«ΧΡΥΣΟ» ΣΤΟ ΝΤΟΠΙΝΓΚ Η ΕΛΛΑΔΑ
Κύκλος συνενοχής κυβερνήσεων, ομοσπονδιών, προπονητών και αθλητών
ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΝΟΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΤΟΠΑ
Η ώρα Πεκίνου αποδεικνύεται ώρα μηδέν για τον ελληνικό αθλητισμό. Τα κρούσματα ντόπινγκ στην ελληνική αποστολή βυθίζουν σε τεράστια κρίση την εγχώρια βιομηχανία παραγωγής πρωταθλητών και οι αποκαλύψεις για τη δράση κυκλώματος είναι καταιγιστικές. Αν ένα στιγμιότυπο των αγώνων ήθελε τους αμερικανούς ποδηλάτες να φτάνουν στην κινεζική πρωτεύουσα φορώντας μάσκες εξαιτίας της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, στην Ελλάδα εδώ και τρεις εβδομάδες όλοι χρειαζόμαστε αντιασφυξιογόνο μάσκα για τη μπόχα που αποπνέει το σύστημα ανάδειξης υπεραθλητών.
ΜΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=5712
Μια ιστορία που ξεκίνησε να αποκαλύπτεται το 2004 μετά το «ατύχημα» των Κεντέρη και Θάνου. (σ. σ. Το Πολιτικό Καφενείο είχε δημοσιεύσει αποκλειστικές φωτογραφίες που έδειχναν τον Κεντέρη μέσα στο Νοσοκομείο να περπατάει με το «κολάρο» στο λαιμό και αθλητικά παπούτσια, όταν τα ΜΜΕ μετέδιδαν ότι ήταν βαριά τραυματισμένος!) Όλα δείχνουν πως αυτό το σύστημα υπηρετήθηκε από πολιτικούς, ομοσπονδίες, προπονητές και αθλητές για χρόνια ολόκληρα. Η πολιτική επιλογή της κυβέρνησης είναι ακόμη και τώρα η με κάθε τρόπο στήριξη των επιτυχιών του παρελθόντος. Βλέπετε τα «ιερά και τα όσια» δεν μπορούν να θιγούν εύκολα.
Οι «καθαροί αγώνες» που επικαλείται η ΔΟΕ φυσικά είναι μια αυταπάτη και παράλληλα εξαπάτηση του φίλαθλου κοινού. Τα επιχειρήματα των ελλήνων αθλητών και προπονητών που πιάστηκαν ντοπέ είναι επίσης απατηλά. Διερωτώνται εάν ενόψει Αγώνων οι αθλητές είναι τόσο αφελείς ώστε να κάνουν χρήση αναβολικών τη στιγμή που ξέρουν ότι βρίσκονται στο στόχαστρο. Εάν ήταν έτσι, δεν θα υπήρχε ντόπινγκ. Το ζήτημα θα είχε λυθεί και κανένας δεν θα έπαιρνε τα αυτονόητα ρίσκα μιας τέτοιας ενέργειας.
Το γεγονός ότι οι Έλληνες βρέθηκαν στην κορυφή της ντόπας με 15 κρούσματα από τον Απρίλιο σε αθλήματα της «βαριάς βιομηχανίας» δεν είναι προϊόν αφέλειας ή κάποιων αόρατων κύκλων που συνωμοτούν σε βάρος της μικρής και τίμιας Ελλάδας. Φυσικά και οι ΗΠΑ απολαμβάνουν μεγαλύτερη προστασία από τους διεθνείς οργανισμούς, ωστόσο και εκεί είχαν τα δικά τους σκάνδαλα ντόπινγκ. Το γεγονός ότι άπαντες οι υπεραθλητές και σχεδόν όλες οι ομοσπονδίες των αθλητικών υπερδυνάμεων έχουν τα αναβολικά σαν καραμέλες δεν νομιμοποιεί τη χρήση τους και από τους Έλληνες. «Μόνο εμείς παίρνουμε;», αναρωτιούνται. Ασφαλώς όχι. Όσον αφορά όμως το γιατί πιάνονται οι δικοί μας, θα πρέπει να ψάξουμε λίγο και στα πεπραγμένα των παρελθόντων ετών…
Η άποψη ότι καθαροί αγώνες δεν μπορούν να υπάρξουν με τις σημερινές συνθήκες και άρα για να εκλείψει και η υποκρισία, καλό θα ήταν να αφεθεί ελεύθερο το ντόπινγκ ώστε να υπάρχει τουλάχιστον ισοτιμία στον ανταγωνισμό, είναι τουλάχιστον επικίνδυνη. Γιατί το θέμα δεν αφορά μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες αυτοκαταστροφικούς και ματαιόδοξους τύπους, αλλά συνολικά τη νεολαία η οποία αντλεί πρότυπα και διαμορφώνει χαρακτήρες.
Για την ιστορία, να σημειώσουμε ότι μέχρι την Παρασκευή 22 Αυγούστου είχαν γίνει 4.620 έλεγχοι ντόπινγκ από τις 27 Ιουλίου, οπότε και άνοιξε επισήμως το ολυμπιακό χωριό του Πεκίνου και τα θετικά δείγματα ήταν πέντε. Ανάμεσά τους και ένας αθλητής της σκοποβολής(!), γεγονός που μπορεί να δώσει τροφή για μια συζήτηση γύρω από τα κίνητρα ενός αθλητή να κάνει χρήση αναβολικών…
«ΧΡΥΣΟ» ΣΤΟ ΝΤΟΠΙΝΓΚ Η ΕΛΛΑΔΑ
Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες. Το Πεκίνο ευνοεί την έκφραση με φράσεις θυμοσοφίας, έστω κι αν είναι βγαλμένες από την ελληνική εμπειρία. Το τελευταίο κρούσμα ντόπινγκ με πρωταγωνίστρια τη χρυσή ολυμπιονίκη της Αθήνας Φανεί Χαλκιά μπορεί να αποτελέσει τη θρυαλλίδα για ένα ντόμινο αποκαλύψεων στα τεκταινόμενα του ελληνικού αθλητισμού και της εγχώριας βιομηχανίας παραγωγής υπεραθλητών. Αποκαλύψεις που μπορούν να κλονίσουν συθέμελα το όλο οικοδόμημα. Τα κρούσματα φαρμακοδιέργεσης μόνο από τον Απρίλιο και μετά ανέρχονται στα 15, με την άρση βαρών, το στίβο και την κολύμβηση να κατέχουν τα πρωτεία. Τα «βαριά χαρτιά» της βιομηχανίας του αθλητικού θεάματος αποκαθηλώνονται ταχύτατα ένα ένα, δημιουργώνας εκκωφαντικό θόρυβο. Στις 17 Αυγούστου η Φανεί Χαλκιά δήλωνε «σοκαρισμένη» και στις δηλώσεις της από την κινεζική πρωτεύουσα έλεγε πως στην αρχή όταν κλήθηκε από τον αρχηγό της ελληνικής αποστολής Ισίδωρο Κούβελο ώστε να ενημερωθεί ότι βρέθηκε θετική στον έλεγχο ντόπινγκ, νόμιζε ότι της κάνει χιούμορ. Συνωμοσίες, «σκοτεινοί κύκλοι» και πολέμιοι της Ελλάδας επιστρατεύθηκαν και πάλι από ορισμένους για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Αλλά η δυσοσμία του αποστήματος είναι τέτοια, που πλέον πείθει και τον πιο αδαή ότι το οικοδόμημα είναι σάπιο.
Ήταν 4 Απριλίου όταν ανακοινώθηκε ότι 11 από τους 13 αθλητές της εθνικής ομάδας της Άρσης Βαρών βρέθηκαν θετικοί σε έλεγχο ντόπινγκ. Στην πραγματικότητα η είδηση δεν άφησε άφωνο κανέναν. Απλώς επιβεβαιώθηκε αυτό που όλοι υποπτευόταν επί σειρά ετών. Μάλιστα κάποιοι δεν τα υποπτευόταν απλώς, αλλά είχαν καταγγείλει τη δράση κυκλώματος προαγωγής και εφαρμογής του ντόπινγκ με χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρώην μέλος της εθνικής ομάδας, Χ. Κωνσταντινίδη, ο οποίος είχε αποκαλύψει το 1996 τη δράση του Χ. Ιακώβου στο συγκεκριμένο ζήτημα. Ο ίδιος είχε υποστεί αφόρητες πιέσεις προκειμένου να ανακαλέσει, κάτι που τελικώς έγινε (μερικώς τουλάχιστον) και ούτε λίγο ούτε πολύ, ο άνθρωπος αναγκάστηκε για χρόνια να ζει με το στίγμα του «τρελού». Θαυμάστε ωστόσο τι έλεγε ο αρμόδιος υφυπουργός Αθλητισμού, Γ. Ιωαννίδης, για το θέμα λίγες ώρες μετά: «Δεν πρέπει να μπερδεύουμε το συγκεκριμένο γεγονός με τις παλιές επιτυχίες. Δεν πρέπει να φταίνε οι αθλητές. Ίσως τους τα έδωσε κάποιος χωρίς να το ξέρουν». Αμέσως μετά η κυβέρνηση προχώρησε στο ξήλωμα της διοίκησης της Ελληνικής Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών, όπου διόρισε νέο διοικητικό συμβούλιο και προανήγγειλε την κατάρτιση νομοσχεδίου για την καταπολέμηση του ντόπινγκ. Λεπτομέρεια: Ακόμη και σήμερα δεν έχουν γίνει επισήμως γνωστά τα ονόματα των έντεκα αθλητών, ούτε βεβαίως υπάρχει νομοσχέδιο…
Αν τα αναφέρουμε όλα αυτά είναι για να γίνει κατανοητό πως το θέμα έχει πολιτική βάση. Με όσα θα δούμε και παρακάτω, η πολιτεία όχι μόνο γνώριζε, αλλά προωθούσε και στήριζε στην πράξη το πρόγραμμα παραγωγής πρωταθλητών, γεγονός το οποίο άρχισε να κορυφώνεται μετά τους Αγώνες της Ατλάντα το 1996. Ωστόσο, στις 4 Απριλίου 2008 όλοι έπεφταν από τα σύννεφα και φυσικά ένιωθαν την υποχρέωση να στηρίξουν τους αθλητές με τους οποίους φωτογραφίζονταν και συναγελάζονταν μετά από κάθε επιτυχία σε παγκόσμια, ευρωπαϊκά πρωταθλήματα ή Ολυμπιακούς Αγώνες. Η μοίρα φέρνει τον Γ. Ιωαννίδη να πρέπει να υπερασπίσει το οικοδόμημα από το Πεκίνο όπου τα χαστούκια έρχονται απανωτά. «Σοβαρά προβληματισμένος» δήλωνε ο υπουργός μετά την επιβεβαίωση του ντοπαρίσματος της Χαλκιά και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ίδια έδωσε δικαιώματα. Μόνο που στην πραγματικότητα η Χαλκιά δεν έδωσε «δικαιώματα» αλλά ούρα, στα οποία ανακαλύφθηκε η «θαυματουργή» και πασίγνωστη πια μεθυλτριονολόνη. Η ίδια ουσία που είχε ανιχνευθεί στους πρωταθλητές της Άρσης Βαρών, αλλά και σε κολυμβητές, αποκαλύπτοντας ότι είχε ευρεία διακίνηση και καταρρίπτοντας τις ανόητες δικαιολογίες του Χ. Ιακώβου και των υπολοίπων για «λάθος παρτίδα», που έκανε η διάσημη πλέον Σου Λι…
Ως μόνιμη επωδός ήρθε η διαβεβαίωση ότι η πολιτεία θα χτυπήσει το κύκλωμα και θα θεσπίσει πιο αυστηρές ποινές για το ντόπινγκ με νομοσχέδιο το οποίο θα έρθει αυτό το μήνα. Το Σεπτέμβριο.
Μικρή λεπτομέρεια, πως σιγά – σιγά αρχίζουν και οι υπεύθυνοι να μιλούν για κύκλωμα. Δεν είναι τυχαίο ότι η λέξη αυτή περιέχεται και στις δηλώσεις τόσο του πρόεδρου της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής όσο και του προέδρου του ΣΕΓΑΣ των οποίων η κόντρα καλά κρατεί.
Βεβαίως το 2004 ( Ολυμπιάδα 2004 ) ο Μ. Κυριακού δεν είχε ακόμη εμπλακεί με την προεδρία της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, ενώ ο τότε υφυπουργός Αθλητισμού Γ. Λιάνης και ο Β. Σεβαστής χαρακτήριζαν ανυπόστατα και συκοφαντικά τα δημοσιεύματα της βρετανικής εφημερίδας Ομπζέρβερ σχετικά με κύκλωμα ντόπινγκ στην Ελλάδα, τα οποία τότε περιέχονταν σε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του ιδρυτή της πασίγνωστης εταιρείας Μπάλκο, Βίκτορ Κόντε. Ο Κόντε αναδείχθηκε σε κεντρικό πρόσωπο στα σκάνδαλα ντόπινγκ τόσο στην Αμερική όσο και στη χώρα μας. Στις 16 Φεβρουαρίου 2004 ο Γ. Λιάνης απέρριπτε τους ισχυρισμούς των Βρετανών και δήλωνε πως η Ελλάδα έχει το ισχυρότερο θεσμικό πλαίσιο: «Οι μεγάλοι αθλητές μας πέρασαν και περνούν συνεχώς από ελέγχους και δεν βρέθηκαν ποτέ θετικοί. Αν όμως, κάτι που δεν το εύχομαι για την πατρίδα μου, ένας οποιοσδήποτε Έλληνας αθλητής βρεθεί θετικός, τότε αλίμονο για την απερισκεψία του, γιατί πέρα από την τιμωρία του, θα σπιλώσει και την πατρίδα του στην καλύτερή της στιγμή». Ο δε Β. Σεβαστής ξιφουλκούσε: «Ο ελληνικός αθλητισμός είναι στόχος κάποιων διεθνών κύκλων με έναν τρόπο που προσβάλλει. Εγώ οφείλω για μία ακόμη φορά να καταγγείλω αυτή την προσπάθεια και να πω ότι δεν είναι δυνατόν να επαναλαμβάνεται». Ενώ ο Σύλλογος Ελλήνων Ολυμπιονικών με μια πύρινη ανακοίνωση έλεγε: «Οι ανυπόδεικτοι ισχυρισμοί του Ομπζέρβερ κορυφώνουν ένα συστηματικό πόλεμο λάσπης που διεξάγεται εις βάρος ελλήνων αθλητών και ολυμπιονικών, που κατέδειξαν με τις επιδόσεις τους την ανωτερότητά τους και – εν τέλει – απέδειξαν ότι στον αθλητισμό δεν υπάρχουν ανίκητες υπερδυνάμεις. Υπάρχουν αξίες και αθλητές που συναγωνίζονται», αναφέρεται στο πρώτο κομμάτι της ανακοίνωσης. Γεγονότα τα οποία υπενθυμίζουν απλώς πως στο παιχνίδι της μεγάλης σύγχρονης και ισχυρής Ελλάδας και στον αθλητισμό, συμμετείχαν όλοι, ο καθένας με το δικό του τρόπο και οι αθλητές δεν είναι μόνο τα θύματα, όπως σε περιπτώσεις όπου πράγματι γίνονται εν αγνοία τους αντικείμενα εκμετάλλευσης και ίσως και πειραματόζωα, αλλά έχουν και το ρόλο θύτη.
Γεγονός που θα αποδειχτεί περίτρανα έξι μήνες αργότερα και λίγο πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας με το περιβόητο «ατύχημα» των Κεντέρη και Θάνου, οι οποίοι έπεσαν και οι ίδιοι θύματα μιας βιομηχανίας η οποία στην κυριολεξία τρέφεται με σάρκες.
Η ανθρώπινη ματαιοδοξία ωστόσο δεν γιατρεύεται και παρά τα όσα έχουν προηγηθεί της έναρξης των Αγώνων του 2004, αμέσως μετά το μετάλλιο στα 400 μέτρα μετ’ εμποδίων των γυναικών η Φανεί Χαλκιά περιχαρής δήλωνε: «Οι Έλληνες είμαστε γεννημένοι νικητές»… Σίγουρα δεν θα είχε κάνει προβολή στο χρόνο, τέσσερα χρόνια μετά, όταν μέσα από μια αίθουσα ξενοδοχείου στο Πεκίνο, θα δήλωνε σοκαρισμένη για τα όσα αποκαλύφθηκαν πριν καν αγωνιστεί. Η εθνική μας περηφάνια, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα, θα έτρωγε το μεγαλύτερο ίσως στραπάτσο της ιστορίας και μόλις θα άνοιηε ο Ασκός του Αιόλου για μια υπόθεση στην οποία ακόμη και όποιος έχει περάσει απ’ έξω από τα αποδυτήρια των αθλητών, δεν είναι καθαρός…
Κύκλος συνενοχής κυβερνήσεων, ομοσπονδιών, προπονητών και αθλητών
Το πραγματικό ζητούμενο για τους εμπλεκόμενους φορείς, στο Πεκίνο όσο και στην Αθήνα, είναι να κερδίσουν χρόνο, καθώς είναι σαφές ότι κρίσιμοι κρίκοι της αλυσίδας έχουν σπάσει και πλέον τόσο η ΔΟΕ όσο και η WADA έχουν στοιχεία ικανά να «δέσουν» τους υπαίτιους για την ανθισμένη βιομηχανία της ντόπας στην Ελλάδα. Ωστόσο, ενδιαμέσως οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μια την άλλη. Μετά το τελευταίο κρούσμα με τη Φ. Χαλκιά, ο πρόεδρος της ΕΟΕ, Μ. Κυριακού, επιχειρηματίας και παράλληλα ιδιοκτήτης του Αντένα και του Πανελληνίου ΓΣ, οργισμένος άρχισε να πυροβολεί: «Ο κ. Σεβαστής θα έπρεπε να κρύβεται και να μη βγαίνει στα τηλεοπτικά παράθυρα και να μιλάει. Η διοίκηση της Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών άλλαξε μετά το σκάνδαλο ντόπινγκ, αντίθετα με τον κ. Σεβαστή, που μένει στη θέση του. Η πολιτεία πρέπει να λάβει μέτρα για να αντιμετωπίσουμε το οργανωμένο κύκλωμα ντόπινγκ που δρα στη χώρα μας», δήλωσε.
Ο πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ σήκωσε αμέσως το γάντι και του απάντησε: «Το μόνο που έχω να πω είναι ότι του επιστρέφω όσα είπε εις βάρος μου. Όλος ο αθλητικός κόσμος έχει αποδοκιμάσει όσα πράττει ο κ. Κυριακού», ενώ και ο ίδιος αποποιήθηκε των όποιων ευθυνών της Ομοσπονδίας και έκανε επίσης λόγο για κύκλωμα φαρμακοδιέργεσης, το οποίο δρα ανεξέλεγκτα ήδη από τα γυμναστήρια ή ακόμη και τα σχολεία. Σημασία έχει ωστόσο το πρώτο κομμάτι της δήλωσης εναντίον του Μ. Κυριακού.
Την Πέμπτη 21 Αυγούστου το γερμανικό περιοδικό Σπίγκελ φιλοξενεί συνέντευξη του έλληνα ελεγκτή της WADA Γιάννη Ψαρέλλη καθώς και εκτενές θέμα γύρω από το σκάνδαλο ντόπινγκ στην Ελλάδα. Ο Γ. Ψαρέλλης καταγγέλλει πως τον Ιούνιο του 2002 επισκέφθηκε την Αθήνα προκειμένου να διενεργήσει ελέγχους σε μεγάλα ονόματα του διεθνούς στερεώματος τα οποία θα λάμβαναν μέρος στο γκραν πρι του στίβου Τσικλητήρεια. Επισκέφθηκε τους αθλητές στο ξενοδοχείο Κάραβελ όπου και είχαν καταλύσει, όμως όταν έγινε αντιληπτός από το μάνατζερ των Τσικλητηρείων δέχθηκε αφόρητες πιέσεις προκειμένου να μην πλησιάσει κανέναν αθλητή και φυσικά να μη διενεργήσει κανένα έλεγχο. Όπως ο ίδιος υποστηρίζει, ο μάνατζερ έδωσε εντολή στο ξενοδοχείο να μην του παραχωρήσει δωμάτιο και του απαγόρευσε να έχει οποιαδήποτε, ακόμη και τηλεφωνική, επαφή με οποιονδήποτε αθλητή. Μάλιστα σύμφωνα με όσα έχει υποστηρίξει ο ίδιος και σε εφημερίδα του Αμβούργου, αργότερα ανακάλυψε πως είχαν δοθεί εγγυήσεις στους αθλητές πως θα έπαιρναν μέρος στα Τσικλητήρεια πως κανένας έλεγχος αντι-ντόπινγκ δεν θα πραγματοποιούνταν πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά τους αγώνες! Εμπνευστής, διοργανωτής και εγκέφαλος των αγώνων δεν είναι άλλος από τον σημερινό πρόεδρο της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, Μ. Κυριακού ο οποίος ζητά την εξάλειψη του φαινομένου και την ενεργοποίηση της πολιτείας ώστε να διαλυθεί το κύκλωμα.
Εάν ισχύουν οι καταγγελίες του έλληνα ελεγκτή, εξηγούν ως ένα βαθμό κάποια από τα αίτια που έφεραν τη ΔΟΕ και τη WADA στο σημείο να μην αφήνουν τους έλληνες αθλητές να πάρουν ανάσα. Σύμφωνα δε και με αποκαλύψεις του Τύπου, οι κρίκοι της αλυσίδας του ντόπινγκ που έσπασαν έχουν προμηθεύσει τη Διεθνή Επιτροπή Καταπολέμησης του Ντόπινγκ με τα σχετικά προγράμματα φαρμακοδιέργεσης αθλητών τα οποία δεν περιλαμβάνουν μόνο την επίμαχη ουσία μεθυλτριενολόνη, αλλά και επικίνδυνα στεροειδή αναβολικά όπως και επικίνδυνα στεροειδή αναβολικά όπως η ναδρολόνη, χρήση των οποίων γινόταν όλα τα τελευταία χρόνια. Όλα τα στοιχεία δείχνουν πως η Ελλάδα συστηματικά προωθούσε την παραγωγή υπεραθλητών με τη βοήθεια αναβολικών, καθώς ήταν κέντρο τόσο διακίνησης όσο και παραγωγής ορισμένων ουσιών. Για το γεγονός δε αυτό υπάρχει πληθώρα δημοσιευμάτων τόσο στον ελληνικό όσο και στο διεθνή Τύπο. Ο πλέον κρίσιμος κρίκος φαίνεται πως έσπασε μετά τις ομολογίες του ιδρυτή της Μπάλκο-Βίκτορ Κόντε, οι οποίες οδήγησαν και στο γνωστό θέμα των Κεντέρη και Θάνου, καθώς είναι γνωστό πια ότι ο Χρ. Τζέκος προμηθευόταν ουσίες μέσω του αντιπροσώπου της εταιρείας στην Ελλάδα.
Με το πλήγμα σε αυτό το κύκλωμα, οι ιθύνοντες της «επιστημονικής υποστήριξης» των αθλητών άρχισαν να δραστηριοποιούνται και να έχουν επαφές με άλλες δυνάμεις της «αγοράς», όπως οι Κινέζοι. Αυτό που ίσως υποτιμήθηκε ήταν η αντίδραση η οποία θα υπήρχε από ΔΟΕ και WADA, οι οποίες φυσικά μόνο άσπιλες και αμόλυντες δεν είναι. Το γεγονός όμως ότι η μικρή, αλλά «ισχυρή» Ελλάδα φάνηκε να βρίσκεται μπροστά σε θέματα ντόπινγκ κάνοντας ένα εντυπωσιακό ξεπέταγμα στους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ το 2000, ήταν φυσιολογικό να ενεργοποιήσει τα «αντισώματα» διεθνών οργανισμών τα οποία προασπίζουν και άλλων δυνάμεων τα συμφέροντα.
Παράλληλα, όσοι πίστευαν ότι θα λειτουργούν και θα δρουν ανενόχλητοι στο διηνεκές, επιδεικνύοντας ταυτόχρονα και αλαζονεία αποδείχτηκαν βαθιά γελασμένοι. Δεν σημαίνει πως επειδή οι έλληνες αθλητές – προκειμένου να αποφύγουν τους ελέγχους – δήλωναν ακόμη και ψευδείς τόπους προετοιμασίας, όπου δεν υπάρχουν εθνικά κέντρα καταπολέμησης του ντόπινγκ, θα μπορούσαν να κρύβονται για πάντα. Επίσης, δεν σημαίνει τίποτα και το γεγονός ότι τα μηχανήματα ανίχνευσης του ΕΣΚΑΝ δεν μπορούσαν να ανιχνεύσουν τη μεθυλτριονολόνη, από τη στιγμή που την ανιχνεύουν άριστα αυτά της WADA. Μια «καρφωτή», όπως αυτή με την εθνική ομάδα της Άρσης Βαρών, αρκούσε για να καταρρεύσει το οικοδόμημα που με τόσο κόπο είχαν στήσει κυβερνήσεις, ομοσπονδίες, προπονητές και αθλητές. Ένα οικοδόμημα για να κοροϊδέψουν ποιους; Μάλλον τους εαυτούς τους…
