Λεωνίδας Βατικιώτης
Το περιεχόμενο της τέταρτης
έκθεσης της Τασκ Φορς που παρουσιάστηκε την Δευτέρα από τον Γκαουλάιτερ, Χορστ
Ράιχενμπαχ, στις Βρυξέλλες και μεταδόθηκε μέσω κυκλώματος σε εκπροσώπους των
Μέσων Ενημέρωσης στην Αθήνα, στα γραφεία της ΕΕ, δείχνει ξεκάθαρα την πολιτική
κι όχι τεχνοκρατική ουσία της δράσης της. Πρόκειται για ένα συνεκτικό,
δεσμευτικό και λεπτομερές πρόγραμμα νεοφιλελεύθερων …εργασιών, που κανείς στην
Ελλάδα δεν θα ήθελε (κι όχι δεν μπορούσε) να εκπονήσει…
Στην πρώτη θέση των
προτεραιοτήτων βρίσκονται οι αλλαγές στο δημόσιο που έρχονται να διευκολύνουν
την δρομολογούμενη απόλυση 15.000 δημοσίων υπαλλήλων, όπως ψηφίστηκε την Κυριακή
28 Απριλίου με το πολυνομοσχέδιο, κι ως μοναδικό στόχο έχει την μείωση των
δημοσίων δαπανών, που θα επιτρέψει την αποπληρωμή του παράνομου κι απεχθούς
δημόσιου χρέους. Ήδη, όπως δήλωσε στη συνέντευξη που ακολούθησε την παρουσίαση η
ελληνίδα εκπρόσωπος των τοποτηρητών, Ζορζέτα Λάλη, τα νέα οργανογράμματα που
έχει εκπονήσει η Τασκ Φορς για τα υπουργεία προβλέπουν μείωση των δομών
(διευθύνσεις, γραμματείες, κ.λπ) κατά 30%, που αναπόδραστα θα οδηγήσουν σε εξ
ίσου γενναίες μειώσεις προσωπικού. Το «καθαρτήριο» έργο της Τασκ Φορς σύντομα θα
επεκταθεί σε όλο τον δημόσιο τομέα, συμπεριλαμβάνοντας, για παράδειγμα, και την
τοπική αυτοδιοίκηση.
Προτεραιότητα για την Τασκ Φορς
το επόμενο διάστημα έχει η παροχή, με κάθε τρόπο, διευκολύνσεων προς το
κεφάλαιο. Ειδικότερα ξεχωρίζουν τα έργα στους αυτοκινητοδρόμους και τα ιδιωτικά
εργοστάσια διαχείρισης απορριμμάτων, που είναι τα δύο νέα πεδία δόξας των
κατασκευαστών, από τη στιγμή που σταμάτησαν τα μεγάλα έργα. Σε ό,τι αφορά
μάλιστα τους αυτοκινητοδρόμους, τα οικονομικά σκάνδαλα δεν σταματούν με την
συμφωνία που υπέγραψε το ελληνικό δημόσιο να καταβάλει στους κατασκευαστές 130
εκ. ευρώ, αναλαμβάνοντας έτσι το ίδιο την ευθύνη των καθυστερήσεων. Προϋπόθεση
για να ξαναμπούν οι εργολάβοι στα έργα είναι το δημόσιο να βάλει ακόμη πιο βαθιά
το χέρι στην τσέπη μας, οι κατασκευαστές δηλαδή να κάνουν νέες εφόδους στα
δημόσια έσοδα. Αναφέρει κατά λέξη η έκθεση της Τασκ Φορς: «Καίριο στοιχείο της
“νέας εκκίνησης”, που απαιτείται προκειμένου τα έργα να καταστούν οικονομικά
βιώσιμα, είναι η συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης και αναδόχων ότι το μερίδιο του
κράτους από τα έσοδα κατά την φάση εκμετάλλευσης θα “ανακυκλώνεται” στα έργα,
εάν απαιτείται, ώστε να εξυπηρετούνται χρέη και λειτουργικά έξοδα».
Σε σχέση με τη διαχείριση
στερεών αποβλήτων η Τασκ Φορς πιέζει να κατασκευαστούν τα ιδιωτικά εργοστάσια
διαχείρισης απορριμμάτων, παρότι πρόκειται για φαραωνικά έργα που θα δεσμεύσουν
σημαντικούς εθνικούς πόρους, θα οδηγήσουν τα δημοτικά τέλη στα ύψη, θα
προκαλέσουν τεράστια περιβαλλοντική επιβάρυνση και θα αποκλείσουν κάθε σκέψη για
προαγωγή της ανακύκλωσης τουλάχιστον για 30 χρόνια. Όλα αυτά όμως θεωρούνται
λεπτομέρειες μπροστά στα οφέλη που θα καρπωθεί το ελληνικό κεφάλαιο κι επίσης η
Γερμανία, καθώς είναι γνωστό ότι πίσω από κάθε μεγάλο έλληνα κατασκευαστή
κρύβεται και μια γερμανική εταιρεία. Αναφέρεται μάλιστα συγκεκριμένα στην έκθεση
ότι τον Μάρτιο του 2013 υπογράφτηκε «μνημόνιο» μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας για
την παροχή τεχνικής υποστήριξης στους τομείς των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας,
τους λιμένες, την αεροπλοΐα και, μεταξύ άλλων, τη διαχείριση στερεών αποβλήτων.
Προφανώς αυτοί είναι οι τομείς που ενδιαφέρουν την Γερμανία και φρόντισε από
τώρα να επιβάλλει την προτεραιότητα των δικών της επιχειρήσεων, έναντι
ανταγωνιστικών ευρωπαϊκών…
Σημασία ακόμη η Τασκ Φορς για
το επόμενο διάστημα δίνει στους εξής τομείς: Την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων
και κυρίως της ακίνητης περιουσίας, καθώς κρίνεται ως «το μέρος του προγράμματος
ιδιωτικοποιήσεων που θα συγκεντρώσει τα περισσότερα χρήματα». Την επιτάχυνση της
αντιδραστικής μεταρρύθμισης στην υγεία, μέσω του προγράμματος «Υγεία σε Δράση»
που ψηφίστηκε στις 26 Μαρτίου 2013. Την προώθηση της εξωδικαστικής επίλυσης
δικαστικών διαφορών, που είναι ένας εύσχημος τρόπος για να περιγραφεί η αποτροπή
των πιο φτωχών από την προσφυγή σε ένδικα μέσα για την υπεράσπιση των
δικαιωμάτων τους και την θωράκισή τους από την εξουσία. Τέλος, προτεραιότητα για
την Τασκ Φορς και την Τρόικα έχει η άρση των εμποδίων για την προώθηση των
εξαγωγών κι επίσης η παροχή ρευστότητας στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Εδώ επί
της ουσίας οι πιστωτές επιχειρούν να περιορίσουν τα αποτελέσματα της δικής τους
καταστρεπτικής πολιτικής στην ελληνική οικονομία καθώς οι μεν εξαγωγές αποτελούν
μονόδρομο για τις επιχειρήσεις που βρίσκονται αντιμέτωπες με μια παγωμένη
εγχώρια αγορά (οπότε ας μην εμφανίζουν ως δείγμα επιτυχίας την αύξηση των
εξαγωγών κατά 13% το 2012, στα 27,6 δισ. ευρώ – κίνηση ανάγκης ήταν), ενώ η
έλλειψη ρευστότητας που οδηγεί σε ασφυξία τις επιχειρήσεις προέρχεται από τις
μειώσεις μισθών, ημερομισθίων και συντάξεων και την ανεργία που η ίδια η Τασκ
Φορς επιβάλει, στο ρόλο του πυρομανούς πυροσβέστη…
(Πριν, 4.5.2013)