Της Μαρίνας
Βήχου
Η συνέχεια είναι ενδιαφέρουσα. Αποκαλύφθηκε ότι
τα τρόφιμα αυτά προέρχονταν από την Υπηρεσία Επισιτισμού και προορίζονταν για
τους άπορους Έλληνες, προς τους οποίους οι Ναζί ήθελαν να δείξουν την
«φιλανθρωπία» τους.
Έγινε δικαστήριο και ο Γιώργος
Σπυρίδης, μαζί με τον Νικόλαο Χερτούρα, γενικό διευθυντή της υπηρεσίας
Επισιτισμού, καταδικάστηκαν. Ο μεν πρώτος σε 5 χρόνια φυλακή και πρόστιμο 10.000
δραχμών, για παράβαση του νόμου περί μεσαζόντων και συνολικά 40 χρόνια φυλακή
και πρόστιμο 60.000 δραχμών για αισχροκέρδεια ( πώληση τροφίμων σε υπερβολική
τιμή ). Ο δε Χερτούρας σε θάνατο για τη διάθεση τροφίμων στον Σπυρίδη και το
κόμμα του και σε 15 χρόνια φυλάκιση και πρόστιμο 1.000.000 δραχμών για παράβαση
καθήκοντος.
Πάντως ο Σπυρίδης τελικά
κατάφερε -με τη μεσολάβηση των Γερμανών - να αποφυλακιστεί από το Επταπύργιο,
να παραλάβει το διαβατήριο του από την αρμόδια υπηρεσία και να φύγει με «το
τρένο της Μεγάλης Φυγής» τον Σεπτέμβρη του 1944 με κατεύθυνση την Νυρεμβέργη.
Ήταν το τρένο με το οποίο έφυγαν εκτός από τα στρατεύματα Κατοχής και όσοι
γερμανοτσολιάδες συνεργάτες τους φοβόντουσαν τα αντίποινα του ελληνικού λαού.
(Έλληνες εναντίον Ελλήνων. Ο κόσμος των Ταγμάτων Ασφαλείας στην Κατοχική
Θεσσαλονίκη 1941-1944 του Στράτου Δορδανά, εκδόσεις Επίκεντρο).
Η «φιλανθρωπία» για
πολιτικούς σκοπούς έχει μακρά ιστορία τόσο στην Ελλάδα όσο και
παγκόσμια. Χαρακτηριστικά να αναφέρουμε
ότι ο Πλούταρχος αναφερόμενος στον Αθηναίο στρατηγό Νικία, που τελικά
εκτελέστηκε μετά την αποτυχημένη εκστρατεία στη Σικελία- Συρακούσες, περί το
τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου, επισημαίνει ότι ο Νικίας κατάφερε το 429 π.Χ,
μετά τον θάνατο του Περικλή, να αναδειχθεί σε ηγετική φυσιογνωμία των
αριστοκρατικών κερδίζοντας την εύνοια του αθηναϊκού λαού, χάρη στη χρήση του
πλούτου που κληρονόμησε από τον πατέρα του (αργυρωρυχεία του Λαυρίου) για
φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Ο γνωστός εξάλλου αρχιμαφιόζος
Αλ Καπόνε το 1930, την περίοδο της Μεγάλης Ύφεσης στις ΗΠΑ, υποστήριζε ότι τάιζε
350.000 άτομα τη μέρα από τα συσσίτια που έδινε έξω από τα εστιατόρια του. Σε
συνέντευξη του στον ανταποκριτή του περιοδικού Liberty Κορνήλιο Βάιντερμπιλτ
είχε δικαιολογήσει αυτή του την «φιλανθρωπία» με το επιχείρημα ότι «ο
μπολσεβικισμός βρίσκεται προ των πυλών. Δεν πρέπει να τον αφήσουμε να εισέλθει.
Πρέπει να κρατήσουμε τον κόσμο μακριά από τα συνθήματα και την προπαγάνδα των
Κόκκινων». Έναντι αυτής λοιπόν της μεγάλης «εξυπηρέτησης» και η κυβέρνηση
στις ΗΠΑ έκανε για μεγάλο διάστημα «τα στραβά μάτια» στις εγκληματικές
δραστηριότητες του διάσημου αρχιμαφιόζου.
Σχετικά άγνωστη σήμερα είναι
και η «φιλανθρωπική» δράση της ρατσιστικής και εγκληματικής Κου Κλουξ Κλαν, που
μόνο στο διάστημα 1920-21 διοργάνωσε 19 «φιλανθρωπικές» εκδηλώσεις, ενώ
παράλληλα έδινε και δάνεια σε μικροεπαγγελματίες για τις επιχειρήσεις τους.
Γνωστά έμειναν τα συσσίτια της στο Γιορκ της Πενσυλβάνιας με κρέας και φασολάδα
«για τα λευκά θύματα της ύφεσης».
Πρωτεργάτες φυσικά ήταν οι
Ναζί στην Γερμανία που μέσω της οργάνωσης τους «Χειμερινή Αρωγή» από το 1933 ως
το 1945 διένειμαν τεράστιες ποσότητες από τρόφιμα, ρούχα και κάρβουνα «μόνο για
Γερμανούς» , ενώ στο Συνέδριο τους το
1934 μοίρασαν στον κόσμο 2,5 εκατομμύρια λουκάνικα.
Με την έννοια αυτή η
«φιλανθρωπία» μίσους της Χρυσής Αυγής δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Η
ναζιστική αυτή οργάνωση χτίζει μέσα από τις εκδηλώσεις της αυτές το νέο
πελατειακό της κράτος, το κράτος που -αν δεν εμποδιστεί -θα αντικαταστήσει αυτό
που κατέρρευσε της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που διαχειρίστηκαν από την Μεταπολίτευση
μέχρι σήμερα την εξουσία, εξαγοράζοντας την ψήφο του ελληνικού λαού με θέσεις
στο Δημόσιο, επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις και κάθε είδους διευκολύνσεις. Μόνο που
με τα Μνημόνια που υπέγραψαν ,υπέγραψαν παράλληλα και την δική τους «πολιτική
αυτοκτονία» .
Ο Μιχαλολιάκος σε άρθρο του στο
site της ΧΑ αναφέρει «τα κόμματα δεν μπορούν πλέον να διορίσουν ή να
εξαγοράζουν οπαδούς και ψηφοφόρους και γι' αυτό πέφτουν... Προτιμάμε την οργή
απέναντι στους ενόχους του πελατειακού κράτους από την ιδιοτέλεια, το συμφέρον
και την εξαγορά...προτιμάμε τους απελπισμένους από τους εξαγορασμένους, τους
οργισμένους από τους διορισμένους» . Και στην ομιλία του για την επέτειο των
Ιμίων μεταξύ άλλων ανέφερε «... Ο Σημίτης κέρδισε τις εκλογές γιατί ο λαός ήταν
χορτασμένος. Στον καιρό των παχιών αγελάδων δεν ευδοκιμούν οι ιδέες...όμως
εμείς είμαστε πουλιά αρπακτικά της καταιγίδας... Ήρθε η ώρα μας κι ακόμα δεν
έχουν δει τίποτα ...».
Αυτό που δεν έχουν δει τα
κόμματα που διαχειρίστηκαν την εξουσία στην Ελλάδα 40 χρόνια τώρα και που
αρνείται να παραδεχτεί δημόσια τουλάχιστον η Αριστερά είναι ότι τις μέρες μας
η ΧΑ χτίζει το νέο πελατειακό της κράτος, το κράτος των απελπισμένων Ελλήνων
που τρέχουν στα συσσίτια της να γλείψουν -όπως τα πεινασμένα σκυλιά - τα κόκαλα
που τους πετάει. Κι αυτό που δεν καταλαβαίνουν είναι ότι, όπως ο πεινασμένος
σκύλος όταν του δώσεις ένα κόκαλο να γλείψει, όχι μόνο δεν θα σε δαγκώσει αλλά
θα γλείψει και σένα στη συνέχεια. Έτσι και ένα κομμάτι του ελληνικού λαού, που
βρίσκεται στο όριο σήμερα της φτώχειας, της ανέχειας και της ανεργίας είναι
έτοιμο να μετατραπεί σε «πιστά σκυλιά» των Ελλήνων Ναζί.
Την επαύριον αυτοί θα
επανδρώσουν τα ελληνικά νέα SS, αυτοί θα στηρίζουν και θα σιωπούν στις όποιες
εγκληματικές δράσεις της οργάνωσης που τους «ταΐζει», θα είναι το πολύτιμο
δεκανίκι του όποιου φασιστικού και δικτατορικού μορφώματος επιχειρηθεί να
εγκαθιδρυθεί στην Ελλάδα, θα είναι έτοιμοι «να δώσουν και τη ζωή τους ακόμα»,
αν οδηγηθεί και πάλι η πατρίδα μας σε εμφυλιοπολεμικές περιπέτειες.
Και δυστυχώς τα κόμματα του
υποτιθέμενου «συνταγματικού τόξου», δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα,
προσμένουν, ίσως, κάποιο θάμα.
Πηγή: tvxs
«Αρχηγέ, εκφράζομεν δι’ υμών τας θερμάς
και απείρους ευχαριστίας μας προς τον αξιότιμον κ. Νικόλαον Χερτούραν δια το
πατρικόν αυτού ενδιαφέρον δια τα μαχητικά στελέχη του Εθνικοσοσιαλιστικού
Κόμματος όπερ εξεδηλώθη δια της χορηγήσεως διαφόρων τροφίμων εις αυτά, και εις
τα μεν εύπορα μέλη του Κόμματος επί τη καταβολή της αγοραστικής αυτών αξίας, εις
δε τα άπορα εντελώς δωρεάν. Αλλά και ο αλτρουισμός υμών κ. Αρχηγέ, η
ανιδιοτέλεια και το πατρικό σας ενδιαφέρον δια τας οικογενείας των
Εθνικοσοσιαλιστικών στελεχών, τα άφθαστα ανθρωπιστικά αισθήματα υφ' ων ανέκαθεν
εμφορείσθε και ως άνθρωπος και ως ηγέτης έν Ελλάδι της Μεγάλης
Εθνικοσοσιαλιστικής Ιδεολογίας, συγκινεί βαθύτατα πάντας ημάς. Τοιούτοι άνδρες
λαμπρύνουν το ελληνικόν όνομα και τονώνουν το ηθικόν των πενομένων και
μαστιζομένων κοινωνικών τάξεων... Πειθαρχικοί εις τα κελεύσματα Σας, Σας
ακολουθούμεν πιστώς και δεν θα διστάσωμε να θυσιάσωμεν και την ζωήν μας ακόμη
υπέρ του μεγαλείου της Μεγάλης Εθνικοσοσιαλιστικής Ιδεολογίας
μας». Η επιστολή αυτή
γράφτηκε στις 20 Μάρτη του 1942 από μέλη του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος
Μακεδονίας Θράκης, που συνεργαζόταν με τις γερμανικές αρχές Κατοχής, και
απευθυνόταν προς τον Αρχηγό του Κόμματος Γιώργο Σπυρίδη.
