Συνέντευξη Αλέξης Τσίπρας: «Αντίσταση, όχι ανάθεση»

Συνέντευξη Αλέξης Τσίπρας: «Αντίσταση, όχι ανάθεση»

Ο Αλέξης Τσίπρας , πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. –Ε.Κ.Μ. , μιλά στο babushka.gr για την Ελληνική κρίση , την Αριστερά και το εναλλακτικό σχέδιο που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ.

1. Κύριε πρόεδρε, αποστασιοποιημένος από την εκλογική πίεση θα θέλαμε να μας προσδιορίσετε εν συντομία την πολιτική κατάσταση, από τις 17 Ιουνίου μέχρι σήμερα.

Υποκρισία, κυνισμός και εξαπάτηση. Αυτή είναι η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα από τις εκλογές και μετά. Τρομοκράτησαν το κόσμο λέγοντάς του ότι αν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ θα του πάρουν το ευρώ και αμέσως μετά βάλθηκαν οι ίδιοι να το κάνουν είδος προς εξαφάνιση στις τσέπες του μέσου Έλληνα και Ελληνίδας. Το κρίσιμο ερώτημα είναι μέχρι που μπορεί να φτάσει αυτή η κοροϊδία. Για πόσο θα κατευνάζουν την οργή με το φόβο. Πολύ σύντομα, αν συνεχίζουν την ίδια τακτική, θα βρεθούν μπροστά σε μεγάλο αδιέξοδο. Κανένα επικοινωνιακό παιχνίδι της κυβέρνησης δεν μπορεί να κρύψει ότι το νέο πακέτο μέτρων θα οδηγήσει τη χώρα σε νέο οικονομικό εκτροχιασμό, σε κοινωνική αποδόμηση και σε ένα νέο σπιράλ ύφεσης και ανεργίας. Εν ολίγοις αποτιμώντας τη σύντομη μετεκλογική περίοδο, μπορούμε να πούμε ότι έχουμε κάνει ένα βήμα μπροστά, προς τις ακραίες πολιτικές της λιτότητας και της δημοσιονομικής πειθαρχίας.

Συνέντευξη Αλέξης Τσίπρας

2. Μετά τις εκλογές στις 17 Ιουνίου ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε πολύ κοντά να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, ίσως μαζί και με άλλες δυνάμεις. Με δεδομένο ότι τα μεγάλα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ είναι εντελώς πρόσφατα, σε ποιες κοινωνικές δυνάμεις θα στηριζόσασταν για να περάσετε τις πρώτες αριστερές μεταρρυθμίσεις σας;

Η πλειοψηφία των ψήφων μας προήλθε από το κομμάτι της κοινωνία που υποφέρει. Ήταν ψήφοι διαμαρτυρίας, ψήφοι τιμωρίας αλλά και ψήφοι εμπιστοσύνης και επιβράβευσης του πολιτικού μας έργου. Ήταν ψήφοι προέλευσης από όλες τις παραδοσιακές παρατάξεις. Θα προχωρούσαμε λοιπόν έχοντας την πλειοψηφία της χώρας στο πλευρό μας, τους λαούς της Ευρώπης στο πλευρό μας και έχοντας απέναντι μας όλη την εγχώρια διαπλοκή, το μεγάλο κεφάλαιο, τα εγχώρια και διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου να παρατηρήσω ότι πολλοί συμπολίτες μας ταυτίζονται με τα προβλήματα και τις ανησυχίες των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι τα δικά τους βάσανα είναι εντελώς διαφορετικά. Οι λύσεις που εφαρμόζουν οι μνημονιακές κυβερνήσεις είναι λύσεις σωτήριες για το κεφάλαιο, όχι για την οικογένειά τους, την επιχείρησή τους, το μέλλον των παιδιών τους...

3. Είναι προφανές και μάλιστα επιτακτικής σημασίας να υπάρξει η σύγκλιση των αριστερών δυνάμεων - η πολυπόθητη ενότητα της αριστεράς , ίσως ως μονόδρομος για την έξοδο της χώρας από την κρίση . Ποιες πιστεύετε ότι είναι οι ενέργειες ώστε να επέλθει αυτή η ενότητα;

Από τη μία ζούμε στην εποχή του κατακερματισμού. Σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής είναι διάχυτος αυτός ο κατακερματισμός. Αυτό δεν το αποτιμώ ως καλό ή ως κακό, απλά περιγράφω τα χαρακτηριστικά του σύγχρονου κόσμου. Από την άλλη, η αριστερά τις τελευταίες δεκαετίες είχε εγκαταλείψει κάθε πιθανότητα διακυβέρνησης. Στην παρούσα φάση δεν μπόρεσε λοιπόν να φανταστεί τον εαυτό της ως πρωταγωνιστή και ρυθμιστή των εξελίξεων. Η πολιτική καθήλωση του ΚΚΕ υπονόμευσε την ενότητα αλλά και τα δικά του εκλογικά ποσοστά. Τελικά ίσως η ενότητα με το λαό, η συγκρότηση μίας μεγάλης δημοκρατικής παράταξης της αριστεράς, θα αποτελέσει τον μονόδρομο εξόδου της χώρας μας από την κρίση.

4. Πώς σκοπεύει να αντιδράσει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στις νέες κυβερνητικές μνημονικές επιλογές και στα επικείμενα σκληρά οικονομικά μέτρα;

Το πολιτικό και κοινωνικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ είναι η ανατροπή μιας πολιτικής που μας επιβλήθηκε με βίαιο τρόπο το 2010, και οδηγεί την χώρα σε βέβαιη οικονομική και κοινωνική χρεοκοπία. Η κατάσταση αυτή αφορά πια ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης. Οι λαοί, θυσιάζονται για να σωθούν οι τράπεζες και οι χρηματαγορές. Για να αποτρέψουμε την ισοπέδωση χρειάζεται ένας διαρκής αγώνας αντίστασης παντού: στη Βουλή, στις γειτονιές, στους δρόμους, στους χώρους δουλειάς. Η κινητοποίηση της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας, στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, είναι το πιο δυνατό όπλο που διαθέτουμε, και το όπλο που το σύστημα φοβάται περισσότερο. Γιατί έτσι ανοίγουν οι εναλλακτικοί δρόμοι, από τους οποίους προσπαθούν να μας αποκλείσουν προκειμένου να διατηρήσουν ακέραια τα δικά τους συμφέροντα. Να διευκρινίσω όμως κάτι, σημασία δεν έχει να αντιδράσει μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ αλλά και όσοι μας ψήφισαν. Η ψήφος δεν είναι ανάθεση έργου. Πρέπει να αποκτήσει η κοινωνία την κουλτούρα της συμμετοχής, της συνδιαμόρφωσης και της ανάληψης ευθύνης της ζωής της.

5. Ποια είναι η δικιά σας πρόταση για την οικονομία και την έξοδο της χώρας από την κρίση δεδομένης της συνολικής κατάστασης της ευρωζώνης;

Εναλλακτικός δρόμος υπάρχει. Είναι η ακύρωση του μνημονίου και επαναδιαπραγμάτευση του χρέους και της δανειακής σύμβασης. Να πετάξουμε από πάνω μας τη θηλιά του Μνημονίου που επί δυόμισι χρόνια μας σφίγγει όλο και περισσότερο. Η Ελλάδα έχει άμεση ανάγκη από ένα σχέδιο ανόρθωσης, προσανατολισμένο στις κοινωνικές ανάγκες και τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μας. Πρέπει να υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας να επανεκκινήσουμε την οικονομία, χειραφετημένοι από τις εξωφρενικές απαιτήσεις του κεφαλαίου και των αγορών. Να σχεδιάζουμε έναν νέο τύπο ανάπτυξης, προσανατολισμένο στην κοινωνική αλληλεγγύη, την αναδιανομή του πλούτου, την σταθερή και μόνιμη εργασία. Στις τελευταίες εκλογές χρειάστηκε μια ευρύτατη εκστρατεία λάσπης και εκφοβισμού για να μην υιοθετήσει η πλειοψηφία του ελληνικού λαού αυτή την πρόταση διεξόδου, που έχει καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα γίνεται ολοένα και περισσότερο κοινή συνείδηση ότι αυτός είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να αποτρέψει την ολοκληρωτική καταστροφή.

6. Σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και έλευση της δραχμής (όχι πάντα με ευθύνη της Ελλάδας) ποια η διαφορά μεταξύ της «δραχμής» που θα συνοδευτεί από μέτρα μιας δεξιάς κυβέρνησής και της «δραχμής» που θα συνοδευτεί από μια αριστερή πολιτική.

Κατ΄αρχάς να παρατηρήσω ότι όλη η παραφιλολογία και κινδυνολογία για έξοδο από το ευρώ και η επαναφορά σε εθνικό νόμισμα, έγινε προεκλογικά με στόχο να δημιουργήσουν έναν μπαμπούλα που θα χειραγωγήσει την λαϊκή αγανάκτηση. Συνεχίζουν να τον επικαλούνται και μετεκλογικά προκειμένου να περάσουν τα νέα μέτρα. Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν ότι η επιστροφή στη δραχμή δεν αποτελεί επιλογή των εταίρων μας γιατί η πιθανότερη συνέπειά της θα ήταν η κατάρρευση της ευρωζώνης. Άρα αν υπάρχει κίνδυνος, αφορά όλους τους λαούς της Ευρώπης, είναι η Ελλάδα να σύρει πρώτη το χορό της κατάρρευσης του ευρώ. Και ο κίνδυνος αυτός μεγαλώνει ολοένα όσο συνεχίζουμε να εφαρμόζουμε το καταστροφικό μνημόνιο της λιτότητας. Πέραν τούτου είναι σαφές ότι η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα δε θα είναι μια εύκολη υπόθεση αφού θα επιφέρει ακαριαία υποτίμηση του εγχώριου εισοδήματος, λίγο μεγαλύτερη από αυτή που έχουμε ως τώρα υποστεί από τα μέτρα της λιτότητας. Αν συνυπολογίσουμε σωρευτικά τη συρρίκνωση του ΑΕΠ από την αρχή της κρίσης ως αποτέλεσμα της εσωτερικής υποτίμησης και προσθέσουμε σε αυτή και την επερχόμενη νομισματική, αντιλαμβανόμαστε ότι δεν θα πρόκειται για μια ανώδυνη εξέλιξη. Από εκεί και πέρα βέβαια είναι προφανές ότι ανεξαρτήτως νομίσματος οι προτεραιότητες και το ταξικό πρόσημο της ασκούμενης δημοσιονομκής πολιτικής είναι το ζητούμενο. Με ριζοσπαστική αριστερή πολιτική, θα μπορούσαν να διασωθούν οι στοιχειώδεις κοινωνικοί πόροι και να αναδιανεμηθούν στη προοπτική μιας μεσομακροπρόθεσμης παραγωγικής ανασυγκρότησης. Δραχμή και δεξιά διακυβέρνηση, όμως, είναι ο απολύτως καταστροφικός συνδυασμός που θα μετέτρεπε την Ελλάδα σε Ευρωπαϊκό Μπαγκλαντές.

7. Παρατηρούμε πως η ρητορεία του πρωθυπουργού και οι συχνές αναγγελίες της κυβέρνησης θέτουν το ζήτημα , ενός όλο και μεγαλύτερου κατασταλτικού μηχανισμού , έχοντας έτσι δημιουργήσει ένα κλίμα τρομοκρατίας στον μαχόμενο ελληνικό λαό και μια ελληνική αστυνομία -πολλές φορές σε ρόλο "συνεργάτη" αλλά και ''ψηφοφόρο'' παρακρατικών και φασιστικών ομάδων. Τι απαντά ο ΣΥΡΙΖΑ σε όλα αυτά και πως θα έλυνε το ζήτημα γενικά των σωμάτων ασφαλείας σε περίπτωση που είχε στα χέρια του την διακυβέρνηση της χώρας;

Ο νεοφιλελευθερισμός στη χώρα μας επένδυσε και έπαιξε το το χαρτί του «πατριωτισμού» με όρους ακραίας συντηρητικής και μετεμφυλιακής δεξιάς. Πολύ περισσότερο οι κυβερνήσεις του Μνημονίου. Απέναντι σε μια κοινωνία αγανακτισμένη και εξεγερμένη, χαϊδεύουν τα εξτρεμιστικά στοιχεία μέσα στα Σώματα Ασφαλείας, κλείνουν τα μάτια μπροστά στην απροκάλυπτη δράση νεοφασιστικών πυρήνων, ενθαρρύνουν την κατάχρηση εξουσίας, την αυθαιρεσία και την ατιμωρησία, και υιοθετούν απολύτως την ατζέντα της ακροδεξιάς και των νεοναζί για το μεταναστευτικό. Η αστυνομία χρειάζεται εξυγίανση από τα ακροδεξιά στοιχεία, σπάσιμο των υπόγειων διασυνδέσεων με τις ακροδεξιές ομάδες και ριζική αποτελεσματική στροφή στην δουλειά της. Και δουλειά της αστυνομίας δεν είναι η καταστολή, αλλά η ασφάλεια και η προστασία των ανθρώπων, ανεξάρτητα από εθνικά, φυλετικά ή θρησκευτικά χαρακτηριστικά.

8. Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία είναι το κυρίαρχο θέμα των ήμερων, βλέπουμε να αντιμετωπίζονται ως σκουπίδια ανθρώπινες ψυχές και πάνω τους να χτίζει η Χρυσή Αυγή το μισαλλόδοξο πρόσωπο της, σημειώνοντας σχεδόν καθημερινές ρατσιστικές επιθέσεις! Τίποτα όμως δεν λύνει το πρόβλημα όλων αυτών των ανθρώπων που έρχονται στην χώρα μας διεκδικώντας μια καλύτερη ζωή αλλά βρίσκουν το ακριβώς αντίθετο . Ποιος κατά τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ο τρόπος που θα λυθεί ένα τόσο δύσκολο και ευαίσθητο θέμα όπως το μεταναστευτικό αλλά και το ζήτημα της φασιστικής απειλής;

Άλλο θέμα η αναζωπύρωση της φασιστικής ιδεολογίας και άλλο θέμα το μεταναστευτικό. Αν αυτά τα δύο συναντήθηκαν στον υπόνομο της ιστορίας, είναι επειδή η κυβέρνηση Σαμαρά, και όσοι την στηρίζουν, επέλεξαν να υιοθετήσουν ρατσιστικές αντιλήψεις και πρακτικές προκειμένου να ανακτήσουν την εκλογική πελατεία της Χ.Α. και παράλληλα να προκαλέσουν διάρρηξη των σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ με την κοινωνία. Ο εκφασισμός της κυρίαρχης πολιτικής πρακτικής έχει προ ετών δρομολογηθεί και είναι συνυφασμένος με τον φιλελευθερισμό. Πλέον είναι απροκάλυπτος. Δυστυχώς ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας νοιώθει καλά με τις ρατσιστικές δολοφονικές πράξεις και δεν αντιδρά. Σαν τους Γερμανούς πολίτες του ’40 που δεν τους ένοιαζε αν κάπνιζε η καμινάδα του Άουσβιτς, πέρα από το τοίχο της δικής τους αυλής.

Άλλο θέμα λοιπόν η άνοδος της φασιστικής ιδεολογίας και άλλο η λύση του μεταναστευτικού. Αν θέλουμε όντως να υπάρξει μία πρώτη σοβαρή αποσυμπίεση του μεταναστευτικού προβλήματος, η παρούσα κυβέρνηση πρέπει να επανορθώσει τα λάθη των κκ Παπανδρέου και Χρυσοχοΐδη και να δώσει χαρτιά στους μετανάστες προκειμένου να ταξιδέψουν στις χώρες που επιθυμούν. Κι όχι να επιβραβεύει τη ρατσιστική βία, την κρατική και παρακρατική ασυδοσία, διασύροντας τη χώρα μας διεθνώς για ωμή καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

9. Παίρνοντας ως δεδομένο την έκρυθμη κατάσταση στην Μέση Ανατολή και τον ρόλο που παίζει ή επρόκειτο να παίξει το Ισραήλ σε όλη την ανατολική μεσόγειο , θα λέγατε πως η συνάντηση σας με τον Σ. Περές ήταν συμβολικού χαρακτήρα ή θέλατε να δείξετε κάτι διαφορετικό ως προς στις συμμαχίες της χώρας μας;

Τι εννοείτε δηλαδή, ότι αν έρθει ο Ερντογάν ζητήσει συνάντηση και τον συναντήσω, θα σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αλλάζει άποψη και αποδέχεται τη Τουρκική κατοχή της βόρειας Κύπρου; Η εξωτερική πολιτική της χώρας είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να επιδέχεται επιδερμικές προσεγγίσεις.

10. Ο πρωθυπουργός φαίνεται να παρακάμπτει πολιτικά τη ΔΕΘ. Ως αρχηγός αξιωματικός αντιπολίτευσης, πως σχεδιάζετε να είναι η παρουσία σας στη ΔΕΘ;

Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης είναι ένα σημαντικός θεσμός για τη χώρα, με ιδιαίτερη συμβολική αξία. Η φετινή Έκθεση λαμβάνει χώρα σε συνθήκες οικονομικής ύφεσης, γι’ αυτό και πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχής και αναγνώρισης από την κυβέρνηση. Οποιαδήποτε άλλη στάση υποκρύπτει αδιαφορία και υπεκφυγή. Εμείς πολιτικά, θα τιμήσουμε με ουσιαστικό τρόπο τη ΔΕΘ και θα παρουσιάσουμε από τη Θεσσαλονίκη τις πολιτικές μας εκτιμήσεις και προθέσεις, έτσι όπως αυτές διαμορφώθηκαν μετά τη δήλωση μετανοίας του Πρωθυπουργού προς τα διεθνή ΜΜΕ. Μία δήλωση που φανερώνει ξεκάθαρα την πρόθεση της κυβέρνησης να εφαρμόσει σκληρή μνημονιακή πολιτική.