1.000.000 ψήφοι στην Αριστερά!

1.000.000 ψήφοι στην Αριστερά!
Μεγάλες προσδοκίες του λαού από τα αριστερά κόμματα ως προς τη διαχείριση της δύναμης που τους έδωσε
Εντυπωσιακή, πρωτοφανής στα μεταπολιτευτικά χρόνια, είναι η δύναμη που έδωσε ο ελληνικός λαός στα κόμματα της Αριστεράς - περίπου 1.000.000 ψήφους αθροιστικά και συνολικό ποσοστό περίπου 14%. Αδιαφιλονίκητη ηγεμονική δύναμη το ΚΚΕ με 585.000 ψήφους και ποσοστό 8,15%. Πολύ ενισχυμένος και ο ΣΥΡΙΖΑ με 362.000 ψήφους (5,04%), ενώ περίπου 53.000 ψήφους και ποσοστό 0,75% πήραν και τα πολύ μικρά κόμματα και οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Τέτοιο πράγμα δεν έχει ξαναγίνει.
Γιώργος Δελαστίκ

http://politikokafeneio.com

Το ποσοστό, αθροιστικά, του 13,19% και ο αριθμός των συνολικά 36 αριστερών βουλευτών του ΚΚΕ (22) και του ΣΥΡΙΖΑ (14) υπερβαίνουν οριακά ως προς το ποσοστό και αισθητά ως προς τους βουλευτές τα μέγιστα αντίστοιχα επιτεύγματα των δύο αυτών πολιτικών σχηματισμών τον Ιούνιο του 1989, όταν συναποτελούσαν τον ενιαίο Συνασπισμό της Αριστεράς, που είχε πάρει 13,13% και 28 βουλευτικές έδρες.
Τα εκλογικά αποτελέσματα της Κυριακής επιβράβευσαν την πολιτική τακτική και των δύο μεγάλων συνιστωσών της Αριστεράς, τόσο του ΚΚΕ (το οποίο αύξησε από τις εκλογές του 2004 τις ψήφους του κατά 150.000 και το ποσοστό του από 5,90% σε 8,15%) όσο και του ΣΥΡΙΖΑ (ο οποίος πήρε 120.000 ψήφους περισσότερες και ανέβασε το ποσοστό του από 3,26% σε 5,04%). Το ΚΚΕ είναι αναμφισβήτητα ο μεγάλος κερδισμένος στους κόλπους της Αριστεράς.
Το 8,15% που πήρε εξακολουθεί βέβαια να απέχει αισθητά από τα ποσοστά που είχε πριν από τη συγκρότηση, το 1989, του ενιαίου Συνασπισμού (9,36% το 1977 ή 10,93% το 1981 και 9,39% το 1985), αλλά απομακρύνθηκε από τα καταστροφικά ποσοστά της τελευταίας 15ετίας, οπότε είχε κατρακυλήσει σε ποσοστά ανάλογα με εκείνα της δεκαετίας του... 1930 (4,54% το 1993 και 5,61% το 1996 ή 5,52% το 2000 και 5,90% το 2004).
Το εκλογικό αποτέλεσμα επαναβεβαίωσε την ηγεμονία του ΚΚΕ στον αριστερό χώρο και επιβράβευσε τόσο την ιδεολογική και πολιτική σαφήνεια των θέσεών του όσο και την ανυποχώρητη ταύτιση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ως πλήρως ισότιμων εχθρικών πόλων του δικομματισμού, γραμμή η οποία διαπέρασε όλη την προεκλογική καμπάνια του κόμματος. Δεν έβλαψαν επίσης το ΚΚΕ, όπως διαπιστώνεται από το αποτέλεσμα, οι συνεχείς επιθέσεις του εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και η κατηγορηματική άρνηση συνεργασίας μαζί του.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ όμως αποκόμισε τεράστια κέρδη από αυτές τις εκλογές, όπου προσέγγισε σε απόσταση αναπνοής το μέγιστο ποσοστό που είχε πετύχει ο ΣΥΝ το 1996, το οποίο ήταν 5,12%.
Πέρα όμως από τους αριθμούς, ο Αλέκος Αλαβάνος κέρδισε ένα στρατηγικό στοίχημα, το οποίο αφορά τις ίδιες τις δυνατότητες μακροπρόθεσμης επιβίωσης του κόμματός του: τη μετάλλαξη του ΣΥΝ από ένα κόμμα που λειτουργούσε συμπληρωματικά ως προς το ΠΑΣΟΚ σε μια αριστερή δύναμη ικανή να αποκαθιστά δεσμούς με την πολύχρωμη, συχνά αυθόρμητη ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας και των κοινωνικών κινημάτων, σε ένα πλαίσιο συνύπαρξης πολυποίκιλων αριστερών ρευμάτων, συχνά με διαφορετικές ή και αντιτιθέμενες θέσεις σε πολλά ζητήματα. Το δύσκολο αυτό εγχείρημα, το οποίο συνάντησε σφοδρότατες αντιδράσεις από εσωτερικές δυνάμεις του ΣΥΝ, επιβραβεύτηκε καταρχήν στις κάλπες - και σηματοδότησε τον επίσης καταρχήν απογαλακτισμό του ΣΥΡΙΖΑ από το ΠΑΣΟΚ.
Αυτό τον φέρνει σε πλεονεκτική θέση, με δυνατότητες να αυξήσει περαιτέρω τις δυνάμεις του λόγω της κλιμάκωσης της κρίσης και της εσωτερικής σύγκρουσης στο ΠΑΣΟΚ μετά την ήττα, καθώς απογοητευμένοι οπαδοί και ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ θα αναζητήσουν ενδεχομένως νέα εκλογική και ίσως κομματική στέγη.
Τόσο η φιλόξενη υποδοχή από τον πολυσυλλεκτικό ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ιδεολογική και πολιτική σιγουριά που παρέχει το ΚΚΕ μπορούν να δελεάσουν τμήμα αυτών των πασοκογενών ψηφοφόρων και να παγιοποιήσουν και να ενισχύσουν τα πολιτικά κέρδη των δύο συνιστωσών της Αριστεράς.
Κανείς όμως δεν ψήφισε ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ αποβλέποντας στην απλή αύξηση της εκλογικής τους δύναμης ως αυτοσκοπό. Ο ελληνικός λαός ελπίζει ότι τα δύο κόμματα θα διαχειριστούν αυτό το 1.000.000 ψήφους που πήραν έτσι ώστε να το καταστήσουν ισχυρότατο φράγμα στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής της ΝΔ. Η πρόκληση για την Αριστερά είναι πολύ μεγάλη. Από το κατά πόσο θα ανταποκριθεί σ' αυτή με επιτυχία, θα εξαρτηθεί εν πολλοίς και το εκλογικό μέλλον της.
ΚΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ
Πάνω από 20% σε Αθήνα - Πειραιά
Οι αριθμοί είναι θεαματικοί: 20% στην Α' Αθήνας, 21% στη Β' Αθήνας και τη Β' Πειραιά, 16% στην Α' Θεσσαλονίκης και την Α' Πειραιά... Στα μεγάλα αστικά κέντρα το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ αθροίζουν ποσοστά άλλων, ηρωικών για την Αριστερά εποχών. Μισό εκατομμύριο ψηφοφόρους απέκτησαν μόνο στους νομούς Αττικής και Θεσσαλονίκης. Απέναντί τους έχουν μια ασθενέστατη κυβέρνηση της ΝΔ, με έναν βουλευτή πάνω από την αυτοδυναμία. Η Αριστερά καλείται να αποδείξει ότι αυτή η επιρροή που της έδωσε ο λαός αποτελεί αποτελεσματική δύναμη ανατροπής των κυβερνητικών σχεδίων. Διαφορετικά, τι νόημα θα έχει να ζητήσει περισσότερες ψήφους την άλλη φορά;
ΕΠΟΧΗ ΕΥΘΥΝΗΣ
Η οργάνωση της κοινωνικής αντιπολίτευσης
Πριν ακόμη από τις εκλογές, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ είχαν καταστήσει σαφέστατο ότι δεν προτίθενται να συμμετάσχουν σε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ. Η ψήφος που πήραν, λοιπόν, δεν ήταν ψήφος αλλαγής των πραγμάτων μέσω της συμμετοχής στην εξουσία. Ηταν «ψήφος αγώνων και μαχητικής αντιπολίτευσης», όπως αρέσκονται να λένε τα αριστερά κόμματα. Ο λαός τα πίστεψε και τους έδωσε 1.000.000 ψήφους. Πρόκειται για την αριθμητικά ισχυρότερη εντολή που έχει πάρει μετεμφυλιακά η Αριστερά για να οργανώσει την κοινωνική αντιπολίτευση απέναντι σε μια αναιμική κοινοβουλευτικά, αλλά άκρως επιθετική πολιτικά κυβέρνηση της Δεξιάς. Η ευθύνη της είναι μεγάλη, όλη την περίοδο που θα ακολουθήσει. Οι προσδοκίες του λαού μεγάλες. Το τεστ για την ίδια την Αριστερά, κρισιμότατο. Της παρέχονται όλες οι δυνατότητες για να αποδείξει ότι αυτό που ισχυρίζεται τόσα χρόνια, πως δηλαδή η ψήφος στην Αριστερά έχει διαφορετικό βάρος, είναι όντως αλήθεια. Αν αποτύχει να το αποδείξει στην πράξη, χάθηκε.