη Τύπου, στις 1 το μεσημέρι, πάλι στα Προπύλαια από τα οποία στη συνέχεια θα αποχωρήσουν οι νικητές Ιρανοί Πολιτικοί Πρόσφυγες.
Να ήμαστε εκεί.
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=8869
Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010
Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010
Αθώος λέει ο Εισαγγελέας Εφετών αλλά δικάζομαι στις 16 Φεβρουαρίου 2011
Αθώος λέει ο Εισαγγελέας Εφετών αλλά δικάζομαι στις 16 Φεβρουαρίου 2011
Το Κράτος που περιφρουρεί την κυριαρχία του χρήματος είναι το Κράτος όπου οι μαστροποί βρίσκονται φύσει και θέσει στην εξουσία! Καρλ Μαρξ: "Καθολική πόρνη και καθολική μαστρωπός" (Χειρόγραφα του 1844).
Ο Εισαγγελέας Εφετών Δημήτριος Γ. Ασπρογέρακας μετά από τρεις αθωώσεις μου στα δικαστήρια και τους Ανακριτές, αποφάνθηκε πως «για αποφυγή ασκόπων επαναλήψεων, πρέπει να μη γίνει κατηγορία για μαστροπεία σε βάρος του κατηγορούμενου Παναγιώτη Βήχου»! Αναφέρει μάλιστα ότι «…ο ισχυρισμός του δεν ανατρέπεται από τα στοιχεία της δικογραφίας… δεν προκύπτουν καθόλου ενδείξεις ενοχής σε βάρος του κατηγορουμένου»! Όμως η περιπέτειά μου που πλησιάζει τα 14 χρόνια(!!!) δεν τελειώνει ούτε τώρα!!! Στις 16 Φεβρουαρίου 2011 ΔΙΚΑΖΟΜΑΙ αυτή τη φορά με την κατηγορία της… πορνογραφίας ανηλίκων!!! Ούτε ο Σύλβιο Μπερλουσκόνι να ήμουνα! Αυτά που συμβαίνουν αλλά δε μας λυγίζουν δεν πρόκειται για κάποιες "εξαιρέσεις", για "μεμονωμένες περιπτώσεις" κάποιων μπάτσων ή εισαγγελέων. Το κακό βρίσκεται στον ίδιο τον ταξικό - ιστορικό χαρακτήρα της εξουσίας του κεφαλαίου: μιας εξουσίας που ελέγχει ζωές και κορμιά, σήμερα σε πορνεία, αύριο σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ελπίδα για ζωή υπάρχει μόνο στην προοπτική της καθολικής απελευθέρωσης απ΄ την αρπάγη αυτού "του πιο παγερού απ΄ όλα τα τέρατα".
Βήχος Παναγιώτης
Μόλις μου ήρθε επιστολή από τη Διεύθυνση Αστ. Αθηνών, αστυν. Τμήμα Καλλιθέας, Λασκαρίδου 44, Καλλιθέα.
Κι ενώ περίμενα να είναι η καθαρογραμμένη νέα δίωξη για κακουργήματα από το πρόεδρο Πρωτοδικών ο οποίος έγραφε ότι δεν πείστηκε για την αθωότητα μου και ότι υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις ενοχής εναντίον μου, ενώ ότι η εισαγγελική πρόταση προς το Συμβούλιο Πρωτοδικών έλεγε ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΝΔΕΙΞΗ ΕΝΟΧΗΣ ΜΟΥ, μου ήρθε τελικά ένα έγγραφο το οποίο λέει ότι αποσύρεται η κατηγορία για την πράξη της μαστροπείας «για την αποφυγή ασκόπων επαναλήψεων, πρέπει να μη γίνει κατηγορία σε βάρος του κατηγορουμένου Παναγιώτη Βήχου…. Για την πράξη της μαστροπείας, αρθρ 349& α, γ, …..
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αποφαίνεται να μην γίνει κατηγορία σε βάρος του κατηγορουμένου Παναγιώτη Βήχου….
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 14 Οκτωβρίου 2010 και καταχωρήθηκε στην Αθήνα στις 15 Οκτωβρίου 2010».
Ούτε γάτα ούτε ζημιά λοιπόν, για την κατηγορία της πράξης της μαστροπείας, αφού με διέσυραν, με ταλαιπώρησαν, με αρρώστησαν, μου δημιούργησαν πρόβλημα με τη δουλειά μου κλπ.
Ε, λοιπόν ΌΧΙ κύριοι. Πρώτον εξακολουθείτε να λέτε ψέματα ότι εγώ έφτιαξα τις τρεις πορνοσελίδες και δεύτερον ότι ισχυρίζομαι ότι το έπραξα αυτό για να αποκαλύψω τους παιδεραστές, που θα ανταποκρίνονταν στην πρόσκληση»!!! Πότε τα ισχυρίστηκα εγώ αυτά; Ενώπιον ποιου Ανακριτή; Αυτές είναι δουλειές της ΓΑΔΑ και το έχω καταγγείλει από την πρώτη στιγμή.
Και όλα αυτά που με κατηγορούσατε ότι έβγαζα χρήματα με όργια σε γήπεδα ενώ δε βρήκατε ΤΙΠΟΤΑ στο μοναδικό βιβλιάριο που έχω και δηλώσατε ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ από το 2000;
Θα πείτε τώρα άστους και ηρέμησε αφού σε αφήσανε ήσυχο! Αμ, δε! Στις 16 Φεβρουαρίου δικάζομαι με απευθείας κλήση για το κακούργημα ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ!!! Έχω πει ότι στόχος τους είναι να μπλοκάρουν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στο οποίο έχω καταφύγει. Και οι πόρνοι της εξουσίας κατηγορούν εμένα επειδή είχα το «θράσος» να καταγγείλω ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ και όχι με γελοιότητες όπως αυτές που χρησιμοποιούνται εναντίον μου ένα ανώτερο αξιωματικό της αστυνομίας που 350 μάρτυρες βεβαίωσαν το αξιόπιστο της καταγγελίας μου. Πάμε για τα 14 χρόνια με αυτή την ιστορία και οι Ιαβέρηδες ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ! Όμως ξέρουν ότι στο τέλος ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ. Όλοι όσοι στήνουν συνεχόμενες σκευωρίες και προσπαθούν να με στείλουν στη φυλακή όχι για αυτό που πραγματικά είμαι, αλλά γι’ αυτό που οι δικοί τους άνθρωποι είναι, και τους καλύπτουν, τους αθωώνουν, τους δίνουν αξιώματα, δεν ψάχνουν τους λογαριασμούς τους και τους επιβραβεύουν!
Στις 16 Φεβρουαρίου λοιπόν τα ξαναλέμε και αν έχει κάποιος από τους σκευωρούς – όποια θέση κι αν κατέχει – το θάρρος ας έρθει ο ίδιος στο δικαστήριο όπου δικάζομαι σαν κακούργος. Να με κατηγορήσει πρόσωπο με πρόσωπο. Γιατί μέχρι τώρα με χαρτιά έχω να κάνω.
Δείτε το έγγραφο που μου ήρθε σήμερα:
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=8830
Το Κράτος που περιφρουρεί την κυριαρχία του χρήματος είναι το Κράτος όπου οι μαστροποί βρίσκονται φύσει και θέσει στην εξουσία! Καρλ Μαρξ: "Καθολική πόρνη και καθολική μαστρωπός" (Χειρόγραφα του 1844).
Ο Εισαγγελέας Εφετών Δημήτριος Γ. Ασπρογέρακας μετά από τρεις αθωώσεις μου στα δικαστήρια και τους Ανακριτές, αποφάνθηκε πως «για αποφυγή ασκόπων επαναλήψεων, πρέπει να μη γίνει κατηγορία για μαστροπεία σε βάρος του κατηγορούμενου Παναγιώτη Βήχου»! Αναφέρει μάλιστα ότι «…ο ισχυρισμός του δεν ανατρέπεται από τα στοιχεία της δικογραφίας… δεν προκύπτουν καθόλου ενδείξεις ενοχής σε βάρος του κατηγορουμένου»! Όμως η περιπέτειά μου που πλησιάζει τα 14 χρόνια(!!!) δεν τελειώνει ούτε τώρα!!! Στις 16 Φεβρουαρίου 2011 ΔΙΚΑΖΟΜΑΙ αυτή τη φορά με την κατηγορία της… πορνογραφίας ανηλίκων!!! Ούτε ο Σύλβιο Μπερλουσκόνι να ήμουνα! Αυτά που συμβαίνουν αλλά δε μας λυγίζουν δεν πρόκειται για κάποιες "εξαιρέσεις", για "μεμονωμένες περιπτώσεις" κάποιων μπάτσων ή εισαγγελέων. Το κακό βρίσκεται στον ίδιο τον ταξικό - ιστορικό χαρακτήρα της εξουσίας του κεφαλαίου: μιας εξουσίας που ελέγχει ζωές και κορμιά, σήμερα σε πορνεία, αύριο σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ελπίδα για ζωή υπάρχει μόνο στην προοπτική της καθολικής απελευθέρωσης απ΄ την αρπάγη αυτού "του πιο παγερού απ΄ όλα τα τέρατα".
Βήχος Παναγιώτης
Μόλις μου ήρθε επιστολή από τη Διεύθυνση Αστ. Αθηνών, αστυν. Τμήμα Καλλιθέας, Λασκαρίδου 44, Καλλιθέα.
Κι ενώ περίμενα να είναι η καθαρογραμμένη νέα δίωξη για κακουργήματα από το πρόεδρο Πρωτοδικών ο οποίος έγραφε ότι δεν πείστηκε για την αθωότητα μου και ότι υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις ενοχής εναντίον μου, ενώ ότι η εισαγγελική πρόταση προς το Συμβούλιο Πρωτοδικών έλεγε ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΝΔΕΙΞΗ ΕΝΟΧΗΣ ΜΟΥ, μου ήρθε τελικά ένα έγγραφο το οποίο λέει ότι αποσύρεται η κατηγορία για την πράξη της μαστροπείας «για την αποφυγή ασκόπων επαναλήψεων, πρέπει να μη γίνει κατηγορία σε βάρος του κατηγορουμένου Παναγιώτη Βήχου…. Για την πράξη της μαστροπείας, αρθρ 349& α, γ, …..
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αποφαίνεται να μην γίνει κατηγορία σε βάρος του κατηγορουμένου Παναγιώτη Βήχου….
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 14 Οκτωβρίου 2010 και καταχωρήθηκε στην Αθήνα στις 15 Οκτωβρίου 2010».
Ούτε γάτα ούτε ζημιά λοιπόν, για την κατηγορία της πράξης της μαστροπείας, αφού με διέσυραν, με ταλαιπώρησαν, με αρρώστησαν, μου δημιούργησαν πρόβλημα με τη δουλειά μου κλπ.
Ε, λοιπόν ΌΧΙ κύριοι. Πρώτον εξακολουθείτε να λέτε ψέματα ότι εγώ έφτιαξα τις τρεις πορνοσελίδες και δεύτερον ότι ισχυρίζομαι ότι το έπραξα αυτό για να αποκαλύψω τους παιδεραστές, που θα ανταποκρίνονταν στην πρόσκληση»!!! Πότε τα ισχυρίστηκα εγώ αυτά; Ενώπιον ποιου Ανακριτή; Αυτές είναι δουλειές της ΓΑΔΑ και το έχω καταγγείλει από την πρώτη στιγμή.
Και όλα αυτά που με κατηγορούσατε ότι έβγαζα χρήματα με όργια σε γήπεδα ενώ δε βρήκατε ΤΙΠΟΤΑ στο μοναδικό βιβλιάριο που έχω και δηλώσατε ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ από το 2000;
Θα πείτε τώρα άστους και ηρέμησε αφού σε αφήσανε ήσυχο! Αμ, δε! Στις 16 Φεβρουαρίου δικάζομαι με απευθείας κλήση για το κακούργημα ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ!!! Έχω πει ότι στόχος τους είναι να μπλοκάρουν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στο οποίο έχω καταφύγει. Και οι πόρνοι της εξουσίας κατηγορούν εμένα επειδή είχα το «θράσος» να καταγγείλω ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ και όχι με γελοιότητες όπως αυτές που χρησιμοποιούνται εναντίον μου ένα ανώτερο αξιωματικό της αστυνομίας που 350 μάρτυρες βεβαίωσαν το αξιόπιστο της καταγγελίας μου. Πάμε για τα 14 χρόνια με αυτή την ιστορία και οι Ιαβέρηδες ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ! Όμως ξέρουν ότι στο τέλος ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ. Όλοι όσοι στήνουν συνεχόμενες σκευωρίες και προσπαθούν να με στείλουν στη φυλακή όχι για αυτό που πραγματικά είμαι, αλλά γι’ αυτό που οι δικοί τους άνθρωποι είναι, και τους καλύπτουν, τους αθωώνουν, τους δίνουν αξιώματα, δεν ψάχνουν τους λογαριασμούς τους και τους επιβραβεύουν!
Στις 16 Φεβρουαρίου λοιπόν τα ξαναλέμε και αν έχει κάποιος από τους σκευωρούς – όποια θέση κι αν κατέχει – το θάρρος ας έρθει ο ίδιος στο δικαστήριο όπου δικάζομαι σαν κακούργος. Να με κατηγορήσει πρόσωπο με πρόσωπο. Γιατί μέχρι τώρα με χαρτιά έχω να κάνω.
Δείτε το έγγραφο που μου ήρθε σήμερα:
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=8830
Εβδομάδα των παθών ξεκινάει από αύριο με νέα αντιλαϊκά μέτρα
Εβδομάδα των παθών ξεκινάει από αύριο με νέα αντιλαϊκά μέτρα
Από αύριο κιόλας τα δυσάρεστα για το ΠΑΣΟΚ εκλογικά αποτελέσματα θα περάσουν σε δεύτερο πλάνο, σχεδόν θα εξαφανιστούν από τα πρωτοσέλιδα, υπό το βάρος των νέων μέτρων που θα ανακοινώνονται με καταιγιστικούς ρυθμούς, όπως συνέβαινε μέχρι τον Σεπτέμβρη. Δεν μπορεί μάλιστα να μείνει ασχολίαστος ο χειρισμός που αποκαλύπτεται καθώς κυβέρνηση και τρόικα, αυτοί δηλαδή που στηλίτευαν τις προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για την υπαγωγή των «αδήριτων» οικονομικών προτεραιοτήτων στον «τρισκατάρατο» πολιτικό κύκλο, υπέταξαν πλήρως τον προγραμματισμό τους στις εκλογικές προτεραιότητες της κυβέρνησης. Το συμπέρασμα είναι απλό: η χειραγώγηση των στατιστικών στοιχείων, των ημερομηνιών άφιξης της τρόικας και ανακοινώσεων της Γιούροστατ δεν είναι εν γένει κακή. Βλάπτει και στηλιτεύεται εάν χρησιμοποιείται για να απομακρυνθεί χρονικά η εφαρμογή αντιλαϊκών μέτρων. Αν αντιθέτως οι παραπάνω μέθοδοι χρησιμοποιούνται για να μπεί πιο βαθιά το μαχαίρι των περικοπών, τότε είναι θεμιτές και αναγκαίες.
Λεωνίδας Βατικιώτης
Η εβδομάδα θα ξεκινήσει με τις ανακοινώσεις της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, βάση των οποίων το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009 θα αναθεωρηθεί προς τα πάνω από 13,8% σε 15,5% έως 16%. Ο λόγος δεν είναι άλλος από την δικαιολόγηση της εφαρμογής νέων αντιλαϊκών μέτρων, όλα τα υπόλοιπα που θα ακουσθούν ως ερμηνεία είναι καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς. Στο βωμό της περικοπής δημόσιων δαπανών, που προβλέπει ακόμη και την απόλυση από τον δημόσιο τομέα 200.000 εργαζομένων με σχέση αορίστου χρόνου, η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία απεκδύεται της όποιας ανεξαρτησίας της και έρχεται να υπηρετήσει τους πιο επιθετικούς πολιτικούς στόχους.
Αύριο επίσης ξεκινάει τους ελέγχους της και η τρόικα, με ένα μήνα καθυστέρηση, βάση των οποίων θα αποφασίσει για την εκταμίευση της νέας, τρίτης δόσης του δανείου. Την Τρίτη και Τετάρτη συνεδριάζουν αντιστοίχως οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης (Γιουρογρκούπ) και της ΕΕ όπου θα διατυπώσουν με αυστηρό τρόπο συστάσεις στην Ελλάδα για την υιοθέτηση επιπλέον μέτρων περιστολής κρατικών δαπανών. Την επομένη, την Πέμπτη 18 Οκτώβρη, κι ενώ ακόμη θα ηχούν στα αυτιά μας οι αυστηρές συστάσεις και οι κινδυνολογίες, αναμένεται να δοθεί στη δημοσιότητα το τελικό προσχέδιο του προϋπολογισμού που θα αποτελεί μνημείο ταξικής πολιτικής, μηχανισμό της πιο βάρβαρης αφαίμαξης των λαϊκών στρωμάτων.
Ο νέος προϋπολογισμός θα αποτελέσει το πρόπλασμα του δεύτερου μνημονίου ή καλύτερα του τρίτου (θεωρώντας ως δεύτερο το «επικαιροποιημένο» του Αυγούστου) με το οποίο θα ανοίξει ο δρόμος για την ένταξη της Ελλάδας στο θάλαμο της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, που ετοιμάζει η Μέρκελ και αναμένεται να αποφασιστεί τον Δεκέμβρη, στη σύνοδο Κορυφής. Με βάση δηλώσεις του γερμανού υπουργού Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, στο γερμανικό περιοδικό Σπίγκελ, πέραν των αυστηρότατων προγραμμάτων λιτότητας, στα ομόλογα των χωρών που κρίνονται επίφοβες θα ενσωματώνεται μια ρήτρα συμμετοχής των αγοραστών τους στη ζημιά που θα προκύψει σε περίπτωση χρεοκοπίας του κράτους που τα εξέδωσε. Μέτρο που αυτόματα θα κατακερματίσει την αγορά ομολόγων και θα οδηγήσει τα επιτόκια με τα οποία δανείζονται οι αδύναμες χώρες σε πρωτοφανή ύψη, συγκρίσιμα με της περιόδου πριν την ένταξή τους. Μιλώντας δε για την Ελλάδα θα καταστήσει απαγορευτική την έξοδό της στις αγορές κεφαλαίου με βάση το χρονοδιάγραμμα του μνημονίου.
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=8855
Από αύριο κιόλας τα δυσάρεστα για το ΠΑΣΟΚ εκλογικά αποτελέσματα θα περάσουν σε δεύτερο πλάνο, σχεδόν θα εξαφανιστούν από τα πρωτοσέλιδα, υπό το βάρος των νέων μέτρων που θα ανακοινώνονται με καταιγιστικούς ρυθμούς, όπως συνέβαινε μέχρι τον Σεπτέμβρη. Δεν μπορεί μάλιστα να μείνει ασχολίαστος ο χειρισμός που αποκαλύπτεται καθώς κυβέρνηση και τρόικα, αυτοί δηλαδή που στηλίτευαν τις προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για την υπαγωγή των «αδήριτων» οικονομικών προτεραιοτήτων στον «τρισκατάρατο» πολιτικό κύκλο, υπέταξαν πλήρως τον προγραμματισμό τους στις εκλογικές προτεραιότητες της κυβέρνησης. Το συμπέρασμα είναι απλό: η χειραγώγηση των στατιστικών στοιχείων, των ημερομηνιών άφιξης της τρόικας και ανακοινώσεων της Γιούροστατ δεν είναι εν γένει κακή. Βλάπτει και στηλιτεύεται εάν χρησιμοποιείται για να απομακρυνθεί χρονικά η εφαρμογή αντιλαϊκών μέτρων. Αν αντιθέτως οι παραπάνω μέθοδοι χρησιμοποιούνται για να μπεί πιο βαθιά το μαχαίρι των περικοπών, τότε είναι θεμιτές και αναγκαίες.
Λεωνίδας Βατικιώτης
Η εβδομάδα θα ξεκινήσει με τις ανακοινώσεις της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, βάση των οποίων το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009 θα αναθεωρηθεί προς τα πάνω από 13,8% σε 15,5% έως 16%. Ο λόγος δεν είναι άλλος από την δικαιολόγηση της εφαρμογής νέων αντιλαϊκών μέτρων, όλα τα υπόλοιπα που θα ακουσθούν ως ερμηνεία είναι καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς. Στο βωμό της περικοπής δημόσιων δαπανών, που προβλέπει ακόμη και την απόλυση από τον δημόσιο τομέα 200.000 εργαζομένων με σχέση αορίστου χρόνου, η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία απεκδύεται της όποιας ανεξαρτησίας της και έρχεται να υπηρετήσει τους πιο επιθετικούς πολιτικούς στόχους.
Αύριο επίσης ξεκινάει τους ελέγχους της και η τρόικα, με ένα μήνα καθυστέρηση, βάση των οποίων θα αποφασίσει για την εκταμίευση της νέας, τρίτης δόσης του δανείου. Την Τρίτη και Τετάρτη συνεδριάζουν αντιστοίχως οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης (Γιουρογρκούπ) και της ΕΕ όπου θα διατυπώσουν με αυστηρό τρόπο συστάσεις στην Ελλάδα για την υιοθέτηση επιπλέον μέτρων περιστολής κρατικών δαπανών. Την επομένη, την Πέμπτη 18 Οκτώβρη, κι ενώ ακόμη θα ηχούν στα αυτιά μας οι αυστηρές συστάσεις και οι κινδυνολογίες, αναμένεται να δοθεί στη δημοσιότητα το τελικό προσχέδιο του προϋπολογισμού που θα αποτελεί μνημείο ταξικής πολιτικής, μηχανισμό της πιο βάρβαρης αφαίμαξης των λαϊκών στρωμάτων.
Ο νέος προϋπολογισμός θα αποτελέσει το πρόπλασμα του δεύτερου μνημονίου ή καλύτερα του τρίτου (θεωρώντας ως δεύτερο το «επικαιροποιημένο» του Αυγούστου) με το οποίο θα ανοίξει ο δρόμος για την ένταξη της Ελλάδας στο θάλαμο της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, που ετοιμάζει η Μέρκελ και αναμένεται να αποφασιστεί τον Δεκέμβρη, στη σύνοδο Κορυφής. Με βάση δηλώσεις του γερμανού υπουργού Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, στο γερμανικό περιοδικό Σπίγκελ, πέραν των αυστηρότατων προγραμμάτων λιτότητας, στα ομόλογα των χωρών που κρίνονται επίφοβες θα ενσωματώνεται μια ρήτρα συμμετοχής των αγοραστών τους στη ζημιά που θα προκύψει σε περίπτωση χρεοκοπίας του κράτους που τα εξέδωσε. Μέτρο που αυτόματα θα κατακερματίσει την αγορά ομολόγων και θα οδηγήσει τα επιτόκια με τα οποία δανείζονται οι αδύναμες χώρες σε πρωτοφανή ύψη, συγκρίσιμα με της περιόδου πριν την ένταξή τους. Μιλώντας δε για την Ελλάδα θα καταστήσει απαγορευτική την έξοδό της στις αγορές κεφαλαίου με βάση το χρονοδιάγραμμα του μνημονίου.
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=8855
Καλή μας Ιρλανδία καληνύχτα!
Καλή μας Ιρλανδία καληνύχτα!
Υπάρχει άραγε κανείς που να μην καταλαβαίνει τι πρόκειται να γίνει;
Όλη η Ευρώπη που έζησε το δράμα της Ελλάδας και την τραγική κατάληξη στην αγκαλιά του ΔΝΤ σίγουρα φαντάζεται τη συνέχεια.Με τα Ιρλανδικά spreads να αγγίζουν τις 700 μ.β. - και επομένως το επιτόκιο δανεισμού από τις αγορές να "πετάει" στο 9% - τί άλλο μπορεί να σκεφτεί κανείς εκτός από μια πορεία ανάλογη με αυτήν της Ελλάδας.Μόνο που η πραγματικότητα της Ιρλανδίας είναι πολύ διαφορετική από την δική μας. Πρώτα- πρώτα το κατα κεφαλήν εισόδημα (όσο αυτό σημαίνει κατι ουσιαστικό) στις 2 χώρες εχει τεράστια διαφορά. Στην Ελλάδα είναι κοντά στις 30000Ε ενώ στην Ιρλανδία στις 45500Ε!!
Σαρρής Γιώργος
Μα η τέως πτωχή Ιρλανδία θα πείτε; Και όμως.
Η παλιότερα περιφρονημένη αγροτική Ιρλανδία ήταν μια από τις χώρες όπου έγινε ένα από τα οικονομικά πειράματα της μοντέρνας οικονομίας και τώρα μελετώνται οι συνέπειες πάνω από τα ερείπια.
Ενώ μέχρι το 1995 περίπου ήταν μια από τις τελευταίες οικονομίες της Ευρώπης και η ντροπή του παλιού Ην.Βασιλείου, ξαφνικά αποφάσισε να αλλάξει ρότα.Βαζοντας πλώρη για την ένταξη στο ενιαίο νόμισμα, αποφάσισε συνολική αλλαγή στη δομή της οικονομίας της.
Θεσπίζοντας μεγάλης κλίμακας φορολογικές ελαφρύνσεις προς όλους τους πιθανά ενδιαφερόμενους, έγινε γρήγορα ένας ελκυστικός φορολογικός παράδεισος, προσελκύοντας με ευκολία επενδύσεις από εταιρείες που ως γνωστο έχουν ως μόνη πατρίδα το κέρδος.Η μέχρι πρότινος αγροτική και ολίγον τουριστική Ιρλανδία μετατράπηκε σε μια ανερχόμενη βιομηχανική δύναμη, αφού όλοι έτρεχαν να εγκαταστήσουν μονάδες εκεί εκμεταλλευόμενοι τη χαμηλή φορολογία.
Με αυτό τον τρόπο η Ιρλανδία κατάφερε γρήγορα να δημιουργήσει μέσω εξαγωγών βιομηχανικών προιόντων, ένα πολύ θετικό εμπορικό ισοζύγιο,με 30% των εργαζομένων να απασχολείται στη βιομηχανία που έφτασε στο σημείο να πρσφερει το 50% περίπου του ΑΕΠ!
Φυσικά σαν επακόλουθο άρχισαν να μαζεύονται στη χώρα τράπεζες ή ανάλογες εταιρείες "τραπεζικών" και "επενδυτικών" υπηρεσιών.
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ήταν πού άρχισε μεσα σε μια πανευρωπαική αλλά και παγκόσμια χρηματιστηριακή ευφορία να χαλαρώνει σε επικίνδυνο βαθμό το πλαίσιο λειτουργίας των αγορών με κεντρική κατεύθυνση από τις ΗΠΑ και τον Α.Γκρηνσπαν της FED.
Ετσι στην Ιρλανδία που ήδη είχαν δοθεί κίνητρα για την είσοδο τραπεζών και εταιρειών του χρηματοοικονομικού τομέα το πράγμα άρχισε να ξεφεύγει, ειδικά από τη στιγμή που η χώρα μπήκε σε πορεία ένταξης στο ευρώ μετά το 2000.Τα γνωστά μας subrimes άρχισαν να κάνουν θραύση στην αγορά, ενώ όλες οι τράπεζες και οι παρατράπεζες κατέφευγαν σε εξωτερικό δανεισμό για αγορά περίεργων "προιόντων"- συμβολαίων που έδιναν βραχυπρόθεσμα τεράστιες αποδόσεις στους "επενδυτές" τους.
Αυτό σε συνδυασμό με τη σταθερότητα που προσφερε στο οικονομικο περιβάλλον το ευρώ(π.χ στον πληθωρισμό) έφερε κι άλλες "επενδύσεις" και περαιτέρω αύξηση του ΑΕΠ(η Ιρλανδία έχει ΑΕΠ ανάλογο με το Ελληνικό με λιγότερο από μισό πληθυσμό!)Αυτό δε σημαίνει οτι το Ελληνικό ΑΕΠ είναι μικρό αλλά οτι το Ιρλανδικό ηταν πολύ μεγάλο.
Κάπου λοιπόν στη μέση της δεκαετίας όλοι μιλούσαν για το Ιρλανδικό θαύμα!
Φυσικά η διόγκωση του τραπεζικού και χρηματοοικονομικού τομέα (σχεδόν 10πλασιασμός!) δεν γινόταν να μην έχει παρενέργειες.Οι τράπεζες τρέφονται από την πώληση δανείων και η Ιρλανδοί έπρεπε να δανειστούν μεχρι εκεί που δεν έπαιρνε άλλο.Το αποτέλεσμα φυσικά ήταν ο υπερδανεισμός για αγορές σπιτιών και κατανάλωση, ο 10πλασιασμός των τιμών των κατοικιών και η ολοφάνερη υπερβολή μεσα σε ελάχιστα χρόνια 8 στα 10 Ιρλανδικά σπίτια να είναι ιδιόκτητα!
Όλα λοιπόν πήγαιναν καλά μέχρι το σκάσιμο της φούσκας των ακινήτων στην Αμερική.
Τότε όλη η ευφορία εξαφανίστηκε και το γνωστό ντομινο της καταστροφής δήλωσε έντονα το παρόν του.
Η ξαφνική εμφάνιση επισφαλειών στις διάφορες εταιρείες δανείων(φυσικα αναμενόμενη στους γνωρίζοντες), έφερε ξαφνικές χρεοκοπίες που φυσικά επηρρέασαν τον τραπεζικό και χρηματοοικονομικό τομέα και γρήγορα μόλυναν την πραγματική οικονομία.Κλείσιμο δεκάδων εταιρειών, φυγή επιχειρήσεων που είχαν εμπλακεί στο πανηγύρι, εμφάνιση ανεργίας, αδυναμία αποπληρωμής των δανείων για σπίτια κ.λ.π.Ύστερα ο φαύλος κύκλος ξανάρχιζε απειλώντας και παρασύροντας τα πάντα.
Η Ιρλανδικλη κυβέρνηση προσπαθώντας να διασώσει την κατάσταση, εθνικοποίησε τις μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες που δεν μπορούσαν να επιβιώσουν, δίνοντας 10άδες δις ευρώ όπως έκανε και η Ισλανδία φορτώνοντας βέβαια το κόστος στην οικονομία και στις πλάτες των υπερδανεισμένων Ιρλανδών.
Ακολούθησε η πίεση για λήψη μέτρων, που λόγω των αρκετά υψηλών εισοδημάτων μπορεί να μην προκάλεσε αντιδράσεις έφερε όμως επιβράδυνση και στη συνέχεια ύφεση .
Το αποτελεσμα ήταν η περαιτέρω συρρίκνωση του τραπεζικού τομέα, η μείωση της οικονομικής δραστηριότητας και έτσι η δήλωση πριν από λίγες μέρες της αδυναμίας πληρωμών από την ΑNGLO-IRISH.Όπως ξέρουμε η τράπεζα έκανε πρόταση αναδιάρθρωσης του χρέους της στους δανειστες της, που τους καλούσε να δεχτούν την αποπληρωμή του 20%(!!!) της αξίας του χρεους της με κρατικά ομόλογα η ακόμη μικρότερου ποσοστού με μετρητά (δηλ. ανταλλαγή ομολόγων της τράπεζας με κρατικά ομόλογα στό 20% της ονομασικής αξίας των ομολόγων που έχουν στα χέρια τους ή τίποτα!).
Αυτό βέβαια είχε ένα άρωμα κρατικής χρεοκοπίας αφού η Αnglo-Irish ανηκει πλέον στο κράτος.
Ετσι μεσα σε λίγες μέρες είδαμε τα Ιρλανδικά spreads να εκτοξεύονται στις 685 μονάδες και όλη την Ευρώπη να περιμένει με αγωνία την εξέλιξη, αφού τουλάχιστον Ισπανια και Πορτογαλία, μοιάζουν να είναι τα επόμενα πιθανά θύματα.
Το ΔΝΤ και η ΕΚΤ με τα συμβόλαια πλέον στα χέρια ετοιμάζουν βαλίτσες για το Δουβλίνο και τα κοράκια ακονίζουν τα νύχια τους.
Καλή μας Ιρλανδία καληνύχτα.
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=8840
Υπάρχει άραγε κανείς που να μην καταλαβαίνει τι πρόκειται να γίνει;
Όλη η Ευρώπη που έζησε το δράμα της Ελλάδας και την τραγική κατάληξη στην αγκαλιά του ΔΝΤ σίγουρα φαντάζεται τη συνέχεια.Με τα Ιρλανδικά spreads να αγγίζουν τις 700 μ.β. - και επομένως το επιτόκιο δανεισμού από τις αγορές να "πετάει" στο 9% - τί άλλο μπορεί να σκεφτεί κανείς εκτός από μια πορεία ανάλογη με αυτήν της Ελλάδας.Μόνο που η πραγματικότητα της Ιρλανδίας είναι πολύ διαφορετική από την δική μας. Πρώτα- πρώτα το κατα κεφαλήν εισόδημα (όσο αυτό σημαίνει κατι ουσιαστικό) στις 2 χώρες εχει τεράστια διαφορά. Στην Ελλάδα είναι κοντά στις 30000Ε ενώ στην Ιρλανδία στις 45500Ε!!
Σαρρής Γιώργος
Μα η τέως πτωχή Ιρλανδία θα πείτε; Και όμως.
Η παλιότερα περιφρονημένη αγροτική Ιρλανδία ήταν μια από τις χώρες όπου έγινε ένα από τα οικονομικά πειράματα της μοντέρνας οικονομίας και τώρα μελετώνται οι συνέπειες πάνω από τα ερείπια.
Ενώ μέχρι το 1995 περίπου ήταν μια από τις τελευταίες οικονομίες της Ευρώπης και η ντροπή του παλιού Ην.Βασιλείου, ξαφνικά αποφάσισε να αλλάξει ρότα.Βαζοντας πλώρη για την ένταξη στο ενιαίο νόμισμα, αποφάσισε συνολική αλλαγή στη δομή της οικονομίας της.
Θεσπίζοντας μεγάλης κλίμακας φορολογικές ελαφρύνσεις προς όλους τους πιθανά ενδιαφερόμενους, έγινε γρήγορα ένας ελκυστικός φορολογικός παράδεισος, προσελκύοντας με ευκολία επενδύσεις από εταιρείες που ως γνωστο έχουν ως μόνη πατρίδα το κέρδος.Η μέχρι πρότινος αγροτική και ολίγον τουριστική Ιρλανδία μετατράπηκε σε μια ανερχόμενη βιομηχανική δύναμη, αφού όλοι έτρεχαν να εγκαταστήσουν μονάδες εκεί εκμεταλλευόμενοι τη χαμηλή φορολογία.
Με αυτό τον τρόπο η Ιρλανδία κατάφερε γρήγορα να δημιουργήσει μέσω εξαγωγών βιομηχανικών προιόντων, ένα πολύ θετικό εμπορικό ισοζύγιο,με 30% των εργαζομένων να απασχολείται στη βιομηχανία που έφτασε στο σημείο να πρσφερει το 50% περίπου του ΑΕΠ!
Φυσικά σαν επακόλουθο άρχισαν να μαζεύονται στη χώρα τράπεζες ή ανάλογες εταιρείες "τραπεζικών" και "επενδυτικών" υπηρεσιών.
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ήταν πού άρχισε μεσα σε μια πανευρωπαική αλλά και παγκόσμια χρηματιστηριακή ευφορία να χαλαρώνει σε επικίνδυνο βαθμό το πλαίσιο λειτουργίας των αγορών με κεντρική κατεύθυνση από τις ΗΠΑ και τον Α.Γκρηνσπαν της FED.
Ετσι στην Ιρλανδία που ήδη είχαν δοθεί κίνητρα για την είσοδο τραπεζών και εταιρειών του χρηματοοικονομικού τομέα το πράγμα άρχισε να ξεφεύγει, ειδικά από τη στιγμή που η χώρα μπήκε σε πορεία ένταξης στο ευρώ μετά το 2000.Τα γνωστά μας subrimes άρχισαν να κάνουν θραύση στην αγορά, ενώ όλες οι τράπεζες και οι παρατράπεζες κατέφευγαν σε εξωτερικό δανεισμό για αγορά περίεργων "προιόντων"- συμβολαίων που έδιναν βραχυπρόθεσμα τεράστιες αποδόσεις στους "επενδυτές" τους.
Αυτό σε συνδυασμό με τη σταθερότητα που προσφερε στο οικονομικο περιβάλλον το ευρώ(π.χ στον πληθωρισμό) έφερε κι άλλες "επενδύσεις" και περαιτέρω αύξηση του ΑΕΠ(η Ιρλανδία έχει ΑΕΠ ανάλογο με το Ελληνικό με λιγότερο από μισό πληθυσμό!)Αυτό δε σημαίνει οτι το Ελληνικό ΑΕΠ είναι μικρό αλλά οτι το Ιρλανδικό ηταν πολύ μεγάλο.
Κάπου λοιπόν στη μέση της δεκαετίας όλοι μιλούσαν για το Ιρλανδικό θαύμα!
Φυσικά η διόγκωση του τραπεζικού και χρηματοοικονομικού τομέα (σχεδόν 10πλασιασμός!) δεν γινόταν να μην έχει παρενέργειες.Οι τράπεζες τρέφονται από την πώληση δανείων και η Ιρλανδοί έπρεπε να δανειστούν μεχρι εκεί που δεν έπαιρνε άλλο.Το αποτέλεσμα φυσικά ήταν ο υπερδανεισμός για αγορές σπιτιών και κατανάλωση, ο 10πλασιασμός των τιμών των κατοικιών και η ολοφάνερη υπερβολή μεσα σε ελάχιστα χρόνια 8 στα 10 Ιρλανδικά σπίτια να είναι ιδιόκτητα!
Όλα λοιπόν πήγαιναν καλά μέχρι το σκάσιμο της φούσκας των ακινήτων στην Αμερική.
Τότε όλη η ευφορία εξαφανίστηκε και το γνωστό ντομινο της καταστροφής δήλωσε έντονα το παρόν του.
Η ξαφνική εμφάνιση επισφαλειών στις διάφορες εταιρείες δανείων(φυσικα αναμενόμενη στους γνωρίζοντες), έφερε ξαφνικές χρεοκοπίες που φυσικά επηρρέασαν τον τραπεζικό και χρηματοοικονομικό τομέα και γρήγορα μόλυναν την πραγματική οικονομία.Κλείσιμο δεκάδων εταιρειών, φυγή επιχειρήσεων που είχαν εμπλακεί στο πανηγύρι, εμφάνιση ανεργίας, αδυναμία αποπληρωμής των δανείων για σπίτια κ.λ.π.Ύστερα ο φαύλος κύκλος ξανάρχιζε απειλώντας και παρασύροντας τα πάντα.
Η Ιρλανδικλη κυβέρνηση προσπαθώντας να διασώσει την κατάσταση, εθνικοποίησε τις μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες που δεν μπορούσαν να επιβιώσουν, δίνοντας 10άδες δις ευρώ όπως έκανε και η Ισλανδία φορτώνοντας βέβαια το κόστος στην οικονομία και στις πλάτες των υπερδανεισμένων Ιρλανδών.
Ακολούθησε η πίεση για λήψη μέτρων, που λόγω των αρκετά υψηλών εισοδημάτων μπορεί να μην προκάλεσε αντιδράσεις έφερε όμως επιβράδυνση και στη συνέχεια ύφεση .
Το αποτελεσμα ήταν η περαιτέρω συρρίκνωση του τραπεζικού τομέα, η μείωση της οικονομικής δραστηριότητας και έτσι η δήλωση πριν από λίγες μέρες της αδυναμίας πληρωμών από την ΑNGLO-IRISH.Όπως ξέρουμε η τράπεζα έκανε πρόταση αναδιάρθρωσης του χρέους της στους δανειστες της, που τους καλούσε να δεχτούν την αποπληρωμή του 20%(!!!) της αξίας του χρεους της με κρατικά ομόλογα η ακόμη μικρότερου ποσοστού με μετρητά (δηλ. ανταλλαγή ομολόγων της τράπεζας με κρατικά ομόλογα στό 20% της ονομασικής αξίας των ομολόγων που έχουν στα χέρια τους ή τίποτα!).
Αυτό βέβαια είχε ένα άρωμα κρατικής χρεοκοπίας αφού η Αnglo-Irish ανηκει πλέον στο κράτος.
Ετσι μεσα σε λίγες μέρες είδαμε τα Ιρλανδικά spreads να εκτοξεύονται στις 685 μονάδες και όλη την Ευρώπη να περιμένει με αγωνία την εξέλιξη, αφού τουλάχιστον Ισπανια και Πορτογαλία, μοιάζουν να είναι τα επόμενα πιθανά θύματα.
Το ΔΝΤ και η ΕΚΤ με τα συμβόλαια πλέον στα χέρια ετοιμάζουν βαλίτσες για το Δουβλίνο και τα κοράκια ακονίζουν τα νύχια τους.
Καλή μας Ιρλανδία καληνύχτα.
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=8840
Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010
ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ – ΈΞΩ Η ΤΡΟΪΚΑ
ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ – ΈΞΩ Η ΤΡΟΪΚΑ – ΨΩΜΙ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΌΧΙ ΑΝΕΡΓΙΑ, ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ
Από εσάς έμαθα πώς ανθίζει ο κόσμος όταν τα παιδιά του είναι Ελεύθερα. Στη θέση εκείνων που ΣΩΠΑΣΑΝ! Κάθε Νοέμβρη θα πληθαίνουν τούτα τα λουλούδια στα κάγκελα ίσα με τη μεγάλη Άνοιξη, αυτή που σπείρατε εσείς παιδιά. Ήταν όμορφη η έφοδος στ’ αστέρια το βράδυ εκείνο, κι ας έκλαψε το φεγγάρι, ας μούσκεψαν με αίμα και δάκρια τα γένια μας. Εμείς με τ’ όνειρο καλά κρυμμένο στο αμπέχονο δραπετεύαμε προς το μέλλον, καθώς, με το σημάδι κατακούτελα και τους νεκρούς μας παραμάσχαλα ανηφορίζαμε την Ιστορία.
37 χρόνια μετά μια νέα «χούντα» έχει καθίσει στο σβέρκο του Ελληνικού λαού. Μία μειοψηφική κυβέρνηση που στηρίζεται στα δεκανίκια του φόβου, των απειλών, των ΜΜΕ και στα μεγάλα ψέματα. Ένα νέο σύνθημα έρχεται να συμπληρώσει αυτό που φώναζαν φοιτητές και λαός το 1973. Το Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία εξακολουθεί να είναι το ζητούμενο ενώ το Κάτω η Χούντα των Συνταγματαρχών έχει αντικατασταθεί με το ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑ. Ψωμί – δουλειά και όχι ανεργία, εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία.
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=8846
Από εσάς έμαθα πώς ανθίζει ο κόσμος όταν τα παιδιά του είναι Ελεύθερα. Στη θέση εκείνων που ΣΩΠΑΣΑΝ! Κάθε Νοέμβρη θα πληθαίνουν τούτα τα λουλούδια στα κάγκελα ίσα με τη μεγάλη Άνοιξη, αυτή που σπείρατε εσείς παιδιά. Ήταν όμορφη η έφοδος στ’ αστέρια το βράδυ εκείνο, κι ας έκλαψε το φεγγάρι, ας μούσκεψαν με αίμα και δάκρια τα γένια μας. Εμείς με τ’ όνειρο καλά κρυμμένο στο αμπέχονο δραπετεύαμε προς το μέλλον, καθώς, με το σημάδι κατακούτελα και τους νεκρούς μας παραμάσχαλα ανηφορίζαμε την Ιστορία.
37 χρόνια μετά μια νέα «χούντα» έχει καθίσει στο σβέρκο του Ελληνικού λαού. Μία μειοψηφική κυβέρνηση που στηρίζεται στα δεκανίκια του φόβου, των απειλών, των ΜΜΕ και στα μεγάλα ψέματα. Ένα νέο σύνθημα έρχεται να συμπληρώσει αυτό που φώναζαν φοιτητές και λαός το 1973. Το Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία εξακολουθεί να είναι το ζητούμενο ενώ το Κάτω η Χούντα των Συνταγματαρχών έχει αντικατασταθεί με το ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑ. Ψωμί – δουλειά και όχι ανεργία, εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία.
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=8846
Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010
Η ΣΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ Β’ ΓΥΡΟ ΤΩΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
http://politikokafeneio.com
Η ΣΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ Β’ ΓΥΡΟ ΤΩΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ καλεί όλους όσους ψήφισαν ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ στον Α΄ γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, να μετέχουν και στον Β΄γύρο με την ίδια ζέση, και να ψηφίσουν ξανά ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ.
Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ καλεί όλους όσους ψήφισαν τους αριστερούς και ριζοσπαστικούς συνδυασμούς της επιλογής τους στον Α΄ γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, να μετέχουν και στον Β΄γύρο με την ίδια ζέση, και να ψηφίσουν ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ.
Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ προτείνει στις πολιτικές δυνάμεις του αριστερού και ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου να καλέσουν τα μέλη τους, τους οπαδούς τους και τον λαό να ψηφίσουν ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ στον Β΄γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Σε περίπτωση που υπάρχει Αριστερός συνδυασμός απέναντι σε συνδυασμό του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ τότε ψηφίζουμε τον Αριστερό Συνδυασμό.
Η ΣΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ
Η ενιαία προπαγάνδιση του ΑΚΥΡΟΥ-ΛΕΥΚΟΥ από τις δυνάμεις του αριστερού κι εν γένει ριζοσπαστικού χώρου είναι η μόνη που μπορεί να παράξει πολιτικά αξιοποιήσιμο αποτέλεσμα. Το ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ είναι, στις σημερινές άθλιες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες, μια καλή αφορμή για ενιαία πολιτική δράση του αριστερού κι εν γένει ριζοσπαστικού χώρου ενάντια στους καθεστωτικούς εκλογικούς συνδυασμούς, και δεν εστιάζεται μόνο στην παρούσα εκλογική αναμέτρηση.
Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι αναγκαίο να αναδειχθούν τα πολιτικά ποιοτικά δεδομένα που ορίζουν και συνέχουν το ριζοσπαστικό πολιτικό χώρο, και να ατονήσουν τα στοιχεία της διαφοράς και του ανταγωνισμού. Κατά την αντίληψή μας, εκείνο που ορίζει το ριζοσπαστικό πολιτικό χώρο είναι η αντίληψη για την αναγκαιότητα της ανατροπής των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, είναι η αντίληψη της ρήξης με τις αξίες, τις ιδέες και τα ιδανικά του αστισμού.
Κατά την γνώμη μας, οι αντιθέσεις και η πολυδιάσπαση του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου είναι εκδήλωση των ταξικών κατηγορημάτων των σχέσεων παραγωγής στις πολιτικές ιδιαιτερότητες των τμημάτων του. Έτσι, αντί να ηγεμονεύει η προσδιοριστικότητα της άρνησης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, που ορίζει τον ριζοσπαστικό χώρο, ηγεμονεύει η κατάφαση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής και ο ανταγωνισμός, που αντιστοιχεί στους συντεχνιακούς ανταγωνισμούς των μισθοσυντήρητων και των συμμάχων τους. Έτσι, χωρίς την κυριαρχική ηγεμονική ενότητα πάνω στον συνεκτικό ορισμό του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου, που υπερβαίνει τις διαφορετικές προσεγγίσεις, που τις περιλαμβάνει και τις αντιμετωπίζει σαν ολότητα, οι προσπάθειες, οι διαδικασίες και οι πρωτοβουλίες για την σύσταση ενός ρωμαλέου ριζοσπαστικού πολιτικού κινήματος θ’ αποτυγχάνουν και θ’ απογοητεύουν.
Το ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ, σαν κοινή εκλογική τακτική των δυνάμεων του αριστερού κι εν γένει του ριζοσπαστικού χώρου, θα συμβάλει, στο μέτρο του δυνατού, στην διαμόρφωση υποκειμενικών προϋποθέσεων, που θα διευκολύνουν τη δημιουργία ενός μαζικού ταξικού λαϊκού κινήματος.
Εκείνος που στις 14 Νοεμβρίου θα «μπει στον κόπο», αντί να ασχοληθεί με «άλλα», να πάει στην κάλπη για να ρίξει ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ, δηλώνει, με τρόπο σαφή και προσμετρήσιμο, την εναντιότητά του στα μέτρα ΠΑΣΟΚ-μνημονίου-τρόικας και στα καθεστωτικά κόμματα ΝΔ-ΛΑΟΣ.
Το ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ είναι ενεργητική στάση και συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία, που τη διαφοροποιεί από την αποχή. Η στάση αυτή, σαν πρόθεση, είτε υποδηλώνει αγανάκτηση για τις συνέπειες της λειτουργίας του σημερινού πολιτικο-οικονομικού συστήματος, είτε υπονοεί την αναγκαιότητα διαμόρφωσης προγραμμάτων και πολιτικών ενάντια στο γερασμένο και παρηκμασμένο καπιταλιστικό οικονομικοκοινωνικό σύστημα. Η στάση αυτή, είναι η μόνη που μπορεί να παράξει πρακτικό πολιτικό αποτέλεσμα δεδομένων των συνθηκών, δηλαδή της παθητικοποίησης της πλειοψηφίας του πληθυσμού και της πολυδιάσπασης του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου.
Ας αναλογιστούμε τί θα συνέβαινε αν ο αριστερός κι εν γένει ο ριζοσπαστικός πολιτικός χώρος κατόρθωνε στον Α΄γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών να συγκεντρώσει τις δυνάμεις του, να τηρήσει -στον εκτός της άμεσης επιρροής του χώρο- ενιαία εκλογική στάση και να ενοποιήσει πολλαπλασιαστικά την πρόθεση χιλιάδων ανθρώπων.
Ας αναλογιστούμε τα γεγονότα του Δεκέμβρη 2008, όταν ένας νεκρός, ο Α. Γρηγορόπουλος, έγινε το κάλεσμα για την αυθόρμητη εξέγερση της νεολαίας και του λαού, στην οποία ο ριζοσπαστικός χώρος σύσσωμος μετείχε. Δεν θα μπορούσε, άραγε, με αφορμή τις αυτοδιοικητικές εκλογές, να είχε υπάρξει, απ’ όλες μαζί τις δυνάμεις του αριστερού και ριζοσπαστικού χώρου, ένα συνειδητό πια και ενιαίο κάλεσμα ενάντια στα απάνθρωπα αντιλαικά μέτρα ΠΑΣΟΚ-μνημονίου-τρόικας;
Σύμφωνα με την μαρξιστική κοσμοθεωρία οι εκλογές αποτελούν -κοντολογίς- δείκτη του βαθμού ωριμότητας της συνείδησης της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.
Από το 1974 μέχρι σήμερα, η εργατική τάξη και ο πληθυσμός βιώνει στην καθημερινότητά του την βαρβαρότητα, την αγριότητα και την σήψη της καπιταλιστικής κοινωνίας.
Από το 1974 μέχρι σήμερα, οι πολιτικές δυνάμεις του αριστερού και ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου χρησιμοποιούν (και) τις εκλογές για να προπαγανδίζουν τις ιδέες τους και καταμετρούν την πολιτική τους επιρροή, και οι δείκτες ωριμότητας της συνείδησης ήταν δυστυχώς μέχρι σήμερα απογοητευτικοί.
Αφού λοιπόν οι αντικειμενικές συνθήκες της καπιταλιστικής κοινωνίας, στα ποσοτικά και ποιοτικά της μεγέθη, έχουν μεγάλο βαθμό ωριμότητας και συνηγορούν στην αναγκαιότητα ύπαρξης ενός ρωμαλέου ριζοσπαστικού αντικαπιταλιστικού κινήματος, πρέπει να αναζητηθούν οι διαλεκτικές πολιτικές αιτίες της κραυγαλέας ανωριμότητας του υποκειμενικού παράγοντα της ελληνικής κοινωνίας.
Οι κομφορμιστικές επαναλήψεις σε στερεότυπα του τύπου «ρεφορμιστές, οπορτουνιστές κλπ», δεν μπορούν πια να δικαιολογούν τις δικές μας ανεπάρκειες και την ανικανότητά μας να παράξουμε την πολιτική στρατηγική και τακτική που θα μετατρέψει την δυνατότητα ανατροπής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των μέτρων μνημονίου-τρόικας σε πραγματικότητα, την πολιτική στρατηγική και τακτική που θ’ αξιοποιήσει τις ώριμες αντικειμενικές συνθήκες της κοινωνίας και την κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος και θα συμβάλει στη δημιουργία ενός ρωμαλέου ριζοσπαστικού αντικαπιταλιστικού κινήματος.
Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ καλεί όσους θέλουν ν’ αντιδράσουν στη σημερινή κατάσταση με «αποχή» να μετέχουν πρακτικά σε κάθε διαμαρτυρία, διαδήλωση, συγκέντρωση κλπ. ενάντια στα μέτρα ΠΑΣΟΚ-ΤΡΟΪΚΑΣ.
Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, έχει την πεποίθηση πως, η διαρκώς εντεινόμενη αγανάκτηση του λαού στη σημερινή οικονομική, κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, για να παράξει ρεαλιστικό αποτέλεσμα, πρέπει να υπάρξουν πολιτικές πρωτοβουλίες, που θα υπερβαίνουν τα σημερινά «κομματικά» σχήματα και τις σημερινές συνδικαλιστικές περιχαρακώσεις, που θα δίνουν νόημα και προοπτική στον αγώνα ενάντια στην καταστροφή που μας απειλεί, που θ’ ανατρέψουν την απαισιοδοξία και το αίσθημα της ματαιότητας του αγώνα για ένα καλύτερο, για ένα ελπιδοφόρο μέλλον, που θα δώσουν την δυνατότητα σε κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα, ανεξάρτητα από πολιτική τοποθέτηση, να ενεργοποιηθεί και να συμβάλει στον κοινό αγώνα για το κοινό συμφέρον.
Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ επισημαίνει τον κίνδυνο να μετατοπιστεί το εκλογικό σώμα και ο παθητικοποιημένος πληθυσμός προς κεντροδεξιές και προς δεξιόστροφες πολιτικές εκδοχές. Επισημαίνει τον κίνδυνο από τον καθεστωτικό εσωτερικό και εξωτερικό εχθρό της χώρας. Επισημαίνει την ανάγκη ο αριστερός κι εν γένει ο ριζοσπαστικός πολιτικός χώρος να αρθεί άμεσα στο ύψος των περιστάσεων, να συντονιστεί άμεσα και να δράσει ενιαία.
Η ΣΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ, 11 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010
Η ΣΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ Β’ ΓΥΡΟ ΤΩΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ καλεί όλους όσους ψήφισαν ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ στον Α΄ γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, να μετέχουν και στον Β΄γύρο με την ίδια ζέση, και να ψηφίσουν ξανά ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ.
Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ καλεί όλους όσους ψήφισαν τους αριστερούς και ριζοσπαστικούς συνδυασμούς της επιλογής τους στον Α΄ γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, να μετέχουν και στον Β΄γύρο με την ίδια ζέση, και να ψηφίσουν ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ.
Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ προτείνει στις πολιτικές δυνάμεις του αριστερού και ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου να καλέσουν τα μέλη τους, τους οπαδούς τους και τον λαό να ψηφίσουν ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ στον Β΄γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Σε περίπτωση που υπάρχει Αριστερός συνδυασμός απέναντι σε συνδυασμό του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ τότε ψηφίζουμε τον Αριστερό Συνδυασμό.
Η ΣΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ
Η ενιαία προπαγάνδιση του ΑΚΥΡΟΥ-ΛΕΥΚΟΥ από τις δυνάμεις του αριστερού κι εν γένει ριζοσπαστικού χώρου είναι η μόνη που μπορεί να παράξει πολιτικά αξιοποιήσιμο αποτέλεσμα. Το ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ είναι, στις σημερινές άθλιες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες, μια καλή αφορμή για ενιαία πολιτική δράση του αριστερού κι εν γένει ριζοσπαστικού χώρου ενάντια στους καθεστωτικούς εκλογικούς συνδυασμούς, και δεν εστιάζεται μόνο στην παρούσα εκλογική αναμέτρηση.
Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι αναγκαίο να αναδειχθούν τα πολιτικά ποιοτικά δεδομένα που ορίζουν και συνέχουν το ριζοσπαστικό πολιτικό χώρο, και να ατονήσουν τα στοιχεία της διαφοράς και του ανταγωνισμού. Κατά την αντίληψή μας, εκείνο που ορίζει το ριζοσπαστικό πολιτικό χώρο είναι η αντίληψη για την αναγκαιότητα της ανατροπής των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, είναι η αντίληψη της ρήξης με τις αξίες, τις ιδέες και τα ιδανικά του αστισμού.
Κατά την γνώμη μας, οι αντιθέσεις και η πολυδιάσπαση του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου είναι εκδήλωση των ταξικών κατηγορημάτων των σχέσεων παραγωγής στις πολιτικές ιδιαιτερότητες των τμημάτων του. Έτσι, αντί να ηγεμονεύει η προσδιοριστικότητα της άρνησης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, που ορίζει τον ριζοσπαστικό χώρο, ηγεμονεύει η κατάφαση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής και ο ανταγωνισμός, που αντιστοιχεί στους συντεχνιακούς ανταγωνισμούς των μισθοσυντήρητων και των συμμάχων τους. Έτσι, χωρίς την κυριαρχική ηγεμονική ενότητα πάνω στον συνεκτικό ορισμό του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου, που υπερβαίνει τις διαφορετικές προσεγγίσεις, που τις περιλαμβάνει και τις αντιμετωπίζει σαν ολότητα, οι προσπάθειες, οι διαδικασίες και οι πρωτοβουλίες για την σύσταση ενός ρωμαλέου ριζοσπαστικού πολιτικού κινήματος θ’ αποτυγχάνουν και θ’ απογοητεύουν.
Το ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ, σαν κοινή εκλογική τακτική των δυνάμεων του αριστερού κι εν γένει του ριζοσπαστικού χώρου, θα συμβάλει, στο μέτρο του δυνατού, στην διαμόρφωση υποκειμενικών προϋποθέσεων, που θα διευκολύνουν τη δημιουργία ενός μαζικού ταξικού λαϊκού κινήματος.
Εκείνος που στις 14 Νοεμβρίου θα «μπει στον κόπο», αντί να ασχοληθεί με «άλλα», να πάει στην κάλπη για να ρίξει ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ, δηλώνει, με τρόπο σαφή και προσμετρήσιμο, την εναντιότητά του στα μέτρα ΠΑΣΟΚ-μνημονίου-τρόικας και στα καθεστωτικά κόμματα ΝΔ-ΛΑΟΣ.
Το ΑΚΥΡΟ-ΛΕΥΚΟ είναι ενεργητική στάση και συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία, που τη διαφοροποιεί από την αποχή. Η στάση αυτή, σαν πρόθεση, είτε υποδηλώνει αγανάκτηση για τις συνέπειες της λειτουργίας του σημερινού πολιτικο-οικονομικού συστήματος, είτε υπονοεί την αναγκαιότητα διαμόρφωσης προγραμμάτων και πολιτικών ενάντια στο γερασμένο και παρηκμασμένο καπιταλιστικό οικονομικοκοινωνικό σύστημα. Η στάση αυτή, είναι η μόνη που μπορεί να παράξει πρακτικό πολιτικό αποτέλεσμα δεδομένων των συνθηκών, δηλαδή της παθητικοποίησης της πλειοψηφίας του πληθυσμού και της πολυδιάσπασης του ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου.
Ας αναλογιστούμε τί θα συνέβαινε αν ο αριστερός κι εν γένει ο ριζοσπαστικός πολιτικός χώρος κατόρθωνε στον Α΄γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών να συγκεντρώσει τις δυνάμεις του, να τηρήσει -στον εκτός της άμεσης επιρροής του χώρο- ενιαία εκλογική στάση και να ενοποιήσει πολλαπλασιαστικά την πρόθεση χιλιάδων ανθρώπων.
Ας αναλογιστούμε τα γεγονότα του Δεκέμβρη 2008, όταν ένας νεκρός, ο Α. Γρηγορόπουλος, έγινε το κάλεσμα για την αυθόρμητη εξέγερση της νεολαίας και του λαού, στην οποία ο ριζοσπαστικός χώρος σύσσωμος μετείχε. Δεν θα μπορούσε, άραγε, με αφορμή τις αυτοδιοικητικές εκλογές, να είχε υπάρξει, απ’ όλες μαζί τις δυνάμεις του αριστερού και ριζοσπαστικού χώρου, ένα συνειδητό πια και ενιαίο κάλεσμα ενάντια στα απάνθρωπα αντιλαικά μέτρα ΠΑΣΟΚ-μνημονίου-τρόικας;
Σύμφωνα με την μαρξιστική κοσμοθεωρία οι εκλογές αποτελούν -κοντολογίς- δείκτη του βαθμού ωριμότητας της συνείδησης της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.
Από το 1974 μέχρι σήμερα, η εργατική τάξη και ο πληθυσμός βιώνει στην καθημερινότητά του την βαρβαρότητα, την αγριότητα και την σήψη της καπιταλιστικής κοινωνίας.
Από το 1974 μέχρι σήμερα, οι πολιτικές δυνάμεις του αριστερού και ριζοσπαστικού πολιτικού χώρου χρησιμοποιούν (και) τις εκλογές για να προπαγανδίζουν τις ιδέες τους και καταμετρούν την πολιτική τους επιρροή, και οι δείκτες ωριμότητας της συνείδησης ήταν δυστυχώς μέχρι σήμερα απογοητευτικοί.
Αφού λοιπόν οι αντικειμενικές συνθήκες της καπιταλιστικής κοινωνίας, στα ποσοτικά και ποιοτικά της μεγέθη, έχουν μεγάλο βαθμό ωριμότητας και συνηγορούν στην αναγκαιότητα ύπαρξης ενός ρωμαλέου ριζοσπαστικού αντικαπιταλιστικού κινήματος, πρέπει να αναζητηθούν οι διαλεκτικές πολιτικές αιτίες της κραυγαλέας ανωριμότητας του υποκειμενικού παράγοντα της ελληνικής κοινωνίας.
Οι κομφορμιστικές επαναλήψεις σε στερεότυπα του τύπου «ρεφορμιστές, οπορτουνιστές κλπ», δεν μπορούν πια να δικαιολογούν τις δικές μας ανεπάρκειες και την ανικανότητά μας να παράξουμε την πολιτική στρατηγική και τακτική που θα μετατρέψει την δυνατότητα ανατροπής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των μέτρων μνημονίου-τρόικας σε πραγματικότητα, την πολιτική στρατηγική και τακτική που θ’ αξιοποιήσει τις ώριμες αντικειμενικές συνθήκες της κοινωνίας και την κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος και θα συμβάλει στη δημιουργία ενός ρωμαλέου ριζοσπαστικού αντικαπιταλιστικού κινήματος.
Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ καλεί όσους θέλουν ν’ αντιδράσουν στη σημερινή κατάσταση με «αποχή» να μετέχουν πρακτικά σε κάθε διαμαρτυρία, διαδήλωση, συγκέντρωση κλπ. ενάντια στα μέτρα ΠΑΣΟΚ-ΤΡΟΪΚΑΣ.
Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, έχει την πεποίθηση πως, η διαρκώς εντεινόμενη αγανάκτηση του λαού στη σημερινή οικονομική, κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, για να παράξει ρεαλιστικό αποτέλεσμα, πρέπει να υπάρξουν πολιτικές πρωτοβουλίες, που θα υπερβαίνουν τα σημερινά «κομματικά» σχήματα και τις σημερινές συνδικαλιστικές περιχαρακώσεις, που θα δίνουν νόημα και προοπτική στον αγώνα ενάντια στην καταστροφή που μας απειλεί, που θ’ ανατρέψουν την απαισιοδοξία και το αίσθημα της ματαιότητας του αγώνα για ένα καλύτερο, για ένα ελπιδοφόρο μέλλον, που θα δώσουν την δυνατότητα σε κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα, ανεξάρτητα από πολιτική τοποθέτηση, να ενεργοποιηθεί και να συμβάλει στον κοινό αγώνα για το κοινό συμφέρον.
Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ επισημαίνει τον κίνδυνο να μετατοπιστεί το εκλογικό σώμα και ο παθητικοποιημένος πληθυσμός προς κεντροδεξιές και προς δεξιόστροφες πολιτικές εκδοχές. Επισημαίνει τον κίνδυνο από τον καθεστωτικό εσωτερικό και εξωτερικό εχθρό της χώρας. Επισημαίνει την ανάγκη ο αριστερός κι εν γένει ο ριζοσπαστικός πολιτικός χώρος να αρθεί άμεσα στο ύψος των περιστάσεων, να συντονιστεί άμεσα και να δράσει ενιαία.
Η ΣΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ, 11 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)