ΝΔ: ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ!ΤΟ ΛΟΓΟ ΈΧΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΕΜΕΙΣ!

ΝΔ: ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ! ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΩΡΑ ΈΧΕΙ ΤΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ!
(Αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο θα ήταν παράνομες)
Υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ο κ. Βενιζέλος ο οποίος δήλωσε «Είμαι παρών».
Οι πυρκαγιές σύντροφοι δεν κάψανε μόνο ζωές , βιος και δάση αλλά συνεχίζουν να καίνε συνειδήσεις. Και ας «πανηγυρίζουν» οι «σωτήρες» της Νέας Δημοκρατίας για τη «νίκη» τους. Εμείς ας φουντώσουμε την λαϊκή κοινωνική πυρκαγιά που θα βάλει τέλος σε όλες τις πυρκαγιές και τους άπληστους εμπρηστές του κεφαλαίου! ΟΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΑΙ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ! Η άρχουσα τάξη βλέπει, όμως, με τρόμο ότι ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΙΑ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ! Σύντροφοι: Οι εκλογές τελείωσαν. Για μας ένα έχει σημασία: ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ! Ή ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΘΑ ΜΑΣ ΘΑΨΕΙ Ή ΘΑ ΘΑΨΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ! ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ Ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ!
Βήχος Παναγιώτης *

http://politikokafeneio.com

http://www.meranet.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=47&Itemid=48 *
http://www.eek.gr/default.asp?pid=6&id=338
http://www.prin.gr/prin/843/17kedriko.htm
Εκείνο που ενδιαφέρει τον εργαζόμενο και κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο είναι: Τι χειρότερο σχεδιάζεται από τη νέα κυβέρνηση μειοψηφίας της ΝΔ εις βάρος των κατακτήσεων των εργαζομένων (αύξηση φορολογίας, ανατροπή ασφαλιστικών κεκτημένων σε όφελος εργοδοσίας και κράτους, ανεργία, ευέλικτες μορφές απασχόλησης, μείωση παροχών υγειονομικού και εκπαιδευτικού συστήματος κ.λπ.) και εδώ πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και να είμαστε ξεκάθαροι.
Τα δύο μεγάλα «κυβερνητικά κόμματα» είχαν σχεδιάσει μπαράζ τέτοιων επιθέσεων εναντίον των εργαζομένων και σε όφελος της τάξης και των συμφερόντων που εξυπηρετούν.
Η χώρα λοιπόν έχει κυβέρνηση!!! Την κυβέρνηση των δομημένων ομολόγων και του ολοκαυτώματος της χώρας! Έχει όμως και μια Αντιπολίτευση εξωκοινοβουλευτική που μπορεί να τινάξει στον αέρα τα σχέδια κυβέρνησης, κεφαλαίου και ΕΕ. Μετά το μεγαλειώδες εκπαιδευτικό κοινωνικό κίνημα, μετά και αυτές τις εκλογές έχει μια νέα ευκαιρία, ώστε να μορφοποιηθεί το σύνθημα που αντηχούσε στις μεγάλες διαδηλώσεις: «η μόνη αντιπολίτευση είμαστε εμείς». Το ΠΑΣΟΚ έτσι κι αλλιώς αντιπολίτευση δεν έκανε γι' αυτό και καταποντίστηκε. Μια μαζική λαϊκή εργατική αντικαπιταλιστική αντιπολίτευση, που ξεπηδάει μέσα από τα κινήματα ανυπακοής και ανατροπής, που μπορεί να μορφοποιείται σε ανώτερο πολιτικό επίπεδο. Που αποτελεί τη μόνη δύναμη που μπορεί να συγκρουστεί, να διεκδικήσει, να δημιουργήσει νέους όρους αναγέννησης της Αριστεράς μέσα στις πλατιές μάζες των εργαζομένων, να ανοίξει το δρόμο για τον επαναστατικό κοινωνικό μετασχηματισμό που είναι αναγκαίος στην εποχή μας, για την διεθνιστική κομμουνιστική απελευθέρωση.
Το καινούργιο της περιόδου, μιας και οι εκλογές τελείωσαν, το καινούργιο που δίνει άλλες δυνατότητες και στην προεκλογική συζήτηση, είναι ότι το κίνημα (φοιτητικό κίνημα, απεργία δασκάλων κ.λπ.) και η παρέμβαση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς έδωσαν το υλικό για να δούμε το πώς θα οικοδομηθεί ένα άλλο κίνημα, μια άλλη Αριστερά.
Ποιος συνέβαλε στο να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για αυτούς τους αγώνες, με υπομονή και σχέδιο, όταν άλλοι με ηττοπάθεια περί άλλα τύρβαζαν; Από ποιο χώρο προέρχονταν οι «πρόθυμοι» πανεπιστημιακοί;
Ποιος προωθεί την ιδέα ότι επιτέλους στο εργατικό κίνημα πρέπει να επικρατήσει η λογική της ανατροπής της αντεργατικής επίθεσης και όχι εκείνη του παζαρέματος των όρων χειροτέρευσης της κατάστασης της εργατικής τάξης; Ποιος αλήθεια προσπαθούσε να συνενώσει στη δράση, στις γενικές συνελεύσεις όλο τον αριστερό φοιτητόκοσμο; Ποιος αλήθεια επιμένει χρόνια τώρα στην ανάγκη να δημιουργηθεί ο πόλος της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς και εργάζεται έστω με πισωγυρίσματα σταθερά γι' αυτό;
Ορισμένοι υποτιμούν αυτά τα βήματα και αναζητούν ευρύτερα ακροατήρια, χωρίς σαφή αντικαπιταλιστική φυσιογνωμία. Τα ευρύτερα όμως ακροατήρια απαιτούν την ύπαρξη τουλάχιστον μιας αξιόλογης κρίσιμης μάζας για να μεταφέρει σ' αυτά τη λογική ενός τρίτου ρεύματος στην Αριστερά, πραγματικά αντικαπιταλιστικού και επαναστατικού. Κάτι τέτοιο δυστυχώς δεν έχει υπάρξει. Όμως οι δυνατότητες πλέον είναι χειροπιαστές. Επιτέλους, χωρίς ταλαντεύσεις πια ας ακολουθήσουμε τους συντρόφους που προσπαθούν. ΤΩΡΑ: Και μετά τις εκλογές. Το χρωστάμε και στους νέους αγωνιστές που έδειξαν στις καταλήψεις και τις διαδηλώσεις χειροπιαστά δείγματα γραφής για τις δυνατότητες που έχει μια άλλη επικίνδυνη για το σύστημα επαναστατική Αριστερά. Δεν είναι τυχαίο ότι στα εχθρικά επιτελεία ο μόνος «άγνωστος χ» για την εξελιξη των αγώνων ηταν το δυναμικό της ΕΑΑΚ. Και αξίζει αυτό το δυναμικό να παραμείνει αχειραγώγητο από την αστική πολιτική αλλά και τη ρεφορμιστική Αριστερά και γι' αυτό απρόβλεπτο για τους σκληρούς αγώνες από σήμερα 17 Σεπτέμβρη.
Οι πυρκαγιές σύντροφοι δεν κάψανε μόνο ζωές , βιος και δάση αλλά συνεχίζουν να καίνε συνειδήσεις. Και ας «πανηγυρίζουν» οι «σωτήρες» της νέας κυβέρνησης. Ας φουντώσουμε αυτή την λαϊκή κοινωνική πυρκαγιά που θα βάλει τέλος σε όλες τις πυρκαγιές και τους άπληστους εμπρηστές του κεφαλαίου! ΟΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΑΙ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ!
Η άρχουσα τάξη βλέπει, όμως, με τρόμο ότι ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΙΑ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ! Ο λαϊκός κόσμος έχει αγανακτήσει και με τα δυο κόμματα αστικής εξουσίας που κυβέρνησαν δεκαετίες και χρεοκόπησαν κοινωνικά, πολιτικά, ηθικά. Τα πιο συνειδητά τμήματα της καπιταλιστικής τάξης και τα μεγάλα αστικά συγκροτήματα των ΜΜΕ κάνουν από καιρό εκκλήσεις και τις πολλαπλασίασαν μετά την κήρυξη των εκλογών-εξπρές και την κοινωνική καταστροφή των πυρκαγιών για συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Ο Πάγκαλος κι ο Μητσοτάκης έχουν αποδεχτεί από καιρό και προπαγανδίζουν μια τέτοια άθλια προοπτική. Φαντάζεστε το τι σημαίνει μια κυβέρνηση Κωστάκη-Γιωργάκη-Σημίτη- Μάνου- Ντόρας και Σία που για να στηριχτεί μπορεί να ανοιχτεί και στους φασίστες του ΛΑΟΣ (κάτι τέτοιο περιμένει ο χέρι-χέρι της λούμπεν άκρας Δεξιάς) αλλά θα κάνει και την αρπαχτή της και στην Αριστερά , όπου υπάρχουν αρκετοί « σαν έτοιμοι από καιρό». Το αίσχος της συγκυβέρνησης Τζανετάκη και της Οικουμενικής- για το οποίο ποτέ δεν έκανε την αυτοκριτική του το σταλινικό ΚΚΕ της Παπαρήγα- θα επαναληφθεί στο χειρότερο.
Αλλά ακόμα και μια τέτοια συγκόλληση των αλληλοσπαρασσόμενων καπιταλιστικών συμφερόντων και των πολιτικών τους εκπροσώπων δεν αρκεί για να αντιμετωπίσει τις θύελλες που έρχονται και θα συγκλονίσουν όλο το πολιτικό και κοινωνικό οικοδόμημα της χώρας. Το καλοκαίρι του 2007 δεν ήταν μόνο το καλοκαίρι του ολοκαυτώματος στο εσωτερικό της χώρας αλλά και του χρηματοοικονομικού ολοκαυτώματος στο παγκόσμιο πιστωτικό σύστημα και την παγκοσμιοποιημένη χρηματιστική αγορά. Με αφετηρία την κατάρρευση της αγοράς στεγαστικών δανείων στην Αμερική και λόγω ακριβώς της χρηματιστικής παγκοσμιοποίησης έχει ξεσπάσει η φοβερότερη από δεκαετίες κρίση με απρόσμενες ακόμη συνέπειες. Το μέγεθος της κρίσης το δείχνει ότι σε μια μόνη μέρα οι Κεντρικές Τράπεζες της Αμερικής, της ΕΕ, της Ιαπωνίας κ. ά. ρίξανε μισό τρισεκατομμύριο δολάρια ζεστό χρήμα για να αποτρέψουν (προσωρινά) την κατάρρευση του διεθνούς πιστωτικού συστήματος. Η κρίση θα συνεχιστεί, όπως όλοι ομολογούν. ΤΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΕΧΕΙ ΑΥΤΗ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΧΡΕΗ-ΡΕΚΟΡ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ; ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΕΚΡΥΒΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΔΕΣ;
Η χώρα κι ο λαός της βρίσκονται αυτή τη στιγμή ανάμεσα στις δυο γιγάντιες μυλόπετρες δύο καταστροφών, μιας ορατής- η καταστροφή της φωτιάς- και μιας αόρατης- της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που επελαύνει σαν τσουνάμι.
Κανένα κόμμα του κεφαλαίου, καμιά κυβέρνηση του κεφαλαίου δεν μπορεί να μας βγάλει από την κρίση του συστήματος. Κι ούτε λύση μπορεί να δώσουν εκείνα τα γραφειοκρατικά κόμματα μιας καθεστωτικής Αριστεράς που τίποτα δεν έμαθε από τις τραγωδίες του παρελθόντος κι είναι έτοιμη να επαναλάβει τα ίδια και χειρότερα.
Οι εργάτες, οι φτωχοί αγρότες και βιοπαλαιστές, η μαχόμενη νεολαία, η διανόηση που αρνείται να ξεπουληθεί, δεν μπορεί να περιμένουν τίποτα από τους γραφειοκράτες του Περισσού, τους απολογητές του σταλινισμού που κατέρρευσε διαλύοντας την Σοβιετική Ένωση και δυσφημίζοντας τον κομμουνισμό. Δεν μπορεί να περιμένει διέξοδο από την κρίση από εκείνους που σήμερα, όχι μόνο το 1989, κάνουν πλάτες στη Δεξιά είτε τασσόμενοι ενάντια στον αγώνα των φοιτητών και των δασκάλων είτε με ταξικές συνεργασίες, φανερές και κρυφές, στις δημοτικές εκλογές κι αλλού.
Σύντροφοι: Οι εκλογές τελείωσαν. Για μας ένα έχει σημασία: ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ! Ή ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΘΑ ΜΑΣ ΘΑΨΕΙ Ή ΘΑ ΘΑΨΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ! ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ Ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ!