Ούτε στο κοινοβούλιο ούτε πουθενά, έξω η Χρυσή Αυγή από την Ελλάδα

Ούτε στο κοινοβούλιο ούτε πουθενά, έξω η Χρυσή Αυγή από την Ελλάδα

Το αυγό του φιδιού κινδυνεύει να σπάσει. Η πολλαπλά διαπλεκόμενη με το κεφάλαιο και τα κόμματα του, καθώς και με το στρατό, Χρυσή Αυγή έχει ισχυρές πιθανότητες να μπει στην βουλή. Αν γίνει αυτό που παρουσιάζουν τα γκάλοπ, τότε ο λόγος της και η απευθύνση της θα αναβαθμιστεί. Εντός αυτής της χρονιάς έχει καταφέρει να φτιάξει πάρα πολλές μαθητικές οργανώσεις κυρίως στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της χώρας. Αυτό σημαίνει ότι η Χ.Α. δεν επικεντρώνει μονάχα στο παρόν, αλλά κάνει “επένδυση” και στο μέλλον. Τι θα γίνει άμα πάρουν αυτά τα παιδιά και τους εκπαιδεύσουν στον φασισμό για χρόνια; Πόσο εύκολο είναι να τους σώσεις μετά από κάποιο διάστημα; (Παρακάτω αναδημοσιεύονται τρία κείμενα που απαντούν στις θέσεις των φασιστών).

Left Nerd

Ας δούμε λίγο πως εξελίχθηκαν τα πράγματα. Ιδιαιτέρως προ της κρίσης, λόγο σημαντικών αλλαγών στον τρόπο της παραγωγής (πχ. η ανάπτυξη της διανοητικής εργασίας και ο όλο πιο επιβλεπτικός ρόλος στην παραγωγή, ο οποίος αναγκαστικά είναι πιο απομονωμένος από τους άλλους εργάτες, πράγμα που σημαίνει την μείωση των δεσμών αλληλεγγύης μεταξύ των εργατών) και η νεοφιλελεύθερη στρατηγική του κεφαλαίου που συνόδεψε αυτές τις αλλαγές, καθώς και η κοσμοϊστορική προσωρινή ήττα της αριστεράς του 89-91, οδήγησαν τον κόσμο σε ακραίο ατομικισμό - απομόνωση. Επικράτησε ο ακραίος ανταγωνισμός μεταξύ των ανθρώπων. Σε αυτές τις συνθήκες έφτασε η κρίση. Αυτός ο κόσμος είχε δύο λύσεις. Είτε την κοινωνικοποίηση, την από κοινού κατανόηση των προβλημάτων και αγώνα για την λύση τους σε μια αντικαπιταλιστική - αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση, είτε λόγο των τεραστίων προβλημάτων το κλείσιμο στο σπίτι, η ατελέσφορη προσπάθεια για ατομική λύση, η όξυνση των προβλημάτων όπου σε συνθήκες ακραίου απομονωτισμού (του Ροβινσώνα δίπλα σε άλλους Ροβινσώνες) οδηγεί στο μίσος, όχι των κεφαλαιοκρατών και των κυβερνώντων, αλλά του συνανθρώπου.

Από αυτήν την άποψη, πέρα από τα πολύ ενδιαφέροντα κείμενα και τις σωστές αντιφασιστικές δράσεις, θεωρώ πως κομβικής σημασίας για την απάντηση του φασισμού είναι η ενίσχυση των δεσμών αλληλεγγύης του λαού, στις γειτονιές, στους εργασιακούς χώρους και ιδιαίτερα μεταξύ Ελλήνων και μεταναστών όσες δυσκολίες και αν έχει αυτό.

Παρακάτω αναδημοσιεύονται τρία κείμενα που απαντούν στις θέσεις των φασιστών.

Ο ρόλος και ο χαρακτήρας της «Χρυσής Αυγής»

Τα φασιστοειδή κάνουν δολοφονικές επιθέσεις εναντίον μεταναστών. Το Μάη του 2011 Χρυσαυγίτες κυνηγούσαν μετανάστες στο κέντρο της Αθήνας με πρόσχημα τη δολοφονία 44χρονου στον Αγ. Παντελεήμονα. Από τύχη και μόνο δεν υπήρξαν θύματα.

"Μην τολμήσετε να απεργήσετε. Κάντε ό,τι σας ζητάει ο εργοδότης. Αλλιώς θα χάσετε τη δουλειά σας. Η πρόταση της "Ελληνικής Χαλυβουργίας" προς τους εργαζόμενους (σ.σ. για μείωση ωρών εργασίας και μισθών) ήταν λογική υπό τις δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά». Το παραπάνω είναι απόσπασμα από ανακοίνωση της «Χρυσής Αυγής» στη Μαγνησία που απευθυνόταν προς τους εργάτες της Χαλυβουργίας. Και είναι χαρακτηριστικό του τι πρεσβεύει ο συγκεκριμένος χώρος, που τον τελευταίο καιρό εμφανίζεται ως μία εναλλακτική λύση ενόψει των εκλογών της 6ης Μάη.

Μπορούμε να καταγράψουμε πολλά από τη σχετικά πρόσφατη τραμπούκικη δράση τους όπως οι δολοφονικές επιθέσεις σε βάρος μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας το Μάη του 2011, με πρόσχημα τη δολοφονία του 44χρονου, στον Αγιο Παντελεήμονα από τις οποίες μόνο από τύχη δεν υπήρξαν θύματα. Τότε που είχαν βγει στους δρόμους και τσάκιζαν στο ξύλο όποιον μετανάστη έβρισκαν μπροστά τους. Ακόμα, η στήριξή τους στα σχέδια του δημάρχου Αθήνας, των μεγαλοξενοδόχων, μεγαλεμπόρων να απαγορευτούν στο κέντρο της Αθήνας οι διαδηλώσεις των εργατών, να μπουν στο γύψο οι εργατικές λαϊκές κινητοποιήσεις.

Ας δούμε όμως λίγο πιο συγκεκριμένα κάποιες θέσεις της «Χρυσής Αυγής».

Η ιδεολογία της «Χρυσής Αυγής» είναι φασιστική, πολιτική οντότητα δημιούργημα του αστικού πολιτικού συστήματος.

-- Μιλάνε για «καταγγελία του Μνημονίου και όλων των δανειακών συμβάσεων».

Ο γενικόλογος αυτός καταγγελτικός λόγος για το Μνημόνιο και τα δάνεια αποφεύγει την οποιαδήποτε αναφορά στους στόχους που εξυπηρετούν οι αντεργατικές μεταρρυθμίσεις που προωθούνται (μέσα και από το μνημόνιο) και στο ζήτημα της άρνησης πληρωμής του χρέους. Σε συσχέτιση με τις προτάσεις για αναπροσανατολισμό των διεθνών συμμαχιών (δες παρακάτω) γίνεται καθαρό ότι η αντίθεση της «Χρυσής Αυγής» δεν αφορά ούτε την ουσία των συγκεκριμένων πολιτικών, ούτε το δανειακό δέσιμο της χώρας από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα γενικά.

-- Λένε για«αποδέσμευση από διεθνείς οργανισμούς που δεν εξυπηρετούν τα εθνικά μας συμφέροντα».

Σε μια τέτοια φαινομενικά σοβαρή πρόταση θα περίμενε κανένας να αναφέρονται οι διεθνείς εκείνοι οργανισμοί που η «Χρυσή Αυγή» θεωρεί επιζήμιους για τα εθνικά συμφέροντα. Η σκόπιμη ασάφεια στο παραπάνω σημείο, η έλλειψη ρητής αναφοράς σε ΕΕ και NATO, καταδεικνύει από μια ακόμα πλευρά το ότι ψαρεύει σε θολά νερά και επιχειρεί μέσα από έναν κάλπικο αντιιμπεριαλισμό (ή καλύτερα αντι-δυτική ρητορεία) να αποκρύψει τη στήριξή της στην αναγκαιότητα διεθνών συμμαχιών της μιας ή της άλλης μορφής του ελληνικού μονοπωλιακού κεφαλαίου. Εξάλλου, η υπεράσπιση της εθνικής (καπιταλιστικής) αγοράς δεν αντιβαίνει στην οικοδόμηση διεθνών συμμαχιών της αστικής τάξης, ο προσανατολισμός και το βάθος των οποίων καθορίζεται από τις κάθε φορά αναγκαιότητες αναπαραγωγής του συνολικού κοινωνικού κεφαλαίου και από τη θέση της εγχώριας αστικής τάξης στη διεθνή πυραμίδα.

-- Ενα από τα συνθήματά τους είναι: «Ναι στην Ευρώπη των Εθνών, όχι στην Ευρώπη του κεφαλαίου και των τοκογλύφων».

Εχει εξαιρετικό ενδιαφέρον ότι τόσο οι οπορτουνιστές, όσο και οι εθνικιστές, αποφεύγουν να ονοματίζουν την Ευρωπαϊκή Ενωση όταν εμφανίζονται να της ασκούν κριτική. Μόνο που στον καπιταλισμό που οι αστοί μιλούν για έθνος εννοούν την τάξη τους και απαιτούν την υποταγή των εργατών, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων σ' αυτήν και στις πολιτικές επιλογές τους. Στην προκειμένη περίπτωση, η «Χρυσή Αυγή» αποδέχεται και προωθεί τη συμμετοχή στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ.

-- Στις θέσεις τους αναφέρουν ότι θα επιδιώξουν: «Νέες στρατηγικές συμμαχίες, γεωπολιτικά και ιστορικά αποδεκτές».

Πρόκειται για κεντρικό στοιχείο της πολιτικής πρότασης της «Χρυσής Αυγής», στοιχείο που όλο και περισσότερο τονίζεται στα κείμενά της και στην αρθρογραφία της ηγεσίας της. Είναι ενδεικτικά εδώ παλιότερο άρθρο του Μιχαλολιάκου με τον τίτλο «Ελλάς, Ρωσία και εθνική ανεξαρτησία» και το πρόσφατο άρθρο του Κασιδιάρη: «Ανάλυση: στροφή προς τη Ρωσία». Η συλλογιστική αυτής της πρότασης βλέπει τον Πούτιν ως πιθανό εκφραστή των «εθνικών δυνάμεων» της Ρωσίας, ενάντια στους Εβραίους ολιγάρχες της Ρωσίας και το διεθνές σύστημα της παγκοσμιοποίησης. Για την Ελλάδα που είναι (ήδη από το 2007, κατά τον Μιχαλολιάκο) «προτεκτοράτο» των ΗΠΑ και στην οποία «ο από Βορρά κίνδυνος είναι πολύ αμφίβολος, σε σχέση με τον από Ανατολάς», η στροφή προς τη Ρωσία αποτελεί μια ευκαιρία.

Στις σημερινές συνθήκες, η πολιτική αυτή πρόταση της «Χρυσής Αυγής» μοιάζει να διευρύνεται παραπέρα και να περιλαμβάνει: α) σύναψη δανειακής σύμβασης με τη Ρωσία, β) κοινή εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Ελλάδας, πρώτα και κύρια των ενεργειακών, γ) συμβολή της Ρωσίας στην προάσπιση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και δ) άνοιγμα των ελληνικών εξαγωγών στη Ρωσική αγορά.

Η ρητορική αυτή για την ανάγκη διευρυμένων σχέσεων με τη Ρωσία αποτελεί κοινό τόπο και με ορισμένα τμήματα από το ευρύτερο «αντι-μνημονιακό» στρατόπεδο: από δυνάμεις όπως ΣΠΙΘΑ - Θεοδωράκης, έως δημοσιολόγους (Τράγκας, κ.τ.λ), αλλά και γραφικούς, με μαζική όμως απήχηση σε λαϊκά στρώματα, τηλεσχολιαστές (Λιακόπουλος).

Η πρότασή τους περιέχει το εξής: «Ανάπτυξη με ανάταση της εθνικής παραγωγής για αυτάρκεια και ισχυρή Ελλάδα».

Για μια ακόμα φορά, οι γενικόλογες αναφορές της «Χρυσής Αυγής» σε «εθνική παραγωγή» και «ισχυρή Ελλάδα» αποδεικνύουν ότι επιχειρεί να αντλήσει υποστήριξη ανθρώπων με διαφορετική ταξική ένταξη και διαφορετικές ιδεολογικοπολιτικές ή κομματικές καταβολές, από «ανεξαρτησιακούς» έως «εκσυγχρονιστές» και «λαϊκούς δεξιούς». Παρά τους φραστικούς βερμπαλισμούς, παραμένει μία η σταθερά: η υπεράσπιση, αλλά και η παραπέρα στήριξη της καπιταλιστικής επιχειρηματικής δραστηριότητας, που καλλωπίζεται πίσω από φράσεις για «απελευθέρωση όλων των δημιουργικών δυνάμεων του τόπου» και για ειδικά προγράμματα για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

-- Λένε: «Το τραπεζικό σύστημα επαναπροσδιορίζεται, σε αναπτυξιακό και κοινωνικό... Η αγροτική τράπεζα αποσύρεται από το χρηματιστήριο, γίνεται 100% κρατική και μετατρέπεται σε ουσιαστικό μοχλό ανάπτυξης της αγροτικής παραγωγής».

Πρόκειται για άλλο ένα σημείο εντυπωσιακής συνταύτισης της πρότασης της «Χρυσής Αυγής» με την κυρίαρχη αντι-μνημονιακή ρητορική. Συγκαλύπτει βέβαια, όπως και η τελευταία, τον κεντρικό ρόλο των τραπεζών στο σύστημα της καπιταλιστικής παραγωγής και της ανάπτυξής της, το αξεχώριστο της ύπαρξης του πλασματικού κεφαλαίου και του χρηματιστηριακού παρασιτισμού από τη λειτουργία του χρηματιστικού κεφαλαίου. Εχει ενδιαφέρον η ειδική αναφορά σε μια πλήρως κρατική αγροτική τράπεζα - δένει με τις διαπιστώσεις της για την αγροτική παραγωγή που σημειώθηκαν παραπάνω και εκφράζει το ειδικό βάρος που επιζητεί να αποκτήσει στα μικροαστικά στρώματα της υπαίθρου.

-- Ενα από τα ζητήματα που προτείνουν είναι: «Ελάχιστο όριο αξιοπρεπούς διαβίωσης και εξασφάλιση της κύριας κατοικίας. Διαγραφή χρεών προς ανακούφιση χαμηλών στρωμάτων και αναγκαστική για τις τράπεζες επαναδιαπραγμάτευση όλων των δανείων».

Σημειώνουμε τα παραπάνω από μια σειρά προτάσεων που αφορούν το βιοτικό επίπεδο, γιατί αποκαλύπτουν την εξαιρετικά στοχευμένη προσπάθεια της «Χρυσής Αυγής» να αποκτήσει ένα μαζικό ακροατήριο σε εργατικά και μικροαστικά στρώματα, προσφέροντας βερμπαλιστικές υποσχέσεις με αόριστο περιεχόμενο. Είναι ενδεικτική η χρήση των εννοιών «εξασφάλιση», «ελάχιστο όριο» και «επαναδιαπραγμάτευση».

Οι της «Χρυσής Αυγής» σε προπαγανδιστικά τρικάκια που κυκλοφορούν λένε: «Γύρισε την πλάτη σου στο κατεστημένο». Θέλουν να θολώσουν τα νερά και να παγιδέψουν, αφού κάποιος μπορεί να προσλάβει ότι εννοούν το αστικό πολιτικό σύστημα. Αυτό είναι μια απάτη. Οταν λένε κατεστημένο εννοούν: «τους πολιτικούς της διαφθοράς», τους «ψευτοπατριώτες», τους «νταβατζήδες», τους «διεθνείς τοκογλύφους», «τη φαυλοκρατία» και την «οικογενειοκρατία». Αυτό είναι για τη «Χρυσή Αυγή» το κατεστημένο. Στην πραγματικότητα, δε θίγουν το ζήτημα της ιδιοκτησίας στα Μέσα Παραγωγής, την άγρια εκμετάλλευση των καπιταλιστών, ντόπιων και ξένων. Η ιδεολογία τους είναι φασιστική, (ο φασισμός είναι γέννημα του καπιταλισμού άρα και η ιδεολογία αυτή μια παραλλαγή της αστικής ιδεολογίας), η πολιτική οντότητα είναι δημιούργημα του αστικού πολιτικού συστήματος. Προτείνουν και θέλουν αλλαγές που μεγάλο μέρος του αστικού πολιτικού συστήματος επιδιώκει. Αλλωστε, η ρατσιστική αντιδραστική τους δράση σε γειτονιές αλλά και άλλους χώρους, πατά πάνω σε νόμους του αστικού κράτους (εθελοντής αστυνόμος, αστυνόμος της γειτονιάς κ.ά.) Και γι' αυτό ακριβώς είναι εχθροί των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Και ας μην ξεχνάμε ότι ο αντικομμουνισμός της εκφράζεται πολύμορφα αλλά και με τακτική που να μην φαίνεται ως τέτοια. Πασχίζει να παρουσιάσει και «κοινωνικό έργο προστασίας των κατατρεγμένων» με αστυνομικό στιλ την ίδια ώρα που η δράση της σε ορισμένες περιπτώσεις ειδικά μεταναστών, αλλά όχι μόνο, γιατί στόχος της είναι το οργανωμένο κίνημα και οι προβοκάτσιες ενάντιά του, ενώ προπαγανδίζει ανοιχτά: «Δε θα χαρίσουμε τους εργάτες στο ΚΚΕ», να ο πραγματικός εχθρός της.

Ν.

Πηγή: http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6802458

Τι λέει η Χρυσή Αυγή για τις γυναίκες;

Φοίβος-Σταύρος Μακρίδης

Αν κανείς προσέξει τη Χρυσή Αυγή στις συγκεντρώσεις, στις πορείες, στις δράσεις και στις δημόσιες εμφανίσεις της θα παρατηρήσει ότι αυτός ο χώρος κατά τεράστια πλειοψηφία κυριαρχείται από άνδρες. Η απουσία των γυναικών από τις γραμμές τους δεν είναι τυχαία. Οι διαδικασίες στη Χρυσή Αυγή δεν είναι καθόλου δημοκρατικές –στη ΧΑ δεν υπάρχει η συζήτηση κι η ελεύθερη αντιπαράθεση, αλλά αναδεικνύονται οι τραμπούκοι, οι μπράβοι κι οι φανατικοί με το στρατό– δραστηριότητες που «αφορούν» κυρίως τους άνδρες.

Πέρα απ’ αυτό όμως, το μοντέλο της γυναίκας που οραματίζεται η Χρυσή Αυγή δεν είναι καθόλου ελκυστικό για τον γυναικείο πληθυσμό.

Η Χρυσή Αυγή, ο φασισμός κι ο ναζισμός χτυπάνε διπλά και τριπλά τη γυναίκα. Όταν οι φασίστες χτυπάνε τους εργαζόμενους κι όταν μαχαιρώνουν τους μετανάστες και τις μειονότητες, χτυπιούνται παράλληλα κι οι εργαζόμενες γυναίκες, οι μετανάστριες και οι γυναίκες των μειονοτήτων. Όμως, η ΧΑ επιφυλάσσει κι έναν ιδιαίτερο σκοταδισμό για τις γυναίκες.

Όλοι κι όλα στην υπηρεσία των Καπιταλιστών

Ένα απ’ τα πιο χαρακτηριστικά τους συνθήματα είναι το «Αίμα, Τιμή, Χρυσή Αυγή» που συνδέεται με όλη τη ναζιστική ιδεολογία τους που θεωρεί ότι το Έθνος πρέπει να λειτουργεί στην υπηρεσία του Κράτους και του Αρχηγού. Αυτό το κράτος αποδείχτηκε ιστορικά ότι είναι η πιο βάρβαρη κρατική οργάνωση των καπιταλιστών. Στα φασιστικά/ ναζιστικά καθεστώτα ολόκληρο το «έθνος» υπηρετεί τους τραπεζίτες και τους καπιταλιστές: γι’ αυτό απαγορεύτηκαν οι απεργίες, αφαιρέθηκαν τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, καταργήθηκαν όλα τα δημοκρατικά δικαιώματα, χρησιμοποιήθηκαν εργάτες-σκλάβοι1. Την ίδια ώρα σκότωναν τα ΑμεΑ (γιατί δεν μπορούσαν να δουλέψουν και να είναι παραγωγικά για τους καπιταλιστές) επέβαλλαν τη σιδερένια στρατιωτική πειθαρχεία (για να μην μπορεί να αναπτύσσεται η ανθρώπινη προσωπικότητα) και οραματίζονταν μια κοινωνία- ρομπότ!

Η θέση της γυναίκας σ’ όλα αυτά;

Σ’ αυτόν τον σχεδιασμό, λοιπόν, η γυναίκα δε θεωρείται ότι πρέπει να έχει ίσα δικαιώματα με τους άνδρες. Διβάζουμε στο site «Ιδεολογική Βιβλιοθήκη Μετώπου Γυναικών» της Χρ. Αυγής:

«Εμείς οι Ελληνίδες, μέλη του Λαϊκού Συνδέσμου, έχοντας βαθύτατη συναίσθηση της καταστροφής που επιφέρει το φεμινιστικό πνεύμα της εποχής μας, είμαστε ενάντια σε κάθε λογής διακηρύξεις για την ισότητα των δύο φύλων»².

Η γυναίκα, εξηγεί το ίδιο site, έχει μόνο μία υποχρέωση:

«Η υποτιθέμενη απελευθέρωση της γυναίκας την αποπροσανατόλισε και από την πραγματική ουσία του ύψιστου ρόλου της, την Μητρότητα. Δηλαδή την υποχρέωση και την ύπατη τιμή, να φέρει στον κόσμο και ν’ αναθρέψει τα νέα βλαστάρια στον κορμό της Φυλής, ώστε να γεφυρώσει μέσω του παρόντος, το παρελθόν και το μέλλον. Πιστεύουμε ότι η Μητρότητα είναι ένα ιερότατο καθήκον»³.

Η ΧΑ δε θεωρεί ότι η μητρότητα είναι μία επιλογή της γυναίκας, αλλά «υποχρέωση κι ύπατη τιμή», ενώ σ’ άλλο κείμενό της γράφει:

«Το πρώτιστο Καθήκον που πράττει κάποιος για το Έθνος του είναι αυτό που έχει ορίσει η Φύση και για τα δύο φύλα, δηλαδή η τεκνοποιία και την σωστή διαπαιδαγώγηση των τέκνων αυτών»⁴.

Άρα, η τεκνοποιία είναι «Καθήκον» κι η γυναίκα πρέπει να φτιάξει τη ζωή της σύμφωνα με τις επιταγές της «Φύσης». Να λοιπόν, πώς η γυναίκα στο όραμα της ΧΑ γίνεται ένα άβουλο ον, μια μηχανή «παραγωγής». Δεν ελέγχει η ίδια το σώμα της και τις επιλογές της.

Το σώμα της είναι στα χέρια του Κράτους που αποφασίζει ποιες είναι οι «επιταγές της Φύσης» και καθορίζει την προσωπική ζωή όλων!

Εκτρώσεις: «έγκλημα κατά της φυλής»

Έτσι, αν ήταν κυβέρνηση η ΧΑ, οι μέθοδες αντισύλληψης θα ήταν απαγορευμένες κι οι εκτρώσεις παράνομες. Αν μια γυναίκα έμενε έγκυος δε θα είχε την επιλογή να κάνει έκτρωση. Στο άρθρο «Η έκτρωση είναι έγκλημα κατά της Φυλής»⁵ η Χ. Αυγή μας κάνει ξεκάθαρες τις προθέσεις της. Τι θα σήμαινε αυτό πρακτικά; Πολλές νέες γυναίκες, στην πλειοψηφία τους άνεργες, ημι-απασχολούμενες και χαμηλόμισθες, θα είχαν την επιλογή ή της απόλυτης οικογενειακής εξαθλίωσης ή την παράνομη έκτρωση με πρωτόγονα μέσα, ακόμα και με κίνδυνο της ίδιας της ζωής της γυναίκας!

Γυναίκα – νοικοκυρά

Αυτή είναι η θέση που θέλει να δώσει η ΧΑ στην γυναίκα. Να την κάνει μια «καλή νοικοκυρά» που θα ‘χει στις πλάτες της όλες τις οικογενειακές υποχρεώσεις. Ακόμα πιο εξοργιστικό είναι το γεγονός ότι στο site του Μετώπου Γυναικών έχει ειδικό link με τίτλο «Μαγειρείο» που δίνει… συνταγές! Κι όχι βέβαια οποιεσδήποτε συνταγές αλλά ελληνικές, παραδοσιακές συνταγές!

Η γυναίκα λοιπόν έχει «Καθήκον» να γεννά, να μεγαλώνει τα παιδιά, να μαγειρεύει, να φροντίζει την τρίτη ηλικία, να αναλαμβάνει εξ’ ολοκλήρου κι αποκλειστικά το νοικοκυριό. Στις πλάτες της γυναίκας η ΧΑ θέλει να φορτώσει όλον τον σκοταδισμό της – η γυναίκα πρέπει να είναι η πιστή και υπάκουη γυναίκα του άντρα.

Αντί για ένα τέτοιο σκοταδισμό, το γυναικείο κίνημα, αναπόσπαστο κομμάτι του εργατικού κινήματος, πρέπει να διεκδικήσει το δικαίωμα στη δουλειά και δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες (παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία, κοινωνικά μαγειρεία, κοκ) να είναι κύριες του σώματός τους και να πετάξουν τις φασιστικές ιδέες εκεί που τους αρμόζει: στα σκουπίδια!

________________________________________

Η Χρυσή Αυγή, οι εργάτες και η ιστορία, από το site του «Ξ» http://www.xekinima.org/arthra/view/article/i-xrysi-aygi-oi-ergates-kai-i-istoria/

² Η θέση της γυναίκας στη Λαϊκή Κοινότητα, από το site ‘Ιδεολογική Βιβλιοθήκη Μετώπου Γυναικών’ της ΧΑ, http://ideology-studies.blogspot.com/2010/07/blog-post_17.html

³ Ό.π.

⁴ Η γυναίκα στον εθνικοσοσιαλισμό, από το site ‘ΙΒΜΓ’, http://ideology-studies.blogspot.com/2010/08/blog-post_27.html

⁵ Η έκτρωση είναι έγκλημα κατά της Φυλής, http://whitewomenfront.blogspot.com/2007/05/blog-post_27.html.

Πηγή: http://www.xekinima.org/arthra/view/article/ti-leei-i-xrysi-aygi-gia-tis-gynaikes/

Η Χρυσή Αυγή, οι εργάτες και η ιστορία

Tης Χριστίνας Ζιάκα

Με ενισχυμένη αυτοπεποίθηση από τις δημοσκοπικές της επιδόσεις και όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ (Χ.Α.) εντείνει την επιχείρηση ρετούς της εικόνας της. Έτσι με αφορμή τα δημοσιεύματα για την επίσκεψη στην Ελλ. Χαλυβουργία, άστραψε και βρόντησε πως η ...φιλ-εργατικότητα της είναι αδιαμφισβήτητη. Και με το θράσος 100 καρδιναλίων δηλώνει πώς όσοι πιστεύουν πως

«οι εργάτες ανήκουν ”κατ’ αποκοπή” στην αριστερά, κάνουν πολύ μεγάλο λάθος... εμείς οι Εθνικιστές δεν χαρίζουμε τους εργάτες στο μαρξιστικό διεθνισμό, γιατί πιστεύουμε ότι οι εργάτες όχι μόνον έχουν Πατρίδα, αλλά αποτελούν την σπονδυλική στήλη του Έθνους μαζί με όλους τους Έλληνες χωρίς ταξικές διαφορές! Για εμάς δεν υπάρχουν τάξεις, υπάρχει πάνω απ’ όλα το Έθνος».(¹)

Σε λίγες σειρές όλος ο καιροσκοπισμός τους συνθλίβεται από την αντίφαση: η Χ.Α. δεν χαρίζει τους εργάτες σε κανέναν, γιατί πολύ απλά αυτοί ...δεν υπάρχουν, αφού «δεν υπάρχουν τάξεις» παρά μόνο το Έθνος. Οι εργάτες πρέπει να μάθουν καλά το μάθημα τους και να πάψουν να αισθάνονται ως τέτοιοι, αφού κατά την Χ.Α. είναι κι αυτοί «'Έλληνες χωρίς ταξικές διαφορές».

Η Χ.Α. όπως και οι «κλασσικοί» του φασισμού (Χίτλερ, Μουσολίνι) υψώνει το έθνος πάνω από την ιστορία, πάνω από την κοινωνία, πάνω από την ίδια την εξέλιξη και την επιστήμη και μας καλεί να βρούμε παρηγοριά για την σημερινή εικόνα καταστροφής του ελληνικού καπιταλισμού στους μύθους και στην αθάνατη ιστορία του ελληνικού έθνους...

δεν υπάρχει πραγματικά μέσα στο εργατικό κίνημα

Όσο όμως κι αν προσπαθούν να ξεχειλώσουν τον συμβολισμό της επίσκεψης τους στην Ελλ. Χαλυβουργία, η αλήθεια είναι πως η Χ.Α. ούτε θέλησε, ούτε βρήκε πέρασμα προς την εργατική τάξη, μέσα στους χώρους εργασίας ή στις συνδικαλιστικές οργανώσεις της.

Ανύπαρκτη η οργανωμένη παρέμβαση τους σε εργατικούς αγώνες, μηδενική η παρουσία τους σε εργατικές καταλήψεις, άφαντοι στις γενικές απεργίες, σπάνιες οι προκηρύξεις τους που να αφορούν εργατικούς αγώνες με πιο γνωστή την φιλ-εργοδοτική προκήρυξη τους υπέρ Μάνεση στο Βόλο, και τέλος ούτε λόγος για συμμετοχή τους σε εκλογές οποιουδήποτε σωματείου είτε του δημοσίου είτε του ιδιωτικού τομέα.

Το μοναδικό σωματείο στο οποίο εκπροσωπείται στις εκλογές και στο Δ.Σ. ακροδεξιά συνδικαλιστική παράταξη παραμένει –δυστυχώς– η ΕΘΕΛ με τον «Σύνδεσμο Οδηγών» -ο οποίος όμως δεν αποτελεί συνδικαλιστική παράταξη της ΧΑ.

Η παρέμβαση τους σε στρώματα ανέργων, εργαζομένων, κατεστραμμένων μικροαστικών στρωμάτων, παραμένει ακόμα στο επίπεδο της γενικής δημαγωγικής τους δουλειάς στις γειτονιές.

η πραγματικότητα: βαθιά εχθρότητα

Στην πραγματικότητα η Χ.Α., όπως και ο κλασικός φασισμός, διαπνέεται από βαθιά εχθρότητα για την εργατική τάξη και επιθυμεί διακαώς να την... συνετίσει συντρίβοντας την τελικά...

«Η εθνικιστική οικονομική πολιτική αποβλέπει στην ευημερία των μελών του εθνικού συνόλου... αποβλέπει στην άμβλυνση των ανισοτήτων και στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των κοινωνικών ομάδων του έθνους που ζουν και εργάζονται με όρους δυσμενέστερους από των άλλων... Πρέπει να επουλωθούν οι μεγάλες πληγές όπως αυτή της ανεργίας και να αναμορφωθούν οι βάσεις της κοινωνικής πολιτικής στο πνεύμα όχι της ”πάλης”, αλλά της αλληλεγγύης των τάξεων... Ο επιχειρηματίας είναι βασικό παραγωγικό κύτταρο για την εθνική οικονομία. Χωρίς να έχει το δικαίωμα της κερδοσκοπίας, είναι στο επίπεδό του ο οικονομικός ηγέτης στην πρωτοβουλία και την εργατικότητα του οποίου η Πολιτεία βασίζει την προοπτική οικονομικής προόδου και αναπτύξεως».(²)

Ιδού λοιπόν ο ρόλος που επιφυλάσσουν στους εργαζόμενους με το καλό ή με το άγριο... Η αποδοχή των ανισοτήτων, ακόμα και της ανεργίας, η εγκατάλειψη ακόμα και της σκέψης για πάλη και διεκδίκηση, απέναντι στους εργοδότες επιβάλλεται μόνο η "αλληλεγγύη" και βέβαια ο καπιταλιστής είναι στο επίκεντρο αφού αυτός είναι ο "οικονομικός ηγέτης", αυτός εξασφαλίζει "την οικονομική πρόοδο και την ανάπτυξη" !!

τι αποδείχνει η ιστορία;

Ιστορικά αποδείχθηκε ήδη πως αυτές οι απόψεις επιβλήθηκαν μόνο με το ...άγριο και ο κλασσικός φασισμός ορθώθηκε πάνω από το έθνος μόνο ως η χειρότερη μορφή ιμπεριαλισμού που γνώρισε η ανθρωπότητα, αυτή που προκάλεσε τον Β' Π.Π. Ας δώσουμε τον λόγο στην ιστορία, αυτή την ίδια που επικαλείται και η Χ.Α. όταν σε άρθρο στο σάιτ της επαίρεται (!!) για τα πλεονεκτήματα του ιστορικού της μοντέλου, αυτό του Εθνικοσοσιαλισμού και του Φασισμού:

«...τόσο ο Εθνικοσοσιαλισμός, όσο και ο Φασισμός έθεσαν την οικονομία στην υπηρεσία του Έθνους. Δεν άφησαν την παραγωγική διαδικασία στο έλεος της χωρίς πατρίδα πλουτοκρατίας που βαπτίζει «εθνικό συμφέρον» τις επενδύσεις από την Τουρκία τα τοκογλυφικά/κερδοσκοπικά παιχνίδια (ΔΝΤ, Μνημόνια κλπ.) που σκλαβώνουν Έθνη και Λαούς. Οι συγκρίσεις με το σήμερα αυτονόητες…". (³)

Αφού θέλουν συγκρίσεις λοιπόν θα τις έχουν.

Το άστρο του Χίτλερ άρχισε να ανατέλλει όταν η Γερμανική αστική τάξη αποφάσισε να τον υποστηρίξει. Τρομαγμένοι από το βάθος της κρίσης, με τους ανέργους να έχουν ξεπεράσει τα 6 εκ., ταπεινωμένοι από την συνθήκη των Βερσαλλιών, με την πολιτική αστάθεια να κορυφώνεται και εκμεταλλευόμενοι την καταστροφική πολιτική των ηγεσιών της εργ. τάξης (Σοσιαλδημοκρατία και ΚΚΓ) στήριξαν οικονομικά τους Ναζί στην πορεία τους προς την εξουσία.

Ανάμεσα στους χρηματοδότες του Χίτλερ ήταν ο μεγιστάνας Γκούσταβ Κρουπ φον Μπόλεν ουντ Χάλμπαχ του βιομηχανικού κολοσσού Krupp καθώς και όλοι οι μεγαλοτραπεζίτες. Κι όχι μόνο...

Παραθέτουμε ενδεικτικά κάποιους που έκαναν χρυσές δουλειές με το Χιτλερικό καθεστώς. (⁴)

• Η Chase Bank (σημερινή J.P. Morgan Chase), με κύριο μέτοχο τον J.D. Rockefeller, χρηματοδότησε τα πειράματα ευγονικής των Ναζί!

• Το υποκατάστημα της Ford στην Γερμανία παρήγαγε το 1/3 των στρατιωτικών φορτηγών που χρειάστηκαν οι Ναζί στον πόλεμο χρησιμοποιώντας ως εργάτες ...φυλακισμένους στις Ναζιστικές φυλακές! Ο ίδιος ο Henry Ford «τιμήθηκε» με τα σημαντικότερα μετάλλια των Ναζί, του Μεγάλου Σταυρού και του Γερμανικού Αετού!

• Το γερμανικό παράρτημα της Kodak δούλευε με εργάτες-σκλάβους από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τις φυλακές που τους προμήθευαν οι Ναζί!

• Η ασφαλιστική εταιρεία Allianz ασφάλισε τις εγκαταστάσεις και το προσωπικό του Άουσβιτς(!!) βασικό της στέλεχος ο Kurt Schmitt, έγινε υπουργός οικονομικών του Χίτλερ και το πιο φρικιαστικό η εταιρεία πρόσφερε απευθείας στους Ναζί τα ασφάλιστρα των Γερμανών Εβραίων που οδηγούνταν στα κρεματόρια!

• Η Nestlé παραδέχθηκε πως στις χώρες που ενεργοποιούνταν και ελέγχονταν από τους Ναζί χρησιμοποιούσε εργάτες-σκλάβους που της πρόσφεραν οι Ναζί!

• Το ίδιο παραδέχθηκε και η BMW προσδιορίζοντας και τον αριθμό στους 30.000 εργάτες που παρήγαγαν ειδικότερα μηχανές για την αεροπορία της Luftwaffe!

• Και τέλος η General Electric ήταν μεγαλομέτοχος της Siemens που με εργάτες από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης έχτισε τους θαλάμους αερίων, κι αφού τους είχε εξαντλήσει στην δουλειά μετά τους αποτέλειωνε!

και για την εργατική τάξη;

Η καταναγκαστική εργασία, η εξολόθρευση εκατομμυρίων ανθρώπων, η στροφή από το 1936 στην πολεμική βιομηχανία για να καταστεί η Γερμανία έτοιμη για τον πόλεμο που προετοίμαζε ο Χίτλερ, έχτισαν το βιομηχανικό «θαύμα» της Γερμανίας, μετά την καταστροφική γι’ αυτήν ήττα του Α’ παγκόσμιου πολέμου.

Όσο για την εργατική τάξη; Η απόλυτη συντριβή.

Ο υπ. οικονομικών Χέρμαν Γκέρινγκ το 1936 καταργεί τα εργατικά συνδικάτα και απαγορεύει τον συνδικαλισμό γενικά! Οι Ναζί απαγορεύουν ακόμα και την παραίτηση!

Καθιερώνεται το σύστημα των βιβλιαρίων εργασίας και ο εργαζόμενος δεν βρίσκει εργασία (ή, ανάλογα, διώκεται) αν σε αυτό δεν αναγράφεται η συγκατάθεση του προηγούμενου εργοδότη για την αποχώρησή του!

Δημιουργείται ένας ειδικός φορέας, το Γερμανικό Μέτωπο Εργασίας (Deutsche Arbeitsfront, DAF) που δουλειά του είναι να ελέγχει πλήρως τους εργαζόμενους.

Για τον ίδιο λόγο θεσπίσθηκαν και τα προγράμματα «Kraft durch Freude» (Δύναμη δια της χαράς) και «Schonheit der Arbeit» (Ομορφιά της εργασίας) για να ελέγχουν τους εργαζόμενους όχι μόνο στον εργάσιμο αλλά και στον ελεύθερο χρόνο τους!

τι κάνει η Αριστερά;

Η αλήθεια είναι πως οι εργαζόμενοι και η κοινωνία έχουν ακόμα τη δύναμη να σταματήσουν την πορεία της Χ.Α. προς την είσοδο της στην Βουλή, αρκεί τα κόμματα της Αριστεράς να ανταποκριθούν επιτέλους στον ιστορικό τους ρόλο.

Τη 10ετία του 1930 αυτό τον ρόλο τον απαρνήθηκαν. Σήμερα...;;;

_____________________________

¹ "Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, οι εργάτες και η αριστερά", xryshaygh.wordpress.com/2012/03/03/

² "Η κοινωνική πολιτική του εθνικισμού", xryshaygh.wordpress.com/2012/03/04/

³ "Η οικονομική πολιτική του Εθνικού Ολοκληρωτικού Κράτους", xryshaygh.wordpress.com/2011/07/05/

⁴ http://www.businesspundit.com/10-global-businesses-that-worked-with-the-nazis/

Πηγή: http://www.xekinima.org/arthra/view/article/i-xrysi-aygi-oi-ergates-kai-i-istoria/

http://left-nerd.blogspot.com/2012/04/blog-post_24.html