Για την ''Απάντηση'' του 902.gr. To KKE αποποιείται την ιστορία του [και το πρόγραμμά του]

Για την ''Απάντηση'' του 902.gr. To KKE αποποιείται την ιστορία του [και το πρόγραμμά του]

Σε άρθρο που αναρτήθηκε στo site tometopo.gr, και προσυπογράφω με τίτλο: «Οι Θέσεις του ΚΚΕ, για το 19ο συνέδριό του, το ΚΚΕ αποποιείται την ιστορία του» (http://tometopo.gr/home/news/1135-o-19-.html), ήρθε μια ανώνυμη «απάντηση» από τον 902.gr (http://www.902.gr/eidisi/apopseissholia/5955/ti-pragmatika-toys-ponaei ). Ο «ανώνυμος» αρθρογράφος, ξεκινάει με την γνωστή ατάκα, ότι όποιος κρίνει το ΚΚΕ, θέλει να το διαλύσει, είναι πολέμιος του, κλπ.» Όμως, οι θέσεις και το πρόγραμμα του ΚΚΕ, δόθηκαν στην δημοσιότητα, συνεπώς κάθε έλληνας πολίτης (αριστερός, κομμουνιστής, ή όχι), έχει δικαίωμα να τις κρίνει, να τις μελετήσει, να τις συζητήσει, ιδιαίτερα σε συνθήκες πρωτοφανούς για την χώρα κρίσης. Αυτό θα έπρεπε να είναι επιθυμία του ΚΚΕ, ακόμη και αν η κριτική είναι αυστηρή, έχει στοιχεία πολεμικής, ή έστω, είναι και «κακοπροαίρετη». Μάλιστα, με βάση το υπάρχον πρόγραμμα του ΚΚΕ, (βλ: http://www.kke.gr/15o_synedrio/to_programma_toy_kke), το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής θα μπορούσε να ήταν πολιτικός σύμμαχος του ΚΚΕ, και τμήμα του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Μετώπου. Διότι, όπως αναφέρεται στο πρόγραμμα : «στις γραμμές του Μετώπου εντάσσονται δυνάμεις ανομοιογενείς από άποψη κοινωνικής θέσης και ιδεολογικοπολιτικής στάσης. Αντανακλώνται διαφορετικές τάσεις, σε ότι αφορά την προοπτική και το σκοπό της αντιιμπεριαλιστικής, αντιμονοπωλιακής πάλης ». Με μια απλή ανάγνωση καταλαβαίνει κανείς, ότι δεν είναι και πολύ μακριά το Μ.Α.Α., από το μίνιμουμ πρόγραμμα του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Μετώπου. Αντίθετα, ο «ανώνυμος» αρθρογράφος γράφει: «Η μομφή προέρχεται από δυνάμεις που αποποιήθηκαν όχι μόνο την ιστορία, αλλά το ίδιο το ΚΚΕ, το πολέμησαν και το πολεμούν.» Προσωπικά δεν υπήρξα ποτέ μέλος του ΚΚΕ ή της ΚΝΕ, και για αυτό πραγματικά δεν ξέρει τι γράφει.

Του Κώστα Παπουλή

Επίσης το άρθρο δεν φέρει καμία «συλλογική» υπογραφή, είναι «ατομικό», προσωπικό κείμενο. Αλλά και το Μ.Α.Α., έχει μια ιστορία το πολύ τριών ετών και μια διακριτή πραγματική και αυτόνομη πορεία, ενός μόνο έτους. Για ποιες δυνάμεις μιλάει; Ποιος ξέρει; Ίσως, βλέπει οράματα, Ίσως, προσδίδει μυθικές πολιτικές ιδιότητες σε ένα πρόσωπο, τον Αλαβάνο, χαρακτηρίζοντάς το διακριτή πολιτική δύναμη, με 25ετή ή και παραπάνω παρουσία.

Συνεχίζει όμως, ακάθεκτος, τις ασυναρτησίες του και τις λογικές του ανακολουθίες, υποστηρίζοντας ότι: «Ο συντάκτης βλέπει στις Θέσεις «έλλειμμα ανάλυσης για το ευρώ και την ΕΕ (...)υπονοούν δεν έχει σημασία το μέσα ή έξω από το ευρώ ή και την ΕΕ, χωρίς τον σοσιαλισμό…. Επειδή δεν είναι αδιάβαστος, συνειδητά διαπράττει τη λαθροχειρία. Το ΚΚΕ είναι το μοναδικό Κόμμα στην Ελλάδα που έχει μιλήσει πολύ για την ΕΕ, έχει δώσει επαρκείς απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτει και ναι, το μόνο Κόμμα που έχει δικαιωθεί.».

Η μεγάλη λαθροχειρία που γίνεται είναι δικιά του, γιατί μας λέει να διαβάσουμε τι έχει πει το ΚΚΕ, ενώ εμείς αναφερόμαστε στο τι θέλει να πει σήμερα με το νέο του πρόγραμμα. Σαφώς, το ισχύον πρόγραμμα του ΚΚΕ ή και προγενέστερα, οι τοποθετήσεις ιστορικών στελεχών του, λένε αρκετά και διάφορα πράγματα για την Ε.Ε., τον ιμπεριαλισμό, την αντιιμπεριαλιστική πάλη, την εξάρτηση από το ξένο κεφάλαιο και που για πολλά έχουν δικαιωθεί-όπως γράφουμε και στο άρθρο μας- και με άλλα διαφωνούμε ή άλλα συμφωνούμε (π.χ.: «Το δικαίωμα του κάθε λαού να αποφασίζει αυτός για το δρόμο της ανάπτυξής του και να συμμετέχει ισότιμα στο διεθνή καταμερισμό εργασίας, είναι συνώνυμο και ταυτίζεται με την πάλη ενάντια στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, τις καπιταλιστικές ενώσεις και τους διάφορους διεθνείς μηχανισμούς τους. Συνδέεται αδιάρρηκτα και φέρνει στην ημερήσια διάταξη την ανάγκη της σοσιαλιστικής αλλαγής», -ισχύον πρόγραμμα του ΚΚΕ-). Σήμερα, όμως ρωτάμε, σήμερα, ποια ανάλυση και ποιά στάση υιοθετεί για την Ε.Ε.; Η έξοδος από το ευρώ ή και την Ε.Ε. έχει νόημα μόνο αν συνοδεύεται από τον σοσιαλισμό;

Το 1945, σε εισήγηση στην 12η ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ, ο Ν. Ζαχαριάδης έλεγε: «Ας περάσουμε σε ένα θέμα που έχει πρακτική και θεωρητική επικαιρότητα. Τον τελευταίο καιρό ακούγεται συχνά από σοσιαλιστική πλευρά το σύνθημα για το σοσιαλισμό, για την άμεση πραγματοποίησή του στην Ελλάδα. Είναι σωστό ένα τέτοιο σύνθημα σήμερα για την Ελλάδα; Η γνώμη μου είναι ότι ένα τέτοιο σύνθημα είναι σήμερα πρόωρο, κατά συνέπεια λανθασμένο. Ξεπηδάει το στάδιο της ολοκλήρωσης του δημοκρατικού μετασχηματισμού, ξεπηδάει ένα στάδιο της ανάπτυξης. Δημιουργεί κενό ανάμεσά του και στο στάδιο της εξέλιξης που είναι πραγματοποιήσιμο, και έτσι δημιουργείς ένα κενό ανάμεσα σε σένα και στην πραγματικότητα. Αυτό σημαίνει ότι αποξενώνεσαι από την ζωή, από την μάζα από το κίνημα. Πέφτεις στον σεχταρισμό.» Σήμερα το ΚΚΕ θέλει να πει «άλλα», συνεπώς το επιχείρημα: «τα έχει πει το ΚΚΕ» είναι κατεξοχήν λαθροχειρία.

Πάνω, μάλιστα σε αυτό το θέμα, θα μπορούσε να γίνει μια συζήτηση στο «θεωρητικό» ζήτημα, αν δηλαδή η διαδικασία εθνικοδημοκρατικού μετασχηματισμού έχει ολοκληρωθεί αν έχει δηλαδή καταργηθεί η εξάρτηση της χώρας από το ξένο κεφάλαιο κλπ. Ακόμη, θα πρέπει να εξηγηθεί, πώς, η ξένη εξάρτηση ξαφνικά εξαφανίστηκε από τις θέσεις για το 19ο συνέδριο, όταν στο ισχύον πρόγραμμα του ΚΚΕ διαπιστώνουν: «Το διεθνές μονοπωλιακό κεφάλαιο ελέγχει την ελληνική οικονομία και βασικούς τομείς της χώρας». Επίσης, αν όντως αυτές είναι οι μόνες ή δεν είναι καν κλπ, προϋποθέσεις, για να τεθεί ως άμεσος στόχος ο σοσιαλισμός. Για ποιόν σοσιαλισμό θα μιλήσουμε; Αν ο σοσιαλισμός εκφράζει εθνικές ιδιαιτερότητες; Αν ξεκίνησε ποτέ καμία επανάσταση με κύριο αίτημα και στόχο τον σοσιαλισμό; όπως μας λένε να κάνουμε στην Ελλάδα. .

Υπάρχει όμως και το πρακτικό και πολιτικό ζήτημα που δείχνει ότι μια τέτοια θέση είναι σήμερα σεχταριστική, όπως ακριβώς την χαρακτηρίζει για την εποχή του ο Ζαχαριάδης. Απόδειξη είναι η συρρίκνωση του ΚΚΕ, που πηγαίνοντας αντίθετα με το ισχύον πρόγραμμα του, εισπράττει το κενό που δημιουργεί, ανάμεσα στον εαυτό του και την πραγματικότητα. Δεν μιλάμε μόνο για τις εκλογές. Τα συνδικάτα τα παίρνουν οι «οπορτουνιστές», τους άνεργους και τους πληβείους η Χ.Α., το κοινωνικό κίνημα υποχωρεί. Αν λοιπόν σε αυτές τις εκρηκτικές κοινωνικές συνθήκες ένα Κ.Κ. συρρικνώνεται και δεν μπορεί να δώσει παλμό στον λαϊκό παράγοντα, τότε κάτι δεν πάει καλά με την γραμμή του και με πολλά άλλα πράγματα.

Η «απάντηση» που δίνουν οι εμπνευστές των θέσεων για το 19ο συνέδριο, είναι για κλάματα, είναι ότι φταίει το μικρόβιο του οπορτουνισμού, που μολύνει εργατικές και λαϊκές δυνάμεις. Τέτοια γράφουν! (η Συντακτική Επιτροπή της ΚΟΜΕΠ, στο τεύχος 1/2013) και δεν μας εξηγούν γιατί δεν πιάνουν τα σοσιαλιστικά αντιβιοτικά του Κ.Κ.Ε.. Υπάρχουν όμως και πολύ χειρότερα: «Ουσιαστικά και η σημερινή φάση αποτελεί συνέχεια της περιόδου που σηματοδότησαν οι αντεπαναστατικές ανατροπές, περίοδος ιδεολογικής πολιτικής-οργανωτικής ανασύνταξης του επαναστατικού εργατικού, του κομμουνιστικού κινήματος, προετοιμασία για να περάσει στην αντεπίθεση.» Εν ολίγοις, λένε καληνύχτα στις σημερινές γενιές που χάνονται στην Ελλάδα, αλλά υπάρχει -και ας προσέξουν- και το καληνύχτα ΚΚΕ!

Τέλος ο «ανώνυμος» αρθρογράφος, πανηγυρίζει, γιατί θεωρεί ότι «τσάκωσε» τον κυβερνητισμό μας, όταν γράψαμε ότι το ΚΚΕ σε παγκόσμια κομμουνιστική πρωτιά απορρίπτει κάθε συμμετοχή σε κυβέρνηση στο έδαφος της καπιταλιστικής κοινωνίας. Ενώ, είναι σαφές για τι είδους κυβερνήσεις μιλάμε, αφού γράφουμε «ιστορικά» για το Λαϊκό Μέτωπο της Ισπανίας, όπως και για την κυβέρνηση της Βενεζουέλας. Δεν λέμε για κυβερνήσεις τύπου 1989 ….. Ας παραδεχτούν λοιπόν ότι κάνανε λάθος το 1989 και είχαν δίκιο αυτοί που διαφώνησαν τότε και μετά ας συζητήσουμε το θέμα της κυβέρνησης. Προς το παρόν, το ΚΚΕ δεν δέχεται ούτε ως συνεργάτες στο μαζικό κίνημα, αυτούς που διέγραψε το 1989 επειδή διαφώνησαν με τη συγκυβέρνηση. Όσον αφορά την κυβέρνηση της Βενεζουέλας που ξαφνικά μαθαίνουμε από τον ριζοσπάστη ότι «διαχειρίζεται τον καπιταλισμό», θυμίζουμε ότι πρόσφατα το ΚΚΕ σε μήνυμα του στο Κ.Κ. Βενεζουέλας δήλωνε: «Το Συνέδριό σας θα φωτίσει ακόμα καλύτερα την αντιιμπεριαλιστική πολιτική της Βενεζουέλας που τόσο θετικά επιδρά στο διεθνές κίνημα και στη ριζοσπαστικοποίηση των μαζών σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική και γενικότερα. Η στάση της σοσιαλιστικής Κούβας, της Βενεζουέλας και της Βολιβίας στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής ΕΕ - Λατινικής Αμερικής, η συνεπής υπεράσπιση των λαϊκών κατακτήσεων, ενάντια στις πολυεθνικές ιδιαίτερα του πετρελαίου, τα βήματα στην ισότιμη συνεργασία χωρών της Λατινικής Αμερικής και ειδικά οι προοπτικές που ανοίγει η ALBA, συμβάλλουν ουσιαστικά στην αποκάλυψη του ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Χαιρόμαστε, γιατί αντιμετωπίσαμε από τις ίδιες θέσεις τα ζητήματα αυτά τόσο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όσο και στο κίνημα διαμαρτυρίας στην ΕΕ (…) Η Βενεζουέλα όπως και η σοσιαλιστική Κούβα, χωρίς την οποία ο κόσμος θα ήταν πολύ χειρότερος, είναι στις καρδιές και στο νου εκατομμυρίων ανθρώπων." (http://www1.rizospastis.gr/storyPlain.do?id=3476185&action=print )

Το ισχύον πρόγραμμα του ΚΚΕ λέει: «Σε συνθήκες ταξικών αναμετρήσεων και μεγάλης φθοράς στην επιρροή των αστικών κομμάτων και των συμμάχων τους, μπορεί να προκύψει κυβέρνηση αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δυνάμεων με βάση το κοινοβούλιο, χωρίς να έχουν διαμορφωθεί ακόμα οι όροι για το επαναστατικό πέρασμα. Η δρομολόγηση κυβερνητικών μέτρων που στοχεύουν στην ανακούφιση του λαού, ενάντια στο πολυεθνικό κεφάλαιο, στην εξάρτηση και τη συμμετοχή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, είναι δυνατόν να συσπειρώνει και να πείθει για την ανάγκη γενικότερης ρήξης. Το ΚΚΕ επιδιώκει μια τέτοια κυβέρνηση, με τη δράση της και τη γενικότερη λαϊκή παρέμβαση, να συμβάλει στην έναρξη της επαναστατικής διαδικασίας.» Γιατί λοιπόν τέτοια «μέθη» του αρθρογράφου για τον «κυβερνητισμό» μας;

Φυσικά, ο «ανώνυμος» αρθρογράφος δεν τόλμησε καν να ασχοληθεί με πιο «ξινά» ζητήματα, όπως με την κριτική μας στην περίφημη ανάλυση που προκύπτει από τις νέες θέσεις του ΚΚΕ για διαμόρφωση επαναστατικών συνθηκών σε περίπτωση πολέμου και την μετατροπή του αμυντικού πολέμου σε επανάσταση κλπ. Όπως και με τον χαρακτήρα της κρίσης και άλλα πολλά… Αλλά τι, να πει, και τι να υποστηρίξει, ότι η «πετυχημένη» κομμουνιστική γραμμή που υιοθετεί το ΚΚΕ και εδώ, είναι ένας παλαιολιθικός και εν συγχύσει τροτσκισμός, τύπου Στίνα;

Το ΚΚΕ λοιπόν αρνείται την ιστορία του, αλλά δεν χρειάζεται να «μελετήσει» και πολύ κανείς, για να διαπιστώσει ότι αρνείται και το ισχύον πρόγραμμά του. Εμείς, βέβαια, δεν είμαστε υποστηρικτές του υπάρχοντος προγράμματος του ΚΚΕ, αλλά είναι ένα πρόγραμμα που δεν έχει πάρει διαζύγιο με την πραγματικότητα. Ούτε, είμαστε ενάντια στις τομές. Όμως εδώ, έχουμε άρνηση κάθε προοπτικής και ελπίδας, από ένα κόμμα με ιστορία και με δυνατότητες και που ίσως για ένα διάστημα ακόμη, θα έχει ένα σημαντικό κοινωνικό και πολιτικό βάρος, όσον αφορά την δυνατότητα δημιουργίας ενός πολιτικού και κοινωνικού ρεύματος για τις δυνάμεις της δημοκρατίας και της εργασίας. Η άρνηση μιας μετωπικής πολιτικής, με κέντρο την ρήξη με τον ευρωπαϊσμό και την απελευθέρωση της χώρας από τα δεσμά του ιμπεριαλισμού, η άρνηση του μετώπου για μια Λαϊκή Δημοκρατία, μιας Λαϊκής Δημοκρατίας, όπως ακριβώς ορίστηκε από το ΚΚΕ, το 1945, σε μια ανάλογη εποχή με το σήμερα, όσον αφορά την επαναστατική δυνατότητα, την κοινωνική και οικονομική καταστροφή, αλλά και την διχάλα για την μελλοντική πορεία της χώρας, είναι δρόμος προς την κοινωνική απομόνωση αυτού του κόμματος, αν όχι την διάλυση, ή και την εξαφάνισή του.

Δεν μας χαροποιεί μια τέτοια εξέλιξη και ας γράφει ό,τι θέλει ο «ανώνυμος» αρθογράφος του 902.gr. Δεν μας χαροποιεί, η υποβάθμιση του ιμπεριαλισμού και της Ε.Ε., χάριν του λεκτικού «αντικαπιταλισμού», και ενός όψιμου περιθωριακού τροτσκισμού, τώρα που στην πατρίδα μας αυτός ακριβώς είναι ο κρίσιμος κρίκος. Να πιστέψει ο λαός, πως μπορεί να διοικήσει μόνος του τον τόπο του, ότι μπορεί να «σκίσει» το ευρώ, να πετάξει την τρόικα στην θάλασσα, μαζί με τον παρασιτικό αστισμό, ότι είναι δικαίωμά του τελικά, η αυτοδιάθεση και η αυτοκυβέρνηση.

http://www.tometopo.gr/home/news/1142--902gr-to-kke-.html