Κυριακή 3 Αυγούστου 2008

SIEMENS: ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ

SIEMENS: ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ
Κεφάλαιο, Ανταγωνισμός και Ζίμενς-Γκεϊτ
Το διεθνές σκάνδαλο της Ζίμενς αγκαλιάζει 100 χώρες σε όλο τον πλανήτη!!!

Ο οξύτατος ανταγωνισμός μεταξύ αμερικανικών και γερμανικών κεφαλαίων, λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, βρίσκεται πίσω από το σκάνδαλο της Ζίμενς. Οι Αμερικανοί, νικητές των πολέμων, έχασαν την προηγούμενη δεκαετία στο πεδίο της οικονομίας. Δεν είναι τυχαίο ότι βγήκε στον αέρα από την αμερικανική επιτροπή κεφαλαιαγοράς. Αγκαλιάζει 100 χώρες σε όλο τον πλανήτη! Αυταπάτη η λογική της αυτοκάθαρσης στο πλαίσιο του καπιταλισμού, αφού η μίζα και η διαφθορά είναι βασικός νόμος στην κερδοφόρα κίνηση και επένδυση του κεφαλαίου, ειδικά του μονοπωλιακού. http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=5690&mode=thread&order=0&thold=0
ΑΛΕΚΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ



Σκάνδαλα με ιστορία απευθείας αναθέσεων
ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ

Τα σκάνδαλα Ζίμενς που απλώνονται παγκόσμια, οι κατηγορίες για πρακτικές δωροδοκίας κρατικών αξιωματούχων, για δημιουργία καρτέλ, οι έφοδοι και συλλήψεις στελεχών στα γραφεία της εταιρείας, η παρέμβαση των αμερικανικών ελεγκτικών αρχών και τα πρόστιμα που της επιβλήθηκαν σε εθνικό, ευρωπαϊκό και αμερικανικό επίπεδο, έχουν τη δικιά τους ιστορία.
Η Ζίμενς ενεπλάκη για πρώτη φορά σε διεθνές σκάνδαλο διαφθοράς το 1914 στην Ιαπωνία, όπου έπεσε μάλιστα η τότε κυβέρνηση της χώρας εξ αυτού. Στην Ελλάδα από το 1930, τότε που η Ζίμενς ιδρύει την Ελληνική Τηλεφωνική Εταιρεία η οποία το 1949 μετονομάζεται σε ΟΤΕ, η γερμανικής εξόρμησης εταιρεία, ογδόντα τόσα χρόνια, είναι το βαθύ κράτος στις ελληνικές τηλεπικοινωνίες. Το Το 1954-1955 ξεσπά το «μαρκεζίμενς» σκάνδαλο. Ο υπουργός Συντονισμού, Σπ. Μαρκεζίνης, έχει συνάψει τον προηγούμενο χρόνο μυστική (!) συμφωνία με τη δυτικογερμανική κυβέρνηση για την παραχώρηση του εκσυγχρονισμού των τηλεπικοινωνιών και του ΟΤΕ σε Ζίμενς και Τελεφούνκεν. Η αντιπολίτευση ζητά την παραίτηση της κυβέρνησης, την οποία καταγγέλλει ως δέσμια της Ζίμενς. Ο τότε υπουργός Δημοσίων Έργων και Συγκοινωνιών, Κ. Καραμανλής, υποβάλλει την παραίτησή του, η οποία δεν γίνεται αποδεκτή.
Έτσι κι αλλιώς, όμως η υπόθεση Ζίμενς χρησιμοποιήθηκε συνολικά σαν μοχλός για συντηρητικότερες πολιτικές εξελίξεις. Αργότερα αναζητήθηκε σύνδεση ακόμη και της ανόδου Καραμανλή στην πρωθυπουργία με την τότε υπόθεση της Ζίμενς, αφού από νωρίς είχε διατυπωθεί το σενάριο ότι η κίνηση για παραίτησή του εντασσόταν σε ευρύτερο σχέδιο για αποστασιοποίησή του από την τότε κυβέρνηση Παπάγου.
Με την κυβέρνηση παγκόσμιας συκοφάντησης της Αριστεράς (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ, ΚΚΕ) το 1989, υπογράφονται δύο συμβάσεις απευθείας ανάθεση με Ιντρακόμ-Ζίμενς, συνολικού ύψους 31,5 δις. δραχμές, με κοινή απόφαση των Παπανδρέου, Μητσοτάκη, Φλωράκη και παρά την ομόφωνη απόφαση του υπουργικού συμβουλίου για επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης και την απειλή παραίτησης του υπουργού Μεταφορών, Γ. Κεφαλογιάννη, που τη θεώρησε σκανδαλώδη!
Επί κυβερνήσεων Σημίτη ανατίθεται σε Ιντρακόμ-Ζίμενς, πάλι με απευθείας ανάθεση και ύστερα από αξιολόγηση, τέσσερα διαδοχικά έργα, τα οποία με τις διάφορες επεκτάσεις στοίχισαν 560 δις. δραχμές.
Στην ουσία, η εταιρεία είναι, με όλες ανεξαίρετα τις κυβερνήσεις, ο ηγεμόνας προμηθευτής του ελληνικού κράτους με ανάλογη πολιτική επίδραση, ο οποίος μοιράζεται ετεροβαρώς αλλά ανεκτά τα τεράστια κεφάλαια επένδυσης με τις ΙΤΤ, Έρικσον, GTE και Ιντρακόμ (από 1977).
Κεφάλαιο, Ανταγωνισμός και Ζίμενς-Γκεϊτ
Το διεθνές σκάνδαλο της Ζίμενς αγκαλιάζει 100 χώρες σε όλο τον πλανήτη!!!

Το Ζίμενς – γκέιτ, που κλυδωνίζει το ελληνικό πολιτικό σκηνικό, έχει πάρει πλέον διεθνείς διαστάσεις, συμπαρασύροντας πάνω από εκατό ακόμη χώρες. Παράλληλα σκάνδαλα ξέσπασαν από τη Νορβηγία έως την Αυστρία και από την Ιταλία έως τη Ρωσία για το «μαύρο» χρήμα που διακινήθηκε από το παραλογιστήριο της Ζίμενς. Στη Νορβηγία οι διωκτικές αρχές επέβαλαν πρόστιμο 250.000 ευρώ στην εκεί θυγατρική της, με την κατηγορία ότι το 2004 πλήρωσε τα έξοδα παραμονής και ψυχαγωγίας τριών στρατιωτικών σε ισπανικό θέρετρο, σε αντάλλαγμα για την υπερτιμολόγηση στρατιωτικού υλικού.
Στην Ιταλία, η εισαγγελία του Μιλάνου, το 2007, απήγγειλε κατηγορίες κατά τριών εργαζομένων της Ζίμενς για παράνομη χρηματοδότηση υπαλλήλων της ιταλικής ΔΕΗ. Στη Ρωσία συνελήφθη ένας υπάλληλος της Ζίμενς για κατάχρηση δημοσίου χρήματος, ώστε να υπογραφούν συμβόλαια με το γερμανικό όμιλο. Όμως, η κυβέρνηση Πούτιν έχει επιβάλει απόλυτο μπλακ άουτ, ειδικά στα ΜΜΕ, αλλά και στη δικαιοσύνη. Κανείς στη Μόσχα δεν προφέρει προς το παρόν το όνομα Ζίμενς, ίσως γιατί οι δραστηριότητες της εταιρείας εντάσσονται στις όλο και διευρυνόμενες σχέσεις μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας.
Στην Αυστρία η εισαγγελία ερευνά από τον Ιανουάριο του 2008 ύποπτους λογαριασμούς της Ζίμενς. Στην ίδια τη Γερμανία οι έρευνες για το σκάνδαλο Ζίμενς βρίσκονται σε εξέλιξη. Ήδη όμως από τον περασμένο Οκτώβριο οι γερμανικές αρχές επέβαλαν πρόστιμα 210 εκατ. ευρώ στη Ζίμενς για μίζες 12 εκατ. ευρώ που κατευθύνθηκαν σε Νιγηρία, Ρωσία και Λιβύη.
Στη Σλοβακία οι αρχές επέβαλαν στη Ζίμενς πρόστιμο 3,3 εκατομμυρίων ευρώ για τις πολύ αυξημένες τιμές στα τιμολόγια του ρεύματος, που επιβλήθηκαν σε συνεργασία με σλοβακική εταιρεία ηλεκτρισμού. Στο Ισραήλ, η Ζίμενς είχε εμπλοκή σε ανάλογο σκάνδαλο με πολύ αυξημένες τιμές στο ρεύμα, που επιβάρυναν τους καταναλωτές με το συνολικό ποσό των 575 εκατομμυρίων ευρώ.
Η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη τριάδα με 100 εκατομμύρια ευρώ «μαύρο χρήμα» την περίοδο από το 1993 μέχρι το 2006, διαπιστωμένα ήδη από τη δικογραφία των Γερμανών. Οι έρευνες όμως συνεχίζονται, αφού υπάρχουν βάσιμες πληροφορίες ότι τα ποσά προς την Ελλάδα ήταν πολλαπλάσια (γίνεται λόγος για 1,3 δις. ευρώ την περίοδο 2000-2006) και προφανώς ανάλογα των κερδών.
Δίπλα στη χώρα μας, τα ηνία της διαφθοράς κρατά η Νιγηρία, όπου έχουν ήδη υπάρξει καταδίκες κρατικών αξιωματούχων και πολιτικών. Ένα κράτος, στο οποίο η Ζίμενς επί δεκαετίες λάδωνε απευθείας τον πρόεδρο και στελέχη των κυβερνήσεων όχι μόνο με χρήματα αλλά και με κάθε είδους διευκόλυνση: από την αγορά κοσμημάτων μέχρι…τεχνητές γονιμοποιήσεις σε κλινικές του Μονάχου!
Στο σκάνδαλο εμπλέκεται και η Κυπριακή Δημοκρατία, τόσο για μίζες που αφορούν τις συμβάσεις για έργα της ΑΤΗΚ (ΟΤΕ Κύπρου) το χρονικό διάστημα από 28/4/2005 μέχρι 20/5/2005, όσο και για το ρόλο του ενδιάμεσου σταθμού στη διακίνηση μαύρου χρήματος. Από τις ανακρίσεις που έκανε για λογαριασμό της μητρικής εταιρείας η αμερικανική δικηγορική εταιρεία προκύπτει ότι το ποσό των 770.000 ευρώ που δόθηκε ως προμήθεια για την επιτυχή κατάληξη μιας συμφωνίας «για το έργο Ελλάδα», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, φαίνεται να ξεκίνησε από το Μόναχο, έκανε στάση σε δικηγορικό γραφείο στη Βιέννη και στη συνέχεια κατατέθηκε σε λογαριασμούς με άγνωστους κωδικούς στην Κύπρο. Από τον έλεγχο που έγινε διαπιστώθηκε ότι η οφ-σορ κυπριακή εταιρεία και το δικηγορικό γραφείο της Βιέννης δεν υπήρξαν ποτέ.
Στις αρχές Μαΐου, επίσης, έφθασε στην Κύπρο σήμα νομικής αρωγής από τις ελληνικές αρχές, με το οποίο ζητείται απάντηση για το κατά πόσο μεταφέρθηκε στη χώρα μας ύποπτο ποσό της τάξης 1,2 εκατομμυρίων ευρώ. Ο έλεγχος των κυπριακών αρχών σκοντάφτει στην απροθυμία των τραπεζών να δώσουν στοιχεία σχετικά με τους τραπεζικούς κωδικούς.
Πώς, όμως, γιατί και πού στηρίχτηκε το «ντόμινο» των αποκαλύψεων πάνω στους χρηματισμούς και το ξέπλυμα μαύρου χρήματος; Πού βρίσκεται η γένεση και η εξέλιξη του σκανδάλου;
Η ίδια η γερμανική νομοθεσία επέτρεπε μέχρι το 1997 στις επιχειρήσεις να προωθούν τα συμφέροντά τους ανά τον κόσμο με μεθόδους που σήμερα χαρακτηρίζονται παράνομες. Μάλιστα, τα σχετικά «έξοδα» τα δεχόταν και η πάντοτε σχολαστική γερμανική εφορία! Το 1999, όμως, δύο νόμοι τέθηκαν σε ισχύ στο διεθνές, αλλά – κυρίως – στο γερμανικό οικονομικό σύστημα. Τότε, για να συνεχίσει τις δουλειές της, αναγκάστηκε να ακολουθήσει τη δαιδαλώδη διαδρομή των «παράκτιων» οφ-σορ εταιρειών που έστησε δια των κορυφαίων στελεχών της Ζίχατσεκ, Κουτσενρόιτερ, Νιτλ κ. ά. Μέσω αυτών, με εικονικά συμβόλαια παροχής υπηρεσιών, διοχετευόταν χρήμα σε χώρες όπου η Ζίμενς είχε συμφέροντα.
Το 2001 η γερμανική εταιρεία επιδιώκει και καταφέρνει να μπει στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Όποιος περάσει όμως το κατώφλι της Γουόλ Στριτ υποχρεούται να δέχεται τον έλεγχο της αμερικανικής Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς (SEC) σε όλα τα επίπεδα. Μετά το χτύπημα στους δίδυμους πύργους, η κυβέρνηση Μπους προωθεί νόμο στις ΗΠΑ που επιβάλλει διαφάνεια στη διακίνηση ποσών πάνω από 100.000 ευρώ στο διεθνές τραπεζικό σύστημα, διακηρύσσοντας το στόχο καταπολέμξσης του μαύρου χρήματος και του εντοπισμού όσων χρηματοδοτούν την τρομοκρατία.
Το σύστημα πολιτικής εξαγοράς – διαφθοράς κάθε πολυεθνικού πολυκλαδικού μονοπωλίου, άρα και της Ζίμενς, ήταν πλέον στη διάθεση της κεντρικής αμερικανικής κυβέρνησης όταν και αν ήθελε.
Από εκεί και μετά η όλη υπόθεση, όπως εξελίσσεται, αναδεικνύει το ζήτημα του «ποιος-ποιον» σε ότι αφορά αυτού του επιπέδου και κλίμακας ανταγωνιστικό πεδίο. Η ταξική πάλη μεταξύ τμημάτων της ίδιας της αστικής τάξης αποκτά ενίοτε – και οπωσδήποτε σε περιόδους οικονομικής κρίσης όπως η τωρινή – πλανητικές διαστάσεις.
Η αμερικάνικη Τζένεραλ Ελέκτρικ βρίσκει σε κάθε βήμα τη Ζίμενς. Σε ορισμένες μάλιστα αγορές, όπως η ελληνική, η Ζίμενς πρακτικά την έχει εκτοπίσει. Επειδή άπλωσε περισσότερο απ’ όσο πρέπει τα πόδια της, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί των ΗΠΑ την κατηγόρησαν ανοικτά ότι δωροδοκεί τους πελάτες της για να κερδίζει μεγάλες δουλειές! Από κοντά και τα τσικό, η ριγμένη των έργων ασφάλειας των Ολυμπιακών της Αθήνας γαλλική Θαλίς, η οποία κατήγγειλε σημεία και τέρατα. Αυτό ήταν αρκετό. Η πανίσχυρη αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC) ερευνώντας τις καταγγελίες ενεργοποιεί ανάλογους μηχανισμούς σε διάφορες χώρες και κάνει τσακωτή τη Ζίμενς.
Η απειλή ήταν ευθεία: ή η Ζίμενς δέχεται να υποστεί εσωτερικό έλεγχο από αμερικανική νομική φίρμα ή πετάγεται έξω από το ταμπλό της Γουόλ Στριτ.
Οι Αμερικανοί μέσω της SEC την απειλούν καταρχήν με ένα τεράστιο πρόστιμο (4-5 δισεκατομμύρια ευρώ) και στη συνέχεια με άλλα μέτρα οικονομικού στραγγαλισμού, όπως την απαγόρευση της συμμετοχής σε έργα του αμερικανικού δημοσίου και με διακοπή διαπραγμάτευσης της μετοχής της στο χρηματιστήριο. Έτσι η Ζίμενς αναγκάζεται να προσφύγει σε μια «ανεξάρτητη» νομική εταιρεία για να περισώσει ότι μπορεί από την ανοικτή επίθεση. Αναγκάστηκε να δεχτεί τον εσωτερικό έλεγχο από την αμερικάνικη Ντεμπεβόις & Πλίμπτον, την οποία το Δεκέμβριο του 2006 όρισε η διοίκηση της Γουόλ Στριτ. Η φίρμα αυτή φέρεται να έχει τις καλύτερες διασυνδέσεις με τη SEC, αφού ένας εκ των συνεταίρων της, που πρόσφατα μεταπήδησε στην Ντεμπεβόις & Πλίμπτον, ήταν πρώην ηγετικό στέλεχος στη SEC. Από εκεί πλέον έρχονται και οι αποκαλύψεις και για το ελληνικό σκέλος της.
Η D&P, σε συνεργασία με τη νέα διοίκηση της Ζίμενς, προχώρησε σε εκκαθάριση του μηχανισμού που είχε στήσει το γερμανικό μονοπώλιο για να αποκτά πλεονεκτήματα έναντι των ανταγωνιστών του. Ταυτόχρονα, βάσει της αρχικής συμφωνίας, η εκκαθάριση εξελίσσεται με σχετική κατοχύρωση των συμφερόντων της Ζίμενς, γι’ αυτό και δεν υπήρξε κανένας κραδασμός στην ανά τον κόσμο λειτουργία του γερμανικού μονοπωλίου. Σχετική κατοχύρωση, αφού, σε απόλυτες τιμές, το πλήγμα που υφίσταται η πολυεθνική πολυκλαδική εταιρεία με βάση εξόρμησης το γερμανικό κράτος είναι εξαιρετικά ισχυρό.
Στις 15 Νοεμβρίου 2006 λοιπόν και στις 6 το πρωί, με απόλυτη μυστικότητα, μια ομάδα από εισαγγελείς, επικουρούμενοι από δεκάδες αστυνομικούς της δίωξης οικονομικού εγκλήματος, εισέβαλαν στα γραφεία του κλάδου τηλεπικοινωνιών της Ζίμενς στην οδό Χόφμαν. Στελέχη διώκονται, ο καμένος μηχανισμός των μιζών ξηλώνεται, αλλά μέχρις εκεί. Παρά τα όσα λέγονται και γράφονται από διάφορους ευρωλάγνους, φαίνεται πως η δικαστική εκκαθάριση γίνεται με βάση συμφωνίες που έχουν κλείσει οι διαχειριστές του συστήματος των μιζών με τη γερμανική εισαγγελία. Δεν είναι λίγα τα δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι, για παράδειγμα, ο «πολύς» Ζίχατσεκ, προκειμένου να προβεί σε κάποιες ελεγχόμενες αποκαλύψεις, έχει κλείσει «ντιλ» με την εισαγγελία, αποδεχόμενος ποινή φυλάκισης δύο ετών με αναστολή. (σ. σ. Πράγμα που τελικά έγινε!!!*) Γι’ αυτό και είναι τόσο άνετος, χαμογελαστός και ομιλιτικότατος προς κάθε εκπρόσωπο ΜΜΕ που τον πλησιάζει.
ΑΠΑΤΗ Η ΑΥΤΟΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ
Η Γερμανική Πολυεθνική επέδειξε «Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη» μόνο μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου
Αξιοπρόσεκτη είναι η συμπεριφορά της εταιρείας από τη στιγμή που «έσκασε» το σκάνδαλο και αποκαλύφθηκε η πάγια δραστηριότητά της. Μόλις τα σκάνδαλα δημοσιοποιήθηκαν, η Ζίμενς υπήρξε υπόδειγμαχειρισμού με βάση τις αρχές της λεγόμενης εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Η εταιρεία συνεργάστηκε με όσους της το ζήτησαν. Συνεργάστηκε για την αποκάλυψη των διεφθαρμένων κρατικών αξιωματούχων σε διάφορες χώρες. Ο γενικός της διευθυντής, Πέτερ Λέσερ, ανακοίνωσε πως τα ηθικά ζητήματα θα αποκτήσουν προτεραιότητα. Σύμφωνα όμως με τους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, «η αυστηρή διερεύνηση των ευθυνών ολόκληρης της διοίκησης, ρισκάρει να δημιουργήσει σημαντικά λειτουργικά προβλήματα στην εταιρεία. Η επιθυμία, λέγεται, του (ανώτερου και μεσαίου) στελεχικού δυναμικού της Ζίμενς είναι να σταματήσει η υπερβολική διερεύνηση του ζητήματος». Αναζητείται επομένως, πρόσκαιρος φυσικά, συμβιβασμός.
Ο συμβιβασμός φαίνεται πως προχωρά με βάση την ανώδυνη αρχή της αυτοκάθαρσης, αφού η εταιρεία ανακοίνωσε «εταιρική αμνηστία για όλους τους υπαλλήλους της που θα αποκαλύψουν παρατυπίες και σκάνδαλα»(!), αναδιοργανώθηκε εσωτερικά, τοποθέτησε τον Μίχαελ Χέρσμαν, συνιδρυτή της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης για την παγκόσμια διαφάνεια, ως υπεύθυνο συμμόρφωσης της εταιρείας, και κυρίως φαίνεται να αυτοπεριορίζει προς το παρόν και αναγκαστικά την ασφυκτικά επεκτατική οικονομική της δραστηριότητα.
Επιπλέον, έπεσε ο πέλεκυς της αστικής νομοθεσίας (εναντίον της διαφθοράς στις ΗΠΑ, αντιμονοπωλιακής στην ΕΕ και εθνικών νομοθεσιών) και η εταιρεία έχει ήδη πρόστιμα ύψους άνω των 2 δις. ευρώ για τις παραβάσεις μεταξύ 2000 και 2006.
Από τη μία, αυτή καθαυτή η υπόθεση, σε συνδυασμό με τις κρατικές παρεμβάσεις, διαψεύδει την αντίληψη στον πολιτικό χώρο της κεντροδεξιάς, περί αυτοελεγχόμενης, ανεξάρτητης από το κράτος, εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, σύμφωνα με την οποία, «το εμπόριο θα πρέπει να δρα υπεύθυνα μέσα στον κόσμο που το περιβάλλει. Η ευθύνη αυτή δεν θα πρέπει να επιβάλλεται μέσω κρατικών ρυθμίσεων. Αντιθέτως, η εταιρική συμπεριφορά θα πρέπει να μετριάζεται, και οι υπεύθυνες πρακτικές να ενθαρρύνονται μέσω της εκ των προτέρων δημιουργίας προσδοκιών της ίδιας κοινωνίας που κινδυνεύει να βλαφτεί αν οι εταιρείες δρουν ανεύθυνα…».
Από την άλλη, η ίδια η συμπεριφορά της εταιρείας δίνει φιλί ζωής σε τέτοιες αντιλήψεις στο χώρο των αστών, παρόλο που κατά τον Σόρος, «όταν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ κερδοφορίας και κοινωνικής υπευθυνότητας, κερδίζει συνήθως το κέρδος».
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ
Εξάντληση του «ζωτικού χώρου» του κεφαλαίου
ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η πρακτική της Ζίμενς μετά την έκρηξη του σκανδάλου – και πριν το επόμενο, αφού τέτοιου είδους σκάνδαλα είναι γενικευμένο φαινόμενο στη νέα εποχή της παρακμής και αντιδραστικής ανάπτυξης και κρίσης του καπιταλισμού – καθώς και η δράση των «αντιμονοπωλιακών μηχανισμών ελέγχου» επιδρούν στην κοινωνία, ακόμα και στην ίδια την Αριστερά. Η οποία, αντί να ερμηνεύσει σε βάθος, να αποκαλύψει σε όλη την έκταση και να αναπροσαρμόσει την πολιτική της με βάση τις σύγχρονες και ραγδαίες εξελίξεις, περιορίζεται στο αναγκαίο της τιμωρίας των ενόχων και στη βάση πως έτσι ήταν και έτσι θα είναι πάντα ο καπιταλισμός.
Ο ανταγωνισμός, μετά την εκμετάλλευση, αποτελεί απόλυτο νόμο του καπιταλισμού. Όμως, αυτός εξελίσσεται κάθε φορά στο συγκεκριμένο χρόνο, τόπο και συνθήκες.
Η διαρκής πάλη για το μοίρασμα και ξαναμοίρασμα των αγορών και των σφαιρών επιρροής πραγματοποιείται σήμερα πάνω σε νέα ποιοτική βάση, που σημαδεύεται από την ποιοτική εξάντληση του συνολικού «ζωτικού χώρου» επέκτασης του κεφαλαίου και γι’ αυτό από τη μακροπρόθεσμη τάση νέας ποιοτικής όξυνσης του ανταγωνισμού. Στο νέο στάδιο του καπιταλισμού οι δυνατότητες παραπέρα ποσοτικής και ποιοτικής επέκτασης της δράσης του κεφαλαίου συνολικά, σε νέες σφαίρες αύξησης των ποσοστών κερδοφορίας, τείνουν να εξαντλούνται, διότι προσκρούουν στην εξάντληση των νέων ορίων καπιταλιστικής αξιοποίησης του διεθνούς συστήματος. Με λίγα λόγια, προσκρούουν στην εξάντληση του καπιταλιστικού τρόπου αντιμετώπισης και ανάπτυξης της κοινωνικοποίησης, συγκεντροποίησης και διεθνοποίησης της εργασίας και της παραγωγής. Μπροστά σε αυτές τις συνθήκες οι καπιταλιστές, στο ξαναμοίρασμα και στην ηγεμονία του διεθνούς συστήματος των αγορών και της διεθνούς εκμετάλλευσης της εργασίας, αναζητούν και έχουν συμφέρον να διατηρούν τις «ανισόμετρες» ευκαιρίες υπέρ τους για την αύξηση της κερδοφορίας σε βάρος των ανταγωνιστών τους.
Αυτό που χαρακτηρίζει επομένως τους ποιοτικούς μετασχηματισμούς του ανταγωνισμού στα διάφορα στάδια εξέλιξης του καπιταλισμού είναι κυρίως τα διαφορετικά ποιοτικά επίπεδα όξυνσης, κρίσης και δυνητικής υπέρβασης της αντίθεσης ανάμεσα στην κοινωνικοποίηση και διεθνοποίηση της εργασίας και της παραγωγής, από τη μία, και στον αντίστοιχα αναπροσαρμοσμένο και αναπόφευκτα ανταγωνιστικό κατακερματισμό τους από την άλλη.
Αυτή την όξυνση των ανταγωνισμών επιχειρούν σήμερα να διαχειριστούν, σε βάρος των εργαζομένων και ανταγωνιστικά πάντα με την ασκούμενη σύγχρονη υπεραντιδραστική αστική πολιτική. Η διαφορά σήμερα είναι ότι η υπεραντιδραστική «ανάπτυξη» του ρόλου της αστικής πολιτικής τείνει να απογυμνώνει την ίδια την αστική πολιτική από τα προοδευτικά ιστορικά δημοκρατικά στοιχεία της. Τις κλασικές ατομικές και κοινωνικές ελευθερίες, τα εθνικοανεξαρτησιακά δικαιώματα, τον πανκοινωνικό δήθεν ρόλο του κράτους. Κλονίζει την πανκοινωνική δήθεν διάσταση, τη σχετική και δημαγωγική υπεραυτονόμηση της αστικής πολιτικής από τον ταξικό πυρήνα της. Αποκαλύπτει την ουσία της αστικής πολιτικής και της πολιτικής γενικά. Την ουσία της δημοκρατίας και της «δημοκρατίας» γενικά, ως αντιπαράθεση και κυριαρχία τελικά «για τις παραγωγικές σχέσεις, για την ιδιοκτησία».
Διαμορφώνει, επομένως, συνθήκες και ζωτικό χώρο ποιοτικής αυτοτέλειας και ουσιαστικής ανάπτυξης της εργατικής πολιτικής ως πολιτικής της κοινωνικής δημοκρατίας στη νέα εποχή. Ως πολιτικής, πρώτα απ’ όλα, της κοινωνικής και δημοκρατικής κυριαρχίας των ίδιων των εργαζομένων.
Η αστική τάξη χρησιμοποιεί τα σκάνδαλα για τον ασφυκτικό έλεγχο ή την αντιδραστικότερη αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος.
Η Αριστερά σε αυτές τις συνθήκες, που ο βασιλιάς – η ίδια η αστική πολιτική – εμφανίζεται γυμνός, οφείλει μαζί με την πολιτική του ελέγχου και της παραδειγματικής τιμωρίας των ενόχων να προβάλλει κυρίως τη δική της στρατηγική πολιτική πρόταση. Πολύ περισσότερο τώρα, που το σκάνδαλο Ζίμενς συμπίπτει με την οικονομική κρίση και στην Ελλάδα, με την αποδέσμευση λαϊκών δυνάμεων που βαδίζουν από τα δεξιά προς αναζήτηση αριστερού οικοδεσπότη.
***********************************************************
* Ρ. ΖΙΧΑΤΣΕΚ: ΕΔΩ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΑΚΡΙΒΑ ΟΣΟΙ ΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ
«Πήραν μίζες και πολιτικοί στην Ελλάδα»
ΜΟΝΑΧΟ ΑΠΟΣΤΟΛΗ
Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
«Ουφ, επιτέλους τελείωσε η ιστορία αυτή». Με έναν αναστεναγμό ανακούφισης, ο Ράινχαρντ Ζίχατσεκ μας πλησίασε χθες το μεσημέρι, έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου στο Μόναχο, όπου και διεξάγεται η δίκη για το σκάνδαλο των μαύρων ταμείων της «Ζίμενς».
Ποινή δύο χρόνια με αναστολή πρότεινε η εισαγγελέας για τον «άρχοντα των μαύρων ταμείων» Ρ. Ζίχατσεκ
Χθες ήταν η ημέρα των αγορεύσεων και η εισαγγελέας Νόρα Κάιζερ μόλις είχε προτείνει την ποινή των δύο ετών με αναστολή και χρηματικό πρόστιμο 180.000 ευρώ. Οπωσδήποτε, μια πολύ ικανοποιητική πρόταση για τον «άρχοντα των μαύρων ταμείων», σύμφωνα με τον πρόεδρο του δικαστηρίου.
Είστε ευχαριστημένος; ρωτήσαμε τον Ράινχαρντ Ζίχατσεκ.
«Ναι, είμαι ευχαριστημένος», μας απάντησε.
Στην Ελλάδα, οι ύποπτοι ως πρωταγωνιστές του σκανδάλου, Χριστοφοράκος και Μαυρίδης, λένε ότι δεν έχει γίνει τίποτε.
«Υπάρχουν στοιχεία εναντίον τους, τα έχω καταθέσει. Από εκεί και πέρα, είναι δουλειά της ελληνικής Δικαιοσύνης».
Ο κ. Χριστοφοράκος και ο κ. Μαυρίδης κυκλοφορούν ακόμη ελεύθεροι στην Ελλάδα, τον ενημερώσαμε.
«Ναι το γνωρίζω. Ο Χριστοφοράκος έχει σπίτι στην Τήνο, το νησί με τους περιστεριώνες», μας είπε ο Ράινχαρντ Ζίχατσεκ και συνέχισε: «Δεν θέλω να σχολιάσω την ελληνική Δικαιοσύνη», προσθέτοντας: «Πρέπει να πιαστούν αυτοί που έπαιρναν τα λεφτά και είναι πολλοί στην Ελλάδα».
Και πολιτικοί; τον ρωτήσαμε.
«Ναι και πολλοί πολιτικοί», απάντησε. Και συνέχισε: «Στη Γερμανία τιμωρούνται πολύ σκληρότερα αυτοί που παίρνουν και όχι αυτοί που δίνουν τις μίζες».
Εκείνη τη στιγμή, ο δικηγόρος του τού κάνει νόημα να σταματήσει να μιλά με δημοσιογράφους. Αλλωστε η απόφαση για τη δίκη δεν έχει εκδοθεί ακόμη. Αναμένεται τη Δευτέρα.
Ο Ράινχαρντ Ζίχατσεκ μονολογεί: «Αχ, αυτοί οι Ελληνες...» και χάνεται στο βάθος του διαδρόμου.
Λίγο πιο πέρα, ο δικηγόρος του, Ζέενφελντ, δηλώνει σε σχετική ερώτηση: «Υπάρχουν στοιχεία στη δικογραφία για εντολές που έδωσε ο Χριστοφοράκος να πληρωθούν μίζες στην Ελλάδα». Ο ίδιος δικηγόρος νωρίτερα είχε αναφέρει ότι υπάρχει φάκελος με 530 σελίδες, έξι έως επτά λογαριασμών του πρώην στελέχους της Ζίμενς Ελλάς, Πρόδρομου Μαυρίδη, στην Ντρέσντνερ Μπανκ.
Οπως υποστηρίζει, τα ποσά που αναφέρονται εκεί φτάνουν τα 41 εκατομμύρια ευρώ. Επίσης, σύμφωνα με τον κ. Ζέενφελντ, ο οποίος σίγουρα δεν θέλει να επιβαρύνει τη θέση του πελάτη του, βεβαίως και υπάρχουν στο κατηγορητήριο κινήσεις χρημάτων από τη «Ζίμενς» μέσω υπεράκτιων εταιρειών στην Ελλάδα, ειδικά για έργα που αφορούν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, αλλά όπως πιστεύει ο ίδιος, είναι δουλειά της ελληνικής Δικαιοσύνης να αποδείξει το αν πρόκειται για μίζες.
Λίγο πιο πέρα στέκεται και ο Αντον Βίνκλερ, ο εισαγγελέας του Μονάχου, ένας από αυτούς που έριξαν φως στο σκάνδαλο διαφθοράς της «Ζίμενς».
Τον ρωτάμε για το αν γνωρίζει τι επιπτώσεις είχε η αποκάλυψη του σκανδάλου στην Ελλάδα. «Ναι, έχω κάποια ενημέρωση για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Είχαμε ήδη μια συνεργασία με τις ελληνικές εισαγγελικές αρχές από τον περασμένο Μάρτιο. Από τότε, ωστόσο, δεν υπήρξε άλλη συνεργασία. Βεβαίως και θέλουμε να βοηθήσουμε την ελληνική Δικαιοσύνη στο έργο της, αρκεί να μας ζητηθεί δικαστική συνδρομή. Είμαστε έτοιμοι να δώσουμε όποια στοιχεία μας ζητηθούν».
Στην αγόρευσή της η εισαγγελέας Νόρα Κάιζερ, μια σχετικά νεαρή γυναίκα από την ομάδα των εισαγγελέων που αποκάλυψε το σκάνδαλο «Ζίμενς», υποστήριξε ότι «η κοινή γνώμη είχε την ευκαιρία με την αποκάλυψη του σκανδάλου αυτού να δει τι πραγματικά συμβαίνει στο εσωτερικό ενός βιομηχανικού κολοσσού».
Υποστήριξε ακόμη ότι ο Ζίχατσεκ θεωρείται ένοχος για 49 περιπτώσεις απιστίας, έκανε λόγο για ένα σύστημα που ήταν έτσι φτιαγμένο ώστε να μην υπάρχει κανείς υπεύθυνος και πρόσθεσε ότι στο τέλος της αλυσίδας της διαφθοράς δεν βρισκόνταν η «Ζίμενς», αλλά οι πολίτες σε πολλές χώρες του κόσμου, τα «θύματα της υπόθεσης αυτής», ενώ τόνισε ότι πρέπει να σταλεί ένα μήνυμα πως οι γερμανικές εταιρείες δεν πρέπει να υποστηρίζουν διεφθαρμένα καθεστώτα και κυβερνήσεις.
Η Εισαγγελία στο σκεπτικό της δέχτηκε ότι ο Ράινχαρντ Ζίχατσεκ από την αρχή συνεργάστηκε με τη Δικαιοσύνη και συνέβαλε τα μέγιστα στην αποκάλυψη του σκανδάλου διαφθοράς, παραδίδοντας 49 ντοσιέ με στοιχεία για το σκάνδαλο.
Ηταν η πρώτη δίκη που αφορούσε τη συγκεκριμένη υπόθεση διαφθοράς και, σύμφωνα με τον εισαγγελέα Αντον Βίνκλερ, ήταν ένα μήνυμα και για άλλους κατηγορούμενους για την υπόθεση αυτή (περίπου 300 μέχρι στιγμής) ότι «όποιος συνεργάζεται και βοηθά τη Δικαιοσύνη, θα τυγχάνει ευνοϊκής μεταχείρισης».
Πάντως στη χθεσινή διαδικασία, από τις αγορεύσεις και της Εισαγγελίας και της υπεράσπισης, είναι ξεκάθαρο ότι η πρώην ηγεσία της «Ζίμενς» γνώριζε για το δίκτυο διαφθοράς και πιθανότατα μπαίνει τώρα στο στόχαστρο της Δικαιοσύνης.
Ο δικηγόρος του Ράινχαρντ Ζίχατσεκ, αναφερόμενος στο δίκτυο διαφθοράς που είχε στήσει ο πελάτης του, είπε: «Εάν ήθελαν να τον ελέγξουν, θα τον ήλεγχαν. Δεν ξέρω γιατί, όμως, δεν το έκαναν ποτέ», ενώ χαρακτήρισε τον Ζίχατσεκ «έναν αναλώσιμο τροχό αυτού του συστήματος, που δεν ήταν καν αυτός που το ανακάλυψε. Το σύστημα υπήρχε και πριν και συνέχισε να υπάρχει και μετά από αυτόν».
Ο Ζέενφελντ είπε ότι ο Ζίχατσεκ ήταν αυτός που έσπασε το τείχος της σιωπής και η βασική αιτία να ξεκινήσει η χιονοστιβάδα των αποκαλύψεων, ενώ με έμφαση πρόσθεσε: «Ενοχοι ήταν και αυτοί που έπαιρναν τις μίζες στο εξωτερικό».
Στο τέλος της χθεσινής διαδικασίας φανερά τρακαρισμένος και συγκινημένος ο Ράινχαρντ Ζίχατσεκ ζήτησε τον λόγο. Με χαμηλωμένο βλέμμα, όρθιος, είπε: «Λυπάμαι που έκανα αυτή τη δουλειά. Λυπάμαι που δεν είχα πάει νωρίτερα στον εισαγγελέα. Λυπάμαι που παρέσυρα συναδέλφους μου». *
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 25/07/2008
http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=%C6%DF%F7%E1%F4%F3%E5%EA&a=&id=76228656 )