Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2007

(ΑΦΙΕΡΩΜΑ) ΝΔ: ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΟΔΟΣ

(ΑΦΙΕΡΩΜΑ) ΝΔ: ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΟΔΟΣ
Όλα για τους βιομήχανους
Νέο κύμα ανατιμήσεων
Βάζουν φωτιά στο πετρέλαιο θέρμανσης
Την πιο άγρια και νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική εξήγγειλε η κυβέρνηση της ΝΔ. Η γενναία αύξηση των φόρων και ιδιαίτερα των έμμεσων (που πλήττουν με προνομιακό τρόπο τα λαϊκά στρώματα), οι αφειδώλευτες επιδοτήσεις στους κρατικοδίαιτους βιομήχανους, η ελλιπής χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος και το νέο κύμα ακρίβειας συγκροτούν ένα μίγμα βαθιά ταξικής και αντεργατικής πολιτικής.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ


http://politikokafeneio.com


Βάζουν φωτιά στο πετρέλαιο θέρμανσης
ΔΙΠΛΑΣΙΑ ΤΙΜΗ

Στη διπλάσια τιμή θα κληθούν να πληρώσουν το πετρέλαιο θέρμανσης εκατομμύρια νοικοκυριά σε λίγες μέρες μετά την απόφαση της κυβέρνησης να καταργήσει το χαμηλό φόρο που πλήρωναν μέχρι πρόσφατα οι καταναλωτές. Πρόκειται για μια βαθιά αντιλαϊκή απόφαση που θα πλήξει με προνομιακό τρόπο τα λαϊκά στρώματα και τους συνταξιούχους μειώνοντας απότομα το εισόδημά τους.
Το σκεπτικό της κυβέρνησης είναι εντελώς διάτρητο και αποδεικνύει το βαθιά ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής που εφαρμόζεται. Έως τώρα ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης που επιβάρυνε το πετρέλαιο θέρμανσης ήταν 21 ευρώ στα 1.000 λίτρα, ενώ ο Ειδικός Φόρος που αντιστοιχούσε στο πετρέλαιο κίνησης ήταν 13 φορές μεγαλύτερος, συγκεκριμένα 276 ευρώ το χιλιόλιτρο. Η τεράστια αυτή διαφορά παρείχε την καύσιμη ύλη για ένα λαθρεμπόριο εκτεταμένων διαστάσεων στο πλαίσιο του οποίου το πετρέλαιο θέρμανσης διοχετευόταν στην κίνηση.
Η εν λόγω απάτη (που προσέλκυσε κατά καιρούς λαμπρά ονόματα της αστικής τάξης χωρίς δα να καταστραφεί και το βιογραφικό τους) θα ήταν περιττό να πούμε ότι άφηνε παγερά διάφορους εκατομμύρια εργαζόμενους που συνέχισαν να επωφελούνται του χαμηλού Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης χωρίς να γνωρίσουν καμιά από τις παραπάνω λεπτομέρειες. Θα ήταν περιττό να το πούμε και να το γράψουμε αν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με όλο το θράσος που απέκτησε καταφέρνοντας να σχηματίσει κυβέρνηση για δεύτερη φορά, δεν μεταβίβαζε το λογαριασμό της καταπολέμησης του λαθρεμπορίου στους εργαζόμενους λίγες μέρες μετά την ορκωμοσία της. Γιατί αυτό επί της ουσίας λέει ο Γ. Αλογοσκούφης: Για να πάψουν οι απατεώνες να θησαυρίζουν από το λαθρεμπόριο, θα καταργήσω το ειδικό καθεστώς φορολογίας των εργαζομένων…
Τα διορθωτικά μάλιστα μέτρα που ανακοίνωσε το υπουργείο μετά την κατακραυγή και αφορούν την επιστροφή από τις τράπεζες της διαφοράς του φόρου, το πιο πιθανό είναι να αποδειχτούν κοροϊδία ανάλογη του μέτρου επιστροφής από το ΙΚΑ των χρημάτων που δίνεις σε εξετάσεις, παρότι ασφαλισμένος. Ποιος θυσιάζει κι άλλη μέρα άδεια για να υποστεί την ταλαιπωρία των ουρών του ΙΚΑ και να πάρει τελικά μόνο ένα μέρος των χρημάτων μια και το άλλο φαγώθηκε από διάφορες ανεξήγητες κρατήσεις; Έτσι θα γίνει και με το πετρέλαιο, καθώς ακόμη και τώρα, μία εβδομάδα μετά τις εξαγγελίες κανείς δεν μπορεί να πει με ποια κριτήρια θα τεθεί το πλαφόν (και πώς αυτά θα διαφοροποιούνται από τα νησιώτικα παράλια μέχρι το Νευροκόπι) και με ποιον μηχανισμό θα γίνεται αποπληρωμή. Αυτό τελικά που θα μείνει θα είναι ο διπλασιασμός του κόστους αγοράς πετρελαίου θέρμανσης.
Στο 60% των συνολικών φόρων θα ανέλθουν οι έμμεσοι το 2008, από 56% το 2005
Το προσχέδιο του προϋπολογισμού που έδωσε στη δημοσιότητα τη Δευτέρα ο υπουργός Οικονομίας, Γ. Αλογοσκούφης, καθώς και οι προγραμματικές δηλώσεις που έκανε για την οικονομία μια μέρα πριν από το βήμα της Βουλής ξεδιπλώνουν μια βαθιά ταξική αντεργατική πολιτική. Η σύνθεση και η εξέλιξη των φορολογικών εσόδων από τη μια και η κατεύθυνση των δαπανών από την άλλη βεβαιώνουν του λόγου το αληθές.
Εξετάζοντας τα φορολογικά έσοδα που έχουν προϋπολογιστεί για το 2008 εύκολα καταλαβαίνουμε όχι μόνο την απόφαση του Κ. Καραμανλή να προκηρύξει πρόωρες εκλογές λόγω του συγκεκριμένου προϋπολογισμού, αλλά και το λόγο που δεν μπορούσε να πάει για εκλογές μετά τη δημοσίευσή του. Ο προϋπολογισμός του 2008 είναι ένας προϋπολογισμός πρωτοφανούς φορομπηξίας! Ενώ οι ρυθμοί ανάπτυξης του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος προβλέπεται το νέο χρόνο να κυμανθούν γύρω στο 4%, οι φόροι θα αυξηθούν γύρω στο 4%, οι φόροι θα αυξηθούν με τριπλάσιο ρυθμό, κατά 12,3%! Συνολικά, τα δημόσια έσοδα προβλέπεται να διαμορφωθούν στο 26,7%, από 25,8% που ήταν το 2007, αμφισβητώντας τις κυβερνητικές ιαχές για μείωση του μεγέθους της κρατικής παρέμβασης.
Συνεχίζοντας την εξέταση των φόρων, μια προσεκτικότερη ματιά στη σύνθεσή τους δείχνει το ποσοστό των έμμεσων φόρων στο σύνολο των φορολογικών εσόδων να γίνεται ακόμη μεγαλύτερο. Συγκεκριμένα, όλα αυτά τα χρόνια της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης οι έμμεσοι φόροι αυξάνονται πολύ περισσότερο από τους ρυθμούς μεγένθυσης του ΑΕΠ και πολύ περισσότερο ακόμη από τους ρυθμούς αύξησης των άμεσων φόρων. Έτσι ενώ το 2005 οι έμμεσοι φόροι αντιπροσώπευαν το 56,3% των συνολικών φορολογικών εσόδων, το 2006 το ποσοστό αυτό φθάνει στο 58,4%, φέτος στο 59,5% και για το 2008 οι φωστήρες της ΝΔ έχουν προϋπολογίσει να στρογγυλοποιηθεί φθάνοντας στο 60%! Από μόνο του αυτό το μέγεθος αποτελεί την πιο τρανή και αδιάψευστη απόδειξη για τον αντεργατικό και ταξικό χαρακτήρα της φορολογικής πολιτικής. Επιλέγοντας η ΝΔ να γεμίζει τα κρατικά ταμεία από τους έμμεσους φόρους που πληρώνει όλος ο πληθυσμός ανεξαρτήτως εισοδήματος, οπότε κατά συντριπτική πλειοψηφία οι εργαζόμενοι, δημιουργεί ένα φορολογικό παράδεισο για το κεφάλαιο και τους αστούς ως φυσικά πρόσωπα από τη στιγμή που στον ίδιο βαθμό μειώνεται η φορολογία που πληρώνουν. Το δηλώνουν άλλωστε και οι ίδιοι οι κυβερνητικοί – χωρίς φυσικά να αποκαλύπτουν τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού, πώς γίνεται δηλαδή ενώ εξαγγέλλουν συνέχεια μειώσεις της φορολογίας, οι φόροι στην πραγματικότητα να αυξάνονται. «Ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση της φορολογικής μεταρρύθμισης. Μειώσαμε τους φόρους από το 35% στο 25% για τις Ανώνυμες Εταιρείες και τις Εταιρείες Περιορισμένης Ευθύνης και από το 25% στο 20% για τις Ομόρυθμες και τις Ετερόρυθμες εταιρείες… Ξεκίνησε και ολοκληρώνεται η διαδικασία μείωσης των συντελεστών στη φορολογία εισοδήματος ως το 2009. Ο βασικός φορολογικός συντελεστής που επιβαρύνει τα μεσαία εισοδήματα μειώνεται από το 30% και το 40% στο 25%», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Γ. Αλογοσκούφης την προηγούμενη Κυριακή στη Βουλή χωρίς ταυτόχρονα να έχει το στοιχειώδες φιλότιμο (ο Μαυρογιαλούρος!) να πει ότι το αφορολόγητο όριο θα παραμείνει στα ίδια επίπεδα των 12.000 ευρώ και δεν πρόκειται να τιμαριθμοποιηθεί, όπως – κατ’ απαράδεκτο τρόπο – δεν πρόκειται να τιμαριθμοποιηθούν ούτε οι φορολογικές κλίμακες.
Ως αποτέλεσμα της μη τιμαριθμοποίησης, οι πιο φτωχοί εργαζόμενοι θα πληρώσουν πολύ υψηλότερους φόρους για τις πενιχρές αυξήσεις που θα λάβουν και σ’ ότι αφορά τους μισθωτούς του δημοσίου, θα είναι γύρω στο 3,5%. Στην πράξη δηλαδή οι εργαζόμενοι θα δουν τους μισθούς και τις συντάξεις τους να ψύχονται στον πάγο της διαρκούς λιτότητας. Αυτό μάλιστα θα συμβεί σε πείσμα της αισιοδοξίας που δημιουργεί η πρώτη ματιά στο λογαριασμό για δαπάνες αποδοχών και συντάξεων που εμφανίζονται αυξημένες κατά 9,2%. Οι δημόσιοι υπάλληλοι παρόλ’ αυτά δεν πρόκειται να δουν καμία ουσιαστική αύξηση, γιατί οι αυξημένες δαπάνες θα καλύψουν αρχικά τις προεκλογικές παροχές της Δεξιάς προς την παραδοσιακή εκλογική της πελατεία: τους δικαστικούς (180 εκ. ευρώ), τους στρατιωτικούς, αστυνομικούς και λιμενικούς (300 εκ. ευρώ) κ.α. – πώς αλλιώς θα λειτουργήσει εύρυθμα και αδιαμαρτύρητα το αστυνομικό κράτος; Κατά δεύτερο λόγο, το αυξημένο κονδύλι αποδοχών θα καλύψει τις ανάγκες μισθοδοσίας που προκύπτουν από τις νέες προσλήψεις. Καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι η αύξηση του πραγματικούμέσου μισθού που έχει προβλεφθεί στον προϋπολογισμό για τον επόμενο χρόνο (και αφορά την πορεία των μισθών τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα) είναι μόλις 2,4% - πιο χαμηλά δηλαδή τόσο από τον προβλεπόμενο πληθωρισμό (2,6%), όσο και από τη φετινή αύξηση του σχετικού κονδυλίου (3,3%). Ένα άλλο σημαντικό μέρος από τις δαπάνες αποδοχών και συντάξεων θα στραφεί στη χορήγηση αυξημένου ΕΚΑΣ (κατά 35 ευρώ το μήνα για να φθάσει τα 320), επαυξημένων συντάξεων ΟΓΑ (κατά 52,25 ευρώ για να φθάσουν στα 330), επιδόματος ανεργίας (κατά 36,5 ευρώ για να φθάσει στα 404) και του πολυτεκνικού επιδόματος στους τρίτεκνους.
Το «μοντέλο» που υπάρχει πίσω από αυτές τις ελλιπείς κοινωνικές παροχές της κυβέρνησης το παρουσίασε ο ίδιος ο υπουργός κατά τις προγραμματικές δηλώσεις του στη Βουλή, όπου το περιέγραψε ως «το κυριότερο παράδειγμα αλλαγής φιλοσοφίας του ελληνικού κράτους για την κοινωνική πολιτική. Δίνουμε έμφαση στις στοχευμένες δράσεις ενίσχυσης των εισοδημάτων όσων βρίσκονται κάτω από το όριο φτώχειας. Σε αντίθεση με τις γενικευμένες παροχές αμφίβολης αποτελεσματικότητας που ίσχυαν μέχρι σήμερα». Η κοινωνική πολιτική της ΝΔ συνεπώς (απόλυτα ταυτισμένη με του ΠΑΣΟΚ που καθιέρωσε άλλωστε το ΕΚΑΣ ακόμη και το νεολογισμό «στοχευμένες δράσεις» στην κοινωνική πολιτική) είναι επιλεκτική και αφορά όσους βρίσκονται κάτω από το όριο φτώχειας. Όσοι δηλαδή δεν πεινάνε, όσοι δεν ζητάνε δανεικά για να ζήσουν, να μην περιμένουν αξιοπρεπείς συντάξεις ή αυξήσεις!
Η αύξηση των έμμεσων φόρων, για να συνεχίσουμε με τη φορολογική πολιτική, θα προέλθει κατά κύριο από τα καύσιμα. Ειδικότερα, από την πάταξη του λαθρεμπορίου μέσω της εξίσωσης του μειωμένου ειδικού φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης με το φόρο που επιβαρύνει το πετρέλαιο θέρμανσης κι επίσης από την αύξηση του φόρου στην αμόλυβδη βενζίνη που θα επιβληθεί την πρώτη μέρα του νέου χρόνου με αποτέλεσμα να πουλιέται ακριβότερα κατά 2,5 λεπτά.
Βγάζει μάτια ωστόσο μια υπέρογκη μεν αλλά «φυσιολογική» αύξηση των εσόδων του ΦΠΑ, που με απόλυτη σχεδόν βεβαιότητα προδικάζει νέα αύξηση των συντελεστών του κατά 2 μονάδες όπως έντονα φημολογείται και η κυβέρνηση αρνείται να διαψεύσει. Να υπενθυμίσουμε (μόνο και μόνο για να φανεί πόσο λαοπλάνοι είναι οι νεοδημοκράτες όταν υπόσχονταν μείωση της φορολογίας) πως ένα από τα πρώτα μέτρα που έλαβε ο Γ. Αλογοσκούφης – μέσω κλαυθμών και οδυρμών για την καμένη γη που έφερε στην επιφάνεια η κατά παραγγελία απογραφή – ήταν η αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ κατά 1 μονάδα. Τώρα, όπως όλα δείχνουν, θα βάλουν ακόμη πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη του απλού κόσμου αυξάνοντας ακόμη περισσότερο αυτό το βαθιά άδικο και ταξικό φόρο που είναι περιττό να πούμε ότι σε μια σειρά είδη, τουλάχιστον, πρέπει να καταργηθεί. Από πού κι ως πού πρέπει να πληρώνουμε φόρο για το ψωμί, το γάλα και τη χρήση ηλεκτρικού ή νερού;
Τη μεγάλη αρπαχτή ωστόσο τα λαμόγια του Κ. Καραμανλή θα την κάνουν από τα ακίνητα. Τα έσοδα από το φόρο ακίνητης περιουσίας που έχουν εγγραφεί στον προϋπολογισμό είναι χωρίς υπερβολή εξωφρενικά! Ενώ για παράδειγμα οι έμμεσοι φόροι προβλέπεται να αυξηθούν κατά 14% και οι έμμεσοι κατά 10%, οι φόροι ακίνητης περιουσίας (που περιλαμβάνονται στους άμεσους) θα αυξηθούν ως προς το τρέχον έτος κατά 275%! Σχεδόν δηλαδή θα τριπλασιαστούν!
Τα αυξημένα έσοδα αναμένεται να προσέλθουν από δύο κυρίως πηγές. Κατά το μεγαλύτερο μέρος από την επιβολή ενιαίου φόρου κατοχής ακινήτων σε όλους τους ιδιοκτήτες, ύψους 1 ή 2 επί τις χιλίοις της αντικειμενικής αξίας των ακινήτων. Ακόμη κι αν απαλλαγεί η πρώτη κατοικία – κι αυτή όχι ανεξαρτήτως των τετραγωνικών της – είναι εμφανές ότι η κυβέρνηση επιβάλλει έναν κεφαλικό φόρο που θα αυξήσει σημαντικά τα φορολογικά βάρη της ιδιοκτατοίκησης καθώς δεν πρόκειται να καταργηθούν οι φόροι που ήδη βαραίνουν τα ακίνητα. Η δεύτερη πηγή απ’ όπου θα προέλθουν τα αυξημένα φορολογικά έσοδα θα είναι οι νέες υψηλότερες αντικειμενικές τιμές που θα ανακοινώσει σύντομα η κυβέρνηση, επιτυγχάνοντας με αυτόν τον τρόπο να αναγνωρίσει επίσημα τις αυξήσεις που επιβάλλει η κερδοσκοπία στην αγορά κατοικίας και να δώσει μια επιπλέον ώθηση στις ανατιμητικές (και πληθωριστικές) τάσεις, σε απόλυτη αναντιστοιχία φυσικά με την υπόλοιπη πολιτική της.
Αυτό τελικά που έμεινε από τις πρωθυπουργικές εξαγγελίες για μείωση του φόρου στις κατοικίες, είναι ο τριπλασιασμός του!
Νέο κύμα ανατιμήσεων
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΥΠΟΚΙΝΕΙ ΤΗΝ ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑ ΟΣΟ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙ
Τα δεινά των εργαζομένων από τη νέα κυβέρνηση της ΝΔ θα συνεχιστούν με ένα πρωτόγνωρο κύμα ακρίβειας που αναμένεται να επιβαρύνει όλα ανεξαιρέτως τα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Ως άλλοθι θα χρησιμοποιηθεί η αύξηση των τιμών στις πρώτες ύλες της βιομηχανίας τροφίμων και στο πετρέλαιο, που ως γνωστό εισέρχεται ως στοιχείο κόστους και επηρεάζει την τιμή κάθε εμπορεύσιμου αγαθού. Ήδη στα σχολικά είδη το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτή έχει καταγράψει αυξήσεις που φθάνουν ακόμη και στο 100%. Ενώ, φωτιά σε όλες τις τιμές και στα πορτοφόλια των εργαζομένων θα βάλει η ΔΕΗ, αν τυχόν και εφαρμόσει τις προτάσεις της εταιρείας συμβούλων που είδαν το φως της δημοσιότητας την εβδομάδα που πέρασε, οι οποίες καταλήγουν σε αυξήσεις των τιμολογίων κατά μέσο όρο 22%. Επίσης ο διπλασιασμός των τιμών των δημητριακών θα τροφοδοτήσει συνεχείς και εκτεταμένες αυξήσεις στα ζυμαρικά, τα αρτοσκευάσματα, κλπ. Το σημαντικότερο ωστόσο κίνητρο για τις ανατιμήσεις είναι η αχαλίνωτη κερδοσκοπία του μικρού και μεγάλου κεφαλαίου. Τα κέρδη του κεφαλαίου είναι η αιτία των ανατιμήσεων και οι πλάτες που βάζει η κυβέρνηση, αρνούμενη να πάρει μέτρα ελέγχου της κερδοσκοπίας, είναι ο ικανός όρος που μετατρέπει την αδηφάγα διέθεση του κεφαλαίου σε πράξη.
Σε αυτό το πλαίσιο καθίσταται επιβεβλημένη και κοινωνικά αναγκαία η νομοθετική απαγόρευση των αυξήσεων σε επίπεδα που ξεπερνούν τις αντίστοιχες ετήσιες μισθολογικές αυξήσεις και η επιβολή βαριών προστίμων σε όποιον έμπορο ή βιομήχανο είναι ανίκανος να παράγει με συμφέροντες όρους και κερδοσκοπεί στις πλάτες της κοινωνίας. Το μέτρο της διοικητικής απαγόρευσης των αυξήσεων, που πρέπει να υιοθετήσει το εργατικό κίνημα και να πιέσει την κυβέρνηση να εφαρμόσει, όσο κι αν εμφανίζεται ως παρωχημένο από τον ΣΕΒ ή ανάρμοστο για μια κυβέρνηση που ορκίζεται πίστη στην ελεύθερη αγορά αποτελεί μονόδρομο, στο βαθμό που οι μηχανισμοί της αγοράς – παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις – έχουν αποδειχτεί ιδανικά εκτροφεία αυξήσεων και μονοπωλιακού ελέγχου. Τα όσα έγιναν με το γάλα είναι αρκετά ενδεικτικά. Ακόμη κι όταν έσπασε (για τυχαίους λόγους) το απόστημα και αποκαλύφθηκαν οι μέθοδοι μαφίας που χρησιμοποιούν οι δύο – τρεις μεγάλες βιομηχανίες του κλάδου για να αγοράσουν τσάμπα από τους κτηνοτρόφους και να πουλάνε στη συνέχεια το γάλα σαν χρυσάφι, ακόμη και τότε το πόρισμα ποτέ δεν δημοσιεύτηκε, η αλήθεια ποτέ δεν μαθεύτηκε και οι ένοχοι της αισχροκέρδειας ποτέ δεν τιμωρήθηκαν.
ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ: Όλα για τους βιομηχάνους
ΤΙΠΟΤΕ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

Αν ο κρατικός προϋπολογισμός για τους εργαζόμενους επιφυλάσσει μια αύξηση του μέσου μισθού που θα υπολείπεται του πληθωρισμού, επιστρέφοντας έτσι στα χρόνια των μηδενικών αυξήσεων του Μητσοτάκη, για τους βιομηχάνους και το κεφάλαιο τα κρατικά ταμεία είναι γεμάτα και…τους περιμένουν. Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (όπου περιλαμβάνεται και η συμμετοχή του δημοσίου για τα συγχρηματοδοτούμενα έργα) θα φτάσει το 2008 τα 9,2 δις. Ευρώ από 8,7 δις. Που ήταν το τρέχον έτος. Οι αθρόες και άνευ όρων κρατικές επιδοτήσεις στο κεφάλαιο (άσχετα αν για προπαγανδιστικούς λόγους ποτέ δεν αποκαλούνται επιδοτήσεις) αμφισβητούν ευθέως τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης για την εξάντληση του «κρατικοκεντρικού μοντέλου ανάπτυξης της οικονομίας» και τη στροφή σε ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης με έμφαση στην ιδιωτική οικονομία.
Αυτό που συγκαλύπτουν οι νεοφιλελεύθερες κυβερνητικές μεγαλοστομίες είναι πως στην Ελλάδα ο μεγαλύτερος χαραμοφάης και τσαμπατζής, ο πιο σταθερός και μοσχαναθρεμμένος τρόφιμος του κρατικού κορβανά δεν είναι οι εργαζόμενοι όπως ισχυρίζονται, αλλά η ιδιωτική πρωτοβουλία και μάλιστα η βιομηχανία. Από τα πρώτα χρόνια της μεταπολεμικής οικονομικής ανάπτυξης, βιομηχανία υπήρχε επειδή την επιδοτούσε το δημόσιο, δηλαδή οι έλληνες φορολογούμενοι. «Στην περίοδο 1960-83 τα κίνητρα κάθε μορφής, όσα ήταν δυνατό να ποσοτικοποιηθούν, αντιπροσώπευαν σε σταθερές τιμές το 45% περίπου των επενδύσεων του τομέα, το 10% της προστιθέμενης αξίας του και σε τάξη μεγέθους ήταν μεγαλύτερα από τα ίδια κεφάλαιά του. Στην περίοδο 1975-81, για την οποία υπάρχουν στοιχεία, χωρίς τα κίνητρα ο τομέας όχι μόνο δεν θα ήταν κερδοφόρος στο σύνολό του αλλά ιδιαίτερα ζημιογόνος» (Μ. Ξανθάκης, Η κρίση της ελληνικής μεταποίησης και η παρέμβαση του κράτους, εκδ. Παπαζήση, 1989). Μετά το ’81 έχουμε το όργιο με την ασφαλιστική εταιρεία «το ελληνικό δημόσιο» που αναλαμβάνει να ξεχρεώσει και να εξυγιάνει δεκάδες προβληματικές βιομηχανίες κ.ο.κ. Κυβέρνηση και βιομήχανοι λοιπόν ας είναι περισσότερο ευγνώμονες προς το κράτος για τους εργαζόμενους οι οποίοι επί δεκαετίες υπόκεινται σε διπλή αφαίμαξη για να λειτουργεί η βιομηχανία τους.
Ο ταξικός χαρακτήρας του προϋπολογισμού αποκαλύπτεται επιπλέον από τις ερμητικά κλειστές στρόφιγγες προς τα υπουργεία Πολιτισμού, Παιδείας και Υγείας όπου οι χρηματοδοτήσεις, ως ποσοστό του ΑΕΠ, παραμένουν παγωμένες στα επίπεδα του τρέχοντος έτους. Αποκαλύπτεται επίσης και από την αθέτηση των κυβερνητικών υποχρεώσεων για κάλυψη των ελλειμμάτων των ασφαλιστικών ταμείων. Είναι μάλιστα η τέταρτη χρονιά που η κυβέρνηση της ΝΔ αρνείται να καλύψει τις θεσμοθετημένες υποχρεώσεις της παρέχοντας λιγότερα χρήματα στα ταμεία απ’ το 1% του ΑΕΠ, που προβλέπει ο νόμος. Αντί αυτού του ποσού από το 2003 μέχρι το 2007 η δεξιά κυβέρνηση έδινε στα ταμεία 0,9%, 0,86%, 0,88%, 0,87% και 0,86% αντίστοιχα.
Συνυπολογίζοντας τα ποσά που υπολείπονται για να φθάσει η χρηματοδότηση των προηγούμενων χρόνων στη μία ποσοστιαία μονάδα του ΑΕΠ, όπως και τα χρήματα που πρέπει να πληρώσει για το 2008 (οπότε το ΑΕΠ αναμένεται να φθάσει τα 224 δις. Ευρώ) φαίνεται ότι η κυβέρνηση της ΝΔ οφείλει 3,5 δις. Ευρώ. Αντί αυτών δίνει 1,9 δις. Ευρώ (χώρια των όσων έκλεψε με τα γαλάζια δομημένα ομόλογα) κι έχει το θράσος να καλεί σε διάλογο για την αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος υποστηρίζοντας ότι δεν έχει πόρους, έχοντας μάλιστα καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια λόγω των ανύπαρκτων ελέγχων να αυξηθεί η εισφοροδιαφυγή από το 16% στο 21%!
Απύθμενο θράσος…