- Η αριστερά
ante
portas ή πορτιέρης του συστήματος; - Η αριστερά με το λαό στους δρόμους, για να μην την πετάξει ο λαός
στο δρόμο - Κλείσιμο σχολείων, πανεπιστημίων με απεργία διαρκείας
-
Το ΠΑΣΟΚ φασιστικοποιεί τη
χώρα. Παραπομπή 7 νέων για παρακώληση συγκοινωνιών στις 3 Σεπτέμβρη, επειδή
διαδήλωναν στην Αμαλίας στο Σύνταγμα. Η αριστερά στο πλευρό τους. Υπεράσπιση
μέχρι τέλους. Η κυβέρνηση σιγά- σιγά ποινικοποιεί τις αντιδράσεις του λαού.
Τρομοκρατεί, φυλακίζει, απειλεί. Η κυβέρνηση αυτή είναι χούντα, η πιο
επικίνδυνη ακροδεξιά κυβέρνηση μετά την μεταπολίτευση. Η αριστερά πρέπει να
είναι κάθετη σε αυτό. 24ωρες, 48ωρες απεργίες δεν κλονίζουν την κυβέρνηση. 10-
12 μέρες το χρόνο και δεν έγινε τίποτα. Υπάρχει απογοήτευση. Πρώτο βήμα
κλείσιμο σχολείων, πανεπιστημίων με απεργία διαρκείας για την ανατροπή αυτής
της πολιτικής. Αγώνες έξω από ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ. Είναι οι στυλοβάτες της κυβερνητικής
πολιτικής. Το Σύνταγμα και οι πλατείες ό,τι είχαν να δώσουν, το έδωσαν. Ο λαός
το διαισθάνεται. Περιμένει κάτι παραπάνω τώρα. Η εξέγερση δεν έρχεται μόνη
της, αν δεν υπάρχει ελπίδα, εναλλακτική πρόταση. Τώρα που το σύστημα
ξεβρακώνεται και σπέρνει δυστυχία, η αριστερά δεν μπορεί να σφυρίζει αδιάφορα. - Τάσος Σταυρόπουλος (Συνεργασία για το Π. Κ.)
• Η Ε.Ε και ΔΝΤ με υπεργολάβο τον Βενιζέλο θα μας θάψουν νωρίτερα. Τέτοια επίθεση εναντίον των εργαζομένων ούτε ως φανταστικό σενάριο δε θα τολμούσε να σκεφθεί η Ν.Δ .
Τώρα δε δοκιμάζονται ούτε οι αντοχές του ΠΑΣΟΚ, αν μπορέσει να φτάσει μέχρι το τέλος, ούτε οι αντοχές του συστήματος, αν θα τα καταφέρει με την κρίση «αβρόχοις ποσίν».
Η αριστερά δοκιμάζεται: ή θα συμμαζέψει το κομμάτια της και θα προτείνει 4-5 πράγματα, για να υπερασπισθεί το εισόδημα των εργαζομένων ή θα υπερασπίζεται τα μαγαζάκια της και ο λαός θα βουλιάζει. Και μετά θα ψάχνεται να βρει που πήγαν οι αριστεροί.
• Απαιτείται ένα παλλαϊκό μέτωπο αντίστασης: Ενάντια στην κυβέρνηση και στην τρόικα.
• Συμφωνία σε βασικά πράγματα: Αγώνας για την ανατροπή της κυβέρνησης, στάση πληρωμών, έξοδος από το Ευρωζώνη , εθνικοποίηση τραπεζών, φορολόγηση- έκτακτη εισφορά μεγάλων εισοδημάτων- περιουσίας, αποκατάσταση του εισοδήματος των εργαζομένων.
• Η αριστερά με το λαό στους δρόμους, για να μην την πετάξει ο λαός στο δρόμο.
• Όλοι οι αριστεροί επιστήμονες στο πόδι, για τη διαμόρφωση ενός πειστικού προγράμματος εξόδου από την κρίση. Αναλυτικά βήμα προς βήμα. Καθαρές δουλειές. Και αν το ΚΚΕ δεν ακολουθήσει(;). Θα στριμωχθεί πολύ από τα μέλη του και θα έχει σοβαρό πρόβλημα. Όλοι, συντηρητικοί ή μη άνεργοι και μεροκαματιάρηδες περιμένουν από την αριστερά να κάνει κάτι. Δεν καταλαβαίνουν, γιατί υπερασπιζόμαστε εμείς οι αριστεροί τα μαγαζάκια μας , ενώ ο κόσμος βουλιάζει.
• Τώρα που οι φοιτητές βγαίνουν στους δρόμους, κοινό μέτωπο δασκάλων, καθηγητών, πανεπιστημιακών, φοιτητών, μαθητών. Υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης και υγείας. Υπεράσπιση του ασύλου. Το άσυλο συνδέεται με το πολυτεχνείο. Το ΠΑΣΟΚ βεβηλώνει το πολυτεχνείο. Πρώτα το τανκς της χούντας, τώρα η Διαμαντοπούλου. Θα μπορούσε κυβέρνηση της ΝΔ να σταθεί ,αν άνοιγαν τα σχολεία χωρίς βιβλία;
Ο Παπανδρέου και όλοι οι βουλευτές του με αγανακτισμένους γονείς και με τα τοπικά στελέχη τους θα πήγαιναν στα σχολεία την πρώτη ημέρα με τον αγιασμό, για να καταγγείλουν την αναλγησία της κυβέρνησης. Και το βράδυ η Τρέμη στο MEGA , ο Πρωτοψάλτε στο ΣΚΆΙ και όλα τα πρωινάδικα θα κήρυτταν ανένδοτο εναντίον της κυβέρνησης.
• Το ΠΑΣΟΚ φασιστικοποιεί τη χώρα. Παραπομπή 7 νέων για παρακώληση συγκοινωνιών στις 3 Σεπτέμβρη, επειδή διαδήλωναν στην Αμαλίας στο Σύνταγμα. Η αριστερά στο πλευρό τους. Υπεράσπιση μέχρι τέλους. Η κυβέρνηση σιγά- σιγά ποινικοποιεί τις αντιδράσεις του λαού. Τρομοκρατεί, φυλακίζει, απειλεί. Η κυβέρνηση αυτή είναι χούντα, η πιο επικίνδυνη ακροδεξιά κυβέρνηση μετά την μεταπολίτευση. Η αριστερά πρέπει να είναι κάθετη σε αυτό.
• 24ωρες, 48ωρες απεργίες δεν κλονίζουν την κυβέρνηση. 10- 12 μέρες το χρόνο και δεν έγινε τίποτα. Υπάρχει απογοήτευση. Πρώτο βήμα κλείσιμο σχολείων, πανεπιστημίων με απεργία διαρκείας για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.
• Αγώνες έξω από ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ. Είναι οι στυλοβάτες της κυβερνητικής πολιτικής.
• Το Σύνταγμα και οι πλατείες ό,τι είχαν να δώσουν, το έδωσαν. Ο λαός το διαισθάνεται. Περιμένει κάτι παραπάνω τώρα. Η εξέγερση δεν έρχεται μόνη της, αν δεν υπάρχει ελπίδα, εναλλακτική πρόταση. Τώρα που το σύστημα ξεβρακώνεται και σπέρνει δυστυχία, η αριστερά δεν μπορεί να σφυρίζει αδιάφορα.
• Υπάρχουν διαφορές. Θεμιτές. Εδώ χάνεται το σύμπαν. Ποιος θα σταθεί στις διαφορές, αν το σύστημα «κινεζικοποιήσει» τους εργαζόμενους και μας γυρίσει στη δεκαετία του 1960; Αν τώρα η αριστερά αποτύχει να αντιδράσει στην ισοπέδωση των εργαζομένων, ποιο θα είναι το μέλλον της;
• Αν το ΠΑΣΟΚ συντρίψει τους εργαζόμενους και παραδώσει την εξουσία στο Σαμαρά, αφού θα έχει πετύχει όσα δε θα μπορούσε μια κυβέρνηση της Ν.Δ επί 50 χρόνια στην εξουσία, η αριστερά, ανήμπορη να αντιδράσει, τι θα ζητήσει από τον λαό; Να καταδικάσει τη δεξιά, για να ξανάρθει το νέο ΠΑΣΟΚ ή το διάδοχο ΠΑΣΟΚ; Aυτη την ‘’προοπτική’’ θέλουμε;
