Πρόωρες εκλογές για οικονομική χούντα

Πρόωρες εκλογές για οικονομική χούντα
ΕΚΛΟΓΕΣ ΥΦΑΡΠΑΓΗΣ ΨΗΦΟΥ
Υφαρπαγή όπως όπως της ψήφου του εκλογικού σώματος έβαλε τελικά στόχο ο Καραμανλής, με την προσφυγή – εξπρές στις κάλπες στις 16 Σεπτέμβρη ώστε να πιάσει τον κόσμο στον ύπνο! Προκηρύσσοντας…»εκλογές παραθεριστών» και συρρικνώνοντας σε βαθμό εξαφάνισης την προεκλογική περίοδο η Δεξιά ελπίζει βάσιμα ότι θα αποφευχθεί κάθε ουσιαστική πολιτική συζήτηση και οι εκλογές θα αποτελέσουν απλώς «πολιτικά καλλιστεία» Κωστάκη – Γιωργάκη, με σίγουρη την επικράτηση του πρώτου.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ



Η χάραξη στρατηγικής για μεγιστοποίηση της διαφοράς από το ΠΑΣΟΚ με στόχο τη μακρόχρονη κυριαρχία της Δεξιάς στην πολιτική ζωή της χώρας αποτελούν ψιλά γράμματα για τον Καραμανλή, ο οποίος άκουσε τους γκαλοπατζήδες που του παρουσίασαν μια διαφορά δύο – τριών εκατοστιαίων μονάδων υπέρ της ΝΔ και έτσι επέλεξε να μετουσιώσει και στο πολιτικό επίπεδο τη βαθυστόχαστη λαϊκή ρήση «ότι φάμε, ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο κ…μας»! Σε λιγότερο από ένα μήνα θα έχουμε δει τι ακριβώς θα έχει αρπάξει η Δεξιά από ένα ανύπαρκτο ΠΑΣΟΚ. Αν θα το έχει οδηγήσει σε καρατόμηση του Γ. Παπανδρέου με νίκη πάνω από 3%, αν ο Καραμανλής θα έχει αυτοκτονήσει πολιτικά με νίκη κάτω από 2% ή αν η νίκη της ΝΔ θα κυμανθεί μέσα στη «γκρίζα ζώνη» του 2 – 3%, όπου κάθε εξέλιξη μέσα στο ΠΑΣΟΚ θα είναι δυνατή, καθώς δεν είναι καθόλου βέβαιο πως κάποιος από τους άκρως καιροσκόπους δελφίνους θα έχει το σθένος να ηγηθεί κίνησης ανατροπής του αποτυχημένου Γ. Παπανδρέου, ο οποίος με τίποτα δεν θα ξεκολλάει από την ηγεσία παρόλο που θα είναι βέβαιο, αν χάσει με τέτοια διαφορά, πως θα οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ και σε Τρίτη τετραετία ήττας. Αλλωστε, αν το ΠΑΣΟΚ χάσει με διαφορά πάνω από 2%, είναι μάλλον απίθανο να τολμήσει να προκαλέσει πρόωρες βουλευτικές εκλογές τον Φεβρουάριο του 1010 μέσω της άρνησής του να συνεργαστεί στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας είτε έχει είτε δεν έχει αλλάξει αρχηγό.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτά τα θέματα θα κυριαρχήσουν στην αστική πολιτική τα επόμενα χρόνια και σίγουρα έχουν το δικό τους ενδιαφέρον, καθώς αιχμαλωτίζουν τις συνειδήσεις του κόσμου μέσω των ΜΜΕ αλλά και του αδιαμφισβήτητου γεγονότος ότι το 80-85% των ψηφοφόρων ψηφίζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και στην αντιπαράθεση αυτών των δύο εξαντλείται το πολιτικό ενδιαφέρον τους. Ειδικά σήμερα που οι πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι σχεδόν ανύπαρκτες και κυβερνούν ως ενιαίος συνασπισμός αστικής πολιτικής, οι προσωπικές αντιπαραθέσεις και εναλλαγές αποτελούν το τελευταίο απομεινάρι πολιτικής για να χαζεύει ο κόσμος.
Από τη σκοπιά των εργαζομένων και της Αριστεράς όμως, αυτή η προσφυγή του Καραμανλή στις κάλπες, με τον τρόπο που έγινε, έχει εντελώς διαφορετική σημασία. Προοιωνίζεται ακραία επιθετική, αντιλαϊκή πολιτική. Η Δεξιά πάει να πάρει – και θα πάρει – τις εκλογές χωρίς να δώσει απολύτως τίποτα μια ολόκληρη τετραετία. Δεν θεωρεί αναγκαίο πλέον να δώσει ούτε καν κάλπικες, ψεύτικες υποσχέσεις για να αποσπάσει τη λαϊκή ψήφο. Θεωρεί τις μάζες τόσο αποβλακωμένες και παγιδευμένες στην αστική πολιτική ώστε να είναι αδύνατο να μην την ψηφίσουν! Αυτό τη γεμίζει αλαζονεία και επιθετικότητα, απολύτως δικαιολογημένη από τη σκοπιά της. Η ψήφος στη ΝΔ αυτή τη φορά δεν έχει καμιά σχέση με εκείνη του 2004, όταν το κύριο μέλημα των ψηφοφόρων ήταν να απομακρύνουν πάση θυσία τη διεφθαρμένη και αντιλαϊκή κυβέρνηση των «εκσυγχρονιστών» απατεώνων του ΠΑΣΟΚ και ο Καραμανλής είχε το ελαφρυντικό της υποτιθέμενης τιμιότητας. Τώρα όλη η Ελλάδα γνωρίζει πως η κυβέρνηση της Δεξιάς είναι κυβέρνηση αρπακτικών απατεώνων, όπως αποκαλύφθηκε από τη ληστεία των ασφαλιστικών ταμείων που επιχείρησε με τα «δομημένα» ομόλογα.
Τώρα όλη η Ελλάδα γνωρίζει πως η ΝΔ θέλει να ξεπουλήσει και την ανώτατη εκπαίδευση στους απατεώνες ιδιώτες, πως απεμπολεί κάθε στοιχείο δημόσιας περιουσίας, πως ετοιμάζει αντιδραστικότατη μεταρρύθμιση στο Ασφαλιστικό, πως εξαπατεί ασύστολα ακόμη και τους «εθναμύντορες» οπαδούς της σε θέματα όπως το όνομα των Σκοπίων, η στάση της απέναντι στην Τουρκία κλπ. Η έγκριση της πολιτικής αυτής μέσω της νέας υπερψήφισής της στις κάλπες σημαίνει ότι η Δεξιά έχει οικοδομήσει κοινωνικές συμμαχίες που συμμερίζονται αυτή την πολιτική ή τουλάχιστον δεν τη θεωρούν αιτία άρνησης ψήφου στη ΝΔ.
Αυτό σημαίνει ότι η Αριστερά και τα κινήματα των εργαζομένων, της νεολαίας κλπ., θα έχουν να δώσουν σε πολύ πιο δύσκολες συνθήκες τους αγώνες τους για την αντιμετώπιση και την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής – μιας πολιτικής ακραία επιθετικής. Στις συνθήκες αυτές, κάθε ψήφος προς το ΜΕΡΑ, πέρα από την πρακτική σημασία της, έχει και υψηλή συμβολική αξία. Η ενίσχυση του ΜΕΡΑ σε ψήφους και σε ποσοστό θα αποτελέσει μια ελπιδοφόρα ένδειξη ότι μέσα σ’ αυτόν τον πολιτικοκοινωνικό Μεσαίωνα ενισχύεται τουλάχιστον και ο μικροσκοπικός πόλος της ανυποχώρητης αντίστασης και ανατροπής.