ΠΑΣΟΚ: ΠΟΡΕΙΑ ΔΕΞΙΑ ΓΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Για την πραγματική οικονομία νοιάζεται το ΠΑΣΟΚ, κόβονται οι φιλεργατικές αιχμές
Κυβερνητικό κουστούμι και μάλιστα ραμμένο στις Βρυξέλες προβάρει το ΠΑΣΟΚ, μετά την πολύ σύντομη (και πολύ δήθεν) μόδα του…πουκάμισου καταγγελίας… Το αστικά μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ βρίσκεται απέναντι στο λαό και τους αγώνες του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΛΑΦΡΟΣ
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=6052&mode=thread&order=0&thold=0
Καθώς όλα τα γκάλοπ καταγράφουν το ΠΑΣΟΚ ως πρώτο κόμμα και ολοένα και περισσότερα τμήματα της άρχουσας τάξης προκρίνουν την εναλλαγή κυβερνητικής φρουράς (όταν έρθει η ώρα), ο Γιώργος Παπανδρέου και το επιτελείο της Χαριλάου Τρικούπη προετοιμάζονται για την ομαλή προσαρμογή στη διαχείριση.
Έτσι, μετά τα σοσιαλιστικά λεκτικά πυροτεχνήματα (όταν άρχισαν να καταρρέουν οι τράπεζες στις ΗΠΑ) σήμερα το ΠΑΣΟΚ περνά σε θέσεις ενίσχυσης της «πραγματικής οικονομίας», δηλαδή του κεφαλαίου και των επιχειρήσεων, έστω κι αν υπογραμμίζεται η τάση στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (που στην Ελλάδα είναι και η συντριπτική πλειοψηφία). Μιλώντας στο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ στη Θεσσαλονίκη ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ζήτησε «σοβαρές δημόσιες επενδύσεις, ακόμα κι αν ξεφεύγουν των ορίων του Μάαστριχ». Ακόμα και τώρα δηλαδή δεν προτείνει κατάργηση του Μάαστριχ, αλλά προσωρινή μικρή παράκαμψή του για να περάσει η μπόρα. Προηγουμένως χαρακτήρισε «θετική πρωτοβουλία» και «ένα πρώτο βήμα» τις προτάσεις της Κομισιόν για την έξοδο από την κρίση, «αν και υπολείπονται των αναγκών της Ευρώπης». Ο Γ. Παπανδρέου ζήτησε να εξαιρεθούν από τον υπολογισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος οι επενδύσεις στην παιδεία, την έρευνα, την υγεία, την «πράσινη ανάπτυξη», για την αντιμετώπιση της ανεργίας, καθώς και οι εξοπλιστικές δαπάνες! Επίσης, πρότεινε η αντιλαϊκή Ευρωπαϊκή Τράπεζα να προωθήσει την ανάπτυξη και την απασχόληση και τη δημιουργία Ευρωπαϊκού Ταμείου στήριξης της πραγματικής οικονομίας. Πόσο μοιάζουν αλήθεια αυτές οι προτάσεις με αντίστοιχες του Α. Τσίπρα και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε στις δηλώσεις μετά τη συνάντηση με τον Χοακίμ Αλμούνια την Πέμπτη και η πολιτική εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Οικονομίας, Λούκα Κατσέλη. «Επιβάλλεται η λήψη στοχευμένων μέτρων για στήριξη της πραγματικής οικονομίας, ενίσχυση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, των κοινωνικά ευάλωτων ομάδων και αύξηση των δημοσίων επενδύσεων», τόνισε. Ακόμα και η λέξη «εργαζόμενοι» έχει εξαλειφθεί από το λεξιλόγιο ενός στελέχους του ΠΑΣΟΚ που δεχόταν κριτική για…σοσιαλμανία. Αποκαλυπτική και η συνέντευξη της Λ. Κατσέλη στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία: «Η σοσιαλδημοκρατία σήμερα έχει μια ιστορική ευθύνη: Να βάλει τάξη στο χάος που δημιούργησε ο παγκόσμιος νεοσυντηρισμός, να επαναφέρει την ασφάλεια, την αισιοδοξία και την εμπιστοσύνη στους πολίτες, την ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη». Μια σοσιαλδημοκρατία που βασικά θέλει να βάλει «τάξη» στο σύστημα δεν μπορεί παρά να δηλώνει: «Όσα εγκλήματα έχουν γίνει στο όνομα της αγοράς, αλλά τόσα έχουν γίνει και στο όνομα του κράτους. Ούτε ο κρατισμός με εκφράζει, ούτε ασφαλώς ο νεοφιλελευθερισμός»!
Σε αυτό το πλαίσιο κινείται και η πρόταση νόμου που κατέθεσε την προηγούμενη Τετάρτη το ΠΑΣΟΚ για την ανεργία των νέων. Εκεί επανέρχεται η πρόταση τετραετούς κρατικής επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών νεοπροσληφθέντων εργαζομένων μέχρι 30 ετών. Η επιδότηση θα είναι κλιμακωτή (100% τον πρώτο χρόνο, 75% τον δεύτερο, 50% τον τρίτο, 25% τον τέταρτο) και τα κονδύλια θα προέλθουν μετά από συμφωνία ΓΣΕΕ-ΣΕΒ (από πού άραγε;). Στο κρίσιμο χρονικό διάστημα δεν απαγορεύονται οι απολύσεις, χρειάζονται απλώς… «σπουδαίο λόγο» για να πραγματοποιηθούν. Όσο για τους ανέργους προτείνεται η αύξηση του επιδόματος ανεργίας στο 70% του βασικού μισθού (από 55% σήμερα), που με τη συναίνεση και της ΠΑΣΚΕ βρίσκεται σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα. Οι ταξικές δυνάμεις του εργατικού κινήματος και το ΝΑΡ παλεύουν για επίδομα ανεργίας ίσο με του βασικού μισθού (απαίτηση για 1.400 ευρώ).
Βεβαίως με τέτοια γραμμή, που βρίσκεται πολλές φορές δεξιότερα ακόμα και συντηρητικών παρεμβάσεων στην Ευρώπη, το ΠΑΣΟΚ δεν πάει μακριά… Έτσι κι αλλιώς η ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ είναι κυρίως άρνηση της κυβέρνησης της ΝΔ και όχι κάποια έλξη από το πρόγραμμα και τη φυσιογνωμία του κόμματος, που παραπέμπει είτε στην αντιλαϊκή διαχείριση Σημίτη είτε σε ένα μεταμοντέρνο υβρίδιο αναιμικής κοινωνικής κριτικής και βαθύτερης αμφισβήτησης των κοινωνικών δικαιωμάτων και του εργατικού κινήματος.
Καθώς το ΠΑΣΟΚ παραδίδει τα διαπιστευτήριά του στο κεφάλαιο, δίνει καθημερινά μόνο του την απάντηση γιατί δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεργαστεί η Αριστερά μαζί του, διαλύει κάθε αυταπάτη για συμμετοχή του σε ένα ευρύ αντικυβερνητικό ή «αντιδεξιό» μέτωπο. Το αστικά μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ βρίσκεται απέναντι στο λαό και τους αγώνες του.
