Οι καθηγητές-ες πρέπει να νικήσουν

Οι καθηγητές-ες πρέπει να νικήσουν

Σε όλη την χώρα πραγματοποιούνται μαζικές, μαζικότατες συνελεύσεις των ΕΛΜΕ που παίρνουν αποφάσεις για απεργία ενάντια στο φασισμό της επιστράτευσης. Ακόμη και αν λυγίσουν την τελευταία στιγμή, από το βάρος της απόλυσης και την κυβερνητική τρομοκρατία, δεν μπορεί παρά να παραδεχθείς πως για μια ακόμη φορά οι καθηγητές δίδαξαν ήθος, συνέπεια και αγωνιστικότητα. Οι αποφάσεις των ΕΛΜΕ αποτελούν μια πρώτης τάξεως καταδίκη της κυβερνητικής τρομοκρατίας, του κρατικού φασισμού και έτσι πρέπει να ερμηνευτούν. Καταδίκη που δεν προέρχεται από μια ψαγμένη πρωτοπορία αλλά από τον μέσο άνθρωπο, όπως είναι η πλειοψηφία των καθηγητών. Φυσικά ας είμαστε ρεαλιστές, για να νικηθεί ο κυβερνητικός φασισμός της επιστράτευσης δεν φτάνει 70000 καθηγητές να απεργήσουν, αν και θα είναι πολύ μα πολύ δύσκολο να διώξει ποινικά και να απολύσει 70.000 απεργούς. Η νικηφόρα έκβαση του αγώνα των καθηγητών βρίσκεται στην ενεργή στήριξη και πολύμορφη αλληλεγγύη που θα συναντήσουν στην ελληνική κοινωνία και στους μαζικούς κοινωνικούς χώρους. Από την στήριξη που θα συναντήσουν στους μαθητές και από αυτή την οπτική η θέση της ΚΝΕ: «Πάρε κουράγια, διάβασε περισσότερο, μην αποπροσανατολίζεσαι, να δώσεις με το κεφάλι ψηλά τη μάχη που έχεις μπροστά σου. Έχεις δίκιο να βλέπεις με προβληματισμό την απόφαση της ηγεσίας της ΟΛΜΕ.» όχι μόνο δείχνει μικροαστική στενομυαλιά αλλά είναι λες και βγήκες από το υπουργείο παιδείας για να μην πω από την ασφάλεια. Άσε που έρχεται σε ανοικτή σύγκρουση και με την θέση του ΠΑΜΕ για 48ωρη απεργία.

Δημήτρης Αργυρός (Συνεργάτης του Πολιτικού Καφενείου – Γιάννενα)

Ο αγώνας των καθηγητών θέλει την ανοικτή ολομέτωπη στήριξη των μαζικών συνδικαλιστικών φορέων, ανεξάρτητα αν και κατά πόσο αυτοί έχουν επιρροή ακόμη και στα μέλη τους. Και από αυτή την οπτική η θέση της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και με ευθύνες του ΠΑΜΕ είναι ανοικτός φιλοκυβερνητισμός. Αντίθετα σε γενικά σωστή γραμμή κινείται η θέση του Εργατικού κέντρου Ιωαννίνων που αποφάσισε να στηρίξει με απεργία την απεργία των καθηγητών, την Παρασκευή 17/5/2013.

Η νίκη των καθηγητών απαιτεί μια πανεργατική- παλλαϊκή κινητοποίηση με στοιχεία εξέγερσης και ξεσηκωμού. Και αυτό απαιτεί μια ενωμένη αριστερά στο δρόμο, μια αριστερά που μπορεί να προχωράει χώρια μα θα χτυπάει μαζί.

Απέναντι στην μηδενική ανοχή της κυβερνητικής κατασταλτικής χουντικής σαπίλας- γιατί μπορεί να μην έχουμε χούντα, μα έχουμε την χούντα της εποχής μας, πρέπει να προτάξουμε τώρα και όχι σε ένα μυθικό μέλλον, ένα ενιαίο εργατικό- παλλαϊκό μέτωπο.