Όσο μένει η χώρα στο ευρώ ισοπεδώνεται

Όσο μένει η χώρα στο ευρώ ισοπεδώνεται

Αυτό είναι το κεντρικό συμπέρασμα από τη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε

Το είπε καθαρά ο Π. Στάινμπρουκ, υποψήφιος του Γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος για την καγκελαρία, στη γερμανική Βουλή: Η ξαφνική αγάπη για την Ελλάδα, η έκφραση της βούλησης να μείνει στην Ευρωζώνη εκ μέρους της Α. Μέρκελ και λοιπών έχει πολύ απτούς λόγους: την κινεζική απειλή για τα ισπανικά και ιταλικά ομόλογα. Οι Κινέζοι λένε στη Μέρκελ “τακτοποίησε τα του οίκου σου, αν θέλεις να δεις κινεζικό χρήμα”. Γι' αυτό τα μάζεψε η Μέρκελ και ήρθε απογευματινή επίσκεψη στην Αθήνα. Γι' αυτό ο Β. Σόιμπλε δήλωσε στη Σιγκαπούρη “δεν θα αφήσουμε την Ελλάδα να χρεοκοπήσει”. Όχι βέβαια ότι ο Στάινμπρουκ είναι καλύτερος... Απλώς, ο άνθρωπος θέλει να γίνει καγκελάριος και κάνει “αντιπολίτευση”.

του Λεφτέρη Σοφού

Αυτό σημαίνει ότι τα καλά λόγια προς τον Α. Σαμαρά, η υποκριτική έκφραση συμπάθειας προς τον ελληνικό λαό, κάποια ψελλίσματα ότι οι πλούσιοι δεν πληρώνουν φόρους και η πιθανή επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής αποτελούν μια αναγκαία προσαρμογή της ευρωπαϊκής ηγεσίας ώστε

-Πρώτον, να δώσει μηνύματα στις υπόλοιπες ισχυρές καπιταλιστικές χώρες ότι η Ε.Ε. τακτοποιεί τα του οίκου της και μειώνει τις πιθανότητες μιας ανεξέλεγκτης παγκόσμιας ύφεσης. Κάτι που επιθυμεί διακαώς και η αμερικανική κυβέρνηση, λίγες εβδομάδες πριν από τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ.

-Δεύτερον, να αποφύγει, αν μπορεί, την πιθανότητα μεγάλης κοινωνικής αναταραχής στην Ελλάδα, με πλήρη χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος που είναι προσδεμένο στην άγκυρα του ευρώ και το ενδεχόμενο μετάδοσης στον υπόλοιπο Νότο.

-Τρίτον, να δώσει ανάσα στην τρικομματική κυβέρνηση ώστε να εφαρμόσει με μεγαλύτερη πολιτική άνεση το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, ιδιωτικοποιήσεων, μείωσης του εργατικού μισθού σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα μέσω των λεγόμενων “διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων” , εκποίησης δημόσιου πλούτου.

Στο βαθμό που η κυβέρνηση Σαμαρά δεν αισθάνεται καμιά πραγματική πολιτική απειλή, εφόσον η αξιωματική αντιπολίτευση του Σύριζα απλώς λογομαχεί με την κυβέρνηση, ενώ ασπάζεται το στόχο της παραμονής στο ευρώ, οι κυρίαρχες δυνάμεις στην Ελλάδα και την Ε.Ε. θα έχουν δυνατότητες χειρισμού της κατάστασης.

*"Αναμένουμε ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις δημοσιονομικής και διαρθρωτικής πολιτικής και ενθαρρύνουμε τις προσπάθειές της να διασφαλίσει την ταχεία εφαρμογή του προγράμματος. Αυτό είναι απαραίτητο για να γίνει πιο ανταγωνιστικός ο ιδιωτικός τομέας, να αυξηθούν οι ιδιωτικές επενδύσεις και να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα του δημόσιου τομέα. Οι προϋποθέσεις αυτές θα επιτρέψουν την ανάκαμψη της ανάπτυξης στην Ελλάδα και θα εξασφαλίσουν το μέλλον της στη ζώνη του ευρώ» (Το Βήμα, 19/10).

Αυτή είναι η παράγραφος στο κείμενο συμπερασμάτων της συνόδου κορυφής των Βρυξελλών σχετικά με την Ελλάδα που με τόση γελοιότητα, υποτέλεια, αναξιοπρέπεια ανέμεναν η κυβέρνηση και τα φιλικά της ΜΜΕ για να επιδοθούν σε θριαμβολογίες. Και είναι απολύτως σαφές ποιο είναι το ζητούμενο τίμημα για την παραμονή στο ευρώ και για να μπορεί να ανταγωνίζεται το ευρωπαϊκό κεφάλαιο διεθνώς.

Ταυτόχρονα, τα 31,4 δισ. ευρώ που θα φορτωθούν στις πλάτες των εργαζομένων μέσω του δημοσίου χρέους, κυρίως θα χρησιμοποιηθούν για να ανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες.

*Εν τω μεταξύ σήμερα (19/10) ανακοινώθηκε στον Τύπο ότι η περιουσία των πανεπιστημίων μεταβιβάζεται στο ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης της Περιουσίας του Δημοσίου), του οργανισμού που έχει αναλάβει την εκποίηση δημόσιας περιουσίας. Μετά το αυθαίρετο κούρεμα των ομολόγων των πανεπιστημίων στο πλαίσιο του PSI με το οποίο έχασαν εκατομμύρια ευρώ τα οποία κάλυπταν τις λειτουργικές τους ανάγκες, αυτοί οι κοτζαμπάσηδες με τους παχυλούς μισθούς ετοιμάζονται να πουλήσουν και τα κληροδοτήματα των πανεπιστημίων, λες και είναι πατρογονικά τους, στους φίλους τους επενδυτές εσωτερικού και εξωτερικού.

Γενικότερα, στη σύνοδο κορυφής εκφράστηκε η ενιαία αποφασιστικότητα για επιτάχυνση των «διαρθρωτικών αλλαγών» που συμπιέζουν δραστικά τους μισθούς και οδηγούν στην φτώχεια και εξαθλίωση τους λαούς, στο βωμό της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλιακών ομίλων. Επιβεβαιώθηκε επίσης η όξυνση των ανταγωνισμών , με αντικείμενο κυρίως την τραπεζική ένωση που επιθυμούν Γάλλοι και Ιταλοί, δηλαδή το άμεσο “φιλί ζωής” στις τράπεζες, και τη δημοσιονομική στην οποία επιμένουν οι Γερμανοί, για τον απόλυτο έλεγχο των εθνικών προϋπολογισμών από τις Βρυξέλλες. Το πρόβλημα λύθηκε με αναβολή για τον Δεκέμβριο, κατά τα ειωθότα. Η ένταση των αντιπαλοτήτων μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών της Ε.Ε. δεν πρέπει όμως να παραπλανά: απέναντι στους εργαζόμενους υπάρχει “αρραγές μέτωπο”.

Για κάθε λογικό άνθρωπο είναι πασιφανές ότι όσο παραμένει η χώρα στο ευρώ/ΕΕ θα ισοπεδώνεται. Το μόνο που το καλύπτει είναι η καλλιέργεια του φόβου και η ιδεοληψία.

http://www.tometopo.gr/home/news/989-2012-10-19-17-30-38.html