Μια προσωπική καφκική ιστορία

Μια προσωπική καφκική ιστορία

Ζούμε μια ιστορική περίοδο σήμερα στην Ελλάδα. Από προτεκτοράτο που ήταν μέχρι την ένταξη στην τότε ΕΟΚ, μετατρέπεται, με αμετάκλητους όρους σε αποικία της γερμανοκρατούμενης Ευρώπης. Η ιστορία της Ευρώπης, μετά τη διάλυση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ήταν ένας διαρκής πόλεμος για το ποια χώρα θα κατακτήσει την άλλη. Αλλά ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχαμε το φαινόμενο μια ευρωπαϊκή χώρα να κάνει αποικία της μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Και η αρχή έγινε από την Ελλάδα και θα επεκταθεί στον Νότο και την Κεντρική Ευρώπη. Γιατί ειδικά η Ελλάδα, όταν η Σουηδία έχει το ίδιο χρέος με μας; Γιατί η διαφθορά της πολιτικής στην Ελλάδα είναι συγκρίσιμη με τους δικτάτορες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Και προϋπόθεση μιας νεοαποικιοποίησης μέσω του χρέους, είναι μια υποτελής και διεφθαρμένη κυβέρνηση. Σε δύο χρόνια και κάτι μήνες σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, τα πραγματικά στοιχεία είναι πολύ παραπάνω, έχουμε 3.403.000 ανθρώπους που βιώνουν τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Το 11,2% του πληθυσμού βρίσκεται σε πλήρη εξαθλίωση. Και το 70% δεν τα βγάζει πέρα. Το χρέος που δημιούργησαν διεφθαρμένοι πολιτικοί πρέπει να πληρωθεί με τη διάλυση της κοινωνίας και την καταστροφή ενός λαού που ζει καθημερινά δράματα. Και αυτά πρέπει να τα καταγράψουμε για να σωθεί η μαρτυρία ενός λαού. Και εδώ θα ήθελα να κάνω μια πρόταση στον Δρόμο της Αριστεράς. Να δημιουργήσει ένα χώρο για προσωπικές επώνυμες εμπειρίες για το πώς βίωσε αυτός ο λαός την αποικιοποίησή του. Θα αρχίσω με μια προσωπική ιστορία με την ελπίδα πως θα ακολουθήσουν και άλλες. Κάτι σαν δόλωμα. Αν ναι, τότε θα έχουμε πολύτιμες μαρτυρίες για το πώς οι άνθρωποι έζησαν τη νέα υποδούλωσή τους και ίσως πως οργάνωσαν την αντίστασή τους. Να σημειώσουμε πως το 65% των αστέγων είναι έργο των μνημονίων.

Περικλής Κοροβέσης

ΔΡΟΜΟΣ της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ 29 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2012