Εμμένοντας στην αναθεώρηση του 24 η ΝΔ παρακινεί τους εμπρηστές

ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ: Εμμένοντας στην αναθεώρηση του 24 η ΝΔ παρακινεί τους εμπρηστές
Ανυπαρξία μέσων πυρόσβεσης και έλλειψη προσωπικού στην πυροσβεστική αιτία των πυρκαγιών

http://politikokafeneio.com

Διαστάσεις ανείπωτης και πρωτοφανούς για τα τελευταία χρόνια τραγωδίας προσέλαβε την Παρασκευή η πυρκαγιά στην Πελοπόννησο, οδηγώντας σε τραγικό θάνατο τουλάχιστον 53 ανθρώπους, που απανθρακώθηκαν αβοήθητοι, ενώ ακόμη και αυτή την ώρα υπάρχουν φόβοι ότι ο αριθμός των νεκρών ενδέχεται να είναι πολύ μεγαλύτερος!
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ


Κι όμως, η πυρκαγιά που κατέκαιγε επί δύο σχεδόν ημέρες τους νομούς Λακωνίας και Ηλείας πυρπολώντας στο διάβα της ανθρώπους, σπίτια, καλλιέργειες, πανέμορφα δάση, ξενοδοχεία και ότι άλλο αργά και βασανιστικά είχαν δημιουργήσει η φύση και ο άνθρωπος δεν ήταν αναπότρεπτη. Η φωτιά που αποτέφρωσε τη νοτιοδυτική Πελοπόννησο, μετά την Πάρνηθα, την Πεντέλη, την Ηπειρο, το Πήλιο, την Κρήτη, την Κεφαλονιά και εκατοντάδες (!) ακόμη άλλα σημεία της Ελλάδας αυτό το καλοκαίρι φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή της κυβέρνησης της ΝΔ, που μπροστά στο φόβο να υποστεί εκλογική πανωλεθρία από τις πυρκαγιές, έσπευσε έντρομη το απόγευμα της Παρασκευής να παγώσει την προεκλογική της εκστρατεία διακόπτοντας τη μετάδοση των τηλεοπτικών σποτ και στέλνοντας τον ίδιο τον πρωθυπουργό και τέσσερις κορυφαίους υπουργούς. Το ζητούμενο προφανώς ήταν να διασκεδαστούν οι τεράστιες ευθύνες που φέρει η κυβέρνηση για αυτό το πύρινο καλοκαίρι του 2007, μια και η επίσκεψη των κυβερνητικών στην περιοχή δεν προσέφερε τίποτε επιπλέον, πέρα από προπαγανδιστικά πλάνα για την κρατική τηλεόραση.
Στον αντίποδα όμως των επικοινωνιακών σχεδιασμών της Ρηγίλλης, η κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή φέρει την αποκλειστική ευθύνη για τον πύρινο όλεθρο για πολλούς λόγους: Πρώτο, γιατί με την εμμονή της να αναθεωρήσει το άρθρο 24 του Συντάγματος που παρείχε μια (περιορισμένη και ανεπαρκή) προστασία στο δασικό πλούτο της χώρας, προσφέρει στους εμπρηστές την εύφλεκτη ύλη για να μετατρέψουν σε κρανίου τόπο τα πιο όμορφα δάση της Ελλάδας. Οι επτά εστίες φωτιάς σε μια ώρα και το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι μέσα σε ένα 24ωρο εντοπίστηκαν περισσότερες από 170 φωτιές σε όλη την Ελλάδα μαρτυρούν ότι επρόκειτο για οργανωμένο σχέδιο εμπρησμού με απώτερο στόχο την οικοπεδοποίηση και την οικοδόμηση των δασών. Ο Κ. Καραμανλής επικαλούμενος την ανάγκη προώθησης της συνταγματικής αναθεώρησης, δηλαδή την αναθεώρηση του άρθρου 24 στο πρόσφατο διάγγελμά του με το οποίο αιτιολόγησε την προκήρυξη πρόωρων εκλογών κι αφού είχαν ήδη καεί εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους, έδωσε περαιτέρω κίνητρα και ώθηση στους εμπρηστές. Κροκοδείλια είναι λοιπόν τα δάκρυά του μπροστά στον τηλεοπτικό φακό.
Οι ευθύνες της Νέας Δημοκρατίας αφορούν επίσης και την πλήρη κατάρρευση, την παντελή ανυπαρξία του κρατικού μηχανισμού. Στη Ζαχάρω το πρώτο πυροσβεστικό αεροσκάφος εμφανίστηκε μετά από 5 ολόκληρες ώρες, χωριά ολόκληρα πολιορκήθηκαν από τη φωτιά χωρίς να σπεύσει για βοήθεια καμιά κρατική υπηρεσία, άνθρωποι απανθρακώθηκαν αβοήθητοι λες και απείχαν εκατοντάδες χιλιόμετρα από τον πολιτισμό, δασοπυροσβέστες έγιναν κάρβουνο λόγω έλλειψης πληροφόρησης για την πορεία της φωτιάς, μέσων για την αντιμετώπισή της και επαρκούς εκπαίδευσης!
Για όλα αυτά δεν φταίνε τα ακραία καιρικά φαινόμενα αλλά η ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική του λιγότερου κράτους που συστηματικά και επί δεκαετίες περικόπτει τις δαπάνες για υποδομές που μπορούν να αντιμετωπίσουν φυσικές καταστροφές και έχει αφήσει κενές 4.000 οργανικές θέσεις στην πυροσβεστική, καλύπτοντας τελευταία στιγμή κάθε χρόνο ορισμένα από τα κενά με εποχιακούς! Την ίδια στιγμή, εκείνες οι κρατικές υπηρεσίες που αποσπούν τη μερίδα του λέοντος των κρατικών δαπανών τόσο για προσλήψεις όσο και για εξοπλισμό, κυνηγώντας επί της ουσίας φαντάσματα 365 μέρες το χρόνο, όπως η αντιτρομοκρατική, αποδεικνύονται εντελώς ανίκανες να δράσουν κατασταλτικά εκεί που χρειάζεται, αποδεικνύοντας ότι πρόκειται για μηχανισμούς βαθιά παρασιτικούς και αργόσχολους, εχθρικούς απέναντι στην κοινωνία, που αδιαφορούν για τα δεινά της. Επιτρέπεται να μην έχουν συλλάβει έναν έστω εμπρηστή, εξαιρουμένων των τσοπάνηδων, ολόκληρο το καλοκαίρι; Για να κρύψουν δε πόσο ανίκανοι και για τα μπάζα είναι, ακόμη και αυτή τη στιγμή που καίγονται άνθρωποι ζωντανοί, διακινούν γελοία σενάρια που αποδίδουν τους εμπρησμούς στις «παρυφές του αντιεξουσιαστικού χώρου».
Ευθύνες όμως για τις φωτιές έχει και το ΠΑΣΟΚ, που έτρεξε κι αυτό να τοκίσει το ελλειμματικό του πολιτικό κεφάλαιο στις έκτακτες αποδόσεις της πύρινης λαίλαπας. Τα κενά στην πυροσβεστική έχασκαν και επί των ημερών του. Καμιά κυβέρνησή του δεν έδειξε ιδιαίτερο ζήλο να συντάξει δασολόγιο ή δασικό χάρτη (περίμεναν και αυτοί να καούν και τα τελευταία δάση και μετά να αποτυπώσουν το εναπομείναν πράσινο) ενώ ακόμη κι ένα χρόνο πριν χάσει την εξουσία, το 2003, αποχαρακτήριζε με νόμο δασικές εκτάσεις παραδίδοντάς τις βορά στην αναπτυσσόμενη και αδηφάγα αγορά ακινήτων και νομιμοποιούσε αυθαίρετα των αστών μέσα στα δάση. Από πού κι ως πού λοιπόν σήμερα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θλίβεται κι αυτός με τη σειρά του για τις πυρκαγιές;
Φαίνεται έτσι από τα παραπάνω ότι ο σημερινός ολοκληρωτικός καπιταλισμός είναι εγγενώς ανήμπορος να ικανοποιήσει τις πιο βασικές σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες (από κρουνούς για να μην μένουν από νερό τα πυροσβεστικά την ώρα που επιχειρούν μέσα στο δάσος, μέχρι ελικόπτερα πυρόσβεσης παντός καιρού) σε μια εποχή μάλιστα έκρηξης των δυνατοτήτων της ανθρώπινης εργασίας και της γνώσης. Ως αποτέλεσμα, εκτινάσσονται οι αντιθέσεις και επανέρχονται σκηνές φρίκης, όπως τα απανθρακωμένα πτώματα των μικρών παιδιών με τη μητέρα τους στην οποία είχαν γαντζωθεί για να σωθούν, που μέχρις χτες νομίζαμε ότι ανήκουν οριστικά στην ιστορία. Υπό αυτή την έννοια, οι φωτιές του φετινού καλοκαιριού αποτελούν ένα σημείο τομής. Είναι εμφανές ότι από ‘δω και πέρα οι μόνοι που μπορούν να βάλουν ένα τέρμα σε αυτή την αθλιότητα είναι οι εργαζόμενοι.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε το ΜΕΡΑ, όπου τονίζει τις ευθύνες της κυβερνητικής – κρατικής αναλγησίας και του αστικού μπλοκ εξουσίας, καλεί τους πληγέντες να οργανωθούν και να πάρουν την υπόθεση της διεκδίκησης αποζημιώσεων στα χέρια τους.